Mag je baas weigeren je dichterbij te laten werken?

[Collaborator]

Het verhaal zit iets complexer in elkaar dan de titel doet vermoeden.

Het zit zo:

Din werkt bij kledingwinkel. Deze ligt niet in de buurt maar een uur reizen verderop (veel onnodige reistijd) maar op dat moment was er geen vacature bij het filliaal in de stad waarin we wonen. Al snel kwam er wel een functie vrij in onze stad. Dat is besproken haar met de manager. Die vroeg haar te blijven tot de grootste zomerdrukte over was. Daarna kon ze direct naar het nieuwe andere filiaal. Dat was akkoord en begrijpelijk.

Toen kwam er een nieuwe manager, ook deze ging akkoord, mondeling. Daarnaast kwam hij met het nieuws dat er in de stad waar we wonen een nieuwe zeer grote winkel zou komen, en werd ze daar voor gevraagd. Dat zou ook leuker zijn, want dan begon ze fris samen met een groep nieuwe mensen. Dat was ook akkoord, en zelfs nog beter natuurlijk.

Toen begonnen de problemen, de bouw van de winkel liep uit, van de herfst tot de feestdagen en gaat uiteindelijk deze maand open. Dat was al lastig, maar vooruit.

In december is echter de manager waarmee dit besproken is weggegaan, en de nieuwe manager kon hier nog geen uitsluitsel over geven tot het nieuwe filiaal daadwerkelijk klaar was en ze daar voor mensen aan gingen nemen.

Vandaag kreeg ze echter te horen dat het hele plan niet doorgaat. Ze willen haar houden in het huidige filliaal. Eind verhaal. Dit is besloten door (of samen met ) de regiomanager (die dan weer boven de winkelmanager staat)

Dit is natuurlijk heel gemeen, ze hebben haar wel lang aan het lijntje gehouden met de belofte van het werk dat veel dichterbij ligt (10 min loopafstand ipv 1 uur enkele reis trein en lopen)

Kan dit zomaar. En dan vraag ik me 2 dingen specifiek af:

1. mag een werkgever je weigeren in een filiaal dichterbij te laten werken, en als tweede,

2. heb je nog iets aan die belofte van de oude manager (waar iedereen van af wist)

[ Voor 3% gewijzigd door Collaborator op 03-01-2013 22:57 ]

[Tuxie]

Netjes is het misschien niet, maar ja, dit mag. Les 1: de enige relatie die je met een werkgever hebt is een financiele. Les 2: leg dingen vast op papier. Bedrijven veranderen van managers en i.h.k.v. bedrijfseconomische omstandigheden kan en mag een hoop. Volgende keer zal je vriendin dit iets slimmer aan moeten pakken.....

[XeNeRgY]

Schoonzus heeft er precies andersom. Werkt nu in winkel om de hoek en moet per 1 februari naar winkel in andere stad. Helaas voor haar is het 'graag of niet'.

[JDillinger]

@Tuxie
Ik neem aan dat je dit als advies was bedoeld? Volgens mij is een mondelinge afspraak namelijk wel bindend in sommige gevallen.
Dat gezegd hebbende: ik zou daar, als ze haar baan leuk vindt, niet aan beginnen. Als jij komt met verhalen over "mondelinge afspraken, gerecht, bla bla" kan ik me zo voorstellen dat de werksituatie ietwat verslechtert.

Ik zou naar de nieuwe baas gaan en het verhaal kort maar krachtig uitleggen "Er is me X maanden beloofd dat ik naar een ander filiaal mocht en ik ben van het kastje naar de muur gestuurd. Ik trek die reistijd niet meer."
En dan hopen dat ze om gaan. Zo niet, bummerrr.

[Testert]

Volgens mij heb je niet zoveel meer met de dwarse managers te maken als het eenmaal rond is. Een verslechterde relatie met hen zou ik liever hebben dan 2 uur per werkdag aan vrije tijd in de trein zitten. Voor een weekje versnelling van dit proces zou ik al een conflictje over hebben, haha!

Gevolg als je het accepteert: met tegenzin reizen en uiteindelijk ontslag nemen.
Gevolg als je stampij maakt en vasthoudt aan gemaakte afspraken: je doel bereiken of verpeste sfeer en alsnog ontslag nemen.

Tja, easypeasy als je het mij vraagt!

Succes!

[Anoniem: 39993]

Nou weet ik natuurlijk niet hoe het er financieel voorstaat bij die toko, maar ik kan me voorstellen dat het bedrijf financieel aardig in de problemen zit. Mijn zusje (net afgestudeerd) probeert aan de bak te komen in de mode-branche en het is bij veel bedrijven in de branche op dit moment om te janken: plannen die niet uitgevoerd kunnen worden vanwege geldgebrek, ontslagrondes en (dreigende) faillissementen.

Je hebt het over "Vandaag kreeg ze echter te horen dat het hele plan niet doorgaat.". Daarmee bedoel je, dat het nieuwe filiaal er in z'n geheel niet komt?

Probeer eens te achterhalen hoe de toko er financieel voor staat. Als dat niet zo rooskleurig is, zou het best eens kunnen dat men hoopt dat je vriendin gewoon op zoek gaat naar iets anders en ontslag neemt. Dan hoeven er minder mensen uit, als het tot een echte ontslagronde zou komen en dat scheelt dan weer gedoe en geld.

Wat geeft de manager zelf als reden voor het veranderde besluit?

[merauder]

Ik vind het eigenlijk al een beetje tekenend dat er in een relatief korte periode 3 managers de revu hebben gepasseerd. Ik denk ook niet dat dergelijke zaken een rol spelen bij de wisseling van een manager.

Verder heb je weinig aan mondelinge beloften. Zorg dat je bij dergelijke afspraken minimaal een email hebt.

[Anoniem: 14124]

Al had je het op papier, had het nog niet veel uitgemaakt.

In deze economische situatie zie je dat werkgevers gedrag gaan uiten wat ten koste gaat van de werknemer. Werknemer kan dan een gerechtelijke uitspraak gaan afdwingen omdat het formeel op papier staat, maar onder de streep schiet de werknemer er niets mee op.

Werknemer behaalt dan wellicht zijn recht maar gooit daarmee ook zijn eigen glazen in. Werkrelatie zal vanuit het gezichtsveld van de werkgever beschadigd zijn en legaal van je af komen kunnen ze altijd. Dan komt er een dossier, wordt je niet meer objectief beoordeeld, en ben je nog verder van huis.

Bovendien wordt er ook wel eens van de niet primaire formaliteiten (beloning) afgeweken als er bedrijfseconomische belangen meespelen.

[Frostbite]

Kan wel niet uitgemaakt hebben maar als manager 1 of 2 hier voordelen in dat ze lokaler gaat werken dan zet je dat op papier en zouden ze asap bespreken met de regiomanager.

Als die ook accoord is vragen om een bevestiging.

Helaas heb je weinig aan mondelinge afspraken omdat ze nergens staan. Ik heb het idee dat de managers er niets mee gedaan hebben en de regiomanager weet van niets.

En als manager 3 geen idee heeft wat er afgesproken is dat lijkt me logisch als er niets bekend is bij de regiomanager of iets vast ligt.

Zou ze geen gesprek kunnen aanvragen met de regiomanager en aan die persoon haar verhaal doen(al dan niet met haar manager erbij)? Kan misschien helpen als ze een ervaren kracht zoeken om dat nieuwe filiaal in goede banen te leiden?

[Maasluip]

WWAS schreef op donderdag 03 januari 2013 @ 23:14:
@Tuxie
Ik neem aan dat je dit als advies was bedoeld? Volgens mij is een mondelinge afspraak namelijk wel bindend in sommige gevallen.

Ja, maar probeer het maar eens te bewijzen. Als ik al lees dat er 3 managers overheen gaan dan kan ik me heel goed indenken dat mondeling gemaakte afspraken niet doorgegeven worden. En dan nog: als je geen bewijs van die mondelinge afspraak hebt dan wens ik je veel succes te bewijzen dat die afspraak ooit gemaakt is.
Dat is het mooie van schriftelijke afspraken. Het staat op papier, handtekening eronder, bewijs is daar.

[RemcoDelft]

Collaborator schreef op donderdag 03 januari 2013 @ 22:53:
Ze willen haar houden in het huidige filliaal. Eind verhaal. Dit is besloten door (of samen met ) de regiomanager (die dan weer boven de winkelmanager staat)

En als Din ontslag neemt, zijn ze haar kwijt! Wat hebben ze liever: Din in dienst dicht bij huis, of Din kwijt?

[Orion84]

Misschien goed om je in elk geval even af te vragen wat je precies wilt en wat er redelijkerwijs mogelijk is. Je kan wel stampvoetend blijven vasthouden dat je een baan dichter bij huis is beloofd, maar als dat filiaal er niet komt dan houdt dat wel behoorlijk op natuurlijk.

Dan rest nog een eventuele transfer naar de al bestaande vestiging bij je in de buurt, maar daar moet dan maar net plek zijn. Ik kan me voorstellen dat de vacature die daar was inmiddels al op een andere manier is ingevuld, omdat je vriendin immers gepland was in dat nieuwe filiaal.

Als er nog steeds ruimte is bij het filiaal waar in eerste instantie een functie was toegezegd, dan zou je vriendin dat nogmaals ter tafel kunnen brengen. Daarbij is het wel goed om even te bedenken hoe sterk ze staat. Is het "voor haar 10 anderen" of is ze daadwerkelijk een waardevolle kracht die ze niet graag kwijt willen? Als het in deze branche inderdaad niet zo best gaat zoals hierboven wordt gesuggereerd, dan kan je misschien beter je verlies nemen, in plaats van risico lopen dat je dalijk helemaal geen baan meer hebt.

Nevermind, niet goed gelezen. Ik dacht dat "Vandaag kreeg ze echter te horen dat het hele plan niet doorgaat" sloeg op het openen van het nieuwe filiaal. Maar ik zie nu ik de startpost nog eens lees dat dat filiaal inmiddels dan toch wel gerealiseerd is.

[ Voor 10% gewijzigd door Orion84 op 04-01-2013 10:20 ]

[DrivinUCrazy]

Sc0rPi0N schreef op vrijdag 04 januari 2013 @ 09:19:
Zou ze geen gesprek kunnen aanvragen met de regiomanager en aan die persoon haar verhaal doen(al dan niet met haar manager erbij)? Kan misschien helpen als ze een ervaren kracht zoeken om dat nieuwe filiaal in goede banen te leiden?

Goed argument imho. Hiermee zou je de regiomanager misschien kunnen overtuigen dat het voor iedereen een win-win situatie is.

[LiquidT_NL]

Tja het kan allemaal leuk zijn of het wel of niet mag, of het wel of niet is opgeschreven, maar zoals al vaker gezegd: onder de streep schiet je er niets mee op. Beter is gewoon in gesprek te gaan en kijken of er andere mogelijkheden zijn. Eventueel deels ver weg, deels dichtbij werken?

[Iblies]

Komt het nieuwe filiaal er überhaupt wel? En wat is de rol van de regiomanager hier eigenlijk in.

Een nette brief schrijven waarin alles duidelijk in staat uitgelegd kan misschien helpen, maar aangezien niks op papier staat is het de keus aan jouw vriendin wat je vervolgens gaat doen. Als ze je niet verder kunnen helpen dan kun altijd alsnog dat verlangen graag schriftelijk vast laten leggen of je kunt heel hard aan de bel trekken dat mondelinge net zo rechtsgeldig met de kennis dat diegene die de afspraak heeft gemaakt er niet meer werkt.

Je moet ook rekening mee houden dat de winkels ook worden beoordeeld op omzetten. Als je vriendin gemiddeld meer verdient, dan is het niet zo vreemd dat ze daar liever een paar meisjes van 16 jaar willen laten werken. Kost vrijwel niets waardoor je het risico kunt verlagen.

