Weigeren in de pauze aan tafel te zitten, mag dat?

[Kettrick]

Ik kan me alleen maar aansluiten bij Dennahz, met name de laatste zin. Je had jezelf veel kunnen leren en voldoening kunnen halen door er bijvoorbeeld een half jaar te blijven.

Ik zou ik jouw geval enorm van mezelf balen dat ik deze kans gemist heb, als je over zulke dingen problemen blijft maken ben je over een paar jaar 20 werkgevers verder. Geen enkel bedrijf is perfect, jezelf aanpassen is een onmisbare vaardigheid.

[Hugo]

NitroX infinity schreef op woensdag 06 februari 2008 @ 12:45:
Allen hartelijk dank voor de reacties.

Ik heb inmiddels met mijn contactpersoon van het re-integratiebureau gesproken en heb besloten om niet terug te gaan.

Denk dat dit wel een wijze keuze van je is. De arbeidsrelatie was immers verstoord. De vraag is waar je nu terecht gaat komen.

Het re-integratiebedrijf kan je echter nu in posities brengen waar jij helemaal niet blij van word. Men gaat meer van je eisen. Je bent in een re-integratieproject gekomen en men kan je daar op een gegeven moment ook weer uitzetten. Dat betekend dan dat je verplicht moet gaan solliciteren en moet kunnen aantonen dat je hard op zoek bent naar een werkgever want anders ga je naar bijstandsniveau toe. En geloof me, dat is echt geen pretje.

Je gaf zelf al aan dat je niet trots bent op de huidige situatie en dat je het er zelf naar gemaakt hebt. Je moet nu stappen gaan ondernemen zodat je weer trots op jezelf kan worden. Anders eindig je ergens in een armzalig appartementje, zonder sociaal leven. Achter je geraniums naar buiten kijkend hoe andere mensen het wel voor elkaar hebben in de maatschappij.

Voor een betere toekomst werk aan jezelf. En wees niet bang om burgerlijk te worden. ('s middags eten is heel normaal)

[n4m3l355]

Ardana schreef op woensdag 06 februari 2008 @ 13:10:
[...]

Erg negatief vind ik. Zoals ik hierboven al schreef, niet op iedere werkplek hoef je sociaal te zijn. En ook op sociale plekken hoef je niet gepest te worden als je 'n buitenbeentje ben.

Iemand tot pispaaltje maken vind ik juist heel a-sociaal... Zulk gedrag zou mij (zelfs als ik niet degene was die het pispaaltje zou zijn) binnen no-time wegjagen.

Wat is a-socialer mag je je misschien ook afvragen, werkweigering omdat je niet sociaal wilt zijn en vervolgens in de bijstand terecht komen waar iedereen voor opdraait, of diegene die niet sociaal wilt zijn afzeiken. Persoonlijk vind ik beide eerlijk gezegd vrij asociaal.

[DeeJee]

Shiver23 schreef op woensdag 06 februari 2008 @ 12:48:
Mja, het is je eigen keuze, maar je maakt het jezelf wel heel lastig zo. Alles moet gaan zoals jij het wilt en als dat niet zo is kap je ermee.

Beetje overdreven dit. We hebben het hier wel over een bijzondere situatie.
Ik zou er ook niet zomaar mee instemmen.

Ik denk inderdaad dat de TS er goed aan doet om daar weg te gaan.

[Tylen]

Ardana schreef op woensdag 06 februari 2008 @ 13:10:
[...]

Erg negatief vind ik. Zoals ik hierboven al schreef, niet op iedere werkplek hoef je sociaal te zijn. En ook op sociale plekken hoef je niet gepest te worden als je 'n buitenbeentje ben.

Iemand tot pispaaltje maken vind ik juist heel a-sociaal... Zulk gedrag zou mij (zelfs als ik niet degene was die het pispaaltje zou zijn) binnen no-time wegjagen.

Ik had me post al ge-edited voordat jij hem qoute.

[Kettrick]

DeeJee schreef op woensdag 06 februari 2008 @ 13:25:
[...]
Beetje overdreven dit. We hebben het hier wel over een bijzondere situatie.
Ik zou er ook niet zomaar mee instemmen.

Zo bijzonder is dit niet, meerdere mensen in dit topic hebben al aangeven in een soortgelijke situatie gezeten te hebben.

Ik denk inderdaad dat de TS er goed aan doet om daar weg te gaan.

Ik denk het niet, je kan overal wel een reden bedenken om weg te gaan. als je je werk verder leuk vind, en weet dat je sociaal sterker moet worden, was dit een mooie oefening geweest.

[Sargan]

Het gaat er toch om dat er een baas is die zijn personeel verplicht en opdraagt hoe zij hun pauze indelen, het sociale aspect van NitroX infinity even buiten beschouwing gelaten.
Dat is toch gewoon verkeerd?
Voor hetzelfde geld zegt die baas, ik wil dat jullie 5 minuten buiten zijn en 2 sigaretten opsteken enz. enz. extreem voorbeeld maar daar komt het, vind ik, wel op neer.
Een baas heeft jou niet te vertellen hoe jij je pauze indeelt.

[n4m3l355]

Sargan schreef op woensdag 06 februari 2008 @ 13:35:
Het gaat er toch om dat er een baas is die zijn personeel verplicht en opdraagt hoe zij hun pauze indelen, het sociale aspect van NitroX infinity even buiten beschouwing gelaten.
Dat is toch gewoon verkeerd?
Voor hetzelfde geld zegt die baas, ik wil dat jullie 5 minuten buiten zijn en 2 sigaretten opsteken enz. enz. extreem voorbeeld maar daar komt het, vind ik, wel op neer.
Een baas heeft jou niet te vertellen hoe jij je pauze indeelt.

Ware het niet dat dit tevens niet een doorsnee werkplek met een doorsnee werknemer is. Dan mag je je afvragen indien je in zo´n situatie beland waarom dit het geval is. En dan mag je aangeven dat dit buiten kijf staat, dit is toch bij ontslag/opstappen zeker niet het geval geweest.

[sewer]

Dat is een beetje het probleem bij kleine bedrijfjes, de managers willen nog wel eens rare ideeen in hun hoofd halen wat ze het personeel kunnen opdragen mbt dit soort zaken als pauze, verplichte uitjes op vrije dagen et cetera.

