Je moet even oppassen met het vergelijken van technieken en produkten. Je vergelijkt bijvoorbeeld SDSL met ADSL2+, maar dat zou ik nou net niet doen. SDSL is duidelijk een zakelijk produkt: vele malen stabieler op DSL niveau (meer frequentiegebruik, aangezien er geen mogelijkheid tot linesharing is, terwijl dit vertaalt naar minder Mbit/sec, dus minder foutgevoelig), en qua snelheid symmetrisch (upstream gaat gelijk op met downstream). Ook is de latency een stuk beter (maar alleen als je vergelijkt met ADSL1, want ADSL2+ is een nieuwere generatie, en daar is geen SDSL variant van verkrijgbaar).
Dus SDSL is typisch bedoeld voor zakelijk gebruik. Aangezien die techniek ook duurder is (was) dan ADSL, verklaart dat een deel van je probleemstelling.
Echter, wat je beter kan doen, is zakelijk ADSL vergelijken met niet-zakelijk ADSL. Zoals al eerder gezegd, betaal je het verschil daar vooral voor de SLA's. Het feit dat er iemand 24x7 bereikbaar is om je probleem op te lossen, levert natuurlijk belangrijk zakelijk nut, terwijl een consument daar niet echt op zit te wachten (zeker niet als hij/zij de rekening gepresenteerd krijgt). Extra mogelijkheden zoals IP adressen en domeinnamen zijn leuk, maar daar zitten de kosten niet in, dus dat kan je negeren. Een ander stukje is dat de snelheden
juist beperkt worden, om te voorkomen dat er instabiliteit op de lijn ontstaat (retraining) wat een 'klapperende lijn' kan opleveren, waar een zakelijke klant niet op zit te wachten. Dus de lagere snelheid is juist een service!
Ik kan je echter met enige zekerheid vertellen dat ook de SLA's niet volledig het prijsverschil kunnen verklaren. Wat kan het dan wel? Simpel: sentiment vs. business case.
• Sentiment: een zakelijke klant ziet een rekening van enkele honderden euro's per maand vaak niet eens terug, dat valt niet op. Als het produkt maar goed is (en de beloften zijn redelijk sterk: snellere service en zeer betrouwbare verbinding met uptimes waar je u tegen zegt), dan wil een zakelijke klant best wat meer betalen, voor een stukje zekerheid (of dat nou meer gevoel is dan wetenschap doet er in dit geval niet toe; juist het sentiment kan een klant over de streep trekken - geef wat doemscenario's (denk aan Amerikaanse verkiezingscampagnes die draaien op 'fear') en een klant is zo overtuigd).
• Business case: een DSL provider kan niet leven van alleen consumentenlijnen. Online probeert dit wel, maar voor zover mijn inzicht het mij toestaat, denk ik niet dat Online een hele nuttige marge maakt op haar eigen verbindingen. Alle andere DSL partijen (KPN, BBned, Tele2) doen zowel zakelijk als consumenten. En met die zakelijke klanten verdienen ze het geld! De consumenten leveren 'netwerkvulling' (poorten die betaald worden, een belangrijke basisomzet), en de zakelijke klanten leveren het echte geld op. Als de zakelijke klant het accepteert, dan werkt dat model prima.
Denk maar eens over de kosten van een ADSL lijn nu. Zonder gekke kortlopende kortingen en eenmalige teruggaven en weetikhetwat, betaal je zo'n 20e per maand voor een lijn. Daarvan gaat 7,50 linea recta naar KPN voor de koperlijn (zonder linesharing is dat nog meer, maar die tarieven ken ik niet op dit moment). 3,80 gaat naar de Belastingdienst. Dan heb je de volgende kosten nog:
• Huur KPN ruimte voor DSLAM's
• Darkfiber of ethernet naar je DSLAM's
• DSLAM's, switches, routers
• Modems, verzendkosten van modems, brieven, andere logistieke zaken
• Fulfillment, service en billingsystemen
• Personeelskosten en andere vaste lasten
Als een klant belt naar een callcenter, dan kost zo'n call vaak tussen de 5 en de 8 euro. Bel 1x per maand, en je maakt dik verlies op je consument.
Dus, die goed betalende zakelijke klant heb je keihard nodig.