[Collaborator]

- Het nieuwe filliaal komt er, deze is bijna klaar (we lopen regelmatig langs het pand, word een zeer grote winkel, is bijna klaar voor oplevering)

- Ze willen haar vooral niet kwijt omdat ze "te goed" is om te laten gaan in de huidige winkel. Ze is eigen veel te hoog opgeleid voor de functie en pakt alle taken veel beter op dan alle 16 jarige mutsen die ook in de winkel werken. Ze heeft in november/december ook af en toe assistent-manager taken gekregen (voor de dagen dat de manager er niet is, maar inmiddels is dat niet meer nodig met de nieuwe manager) Het filiaal waar ze nu werkt ligt in een grote stad met veel tourisme dus ze willen haar daar houden en niet kwijt aan de nieuwe winkel.

- Het gaat absoluut niet slecht met het bedrijf, dus dat is in dit geval niet het argument (zie vorige punt)

- De regiomanager gaat ook over het nieuwe filiaal

Ze willen trouwens wel dat zij (en haar collega's) allemaal meerdere dagen komen helpen in de nieuwe winkel voor het opbouwen van de zaak (rekken neerzetten, kleding inhangen etc) Zodat hij daadwerkelijk geopend kan worden.

We waren in de veronderstelling dat haar contract deze maand ergens af zou lopen (en daarom durfde ze nog niet echt stennis te schoppen toen ze het te horen kreeg) maar we hebben het even opgezocht, en dat was half december al, ze heeft nu weer 6 maanden verlenging gekregen.. opent toch weer wat mogelijkheden naar mijn idee (ze wil sowieso niet voor langere tijd daar blijven werken, maar per direct op straat staan zou wel heel erg lastig zijn).

[ Voor 28% gewijzigd door Collaborator op 04-01-2013 13:21 ]

[GeeEs]

Als ze zoals je zegt "te goed" is om te laten gaan bij de huidige winkel lijkt me het prima mogelijk om de eerdergenoemde actie van; dreigen met ontslag nemen of wijzen op-en vasthouden aan mondelinge afspraak met eventueel kans op verpeste sfeer en alsnog (als het echt niet meer gaat) ontslag nemen in werking te zetten. Je hebt dan 2 mogelijke uitkomsten. Of ontslag nemen (als ze echt goed is zullen ze dat niet willen en dus niet zomaar laten gebeuren) of je zin krijgen.

Tevens... Als ze echt zo goed is als er wordt beweerd kan ze na ontslag bij filiaal "verweg" altijd opnieuw soliciteren bij filiaal "dichtbij" lijkt me? Zal vast andere manager zijn? Of eens contact opnemen met mannetje boven bepaalde manager?

En is het niet zo dat ze in feite goedkoper kan worden omdat de reistijd komt te vervallen en dus niet meer vergoed hoeft te worden? Of krijgt ze daar nu ook al geen vergoeding voor?

Succes!

[Collaborator]

GeeEs schreef op vrijdag 04 januari 2013 @ 13:22:
Als ze zoals je zegt "te goed" is om te laten gaan bij de huidige winkel lijkt me het prima mogelijk om de eerdergenoemde actie van; dreigen met ontslag nemen of wijzen op-en vasthouden aan mondelinge afspraak met eventueel kans op verpeste sfeer en alsnog (als het echt niet meer gaat) ontslag nemen in werking te zetten. Je hebt dan 2 mogelijke uitkomsten. Of ontslag nemen (als ze echt goed is zullen ze dat niet willen en dus niet zomaar laten gebeuren) of je zin krijgen.

Tevens... Als ze echt zo goed is als er wordt beweerd kan ze na ontslag bij filiaal "verweg" altijd opnieuw soliciteren bij filiaal "dichtbij" lijkt me? Zal vast andere manager zijn? Of eens contact opnemen met mannetje boven bepaalde manager?

En is het niet zo dat ze in feite goedkoper kan worden omdat de reistijd komt te vervallen en dus niet meer vergoed hoeft te worden? Of krijgt ze daar nu ook al geen vergoeding voor?

Succes!

Ze krijgt gelukkig wel reiskostenvergoeding (anders zou ze niet de baan hebben genomen, simpel) Dus, ja ze zou goedkoper zijn.

Ik heb zelf het vermoeden dat ze als het er echt op aan komt ze haar wel zouden laten gaan (naar het nieuwe filiaal) als ze het hard tegen hard speelt.

Maar zoals ik al zei: de regiomanager gaat over alle filialen in de regio, ook het nieuwe filiaal, en die zegt nee (en staat er om bekend een bitch te zijn).

[Mektheb]

klinkt als de ZARA helaas, zijn die niet echt werknemer vriendelijk

[ Voor 10% gewijzigd door Mektheb op 04-01-2013 13:30 ]

[GeeEs]

Moest ook meteen aan de ZARA denken... ..nieuwe filiaal Utrecht... ?

[Collaborator]

Nope, geen ZARA maar we zullen maar niet ingaan op welke winkel en waar

[ Voor 62% gewijzigd door Collaborator op 04-01-2013 15:06 ]

[Tuxie]

WWAS schreef op donderdag 03 januari 2013 @ 23:14:
@Tuxie
Ik neem aan dat je dit als advies was bedoeld? Volgens mij is een mondelinge afspraak namelijk wel bindend in sommige gevallen.
Dat gezegd hebbende: ik zou daar, als ze haar baan leuk vindt, niet aan beginnen. Als jij komt met verhalen over "mondelinge afspraken, gerecht, bla bla" kan ik me zo voorstellen dat de werksituatie ietwat verslechtert.

Het was advies inderdaad. De vraag was namelijk, 'of het mag'. Dat interpreteer ik als 'is dit juridisch toegestaan?'. Mondelinge afspraken zijn niet te bewijzen en ook al was dat zo, dan kan in het kader van ' bedrijfseconomische omstandigheden' een hoop. In dat kader mag zelfs het bedrijf personeel ontslaan....

Blijft over de informele weg. Die kun je wel benaderen. En afhankelijk van de uitkomst daarvan en een inschatting van je onderhandelingspositie kun je misschien iets afdwingen. Maar dat betwijfel ik.....

[n4m3l355]

Hoewel mondeling een overeenkomst lastig is kun je je ook afvragen wat je kunt beginnen. De vraag "mag het" is niet de essentie maar eerder hoe zorg je ervoor dat je komt daar waar je wilt zijn. Regeltechnisch mag het allemaal nog scheef zijn (al zou dit het geval zijn) het gaat er meer om lijkt mij om een goede relatie met de werknemer / manager te behouden. Als ik lees dat de manager meeverhuist kun je niet voorstellen dat ze meegaat? Of heeft men misschien het idee dat je vriendin (die mij dus ouder overkomt dan de gemiddelde winkelmeid) in de toekomst de manager zijn taken over te laten nemen?
Verder last but not least.. een uurtje reizen waar hebben we het over. Ja ik snap het is prettiger om 10 minuten te lopen maar ik neem aan dat ze voor een uur reizen ook een vergoeding krijgt? Zeker nu in de mode branch zou ik zeggen werk is werk en voor jou vriendin hebben ze zo nog 100 andere meiden.

[TheJason]

Ik zou ook veel liever 10 min van mijn werk wonen dan 60. Dat scheelt ruim anderhalf uur per dag en dus ongeveer 8 uur per week die je extra krijgt aan vrije tijd. Dus dat scheelt nogal wat.

Ik gok dat ze alleen een kilometervergoeding krijgt voor dat uur reizen. Volgens mij is het niet erg gebruikelijk om woon-werk reistijd te vergoeden.

[Collaborator]

TheJason schreef op zaterdag 05 januari 2013 @ 15:08:
Ik zou ook veel liever 10 min van mijn werk wonen dan 60. Dat scheelt ruim anderhalf uur per dag en dus ongeveer 8 uur per week die je extra krijgt aan vrije tijd. Dus dat scheelt nogal wat.

Ik gok dat ze alleen een kilometervergoeding krijgt voor dat uur reizen. Volgens mij is het niet erg gebruikelijk om woon-werk reistijd te vergoeden.

De reiskosten worden 1:1 vergoed qua kosten, ze levert haar treinkaartjes in en dat krijgt ze de maand erna teruggestort. De tijd die je verder kwijt bent is je eigen probleem. Van deur tot deur is het uiteindelijk toch wel zeker 2 uur per dag, je moet sowieso een kwartier van tevoren in de winkel aanwezig zijn, en bent ook altijd pas 20 tot 40 minuten later de winkel uit (daar word soms wel een deel van vergoed) Maar goed, het reizen is opzich niet erg als het niet anders kan, maar als er de mogelijkheid is om dichterbij te werken...

En nee, reizen is niet veel voor werk, zeker niet voor een leuke baan / een baan die goed verdient. We hebben beide een grafische opleiding gedaan, ik ga binnenkort eindelijk bij een leuke baan in ons vakgebied beginnen, dat is ook wel wat reizen maar dat maakt niks uit.

Maar als je voor het minimum werkt en dik 1.5 uur per dag langer kwijt bent voor niks, dan houd het snel op natuurlijk, dan kan ze net zo goed gaan vakken vullen bij de Appie Heijn om de hoek, of in elke andere kledingzaak in de stad waar we wonen werken.

De reden dat ze zo lang die afstand bleef werken voor zo'n lullig baantje (tsja, kledingzaak..) is dat ze naar de andere lokatie kon zodra hij klaar was, en dat werd uitgesteld, maar daar heeft ze heel braaf op gewacht, want dat was haar beloofd. Daarom was de nood niet zo hoog om iets anders te zoeken (of dichterbij) Nu ligt dat wel anders natuurlijk, en dat maakt het dubbel lullig, anders anders had ze er niet zo 'lang' gewerkt en heen en weer blijven reizen.

De reden dat ze er überhaupt begon was gewoon noodzaak, toevallig werd ze er direct aangenomen (tijdens 10 andere sollicitaties), en tsja werk is werk, het is op zich een leuke moderne winkel met leuke collega's.

Komende week is een team-meeting dus dat gaat gezellig worden in ieder geval. Veel andere werknemers zijn ook ontevreden over van alles (ook te maken met nieuwe manager+lastige regiomanager), dus de sfeer is sowieso erg slecht de afgelopen week.

Ze gaat alles even op papier zetten voor zichzelf zodat ze het goed kan beargumenteren. Een argument blijft natuurlijk: Als jullie me hier niet kwijt willen kun je beter in de andere winkel zetten dan me helemaal kwijt zijn, want op deze manier wil ik hier niet lang meer blijven werken (contract nog tot juni). Dat kun je toch best op een nette manier zeggen toch?

[ Voor 13% gewijzigd door Collaborator op 05-01-2013 15:42 ]

[n4m3l355]

Collaborator schreef op zaterdag 05 januari 2013 @ 15:36:
Maar als je voor het minimum werkt en dik 1.5 uur per dag langer kwijt bent voor niks, dan houd het snel op natuurlijk, dan kan ze net zo goed gaan vakken vullen bij de Appie Heijn om de hoek, of in elke andere kledingzaak in de stad waar we wonen werken.

En met haar doen dit nog een paar miljoen Nederlanders tegen minimum loon. Ik snap dat het vervelend is maar als niet gaat en de baas denkt niet mee houd het snel op. Wat weerhoud je overigens om bij Appie aan te kloppen ze zullen beiden vermoedelijk hetzelfde betalen.

[aegis]

waarom niet ontslag nemen bij de oude winkel en solliciteren bij de nieuwe winkel? neem aan dat ze daar ook personeel voor zoeken?

[Collaborator]

aegis schreef op zaterdag 05 januari 2013 @ 16:44:
waarom niet ontslag nemen bij de oude winkel en solliciteren bij de nieuwe winkel? neem aan dat ze daar ook personeel voor zoeken?

Zelfde regiomanager (zelfde regio ), en die beslist uiteindelijk wie waar gaat werken.

[mrmrmr]

Als je het vanuit de werkgever bekijkt, dan zou het zo kunnen zijn dat ze inderdaad nodig is bij dat filiaal dat niet in de buurt zit vanwege haar capaciteiten. Het is misschien niet makkelijk/lastig om op die plek iemand te vinden die haar kan vervangen. Het is handiger haar daar te houden. Het feit dat ze reiskosten vergoeden lijkt daarop te wijzen. De werkgever zou een financieel voordeel behalen door haar in haar woonplaats te laten werken.