Ik werk bij een semi-overheidsinstelling van 2000+ man, en daar heb je ook wel dat soort managers. Maar dan heb je tenmiste een OR die dat soort figuren terugfluit.

Verder lijkt het erop dat TS het een beetje ontactisch op de spits heeft gedreven (ook al staat ie wat mij betreft in zijn recht), het blijft op je werk toch een kwestie van geven en nemen.

[disjfa]

Wat zei het re-intergratie bureau erover dan? Even snel "ik ben gestopt" hebben we niets aan. Zouden wij alle smeuige details horen hoe het gaat in de re-intergratie?

[Abom]

Ik geef TS helemaal gelijk dat hij niet akkoord gaat met het aan tafel zitten tijdens de pauze. Pauze is immers prive tijd en onbetaald. Of het tactisch is laat ik in het midden.

Ik heb echter het idee dat TS dit probleem nooit fatsoenlijk besproken heeft met zijn baas... Ik vind het daarom ook vreemd dat het re-integratiebureau zo snel akkoord gaat met het zoeken van een andere plek.

[ Voor 5% gewijzigd door Abom op 06-02-2008 13:52 ]

[Verwijderd]

Wow, wat een vooroordelen en veroordelingen vliegen je hier om de oren zeg, ongelofelijk. Ik lees een aantal belangrijke zaken:

1) De werkgever verplicht de TS tot iets wat de werkgever niet mag verplichten
2) Het gaat om een reïntegratietraject

Als het gaat om de juridische zijde is het vrij simpel: de werknemer is enorm beschermd. Voor ontslag moet je een dossier bijhouden, en duidelijk laten zien dat iemand niet functioneert. Als we alleen afgaan op het lunch-met-de-baas-en-vrouw-en-kinderen-en-collega's probleem, dan zal een rechter dit nooit als reden tot ontslag accepteren. De rechter kan misschien meegaan in het feit dat de arbeidsrelatie permanent verstoord is door de ontstane situatie, maar dan mag de werkgever diep in de buidel tasten om de werknemer naar huis te sturen. Nu weet ik niet hoe dat zit met een stagiair zoals het in dit geval genoemd wordt, dat levert andere bedragen op als sanctie, maar de werkgever staat hier simpelweg niet in zijn recht.

Als je kijkt naar het concept van reïntegratie: misschien moet de TS wel socialer worden. Reïntegratie wijst naar mijn mening naar het idee dat men de TS weer terug het "reguliere" arbeidscircuit in wil krijgen. In het reguliere arbeidscircuit is verplicht lunchen aan tafel bij baas en vrouw en kinderen totaal niet normaal. Als dit de manier van reïntegreren is, dan is er iets niet helemaal goed bij het reïntegratiebureau (stel dat ze er vanaf weten en het eens zijn met de werkgever). Een leuk psychologisch experiment misschien, maar de TS is geen proefkonijn.

Dan als laatste een reactie op de veelgeplaatste opmerking dat je niet altijd je zin kan krijgen en het leven geven en nemen is, en dat je water bij de wijn moet doen, en dat je er anders nooit komt in het leven (opmerkingen waar ik behoorlijk geschokt door ben, maar goed): er zijn regels hoe de werkgever om moet gaan met zijn werknemer, waar hij hem toe kan verplichten en hoe hij om moet gaan met pauzes. De manier waarop de werkgever dat doet past niet binnen die regels, klaar. Die regels zijn er om te voorkomen dat er arbeidsconflicten kunnen ontstaan over dit soort dingen; dat dient ter bescherming van zowel de werkgever als de werknemer. Degene die die regels overtreedt is simpelweg het haasje, of je nou af en toe eens "water bij de wijn" moet doen of niet, en de werkgever is eerder het haasje dan de werknemer, vanwege de eerdergenoemde bescherming voor de werknemer. Dus ja, geven en nemen and all that crap is helemaal waar in het leven, maar past absoluut niet in deze situatie.

Het zou wat anders zijn als de TS het niet geprobeerd had, of als hij niet overlegd had met de werkgever. Maar dat is beiden wel gedaan. We gaan nu natuurlijk alleen af op de informatie van de TS, dus dat kan best wel eenzijdig zijn, maar zo te lezen heeft hij er best goed over nagedacht en zie ik nergens in zijn posts terug dat hij op andere vlakken (ook sociaal) tijdens werktijd niet zou functioneren. Zijn posts zijn ook helder en weloverwogen, dus voor zover ik kan zien hebben we hier niet met een randdebiel te maken (excuses voor de term, TS, en ook voor het praten in derde persoon over iemand die meeleest, maar dat maakt het wat makkelijker om me uit te drukken ). Waarom moeten mensen hem dan belerend toespreken over dat hij socialer moet worden?

Voor degenen die denken dat hij zich socialer moet opstellen, een experiment: stuur een mail naar alle vrienden, collega's en andere mensen die een kleine enquete wel kunnen waarderen, en stel ze deze vraag (niet anoniem, de persoon erachter is hier ook interessant):

Als je werkgever je zou verplichten je in je pauze (zoals de ARBO hem voorschrijft, dus onbetaald en veplicht te nemen) bij hem, zijn vrouw en vijf kinderen aan de eettafel te vergezellen, zou je hier weerstand tegen hebben?

a) Ja, ik zou het weigeren
b) Ja, maar ik zou het toch maar doen, ik wil geen problemen veroorzaken
c) Nee, maar ik zou het wel gek vinden
d) Nee hoor, prima

Eens kijken hoeveel mensen d) antwoorden. En kijk ook eens naar de mensen die a) zeggen; zou je die als asociaal classificeren? Ben je van mening dat die personen een les in sociaal gedrag nodig hebben?

[n4m3l355]

Verwijderd schreef op woensdag 06 februari 2008 @ 14:00:
etc. etc.

