Waarom doet iedereen zo geheimzinnig over zijn salaris

[Night-Reveller]

Mijn salaris deel ik aan iedereen, tenzij het écht nadelig voor me kan werken. Het schept namelijk een beeld en een verwachting en daar houd ik rekening mee.

Voor wat betreft de hoogte van het salaris; ook de salarisonderhandeling telt mee. Als je goed bent in onderhandelen tegenover je baas, dan ben je dat vast ook in je functie en dat alleen al rechtvaardigt een beter salaris.

[Frips]

n4m3l355 schreef op vrijdag 16 december 2011 @ 03:05:
Omgekeerd bedrijfsomvergevingen waar men een sterke bonuscultuur kent kan ik me zoals ik al aangaf heel goed voorstellen dat men hier niet graag over praat. Betekend niet dat men niet ongeveer van elkaar weet wat ze verdienen, uiteindelijk weet je wat iemands resultaat over het hele jaar is, maar je praat er niet over.

Ik werk voor zo'n bedrijf met sterke bonuscultuur. In feite werkt het daar zo:
Salaris = 'job title + aantal jaar ervaring'.
Bonus = 'hoe goed ben je in je rol en hoeveel verdien je voor het bedrijf'.

Het salaris is dus redelijk objectief vast te stellen en de verschillen tussen mensen met dezelfde rol zijn klein. Hier doet men niet geheimzinnig over.

De verschillen in bonus zijn echter enorm (als in: '13e maand' tot 'meer dan het jaarsalaris') en het vaststellen van het bonus bedrag is tamelijk subjectief. Het is niet altijd eenvoudig om te bepalen wat de individuele bijdrage is van een werknemer op de totale bedrijfswinst. Sommige mensen kunnen zichzelf beter verkopen dan anderen.
Als gevolg is het "not done" om over je bonus te praten. Dit zou pijnlijke situaties opleveren tussen collega's en de buitenwereld kan de bonussen in de financiele sector ook niet echt waarderen...

[ebia]

Obi1r schreef op donderdag 15 december 2011 @ 14:25:
Ontopic is het; ik ben van mening dat er het gevoel heerst dat men uitgeknepen word (omdat veel dingen gewoon duur zijn) wat de reden is dat er vaak geheimzinnig gedaan word over de hoogte van salaris.

Ik weet dat Zitserland en Noorwegen wellicht duurder zijn, maar ik zei dat NL bij de duurste landen behoort... de top 10 wellicht?

Het is allemaal appels met peren vergelijken. Zwitserland kent bijvoorbeeld een hele lage belastingdruk. Maar zaken als gezondheidszorg of sociale vangnetten kennen geen overheidssubsidie en zijn een stuk duurder dan hier. In Noorwegen kost een liter benzine ongeveer zo duur als hier, boodschappen zijn 10% duurder dan hier, en een auto kost wel 125% van de NL prijs.

Elk land heeft zo z'n eigenaardigheden in bepaalde wetgevingen, waardoor sommige dingen 'duur' zijn en andere 'goedkoop'. Hier in Nederland zijn we aanhanger van een sociale maatschappij. We betalen relatief veel belasting, maar vervolgens zijn elementaire zaken als gezondheidszorg en educatie wel heel goed en goedkoop.

Dat je niet over salaris praat is denk ik typisch een fenomeen van de babyboomers (en misschien wel generaties daarvoor). Men ziet het als onbeleefd om er direct naar te vragen, net zoals dat je normaliter niet direct vraagt om iemand zijn politieke voorkeur. Waarom wil je het eigenlijk weten? Voel je je beter als je weet dat je meer verdient dan je buurman? Of vind je je buurman een lul als je er achterkomt dat ie VVD stemt? Daarom begrijp ik het wel dat mensen niet praten of dergelijke dingen... ze doen er weinig toe en voegen meestal niks toe.

Zoals dat salaristopic hier, dat is interessant. Je zet daar je salaris niet neer om te pochen (gezien de anonimiteit weten veel mensen toch niet wie je bent) maar puur ter informatie, iets wat je kunt helpen bij het bepalen van je eigen marktwaarde richting werkgevers. Kijk, en dan is het wel interessant wat je buurman verdient als ie hetzelfde beroep uitoefent als jou.

