(On)partijdigheid van de media per politieke stroming

[defiant]

Afgesplitst van Catshuisoverleg mislukt en kabinet-Rutte gevallen

Ik denk ook dat het oude politieke systeem niet meer bestaat noch zal terugkomen.

Dat ligt eraan, het politieke systeem is geen gegeven, maar vloeibaar proces waar meerdere partijen binnen en buiten de politiek, weliswaar ongelijke, druk en invloed op uitoefenen. Ik wil niet zeggen dat de huidige situatie een directe keuze is, maar het is er zeker een die bewust in stand wordt gehouden.

Het gros van de partijen zou bijvoorbeeld met de media afspraken kunnen maken om de politiek inhoudelijk te benaderen in plaats van het huidige populisme, waarmee je (imho) er voor zorgt dat kiezers een betere keuze kunnen maken, wat op zichzelf weer gunstig is voor de stabiliteit van coalities.

[ Voor 23% gewijzigd door gambieter op 30-04-2012 02:22 ]

[Benjamin-]

Het gros van de partijen zou bijvoorbeeld met de media afspraken kunnen maken om de politiek inhoudelijk te benaderen in plaats van het huidige populisme, waarmee je (imho) er voor zorgt dat kiezers een betere keuze kunnen maken, wat op zichzelf weer gunstig is voor de stabiliteit van coalities.

De politiek realiteit nu is een combinatie van politici en media.
Simpele feit is dat de media een hoop onzin verkoopt, of je nou rechts of linkse media bekijkt er komt van beide echt enorm veel onwaarheden. Daar doe je helaas niets aan, daarbij hebben ze ook nog is allemaal hun voorkeur, waar linkse media nu Samsom nog een beetje goed in het licht willen zetten en de analyse maken dat hij weinig kans had, zal de rechtse media hem als loser neerzetten die niets wilde. Beide analyses kunnen kloppen dus de werkelijk krijg je hiermee toch niet.

Tevens was het vroeger ook niet veel beter, de reden waarom traditionele partijen groot waren, is omdat mensen toch vooral met een onderbeuk gevoel stemde, dat is nu ook zo, maar vroeger nog veel meer. Ik heb weleens debatten van de zeventige jaren gezien, nou dan moet je toch echt een hoop begrijpen wil je echt begrijpen waar ze het over hebben, dat zal de gemiddelde burger gewoon niet begrijpen.
Nu begrijpen nog veel mensen er niet veel van, maar politici doen wel hun best om het uit te leggen, ook al betekent dat het simplistisch wordt uitgelegd.

[ Voor 21% gewijzigd door gambieter op 30-04-2012 02:18 ]

[defiant]

Benjamin- schreef op zondag 29 april 2012 @ 18:51:
De politiek realiteit nu is een combinatie van politici en media.
Simpele feit is dat de media een hoop onzin verkoopt, of je nou rechts of linkse media bekijkt er komt van beide echt enorm veel onwaarheden. Daar doe je helaas niets aan, daarbij hebben ze ook nog is allemaal hun voorkeur, waar linkse media nu Samsom nog een beetje goed in het licht willen zetten en de analyse maken dat hij weinig kans had, zal de rechtse media hem als loser neerzetten die niets wilde.

Welke media zijn er tegenwoordig nog links? De media die traditioneel gezien werden als links (voornamelijk door rechts) zijn echter nooit op de hand geweest van links, in tegendeel zelfs, ze zijn er als eerste bij om kritiek te leveren. Met die media bedoel ik o.a. DWDD, P&W, Buitenhof, de Volkskrant, etc..