Juridisch mag het misschien zo in elkaar zitten en zijn ex-werkgever kan hem verder niets verplichten. Echter je mag je hier een paar dingen afvragen. Enerzijds geeft TS bij het begin al aan dat hij zijn eigen doen en willen niet aan de orde wilt stellen, en omgekeerd dat hij van zijn baas verwacht dit wel te doen. En dan mag het zo zijn dat de werknemer goed beschermd is, echter als je als werknemer sociaal niveau weigert mee te doen aan een simpele vraag van de werkgever om gewoon er even bij te zitten, al ga je maar een tijdschrift ofzo lezen en dat is teveel, dan vraag ik me toch erg af in hoeverre je eigen gedrag niet aan de orde kan stellen. Het is een wederzijdse werking die hier aan de orde is met als gevolg dat hij zelf ontslag neemt.
Waar verwacht je hierna terecht te komen? Er zijn zat voorbeelden hier genoemd wat men onder sociaal deelnemen in een werkomgeving die zich vordoen, en ongeacht waar je terecht komt als je van jezelf niet verwacht dit op te kunnen brengen, waar kun je dan nog uberhaubt werken?

[The End]

n4m3l355 schreef op woensdag 06 februari 2008 @ 14:10:
En dan mag het zo zijn dat de werknemer goed beschermd is, echter als je als werknemer sociaal niveau weigert mee te doen aan een simpele vraag van de werkgever om gewoon er even bij te zitten, al ga je maar een tijdschrift ofzo lezen en dat is teveel, dan vraag ik me toch erg af in hoeverre je eigen gedrag niet aan de orde kan stellen.

De werkgever vraagt niet of hij met hem en zijn collega's wil lunchen, maar met hem, zijn collega's, zijn vrouw en zijn 5 kinderen. Veel mensen zouden dit (imho terecht) weigeren.

Waarom zou ik me met alles moeten schikken wat iemand anders wil? Doe jij braaf wat je allemaal wordt opgedragen, hoe onzinnig het ook is?

[Tylen]

Allemaal leuk en aardig.

Maar normaal sociale mensen zouden keizen voor.

E: Ik zou eens even bij de baas om de tafel gaan zitten en een goed gesprek beginnen.

[hypz]

a) Ja, ik zou het weigeren.

Ik zou dit ook echt niet willen, pauze is een moment om even tot rust te komen, en ik zou dit ook echt niet willen bij mijn baas en zijn kinderen etc. aan tafel. Ik zou tegen mijn baas zeggen dat ik graag even een blokje om loop in de pauze, of op de werkplek blijf.

Daarom zou ik ook niet in het MKB willen werken, veel te persoonlijk allemaal.

[ Voor 11% gewijzigd door hypz op 06-02-2008 14:17 ]

[Hugo]

Verwijderd schreef op woensdag 06 februari 2008 @ 14:00:

Dan als laatste een reactie op de veelgeplaatste opmerking dat je niet altijd je zin kan krijgen en het leven geven en nemen is, en dat je water bij de wijn moet doen, en dat je er anders nooit komt in het leven (opmerkingen waar ik behoorlijk geschokt door ben, maar goed): er zijn regels hoe de werkgever om moet gaan met zijn werknemer, waar hij hem toe kan verplichten en hoe hij om moet gaan met pauzes. De manier waarop de werkgever dat doet past niet binnen die regels, klaar. Die regels zijn er om te voorkomen dat er arbeidsconflicten kunnen ontstaan over dit soort dingen; dat dient ter bescherming van zowel de werkgever als de werknemer. Degene die die regels overtreedt is simpelweg het haasje, of je nou af en toe eens "water bij de wijn" moet doen of niet, en de werkgever is eerder het haasje dan de werknemer, vanwege de eerdergenoemde bescherming voor de werknemer. Dus ja, geven en nemen and all that crap is helemaal waar in het leven, maar past absoluut niet in deze situatie.

Eerlijk gezegd ben ik geschokt van jouw reactie.

Een werkgever die zijn personeel mee laat lunchen met de familie is erg familiair en wil dat delen met zijn personeel. Hij ziet zijn bedrijf als een verlengstuk van zijn gezin. Het kan dat je daar niet tussen past en daardoor pas je ook niet bij het bedrijf.

TS had door het re-integratiebedrijf van te voren op de hoogte moeten worden gebracht van de situatie binnen het bedrijf. TS had zich dan kunnen bedenken en meteen kunnen aangeven dat dit niet bij hem past.

Fout van het re-integratiebedrijf dus. Het doet niet ter zake wat de TS wil of wat de werkgever verwacht. Er is gewoon geen match. Lullige voor de TS is dat dit hem misschien een mooie kans heeft gekost.

[Verwijderd]

n4m3l355 schreef op woensdag 06 februari 2008 @ 14:10:
Juridisch mag het misschien zo in elkaar zitten en zijn ex-werkgever kan hem verder niets verplichten. Echter je mag je hier een paar dingen afvragen. Enerzijds geeft TS bij het begin al aan dat hij zijn eigen doen en willen niet aan de orde wilt stellen, en omgekeerd dat hij van zijn baas verwacht dit wel te doen.

Ho, hij geeft aan dat hij dat hier niet wil bespreken. Met andere woorden: daar gaat zijn vraag niet om. Het feit dat hij het een paar weken geprobeerd heeft, en dat hij hier meerdere malen over gesproken heeft met de (nu ex-)werkgever, bewijzen voor mij alleen maar dat hij er zeker wel over nagedacht heeft en niet alleen maar de juridische weg bewandelt. Dat hij hier de juridische aspecten wil bespreken en niet zozeer de sociale aspecten is toch niet erg? Hij heeft ergens vragen over, en weet al dat hij betwetertjes gaat krijgen die hem terecht gaan wijzen, en wil de discussie focussen. Niet gelukt natuurlijk, want de betwetertjes zitten er toch, maar hij was iedereen wel voor.

En dan mag het zo zijn dat de werknemer goed beschermd is, echter als je als werknemer sociaal niveau weigert mee te doen aan een simpele vraag van de werkgever om gewoon er even bij te zitten, al ga je maar een tijdschrift ofzo lezen en dat is teveel, dan vraag ik me toch erg af in hoeverre je eigen gedrag niet aan de orde kan stellen. Het is een wederzijdse werking die hier aan de orde is met als gevolg dat hij zelf ontslag neemt.
Waar verwacht je hierna terecht te komen? Er zijn zat voorbeelden hier genoemd wat men onder sociaal deelnemen in een werkomgeving die zich vordoen, en ongeacht waar je terecht komt als je van jezelf niet verwacht dit op te kunnen brengen, waar kun je dan nog uberhaubt werken?