[oZy]

Hier nog een mooie anekdote over het bekend maken van salarissen:

Consultancy bedrijf van een man of 35, stuurt de CEO een mailtje met daarin de ranglijst van een interne competitie. Op het eerste gezicht niets mis mee, maar het lijstje was gekopieerd vanuit Excel... en zo doende ingevoegd als object. Dubbelklik op het lijstje opende het volledige bijhorende excelbestand inclusief een ander werkblad met daarin alle salarisgegevens + uitgekeerde bonussen etc.

Dat is een flinke rel geworden. Er waren collega's van ca. 45 jaar die er al 15 jaar werkten en minder verdienden dan junior consultants die er nog geen 6 maanden werkten. Daarnaast was er een behoorlijk verschil tussen de unitmanagers (varieerde van 4000 bruto tot 8500 bruto, excl. bonus en leasebedrag). Hele bedrijf dus in rep en roer.

[Grolsch]

Bij mijn vorige werkgever hadden we een afdeling met 15 engineers.

De afdelingschef werd vanwege een geschil ontslagen en de engineers moesten zijn bureau opruimen.
Lag daarin een excelsheet met de salarissen van alle medewerkers van de afdeling, en zoals hierboven omschreven, dat werd een hele rel

[Falcon10]

Ik praat er niet over, en als het me gevraagd wordt door vrienden/kenissen/vreemden is mijn reactie steeds : voldoende om rond te komen.
Reden waarom ik het niet bespreekbaar vindt :

Mijn loon is van mij, het jouwe kan mij niet schelen, ik moet jou rekening niet maken en die interesseerd me trouwens ook niet. Ik moet gewoon zorgen dat ik met mijn loon mijn levensstijl kan onderhouden. De manier waarop ik dit doe, en hoeveel dit kost, dat is mijn zaak, niet de jouwe.
Wat een ander verdiend interesseerd me niet, net als wat hij er mee doet, als hij/zij er maar mee gelukkig is, en anders moet die persoon een beter job zoeken waar ie meer verdiend om gelukkig erdoor te worden.
Hoewel geluk volledig los staat van je loon.

[RaZ]

Falcon10 schreef op vrijdag 16 december 2011 @ 15:23:
Ik praat er niet over, en als het me gevraagd wordt door vrienden/kenissen/vreemden is mijn reactie steeds : voldoende om rond te komen.
Reden waarom ik het niet bespreekbaar vindt :

Mijn loon is van mij, het jouwe kan mij niet schelen, ik moet jou rekening niet maken en die interesseerd me trouwens ook niet. Ik moet gewoon zorgen dat ik met mijn loon mijn levensstijl kan onderhouden. De manier waarop ik dit doe, en hoeveel dit kost, dat is mijn zaak, niet de jouwe.
Wat een ander verdiend interesseerd me niet, net als wat hij er mee doet, als hij/zij er maar mee gelukkig is, en anders moet die persoon een beter job zoeken waar ie meer verdiend om gelukkig erdoor te worden.

Couldn't agree more

Hoewel geluk volledig los staat van je loon.

Nou, dat is niet helemaal waar. Want als je hard werkt voor je centen, en nog elk dubbeltje moet omdraaien om te kunnen overleven. En je collega die het zelfde werk doet, en minder presteerd, en bijna het dubbele krijgt aan loon, ben je toch minder gelukkig dan je collega.

Zo heb ik gewerkt voor een werkgever die mensen betaalde naar hun leeftijd, en niet naar de prestatie die geleverd wordt. Iemand die dan misschien de jongste van de club is, kan wel het meeste geld voor de baas binnenhalen, terwijl die daar gezien het werk wat die verricht gewoon onbetaald wordt.

Bij m'n vorige werkgever vond ik het dan ook echt niet tof dat ik nog geen 2200 euro had, en hetzelfde werk deed, en nog sneller en beter, dan een nieuwkomer die 3700 euro kreeg, en een volledig betaalde pensioen regeling.

Ik kon m'n lasten betalen, en nog wel leuke dingen doen. Maar met dat verschil had ik ook wel een woning kunnen kopen, ipv te huren in een pauperflat. En 4x per jaar op vakantie ipv niet.

