gambieter schreef op donderdag 25 juli 2013 @ 23:14:
[...]
Ik ben als groepsleider en als adjunct-sectieleider bij twee reorganisaties betrokken geweest. Het is geen pretje, en zelfs al sta ik wel achter de meeste beslissingen die toen genomen zijn, heb je het wel over mensen. Men moet ook niet gaan denken dat het senior management het voor hun plezier doet en het ze niets doet. De beslissingen moeten echter wel worden genomen.
[...]
Mijn positie is vergelijkbaar met die van UHD, en inderdaad, ik spendeer een stevig stuk van mijn tijd aan die dingen. Hier in het VK merk ik wel een verschil met Nederland: hier wordt ook training aangeboden. Ik heb al eerder een managementcursus gedaan, en ga er later dit jaar weer eentje doen, toegespitst op wetenschappers. Je moet de wetenschappelijke kwaliteiten hebben, maar je moet ook die extra's hebben of je eigen kunnen maken.
Als ik kijk naar de onderzoeksgroepen waar het niet zo lekker gaat, dan zie je vaak dat die onder de leiding staan van de wetenschappers zonder de "people/management skills".
En wij hebben juist veel mensen op vaste banen, en dat is ook wat ons problemen geeft. Het is erg moeilijk om nieuwe mensen binnen te halen, zeker omdat we in een uithoek van het land zitten, en mensen niet makkelijk weg kunnen, en niet weg willen. Onze directeur zou graag een flink aantal mensen op tijdelijke contracten zien, zowel voor de flexibiliteit en ook bij sommigen als het beetje peper in de r**t.
En het beleid met betrekking tot banen in het VK is nu net het voorbeeld van waar ons kabinet naartoe wil.
We gaan wel behoorlijk off-topic, maar toch is dit nu juist waar het allemaal om draait bij de (voorlopige op de zijlijn staande) ontslagregeling zoals het kabinet die voorstelde:
Voor een winkelier is het beter om met jaarcontracten te werken, het liefst zoveel mogelijk. Hierdoor is wel het contract voor een jaar vastgelegd. De werknemer kan nog iets proberen qua loononderhandelingen, maar als het "voor jou 10 schoolverlaters" is, dan krijgt degene die genoegen neemt met het minste de baan. Simpel werk, simpel loon dus.
Voor een meer specialistisch bedrijf, bijvoorbeeld een lasbedrijf dat leidingen e.d. maakt voor de olie en gasindustrie, zal een dergelijke constructie minder gewenst zijn. Immers "voor jou misschien met veel geluk een ander". Als hier met jaarcontracten gewerkt wordt, dan verdient en krijgt de werknemer al snel de hoofdprijs. De werkgever is dus meer gebaat bij vaste of langdurige tijdelijke contracten (> 1 jaar), waarbij de werknemer nog steeds goed betaald wordt, maar de werkgever niet bang hoeft te zijn dat de werknemer ineens gaat lopen.
Zulke werkgevers zullen er dus ook van alles aan doen om hun werknemers bij zich te houden, door bijvoorbeeld plannen voor persoonlijke ontwikkeling te maken, zodat deze werknemers door kunnen groeien.
Deze werkgevers zullen het niet lang volhouden als zij niet willen investeren in hun werknemers: "Pay peanuts, get monkeys"
Het zogenaamde grote voordeel van "werkgevers nemen gemakkelijker mensen aan" om de ontslagregeling aan te pakken is een dooddoener. Gelukkig is dit nu ook voorlopig van de baan.
Je creëert namelijk een armoedige laag van mensen die tegen minimumloon werken en een gegoede laag van werknemers die de hoofdprijs voor iedere baan krijgen.
Je ziet dit in het VK, in de VS en ook in Duitsland met haar €400 banen.
De regeling, zoals die nu in Nederland bestaat, is zo slecht nog niet. Hij is alleen niet helemaal meer van deze tijd. Job-hoppers, zoals die voor 2008 met regelmaat te vinden waren, vertrekken gemiddeld na 3-5 jaar voor een werkgever. Bied als werkgever de mensen geen jaarcontract op jaarcontract aan, maar als de werknemer bevalt een 2- of een 3-jaar contract. Dit geeft voor de werknemer wat meer zekerheid. Bevalt de werknemer na dat tweede tijdelijke contract nog steeds, dan biedt je hem nog eens hetzelfde aan. Hierdoor is de looptijd van de tijdelijke contracten al meer dan 3 jaar en na het derde tijdelijke contract kan een werkgever normaal gesproken beter inschatten of iemand geschikt is. Nu kan iemand na drie jaarcontracten ineens omdraaien als een blad aan de boom en met zijn vaste contract niet meer vooruit te branden zijn.
Een 2-3jaar contract kan ook een 5-jaar contract contract zijn. Mits er maar een "3x tijdelijk is vast" clausule is. Een 10 jaar contract is onwenselijk, omdat de oudere werknemer dan toch nog makkelijk aan de kant gezet kan worden na 30 jaar.
Arthas ziet de praktijk in het VK ook regelmatig (redelijk specialistisch werk), waar vergelijkbaar geschoolde ingenieurs met tijdelijke contracten een godsvermogen verdienen. Nadeel voor de werkgever is dan natuurlijk dat de ingehuurde werknemer niet altijd zeker is van werk en dus een veel hoger loon zal vragen
"A person ignorant of the possibility of failure can be a halfbrick in the path of the bicycle of history" - Terry Pratchett