verleemen schreef op dinsdag 07 februari 2012 @ 22:33:
[...]
Je doet nu alsof ik beweer de waarheid in pacht te hebben terwijl ik toch duidelijk aangeef dat wat ik schrijf mijn visie is en en het ook alleen maar als een mogelijke beschrijving geef. De conclusies die ik trek zijn dan ook afgeleid van de voorwaarden die ik hierdoor schep.
Ik neem aan dat je discussie over je visie juist interessant vindt? Indien dit het geval is, zal je er toch aan moeten geloven je visie te staven met argumenten.
Simulatie bij gebrek aan een beter woord kan gedetermineerd zijn zoals dat bij studies en racegames het geval is. er is namelijk maar een bepaalde hoeveelheid horsepower voorhanden waardoor er een eindig aantal mogelijkheden zijn om de simulatie te draaien.
Maar je kan ook toevalselementen in simulaties gebruiken zoals ruis of een analoge stimulans Daarnaast kun je werelden en situaties scheppen die juist volstrekt anders zijn zoals bv in world of warcraft of het het abstrate synthgame.
Misschien moet ik het duidelijker vragen, want je lijkt een andere vraag te beantwoorden dan die ik bedoelde:
Heb je het nu over simulatie, wat dus impliceert dat er een hogere werkelijkheid is waarin de simulatie zich afspeelt, of over een werkelijkheid die zich gedraagt volgens een bepaald 'programma'? Dat zijn totaal verschillende dingen namelijk.
ik ben een filossoof, ik denk over dingen na, maar zoals je weet is filosofie geen wetenschap, het bestaat uit aannames.
Wetenschap bestaat uit aannames. Filosofie onderzoekt de aannames die men heeft, en kijkt of ze wel kloppen. En aannames klinkt zo banaal; men noemt ze gewoonlijk 'fundamentele vooronderstellingen' in de vakliteratuur.
Heb je voor dat je mij die vraag gesteld hebt zelf eerst wel onderzoek naar dit onderwerp gedaan, of ben je gewoon een beetje lui en laat je anderen het zware werk maar opknappen? Het idee van een stelling is dat je je daar een beetje op inleeft. een gedachtenexperiment is iets wat je met meerderen doet maar dan is t wel de bedoeling dat je vanuit hetzelfde perspectief redeneert. Bij jou zie ik niet echt een deelname en niet eens inhoudelijke kritiek.
Ik ben zeker lui, maar heb toch ook wel het gevoel dat ik er onderzoek naar gedaan heb. Als je de academische dieptes in wil, prima. Wel jammer ook, want ik hou er juist niet van al te veel rond te smijten met dode filosofen, stoffige boeken, semi-intellectuele citaten etc. Maar als jij dat wel wilt, pas ik me wel aan.
Laten we beginnen bij het begin, namelijk Ryle's hoofdwerk "The Concept of Mind" (1949). Hierin ontleende ik mijn voorbeeld van kookboeken namelijk. Ryle was een behaviorist met een hekel aan mensen die denken dat er zoiets is als een 'mind'.
Hij maakt het (nu bekende) onderscheid tussen know-how en know-that: Zaken als kookboeken hebben wel de symbolen, representaties en patronen voor het koken van een maaltijd, maar dit stelt ze nog niet in staat daadwerkelijk te koken. Anders gezegd: De kookboeken hebben veel know-that, maar kunnen niets omdat ze niets kunnen uitvoeren. Dit is van belang omdat dit betekent dat alleen de data niet genoeg is om bewust te worden van iets, of om iets uit te voeren in het geval van Ryle. Van een computer kan enkel gezegd worden dat het iets 'doet' in zoverre het aan de natuurwetten onderhevig is die de elektroontjes verschuiven. Veel know-that leidt niet tot know-how.
Is een patroon niet alleen know-that? Ik ben toch geneigd om te zeggen van wel. Zo niet, leg uit.