Het is makkelijker voor de manager iemand aan te nemen voor een nieuwe zaak. Daar spelen nog geen problemen. Het begint met een schoon blad.

Ik denk dat de conclusie in het bericht van "Zaterdag 05 januari 2013 15:36" een optie is. Lukt het niet dan is het zoeken naar een nieuwe baan en als het wel lukt dan zit de lokale manager er nog tussen. Met de regiomanager heeft ze vermoedelijk niet zo vaak meer te maken als ze er eenmaal zit?

Sommige managers zeggen nee en dan blijft het nee. Bijna: wat er ook gebeurt. De logica daarachter is dan dat men overwicht moet houden. Het kan niet zo zijn dat personeel het idee krijgt dat ze wat gedaan kunnen krijgen. Het heeft dan niet veel meer met rationaliteit te maken, maar met gevoel en macht. Dat wordt ook wel leiderschap genoemt. Mensen die dat doen worden gezien als goed presterend, want ze durven moeilijke (lees: harde) beslissingen te nemen.
Maar het is vaak een psychische afwijking. Er wordt gezegd dat zo'n 3% van de mensen sociopaat is. Schijnbaar geschikt als leider want ze hebben geen invoelvermogen en ook geen last van hun geweten. Helaas voor de investeerders zit er wel een nadeeltje aan zo'n leider: ze doen dingen voor zichzelf. Het recente nieuws over megalomaan financieel wanbeheer en fraude door managers in (semi-)openbaar bestuur laat zien hoe dat werkt.

Dit is geen poging om je bang te maken, het is soms handig om te weten. Zoek maar eens op het woord sociopaat. Wel goede (wetenschappelijke) bronnen kiezen, er wordt veel overdreven vanwege films met criminele psychopaten.

[ebia]

XeNeRgY schreef op donderdag 03 januari 2013 @ 23:13:
Schoonzus heeft er precies andersom. Werkt nu in winkel om de hoek en moet per 1 februari naar winkel in andere stad. Helaas voor haar is het 'graag of niet'.

Dat is ook een bekende methode om mensen "weg te pesten".

[n4m3l355]

ebia schreef op dinsdag 08 januari 2013 @ 10:53:
[...]


Dat is ook een bekende methode om mensen "weg te pesten".

Dat is ook een bekende methode om ergens goed personeel te krijgen.

[SinergyX]

n4m3l355 schreef op dinsdag 08 januari 2013 @ 15:33:
[...]

Dat is ook een bekende methode om ergens goed personeel te krijgen.

Dan zullen ze dat niet gebruiken in combinatie met een 'graag of niet' principe, dat geval ben je je 'goed' personeel helemaal kwijt, lijkt me niet de doelstelling.

[Viper®]

Ik zou met een voorstel komen waarbij je in het kort de mogelijkheid geeft om met je ervaring en expertise ondersteuning te bieden bij het opzetten van het nieuwe filiaal en tevens ditzelfde nog te blijven doen voor haar huidige filiaal. Dit zou dan in termijnen op basis van vastgestelde tijds limieten langzaam overgeschakeld kunnen worden naar een permanente functie in het nieuwe filiaal.

Voor beide een win-win situatie.

De werkgever houdt een gemotiveerde ervaren medewerkster welke ondersteuning biedt aan 2 filialen. Kosten worden later gedrukt i.v.m. minder reisvergoeding.

Je vriendin behoudt een goede werkrelatie met haar manager en zal waarschijnlijk gemotiveerder zijn omdat ze een leuk doel voor ogen heeft.

Zo zou ik het spelen.

Zet alles altijd op papier. Zaken zijn zaken en behaalde resultaten en keuzes bieden geen garantie voor de toekomst

[ Voor 10% gewijzigd door Viper® op 08-01-2013 15:49 ]

[Anoniem: 14038]

Gewoon het bedrijf aan haar gemaakte afspraken houden. Als ze daar onderuit proberen te wurmen gewoon aangeven dat je iets anders gaat zoeken. Als een bedrijf zijn afspraken niet na komt dan zijn ze simpelweg niet te vertrouwen. (Zegt iemand met 20 jaar werkervaring) En als ze een keer in een hoek gedrukt krijgen zullen ze het telkens weer proberen. Da's de aard van het manager beestje.
Ze klinkt als een vrouw die aan durft te pakken en met zo'n instelling krijg je veel makkelijker een nieuwe baan. En als ze hoger is opgeleid dan is nog maar de vraag hoe lang zo'n baan nog voldoening gaat geven op de lange termijn. Als je bewust aan je carrière werkt moet je soms wel moeilijke keuzes maken maar dan ontwikkel je wel meer zoals je zelf graag wilt.

[n4m3l355]

Wouter het gaat hier om een kledingszaak waar waarschijnlijk de instelling is, voor jou nog 20 anderen. Ik vermoed dat je hier weinig ruimte hebt gezien de positie van de werkgever. Je kunt het wel stellen dat dit iets zegt over de werkgever of manager maar dat is zeker hier niet echt relevant gezien hun posititie. En carriere ...

[Anoniem: 14038]

Dan ga je in stilte solliciteren en doe je even heel rustig met uitgaven zodat je nog wat geld achter de hand houdt. En als je dan iets passend hebt gevonden (wat toch al de bedoeling was) dan zeg je de baan op. Tegenwoordig krijg je toch alleen nog maar tijdelijke contracten dus zekerheid heb je niet meer.
Met kniezen schiet je iig niets op. Dan ga je alleen maar meer ergeren aan je werk en da's ook niet prettig. En bedrijven zijn of loyaal of ze zijn het niet. In het laatste geval weet je dat het zo blijft en kan je maar beter naar iets anders zoeken. Da's niet makkelijk maar het is de enige kans om er op vooruit te gaan qua werk.

Trouwens als je baas graag wil dat je verder weg gaat werken hoort daar iets tegenover te staan. (En meer dan alleen een reiskostenvergoeding want die dekt de kosten van het vervoer ook niet echt.) Het kan ook gewoon bluf van de manager zijn om te testen of je direct ja zegt of nog gaat onderhandelen (wat zeker de moeite waard kan zijn). Managers bluffen vaker dan je denkt.
En als ze je weg willen pesten dan wachten ze wel of tot je contract afloopt of gaan gewoon irritant doen, is natuurlijk moeilijk te bewijzen. Maar pas ontslag nemen als je zeker iets anders hebt. En anders raak je vanzelf wel overspannen. Maar met doorpakken hoeft het niet zo ver te komen.

[dion_b]

Eens.

Los van formele rechten en plichten, een werkgever die je zoiets flikt is een werkgever waar je niet voor wilt werken. Als dit nu een droombaan was wat bij geen andere werkgever te vinden was zou het genuanceerd liggen, maar dit is gewoon een McJob dat ze genomen heeft omdat iets in de studierichting momenteel onvindbaar is. Ze heeft zo te horen niet eens contract onbepaalde tijd of salaris boven minimumloon.

Gewoon vrolijk solliciteren op werk dichterbij, als ze iets vindt vrolijk bij huidig werk opzeggen per eerstvolgende gelegenheid en daarbij expliciet naar deze gang van zaken refereren. Misschien leren ze er wat van.

[Cyberpope]

dion_b schreef op woensdag 09 januari 2013 @ 08:36:
Gewoon vrolijk solliciteren op werk dichterbij, als ze iets vindt vrolijk bij huidig werk opzeggen per eerstvolgende gelegenheid en daarbij expliciet naar deze gang van zaken refereren. Misschien leren ze er wat van.

Gezien de doorstroom aan managers schat ik die kan niet bijster hoog in..

[dion_b]

Cyberpope schreef op woensdag 09 januari 2013 @ 09:41:
[...]

Gezien de doorstroom aan managers schat ik die kan niet bijster hoog in..

Nope. En er zijn genoeg horken die het echt niet begrijpen. Ben jaren terug op vergelijkbare wijze vertrokken bij de Packard Bell helpdesk - niet ivm reistijd, maar niet nagekomen beloftes, schofterige behandeling van collega's en geen onderhandelingsruimte voor salaris die zelfs in vergelijking met directe collega's daar laag was.

De manager was oprecht boos dat ik "onfatsoenlijk" kort na contractverlenging (die ik pas op de dag zelf toegezegd kreeg) opzegde, terwijl hij net twee weken eerder mensen aan het lijntje gehouden had en op de dag zelf verteld had dat ze geen verlenging kregen. Stond verbaasd te kijken toen ik hem daarop wees


Maar goed, zijn probleem dat hij blijkbaar een gewaardeerde medewerker kwijtraakte. Had hij die waardering concreter moeten laten blijken. Idem met manager van vriendin van TS. Als ze goed is maar onderbetaald wordt op lange reisafstand vindt ze vast iets beters of iig iets vergelijkbaars dichterbij.

Wat nog mogelijk is: solliciteren, na tweede gesprek (dus in principe aangenomen) maar voor formeel tekenen de huidige werkgever inlichten en voor het blok zetten: ofwel overplaatsing naar filiaal dichterbij, danwel doei.

[gambieter]

Cyberpope schreef op woensdag 09 januari 2013 @ 09:41:
Gezien de doorstroom aan managers schat ik die kan niet bijster hoog in..

Voor gebrekkig inzicht hoef je geen manager te zijn, hoor . Uitzendbureaus kunnen er ook wat van, 25 jaar terug wilde ik magazijnwerk doen, en wat ik kreeg was metalen staven op een apparaat leggen, knop indrukken en naar een andere bak verplaatsen. En toen waren ze boos dat ik na 1 dag en een gesprek met de werkgever (ja, dat is het werk waar we iemand voor vroegen) weer opstapte. En daar hadden ze bij de werkgever begrip voor, want die hadden het echt niet als magazijnwerk opgegeven... Krijg ik dus 's avonds een boos telefoontje van de uitzendmiep, doei.

De opzet van dion_b zou ik ook volgen, alhoewel ik ze niet voor het blok zou zetten, dan loop je alleen het risico van beloften zonder uitkomst. En de arbeidsrelatie is toch al verstoord.

[Cyberpope]

gambieter schreef op woensdag 09 januari 2013 @ 11:05:
[...]

Voor gebrekkig inzicht hoef je geen manager te zijn, hoor

Dat bedoel ik ook niet. Maar het simpele feit dat managers daar al niet lang op hun plek zitten, geeft iets aan over de organisatie en betrokkenheid medewerkers (en managers zijn ook medewerkers) en hoe ze daar mee omgaan. Het zijn allemaal symptomen van dezelfde cultuur.. Vluchtigheid in management duidt vaak (niet altijd, maar wel vaak) toch wel op meer meer problemen in personeelsomgang.

[Collaborator]

Nou, goed nieuws (maar niet hoe je zou verwachten), ik heb zelf te horen gekregen dat ik een contract krijg voor een fatsoenlijke baan in mijn eigen studierichting (vormgeving ). Dat haalt al iets van druk van de ketel voor mijn vriendin, die nu op dit moment (dec/jan) net even de enige verdiener van ons 2 was en dus niet durfde 'ruzie' te maken op haar werk.

Als tweede komt daar bij dat we waarschijnlijk gaan verhuizen We hebben een droomhuisje te huur aangeboden gekregen en daar kunnen we in de komende maanden heen gaan verhuizen (moet nog wat geklust worden) Het relevante van dit stukje over het verhuizen: het ligt tussen de 2 plaatsen in kwestie in, dus het "10 minuten naar het nieuwe filiaal lopen" valt weg, maar aan de andere kant wonen we een kwartier dichter bij het huidige werk. Werken in het nieuwe filiaal zou nog altijd dichter bij en fijner zijn, maar het voelt toch minder oneerlijk omdat je nu voor beide de trein in moet. (blijft natuurlijk dat het een naaistreek was)

Als ik mijn contract eenmaal heb getekend (dan is financieel de druk eraf) zal ze nog wel flink met de manager in gesprek gaan, en we kijken ondertussen natuurlijk gewoon naar andere vacatures voor haar (komt genoeg voorbij als je dan toch voor een minimum loon baantje gaat)

Saillaint detail: de vorige manager is weggegaan omdat hij van de regiomanager een enorme douchebag moest zijn tegen het personeel, en die rol heeft hij even getracht in te vullen maar dan paste niet bij hem, dus is hij gestopt. De nieuwe manager is echter schijnbaar wel perfect voor deze rol want die vervult ze met glans.. Een echte bitch Het perfecte schoothondje van de regiomanager.