Opvallend is dat de rechtse media nooit is aanvallen vanwege de vermeende partijdigheid, zoals de telegraaf of elsevier die hun politiek voorkeur bepaald niet onder stoelen of banken steken.

nXXt schreef op zondag 29 april 2012 @ 19:40:
Ik weet nu niet of we zo krampachtig moeten doen over het feit dat de gemiddelde stemmer de grotere problemen niet begrijpt en dat politici dus 'de taal van het volk' moeten spreken. In een ideaal geval zou iedereen de problemen begrijpen en deze kennis gebruiken om een keuze te maken, maar het feit is nu eenmaal dat een deel van de bevolking niet over de kennis en kunde beschikt om alle problemen effectief te doorgronden en dat een deel niet de tijd of de interesse heeft om zich er in te verdiepen.

De politieke is qua keuze te veel vervallen in individuele standpunten, zonder de achterliggende ideologie en visie op de maatschappij te benoemen. Dit zie o.a. terug aan de populariteit van de stemwijzers, die imho, hoe goed bedoelt ze ook zijn, juist bijdragen aan de kloof tussen politiek en burger.

Want als er beslissingen moeten worden genomen die niet zijn afgedekt door de standpunten of het verkiezingsprogramma dan valt een partij toch altijd terug op haar eigen visie en ideologie voor de besluitvorming. Niet dat ik politieke partijen nu meteen openlijk wil beschuldigen van misleiding, maar het is altijd wel erg makkelijk scoren met standpunten als je niet de gevolgen uitlegt van je keuze.

Als de visie en ideologie weer ruime aandacht krijgt in verkiezingscampagnes dan zorg je er in ieder geval voor dat kiezers begrijpen met wel achterliggende gedachte maatregelen worden genomen.

[gambieter]

defiant schreef op zondag 29 april 2012 @ 22:49:
Opvallend is dat de rechtse media nooit is aanvallen vanwege de vermeende partijdigheid, zoals de telegraaf of elsevier die hun politiek voorkeur bepaald niet onder stoelen of banken steken.

Nou, dat valt wel mee, hoor. De Elsevier staat bekend als het huisblaadje van de diehard Climate Change ontkenners en islamofoben, en dat de Telegraaf de uitlaatklep is van de onderkant van Nederland is ook wel gevoeglijk bekend.

---

Trouwens nog voorstellen voor de Kunduz-coalitie? Die naam is het niet echt, zoals elders opgemerkt is dat de naam van het akkoord.

Even kijken:
VVD: rechts-conservatief
CDA: ooit middenpartij, nu rechts conservatief
D66: centrum-progressief
CU: mild conservatief, maar terug opschuivend naar SGP
GL: links-progressief.

Ik denk dat we dit wel de schizofrene coalitie kunnen noemen?

[ Voor 27% gewijzigd door gambieter op 29-04-2012 23:03 ]

[defiant]

RaZ schreef op zondag 29 april 2012 @ 22:16:
Vroeger had je letterzetters, tegenwoordig bestaan zetfouten niet meer. Het proces is simpeler geworden. VEEL simpeler. Opleiding zegt dus eigenlijk geen ene malle moer. Wat nu rocketsciense is en een opleiding van 4 jaar voor nodig hebt. Kan je straks aan een gezakte VMBO'er over laten.

Ik heb altijd nog wel mijn twijfels of er altijd genoeg vervangende werkgelegenheid zal zijn voor werk dat weg geautomatiseerd wordt. En dan te bedenken dat men vroeger de illusie schepte dat automatisering/mechanisering zou zorgen voor (te) veel vrije tijd.

gambieter schreef op zondag 29 april 2012 @ 22:57:
Nou, dat valt wel mee, hoor. De Elsevier staat bekend als het huisblaadje van de diehard Climate Change ontkenners en islamofoben, en dat de Telegraaf de uitlaatklep is van de onderkant van Nederland is ook wel gevoeglijk bekend.

Alleen dat hoor je nooit en dat is waar ik op doelde, de aanval is altijd redelijk eenzijdig.

Mx. Alba schreef op zondag 29 april 2012 @ 23:09:
Klopt. Ik liep laatst rond bij een informatica-opleiding en daar stonden allerlei interessante quotes op de muur. Onder andere "By the time you graduate, 50% of what you have learned will have already become obsolete. The technologies you will actually work with haven't been invented yet."