John Searle probeert dit probleem op te lossen in zijn boek/lezing "Mind, Brains and Science". Hierin legt hij uit dat onze hersens het mogelijk maken dat we bewust zijn, maar onze hersens zijn volledig fysiek. Vervolgens stelt hij de vraag: Kan een computer dan ook bewust zijn? Hierop antwoord hij stellig nee: Bewustzijn vereist semantiek, en semantiek kan nooit voortkomen uit syntax, hoe veel syntax je ook gebruikt. Oftewel, hij komt op hetzelfde uit als Ryle, maar dan met andere naampjes.
En na Searle kwam een echt leuke filosoof, waar je vast erg bekend mee bent: Dennett. Hij beantwoordt de vragen vanuit een intentioneel perspectief: Wij mensen schrijven dingen bewustzijn toe omdat dit ons instaat stelt hun gedrag te verklaren vanuit een higher-order perspectief. Wij zeggen dat onze thermostaat "gelooft" dat het te koud is, omdat wij geneigd zijn beliefs/desires toe te schrijven aan alles dat zich hiernaar gedraagt.
En daarmee kom ik mooi uit op patroonherkenning enzo, namelijk door je door te verwijzen naar het wonderlijke artikel van meneer Dennett "Real Patterns". Lees het, en lees Ryle en Searle nog eens, en misschien "Gödel, Escher, Bach" van Hofstadter om je eigen positie te versterken, en beantwoordt mijn vraag daarna eens zonder het te ontwijken door mij aan te vallen.
Als je wilt mee discusieren met een "WHAT IF" stelling kom je niet ver met alleen maar vragen over uitleg.
Ik stel vragen omdat ik je positie wil begrijpen. Daarnaast zijn mijn vragen vaak een dunnetjes verhulde kritiek.
Om meer inhoudelijk op je vraag te gaan.
Ik zou het niet weten. Ik observeer alleen dat mensen met hersenen bewust gedrag vertonen, en dat de hogere dieren zoals mijn hond dat ook doen. Daarnaast merk ik op dat hoe lager ik op de ladder kijk des te minder zelfstandig en hoe meer automatisch dat gedrag wordt. geeft mijn kat nog met verschillende soorten miauws aan of ze naar binnen wil of dat iets lekker was, zo deed mijn konijn dat al een stuk minder en heb ik van mijn rat nog nooit kritiek ontvangen hoe slecht mijn muzikale smaak eigenlijk wel niet is. De reactie van mijn stoepstenen zijn al helemaal nihil. Nou is het natuurlijk mogenlijk dat mijn stoepstenen een dermate andere belevingswereld hebben dat ik daar het gedrag niet als zodanig herken en worden door hen continu de ene na de andere rotopmerking naar mijn adres geuit. Maar tot nu toe ga ik er van uit dat ze hersendood zijn.
Nee ze gedragen zich intelligenter, niet meer of minder bewust. Nogmaals, bewustzijn != handelen. Net zoals wij instincten volgen en dingen doen waar we pas achteraf bewust van zijn, kan het goed zijn dat een lagere levensvorm gewoon meer handelt naar zijn instinct, maar intern alsnog even bewust is.
Om dan maar op de hersenen uit te komen. Er zijn hele mooie filmpjes op youtube te vinden waar bij iemand waar een tumor verwijderd wordt eerst door electrische stimulatie met een sonde word bepaald of het deel dat ze willen uitsnijden geen vitale of zelfs cognitieve functies vervult. Bij een aantal van die stimulaties recht op de hersenen valt het op dat de persoon op de tafel, die dus bij bewustzijn is plotseling veel minder gedetailleerd kan praten. Daarnaast zijn er genoeg gevallen waar mensen na een hersenbloeding of schade een deel van hun functies niet meer kunnen uitvoeren en zelfs van karakter veranderen.