En de reden dat de eerste manager weg is gegaan (die werkte er namelijk wel een langere tijd en was een aardige / goeie manager) Ze verdiende gewoon heel weinig daar en kon absoluut geen loonsverhoging krijgen (ik geloof omdat ze van gewoon personeel was doorgegroeid ofzo? er zat een redenatie achter waarom ze 'vast' zat) Toen is ze een andere baan gaan zoeken en kon ze bij een concurrent aan de slag voor een flinke smak meer loon, dat heeft ze toen gedaan. Toen hebben ze toch geprobeerd haar terug te krijgen met een flinke loonsverhoging en allemaal extra's (het kon dus wel ).. dat heeft ze nog bijna gedaan, maar uiteindelijk wilde ze toch echt niet terug.

[ Voor 31% gewijzigd door Collaborator op 10-01-2013 12:12 ]

[Anoniem: 14038]

Het verhaal is nog niet over. Maar je din weet nu dat ze bij een toko werkt die geen ene klap om haar medewerkers geeft. Als de sodemieter daar weg zijn zou ik aanraden.

[Collaborator]

Kickje: Hoe is het afgelopen:

Uiteindelijk is de hele transfer naar het andere filiaal niet doorgegaan zoals verwacht. Dat kwam ook niet meer ter sprake. Argument: belangrijkste/beste mederwerkers moeten in dit filiaal blijven want dit is onze flagship/best lopende zaak.

Daarna: Mijn vrouw raakte zwanger . Vrij snel verteld omdat het al snel te zien was. Geen begrip door management. Erg onredelijk, in een winkel staan 10 uur op een dag is fysiek zwaar zeker wat verder in zwangerschap. je mag uiteraard nergens zitten of leunen in de winkel en veel trap op trap af.

Toen zijn we getrouwd : veel gezeik met vrije dagen (in contract staat 2 dagen vrij bij bruiloft, werd haar zwaar aangerekend dat ze de dag na de bruiloft niet kwam werken.)

Uiteindelijk kwam het einde van het tijdelijk contract in zicht: veel onduidelijkheid tot enkele weken vantevoren. Mijn vrouw was erg bang dat het niet verlengt zou worden. Er zijn in die periode in enkele dagen meerdere werknemers weggegaan wegens onbehoorlijk gedrag van de manager (dreigen met boetes als je niet op je vrije dag die vol had gepland met belangrijke zaken kwam werken bijvoorbeeld)

Uiteindelijk waren er alleen nog maar de manager, mijn vrouw (part-time) en een oproepkracht in dienst terwijl er normaal zeker 6-10 mensen in dienst moeten zijn om de winkel 7 dagen in de week draaiend te houden. De winkel heeft zeker gezien de drukte en goede verkoop juist meer mensen nodig in plaats van
minder.

Een weekje van tevoren hebben ze het haar verteld: Ze gingen haar contact niet verlengen: ze was "niet flexibel genoeg" . Met een 20 uur contact wekelijks minimaal 10 uur meer werken (en 99% van de tijd last minute toch weer komen werken op je vrije dag) is dus niet flexibel.

Vooral de dag na haar bruiloft en de dag van onze verhuizing was onacceptabel. De regiomanager was van plan het letterlijk pas de laatste minuut te vertellen zodat ze nog goed door zou werken tot de laatste dag. De manager van de winkel zelf vond dat echt niet kunnen en heeft het toen maar persoonlijk verteld.

Zo belangrijk was dus ze toch niet voor de winkel he? (Terwijl dat een argument was waarom ze niet naar winkel b mocht)

Nouja nu zit ze in de WW, binnenkort krijgt ze zwangerschapsverlof en daarna heeft ze nog wat WW over.. daarna zien we wel weer. Ik zit zelf prima op mijn werk en nu hebben we extra rust thuis voor de zwangerschap

[P.O. Box]

kan ze nu niet meer bij winkel B solliciteren?

[theHoff]

P.O. Box schreef op vrijdag 19 juli 2013 @ 15:17:
kan ze nu niet meer bij winkel B solliciteren?

Zelfde regiomanager lijkt me... dus nee. En daarnaast, wil je wel voor een dergelijk bedrijf werken? Ik zou het zelf wel weten. Mooie mogelijkheid om een nieuwe start te maken.

[Collaborator]

P.O. Box schreef op vrijdag 19 juli 2013 @ 15:17:
kan ze nu niet meer bij winkel B solliciteren?

Nee. Zelfde regiomanager (die tevens countrymanager is voor NL) en deze persoon bepaald wie er waar wordt aangenomen/ontslagen.

Daarnaast: een zwangere dame vind natuurlijk al helemaal geen baan, dus op z'n vroegst pas weer na het zwangerschapsverlof. Maar: zeker noooit meer bij die keten/zaak.

[ Voor 23% gewijzigd door Collaborator op 19-07-2013 15:26 ]

[Standeman]

Belachelijke hoe schofterig er met het personeel omgegaan wordt. Hopen dat je vrouw bij een normale werkgever aan de slag kan wanneer de kleine eenmaal is geboren..

Gefeliciteerd trouwens

[Iblies]

Schering en inslag bij detailhandel. Je moet zo flexibel zijn als een elastiek, alleen die heeft de nare eigenschap dat die op een gegeven moment knapt.
Ook een van de redenen waarom ik voor afschaffing ben van jeugdlonen. Niet verkeerd bedoeld, maar al te vaak wordt er in dergelijke situaties een beroep gedaan op iemand die wel even bijspringt en het levert de ondernemer ook nog eens geld op. En incidenteel is langzamerhand structureel geworden.

Overigens heb ik totaal geen idee hoe ww en zwangerschapsverlof werkt, maar kan ze ondertussen geen studie/cursus volgen via UWV. Een kindje is niet 24/7 en je kunt aantonen dat je niet alleen luiers aan het wisselen was, niet negatief bedoeld overigens.

[tlpeter]

Dan vraag ik me toch af welke winkel dit is

[Collaborator]

Eigenlijk maakt het niet zoveel meer uit of ik het wel of niet zeg he? Of heeft iemand een argument waarom ik het beter niet kan zeggen

[Collaborator]

Iblies schreef op vrijdag 19 juli 2013 @ 16:05:
Overigens heb ik totaal geen idee hoe ww en zwangerschapsverlof werkt, maar kan ze ondertussen geen studie/cursus volgen via UWV. Een kindje is niet 24/7 en je kunt aantonen dat je niet alleen luiers aan het wisselen was, niet negatief bedoeld overigens.

Tijdens de WW (die je hebt opgebouwd afhankelijk van hoe lang je gewerkt hebt) moet je solliciteren. Dat is op dit moment heel simpel: niemand neemt je aan als je zwanger bent.
Daarna volgt zwangerschapsverlof: Dit krijgt ze puur en alleen omdat ze WW heeft en ze daardoor tot aan het verlof als werkend gezien wordt. Had ze geen recht op WW gehad dan had ze ook geen zwangerschapsverlof betaald gekregen (dat is natuurlijk heel zuur en vervelend)

Daarna moet ze weer door solliciteren waarbij ze op dat moment natuurlijk wel kans maakt op werk. Ze is dan ook HBO Bachelor in Design (Cum loude afgestudeerd). Maar ook die sector heeft het lastig. Een gat in je CV is als vormgever niet zo'n probleem en ze wil sowieso niet full time gaan werken als de kleine er is. Maar werk in haar eigen richting zou natuurlijk wel beter zijn.

[tlpeter]

Heeft je vrouw geheimhoudings pplicht in haar contract staan?
Wanneer er hiervan (of andere zaken die het je lastig kunnen maken) niets is te vinden dan kun je het prima zeggen

[The Eagle]

Collaborator schreef op vrijdag 19 juli 2013 @ 16:18:
Eigenlijk maakt het niet zoveel meer uit of ik het wel of niet zeg he? Of heeft iemand een argument waarom ik het beter niet kan zeggen

Toch wel. Aangezien WI het openbare deel van GoT betreft en je behoorlijk over d'r ex-werkgever tekeer gaat kan het ook opgevat worden als laster / smaad. Daar wil je achteraf geen gezeik mee.
Mocht je het op verzoek wel willen vertellen, laat dan mensen een DM aan je sturen. DIe kan niet zomaar iedereen inzien

[Wilke]

Er is een members only tag precies voor dat soort gein

Btw hier ontslagen worden klinkt als het beste wat je kon overkomen tbh

Members only:

Alleen zichtbaar voor ingelogde gebruikers. Inloggen

[ Voor 47% gewijzigd door Wilke op 19-07-2013 17:23 ]

[evilution]

,

[ Voor 99% gewijzigd door evilution op 26-09-2014 11:14 ]

[pacificocean]

evilution schreef op vrijdag 19 juli 2013 @ 17:31:
[...]

Wat een ontieglijke lamlul zeg Voor zo'n toko wil je toch überhaupt niets te maken hebben, wees blij dat ze daar weg is. Zeker als je die baan niet nodig hebt.

Je moet er maar net zin in hebben, maar je kan natuurlijk nog een rechtzaak overwegen om er een schadevergoeding uit proberen te halen. Want het contract is natuurlijk gewoon niet verlengt, omdat ze zwanger is.

[evilution]

,

[ Voor 99% gewijzigd door evilution op 26-09-2014 11:14 ]

[Arthas]

Als uitkomt dat jij of je vrouw zich negatief uitgelaten heeft over werkgever A, dan kan dat voor werkgever B al een reden zijn om jou (!) of je vrouw niet aan te nemen.

Ook al is het een ontzettende zak hooi en heb je er alleen maar problemen gehad, dan nog hou je dit soort info prive. Ook op de vraag tijdens een sollicitatie bij werkgever B waarom je vrouw bij werkgever A weg is gegaan, kan je vrouw dan nog verzachtend op antwoorden.
Werkgever B kan namelijk ook denken, dat is een lastige, die wil ik niet in mijn team.

[Mental]

Mja, jij (of je vrouw) schiet er zelf niets mee op om het vertellen dus doe het maar niet want zo belangrijk is het niet.
Tegenwoordig ben je bij veel bedrijven gewoon een nummer, jammer maar helaas.

[Anoniem: 39993]

Mental schreef op vrijdag 19 juli 2013 @ 21:27:
Mja, jij (of je vrouw) schiet er zelf niets mee op om het vertellen dus doe het maar niet want zo belangrijk is het niet.
Tegenwoordig ben je bij veel bedrijven gewoon een nummer, jammer maar helaas.

Vooral in de detailhandel: voor jou weer een nieuwe schoolverlater. Qua arbeidsvoorwaarden moet je daar gewoon niet zijn om in je levensonderhoud te voorzien. Winkeliers werken ook zwaar inefficiënt, dus ik verwacht dat "de winkel" in de toekomst echt anders zal moeten gaan werken om überhaupt levensvatbaar te blijven.

Ik heb vroeger zelf een tijdje in een Halfords-filiaal gewerkt. Leuke collega's en het werk is echt zo slecht nog niet. Maar ik heb er al wel gezien, waarom een winkel niet efficiënt werkt. Neem bijvoorbeeld de winkelopeningstijden. Die slaan echt nergens meer op. 30 jaar geleden was het allemaal nog niet zo'n probleem, want toen had je nog maar heel weinig tweeverdieners. De samenleving is veranderd, maar de detailhandel bijna niet. Werkend NL kan niet winkelen tussen 9:00 uur en 17:00 uur, want dan werken we met z'n allen. Daarom is het in veel winkels tussen 17:00 uur en 18:00 uur ook vaak een gekkenhuis. De rest van de dag is het meestal heel rustig. De koopavond en de zaterdag zijn meestal wel weer druk, al is de zaterdag vaak niet zo druk als je in eerste instantie zou verwachten. Maar het opgetrommelde personeel moet wel betaald worden. En dat betekent dus, dat je op de doordeweekse dagen personeel hebt rondlopen, wat op een gegeven moment gewoon uit z'n neus staat te eten. En tussen (ongeveer) 17:00 uur en 18:00 uur is het voluit rennen, want ineens staat de toko vol. Tijdens de lunchpauze had je soms ook wel een piekje. Gek genoeg is er geen winkelier zo slim om een deel van zijn personeel iets eerder en het andere deel iets later te laten lunchen. Sterker nog, er zijn zelfs winkeliers die hun zaak tussen 12:00 uur en 13:30 uur gewoon dichtdoen.

