220/380 motor in driehoek draait links of rechts

Pagina: 1 2 Laatste
Acties:

Acties:
  • 0 Henk 'm!

  • Techneut
  • Registratie: September 2007
  • Niet online
Blubbers, wellicht is er op je school niet zo veel aandacht besteed. Maar een condensator is niet alleen maar dat ding uit je boekje, twee geleidende platen met een stukje isolatie materiaal er tussen, dat is jouw misverstand. Stukje aanvulling op je studie: :)
Elk geleidend voorwerp vormt als dit geïsoleerd ligt t.o.v. een andere geleidend voorwerp een condensator. Men noemt dit vaak parasitaire capaciteiten, omdat ze meer dan eens niet welkom zijn. Maar ze zijn er gewoon en er is meestal weinig aan te doen. Een duidelijk voorbeeld is een gewoon aansluitsnoertje voor wat dan ook, twee van elkaar geïsoleerde draden. Verweg de meesten realiseren zich dit niet, maar ook daar vormt dit al een heel klein condensatortje, hoe klein ook. En zelfs ten opzichte de aarde heb je bij elke draad een zéér kleine capaciteit, weliswaar te verwaarlozen, maar het is er. En inderdaad, de conclusie die heel aarzelend trok is waar, als je een stroomgeleider vastpakt ben jij + je schoenen + de vloerbedekking etc. etc. het diëlectricum van de condensator tussen die stroomgeleider en de aarde. Wederom, ook al zal de capaciteit gering zijn.

Minder gering is dit bij in de grond liggende kabels. Daar is de afstand tegen de werkelijke aarde zo gering, dat je niet meer zoals in het bovenstaande te maken hebt met verwaarloosbare zaken. Elke lengteëenheid kabel heeft een zekere capaciteit. Is de totale lengte dus 10 km, dan is de capaciteit 1000 keer zo hoog als een stukje van 10 m. Ergens is er dus een grens waar een IT-net niet meer reëel is.

Acties:
  • 0 Henk 'm!

  • blubbers
  • Registratie: December 2005
  • Laatst online: 09:58
Techneut schreef op donderdag 09 juli 2009 @ 21:48:
Blubbers, wellicht is er op je school niet zo veel aandacht besteed. Maar een condensator is niet alleen maar dat ding uit je boekje, twee geleidende platen met een stukje isolatie materiaal er tussen, dat is jouw misverstand. Stukje aanvulling op je studie: :)
Elk geleidend voorwerp vormt als dit geïsoleerd ligt t.o.v. een andere geleidend voorwerp een condensator. Men noemt dit vaak parasitaire capaciteiten, omdat ze meer dan eens niet welkom zijn. Maar ze zijn er gewoon en er is meestal weinig aan te doen. Een duidelijk voorbeeld is een gewoon aansluitsnoertje voor wat dan ook, twee van elkaar geïsoleerde draden. Verweg de meesten realiseren zich dit niet, maar ook daar vormt dit al een heel klein condensatortje, hoe klein ook. En zelfs ten opzichte de aarde heb je bij elke draad een zéér kleine capaciteit, weliswaar te verwaarlozen, maar het is er. En inderdaad, de conclusie die heel aarzelend trok is waar, als je een stroomgeleider vastpakt ben jij + je schoenen + de vloerbedekking etc. etc. het diëlectricum van de condensator tussen die stroomgeleider en de aarde. Wederom, ook al zal de capaciteit gering zijn.

Minder gering is dit bij in de grond liggende kabels. Daar is de afstand tegen de werkelijke aarde zo gering, dat je niet meer zoals in het bovenstaande te maken hebt met verwaarloosbare zaken. Elke lengteëenheid kabel heeft een zekere capaciteit. Is de totale lengte dus 10 km, dan is de capaciteit 1000 keer zo hoog als een stukje van 10 m. Ergens is er dus een grens waar een IT-net niet meer reëel is.
Bedankt dat je je tijd wou spenderen om dit uit te leggen aan mij. Maar geldt dit ook als het bedrijf opgesteld is zoals mijn tweede afbeelding? Nee denk wel? Want dan kan de stroom nergens heen vloeien. Maar ik denk dat dat bijna nooit gebruikt wordt omdat er hier geen controle is over het net.