Het is dus duidelijk dat onze hersenen op zn minst invloed hebben op hoe wij in elkaar zitten. er is al veel onderzoek naar de werking van hersenen gedaanen een van de dingen die we weten is dat hersenactiviteit gelijk staat aan gedrag.
In onze hersenen worden signalen verstuurd, patronen gevormd en verstevigd of juist opgelost. Het is de manier waarop die signalen lopen en de circuits die ze vormen waaraan onze hersenen hun functionaliteit ontlenen.
Ik beweer ook niet dat hersens niet verantwoordelijk zijn voor ons gedrag en ons bewustzijn. Ik vraag jou alleen hoe bewustzijn voortkomt uit die processen. Dat kan je niet beantwoorden, en je weet even goed als ik dat nog niemand ook maar dicht in de buurt van het antwoord is gekomen. Het beste antwoord dat er gegeven wordt is "Ja maar het systeem is heeeeeeel complex, zo complex dat we het niet meer kunnen bevatten, en daardoor is het zelfbewust". Dit komt overeen met al die gelovigen die zeggen "gods wegen zijn ondoorgrondelijk" wanneer ze een moeilijke vraag krijgen.
Elk ander systeem dat met dezelfde complexiteit zij het in de vorm van chemie, electriciteit of vloeistoffen verglijkbare signalen en circuits kan vormen en zo dus informatie kan ordenen en verplaatsen moet dus in principe dezelfde funties als die van de hersenen kunnen uitvoeren.
In weze zijn onze hersenen een complex schakelbord waar een programma van ingewikkelde algoritmes lopen die door invloeden van buitenaf en evolutie ontstaan zijn. Of dat schakelbord nou met electiciteit werkt of met verschillende stromingen in een vloeistof of zelfs maar als een complex algoritme in een getallenreeks, de uitkomst is de zelfde. Je geeft een stimulans, dat veroorzaakt beroering in het systeem, er ontstaan andere stromingen in de energieoverdracht die op zich weer andere stromingen beinvloeden, cicuits worden daardoor geopend, geacteveerd of gesloten en aan t eind van de lijn komt een reactie.
En in ons geval is die reactie een bewustwording.
Volgens mij is mijn reactie hierop wel al gegeven in al het bovenstaande.
Die ga ik je niet geven. Ik heb mijn kennis ook maar gewoon door de jaren opgedaan door boeken te lezen, documantaires te zien, discussies te voeren en er zelf over na te denken. Ik heb hiernaast ook nog een leven en om die data op te zoeken heb ik een dagtaak. De reden waarom ik zeg dat dit onderzocht is is om aan te geven dat deze kennis niet in het domein van "what if" ligt maar dat ik die dus bij derden heb opgedaan. De tip die ik je wel wil meegeven is dat je die vraag naar bewijs bij anderen neerlegd want ik ben natuurlijk niet de enige die zich voor dit soort zaken interreseert en waarschijnlijk heeft een er van de benodigde informatie wat sneller bij de hand.
Alleen maar omdat ik iets als feit beweer wil nog niet zeggen dat ik nog precies weet bij welke biologieles en in welke boeken ik dat gelezen heb net zo min als dat ik weet of het nou mn vader of mij moeder was die als eerste besloot om mij maar marco als voornaam te geven.
Voor mij in ieder geval is het verhaal dat de hersenen asynchroon werken en dat de verschillende delen met verschillende snelheid informatie verwerken iets wat ik meermaals ben tegengekomen. ook weet ik dat er ee verschil in functies zit tussen de linker en de rechter hersenhelfd en heb ik geleerd dat onze hersenen veel situaties voorspellenen invullen.
Dacht ik al. Wat je beschrijft lijkt namelijk heel erg op de klassieke experimenten van Libet, die een vertraging van 500ms opmerkte in ons bewustzijn van een prikkel. Daarnaast is er een effect, de zogenaamde 'stopped clock illusion', die een ~80ms vertraging toont in ons bewustzijn van zintuigen, vermoedelijk bedoelt om synchroniteit te behouden ondanks dat zenuwen in onze tenen later aankomen in ons brein dan zenuwen op ons hoofd.