Dat is me iets te gemakkelijk, technologie veranderd snel, maar de onderliggende principes zijn aan veel minder verandering onderhevig. En zeker onderwijs op HBO/WO moet toch voornamelijk de nadruk leggen op de principes en minder op het aanleren van specifieke technieken die morgen weer verouderd kunnen zijn.

[gambieter]

defiant schreef op zondag 29 april 2012 @ 23:47:
Alleen dat hoor je nooit en dat is waar ik op doelde, de aanval is altijd redelijk eenzijdig.

Wait, wut? Als je met de Telegraaf als bron aankomt, wordt je zo ongeveer weggehoond. Kijk uit dat je niet namens "links" in de slachtofferrol kruipt

[defiant]

gambieter schreef op zondag 29 april 2012 @ 23:48:
Wait, wut? Als je met de Telegraaf als bron aankomt, wordt je zo ongeveer weggehoond. Kijk uit dat je niet namens "links" in de slachtofferrol kruipt

.. uhm .. wait, wut inderdaad ..

Mijn standpunt was denk ik niet helder genoeg verwoord, ik zal het proberen te verhelderen:

Mijn probleem is dat de 'zogenaamde' linkse media (P&W/DWDD/Volkskrant/etc) worden aangesproken op het links/partijdig zijn, terwijl ze dat in feite niet zijn. De implicatie hierin is dat ze zich onafhankelijker zouden moeten gedragen (tenminste, als ik de klacht met positieve intenties zou interpreteren).

Dat de Telegraaf/Elsevier dat niet zijn is inderdaad algemeen bekend. Maar, die worden juist niet aangesproken om zich onafhankelijker op te stellen.

En dat is mijn voornaamste probleem, de hypocrisie waarin rechts vind dat de zogenaamde linkse media zich onpartijdig moet opstellen terwijl hun eigen media dat niet doen.

[gambieter]

@defiant: dat is nu eenmaal het verschil aan schaamte (dwz een gebrek eraan), dat zie je ook bij de Republikeinen in de VS die nog een stuk verder gaan dan de Democraten (die echt zelf geen lieverdjes zijn). Zeg maar dat het doel de middelen heiligt.

[Benjamin-]

defiant schreef op zondag 29 april 2012 @ 22:49:
[...]

Welke media zijn er tegenwoordig nog links? De media die traditioneel gezien werden als links (voornamelijk door rechts) zijn echter nooit op de hand geweest van links, in tegendeel zelfs, ze zijn er als eerste bij om kritiek te leveren. Met die media bedoel ik o.a. DWDD, P&W, Buitenhof, de Volkskrant, etc..

Opvallend is dat de rechtse media nooit is aanvallen vanwege de vermeende partijdigheid, zoals de telegraaf of elsevier die hun politiek voorkeur bepaald niet onder stoelen of banken steken.

Natuurlijk proberen ze een zo objectief mogelijk profiel te houden, maar je kan toch wel zien wanneer een programma meer links dan rechts is, dit merk je vooral aan de type vragen die ze stellen en of ze wel of niet iets proberen te bagatelliseren.

Rechtse media wordt zeker wel aangevallen, kijk is na al die idioten bij WNL, die worden constant op de hak genomen.
Ik weet dat ik me echt schaamde toen ik Joost Eerdmans de hol van Wilders zag likken. Ik begreep toen ook wel waarom Wilders voor die keer een uitzondering maakte om in een programma te verschijnen... wat was dat een verschrikkelijke vertoning.

[gambieter]

Dit topic is dus een afsplitsing van Catshuisoverleg mislukt en kabinet-Rutte gevallen; mocht ik een post gemist hebben, DM me dan even. Ook kan het zijn dat er een enkele post tussen zit die op meer reageert dan alleen wat in deze discussie hoort, dat was helaas niet te vermijden

[Speedpete]

gambieter schreef op zondag 29 april 2012 @ 22:57:
Even kijken:
VVD: rechts-conservatief
CDA: ooit middenpartij, nu rechts conservatief
D66: centrum-progressief
CU: mild conservatief, maar terug opschuivend naar SGP
GL: links-progressief.

