Oog om oog in Iran na zuuraanval

[Opi]

Een dikke vier jaar geleden heeft Ameneh Bahrami door Majid Movahedi een hoeveelheid zuur in haar gezicht gegooid gekregen. De beweegreden van hem (Majid) was dat hij van haar hield. Zij wilde niets van hem weten. Het resultaat van de aanval is dat zij blind is en haar gezicht volledig verminkt is. Zij heeft op dit moment geen geld voor verdere corrigerende operaties.

Vorig jaar heeft de rechtbank besloten gehoor te geven aan haar verzoek en vandaag heeft de rechtbank zijn tegenwerping verworpen. Zij wilde geen bloedgeld, zoals gebruikelijk schijnt te zijn bij dergelijke incidenten, maar zij verzocht de rechter dat hij hetzelfde zou ondergaan als zij. Althans in genuanceerde vorm. Hij zal, onder verdoving, zuur in zijn ogen krijgen. Zijn gezicht zal ongeschaad blijven. Haar beweegreden is dat er een afschrikwerkende werking van uit zal gaan.

Mensen rechten activisten spreken schande van de uitspraak van de rechtbank, maar ook van het verzoek van Bahrami zelf.
Bron, zie ook video-tab

Vanuit een Westerse optiek, waarbij lijfstraffen niet meer voorkomen, kan ik deze kritiek me goed voorstellen. Maar wanneer ik vanuit de positie van Bahrami, een vrouw in het Midden Oosten redeneer, ontdek ik dat er veel meer aspecten meespelen die in de Westerse wereld in een veel grotere mate als vanzelfsprekend beschouwd worden. De aspecten waar ik op doel zijn de positie van de vrouw en het feit dat lijfstraffen in die regio nu eenmaal voorkomen.

Er zijn zodoende drie scenario's;
1. Vroeger in het Midden-Oosten; het vrouwelijk slachtoffer accepteert het bloedgeld. De vrouw heeft hierbij een ondergeschikte positie en lijfstraffen worden niet toegepast ondanks dat ze toegepast kunnen worden binnen de grenzen van de wet.
2. Deze uitkomst; het vrouwelijk slachtoffer accepteert het bloedgeld niet, maar wil dat de dader zwaarder gestraft wordt. De vrouw heeft hierbij een positie gelijk aan die van de man (emancipatie van de vrouw) en lijfstraffen worden binnen de grenzen van de wet toegepast.
3. Huidig in het Westen; de dader zal een gevangenisstraf krijgen en draait op voor de kosten van de corrigerende operaties van het vrouwelijk slachtoffer. De vrouw heeft hierbij een positie gelijk aan die van de man, _mits_ de grenzen van de wet aangepast worden en ook mannen geen aanspraak op lijfstraffen kunnen maken.

Wanneer men de derde situatie bekijkt vanuit het oogpunt van het vrouwelijk slachtoffer, is een reeel beeld denkbaar dat zij van mening is dat haar recht alsnog ondergeschikt is omdat zij een vrouw is en de dader er eenvoudig vanaf komt omdat hij een man is.

Hoe beschouwen jullie dit?

[bobsquad]

Opi schreef op vrijdag 20 februari 2009 @ 22:29:
[...]

Kun je toelichten waarom je het vindt? Anders zijn er twee mensen die het tegenovergestelde vinden, maar wiens argumenten op gelijk niveau staan. Kun je aangeven in hoeverre je de ontwikkeling van de positie van vrouwen in je redenering meeneemt?

Zeer zeker aangezien in "moslim" landen heel veel bepalend is door de man en ze denken superieur te zijn aan de vrouw. Ik vind juist doordat je iemand vergeeft veel sterker staat dan dat je zoiets terug zou doen en zoiets hoeft niet man/vrouw te zijn wat mij betreft.