Maar dit is veel minder drastisch dan wat jij beschrijft, waardoor ik benieuwd ben waar jij je cijfers vandaan hebt. Kan je de bronnen niet even opzoeken, of ben jij ook lui? (dat neem ik je niet kwalijk hoor)
Onder andere de Mpeg en Divx videocodecs zijn op dit fenomeen ontworpen. Hier wordt vaak veel minder bewegings en visuele informatie in het beeld getoond dan dat je denkt dat je ziet omdat je hersenen het plaatje afmaken. ook illusionisten maken daar graag gebruik van door je eerst op een bepaald voorwerp te laten focussen om daarna ergens anders in het beeld snel iets te veranderen. De toeschouwer merkt dat niet op, omdat het grootste deel van het tafereel als een bekend patroon is herkend heeft daar door een blinde vlek voor kleine veranderingen in het geheel. De toeschouwer "ziet" dus eigenlijk gewoon nog het oude beeld, pas ls er duidelijke beweging plaatsvind heb je door dat de situatie anders is als voorheen.
Deze effecten komen grotendeels niet door asynchroniciteit, maar door de perceptie van patronen en selectief fenomenaal bewustzijn: Je focust op iets, waardoor andere dingen wegvallen. Je bent je dus fenomenaal niet bewust van wat er gebeurt. Maar je hebt wel toegangsbewustzijn, zoals je zelf al aangeeft: wanneer er iets groots of onverwachts gebeurt, merk je het wel. Bijvoorbeeld wanneer je een tikkende klok hebt, dan wen je aan die tik en hoor je hem niet meer. Wanneer hij dan eens niet tikt, dan merk je dat weer wel. Men heeft geen idee hoe dit precies in elkaar zit, maar het geeft niets aan over asynchroniciteit. Wat je bedoelt met videocodecs in dit verhaal haal ik er niet helemaal uit. Niet omdat ik de werking van deze codecs niet begrijp, maar omdat ze helemaal niet zo sterk gebaseerd zijn op wat jij beschrijft. Ze baseren zich vooral op differentiële technieken, interlacing en chunking.
maar ook bij lezen worden woorden niet letter voor letter ingegeven maar als geheel als patroon gezien. daardoor kan je een zin afmaken waarvan de laaste woorden zich op de ongelezen volgende pagina bevinden.
amar dat si oko de rende waarmo ej toch knut lezne wat heir staat
Want ook al zie je de woorden als compleet patroon, toch zijn je hersenen in staat de ware volgorde te ontcijferen terwijl het tijdverloop in deze woorden duidelijk niet goed loopt.
Dat komt omdat je hersens iets van 5 of 7 letters tegelijk leest (je leest in geclusterde grafemen, niet individuele tekens), en je herkent woorden herkent door welke letters erin zitten (en iets specifieks met begin/eind letters ofzo, maar dat weet ik niet zeker). Met lange woorden lukt het niet, bijvoorbeeld.
Dat is ook de reden waarom mensen het soort spelfouten als Deot of ene maken in plaats van doet en een. op het moment van schrijven loopt er eventjes een vertraging of file on je signalen in je hersenen en hoewel je wel degelijk doet wil schrijven geven je hersenen krijgen je vingers de signalen in omgekeerde volgorde.
Dat heb ik anders alleen met typen, niet met praten of schrijven. Daarom lijkt het me logischer dat dit komt doordat je hersens typen door bepaalde spierpatronen te gebruiken, waardoor het nogal eens voorkomt dat je per ongeluk eerst de verkeerde groep spieren gebruikt. Dit heeft naar mijn inzien weinig te maken met bewustzijn, maar juist met het falen van je onbewuste.