Geluk is niet in geld uit te drukken, maar elke dag last van je buren hebben in een flat, of een 2 onder 1 kap woning hebben is een groot verschil in gelukkig woongenot

[nare man]

Falcon10 schreef op vrijdag 16 december 2011 @ 15:23:
Hoewel geluk volledig los staat van je loon.

Dit is een uitspraak van mensen die over het algemeen niet tevreden zijn met hun loon.

[Anoniem: 224360]

Raz schreef op vrijdag 16 december 2011 @ 15:23:
[...]


Nou, dat is niet helemaal waar. Want als je hard werkt voor je centen, en nog elk dubbeltje moet omdraaien om te kunnen overleven. En je collega die het zelfde werk doet, en minder presteerd, en bijna het dubbele krijgt aan loon, ben je toch minder gelukkig dan je collega.

Natuurlijk niet, weet jij veel of die collega gelukkig is of niet? Hij zal zich om die speficieke situatie wellicht gelukkiger prijzen, maar dat is logisch. Staat los van een totaalpakket denk ik.

nare man schreef op vrijdag 16 december 2011 @ 16:11:
[...]


Dit is een uitspraak van mensen die over het algemeen niet tevreden zijn met hun loon.

En dit is een uitspraak van mensen die doorgaans veel verdienen

[RaZ]

Ik het eerlijk liever niet gehoord wat ie verdiende. Hij dacht in z'n onschuld dat iedereen het wel had in die richting van inkomen. Honest mistake natuurlijk.

Maar met een verschil van meer dan 1500 euro bruto, had ik toch even wat luxer kunnen leven, en luxer kunnen wonen. Meer keus gehad. etc..etc..

Zou ik daardoor gelukkiger zijn geweest? Geen idee, maar ik had dan wel een betere leef/woon-situatie gehad, en dat maakt natuurlijk wel deel uit van het totaalplaatje of iemand gelukkig is of niet.

2150/maand = 26.000/jaar
3700/maand = 44.700/jaar

Dat is een flink verschil voor een zelfde functie. Met 44k kan je een leuke woning kopen hoor Dat kan met 26k gewoon niet in deze regio.

[ Voor 16% gewijzigd door RaZ op 16-12-2011 16:41 ]

[JaQ]

RaZ schreef op vrijdag 16 december 2011 @ 16:33:
Zou ik daardoor gelukkiger zijn geweest? Geen idee, maar ik had dan wel een betere leef/woon-situatie gehad, en dat maakt natuurlijk wel deel uit van het totaalplaatje of iemand gelukkig is of niet.

Je gaat hier flink voorbij aan je eigen verantwoordelijkheid. Als jij eigenlijk niet helemaal gelukkig bent met je leef/woonsituatie, dan moet je daar wat aan doen. Naar je collega's kijken lost dan niet zo veel op, dan zal je moeten bewegen. Verticaal in dezelfde organisatie, horizontaal naar een andere organisatie voor meer geld, of diagonaal naar een andere tent voor nog meer geld.

RaZ schreef op vrijdag 16 december 2011 @ 16:33:
Dat is een flink verschil voor een zelfde functie. Met 44k kan je een leuke woning kopen hoor Dat kan met 26k gewoon niet in deze regio.

Kan je met 44k als inkomen überhaupt ergens in Nederland een huis kopen?

[RaZ]

JaQ schreef op vrijdag 16 december 2011 @ 16:57:
[...]

Je gaat hier flink voorbij aan je eigen verantwoordelijkheid. Als jij eigenlijk niet helemaal gelukkig bent met je leef/woonsituatie, dan moet je daar wat aan doen. Naar je collega's kijken lost dan niet zo veel op, dan zal je moeten bewegen. Verticaal in dezelfde organisatie, horizontaal naar een andere organisatie voor meer geld, of diagonaal naar een andere tent voor nog meer geld.

Als je door je inkomen gedwongen wordt, en door de spelregels van de woningbouw, simpelweg niet groter mag wonen dan 3 kamers, wordt dat echt lastig.

En als je direct collega, heel veel meer verdient, en het zelfde werk verzet, zie ik de verschillen met wat ik dus simpelweg mis.

[...]