[Brent]

Ik weet niet of het zo goed is dat oog-om-oog een taboe is in het Westen. Bij zulke extreme acties kan ik me voorstellen dat je als slachtoffer extreem zou willen straffen. Ik vind dat we daar begrip voor moeten opbrengen, en dat doen we natuurlijk ook: het is slechts de vraag in welke mate. Zoals je kunt lezen is het ook niet oog-om-oog, want de dader krijgt een verdoving. De daad is dus een stuk draaglijker dan die het slachtoffer onderging. Ter vergelijking: bij ons zou het een (lange?) gevangenisstraf zijn. Een straf, maar niets wat niet (in Nederland) goed te overleven valt.

Soms denk ik dat een directere, gepastere straf ook bij ons op zijn plaats zijn. Het geeft de burger het gevoel in contact te staan met justitie, laat merken dat we serieuze misdaden serieus bestraffen, en dat we geven om het gevoel van het slachtoffer. Iets dat in de samenleving nogal eens gemist wordt, te oordelen aan de verontwaardigingen over de 'lage straffen' hier in NL.

Ik kan de wens van deze vrouw dus goed begrijpen, en ik kan er zelfs achter staan. De andere kant van het verhaal is dat de staat nooit aan de lichamelijkheid van een persoon mag komen. De vraag is dan of elke vorm van straf dat niet eigenlijk doet. Ja dus. Dus zijn we weer in het grijze gebied waar we makkelijk een graadje erger of softer kunnen zijn zonder dat het gemerkt wordt.

Buiten dit alles zie ik het ook positief omdat een, door haar man, gekrenkte vrouw serieus genomen wordt in een islamitisch land, iets dat niet vanzelf spreekt aldaar.

Lastig dus, maar ik kan niet om die man rouwen.

[Ramzzz]

Zuuraanvallen zijn in Klein-Azië en de regio Iran, Afghanistan, Pakistan, India vaker voorkomende misdaden, vaak van mannen tegen vrouwen, op grond van 'crime passionels' en zaken aangaande 'de eer' van de vrouw en/of de familie. Het 'verdedigen' van de eer van een man die door een vrouw te kijk wordt gezet door afwijzing betreft het kennelijk in dit geval.

Ook in Hindoestaans-Nederlandse kringen komt het gebruik van zuur voor, maar dan meestal als zelfmoordmiddel.

Dat de vrouw in kwestie kiest voor de oog-om-oog vergelding van de haar toegebrachte verminkingen, en dan in een geïnstitutionaliseerde versie, op medische wijze toegebracht, is enerzijds te billijken als zijnde een afschrikking van mogelijke nieuwe misdaden en tegelijkertijd als rolmodel voor aangevallen vrouwen om van zich af te bijten met behulp van het juridisch systeem. Pik het niet om door een man te worden vernederd, verminkt en verstoten, of het omgekeerde, gekooid, maar bijt van je af! Als een duidelijke boodschap - als van een martelares die emancipeert tot sterke vrouw - naar haar 'zusters'.

Anderzijds is het een verwerpelijk middel, in een volledig functioneren van een rechtstaat met een functionerend rechtsysteem. Dat is echter in het land in kwestie niet het geval, het recht oordeelt over mannen en vrouwen (de seksen) verschillend, zie onder andere de ook de ophanging van praktiserende homosexuelen.

Ik deze situatie vind ik het niet alleen te billijken al vergelding (in die cultuursituatie), maar wellicht als transitie naar een fatsoenlijk rechtsysteem met gelijke rechten voor elk individu. Waarin in een later stadium zowel de misdaad als de vergelding zouden kunnen verdwijnen.

[ Voor 3% gewijzigd door Ramzzz op 20-02-2009 23:13 ]

[Opi]

Een aantal berichten afsplitst naar Lijfstraffen toestaan?. In dit topic wil ik het gebruik van lijfstraffen in zijn algemeen niet bespreken. Dat kan in het andere topic.

[Dr. Strangelove]

Ik deze situatie vind ik het niet alleen te billijken al vergelding (in die cultuursituatie), maar wellicht als transitie naar een fatsoenlijk rechtsysteem met gelijke rechten voor elk individu. Waarin in een later stadium zowel de misdaad als de vergelding zouden kunnen verdwijnen.