De vraag is heel simpel: is de verplichting van de werkgever redelijk? Nee, geen rechter zal dat redelijk vinden. Dus het maakt niet uit of de werknemer zijn best kan doen, als hij het niet wil doen staat hij in zijn volste recht. En daarom is hij ook beschermd in dit soort zaken: dat het niet zo is dat dit soort uitwassen een werknemer in zijn carriere kan beperken.

Tylen schreef op woensdag 06 februari 2008 @ 14:15:
Allemaal leuk en aardig.

Maar normaal sociale mensen zouden keizen voor.

Oh, en jij bepaalt wat normaal is? Leuk verhaal, maar ik dacht het niet. Dan vind ik de wettelijke richtlijnen omtrent dit soort zaken toch echt nuttiger.

E: Ik zou eens even bij de baas om de tafel gaan zitten en een goed gesprek beginnen.

Je kan ook beginnen met het topic lezen: de TS heeft meerdere malen gesproken met de werkgever over dit probleem, de werkgever wilde het gewoon niet horen.

WorkForce schreef op woensdag 06 februari 2008 @ 14:16:
Eerlijk gezegd ben ik geschokt van jouw reactie.

Een werkgever die zijn personeel mee laat lunchen met de familie is erg familiair en wil dat delen met zijn personeel. Hij ziet zijn bedrijf als een verlengstuk van zijn gezin. Het kan dat je daar niet tussen past en daardoor pas je ook niet bij het bedrijf.

Prachtig verhaal, maar een werkgever mag dit soort dingen niet verplichten. Waarom denk je dat dit soort regels bestaan? Anders kan je toch makkelijk nepotisme toepassen door tegen de rechter te zeggen: ja sorry, maar hij past niet in de organisatie, dus stuur ik hem weg.

TS had door het re-integratiebedrijf van te voren op de hoogte moeten worden gebracht van de situatie binnen het bedrijf. TS had zich dan kunnen bedenken en meteen kunnen aangeven dat dit niet bij hem past.

Fout van het re-integratiebedrijf dus. Het doet niet ter zake wat de TS wil of wat de werkgever verwacht. Er is gewoon geen match. Lullige voor de TS is dat dit hem misschien een mooie kans heeft gekost.

Dat ben ik op zich met je eens, maar ik vraag me af of dit soort selectiecriteria gehanteerd mogen worden. Hier weet ik niet genoeg vanaf, dus daar laat ik me niet over uit.

Shiver23 schreef op woensdag 06 februari 2008 @ 14:18:
De TS geeft totaal niet de indruk om te proberen de werkgever tegemoet te komen. Hakken in het zand en slikken of stikken.

Een paar weken proberen en het meerdere malen bespreken met de werkgever is voor jou niet "tegemoetkomen"? Nou, dan vraag ik je af wat voor jou wel tegemoetkomen is.

En wat is het alternatief? TS geeft aan dat dit schoffelen of de bijstand wordt. Als je het dan niet op kan brengen om wat meer je best te doen en te vechten voor je baan dan schiet dat bij mij in het verkeerde keelgat. Zeker omdat de TS het allang besloten had en alsnog hier een topic opent om misschien bevestiging te krijgen. Ik krijg nou niet de indruk dat de TS erg zijn best heeft gedaan om een goed gesprek met de werkgever aan te knopen oid.

Voor zover ik het kan lezen wilde hij daar de discussie niet over laten gaan, en is het daarom niet zo nadrukkelijk besproken. Maar dat jij dan maar aanneemt dat hij dat dus niet gedaan heeft vind ik onterecht.

Ik hoop iig dat de TS er achteraf spijt van krijgt en misschien er alsnog iets van leert en dit kan meenemen naar een volgende werkplek.

Ik hoop dat absoluut niet! Ook als reïntegrator heb je rechten, hij is toch geen speelbal van een werkgever?

The End schreef op woensdag 06 februari 2008 @ 14:23:
TS heeft echter wel aangegeven dat hij prima om kon gaan met zijn collega's op de werkvloer. Het lijkt mij er dus op dat er helemaal geen probleem was op het sociale vlak.

Mja, volgens mij ook... Ik heb het gevoel dat veel mensen nogal selectief lezen, en hem bij het woord "reïntegratie" alvast maar in het vakje "asociale autisten" gepropt hebben.

[ Voor 45% gewijzigd door Verwijderd op 06-02-2008 14:29 ]

[Shiver23]

Verwijderd schreef op woensdag 06 februari 2008 @ 14:00:
Lang verhaal

De TS geeft totaal niet de indruk om te proberen de werkgever tegemoet te komen. Hakken in het zand en slikken of stikken.

En wat is het alternatief? TS geeft aan dat dit schoffelen of de bijstand wordt. Als je het dan niet op kan brengen om wat meer je best te doen en te vechten voor je baan dan schiet dat bij mij in het verkeerde keelgat. Zeker omdat de TS het allang besloten had en alsnog hier een topic opent om misschien bevestiging te krijgen. Ik krijg nou niet de indruk dat de TS erg zijn best heeft gedaan om een goed gesprek met de werkgever aan te knopen oid.

Ik hoop iig dat de TS er achteraf spijt van krijgt en misschien er alsnog iets van leert en dit kan meenemen naar een volgende werkplek.

[n4m3l355]

The End schreef op woensdag 06 februari 2008 @ 14:15:
[...]

De werkgever vraagt niet of hij met hem en zijn collega's wil lunchen, maar met hem, zijn collega's, zijn vrouw en zijn 5 kinderen. Veel mensen zouden dit (imho terecht) weigeren.

Waarom zou ik me met alles moeten schikken wat iemand anders wil? Doe jij braaf wat je allemaal wordt opgedragen, hoe onzinnig het ook is?