Als je de kleuren een beetje mengt (liberaal geel, natuur groen en flink wat conservatief blauw) kom je op 'teal', een cyaan-tint. Teal komt van eenden. GL is toch wel een beetje een vreemde eend in de bijt, dus zodoende:

De kwak-coalitie.

[foppe-jan]

Ik kwam een tijdje terug een WRR-rapport tegen genaamd de lerende overheid, waarin de schrijvers een m.i. steekhoudende suggestie doen. Maar eerst even wat achtergrond over het rapport.
De auteurs beginnen, in plaats van bij de institutionele democratie, vanuit het idee dat politiek sociale problemen (breed gedefinieerd) oplossen is. Van daaruit beredeneren ze wat de rol van de politiek is, en hoe partijen hierin passen. Ik geef de de belangrijkste inzichten/punten (en wat aanvulling van mij) bondig; in het rapport zijn ze een stuk genuanceerder en uitvoeriger.

Wat houdt probleemgerichtheid in: er is willekeurig probleem. verschillende partijen zien dit op verschillende manieren, en gaan met elkaar praten om tot een definitie te komen, waarna men (overigens is dit uiteraard iteratief en geen lineair proces) obv die probleemanalyse naar oplossingen en steun voor de verschillende mogelijke aanpakken gaat zoeken. De 'politicus' is degene de mensen bij elkaar brengt, mensen met de juiste expertise weet te vinden, enz., en die vervolgens coalities gaat zoeken voor de verschillende voorstellen.

Dan nu institutionele politiek tijdens de verzuiling:
partijen hadden gegarandeerde kiezrers, hoefden weinig te bewijzen, want iedereen stemde toch uit gewoonte. daarom hoefde niks specifieke haast te hebben, en was er geen grote noodzaak 'duidelijk signalen' af te geven, en overal stempels op te drukken. Belangrijkste was om problemen helder neer te zetten/politiseren; oplossing volgde vanzelf wel afhankelijk van coalitie/druk, waarbij er zeer veel werd gepraat werd met sociale partners en betrokken aanbieders (die grotendeels semi-overheid waren). Relatief horizontaal georganiseerd omdat die partners niet alleen 'advies' mochten geven, maar ook inhoudelijke inspraak hadden in het beleid dat tot stand kwam.

Verzuiling eindigt. Heleboel overleggen mislukken in jaren '70 (vanwege oliecrisis etc.), economische stagnatie. Den Haag wordt als inept ervaren, PvdA weet het niet meer. Dan komt Wassenaar begin jaren '80 tot stand, zoals gewoonlijk grofweg buiten de politiek om. Maar vanwege de gevoelens van machteloosheid werd dit als een vernedering gezien voor de landelijke politiek, zodat er een aantal rapporten worden geschreven door kamercommissies die (geinspireerd door Thatcher's New Public Management-beleidsfilosofie) met de suggestie komen dat er weer meer moet worden geverticaliseerd, zodat er "verantwoording" kan worden afgelegd aan de burger, en zodat de burger de hand van de politicus in het overheidsbeleid kan herkennen.

Dit leidt ertoe dat partners veel minder inhoudelijke inspraak in het beleid krijgen, zodat de ideeën uit de verkiezingsprogramma's steeds directer worden doorgevoerd. Als gevolg sluit beleid steeds vaker totaal niet aan op de maatschappelijke problemen. Dit begint in jaren '80, maar barstte in de jaren '90 pas echt los, en leidde ertoe dat Fortuijn kon gaan praten over Haagse kaasstolpen etc. Probleem is dat elk politiek falen wordt uitgelegd aan een gebrek aan "transparantie" en "accountability", waardoor alles wordt aangegrepen om de macht en de inhoudelijke inspraak nog verder te centraliseren. Inhoudelijke kennis van topambtenaren wordt steeds vaker gewantrouwd (dankzij Yes Minister?), en aangezien als gevaarlijk. Alles draait erom de kiezer duidelijk te kunnen maken waarom hij/zij op deze of gene partij moet stemmen.