Transitie? Een dergelijk straf is middeleeuws en barbaars en getuigt van geen enkele vooruitgang, integendeel. Ik begrijp ook niet niet hoe je hieruit opmaakt dat de positie van de vrouw verbetert in Iran. Omdat een absurde lijfstraf wordt toegepast? En hoe haal je het als rechter in vredesnaam in je hoofd om het slachtoffer te laten voorstellen? Man of vrouw, op een misdaad hoort een vaste straf te staan, niet een ad-hoc wens van het slachtoffer.

[Opi]

Dr. Strangelove schreef op vrijdag 20 februari 2009 @ 23:37:
[...]
Transitie? Een dergelijk straf is middeleeuws en barbaars en getuigt van geen enkele vooruitgang, integendeel.

De transitie slaat niet alleen op de straf, maar ook op de positie van de vrouw.

Ik begrijp ook niet niet hoe je hieruit opmaakt dat de positie van de vrouw verbetert in Iran.

De vrouw krijgt inspraak.

En hoe haal je het als rechter in vredesnaam in je hoofd om het slachtoffer te laten voorstellen? Man of vrouw, op een misdaad hoort een vaste straf te staan, niet een ad-hoc wens van het slachtoffer.

Dat is de status quo in de rechtspraak aldaar, zoals uit bijvoorbeeld deze link blijkt en dat is ook onderdeel van de transitie waarop gedoeld wordt.

Ramzzz schreef op vrijdag 20 februari 2009 @ 23:11:
Ik deze situatie vind ik het niet alleen te billijken al vergelding (in die cultuursituatie), maar wellicht als transitie naar een fatsoenlijk rechtsysteem met gelijke rechten voor elk individu. Waarin in een later stadium zowel de misdaad als de vergelding zouden kunnen verdwijnen.

Wanneer je hier als Westerling naar kijkt, dien je, ook al onderschrijf je het belang van de transitie, mijns inziens toch protest aan te tekenen om daarmee lijfstraffen af te keuren.

Het protest vanuit het Westen zou zich niet moeten beperken tot het afkeuren van de reactie van de vrouw, maar zich zowel sterk maken voor de positie van de vrouw als voor de afschaffing van lijfstraffen. Dit mag niet in een tweetrapsraket gebeuren, maar dient parallel aan elkaar onder de aandacht gebracht te worden.

[ Voor 33% gewijzigd door Opi op 20-02-2009 23:55 ]

[gambieter]

Dr. Strangelove schreef op vrijdag 20 februari 2009 @ 23:37:
En hoe haal je het als rechter in vredesnaam in je hoofd om het slachtoffer te laten voorstellen? Man of vrouw, op een misdaad hoort een vaste straf te staan, niet een ad-hoc wens van het slachtoffer.

Waarom is de inspraak per definitie fout? Een van de problemen in de Europese rechtspraak is dat de straf vaak niet in relatie staat tot de misdaad. Door misdaden te categoriseren is het makkelijker om recht te spreken, maar krijg je misstanden. Een zuuraanval is niet een alledaagse aanval, en er zal geen standaard/vaste straf voor zijn. Zou je trouwens wel akkoord zijn gegaan met de straf als deze vastgelegd was?

Dat het slachtoffer geen bloedgeld accepteert kan ik me wel voorstellen. Geld vergoed de schade niet, en kan ervoor zorgen dat de misdadiger zelf geen enkele straf ondergaat, omdat de familie de geldsom opbrengt. Dat praat de strafmaat niet goed, maar het is objectief gezien wel goed dat de misdadiger zelf gestraft wordt en moet lijden.

Ik vind het moeilijk om een oordeel te geven over de actie, omdat de maatschappij heel anders in elkaar zit. Daar zomaar Westerse maatstaven langs te leggen is zeker niet de bedoeling, zeker daar ik er niet van overtuigd ben dat de Westerse maatstaven altijd superieur zijn (verre van dat!).

[Ramzzz]

Om verwarring van mijn mening, standpunten en visie op het geheel te voorkomen: ik ben persoonlijk pertinent tegen de doodstraf, lijfstraffen en zeer zeker tegen oog-om-oog, tand-om-tand-praktijken.