Ik woon nu in de Bible Belt. Daar wordt op veel plaatsen ook steeds harder gevraagd om koopzondagen. Men beseft zich alleen niet, dat het die mensen echt niet om die "zondag" gaat. Die mensen willen gewoon wat meer gelegenheid om eens te gaan winkelen. En kortzichtig als wel allemaal zijn, wijzen we massaal de zondag aan als dé gelegenheid om dat te doen. Als winkeliers en gemeenten eens af zouden stappen van die ene koopavond en daar 3 koopavonden van zouden maken en hun winkels voortaan op dinsdag-, woensdag- en donderdagochtend dicht zouden houden, dan zou dat geroep om die koopzondagen misschien vanzelf wel ophouden.....

[RaZ]

Die mensen die op zondag willen shoppen, die kunnen lekker zelf op zondag gaan werken, en op vrijdag gaan shoppen Problem solved

[ATS]

RaZ schreef op zondag 21 juli 2013 @ 21:57:
Die mensen die op zondag willen shoppen, die kunnen lekker zelf op zondag gaan werken, en op vrijdag gaan shoppen Problem solved

Om eerlijk te zijn, zo ik best een baan willen waarbij de flexibiliteit inderdaad zo groot is...

[Collaborator]

Ik moet zeggen dat ik zelf heel blij ben dat in onze gemeente de winkels binnenkort elke zondag open mogen. Daar is nog veel verzet tegen geweest van de winkeliers..

Ik weet zelf hoe vervelend het is als je op zondag moet werken als werknemer (zoals mijn vrouw regelmatig).. Vooral omdat managers er niet netjes mee om gaan: gewoon de normale werknemers verplichten op de zondagen ook te werken.

Maar.. als consument is het gewoon verdomde fijn als je op zondag kan winkelen. Maandag daarintegen mogen ze lekker dicht, dan komt er echt geen hond en heeft ook niemand tijd.

Het meest gebruikte argument tegen de koopzondagen zijn die van de kleine winkeliers die extra kosten moeten maken of klanten mislopen door niet mee te doen.. maar dat vindt ik geen argument eerlijk gezegd.. dat is dan gewoon een keuze die je dan maakt.. daar hoeft de overheid jou dan niet voor te beschermen vindt ik.

[ Voor 32% gewijzigd door Collaborator op 22-07-2013 11:08 ]

[Anoniem: 39993]

RaZ schreef op zondag 21 juli 2013 @ 21:57:
Die mensen die op zondag willen shoppen, die kunnen lekker zelf op zondag gaan werken, en op vrijdag gaan shoppen Problem solved

En ik ben dus bang, dat je met deze instelling geen decennia meer overleeft als winkelier. Je kunt je wel afzetten tegen je bron van inkomsten (= de consumenten), maar uiteindelijk is de consument toch degene die bepaalt welke richting de winkelier in moet.

[Collaborator]

Anoniem: 39993 schreef op maandag 22 juli 2013 @ 11:10:
[...]

En ik ben dus bang, dat je met deze instelling geen decennia meer overleeft als winkelier. Je kunt je wel afzetten tegen je bron van inkomsten (= de consumenten), maar uiteindelijk is de consument toch degene die bepaalt welke richting de winkelier in moet.

Het is heel simpel, is de winkel op zondag dicht dan ga ik of naar een andere stad die wel open is op zondag of ik bestel het online (vaak nog goedkoper ook) dus tsja.. eigen keuze meneer de winkelier

[faisje]

Solliciteren bij de andere job. Aankaarten dat het vertrouwen is gewekt dat ze naar het andere filiaal overgeheveld zou worden. Zeggen dat in dit geval de mondelinge afspraak bindend is, omdat er een rechtshandeling teweeg is gebracht wat de huidige situatie zal doen veranderen.

[faisje]

Collaborator schreef op maandag 22 juli 2013 @ 11:03:
Ik moet zeggen dat ik zelf heel blij ben dat in onze gemeente de winkels binnenkort elke zondag open mogen. Daar is nog veel verzet tegen geweest van de winkeliers..

Ik weet zelf hoe vervelend het is als je op zondag moet werken als werknemer (zoals mijn vrouw regelmatig).. Vooral omdat managers er niet netjes mee om gaan: gewoon de normale werknemers verplichten op de zondagen ook te werken.

Maar.. als consument is het gewoon verdomde fijn als je op zondag kan winkelen. Maandag daarintegen mogen ze lekker dicht, dan komt er echt geen hond en heeft ook niemand tijd.

Het meest gebruikte argument tegen de koopzondagen zijn die van de kleine winkeliers die extra kosten moeten maken of klanten mislopen door niet mee te doen.. maar dat vindt ik geen argument eerlijk gezegd.. dat is dan gewoon een keuze die je dan maakt.. daar hoeft de overheid jou dan niet voor te beschermen vindt ik.

Volgens de wet ben je niet verplicht op zondag te werken. Dus de werkgever kan je dit maar 2 keer in het jaar vragen dacht ik/ verplichten. Daarna is jou toestemming nodig en ishet niet verplicht.

[corporalnl]

Balen dat haar contract niet is verlengt, maarja zo werken de meeste winkels tegenwoordig ( vooral de grote )

En dan heb ik het over The Sting, Zara, WE, Man@work etc.

[t_captain]

Ik denk dat contractverlenging bij zwangerschap eenuitzondering is in winkels.

[Russel88]

Klote dat je vrouw haar baan kwijt is. Maar gefeliciteerd met de zwangerschap. Is idd beter voor haar en de kleine dat ze niet zo lang hoeft te staan.

[mac1987]

Mosterd na de maaltijd, maar ik zou, indien je aannemelijk kan maken dat het ook in het belang van de werkgever is om overgeplaatst te worden, het op goed werkgeverschap gooien (art. 7:611 BW). Zie ook http://www.arbeidsrechter...kheid-werkgever-werknemer. Overigens gefeliciteerd met de zwangerschap!

[XanderDrake]

t_captain schreef op maandag 22 juli 2013 @ 14:48:
Ik denk dat contractverlenging bij zwangerschap eenuitzondering is in winkels.

Ik vrees dat dit waar is, wat eigenlijk echt totaal van de pot gerukt is. We leven ondertussen in een realiteit dat het merendeel van de werknemers tussen de 20 en 35 jaar leeft op een eeuwige ketting van tijdelijke contracten. Sowieso bij retail en academisch is dit het geval, maar ik vrees ook in de cultuur sector.

Ik vind deze vorm van permanente onzekerheid eigenlijk een schending van mensenrechten. En sowieso zorgt dit voor instabiliteit voor een grote groep mensen mensen wat zich weer uit in de economie en samenleving.

Hoe managers en werkgevers in de retailhandel zich gedragen is ook schandalig. `Voor jou 10 schoolverlaters`... pfffff.

[Mythio]

Das helemaal waar, maar ze hebben wel een punt.
De tijden voor winkels zijn absoluut niet goed op het moment en als je dan personeel moet betalen dat niet kan werken ga je binnen no time over de kop.

Eerlijk? nee. Netjes? niet echt. Begrijpelijk? zeker. Noodzakelijk? tja..

[ebia]

XanderDrake schreef op woensdag 24 juli 2013 @ 10:33:
[...]

Ik vrees dat dit waar is, wat eigenlijk echt totaal van de pot gerukt is. We leven ondertussen in een realiteit dat het merendeel van de werknemers tussen de 20 en 35 jaar leeft op een eeuwige ketting van tijdelijke contracten. Sowieso bij retail en academisch is dit het geval, maar ik vrees ook in de cultuur sector.

Maar dan praat je ook over erg 'onzekere' vakgebieden. Met de academici heb ik overigens weinig medelijden, want die verdienen over het algemeen een goed salaris, plus dat je ook gewoon goed moet onderhandelen als je iets te bieden hebt. Mijn vriendin werkt in de academische sector, en heeft ondanks dat ze nog niet zo ver is in haar carrière wel degelijk een vast contract en een hogere salarisschaal dan collega's die op gelijk niveau zitten. Veel academici zijn nu eenmaal geen goede onderhandelaars, daar profiteren anderen van die dat wel zijn.

Ik vind deze vorm van permanente onzekerheid eigenlijk een schending van mensenrechten. En sowieso zorgt dit voor instabiliteit voor een grote groep mensen mensen wat zich weer uit in de economie en samenleving.

LOL. Mensenrechten? Volgens mij bestaat er niet zoiets als 'recht op arbeid'? Je kunt altijd doorleren en een beroep kiezen waar het wat zekerder is dat je wel een vaste baan krijgt. Overigens is dat laatste echt niet heilig; want als je bij een werkgever werkt die moet bezuinigen omwille van economische redenen is ook dat vaste contract niet zoveel waard.

[Maasluip]

Dat is niet alleen bij winkels zo. Bij mij op het werk is het ook zo.
Goed, in het magazijn kan ik me er iets bij indenken dat je misschien een hoop oproepkrachten hebt, maar een basis van vaste werknemers lijkt me toch niet verkeerd? Maar ook op kantoor wordt ook iedereen standaard via een uitzendbureau ingehuurd. En dat dus jarenlang. Flexwet? Niks mee te maken, ze zijn in vaste dienst van het uitzendbureau.
Dat kan toch nooit goedkoper zijn dan mensen zelf in dienst nemen? Het uitzendbureau wil toch ook wat verdienen?
Maar het staat goed op je payroll naar Amerika (hoofdkantoor). Kijk, maar zo weinig vaste krachten, dus als je ons wil sluiten is dat geen probleem. Voor de HR managers die daar aan meewerken heb ik dan ook geen enkel respect.

[Hydra]

Maasluip schreef op woensdag 24 juli 2013 @ 11:15:
Voor de HR managers die daar aan meewerken heb ik dan ook geen enkel respect.

Dus jij vindt dat als de CEO zijn HR manager meldt dat hij alleen tijdelijke krachten aan mag nemen hij gewoon "nuh-uh!" moet zeggen?

[Maasluip]

De CEO zit in de US, is CEO van een bedrijf met een kleine 150.000 werknemers en dan kun je nog niet eens mensen in vaste dienst nemen? Ik begrijp best dat het handig is om nieuwe werknemers "uit te testen" met een tijdelijk contract. Maar dat je de meerderheid van je kantoorpersoneel geen vast contract geeft en dat mensen hun 12,5 jarig arbeidsjubileum vieren en geen seconde in dienst van het bedrijf zijn geweest, nee een HR manager die daar niet tegen op treedt daar heb ik geen respect voor.

[Cyberpope]

Mythio schreef op woensdag 24 juli 2013 @ 10:54:
Das helemaal waar, maar ze hebben wel een punt.
De tijden voor winkels zijn absoluut niet goed op het moment en als je dan personeel moet betalen dat niet kan werken ga je binnen no time over de kop.

Eerlijk? nee. Netjes? niet echt. Begrijpelijk? zeker. Noodzakelijk? tja..

onzin.. zwangerschapsverlof (en ziekte) krijg je 100% vergoed door UVW.

[XanderDrake]

Mythio schreef op woensdag 24 juli 2013 @ 10:54:
Das helemaal waar, maar ze hebben wel een punt.
De tijden voor winkels zijn absoluut niet goed op het moment en als je dan personeel moet betalen dat niet kan werken ga je binnen no time over de kop.

