Ik denk dat jullie wel snappen dat ik advocaat van de duivel speel.
Maar goed jullie hebben gelijk. Ik mag niet extreem overdrijven in de verkeerde richting.
Dan ben ik geen haar beter als mensen die alleen maar de meeste extreme voorbeelden gebruiken van christenen om te zeggen: God kan onmogelijk liefde zijn, kijk wat voor shit zijn volgelingen doen.
Dus natuurlijk wil ik de zwakkeren niet uitmoorden.
Mijn standpunt is dat je niet kunt zeggen dat een zwaar gehandicapt kind minder waard is.
Hij kan misschien niks, maar als zijn ouders, of wie dan ook van hem houdt.
Wie zijn wij dan om te zeggen dat er iets tegenover die liefde moet staan?
Dat je niet kunt houden van iets ALLEEN maar omdat je er gewoon voor KIEST dat je van dat gene houdt. DAT en DAT ALLEEN is onvoorwaardelijke liefde.
Dat een misvormd kind waardevol is OMDAT er mensen zijn die er voor KIEZEN om van hem of haar te houden. En omdat dat genoeg is. Sterker nog, het is ALLES!
Of, iets minder onvoorwaardelijk, omdat je iets ziet wat anders is en je raakt geïntrigeerd.
Of er zijn nog 100de dingen te bedenken waarom mensen van iemand houden of gaan houden.
Ik weet dat dit moeilijk te rijmen is met mensen die zwaar misvormt geboren worden.
Maar ook daar is het mogelijk dat andere mensen hun vooroordelen volledig aan de kant zetten.
En niet alleen naar de buitenkant kijken.
Je moet van iemand kunnen houden gewoon zoals hij is. Hoe misvormt een menselijk wezen ook is.
Maar mijn echte punt is, dat dit heel moeilijk is voor ons mensen waar veel slechte gedachten uit voorkomen.
En ja, dan krijg je ouders die hun kind willen aborteren zodra ze horen dat het waarschijnlijk misvormt is of niet echt levensvatbaar.
Maar je hebt ook voorbeelden van ouders die tegen de raad in toch een misvormt kind geboren laten worden.
En heel vaak laten ze zien dat ze een dappere maar goede keuze hebben gemaakt.
Een keuze die wel verantwoordelijkheid met zich mee brengt, want ze zullen veel harder en beter voor hun kind moeten zorgen als de ouders van een kind wat wel helemaal gezond is.\
Gaat het dan nooit mis? Vast wel, een kind wat misvormt geboren word en een verschrikkelijk leven voor de boeg heeft. Natuurlijk zijn die voorbeelden er ook. Maar je kunt deze dingen niet van de voren weten.
Je kunt je kind niet voor het geboren word uitleggen dat de kans bestaat dat zijn leven verschrikkelijk is en vragen of hij zin heeft om te vechten. Wij zijn te beperkt om voor God te spelen.
Mijn punt is, je hebt voorbeelden langs beide kanten.
Wij mogen niet zomaar oordelen over leven en dood. Dit wil niet zeggen dat ik altijd tegen abortus ben.
Ik vind dat die keuze altijd zo persoonlijk is en zo afhankelijk van de omstandigheden dat je geval per geval moet bekijken. De ouders hebben verantwoordelijkheid en de dokters ook.
Zwanger op je 16de? En je kunt niet met die verantwoordelijkheid om, want je wilt nog studeren en heb helemaal geen zin in een baby. Ik vind niet dat je dan het recht heb om abortussen te plegen omdat je vanuit je zelf denk en niet vanuit je kind. Een mens moet altijd de gevolgen van zijn daden dragen. Zo werkt de natuur nu eenmaal.
Wat dan met een meisje dat verkracht word en zwanger is? Mag die abortus plegen? Ik heb geen flauw idee.
Aan de ene kant, als ze het doet vind ik niet dat ze daar voor gestraft zou moeten worden.
Zoals bepaalde verschrikkelijk zwart witte wetgeving in bepaalde landen zegt.
Als een meisje dat verkracht is abortus wil plegen en ze weet prima waarom en het is haar keuze dan vind ik dat wij die moeten respecteren. De moeder heeft hier het laatste woord maar moet wel luisteren naar de raad van dokters en mensen die het goed met haar voorhebben. De klootzak van een vader heeft al zijn rechten opgegeven door haar te verkrachten.
Maar kiest het meisje ervoor om toch dat kind te krijgen. En ik heb het nu over een situatie in onze westerse wereld. Niet in bepaalde moslim landen waar verkrachting blijkbaar altijd je eigen schuld is.
Stel dat het meisje kiest om het kind toch te hebben. Dan moet ze er ook voor zorgen en er ook van houden.
Niet het kind de schuld gaan geven van de verkrachting, wat ook wel eens gebeurd is.
Maar stel dat het moeder gevoel plots daar is en ze houdt van haar kind.
Dan kan uit iets heel slechts toch nog iets goeds komen. Het kind zal moeten leren leven met een verschrikkelijk wetenschap, namelijk dat zijn vader een verkrachter is.