Zoals opgemerkt wist de PvdA niet meer wat ze met zichzelf moest, en ging ze wanhopig op zoek naar een nieuwe ideologie. Deze werd niet gevonden, maar in plaats daarvan nam Wim Kok de macht over, die later vol trots zou neuzelen dat hij zijn "ideologische veren heeft losgekookt". Dit fantastische nieuws doet de PvdA veel goed in de peilingen, en ze komen in twee paarse coalities terecht waarin ze zich volledig in laten pakken door de VVD met hun marktwerkingspraatjes, waar ze niets zinnigs meer tegenin hadden te brengen.

Dit leidt tot wat men zo graag de "washington consensus" noemt, waarbij economisch beleid zogenaamd volledig apolitiek is geworden, omdat "iedereen voor de markt is" etc. Feitelijk betekent het dat de economisch liberalen in vervolg het economisch beleid bepalen, en dat er langzaam wordt gewerkt aan het afbreken van de schragen die de verzorgingsstaat stutten. (Belangrijke stappen zijn hier gezet door Ruding met zijn belastingschijfreductie van 9 naar 3 schalen, waarna Kok de wedstrijd afmaakte door de derde schijf naar 52.5% te brengen.) Hierbij worden ze gesteund door het 'stabiliteits- en groeipact' dat de bodem van het Eurozone-verdrag vormt, die overheden op allerlei manieren aanmoedigen om staatsfuncties te privatisering en af te stoten, om zo meer ruimte te maken voor privéinitiatieven.

De brede adoptie van deze 'consensus' zorgt er op politiek vlak echter voor dat niemand (behalve de gemarginaliseerde SP, en de garen spinnende VVD) nog over economisch beleid praten; maar alles gaat over de vraag hoe je -- de principes van marktwerking respecterend -- meer sociale zekerheid kunt creëren (kan niet), groener kunt worden (kan niet behalve door die belachelijke speculatie-instrumenten die we nu hebben), enzovoorts. En als je bedenkt dat (naast religie) economisch beleid voor politieke partijen de belangrijkste manier was om kiezers te trekken, betekent dat ook dat partijen het veel moeilijker krijgen om zich nog te profileren.
Dit leidt ertoe dat het nog belangrijker wordt voor partijen -- en individuele politici -- om hun stempel op het beleid te drukken. En dat is makkelijker naar mate je minder mensen mee laat praten over de inhoud van dat beleid. En het interesseert niemand wat dat dat beleid vervolgens niet-bestaande problemen enzo aanpakt, want dat kan weer mooi worden aangegrepen door de kamer om een of andere nieuwe controleinstantie in het leven te roepen, en zo ook "daadkrachtig" over te komen. (Want dat komt breed in de krant.)

Het probleem voor de institutionele politiek is alleen dat als ze alleen nog maar de facilitator uit gaan hangen, het duidelijk wordt dat een heleboel van die schijnkleuren waar we vandaag de dag uit kunnen kiezen grotendeels overbodig zijn; en dat er dus een heleboel partijen opgedoekt zouden kunnen worden. Daar willen ze niet aan, en dus gaat het steeds minder over de inhoud (want op dat vlak bestaan nauwelijks verschillen), en steeds meer over loze indicatoren van politieke kwaliteit zoals "daadkracht" en binnen 48u akkoorden sluiten (en foto's maken van premiers die 20m op de fiets stappen om daarna snel hun auto in te duiken).

offtopic:
Excuses vzv dit slordig geschreven is, maar ik moet eigenlijk wat nuttigers doen. Zie het rapport voor meer; het leest erg makkelijk weg, en er zit redelijk wat herhaling in, maar het is wel interessant.