[ Voor 3% gewijzigd door blubbers op 09-07-2009 22:02 ]


Acties:
  • 0 Henk 'm!

  • Techneut
  • Registratie: September 2007
  • Niet online
Nogmaals, die parasitaire capaciteiten heb je altijd, dus ook in je tweede schema. De (doorgaans geringe) stromen vinden dan ook daar hun weg via het virtuele sterpunt van die aldus gevormde condensatoren. Gering zolang het net, wat ik telkens benadruk, een geringe omvang heeft.

Acties:
  • 0 Henk 'm!

  • blubbers
  • Registratie: December 2005
  • Laatst online: 09:58
Techneut schreef op donderdag 09 juli 2009 @ 22:48:
Nogmaals, die parasitaire capaciteiten heb je altijd, dus ook in je tweede schema. De (doorgaans geringe) stromen vinden dan ook daar hun weg via het virtuele sterpunt van die aldus gevormde condensatoren. Gering zolang het net, wat ik telkens benadruk, een geringe omvang heeft.
Nu snap ik eindelijk wat die parasitaire capaciteiten zijn. :p

Maar waar bevindt zich dat virtueel sterpunt dan, hoe moet ik me dat voorstellen? Ik weet wat een sterpunt is maar ik kan me niet goed voorstellen hoe de stroom vloeit. Kan je dat misschien eens tekenen oid?

[ Voor 16% gewijzigd door blubbers op 10-07-2009 01:25 ]


Acties:
  • 0 Henk 'm!

  • Techneut
  • Registratie: September 2007
  • Niet online
Dat tekenen kun je best zelf, het kost mij veel te veel tijd en gedoe.
Condensatoren laden bij gelijkspanning gewoon op tot die spanning, en dat is het dan. Bij wisselspanning gaat het op en ontladen voortdurend heen en weer. Het gevolg is dat je een constante wisselstroom hebt, hoe groter de capaciteit hoe lager de capacitantie (wisselstroomweerstand).
Dat virtuele sterpunt teken je gewoon aan de aarde en dan zie je vanzelf hoe de stromen lopen, van elke fase dus naar dat sterpunt en van dat sterpunt via de andere twee capaciteiten naar de andere twee fasen.
Bij aanraking overbrug je dus met je lichaam één van die parasitaire capaciteiten.

Het mag nu duidelijk zijn dat bij een net van beperkte omvang volledig wordt beantwoord aan de gedachte achter het IT-net: De aanraakspanning blijft beneden de veiligheidsgrens en één aardsluiting leidt niet tot een uitschakeling. Bij toenemen van de totale kabellengte zal, en dat is wat ik telkens probeer duidelijk te maken, op zeker moment die veiligheidsgrens worden overschreden.

Acties:
  • 0 Henk 'm!

  • blubbers
  • Registratie: December 2005
  • Laatst online: 09:58
Techneut schreef op vrijdag 10 juli 2009 @ 09:16:
Dat tekenen kun je best zelf, het kost mij veel te veel tijd en gedoe.
Condensatoren laden bij gelijkspanning gewoon op tot die spanning, en dat is het dan. Bij wisselspanning gaat het op en ontladen voortdurend heen en weer. Het gevolg is dat je een constante wisselstroom hebt, hoe groter de capaciteit hoe lager de capacitantie (wisselstroomweerstand).
Dat virtuele sterpunt teken je gewoon aan de aarde en dan zie je vanzelf hoe de stromen lopen, van elke fase dus naar dat sterpunt en van dat sterpunt via de andere twee capaciteiten naar de andere twee fasen.
Bij aanraking overbrug je dus met je lichaam één van die parasitaire capaciteiten.

Het mag nu duidelijk zijn dat bij een net van beperkte omvang volledig wordt beantwoord aan de gedachte achter het IT-net: De aanraakspanning blijft beneden de veiligheidsgrens en één aardsluiting leidt niet tot een uitschakeling. Bij toenemen van de totale kabellengte zal, en dat is wat ik telkens probeer duidelijk te maken, op zeker moment die veiligheidsgrens worden overschreden.
Ah dus het sterpunt zit aan de aarde. Ok thnx. ;)
Pagina: 1 2 Laatste