Eerlijk? nee. Netjes? niet echt. Begrijpelijk? zeker. Noodzakelijk? tja..

Ja, NU begrijp ik het enigzins, grote ketens als Schoenenreus en Free Record Shop zijn beide al over de kop gegaan. Dan staat *iedereen* buiten.
Maar naar mijn gevoel is dit dus al erg lang. Ikzelf heb van 2004 tot 2008 in retail gewerkt en daar was het bijna exact net zo kut, terwijl de economie toen prima liep. Zelfde nonsense zoals de vrouw van de TS mee te maken kreeg: Veel onbetaalt over moeten werken want iedereen doet het, 1 dag voor einde van een contract te krijgen horen dat ie niet verlengt wordt en alles.

ebia schreef op woensdag 24 juli 2013 @ 11:15:
Maar dan praat je ook over erg 'onzekere' vakgebieden. Met de academici heb ik overigens weinig medelijden, want die verdienen over het algemeen een goed salaris, plus dat je ook gewoon goed moet onderhandelen als je iets te bieden hebt. Mijn vriendin werkt in de academische sector, en heeft ondanks dat ze nog niet zo ver is in haar carrière wel degelijk een vast contract en een hogere salarisschaal dan collega's die op gelijk niveau zitten. Veel academici zijn nu eenmaal geen goede onderhandelaars, daar profiteren anderen van die dat wel zijn.

Academici of mensen die op universiteiten/medische centra werken krijgen aan het einde van hun aanstelling vaak te horen: jammer, geen geld voor vaste aanstelling, rolators. Resultaat: grote groep van deze mensen wordt van het instituut gegooit, want dat moet. Denk je dat dit leuk is?
Dit geld voor alle niveaus, ik ken maar een handvol mensen die blijven met een vast contract van de ettelijke tientallen academici die ik ken.

[Standeman]

faisje schreef op maandag 22 juli 2013 @ 11:32:
[...]


Volgens de wet ben je niet verplicht op zondag te werken. Dus de werkgever kan je dit maar 2 keer in het jaar vragen dacht ik/ verplichten. Daarna is jou toestemming nodig en ishet niet verplicht.

Volgens mij is dat onzin, anders mag je mij het artikel aanwijzen waar het staat. Een werkgever kan je verplichten op zondag te werken indien
• dit contractueel (of via de CAO) is afgesproken (zorg, pretparken, horeca, etc)
• er een zwaarwegend belang is voor de werkgever

Er staat nergens in de wet dat je werkgever je maar twee keer kan verplichten op zondag te werken. Uiteraard kan dit wel contractueel worden afgesproken. Wel is er een minumum van 13 vrije zondagen, maar hier kan in een CAO iets anders afgesproken worden. Maar dan blijven er gemiddeld 39 zondagen over.

[Hydra]

Maasluip schreef op woensdag 24 juli 2013 @ 11:52:
De CEO zit in de US, is CEO van een bedrijf met een kleine 150.000 werknemers en dan kun je nog niet eens mensen in vaste dienst nemen? Ik begrijp best dat het handig is om nieuwe werknemers "uit te testen" met een tijdelijk contract. Maar dat je de meerderheid van je kantoorpersoneel geen vast contract geeft en dat mensen hun 12,5 jarig arbeidsjubileum vieren en geen seconde in dienst van het bedrijf zijn geweest, nee een HR manager die daar niet tegen op treedt daar heb ik geen respect voor.

Nogmaals: wat denk je nu echt dat een HR manager te vertellen heeft?

Het probleem is gewoon dat we in Nederland een enorme bescherming voor vaste werknemers hebben. En daarnaast wat betreft de economie enorm in de shit zitten. Als een bedrijf alleen maar vaste werknemers heeft en geen mensen kan 'lossen' gaat een bedrijf uiteinlijk gewoon over de kop en dan zijn al die mensen ook gewoon werkloos.

Het probleem is enerzijds de bescherming van werknemers en aan de andere kant de grote werkloosheid en de onwil van de regering om te investeren in werkgelegenheid. Als bedrijven er vanuit kunnen gaan dat ze bijgestaan worden door een overheid in economisch slechtere tijden dan hoeven ze zich uberhaupt niet druk te maken over tijdelijke vs. vaste contracten.

Maarnee, het is de schuld van de HR manager.

[Maasluip]

Ik zeg toch niet dat het zijn schuld is? Ik zeg dat hij meer mag doen dan met zijn armen over elkaar zitten.
Daarbij: 12,5 jaar (er zitten hier veel mensen met meer dan 10 dienstjaren in dienst van het uitzendbureau) overstijgt de economische slechtere tijden van vandaag. Ik heb geluk dat mijn chef zijn poot stijf heeft gehouden en voor mij een vaste baan heeft geregeld.
En ik herhaal nogmaals: een uitzendkracht kan toch niet goedkoper zijn dan een vaste kracht? Er wordt notabene de CAO van ons bedrijf aangehouden.

[Moraelyn]

Als de HR manager vanuit de VS niet anders mag, dan heeft hij/zij ook niet veel keus. Dan zoeken ze wel een HR manager die wel akkoord gaat met uitzendkrachten.

[ebia]

XanderDrake schreef op woensdag 24 juli 2013 @ 13:02:
[...]
Veel onbetaalt over moeten werken want iedereen doet het, 1 dag voor einde van een contract te krijgen horen dat ie niet verlengt wordt en alles.

Kwestie van je mond opentrekken. Je bent toch geen slaaf of wel? Alsof de eerste de beste discussie met je manager meteen zal leiden tot ontslag?

En een dag voordat je contract aflopen pas iets te horen krijgen ben je natuurlijk ook zelf bij. Als ik ooit ergens een tijdelijk contract aanga wil ik ook minimaal 2 maanden van te voren weten waar ik aan toe ben. Als de reactie dan uitblijft dan weet je toch genoeg?

[...]

Academici of mensen die op universiteiten/medische centra werken krijgen aan het einde van hun aanstelling vaak te horen: jammer, geen geld voor vaste aanstelling, rolators. Resultaat: grote groep van deze mensen wordt van het instituut gegooit, want dat moet. Denk je dat dit leuk is?
Dit geld voor alle niveaus, ik ken maar een handvol mensen die blijven met een vast contract van de ettelijke tientallen academici die ik ken.

Ik heb nooit gezegd dat het leuk is. Maar ten dele wel inherent aan het werk. Een aio/oio of post-doc positie (als voorbeeld) hebben vaak ook een heel duidelijk tijdelijk karakter. Het is vrijwel zeker, een veelal vooraf ook bekend, dat dergelijke contracten echt van tijdelijke aard zijn en niet 'automatisch' zullen overgaan in een vast contract.

De academische wereld is gewoon heel erg competitief geworden. Net als dat om elke euro onderzoeksbudget geknokt moet worden, hebben ook universiteiten heel beperkt budget voor vaste medewerkers. Het is niet anders, en wat kun je ook verwachten bij een semi-overheid op het moment dat alle geldkranen worden dichtgedraaid?

[Hydra]

Maasluip schreef op woensdag 24 juli 2013 @ 14:37:
En ik herhaal nogmaals: een uitzendkracht kan toch niet goedkoper zijn dan een vaste kracht? Er wordt notabene de CAO van ons bedrijf aangehouden.

Het is ook geen kwestie van kosten maar van flexibiliteit en dus het afkopen van risico's. Nu mag je me alleen wel ff uitleggen of je het nu over uitzendwerk hebt of over mensen met tijdelijke contracten want da's nogal een verschil. Mensen in dienst van het uitzendbureau kunnen best een vast contract hebben.

[Cyberpope]

Moraelyn schreef op woensdag 24 juli 2013 @ 14:53:
Als de HR manager vanuit de VS niet anders mag, dan heeft hij/zij ook niet veel keus. Dan zoeken ze wel een HR manager die wel akkoord gaat met uitzendkrachten.

Oei..... het bekende "als ik het niet doen dan ........" Ja.. heel sterk argument.

[XanderDrake]

ebia schreef op woensdag 24 juli 2013 @ 14:55:
Kwestie van je mond opentrekken. Je bent toch geen slaaf of wel? Alsof de eerste de beste discussie met je manager meteen zal leiden tot ontslag?

En een dag voordat je contract aflopen pas iets te horen krijgen ben je natuurlijk ook zelf bij. Als ik ooit ergens een tijdelijk contract aanga wil ik ook minimaal 2 maanden van te voren weten waar ik aan toe ben. Als de reactie dan uitblijft dan weet je toch genoeg?

Mondige medewerkers vinden ze maar niets, wederom, voor jou tien schoolverlaters.
Wat dat aangeven betreft, ik heb vaak gezien dat ze nog "in beraad waren" of iemands contract verlengt ging worden of niet. Net zo lang uitstellen tot een paar weken er voor, zodat de werknemer in kwestie echt zijn best doet, en alsnog de hamer op zijn kop krijgt.

Je bent toch geen slaaf of wel?

Zo wordt je dus wel behandeld. Geen wonder dat mensen zich er naar gaan gedragen: het alternatief is werkeloos zijn.

Ik heb nooit gezegd dat het leuk is. Maar ten dele wel inherent aan het werk. Een aio/oio of post-doc positie (als voorbeeld) hebben vaak ook een heel duidelijk tijdelijk karakter. Het is vrijwel zeker, een veelal vooraf ook bekend, dat dergelijke contracten echt van tijdelijke aard zijn en niet 'automatisch' zullen overgaan in een vast contract.

De academische wereld is gewoon heel erg competitief geworden. Net als dat om elke euro onderzoeksbudget geknokt moet worden, hebben ook universiteiten heel beperkt budget voor vaste medewerkers. Het is niet anders, en wat kun je ook verwachten bij een semi-overheid op het moment dat alle geldkranen worden dichtgedraaid?

Ik heb zeer hoog opgeleidde mensen gezien die moesten verhuizen naar een andere provincie na hun aanstelling was afgelopen. Daar sta je dan, expert in je veld, 55 jaar oud, 2 studerende kinderen.

En dan is mijn veld bio-tech en moleculaire biologie, waar nog redelijk geld te vinden kan zijn. Ik durf niet eens te denken hoe het is in bijv. de sociologische, literaire of geologische sector...

[ Voor 4% gewijzigd door XanderDrake op 24-07-2013 15:22 ]

[Hydra]

XanderDrake schreef op woensdag 24 juli 2013 @ 15:20:
En dan is mijn veld bio-tech en moleculaire biologie, waar nog redelijk geld te vinden kan zijn. Ik durf niet eens te denken hoe het is in bijv. de sociologische, literaire of geologische sector...

Kwam van de week nog een Sociologe tegen. Ze vroeg of ik m'n bonuskaart bij me had.

[Iblies]

XanderDrake schreef op woensdag 24 juli 2013 @ 15:20:
[...]
Mondige medewerkers vinden ze maar niets, wederom, voor jou tien schoolverlaters.
Wat dat aangeven betreft, ik heb vaak gezien dat ze nog "in beraad waren" of iemands contract verlengt ging worden of niet. Net zo lang uitstellen tot een paar weken er voor, zodat de werknemer in kwestie echt zijn best doet, en alsnog de hamer op zijn kop krijgt.
...

Werkgever snijdt zichzelf in de vingers als hij daar niet doorheen prikt.

Ik verwacht dat een werknemer zich normaal inzet, niet te pleuris werkt en eerlijk is. Iemand die in de avond zijn werk mee naar huis neemt, en vervolgens onder de radar 60 uur bezig is, daar heb ik helemaal niets aan.

[Señor Sjon]

Tsja, afschaffing van het jeugdloon vanaf 18+ lijkt me een beter idee. Iemand van 18 verdient op basis hiervan te weinig om zelfstandig te kunnen leven gezien de huidige kosten van levensonderhoud. In winkels is vrijwel geen kennis van zaken meer over door alles onder de 22. Zo eindig je uiteindelijk met een leeg winkelcentrum.

[Maasluip]

Hydra schreef op woensdag 24 juli 2013 @ 14:57:
[...]