Ik geef echter aan dat ik me kan voorstellen dat een maatschappij om een transitie door te maken een aantal stappen door zal moeten maken, war dit er één van kan zijn.

Ga na dat zowel Iran, Irak als Afghanistan in de jaren '50 en '60 (in de steden!) moderner waren dan bijvoorbeeld de VS, op het gebied van mode voor de vrouw, mini's konden gewoon, vrouwen gingen naar de universiteit, hadden hoge posities. De islamitische ommekeer aldaar is de oorzaak van de achteruitgang van de vrouwenrechten in die landen, en de man eigent zich subiet alle rechten toe en gaat zijn egoïstische, vrouwonvriendelijke gang.

Dat daar geen rem op zat, bewijzen bijvoorbeeld de Taliban-straffen in Afghanistan, waar vrouwen gestenigd, opgehangen, geëxecuteerd werden vanwege liederlijkheid, overspel, moderniteit. Waar ze allemaal tot de burka werden veroordeeld door de sharia.

Dit proces kan in elk geval een stap zijn in de richting van gelijke berechtiging van mannen en vrouwen in een land. Al is het maar om één vrouw genoegdoening te geven en één man daartoe te vermo=inken, het voorbeeld van deze ene zaak staat dusdanig in de spotlights, dat wij zelfs er van weten, laat staan hun landgenoten. Dit heeft volgens mij een impact die je misschien niet eens met decennia onderwijs kunt bereiken, al was het maar omdat bijvoorbeeld kinderen thuis andere dingen leren dan op school.

[Dr. Strangelove]

Opi schreef op vrijdag 20 februari 2009 @ 23:48:
[...]

De transitie slaat niet alleen op de straf, maar ook op de positie van de vrouw.

[...]

De vrouw krijgt inspraak.

[...]

Wat een vooruitgang, een mens het recht geven om zijn wraak middels een zogenaamd legitiem proces te botvieren op een misdadiger

Sorry hoor, maar de 'vooruitgang' waar jullie over spreken valt bij mij in het niet met de barbaarsheid van de omgangsvormen in een dergelijk land. Dit heeft m.i. niks met vooruitgang te maken maar is slechts een illustratie van de middeleeuwse denkwijzes die autoriteiten in dit land nog steeds hanteren. Ik zie dit als een situatie in de trant van de introductie van de guillotine: 'Kijk eens wat een vooruitgang, nu kunnen we veel efficiënter en humaner mensen executeren.', terwijl de opmerking moet zijn 'Kijk eens wat een sadistisch apparaat ze nu weer bedacht hebben.'

Vooruitgang zou het zijn wanneer er een wetboek kwam waaruit alle verwijzingen naar geslacht zouden worden verwijderd, niet een ad hoc belissing van een rechter. Waaruit maak je eigenlijk op dat hier een gelijkheidsgedachte achter zit? Denk je echt dat iemand die aan de ene kant strak aan de Sharia vasthoudt tegelijk de Islamitische gebruiken met voeten treedt door een vrouw meer rechten te geven dan normaal? Ik vermoed dat de rechter dit puur heeft gedaan omdat hij de door de vrouw voorgestelde straf een terechte straf vindt in de geest van de Sharia, en niet omdat zij een vrouw is. Wat dat betreft had zijn kat het kunnen voorstellen en hij had het voorstel geaccepteerd.

Waarom is de inspraak per definitie fout? Een van de problemen in de Europese rechtspraak is dat de straf vaak niet in relatie staat tot de misdaad. Door misdaden te categoriseren is het makkelijker om recht te spreken, maar krijg je misstanden. Een zuuraanval is niet een alledaagse aanval, en er zal geen standaard/vaste straf voor zijn.