Dus de grens ligt bij zijn vrouw en 5 kinderen? Nogmaals er zijn zag voorbeelden genoemd wat men onder sociaal gedrag verstaat, rondje rondlopen met de collega´s, deelnemen aan de voetbal toto, deels opbouwen tot sociaal wezen richting de werkgever door bv 1x of 2x in de week dit bij te wonen, en dit is blijkbaar teveel gevraagd? Nogmaals er is een reden waarom TS in de reintegratie terecht gekomen is iets wat met name met juist het sociale aspect te maken heeft, en juist het sociale aspect is een veel voorkomend onderwerp op de werkvloer. Het niet aan de orde stellen van zijn eigen drag is imo iets wat niet mogelijk is bij dit probleem. Tevens duidt dit eerder al op hetgeen wat TS zelf wilt, zich passief opstellen tov zijn werkgever zijn eisen en verwachten dat de werkgever maar water bij de wijn doet. Iets wat zeker mogelijk was indien het van weerszijde zou komen echter dit is in TS zijn optiek geen optie.

[Swaptor]

Ik vrees dat ik het volledig met Shiver23 eens ben.
TS geeft klaarblijkelijk niet bij zijn werkgever aan dat hij er niet van gediend is, en de werkgever stelt zich ook niet echt soepel op door het 'verplicht' te stellen.

Als aanvulling kan ik nog opmerken dat, omdat wij alhier geen volledig beeld hebben van TS, zijn werkgever en de situatie, het ook kan berusten op een misverstand waarbij de werkgever TS vriendelijk doch dringend (maar dus niet verplicht) heeft verzocht om mee te eten.

Dit gezegd hebbende wil ik nog kwijt dat zowel van de kant van TS als zijn werkgever een soepelere reactie op zijn plaats geweest was, maar daar TS apert tegen de sociale manier van lunchen is, is het waarschijnlijk vergeefse moeite.

[The End]

@n4m3l355,

Je doet enorm veel aannames. De TS heeft gezegd dat hij erover gesproken heeft met de werkgever. Niemand hier weet hoe dat gesprek verliep. Misschien heeft de TS de werkgever helemaal verrot gescholden. Misschien heeft de werkgever de TS halverwege de eerste zin hem afgekapt en hem het kantoor uitgeflikkerd. Geen idee?

TS heeft echter wel aangegeven dat hij prima om kon gaan met zijn collega's op de werkvloer. Het lijkt mij er dus op dat er helemaal geen probleem was op het sociale vlak.

[Verwijderd]

Ik vind dit wel een interessante discussie. Als ik het op het persoonlijk vlak trek ben ik zelf net begonnen in het MKB (na een 6tal jaren voor grote internationale bedrijven gewerkt te hebben). Ik verwachte ook een veel persoonlijker sfeer binnen een kleiner bedrijf (+/- 50 man personeel, waarvan het merendeel gedetacheerd zit). Echter de sfeer bij ons is juist veel zakelijker. Hier moest ik aan het beginnen overigens mega aan 'wennen' omdat ik bij de grote bedrijven waar ik gewerkt heb veel meer sociale contacten had.

Misschien dat de TS eens bij ons moet solliciteren

[NitroX infinity]

Shiver23 schreef op woensdag 06 februari 2008 @ 14:18:
[...]
Zeker omdat de TS het allang besloten had en alsnog hier een topic opent om misschien bevestiging te krijgen.

Pardon? Ik heb dit topic geopend omdat ik openstond voor andere perspectieven dan die van mezelf, mijn werkgever en mijn contactpersoon bij het re-integratiebureau. Ik heb vanmorgen vlak voordat ik gebeld het met mijn contactpersoon pas een beslissing genomen.

Overigens krijg ik van sommige reacties de indruk dat men denkt dat ik dit niet heb besproken met mijn baas maar dat heb ik dus wel gedaan.

[Abom]

NitroX infinity schreef op woensdag 06 februari 2008 @ 14:40:
[...]
Overigens krijg ik van sommige reacties de indruk dat men denkt dat ik dit niet heb besproken met mijn baas maar dat heb ik dus wel gedaan.

Ik had ook het idee dat je niet echt een poging had gedaan om hier met je baas over te praten. Ik zou zelf ook niet aan tafel gaan zitten. Maar is het voor jou zo erg dat je dit hier niet overheen kunt stappen, zodat je tenminste in de ICT wereld kunt blijven? Het is zo jammer dat je hierdoor een flinke stap terug moet doen door zoiets onbenulligs.

[Verwijderd]

n4m3l355 schreef op woensdag 06 februari 2008 @ 13:25:
[...]
Wat is a-socialer mag je je misschien ook afvragen, werkweigering omdat je niet sociaal wilt zijn en vervolgens in de bijstand terecht komen waar iedereen voor opdraait, of diegene die niet sociaal wilt zijn afzeiken. Persoonlijk vind ik beide eerlijk gezegd vrij asociaal.

Ik ben het roerend met je eens maar ik vraag me af hoe sterk je nu spreken moet van werkweigering.
Ik bedoel, feitelijk ordt hem bevolen in zijn eigen tijd dingen te doen waar ie geen zin in heeft en is het niet mogelijk die situatie te veranderen.
Ja, als hij niet via de re-intergratiedienst moest werken had hij de keuze gehad een baan te zoeken. Maar als ie zo zelfstandig was geweest was hij nooit in de bijstand gekomen.
Begrijp me goed: ik vind wel dat hij zich er relatief dun vanaf maakt met "ik peer hem want het bevalt me niet" zonder eerst een andere baan gevonden te hebben. Allemaal waar. Maar dat hij daar weg moest lijkt me toch wel duidelijk. Hij verkiest niet de bijstand, hij verkiest ander werk. Dat vind ik wel een belangerijk verschil, alsmede dat ik zijn reden om bij dat bedrijf echt niet te willen werken snap.
Dus ik ben het met je mening wel eens maar vind die maar deels op de TS van toepassing.