Kan je met 44k als inkomen überhaupt ergens in Nederland een huis kopen?

Een hypotheek van 199.000 kk. En op funda, zie ik in mijn gemeente toch 70 huizen, 3 verdiepingen schuurtje en minimaal een grote achtertuin.

Ik hoef echt geen villa met zwembad of tennsbaan in de tuin. Maar zoiets was met het zelfde salaris haalbaar geweest. Dat is toch even wat anders als een sociale 2 kamerflat in een pauperflat

Dus ja, met 3700 bruto per maand had ik qua woon en leefomgeving toch even wat gelukkiger geweest. Zeker als je kijkt naar de wijk..

[rambann]

Ik vind het wel een interessant onderwerp.

Ik zit nu ook ruim 5 jaar in het bedrijfsleven als MBO Niv. 4 Systeembeheerder. Ik ben nu 24 jaar met de lading kennis en ervaring die daar bij komt.

Vooral in de ICT vind ik moeilijk te "bepalen" wat voor salaris jij "recht" op hebt.
Vooral als je de threat Hoeveel verdient een ITer doorleest zie je hoeveel dit varieert (vooral als ik kijk in de jonge jaren van een ITer)

In mijn directe omgeving praten we dan ook wel regelmatig over "salarissen / inkomen". Met een goede kameraad waarmee ik samen de opleiding heb gevolgd zitten we ook allebei ongv. aan het zelfde loon. En wij vinden dat we niet mogen klagen. Er zijn namelijk ITers die het met minder moeten doen. Er zijn ook Iters die het luxer hebben.

De topic "wat verdient een Iter" heeft mij wel een idee gegeven over hoe ik er voor sta nu in de IT.
Ik vind het daarbuiten altijd nog een keuze aan iemand zelf. Ik ben er voor mijn gevoel redelijk open over, maar als iemand er niet over wil hebben zal ik er ook niet moeilijk over doen.

[JaQ]

RaZ schreef op vrijdag 16 december 2011 @ 17:13:
Als je door je inkomen gedwongen wordt, en door de spelregels van de woningbouw, simpelweg niet groter mag wonen dan 3 kamers, wordt dat echt lastig.

En als je direct collega, heel veel meer verdient, en het zelfde werk verzet, zie ik de verschillen met wat ik dus simpelweg mis.

Je begrijpt me verkeerd. Het gaat niet om je directe collega.

Als jij niet in die huurflat wilt wonen, dan zal jij daar wat aan moeten doen. Wat je collega verdient is dan helemaal niet relevant, jij vangt immers op dat moment in die functie niet wat je "nodig" hebt. Eigen verantwoordelijkheid is zelf zorgen dat je meer geld genereert. Eigen verantwoordelijkheid.

Een werkgever is niet het type dat je opbelt en zegt "hey, ik ontdek net dat ik je al X jaar eigenlijk 1500 in de maand minder betaal dan je collega". Je zal zelf kunnen bedenken waarom

edit:

ow, en blijkbaar kan je met 44k toch nog een flinke hypotheek krijgen. Meer dan ik had verwacht in het huidige klimaat

[ Voor 6% gewijzigd door JaQ op 16-12-2011 17:29 ]

[RaZ]

Ja, dat is natuurlijk logisch. Als ik een prijs bij de duurste winkel zie, ga ik dat natuurlijk niet dat zelfde bedrag bij een discounter neer leggen.

En deze situatie waar ik het over heb spreek ik wel van 2004. Dus zelfs nog van voor de crisis. Dus toen was er nog wel meer mogelijk qua koopwoningen voor dat inkomensniveau.

Het is niet dat ik het een ander niet gun hoor, zeer zeker niet. Maar ik gun het mijzelf stiekem ook wel

[JaQ]

RaZ schreef op vrijdag 16 december 2011 @ 17:46:
Ja, dat is natuurlijk logisch. Als ik een prijs bij de duurste winkel zie, ga ik dat natuurlijk niet dat zelfde bedrag bij een discounter neer leggen.

Die vergelijking klopt niet. Als jij de prijs bij de duurste winkel te hoog vindt, ga jij op zoek naar een winkel met een lagere prijs voor hetzelfde product. Als jij niet op zoek gaat en zal je de hoge prijs moeten betalen.