Het is ook geen kwestie van kosten maar van flexibiliteit en dus het afkopen van risico's. Nu mag je me alleen wel ff uitleggen of je het nu over uitzendwerk hebt of over mensen met tijdelijke contracten want da's nogal een verschil. Mensen in dienst van het uitzendbureau kunnen best een vast contract hebben.

Als je 10 jaar op dezelfde plek zit moet je volgens de flexwet wel een vast contract hebben. Deze mensen hebben dat dus ook, een vast contract in dienst van het uitzendbureau.
Maar goed, ik heb het erger meegemaakt. Een medewerker stopte net voordat haar een vast contract gegeven moest worden voor drie maanden om daarna weer te beginnen. En dat werd gewoon openlijk op die manier gecommuniceerd.
Toen heb ik de HR manager gewoon gezegd dat ik dat geen stijl vond. Ik weet dat dat niks uit maakt, maar ik vond het toch beter om gewoon te zeggen dat hij een lul met voeten was dat hij hier aan meewerkte en het ook nog eens openbaar communiceerde.
Zijn reactie? "Ja, maar de werkneemster was het er mee eens".
Mensen doen gewoon gekke dingen om een baan te behouden.

[ebia]

XanderDrake schreef op woensdag 24 juli 2013 @ 15:20:
[...]
Mondige medewerkers vinden ze maar niets, wederom, voor jou tien schoolverlaters.
Wat dat aangeven betreft, ik heb vaak gezien dat ze nog "in beraad waren" of iemands contract verlengt ging worden of niet. Net zo lang uitstellen tot een paar weken er voor, zodat de werknemer in kwestie echt zijn best doet, en alsnog de hamer op zijn kop krijgt.

Een bedrijf dat zo redeneert en handelt zal vroeger of later ten onder gaan. Zeker wanneer de werkloosheid weer krimpt en niemand meer bij zo'n a-sociale werkgever wil werken. Accepteren dat dit 'normaal' is moet je gewoon niet doen. Want als die andere tien schoolverlaters namelijk ook hun bek opentrekken houdt het een keer op. Ze kunnen moeilijk elke week een nieuwe schoolverlater naar binnentrekken...

Sowieso vind ik het gezond en niet meer dan normaal dat je een meningsverschil kan hebben met je manager. Het is toch verdorie een zakelijke overeenkomst die je met elkaar hebt? Daar zit wat mij betreft, hoe ik dan ook denk over zo'n manager, nooit iets persoonlijks bij. Ik kan me ook niet voorstellen dat je als manager een leuke baan hebt als je continu mensen 'die moeilijk doen' eruit moet zetten.

[...]
Zo wordt je dus wel behandeld. Geen wonder dat mensen zich er naar gaan gedragen: het alternatief is werkeloos zijn.

Tsja. Mogelijk dat dit gebruikelijk is in de laag betaalde/ongeschoolde banen, maar liever werkeloos of slaaf? Alleen met dat laatste verdien je mogelijk iets meer geld, maar veel meer geld zal het niet zijn. Als ik voor die keuze stond zou ik een boek opendoen en gaan leren voor een 'normale' baan waar je niet als slaaf wordt behandeld denk ik dan.

Je kan wel klagen over een bepaalde situatie, maar ik heb weinig medelijden als mensen niks aan hun situatie doen. Nu geloof ik niet in een maakbare samenleving of iets, maar men moet niet vergeten dat men zelf aan het roer staat van hun eigen leven. Ondanks niet iedereen is intellectueel even goed bedeeld of krijgt dezelfde kansen, uiteindelijk moet toch 95% van de veranderingen uit jezelf komen en van niemand anders.

[...]
Ik heb zeer hoog opgeleidde mensen gezien die moesten verhuizen naar een andere provincie na hun aanstelling was afgelopen. Daar sta je dan, expert in je veld, 55 jaar oud, 2 studerende kinderen.

En dan is mijn veld bio-tech en moleculaire biologie, waar nog redelijk geld te vinden kan zijn. Ik durf niet eens te denken hoe het is in bijv. de sociologische, literaire of geologische sector...

Tsja, dat is ook een beetje inherent aan het beroep, en niet alleen op die leeftijd. Er zijn nu immers niet zoveel uni's of insituten... Heck, er zijn er genoeg die over de grens gaan voor hun carrière. Helemaal medelijden heb ik niet, want laten we wel wezen, voor een 'semi-ambtenaren' bestaan hebben onderzoekers of UDers geen slecht salaris en over het algemeen best wel veel vrijheden. Sowieso zie je over het algemeen (maar dat is van de mensen die ik ken in die beroepsgroep) dat wanneer je juist 'flexibel' bent (geweest), gewerkt hebt in het buitenland, enzovoorts, het die mensen uiteindelijk eerder richting een hogere positie heeft gebracht dan anderen. Eerst zaaien, dan pas oogsten.

Daarnaast geldt, expert of niet, dat diegene die echt goed scoren met veel publicaties in vooraanstaande journals, veel/grote/prestigieuze subsidies binnenharken, samenwerkingen met de industrie aangaan, enzovoorts, over het algemeen net iets beter doen dan hun concullega's in het werkveld. Meer dan ooit geldt dat exposure enorm belangrijk is, eveneens mensen die hun eigen broek kunnen ophouden. Dan kun je nog zo slim zijn of een expert, als dat niet lukt (terechte oorzaak of niet) sta je meteen een stap achter op de mensen die dat wel kunnen.

Als die meneer in jouw voorbeeld een Vici subsidie had, dan had hij bij wijze van spreke zo bij elke uni naar binnen kunnen lopen, en een vast contract kunnen afdwingen met mogelijk nog een post-doc en een paar aio's erbij. Fair of niet, dat zijn de spelregels anno 2013...

[XanderDrake]

ebia schreef op woensdag 24 juli 2013 @ 21:34:
Een bedrijf dat zo redeneert en handelt zal vroeger of later ten onder gaan. Zeker wanneer de werkloosheid weer krimpt en niemand meer bij zo'n a-sociale werkgever wil werken. Accepteren dat dit 'normaal' is moet je gewoon niet doen. Want als die andere tien schoolverlaters namelijk ook hun bek opentrekken houdt het een keer op. Ze kunnen moeilijk elke week een nieuwe schoolverlater naar binnentrekken...

Ach kijk maar es rond hoe werkgevers zich gedragen in dit topic maar ook in vele andere topics in dit forum. Regio- en filiaal managers zullen altijd het ergste doen wat wordt toegelaten/geaccepteerd. Als later de economie weer aantrekt dan zullen ze hun bullshit misschien terug nemen, maar voor mijn gevoel speelt het iig bij retail al veel langer.

Tsja. Mogelijk dat dit gebruikelijk is in de laag betaalde/ongeschoolde banen, maar liever werkeloos of slaaf? Alleen met dat laatste verdien je mogelijk iets meer geld, maar veel meer geld zal het niet zijn. Als ik voor die keuze stond zou ik een boek opendoen en gaan leren voor een 'normale' baan waar je niet als slaaf wordt behandeld denk ik dan.

Het is natuurlijk niet slaafs, maar wel onderdanig.

Je kan wel klagen over een bepaalde situatie, maar ik heb weinig medelijden als mensen niks aan hun situatie doen. Nu geloof ik niet in een maakbare samenleving of iets, maar men moet niet vergeten dat men zelf aan het roer staat van hun eigen leven. Ondanks niet iedereen is intellectueel even goed bedeeld of krijgt dezelfde kansen, uiteindelijk moet toch 95% van de veranderingen uit jezelf komen en van niemand anders.

Tsja, dat is ook een beetje inherent aan het beroep, en niet alleen op die leeftijd. Er zijn nu immers niet zoveel uni's of insituten... Heck, er zijn er genoeg die over de grens gaan voor hun carrière. Helemaal medelijden heb ik niet, want laten we wel wezen, voor een 'semi-ambtenaren' bestaan hebben onderzoekers of UDers geen slecht salaris en over het algemeen best wel veel vrijheden. Sowieso zie je over het algemeen (maar dat is van de mensen die ik ken in die beroepsgroep) dat wanneer je juist 'flexibel' bent (geweest), gewerkt hebt in het buitenland, enzovoorts, het die mensen uiteindelijk eerder richting een hogere positie heeft gebracht dan anderen. Eerst zaaien, dan pas oogsten.

Daarnaast geldt, expert of niet, dat diegene die echt goed scoren met veel publicaties in vooraanstaande journals, veel/grote/prestigieuze subsidies binnenharken, samenwerkingen met de industrie aangaan, enzovoorts, over het algemeen net iets beter doen dan hun concullega's in het werkveld. Meer dan ooit geldt dat exposure enorm belangrijk is, eveneens mensen die hun eigen broek kunnen ophouden. Dan kun je nog zo slim zijn of een expert, als dat niet lukt (terechte oorzaak of niet) sta je meteen een stap achter op de mensen die dat wel kunnen.

Als die meneer in jouw voorbeeld een Vici subsidie had, dan had hij bij wijze van spreke zo bij elke uni naar binnen kunnen lopen, en een vast contract kunnen afdwingen met mogelijk nog een post-doc en een paar aio's erbij. Fair of niet, dat zijn de spelregels anno 2013...

Wat ik uit jou stukjes opmaak is dat je vindt dat je het hard en individualistisch moet aanpakken, je bek open moet trekken en door drammen. Wat dat is de aard van het beestje anno 2013. In feite praat je de vrij extreme tegenstellingen die de maatschappij zijn binnengeslopen de afgelopen 20 jaar daarmee in een klap goed. Iedereen moet maar op zijn strepen staan en concurreren.

Ik ga niet zeggen dat het slecht is, concurrentie en individualisme hebben veel goeds gebracht, maar het ziet er naar uit dat door schiet. Minder intelligente mensen, schoolverlaters en mensen met een iets minder commercieel gerichte diploma verliezen de strijd. Sowieso zijn de bezuinigen op alles sociaal en maatschappelijk een veeg teken.

Vroeger (begin jaren 90 en daarvoor) had je gewoon goede vaste aanstellingen. Dan had je nog mensen die hun 20 jarig werk jubileum vierden. Dat mag niet meer ofzo
De man waar ik het over had, stamt ook uit die tijd. Zijn vroegere collegas zitten nog op hun eigen plek, al decennia. Maar hij heeft pech en moet maar in de ratrace mee doen.

Verder, ook met hem in het achterhoofd:
Hogere functies in academie met vaste aanstelling: soort van manager (PI, senior scientist, assistent/associate professor)
Expert in je veld != goede manager
Expert in je veld != ambities om leidinggevende te moeten zijn

Veel in spotlight staan, goede publicaties presenteren, je goed verkopen aan commisies en NWO: meer PR en communicatie en "uiterlijk" dan inhoud.
Expert in je veld != PR/communication personage

Dingen in jou voordeel forceren, voorrang krijgen, dingen doordrammen: politiek
Expert in je veld != politicus

In feite is het weer hetzelfde. Iedereen moet maar mee in dit circus terwijl ze hele andere kwaliteiten hebben. Want dat is het leven, anno 2013

Het is ondertussen vrij offtopic, maar ik hoop dat er op een gegeven moment een balans komt tussen de individualistische maatschappij en de solidaire maatschappij.

[De_Bastaard]

ebia schreef op woensdag 24 juli 2013 @ 21:34:
[...]


Een bedrijf dat zo redeneert en handelt zal vroeger of later ten onder gaan. Zeker wanneer de werkloosheid weer krimpt en niemand meer bij zo'n a-sociale werkgever wil werken. Accepteren dat dit 'normaal' is moet je gewoon niet doen. Want als die andere tien schoolverlaters namelijk ook hun bek opentrekken houdt het een keer op. Ze kunnen moeilijk elke week een nieuwe schoolverlater naar binnentrekken...

Kuch ik ken nog wel een groot IT bedrijf dat ook zo werkte. Echt bizar, je werkt gewoon 3,5 jaar op dezelfde plek en dan laten ze je die week nog horen of je eruit vliegt of niet .

[Henk007]

GeeEs schreef op vrijdag 04 januari 2013 @ 13:22:
Of eens contact opnemen met mannetje boven bepaalde manager?