Ook komt het vaak voor dat als mensen een herrinering vertellen ze de causale verbanden doormekaar halen, vooral een bekend fenomeen bij ruzies waar de een toch zeker weet dat er eerst de kip was en toen pas het ei terwijl bij nader onderzoek blijkt dat het precies omgekeerd was. Dat komt omdat tijdens de gebeurtenis de ervaringen in de verkeerde volgorde werden opgeslagen dus worden ze ook zo herrinnerd.
Maar hebben ze het dan ook in verkeerde volgorde meegemaakt? Geheugen faalt nogal vaak, mede omdat er een redelijk strak onderscheid is tussen korte- en langetermijngeheugen. Je kortetermijngeheugen is wat je gebruikt voor je bewustzijn, en dat wordt in je slaap omgezet in langetermijngeheugen. Dit proces is blijkbaar nogal belabberd geregeld.
Meestal is dat gelukkig zo dat op het moment dat je bewust word van een situatie dat je hersenen de informatie in de juiste patronen heeft herkend en je dus een kloppend beeld van de situatie heeft gevormd. Anders zouden dr flink wat meer auto ongelukken zijn omdat bestuurders het groene licht pas later opmerken als het rode al is gaan branden.
Dit gebeurt dus niet omdat die vertraging 'slechts' +-500ms is (maximaal). Daarnaast doe je heel veel dingen, waaronder veel handelingen van het autorijden, onbewust. En daar geldt die vertraging niet voor.
maar ook hebben de hersenen een voorspellende functie. Mijn hond bv gaat al naar de plek rennen waar ik de stok nog naartoe moet gooien en ik vang een vallend kopje op dat van de tafel kukelt nog voor het wel en goed over de rand is geschoven omdat mijn hersenen al een gevaarlijk patroon hebben geindentificeerd. toch doe ik dat vaak sneller dan ik dat bewust zou kunnen.
Dat zijn dus patroonherkenningen. Je weet wat er gaat gebeuren omdat je het eerder meegemaakt hebt, en je het patroon herkent. Dit is dus geen echte voorspellende functie, want je weet niet wat er gaat gebeuren, maar een neppe voorspellende gave waarin je resultaten uit het verleden toepast op de situatie in het heden. Als ik zeg "De zon komt morgen op", dan is dat geen teken dat ik helderziend ben, maar een teken dat ik een patroon meen te herkennen. Ik heb geen idee of de zon morgen opkomt, maar verwacht het wel omdat het tot nu toe altijd gebeurd is. Zie hiervoor voornamelijk Taleb's boek The Black Swan, dat volledig over dit soort voorspellingen gaat. Het voorbeeld van de opkomende zon komt van Hume's An Enquiry concerning Human Understanding.
Maar dat zijn dus persoonlijke weetjes war ik niet zo snel de bron van kan noemen, je zult het dus van me moeten aannemen fo het als onzin verwerpen, maar wel graag nadat je daar bij anderen hebt nagevraagd.
Ik hoop dat ik dat voldoende gedaan heb, alhoewel ik toegeef dat ik ook weinig harde bronnen geef voor niet-filosofische dingen. Dat zou namelijk meer tijd kosten dan dat het oplevert. Indien iets echt heel belangrijk is om goed te staven, dan zoek ik dan wel precies het artikel of boek op.
Het idee dat je niet tijdens de ervaring er bewust van bent impliceert dat we dus eigenlijk nooit in het moment leven maar altijd in het verleden of in de toekomst. Omdat die toekomst in een later stadium je huidige moment wordt betekend dat dus dat je in weze niet bestaat, want elk van de opvolgende momenten ervaar je op dat punt dus niet.