Inspraak is fout omdat straffen objectief opgelegd moeten worden en niet ingegeven door wraak. Dit is toch logisch? Anders krijgt een misdadiger met een gegevingsgezind slachtoffer een veel lichtere straf dan een wraakzuchtig slachtoffer. Waarom denk je dat we hier een wetboek hebben waarin straffen (binnen onder- en bovengrenzen) zijn vastgelegd? Waarom krijg je misstanden? Leg me dat eens uit? Een zuuraanval is in Nederland in elk geval prima binnen de huidige wetten te bestraffen. Ik ben geen wetsgeleerde, maar wat dacht je van artikelen 300-306?

Wikipedia: Mishandeling

Ik vind dit goed vallen binnen het kopje zware mishandeling met voorbedachte rade. Twaalf jaar cel. Lijjkt me een goed plan. Je kan erover discussiëren of dit te hoog of te laag is, maar er is een categorisering waarin het prima past.

Zou je trouwens wel akkoord zijn gegaan met de straf als deze vastgelegd was?

Wat denk je? Ik help je wel even met een eigen citaat:

Een dergelijke straf is middeleeuws en barbaars

[ Voor 33% gewijzigd door Dr. Strangelove op 23-02-2009 23:57 ]

[Opi]

Dr. Strangelove schreef op maandag 23 februari 2009 @ 23:49:
Wat een vooruitgang, een mens het recht geven om zijn wraak middels een zogenaamd legitiem proces te botvieren op een misdadiger

Het recht is er al. Ik maak onderscheid tussen gelijkheid van man en vrouw en de wijze waarop het recht daar geschied. Stellen dat ik een niet verandering in het recht als vooruitgang beschouw is een incorrecte stelling.

Sorry hoor, maar de 'vooruitgang' waar jullie over spreken valt bij mij in het niet met de barbaarsheid van de omgangsvormen in een dergelijk land.

Daar kan ik me zeker in vinden. Het neemt echter niet weg dat bepaalde wijzigingen in een beleid/bewustwordingsproces stapsgewijs doorgevoerd worden.

Moet dit ten koste van mensenlevens gaan? Ik vind van niet. Wat zijn echter de consequenties wanneer de dader er met een boete vanaf komt en de ongelijkheid blijft bestaan?

[ Voor 10% gewijzigd door Opi op 24-02-2009 15:19 ]

[pietvanvliet]

Dr. Strangelove schreef op maandag 23 februari 2009 @ 23:49:
Wat een vooruitgang, een mens het recht geven om zijn wraak middels een zogenaamd legitiem proces te botvieren op een misdadiger

Is er iets bekend over de achtergronden van het slachtoffer? Ik kan me levendig voorstellen dat juist de vergelding van de 'schande' die door de 'zuuraanval' aan de familie voor het slachtoffer zwaar weegt.

Sorry hoor, maar de 'vooruitgang' waar jullie over spreken valt bij mij in het niet met de barbaarsheid van de omgangsvormen in een dergelijk land. Dit heeft m.i. niks met vooruitgang te maken maar is slechts een illustratie van de middeleeuwse denkwijzes die autoriteiten in dit land nog steeds hanteren. Ik zie dit als een situatie in de trant van de introductie van de guillotine: 'Kijk eens wat een vooruitgang, nu kunnen we veel efficiënter en humaner mensen executeren.', terwijl de opmerking moet zijn 'Kijk eens wat een sadistisch apparaat ze nu weer bedacht hebben.'

Dat is een stelling die onder de huidige (hier heersende) moraal naar mijn mening uitstekend te verdedigen valt. Naar mijn mening is er echter een verschil tussen nu en 300 jaar geleden. Eenzelfde verschil kun je blijkbaar maken tussen Iran en hier. Er is in veel gevallen verschil tussen de strafmaat voor mannen en vrouwen. In dit geval wordt verzocht de zwaarte van het vergrijp beoordelen, zonder rekening te houden met het geslacht van de dader. Het lijdt geen twijfel dat dit gezien kan worden als vooruitgang. Als ik Opi's mening goed begrijp is de mate waarin deze vooruitgang vorm krijgt is niet zo relevant. Progressie achter de komma is ook progressie. Recht beweegt nu eenmaal langzaam

Vooruitgang zou het zijn wanneer er een wetboek kwam waaruit alle verwijzingen naar geslacht zouden worden verwijderd, niet een ad hoc belissing van een rechter.