Het gaat om het actieve stuk. De "prijs" die je betaalt door niet zelf in actie te komen, is dat je blijft zitten waar je zit.

[Falcon10]

nare man schreef op vrijdag 16 december 2011 @ 16:11:
[...]


Dit is een uitspraak van mensen die over het algemeen niet tevreden zijn met hun loon.

Of van mensen die niet op tenen willen trappen van mensen die minder verdienen
Ik bepaal men eigen loon en ben enorm materialistisch, dus mij ga je niet horen klagen over men loon momeneel. ....... Of ik pas het dan wel aan

[merauder]

Falcon10 schreef op vrijdag 16 december 2011 @ 15:23:
Mijn loon is van mij, het jouwe kan mij niet schelen, ik moet jou rekening niet maken en die interesseerd me trouwens ook niet. Ik moet gewoon zorgen dat ik met mijn loon mijn levensstijl kan onderhouden. De manier waarop ik dit doe, en hoeveel dit kost, dat is mijn zaak, niet de jouwe.
Wat een ander verdiend interesseerd me niet, net als wat hij er mee doet, als hij/zij er maar mee gelukkig is, en anders moet die persoon een beter job zoeken waar ie meer verdiend om gelukkig erdoor te worden.
Hoewel geluk volledig los staat van je loon.

Ik ben het hier ontzettend mee eens, en zie dit zeker niet als een uitspraak van iemand die klinkt alsof diegene ontevreden is met het loon wat ontvangen wordt. Zelf heb ik ook absoluut niet de behoefte om te pochen met mijn loon. Bovenal omdat ik geld en geld verdienen niet als doel zie, maar als een middel waarmee ik invulling aan mijn leven kan geven.

Wat ik veel zie is dat er complete volksstammen zijn die dusdanig op de LCD TV of de auto van de buurman gefocussed zijn waardoor ze hun eigen bezittingen of privileges vergeten. Maar wat vervolgens ook vaak vergeten wordt is dat de buurman met grote LCD TV 80 uur per week werkt vanwege de vele verantwoordelijkheden op het werk, of dat de buurman met de grote nieuwe auto droog brood eet omdat hij stijf staat van de schulden.

[Ardana]

Ik heb in een situatie gezeten waarbij ik een kamer verhuurde, voor een schijntje, aan een kennis/vriendin. Omdat ik dacht te weten dat zij echt een stuk minder verdiende als ik, deed ik ook niet moeilijk over dat ik het grootste deel van de kosten voor boodschappen betaalde. Je kan je voorstellen dat ik me knap genaaid voelde toen ik er achter kwam dat we al 3 jaar vrijwel hetzelfde verdienden.

Wat betreft het onderhandelen over je salaris: ik ben schuldhulpverlener, geen onderhandelaar. Net zoala de meesten hier IT'er zijn, en geen ondeehandelaars. Ik wil betaald worden voor mijn kennis en vaardigheden als hulpverlener, en niet exta moete hoeven doen om vaardigheden te ontwikkelen die ik vrijwel niet nodig heb. Ik ben in loondienst gegaan, omdat er bepaalde zaken zijn die ik niet prettig vind, zoals mezelf steeds weer moeten verkopen (wat 'n zzp'er nou eenmaal moet doen). Had ik goed kunnen onderhandelen, was ik wel handelaar, bankier, advocaat of zzp'er geworden. Maar ik kan goed hulpverlenen. Is het dan gerechtvaardigd dat iedereen die niet van onderhandelen z'n vak gemaakt heeft, minder verdient?

[RaZ]

Yup, true that.

Aan de andere kant, een werkgever doet een voorstel qua salaris, en dan is het aan de werknemer om dat wel of niet te accepteren. Op het moment dat je een salaris afgesproken hebt, ben je daar tevreden mee. Een werkgever zal echt niet zeggen: Je verdient nu 2000/maand, en daar ben je tevreden mee, maar we maken er maar even 3000 van, want dat hebben je collega's (die wel kunnen onderhandelen) ook.

Tuurlijk doen ze dat niet. Ik leg ook geen 700 euro neer voor een koelkast waar het prijskaartje 650 is.