Hier maak je een denkfout. Ook al zijn we ons alleen bewust van het verleden, en hobbelen we in feite dus achter onze handelingen aan, zijn we alsnog bewust. Waarom moet bewustzijn per se 'in het moment' zijn? Hoe stel jij nontemporele causatie voor? Het zou voor jou juist bewijs moeten zijn van dat bewustzijn een fysiek proces is, juist omdat het even duurt voordat het 'aankomt'.
Bewustzijn is dus een continu proces dat naast de realiteit van het moment plaats vindt. Het is iets analoogs dat zich over een grotere tijdsverloop afspeelt. De vraag is dan wanneer de realisatie van een bewustvorming plaats vindt. Dit kan zich dus niet in een moment plaatsvinden, want ook een bewustwording is een event waar je een reactie op gaat geven. De bewustwording dat je kwaad op iemand bent is iets wat je op zich weer moet verwerken, maar ook daarvoor is geen moment gereserveerd. Zo loop je dus constant achter op de feiten terwijl er nooit een defineerbaar punt is waar je bewust kunt zijn.
Een erg tegenstrijdige maar teglijk logische conclusie is dus dat je niet bewust bent.en dus besta je niet.
toch kan ik met grote zekerheid zeggen dat ik besta. Ik denk dus ik ben. Alleen vermoed ik dat mijn echte ik een stuk minder omvangrijk en complex is dan ik in werkelijkheid ben. Hier wordt het allemaal enorm vaag maar wel reuze interresant natuurlijk:)
Misschien moet je eens Bergson lezen, of Kant. Of de Einstein-Bergson correspondentie. Ik denk dat ze allen wel aangeven dat je op het goede spoor zit, maar de verkeerde conclusies trekt.
Je bent je alleen niet bewust van het heden, wat ook niet kan in een mechanisch wereldbeeld want het heden is nu aan het gebeuren. Dus dan zou je bewustzijn buiten de tijd moeten staan, want anders zal je bewustzijn in het 'nu' moment net beginnen. Zelfs zonder al die gave neurologische vertragingen móet je altijd een piep klein beetje achter het 'nu' aan hobbelen.
Dat is zeker interessant, maar geen reden om te zeggen dat je niet bestaat (non sequitor - en dus geen logische conclusie).
Je zou best kunnen beweren dat ons bewustzijn zich in een andere dimensie bevind waar ruimte en tijd niet gelden< een bewustzijn dat namelijk wel bewust is maar niet op een bepaalde plek in de tijd zou ik zelf als tijdsloos willen beschrijven, het is er gewoon en het is er ten minste al die tijd dat je leeft als een geheel geweest.
maar nu wordt t wel heel erg New age, en die richting wil ik wat deze discussei betreft niet opgaan. Dan worden het een hoop loze kreten met zonder daadwerkelijke inhoud. het valt me op dat de meeste new agers niet eens kunnen uitleggen wat energie is laat staan dat ze weten wat het met de wereld doet.
Dat, of je zal een nontemporele (i.e. directe) causatie moeten kunnen postuleren. Kant nam die uitweg, en kwam uit op het idee van het noumenale. Hoe dat verschilt van New Age is moeilijk te zeggen, maar één groot verschil is natuurlijk dat mensen als Kant wél logische redenaties gaven.
Ik weet het niet.
Maar als ik t weet schrijf ik er een boek over,en reken maar dat ik dan alle nobelprijzen in mijn kast bij het niet zullen vallen met het aantal cijfers op mijn bankrekening dat ik zal verdienen als de nieuwe CEO van Google
( Je weet toch dat Larry Page publiekelijk heeft beweerd dat Google er naar streeft dat hun zoekmachine uiteindelijk een A.I moet worden?)
[
video]
Dit is niet t filmpje waar ie dat letterlijk zegt, maar het komt er wel op neer, maar zoek maar even op larry page en ai in youtube, dan komt ie wel bovendrijven. Ik krijg m niet zo snel te pakken.
En juist omdat je het niet weet blijft je argumentatie bij anecdotes, wishful thinking en niet in staat zijn om echte argumenten te geven.
