Ik heb er ook last van. Ik hoop dat de volgende wedstrijd een nieuw keyboard (voor de afgesleten F5-knop) omvat.
Dit is trouwens mijn inzending (die steeds slechter wordt naarmate ik hem vaker lees en vergelijk met andere inzendingen)

:
Mijn ideale leesomgeving kan ik illustreren aan de hand van een aantal foto’s. Deze foto’s hebben elk wat met elkaar gemeen: een pijnlijk gemis van een e-reader. Over de foto’s later meer. Eerst wat over de leesomgeving en het leesmedium, wat dragen die bij aan een geweldige leeservaring?
Een leesomgeving wordt gevormd door het verhaal dat je leest. Als het verhaal écht goed is, maakt je omgeving niet veel meer uit; een rumoerige trein, een snikheet strand of vechtend tegen de slaap in een eenzaam bed.
Een leesomgeving vormt de green screen voor de taferelen, personages en decors die een lezer op dat moment tot zich neemt. Als hij zijn ogen even van het verhaal weet los te scheuren, zal het verdergaan voor zijn geestesoog. Dat klinkt hoogdravend en dat is het misschien ook wel, maar als ik mijzelf als uitgangspunt neem, dan beleef ik de verhalen die ik lees ten volle.
Een verhaal valt of staat niet door de omgeving waarin je het leest en eigenlijk ook niet hoe je het leest. Of dat nou uit een goedkope pocketuitgave is, de in leer gebonden special edition of via een state-of-the-art e-reader, als de woorden maar in het brein hameren, dan zit je altijd goed. Toch is er veel aan gelegen dat áls je een e-reader gebruikt, deze van uitstekende kwaliteit moet zijn.
Het is immers niet prettig om midden in een sleutelscène van het verhaal te maken te krijgen met factoren die het leesplezier ernstig vergallen. Te denken valt aan een scherm dat onleesbaar is, omdat de zon erin schijnt, een batterij die veel te snel leeg is of een technisch mankement.
Nou heb ik mij laten vertellen in diverse recensies dat een Sony e-reader dit soort problemen niet of nauwelijks kent. Toegegeven: om elke twee maanden een stekkertje in de Sony PRS-T2 te steken en het andere uiteinde in het stopcontact om dat ding op te laden, klinkt als een enorme klus, maar ik denk dat ik me daar wel overheen kan zetten.
Dan nu over naar de foto’s.

In de bovenstaande foto zien we een tafereel dat bij uitstek geschikt is om veilig achter 7 centimeter staal een werk van Stephen Ambrose ter hand te nemen.

Als je goed kijkt, zie je daar een wel heel comfortabele bank staan. Heerlijk om languit te genieten van David Mitchells meesterwerk. Cloud Atlas.

Heerlijk in het zonnetje In de Ban van de Ring van JRR Tolkien lezen. Bijkomend voordeel: je tilt je geen breuk meer aan kilo’s en kilo’s aan bladzijden.

Een boek als American Psycho van Bret Easton Ellis vereist een rustige, cleane omgeving. Deze heerlijk comfortabele Philippe Starck designbank biedt een uitstekende steun voor de rug én is een lust voor het oog. Voor extra comfort is een Gipsen voetensteun bij te schuiven.
We zijn allemaal vaandeldrager in een optocht van gekwetsten.