BigFeet: biuedt hem een baan aan als junior of trainee dan

[Verwijderd]

n4m3l355 schreef op woensdag 06 februari 2008 @ 14:18:
Dus de grens ligt bij zijn vrouw en 5 kinderen? Nogmaals er zijn zag voorbeelden genoemd wat men onder sociaal gedrag verstaat, rondje rondlopen met de collega´s, deelnemen aan de voetbal toto, deels opbouwen tot sociaal wezen richting de werkgever door bv 1x of 2x in de week dit bij te wonen, en dit is blijkbaar teveel gevraagd? Nogmaals er is een reden waarom TS in de reintegratie terecht gekomen is iets wat met name met juist het sociale aspect te maken heeft, en juist het sociale aspect is een veel voorkomend onderwerp op de werkvloer. Het niet aan de orde stellen van zijn eigen drag is imo iets wat niet mogelijk is bij dit probleem. Tevens duidt dit eerder al op hetgeen wat TS zelf wilt, zich passief opstellen tov zijn werkgever zijn eisen en verwachten dat de werkgever maar water bij de wijn doet. Iets wat zeker mogelijk was indien het van weerszijde zou komen echter dit is in TS zijn optiek geen optie.

Jij leest alleen maar wat je wilt lezen. Even wat correcties:

1) Is het teveel gevraagd: het is geen vraag, het is een verplichting. Een verplichting waar de TS heel terecht niet aan hoeft te voldoen. En dat mag geen reden zijn voor een verstoorde werksfeer; is die er wel, dan is de verplichting de oorzaak, niet de weigering van de werknemer.
2) Reïntegratie is het doel: naar een normale werksfeer. Eten met je baas en vrouw en kids is niet normaal. Geen argument dus.
3) Het niet aan de orde stellen van zijn eigen gedrag: dat doet hij bewust niet in dit topic. Nogmaals: dat is gewoon niet waarom hij dit hier wilde bespreken, dat wil niet zeggen dat hij niet naar zijn eigen gedrag gekeken heeft.
4) Passief opstellen: hij heeft het meerdere keren met zijn baas besproken, dat is dus niet passief.
5) TS water bij de wijn doen: hij heeft het besproken en een aantal weken geprobeerd, en wil het gewoon niet (zijn goed recht). De werkgever wil hier niet van horen en stuurt hem naar huis als hij niet luncht met het hele gezin. De werkgever doet dus geen water bij de wijn.

Zou je zo vriendelijk willen zijn om ook mee te lezen ipv alleen maar commentaar te geven met een dik vooroordeel-bord voor je kop?

[Hugo]

quote:
WorkForce schreef op woensdag 06 februari 2008 @ 14:16:
Eerlijk gezegd ben ik geschokt van jouw reactie.

Een werkgever die zijn personeel mee laat lunchen met de familie is erg familiair en wil dat delen met zijn personeel. Hij ziet zijn bedrijf als een verlengstuk van zijn gezin. Het kan dat je daar niet tussen past en daardoor pas je ook niet bij het bedrijf.

Quote Kryz:Prachtig verhaal, maar een werkgever mag dit soort dingen niet verplichten. Waarom denk je dat dit soort regels bestaan? Anders kan je toch makkelijk nepotisme toepassen door tegen de rechter te zeggen: ja sorry, maar hij past niet in de organisatie, dus stuur ik hem weg.

Regels zijn er inderdaad voor om gehandhaafd te worden. Maar er bestaat ook zoiets als common sense. De rechter zal zeggen dat de werkgever het niet kan verplichten en zal zeggen dat de werkgever de werknemer niets kan verplichten. Heb je daarmee een werkbare situatie? Denk het niet. Zeker niet bij zo'n klein bedrijf.

Overigens als we strak volgens de wet moeten leven dan zou iedereen het wetboek uit zijn hoofd moeten kennen.

Quote WorkForce:
TS had door het re-integratiebedrijf van te voren op de hoogte moeten worden gebracht van de situatie binnen het bedrijf. TS had zich dan kunnen bedenken en meteen kunnen aangeven dat dit niet bij hem past.

Fout van het re-integratiebedrijf dus. Het doet niet ter zake wat de TS wil of wat de werkgever verwacht. Er is gewoon geen match. Lullige voor de TS is dat dit hem misschien een mooie kans heeft gekost.

Quote KryzDat ben ik op zich met je eens, maar ik vraag me af of dit soort selectiecriteria gehanteerd mogen worden. Hier weet ik niet genoeg vanaf, dus daar laat ik me niet over uit.

Het lijkt mij niet meer dan logisch dat een re-integratiebedrijf kijkt of een werkgever en werknemer bij elkaar passen. Om het even te chargeren: Je zet ook geen White Power figuur bij een bedrijf waar alleen allochtonen werken.

[Moraelyn]

Interessant topic. Blijkt dat begrijpend lezen voor velen toch wat te hoog gegrepen is. Veel succes in je verdere carriere TS!

[Verwijderd]

WorkForce schreef op woensdag 06 februari 2008 @ 15:23:
Om het even te chargeren: Je zet ook geen White Power figuur bij een bedrijf waar alleen allochtonen werken.

offtopic:
Jawel, dan leert hij/zij zich misschien normaal gedragen tegen mensen die toevallig een andere kleur hebben dan hij/zijzelf en intergreert deze persoon een beetje in de samenleving anno "na 1950"... Maar ik snap je voorbeeld

[Verwijderd]

WorkForce schreef op woensdag 06 februari 2008 @ 15:23:
Regels zijn er inderdaad voor om gehandhaafd te worden. Maar er bestaat ook zoiets als common sense. De rechter zal zeggen dat de werkgever het niet kan verplichten en zal zeggen dat de werkgever de werknemer niets kan verplichten. Heb je daarmee een werkbare situatie? Denk het niet. Zeker niet bij zo'n klein bedrijf.

Overigens als we strak volgens de wet moeten leven dan zou iedereen het wetboek uit zijn hoofd moeten kennen.

Het lijkt mij niet meer dan logisch dat een re-integratiebedrijf kijkt of een werkgever en werknemer bij elkaar passen. Om het even te chargeren: Je zet ook geen White Power figuur bij een bedrijf waar alleen allochtonen werken.

Maar dat is dus mijn punt. Common sense zegt toch duidelijk dat je in je pauze, die niet betaald is, vrij bent om te doen wat je wilt, zolang je daarmee de werkgever niet benadeelt natuurlijk. Dus als de werkgever mensen zoekt die bij zijn bedrijf passen, dan moet hij wel van te voren bedenken of de eis die hij stelt redelijk is. Als hij een onredelijke eis stelt (wat deze eis is), dan creëert de werkgever (en dus niet de weigerende werknemer) een situatie die tot conflicten op de werkvloer kan leiden.