De beurs, dat is de AEX, de dow jones, de nikkei, maar ook de daaraan verbonden bedrijven die onderling maar ook op externe invloeden zoals de politieke sfeer reageren. Het is dus niet dat het een het ander controleert maar het is een compleet ecosysteem waar alles zijn deel in heeft. Zelfs het aantal zonnevlekken bepalen de koers van de beurs al was het maar omdat er nu meer mensen met virgin air naar finland willen om daar naar de aurora borialis te kunnen kijken en er daar dus tijdelijk een opbloi is in het plaatselijke toerisme. Het is dus niet de mens die de touwtjes in handen heeft, we kunnen alleen mar op de situatie inspelen en hopen dat het allemaal goed gaat, maar het is dus ook niet de beurs op zich. Wel kun je zeggen dat wij mensen een externe invloed op de beurs zijn, net zoals het weer dat is bij ons.
het tweakers forum lijkt inderdaad op dat van een organisme, al moet je het dan meer op het niveau van een amboebe zien. Dat geld in mindere mate ook voor veel van mijn beschreven levensormen zoals de beurs, al kan ik mij voorstellen dat die al zo complex is dat je van een proto bewustijn kunt apreken. De beurs voedt zich, vormt nieuwe koersen, valt andere koersen aan en verrijkt zich daar mee terwijl andere koersen afsterven, het kent voorkeuren en zelfs paniekreaties en is gevoelig voor stimuli van buiten af. ik zou de beurs willen omschrijven als een lichaam, met de bedrijven als organen, de aandelen als cellen en de beurzen als AEX als zenuwcentra waar dan de besluitvorming plaats vindt. war en of je bij een beursdynamiek kunt spreken van iets wat opeen bewustzijn lijkt kan ik je net als bij mezelf niet zeggen. Ook moet je er rekening mee houden dat de beurs niet over een menselijk lichaam beschikt en dus ook niet een wereldbeeld heeft dat met dat van mensen te verglijken is.
Maar al deze systemen verliezen hun levendigheid als er geen mensen in betrokken zouden zijn. Dan wordt het een soort groot Conway's Game of Life, en niet datgene wat jou er juist van overtuigt dat het bewust is.
Nog veel belangrijker is natuurlijk Dennett's kritiek waar ik je al naar verwezen heb: Zijn die patronen er echt, of zie jij ze? Wat is het verschil?
Dat is een van de redenen tegen het idee dat als machines en computers intelligent zouden worden zoals in thw martrix of terminator Ze de wereld zouden kunnen overnemen en dus ook de macht over ons mensen.
Alleen dus wanneer die robots bestuurd zouden worden door mensen. Anders zijn het net Furby's (dat wil zeggen, ze doen alleen wat wij ze opgedragen hebben te doen, hoe bewust ze zich ook gedragen).
Dat kan je ook dichter bij huis zien. Je kan het er natuurlijk mee oneens zijn, maar ik weet dat mijn hond een eigen wil heeft, met een eigen karakter en het daarbij horende gedrag. Ondanks dat jij net zo goed gekwetst kan worden zoals mijn hond gaat liggen mokken als iedereen in huis een koekje krijgt en hij niet zul jij waarschijnlijk niet als je mij op straat tegenkomt op me afrennen om dan even fijn je neus in mn bilspleet te douwen om even fijn uit te zoeken of ik het was die tegen jou tuinschuurtje heeft staan zeiken. Dat is namelijk het domein van de belevingswereld van mijn hond, en laat ik hopen niet die van jou:)
Hiervoor verwijs ik je naar Nagel's klassieke artikel "What is it like to be a bat?".
offtopic:
Als je geen toegang hebt tot JSTOR oid, en dus niet bij de artikelen komt waar ik naar verwijs (dennett en Nagel bijvoorbeeld), stuur dan even een DM, dan kan ik ze wel online zetten voor je.