Ben je tevreden met wat je hebt? Zo ja, mooi. Dan heb je voor jezelf het goed gedaan. Maar dat staat dus totaal los van een collega die met jouw salaris niet tevreden is, en er een totaal ander bedrag van heeft weten te maken.

Kijkend naar mijn situatie toen, met dat grote verschil. Zou ik dus geen argumenten kunnen verzinnen om een loonsverhoging van 70% weten te rechtvaardigen anders dan: Maar hij heeft het ook. Daarbij zat ik al jaren op dat niveau, en heb ik daar nooit eerder een probleem van gemaakt.

Goed, het was m'n eerste baan, en aangezien ik totaal geen opleiding afgerond heb, dacht ik dat ik het eigenlijk niet slecht had. Maar blijkbaar kon ik het wel een heel stuk beter hebben
Maar dat had ik blijkbaar bij het verkeerde eind

[Sport_Life]

Ik was voorheen hier nooit echt moeilijk over, maar sinds het door een stel vrienden misbruikt is praat ik gewoon niet meer over geld, alleen met echt goede vrienden. Bij dagjes weg kregen we bij elk broodje dat we kochten te horen "ja maar die werken met zn 2en en hebben gestudeerd enz..". Ook kregen we vragen hoe wij ons (koop)huis betaald hebben, ja door er hard voor te werken, is dat verboden ofzo?? En zij hadden zelf al de conclusie getrokken dat wij dik in de schulden zaten met de hypotheek, cc, etc etc. (uiteraard onzin, maargoed sommige moeten gewoon redenen bedenken).

En over salarishoogte vind ik dat het belangrijker is hoe hoog je salaris is als je 30-35 bent dan de eerste 5 jaar van je carriere (waar ik in zit). Ken mensen die zitten bruto 500 euro hoger dan ik nu zit, zelfde leeftijd/opleiding, maar qua functie is het saai/eentonig werk waar ze niets van leren.
Ik verdien denk ik een stuk lager dan collega's die hetzelfde werk doen (maar ook ouder zijn), maar deze werkervaring is mij veel meer waard, om bij een volgend bedrijf ineens een flinke stap te maken. En bovendien kan ik een hoop leren van die collega's .

[ Voor 106% gewijzigd door Sport_Life op 18-12-2011 11:56 ]

[PHiXioN]

Ik ben redelijk open over mijn inkomen. Ik zie geen rede om het geheim te houden, want zo exorbitant veel is het niet. Sterker nog, bij de laatste loonronde heb ik een week lang mijn salarisbrief open en bloot op mijn bureau laten slingeren. Het mooie daarvan is dat je dan ook meteen weet wat anderen verdienen, want die delen het dan makkelijker met jou,.

Ik beschouw het zelfs als nadelig als je het niet deelt. De enige die er echt van profiteert als het geheim blijft is de baas. Die kan mensen die wat minder assertief zijn zo dus onderbetaald laten en alleen de grote schreeuwerds belonen.

[Blue-eagle]

Leuk onderwerp Zelf heb ik het voordeel goed te kunnen onderhandelen. Niet iedereen durft dat. Zo had ik een tijd terug een leuke salarisverhoging gekregen bij een beoordelingsgesprek. Een collega van me kreeg dat niet, maar hoorde achteraf van mij wat ik heb weten los te praten.

Daarop ging deze persoon dus op hoge poten naar de directeur toe om verhaal te halen, en noemt daarbij dus het feit dat ik wel een fatsoenlijke salarisverhoging heb gekregen. Die situatie heeft wat problemen opgeleverd destijds, maar goed, contractueel hoefde ik dat niet voor me te houden.

Het voordeel van salaris informatie delen is dat je weet of je te weinig betaald krijgt. De keerzijde is natuurlijk minder leuk: weten dat je teveel betaald krijgt. Zeker als derden niet vertrouwelijk met die informatie om kunnen gaan.

Vroeger deed ik er niet moeilijk over. Maar in januari begin ik bij een nieuwe werkgever en ben ik van plan mijn salaris niet te delen met directe collega's.

Inmiddels heb ik vier items die ik niet (meer) bespreek op het werk: seks, religie, politiek en nu dus ook salaris. Don't ask.