Hoe kom je aan de wijsheid dat het een ad hoc beslissing was? Gemeten naar 'onze' maatstaven doen rechters bij voorkeur niet aan ad hoc beslissingen en telt jurisprudentie in de rechtspraak.

Waaruit maak je eigenlijk op dat hier een gelijkheidsgedachte achter zit? Denk je echt dat iemand die aan de ene kant strak aan de Sharia vasthoudt tegelijk de Islamitische gebruiken met voeten treedt door een vrouw meer rechten te geven dan normaal? Ik vermoed dat de rechter dit puur heeft gedaan omdat hij de door de vrouw voorgestelde straf een terechte straf vindt in de geest van de Sharia, en niet omdat zij een vrouw is.

Dat is juist het punt. Het feit dat zowel man als vrouw allebei een 'gelijkwaardige' behandeling krijgen is wat als progressie wordt beschouwd. Dat zou ook terecht moeten zijn, ook voor de koran zijn man en vrouw gelijk.

Inspraak is fout omdat straffen objectief opgelegd moeten worden en niet ingegeven door wraak. Dit is toch logisch? Anders krijgt een misdadiger met een gegevingsgezind slachtoffer een veel lichtere straf dan een wraakzuchtig slachtoffer. Waarom denk je dat we hier een wetboek hebben waarin straffen (binnen onder- en bovengrenzen) zijn vastgelegd? Waarom krijg je misstanden? Leg me dat eens uit? Een zuuraanval is in Nederland in elk geval prima binnen de huidige wetten te bestraffen. Ik ben geen wetsgeleerde, maar wat dacht je van artikelen 300-306?

Wikipedia: Mishandeling

Ik vind dit goed vallen binnen het kopje zware mishandeling met voorbedachte rade. Twaalf jaar cel. Lijjkt me een goed plan. Je kan erover discussiëren of dit te hoog of te laag is, maar er is een categorisering waarin het prima past.

Er worden bij ons ook regelmatig mensen veroordeeld conform eis. Als het een rechter van mening is dat een eis redelijk is, mag hij dat toch ook zeggen? (En zou je in Iran in hoger beroep kunnen?) Jouw punt dat een wraakzuchtig iemand meer straf eist dan een vergevingsgezind persoon vind ik logisch en geen verschil tussen de praktijk daar en de praktijk hier. Rechters zijn bedoeld om na te gaan of een eis redelijk is en als zij vaststellen dat dit zo is kan er conform eis worden beslist.

Als je het niet erg vind ga ik even voorbij aan hoe een zuuraanval in Nederland kan worden bestraft. Volgens mij is in casu Iraans recht van toepassing.

Mijn mening met betrekking tot de straf, namelijk dat ik vind dat dit geen oplossing is voor de gelede schade en dat ik het toebrengen van eenzelfde schade aan de dader onzinnig en onethisch vind, lijkt me overigens ondergeschikt aan het onderwerp. Als West-Europeaan vind ik het niet passen om botweg te oordelen over iets dat in Iran blijkbaar gewoon is.

[-AzErTy-]

pietvanvliet schreef op zaterdag 28 februari 2009 @ 21:55:
[...]
Is er iets bekend over de achtergronden van het slachtoffer? Ik kan me levendig voorstellen dat juist de vergelding van de 'schande' die door de 'zuuraanval' aan de familie voor het slachtoffer zwaar weegt.
[...]

Dat slaat toch nergens op? Mogelijke achtergrond van het slachtoffer en een vorm van genoegdoening ten aanzien van de familie zijn toch echt zaken die niet thuishoren in een (modern) rechtssysteem.

