anandus schreef op dinsdag 23 februari 2010 @ 09:00:
Sorry, hoor, maar ten eerste zijn huur- en zorgtoeslagen vangnetten voor mensen die echt té weinig geld hebben, niet 'extraatjes' die je zomaar hoort te krijgen en waar je op kan/moet rekenen.
Dat geldt ook voor kwijtschelding van gemeentelijke belastingen en dergelijke.
Van een 'participatiefonds' of 'langdurigheidstoeslag' heb ik nooit iets gehoord, dus dat zal wel gemeentespecifiek zijn. In Leiden hebben we dat afaik niet. Dus daar kan ik niets over zeggen.
Ten vierde, als je zó afhankelijk bent van huurtoeslag dan woon(de) je gewoon te duur, imho.
En je zit dan nog steeds 120 euro in de plus

Daarbij is 1500 bruto geen hongerloontje.
Hij heeft waarschijnlijk een huur van ongeveer € 450 p.m. (excl. niet subsidiabele servicekosten). Ik vind een huur van € 450 niet extreem hoog, gewoon een normale sociale woningbouw-woning.
Daarnaast heeft iedere gemeente langdurigheidstoeslag van idd € 350 per jaar, dit is vanuit de overheid zo geregeld en gemeentes moeten deze regeling uitvoeren. Dat is bedoeld voor mensen die al minimaal 1 jaar niet werken (voor 01-07-2009 was dat 5 jaar), ongeacht de reden, én tot 125% van de bijstandsnorm ontvangen. De oude regeling, die waarover Snowwie het heeft, is heel hard: als je 5 jaar geleden 1 dag gewerkt hebt, heb je voor het lopende jaar dus al geen recht op de langdurigheidstoeslag Als Snowwie dus nu over 2010 geen langdurigheidstoeslag denkt te krijgen omdat hij nu werkt, betekent dat, dat hij in de afgelopen 5 jaar, dus van 2005 tot en met 2009, van z'n 29e tot z'n 33e, geen dag gewerkt heeft.
Ik weet dat het moeilijk is om te reintegreren als je zolang thuisgezeten hebt, en zeker als je zolang van een minimum geleefd hebt, en je afhankelijk hebt gevoeld van dergelijke zaken als langdurigeidstoeslag, maar ik zou willen zeggen: richt je op de toekomst. In 'n uitkering heb je geen uitzicht op verbetering, als je aan 't werk bent wel. Nu een periode (gevoelsmatig!) wat minder geeft je wel de kans op straks veel meer.
Je zal niet de eerste zijn die na z'n 30e voor 't eerst aan de slag gaat, en voor z'n 40e op 'n salaris van € 50.000 zit. De kans zal misschien niet groot zijn, maar als je thuis blijft, weet je zeker dat je er niet komt.
De echte armoedeval is komt voor bij stellen die kinderen hebben in de schoolgaande leeftijd. Alleenstaande ouders gaan er ongeveer € 350-400 pm op vooruit als ze qua netto salaris evenveel verdienen als ze ontvingen van de sociale dienst. Dat komt door de belastingstimulering. De kinderopvang wordt voor mensen die een minimum inkomen hebben voor +/-90-95% vergoed, ik heb zelfs gevallen gezien die winst maakten op de kinderopvangtoeslag (wat me ook niet de bedoeling lijkt).
anandus schreef op dinsdag 23 februari 2010 @ 17:15:
Sommige dingen zijn ook krom.
Als je bijv. de huurtoeslag neemt. Als je weinig verdient (zeg bijv minimumloon) en je hebt een huur onder de huurtoeslagmaximum (€647) dan wordt dit, afaik, gecapped op 200 euro.
Dus als je een huis van 250 euro hebt, dan krijg je 50 euro, als je een huisje van 600 euro hebt dan krijg je 400 euro toeslag, bij wijze van spreken. Nu moet de huur wel 'passend' zijn en dit wordt door de gemeente bepaald, maar die zijn vaak flexibel.
Gedeeltelijk. Even afgeronde bedragen: voor de eerste € 192 huur krijg je geen huurtoeslag. Voor het 2e deel, ditmaal +/- € 150 kun je maximaal 100% huurtoeslag krijgen. Voor het volgende deel van € 150 maximaal 50-75%, en voor het laatste deel maximaal 25-50% (ik weet de exacte bedragen niet). Het is dus nooit zo dat je (uitgaande van een minimum inkomen) voor een woning van € 300 evenveel netto betaalt als voor een woning van € 650.
Gevolg daarvan is dat, afhankelijk van de hoogte van je huur, deze netto alsnog 1/4 tot meer dan 1/3 van inkomen bedraagt, en op een inkomen van € 860 is een netto verschil van € 100 heel groot.
Wat Snowwie zegt klopt dus niet, want je kunt rustig € 300 p.m. aan huurtoeslag krijgen, da's afhankelijk van de hoogte van je huur.
Maar dan krijg je dus dingen dat mensen in een huis kunnen zitten dat veel te groot is (in je eentje met 3 slaapkamers, bijv.), maar er weinig voor hoeft te betalen (afhankelijk hoe dat huis verkregen is, want woningcorporaties letten ook, een beetje, op wie waar terecht komt).
Naast het feit dat het de staat dus onnodig veel huurtoeslag kost raakt de woningmarkt hierdoor verstopt omdat mensen in hun eentje in woningen kunnen zitten waar een gezin in past.
Meestal zitten alleenstaande in zo'n woning als gevolg van een scheiding. En iemand dwingen te verhuizen kun je niet, dat zou i.m.h.o. ook een brug te ver gaan.
Ik weet niet of bovenstaande allemaal klopt, maar zoiets is het in ieder geval.
Maar hoe dan ook, het vangnet, de bijstand, moet wel leefbaar blijven.
Als we de pure basics nemen, dus huur, zorgverzekering, GWE, internet/telefoon en leefgeld, dan zit je al heel snel aan de 600plus euro (resp. 200, 100, 150, 50, 200), dus zo heel 'hoog' is de bijstand ook weer niet.
Al kende ik dat verhaal van die premies niet, maar lijkt me dat dat voor de afschrijving van witgoed en dergelijke is. (De premie is per jaar, niet per maand!)
De bijstand is (min of meer) gebaseerd op het minimumloon, wat weer (min of meer) gebaseerd is op de Nibud-normen. Vanuit mijn ervaring als schuldhulpverlener én budgetbeheerder kan ik zeggen dat je in vrijwel alle gevallen goed kan leven van de bijstand, mits je je verstand gebruikt én geen pech hebt of ziek bent. Zodra er ergens een kink in de kabel komt (2x achter elkaar een duurzaam gebruiksgoed stuk, ziektekosten of tandartskosten die niet gedekt zijn, sociale verplichtingen zoals de zorg voor een familielid of een familielid waarvoor je juridisch verantwoordelijk voor bent (kind, echtgenoot), erfenis bestaande uit schulden waarbij je niet wist dat je die kon weigeren) is er niet meer mee rond te komen.
Ps. de zorgverzekering heb je ook als je geen huur hebt, dus die heeft geen invloed op de hoogte van aanvulling op de uitkering.

Ik weet verder niet over welke premies je het hebt, dus daar kan ik geen uitleg over geven.