Daarom vraag ik me ook af of hij dit wel mag eisen in bijvoorbeeld een vacature; ik vermoed dus van niet. Het is wel het beste moment om het aan te kaarten, maar of het mag of niet, dat is de vraag. Vergelijk het met het aannemen van een vrouw: een potentiele werkgever mag nooit vragen naar een kinderwens. In principe is dit prive en hoeft de vrouw dit ook niet te beantwoorden, maar ja, de vrouw past misschien minder bij het bedrijf als ze na een half jaar 4 maanden weg is (2 maanden betaald verlof en 2 maanden optioneel, wettelijk geregeld onbetaald verlof). Geschikt: misschien niet. Mag je er naar vragen? Nee! Nogmaals, ik weet hier niet genoeg van en weet ook niet of dit ook in deze situatie van toepassing is, maar ik kan me goed voorstellen dat het niet mag.

[Standeman]

Ik zie niet in hoe het "niet passen bij een bedrijf" en een kinderwens op enige manier logisch met elkaar vebonden kunnen worden?
Op wat voor manier kan iemand met een kinderwens niet passen bij een bedrijf?

Overigens snap ik nog steeds niet waarom mensen denken dat je je hele hebben en houwen moet delen met het bedrijf. Ik zie de relatie met mijn werkgever puur zakelijk. Zij huren mij voor een bepaalde tijd in waarbij de randvoorwaarden opgenomen zijn in een contract. Als ze buiten deze voorwaarden iets van me verwachten, kunnen ze dat met mij overleggen. Indien ik er niet eens mee ben, hebben ze gewoon pech.

[ Voor 49% gewijzigd door Standeman op 06-02-2008 15:43 ]

[ThunderNet]

vziw mag je er zeker wel naar vragen. Echter mag je je keuze niet op het antwoord baseren?

[Hugo]

Standeman schreef op woensdag 06 februari 2008 @ 15:37:
Ik zie niet in hoe het "niet passen bij een bedrijf" en een kinderwens op enige manier logisch met elkaar vebonden kunnen worden?
Op wat voor manier kan iemand met een kinderwens niet passen bij een bedrijf?

Ik denk dat Kryz bedoeld dat een werkgever niet mag vragen of je zwanger bent. Een zwanger iemand moet namelijk net zoveel als anderen een kans kunnen maken of de baan.

Net zoals je in een vacature niet mag zeggen dat je alleen een mannelijke werknemer zoekt.

[Standeman]

WorkForce schreef op woensdag 06 februari 2008 @ 15:40:
[...]

Ik denk dat Kryz bedoeld dat een werkgever niet mag vragen of je zwanger bent. Een zwanger iemand moet namelijk net zoveel als anderen een kans kunnen maken of de baan.

Net zoals je in een vacature niet mag zeggen dat je alleen een mannelijke werknemer zoekt.

Dat begrijp ik. Maar het ging specifiek om "bij het bedrijf passen" en die link zie ik gewoon niet. Mogelijk gewoon een slecht gekozen voorbeeld.

[Verwijderd]

WorkForce schreef op woensdag 06 februari 2008 @ 15:40:
Ik denk dat Kryz bedoeld dat een werkgever niet mag vragen of je zwanger bent. Een zwanger iemand moet namelijk net zoveel als anderen een kans kunnen maken of de baan.

Net zoals je in een vacature niet mag zeggen dat je alleen een mannelijke werknemer zoekt.

Nee volgens mij is het echt zo dat je niet naar de kinderwens mag vragen. Zie hier:

http://www.dehaaninfo.nl/...%20-%20najaar%202007.pdf'

Op grond van de Wet gelijke behandeling en de bijbehorende jurisprudentie is het een werkgever niet toegestaan om een sollicitant te vragen naar een mogelijke zwangerschap en/of kinderwens.

Standeman schreef op woensdag 06 februari 2008 @ 15:37:
Ik zie niet in hoe het "niet passen bij een bedrijf" en een kinderwens op enige manier logisch met elkaar vebonden kunnen worden?
Op wat voor manier kan iemand met een kinderwens niet passen bij een bedrijf?

Heel super is het voorbeeld denk ik niet, maar zie het zo: in het geval van kinderwens is er een prive-situatie die impact kan hebben op het werk (niet aanwezig zijn voor een tijdje), waardoor de werkgever minder zin heeft je de baan te geven. In het geval van TS gaat het ook om prive-tijd (pauze) die, als die niet volgens de eis van werkgever wordt ingevuld, geen positieve invloed heeft op de werksfeer (je moet erbij horen dus je moet meelunchen of zoiets).

In beide gevallen bepaal je geschiktheid op een voorwaarde die je niet mag stellen.

[ Voor 36% gewijzigd door Verwijderd op 06-02-2008 15:50 ]

[nextware]

Zelf kan ik wel het gevoel van de TS begrijpen. Ik heb ook in een dergelijke situatie gezeten. Bij mijn allereerste "werkgever" ( het was meer een bijbaantje bij iemand die in de avonduren er een bedrijfje op nahield ) moest ik ook geregeld 's avonds in de pauze aan de tafel zitten bij zijn vrouw en kleine kinderen. Daar werden dan allerlei privé zaken besproken waarbij ik dus ook echt het gevoel had van "wat heb ik daarmee te maken". Ik heb dit dan ook gewoon bespreekbaar gemaakt en hij stelde het enorm op prijs dat ik hiermee kwam. Later hoefde dit ook niet meer, maar werd er gewoon op kantoor ( lees: opgeknapte schuur ) gepauzeerd. Zijn vrouw en kind kwamen dan ook wel, maar dan werd er niet meer over dergelijke zaken gesproken.

Bij een andere werkgever was hun 4-jarige dochter minimaal 2 dagen per week op kantoor. Dan is er eigenlijk niks vervelender als je aan de telefoon bezig bent met klanten / leveranciers en die kleine begon gillend in het kantoor rond te rennen. Later stond je dan weer vol l*l, want dan vroeg de andere kant of die "kleine druktemaker" ook weer op kantoor was. Soms werd er mij dan verteld dat ze later wel terug zouden bellen of op een andere dag

Tja, wat moet je dan tegen je baas zeggen. Die was eigenlijk de hele tijd bezig met die kleine. Als je vragen had of er was iemand aan de lijn, kreeg je te horen dat je later er maar mee moest komen of dat ze later maar terug moesten bellen...