Dat is een stelling die onder de huidige (hier heersende) moraal naar mijn mening uitstekend te verdedigen valt. Naar mijn mening is er echter een verschil tussen nu en 300 jaar geleden. Eenzelfde verschil kun je blijkbaar maken tussen Iran en hier. Er is in veel gevallen verschil tussen de strafmaat voor mannen en vrouwen. In dit geval wordt verzocht de zwaarte van het vergrijp beoordelen, zonder rekening te houden met het geslacht van de dader. Het lijdt geen twijfel dat dit gezien kan worden als vooruitgang. Als ik Opi's mening goed begrijp is de mate waarin deze vooruitgang vorm krijgt is niet zo relevant. Progressie achter de komma is ook progressie. Recht beweegt nu eenmaal langzaam

Grappig dat sommigen dit zouden zien als vooruitgang terwijl je het evenzeer als een achteruitgang kan beargumenteren Waar het tot voor kort zo was dat enkel de helft van de Iraanse bevolking het risico liep op barbaarse lijfstraffen is er nu gelijkheid...echt iets om blij over te zijn.

Dat is juist het punt. Het feit dat zowel man als vrouw allebei een 'gelijkwaardige' behandeling krijgen is wat als progressie wordt beschouwd. Dat zou ook terecht moeten zijn, ook voor de koran zijn man en vrouw gelijk.

Je gaat zelf voorbij aan zijn punt dat er nergens duidelijk staat dat de rechter bewogen werd tot deze uitspraak vanuit een gelijkheidsideaal maar dat hij misschien gewoon de symmetrie van het oog om oog, tand om tand principe wel kon waarderen. Wat maakt het dan uit dat er uiteindelijk gelijkheid bereikt wordt in dit ene geval wanneer dit niet door de correcte beweegredenen geïnspireerd wordt? Dan ben je nog geen stap verder en heeft er minstens 1 iemand nodeloos zijn ogen verloren.

ook voor de Koran zijn man en vrouw gelijk

Kan wel zijn maar uiteindelijk zijn het toch de wereldlijke leiders van een godsdienst die de lakens uitdelen en laat die nu net het niet zo op hebben met de vrouw.
De Bijbel staat ook vol met zaken die nogal in conflict zijn met de houding en gedragingen van de Kerk en haar volgelingen doorheen de jaren (vooral tijdens de middeleeuwen).

Als West-Europeaan vind ik het niet passen om botweg te oordelen over iets dat in Iran blijkbaar gewoon is.

Dat zie ik dan toch anders. Het is niet omdat iets in een ander land gewoon is of zelfs al langere tijd sociaal aanvaard is dat ik er wanneer dat iets niet strookt met mijn ethische waarden ik er mijn mond over zou houden.

[EXX]

Noem mij maar een facist, barbaar of weet ik niet wat, maar ik vind dat deze vrouw gelijk heeft, en des te beter dat de locale rechters er achter staan.

NRC krantenartikel met foto

[ Voor 31% gewijzigd door EXX op 03-03-2009 14:48 ]

[Opi]

Opnieuw een aantal berichten afgesplitst naar Lijfstraffen toestaan?.

-AzErTy- schreef op zondag 01 maart 2009 @ 22:52:
Grappig dat sommigen dit zouden zien als vooruitgang terwijl je het evenzeer als een achteruitgang kan beargumenteren Waar het tot voor kort zo was dat enkel de helft van de Iraanse bevolking het risico liep op barbaarse lijfstraffen is er nu gelijkheid...echt iets om blij over te zijn.

Iedereen liep en loopt het risico op de lijfstraffen. Echter was er een beperktere groep die er om kon vragen om het tot uitvoering te brengen. Je zou het risico dat iemand de straf opgelegd krijgt moeten minimaliseren, maar iedereen zou in gelijke mate aanspraak moeten kunnen maken op de beschikbare middelen.

Je gaat zelf voorbij aan zijn punt dat er nergens duidelijk staat dat de rechter bewogen werd tot deze uitspraak vanuit een gelijkheidsideaal maar dat hij misschien gewoon de symmetrie van het oog om oog, tand om tand principe wel kon waarderen. Wat maakt het dan uit dat er uiteindelijk gelijkheid bereikt wordt in dit ene geval wanneer dit niet door de correcte beweegredenen geïnspireerd wordt? Dan ben je nog geen stap verder en heeft er minstens 1 iemand nodeloos zijn ogen verloren.

