Afgelopen dinsdagavond in Tivoli voor de 3de keer LoA gezien
Ik ken LoA natuurlijk al enkele decennia, maar was nooit zo'n concertganger, de afgelopen jaren inmiddels wat vaker met mijn broertje diverse concerten bezocht.
In het voorprogramma zat als eerste het Nederlandse TerraDown....muzikaal niet verkeerd (niks spannends of bijzonders echter en best een prima strakke performance)...de zang was echter een beetje een let-down......niet krachtig genoeg.......vrij vlak......en een frontzanger die wat moet werken aan zijn stage-presence.
Als 2de voorafje was het de club van Whitfield Crane.......Ugly Kid Joe.......net als LoA natuurlijk een enorme blast from the past.
Prima vermakelijk en de decennia lange podium ervaring was goede te merken...solide act, strak gespeeld en Crane was goed bij stem. Publiek deed lekker mee.
Ik had voor het allereerste concert even gemist dat frontzanger Keith al een aantal jaren door het leven ging als front
zangeres en luisterde naar de naam Mina i.p.v. Keith.....nou zal dat mij worst zijn..."you do you" zeg ik maar altijd...er is plek voor iedereen. De eerste 2 concerten was het dus Mina die op het podium stond.
Al bij dat eerste concert was het duidelijk......als ze weer in NL spelen, dan zijn wij er ook! Een jaar later dus het 2de concert met LoA weer onder leiding van Mina.
Afgelopen dinsdag tijdens ons 3de bezoek was het echter Keith die weer op het toneel stond.
Ongeacht het hoe/wat/waarom was dit laatste concert toch wel de beste uit de 3.
De meeste toppers van Ugly en River Runs Red passeerde de revue natuurlijk, er waren wat kleine issues zo nu en dan met de mics.....zeker jammer even aan het begin van het duo optreden met Caputo en Crane.
Dat loste zich gelukkig gauw op maar jammer dat het bleef bij enkele seconden "Walk" van Pantera.
TL;DR....speelt Life of Agony weer in NL...dan gaan we voor de 4de keer.
“I have not failed. I’ve just found many ways that won’t work” - Thomas Edison