Daar zat ik ook aan te denken, hoewel de 'lagere' managers dit kunnen opvatten als een passeer-actie, waardoor de werksfeer wordt verpest.
Ik weet niet wat de structuur van het bedrijf is, maar is er misschien een landelijke HR afdeling? Wellicht dat die kunnen bemiddelen.

[Anoniem: 91626]

wow flinke discussie :0 Maar das helemaal niet nodig: het antwoord kan je zelf ook bedenken als je nagaat dat je ingehuurd word op afspraak (contract). M.a.w. Tuurlijk kan hij je weigeren...Misschien even het woord 'baas' opzoeken in het woordenboek

p.s.: Wat is een Din?

[ Voor 4% gewijzigd door Anoniem: 91626 op 25-07-2013 12:45 ]

[Henk007]

Maasluip schreef op woensdag 24 juli 2013 @ 20:50:
[...]
. Een medewerker stopte net voordat haar een vast contract gegeven moest worden voor drie maanden om daarna weer te beginnen. En dat werd gewoon openlijk op die manier gecommuniceerd.

Dat is echt geen uitzondering, maar regel in de markt van laaggeschoold, niet specialistisch werk.
De root cause is niet het management van het bedrijf, maar overheidsbeleid. In een naïeve poging de rechtspositie van werknemers te beschermen is ooit het gedrocht 'flexwet' verzonnen.
Omdat je werkgevers niet kunt verwijten hun risico's te minimaliseren, krijg je uitkomsten zoals in bovenstaande quote. Overheidsregulering verliest meestal van de vrije, rationele markt.
Denk je echt dat in een minder gereguleerde arbeidsmarkt uitzendbureaus zouden bestaan, die geen enkele toegevoegde waarde bieden, slechts een gekunstelde tussenstap om de wet te omzeilen ?

Ziektewetuitkering voor vangnetters

Werkgevers moeten bij ziekte van een werknemer de eerste 2 jaar minimaal 70% van het laatstverdiende loon doorbetalen. Wie geen werkgever (meer) heeft, kan een beroep doen op de Ziektewet (vangnetters):

uitzendkrachten zonder een vast contract met het uitzendbureau;

Heerlijk toch, een verdienmodel waarin je je risico's op de overheid kan afwentelen

larsiano schreef op donderdag 25 juli 2013 @ 12:44:
p.s.: Wat is een Din?

Verwarrend inderdaad, noemt men hier meestal vriendingg

[ Voor 38% gewijzigd door Henk007 op 25-07-2013 17:06 ]

[Cyberpope]

De_Bastaard schreef op donderdag 25 juli 2013 @ 12:33:
[...]


Kuch ik ken nog wel een groot IT bedrijf dat ook zo werkte. Echt bizar, je werkt gewoon 3,5 jaar op dezelfde plek en dan laten ze je die week nog horen of je eruit vliegt of niet .

Hangt natuurlijk ook van de medewerker zelf af. Het is snel genoeg bekend dat een bedrijf zo werkt en dan ben ik wel voor die laatste week foetsie....

Geen loyaliteit naar mij, is van mij ook geen loyaliteit naar het bedrijf.

[ebia]

XanderDrake schreef op donderdag 25 juli 2013 @ 10:28:
[...]
Ach kijk maar es rond hoe werkgevers zich gedragen in dit topic maar ook in vele andere topics in dit forum. Regio- en filiaal managers zullen altijd het ergste doen wat wordt toegelaten/geaccepteerd. Als later de economie weer aantrekt dan zullen ze hun bullshit misschien terug nemen, maar voor mijn gevoel speelt het iig bij retail al veel langer.

Ik heb ook redelijk wat jaren in de retail gewerkt (tijdens school enzo), ik heb eigenlijk nooit dit soort gekke dingen ondervonden. En ook ik heb wel eens staan schelden op m'n manager ja, net als hij op mij.

Dat gedoe met roosters en onverwachte oproepen kan ik me dan ook weinig bij voorstellen. Die roosters zijn immers toch van te voren bekend? Vroeger werd ik ook wel eens gebeld op het laatste moment of ik in kon vallen voor iemand: soms ging dat wel en soms ging dat niet. Verder geen woorden aan vuil gemaakt, welke van de twee het ook werd.

Overuren werden altijd netjes geschreven, en de dankbaarheid was er ook gewoon. Sowieso als je je gewoon goed inzette en goed werk verzette werd dat altijd opgemerkt en op één of andere manier wel beloond.

Ik blijf erbij dat bedrijven die zo handelen vroeger of later wel tegen de lamp lopen. Dergelijke onvrede achter de schermen heeft namelijk directe invloed op de klant die met het personeel te maken heeft. Goed, dat zal in een supermarkt niet zo hard lopen, maar een simpele kledingwinkel waar je gewoon niet of slecht geholpen wordt kan zo z'n deuren sluiten als het personeel niet meer doet wat het hoort te doen.

[...]
Het is natuurlijk niet slaafs, maar wel onderdanig.

Hoe je het ook noemt, je bent er zelf bij. Ga je 'gebukt' (en laat je een deel van je leven ruïneren) door zoiets 'stoms' als je baan? Of heb je ook een beetje trots en laat je niet met je sollen?

[...]

Wat ik uit jou stukjes opmaak is dat je vindt dat je het hard en individualistisch moet aanpakken, je bek open moet trekken en door drammen. Wat dat is de aard van het beestje anno 2013. In feite praat je de vrij extreme tegenstellingen die de maatschappij zijn binnengeslopen de afgelopen 20 jaar daarmee in een klap goed. Iedereen moet maar op zijn strepen staan en concurreren.

Ja, het mooiste is natuurlijk als alles in je leven kwam aanwaaien. Een opleiding aan een goede school, mooie vrouw, een leuke baan, fijne collega's, stevig salaris, mooi huis, leuke auto, weinig uren hoeven werken, veel vakantiedagen...

Maar zo werkt het nu eenmaal niet. Voor al die zaken (of wat je hart dan ook mag begeren) zul je gewoon continu je best moeten doen. Dat heeft niks met hard zijn of individualistisch denken, maar is gewoon de realiteit. En is het overigens altijd al geweest, ook 20 jaar terug ook 200 jaar terug en ook 2000 jaar terug.

Ik ga niet zeggen dat het slecht is, concurrentie en individualisme hebben veel goeds gebracht, maar het ziet er naar uit dat door schiet. Minder intelligente mensen, schoolverlaters en mensen met een iets minder commercieel gerichte diploma verliezen de strijd. Sowieso zijn de bezuinigen op alles sociaal en maatschappelijk een veeg teken.

Daar geloof ik helemaal niks van. De maatschappij heeft evengoed een professor als een stratenmaker nodig om goed te functioneren. En net als de professor een groot probleem heeft om het onderzoeksgeld bij elkaar te rapen, kan een stratenmaker hinder ondervinden van goedkope arbeid uit bijvoorbeeld Oost-Europa. En ook een jonge afgestudeerde econoom die zich een droombaan had voorgesteld bij een bank zal moeilijkheden hebben vandaag de dag een goed bij z'n wensen aansluitende baan te vinden.

Kortom, iedereen heeft last van bezuinigingen en de kwakkelende economie. Dat treft echt niet alleen minder intelligenten, kunstenaars of verkopers.

Vroeger (begin jaren 90 en daarvoor) had je gewoon goede vaste aanstellingen. Dan had je nog mensen die hun 20 jarig werk jubileum vierden. Dat mag niet meer ofzo
De man waar ik het over had, stamt ook uit die tijd. Zijn vroegere collegas zitten nog op hun eigen plek, al decennia. Maar hij heeft pech en moet maar in de ratrace mee doen.

Dat mag nog zeker wel (en zal ook zeker nog wel gebeuren), feit is wel dat de markt enorm aan het veranderen is. Werknemers willen vaak zelf niet eens meer zo lang plakken bij dezelfde werkgever, omdat ze na verloop van tijd gewoon 'iets nieuws' willen doen. Geef ze is ongelijk. Ik zou er niet aan moeten denken 20 jaar lang bij dezelfde werkgever hetzelfde kunstje te hoeven doen. Zelfs (goede) werkgevers verwachten eigenlijk wel van je dat je je blijft ontwikkelen en dat dat ultiem kan leiden tot een wissel van functie buiten de eigen organisatie. Daar is toch ook niks mis mee?

Andersom kun je ook redeneren dat deze man zich misschien wel iets te veilig had gewaand met het idee dat hij tot z'n pensioen altijd z'n baan zou behouden. Ik kan niet beoordelen of dit ontslag terecht was, maar 9 van de 10 keer zie je toch dat de persoon 'van wie ze toch al eigenlijk af wilden omdat ze niet zo tevreden waren', er tijdens zo'n reorganisatie wordt uitgezet.

Ik heb ook zo'n reorganisatie van dichtbij meegemaakt, althans, dat ging om een gedwongen verhuizing van het kantoor naar een stuk verderop. Ondanks dat ik niet zelf weg hoefde, was ik wel blij dat er een leuk budget was voor scholing (dus ik kon nog ff een cursus meepakken alvorens ik ging solliciteren buiten de deur), terwijl anderen (die ook niet perse weg hoefden) alleen maar bezig waren met zaken als 'zal mijn salaris hetzelfde zijn', 'oh nu moet ik een uur verder reizen' en 'wat ga ik de oude omgeving missen' enzovoorts... Ja, ik begrijp het sentiment, maar fuck, je hebt een baan, die mag je nog houden ook, je krijgt nog geld mee ook, of je gaat iets doen en kiest een ander pad... Alles maar dan ook alle opties werden gefaciliteerd door de werkgever. Hou dan op met huilen en get your shit together denk ik dan.

Verder, ook met hem in het achterhoofd:
Hogere functies in academie met vaste aanstelling: soort van manager (PI, senior scientist, assistent/associate professor)
Expert in je veld != goede manager
Expert in je veld != ambities om leidinggevende te moeten zijn

Veel in spotlight staan, goede publicaties presenteren, je goed verkopen aan commisies en NWO: meer PR en communicatie en "uiterlijk" dan inhoud.
Expert in je veld != PR/communication personage

Dingen in jou voordeel forceren, voorrang krijgen, dingen doordrammen: politiek
Expert in je veld != politicus

In feite is het weer hetzelfde. Iedereen moet maar mee in dit circus terwijl ze hele andere kwaliteiten hebben. Want dat is het leven, anno 2013

Heb jij nog recentelijk een vacature gelezen voor een UD/UHD? Eisen: Goede manager, ambities om leiding te geven, in de spotlights staan, NWO imponeren, werken aan je PR, politiek bedrijven, persberichten lanceren, etc...

Dat zijn dus juist die dingen die de expert zou moeten kunnen, naast het bedrijven van de wetenschap. Je kunt dat 'een circus' noemen, ik noem het gewoon de realiteit. Dan kun je je daar wel tegen afzetten, maar dat zal je niet verder helpen je doelen te bereiken.

Het is denk ik juist het collectief die dit de beste manier vind, anders hadden dergelijke eisen ook niet in zo'n vacaturetekst gestaan.

Mijn vriendin is ook 'expert/uniek' in haar werkveld, en bezit eigenlijk ook al die kwaliteiten die jij zegt niet samen te gaan met het expert zijn. Nou, dan zal die vaste aanstelling en die hogere loonschaal die ze heeft ook wel uit de lucht gegrepen zijn, of niet?

Ik geloof er weinig in dat dit perse ligt aan individualistisch denken. Nee, verre van. Mensen binnen zo'n faculteit of onderzoeksnetwerk, in relatie tot elkaar of hun promovendi of post-docs zorgen echt wel goed voor elkaar ook al zijn ze elkaars directe concurrenten als het bijvoorbeeld gaat om subsidieaanvragen.

Als je niet hebt kunnen bijbenen in die veranderende eisen ligt dat 9 van de 10 keer niet aan incompetentie die niet te repareren is, maar gewoon het hebben van oogkleppen en de realiteit niet willen inzien... Beetje dit idee: YouTube: Who moved my Cheese? The Movie by Dr. Spencer Johnson