Dat is inderdaad een heikel punt wat je naar mijn idee alleen na kunt gaan door in de historie te gaan pluizen van de rechter en van het hof daarboven waarbij het hoger beroep verworpen werd.

EXX schreef op dinsdag 03 maart 2009 @ 14:42:
Noem mij maar een facist, barbaar of weet ik niet wat, maar ik vind dat deze vrouw gelijk heeft, en des te beter dat de locale rechters er achter staan.

Ik kan weinig met je mening. Kun je aangeven waarom je haar gelijk geeft en of je voor lijfstraffen in het algemeen bent en waarom je dat bent?

[ Voor 89% gewijzigd door Opi op 03-03-2009 18:37 ]

[gambieter]

Opi schreef op dinsdag 03 maart 2009 @ 18:20:
Dat is inderdaad een heikel punt wat je naar mijn idee alleen na kunt gaan door in de historie te gaan pluizen van de rechter en van het hof daarboven waarbij het hoger beroep verworpen werd.

Wat mogelijk meespeelt is het gebrek aan berouw bij de dader, die vind dat hij niets fout heeft gedaan (zie het NRC-artikel). De kans op recidive was dus ook erg groot, en is nu minder.

[pietvanvliet]

-AzErTy- schreef op zondag 01 maart 2009 @ 22:52:
Dat slaat toch nergens op? Mogelijke achtergrond van het slachtoffer en een vorm van genoegdoening ten aanzien van de familie zijn toch echt zaken die niet thuishoren in een (modern) rechtssysteem.

Dat is jouw mening, dat is mijn mening, maar in casu niet relevant.

Grappig dat sommigen dit zouden zien als vooruitgang terwijl je het evenzeer als een achteruitgang kan beargumenteren Waar het tot voor kort zo was dat enkel de helft van de Iraanse bevolking het risico liep op barbaarse lijfstraffen is er nu gelijkheid...echt iets om blij over te zijn.

Dat beargumenteer ik inderdaad graag andersom: De kans dat een vrouw, in geval van gelijke behandeling, zal worden veroordeeld tot lijfstraffen is weer iets kleiner geworden.

Toegegeven, mijn argumentatie bevat meer aannames dan de jouwe.

Je gaat zelf voorbij aan zijn punt dat er nergens duidelijk staat dat de rechter bewogen werd tot deze uitspraak vanuit een gelijkheidsideaal maar dat hij misschien gewoon de symmetrie van het oog om oog, tand om tand principe wel kon waarderen. Wat maakt het dan uit dat er uiteindelijk gelijkheid bereikt wordt in dit ene geval wanneer dit niet door de correcte beweegredenen geïnspireerd wordt? Dan ben je nog geen stap verder en heeft er minstens 1 iemand nodeloos zijn ogen verloren.

Zelfs het overwegen van 'oog om oog', kun je aanmerken als vooruitgang. Eerder gold het principe: het is een vrouw, dus laat maar zo.

Kan wel zijn maar uiteindelijk zijn het toch de wereldlijke leiders van een godsdienst die de lakens uitdelen en laat die nu net het niet zo op hebben met de vrouw.
De Bijbel staat ook vol met zaken die nogal in conflict zijn met de houding en gedragingen van de Kerk en haar volgelingen doorheen de jaren (vooral tijdens de middeleeuwen).

En hoe draagt dat precies bij aan je punt?

Dat zie ik dan toch anders. Het is niet omdat iets in een ander land gewoon is of zelfs al langere tijd sociaal aanvaard is dat ik er wanneer dat iets niet strookt met mijn ethische waarden ik er mijn mond over zou houden.

Als gezegd: Zowel jouw als mijn mening is in casu niet relevant en volgens mij is daar ook geen discussie over.

[Cobb]

Vragen over de moderatie horen niet in het topic zelf thuis. Bovendien trek je overhaaste conclusies: er is een heel aantal posts afgesplitst naar een ander topic en daar zat de jouwe bij. Zie je topichistory.

[ Voor 128% gewijzigd door Confusion op 10-03-2009 16:25 ]