Maar wij kunnen niet van te voren weten wat er van een nieuw leven gaat komen, daarom dat we ons verstand moeten gebruiken. Maar ook onze gevoelens.
Is ieder mens even veel waard? Van onze grootste wetenschappers tot onze misvormde kinderen die helemaal niks kunnen?
Vanuit onze slechte menselijke gedachten niet.
Maar ik geloof in een God die van elk mens houdt.
En nu zijn er weer een paar ragegezichten waarschijnlijk.
Wat? Als God van die mensen houdt waarom laat die klootzak ze dan zo misvormt geboren worden?
Waarom grijpt hij niet in?
Het antwoord is "keuze".
De mens heeft door zijn daden de natuur laten vallen. De prachtige schepping van God zoals we in de Bijbel lezen is corrupt geworden. De gevolgen daarvan zijn dat mensen niet meer eeuwig leefde, maar dood gingen.
Omdat God rechtvaardig is. En elke daad van de mens brengt consequenties met zich mee.
Nu had God wel kunnen kiezen om ons meteen te vergeven. En Adam en Eva gewoon in het paradijs verder te laten leven alsof er niks aan de hand was. Maar dan hadden we geen keuze gehad, en was God niet consistent geweest met zijn eigen gedrag. Hij moet het kwaad wel wreken want zo werkt het systeem, het universum wat hij gemaakt heeft nu eenmaal.
Het is hier waar God een wrede God lijkt. Je éét van een stomme appel? Ik maak je dood.
Klinkt niet echt rechtvaardig? Op eerste gezicht niet nee.
Maar werden Adam en Eva meteen vermoord? Nee, God zei alleen:
Nu weet je wat kwaad is, namelijk tegen mijn regels in gaan.
Je zult nu ook de gevolgen van je eigen daden moeten dragen.
Je hebt zelf gekozen om te leren wat kwaad is. En nu zijn je ogen open en staat ander kwaad je niet meer in de weg. Je bent nu meer als mij, je hebt nu naast kennis van goed ook kennis van kwaad.
Nu zul je leren dat elke daad een gevolg heeft. Je hebt mijn regel overtreden en ik heb het recht om je daar voor te straffen. Dit is mijn paradijs en ik stuur je eruit omdat je mijn regel hebt overtreden.
Dat is de binaire God. Extreem rechtlijnig. Hij houdt zich aan zijn eigen voornemens omdat hij niet tegen zichzelf kan liegen.
En nu het stuk waar God een stap verder gaat. Een stap zo ontzettend veel verder dat het voor ons het aller moeilijkste is om te begrijpen.
Het ultiem gevolg van een keuze maken tegen God is de dood.
Want God is het leven zelf. Wanneer God je buiten zichzelf plaats, hoe dat ook mogelijk is.
Dan leef je niet, want Goed zelf (alleen God is Goed) heeft je verlaten.
En waar Goed (licht) verdwijnt heb je per defenitie kwaad (donker)
Kwaad is de afwezigheid van Goed (God)
Maar nu het grote wonder en de reden dat ik deze dingen met iedereen wil delen en niet kan zwijgen hierover.
God heeft zelf gekozen om als Rechter van zijn troon af te komen en zelf het de uiteindelijk consequentie van het kiezen voor kwaad (de dood) te dragen.
En dus alleen door Jezus kunnen wij gered worden van de uiteindelijke consequentie van onze daden.
De dood.
Je kunt het hier niet mee eens zijn. Maar dat hoeft ook niet. Schrijf zelf maar een computersimulatie waar wezen in wonen. In hun wereld mag jij als god de regels bepalen.
Maar wanneer in Zijn wereld je ogen troebel zijn van de smerigheid die er in deze wereld rondvliegt zodat je goed en kwaad door elkaar begint te halen. Dan snap ik prima dat je God de ultieme klootzak vind.
God zegt dan uiteindelijk aan het eind van je leven: Prima, we doen het op jou manier.
Door je gedrag weet ik dat je liever slechte dingen doet als goede dingen. Nu, dan kom je de hemel niet in.
Hier is geen plaats voor ook maar een graspriet slechtheid want anders zou de hemel in geen van tijd de hel zijn.
De hel bestaat op zichzelf eigenlijk niet. Het is elke plaats waar God (Goed) volledig afwezig is.
Je word daar niet actief gefolterd door duiveltjes of door God.
Nee, je bent daar gewoon zo dood als een pier in het donker.
Maar toch met een vorm van bewustzijn. Want God zijn keuze is deze geweest. Ik heb de mens zijn ziel gemaakt om voor eeuwig te bestaan. Ik zal de kern van mijn schepping nooit ongedaan maken.
De ziel blijft bestaan ook in de hel.
Tot daar. En nu krijgen we het weer, maar dat is niet erg.
Als ik niet overal een antwoord op weet (ook al is het misschien een erg slecht antwoord, ik leer nog dagelijks bij) dan is mijn eigen theologie me mij zelf niks waard en moet ik er beter over na denken.
[
Voor 3% gewijzigd door
Kain_niaK op 28-01-2012 11:27
]