Ik heb daar ook maar mee om leren te gaan door even naar een ander kantoor te lopen of naar een andere verdieping te gaan en daar alles af te handelen.

Later hebben mijn collega's en ik dat bespreekbaar gemaakt. Het gevolg was dat mijn baas samen met die kleine in een ander kantoor ging spelen....
Ach, blij dat ik daar weg ben. Was toch niet echt professioneel ingesteld bedrijfje..

[Verwijderd]

Shiver23 schreef op woensdag 06 februari 2008 @ 14:18:
[...]

De TS geeft totaal niet de indruk om te proberen de werkgever tegemoet te komen. Hakken in het zand en slikken of stikken.

Nee, werkgever zet z'n hakken in het zand: "je eet met mij, m'n vrouw en m'n kinderen mee, of je vliegt er uit". Verder zou het voor mij ook helemaal geen discussiepunt zijn. Flikker op met je kutvrouw en je kutkoters. Doet me iets teveel denken aan een Amerikaanse hippie commune.

En wat is het alternatief? TS geeft aan dat dit schoffelen of de bijstand wordt. Als je het dan niet op kan brengen om wat meer je best te doen en te vechten voor je baan dan schiet dat bij mij in het verkeerde keelgat. Zeker omdat de TS het allang besloten had en alsnog hier een topic opent om misschien bevestiging te krijgen. Ik krijg nou niet de indruk dat de TS erg zijn best heeft gedaan om een goed gesprek met de werkgever aan te knopen oid.

Voor zover ik heb gelezen werd 'ie naar huis gestuurd toen 'ie dat probeerde.

Ik hoop iig dat de TS er achteraf spijt van krijgt en misschien er alsnog iets van leert en dit kan meenemen naar een volgende werkplek.
[/quote]

[Devil]

Tja daarom heet het 'werk' als alles super fantastisch zou zijn zou het wel hobby heten.
Iedereen heeft wel dingen op zn werk die minder leuk zijn en die hij/zij liever niet zou doen, dat hoort er nou eenmaal bij. Op zo'n moment moet je voor jezelf de afweging maken wat je liever doet, maar dit vind ik wel een extreem geval. De keuze is blijkbaar tussen een half uurtje 'geforceerd' met je collega's doorbrengen, of de rest van je leven hondenpoep scheppen. Op het moment dat je voor het laatste kiest is het misschien een idee om eens op zoek te gaan naar hulp.
Zoals hier al eens eerder genoemd is, het 'sociale' aspect hoort er in onze maatschappij nou eenmaal ook bij, als je de technische kennis niet hebt wordt het niets, maar precies hetzelfde geld op het sociale vlak. Toch vind iedereen het normaal om een opleiding te volgen om zijn/haar technische kennis te vergroten, maar hulp zoeken op het sociale vlak is vaak onbespreekbaar.

Jammer want je maakt het jezelf ontzettend veel moeilijker dan het hoeft te zijn.

[OzBoz]

Sjemig, ik vind het vooral een mentaliteits iets eigenlijk. Buiten de wettelijke regels. Nu ben ik ook wel zo'n eigenwijze snor die gaat steigeren als ik mijn eigen zooi moet lopen verhuizen op mijn werk omdat we naar een ander pand gaan. Want dat behoort niet echt tot mijn taken en ik vind het principieel kansloos.

Maar NitroX infinity, je instelling getuigd nou niet echt van flexibiliteit. Ik heb ook een collega en zij luncht ook never mee. Heeft een hoop bullshit excuses paraat en dat moet je dan lekker zelf weten. Ookal eet je niets en zit je er gewoon even. Het is gewoon een beetje betrokkenheid tonen.

Als ik je werkgever was geweest bij zo'n kleine club had ik er ook wat van gezegd. Achtergrond boeit me dan verder ook niet maar het is puur een mentaliteits ding. En dan ben je minder sociaal.. dan wordt het misschien tijd om er aan te werken. Ik was ook niet altijd even sociaal. En goed, misschien heeft dat bij jou een andere achtergrond of is het heftiger... met de instelling die je nu hebt zul je dat niet verbeteren.

En dat maakt jezelf ook onzeker en daarom open je hier een topic. Wat is er dan makkelijker dan een beetje kritisch naar jezelf te kijken.

Maar zoals gezegd, ik ben ook niet zo van verplichte socials gebeurtenissen.. zeg vrijwel elke verjaardag af etc.. maar dat is meer omdat ik de verhalen niet boeiend genoeg vindt. Een half uurtje je boterhammen eten aan een tafel.. is dat nou serieus zo erg? Zolang die koters de zooi niet voltuffen alleen maar ok denk ik. Wat al gezegd is, ook goed voor jou.

[Verwijderd]

Beste Nitro.

Nee, de werkgever mag/kan jou niet verplichten om aan tafel te zitten in je pauzetijd.
Hij mag nog zulke goede redenen hebben, maar het mag simpelweg niet. De tijd die een werknemer besteed aan niet-werkgerelateerde activiteiten is in de tijd van de werknemer zelf. Dit betekent dat jij niet betaalt hoort te krijgen in die tijd. Als dat wel het geval is, verandert er niets aan de situatie, behalve dan dat je een vriendelijke werkgever hebt, die je blijkbaar een gift geeft.
Al ga jij de hele pauze uit je neus staan peuteren in een hoekje, is dat jou zaak en daar hoef jij jezelf niet voor te verantwoorden.

Je geeft aan dat jij in een programma van het UWV zit, namelijk een reintegratiebedrijf?
Zoja, dan wordt jij betaald door het reintegratiebedrijf. Die op diens beurt betaald krijgt van het UWV.
Het is zo dat reintegratiebedrijven jou klaarstomen voor de arbeidsmarkt, denk hierbij aan scholing of cursussen en praktijkervaring en stages.

Het doel dat gesteld is door de overheid is vrij simpel, er wordt geld in jou gestoken zodat jij later minder geld kost, even kort door de bocht. Echter, als jij uit het programma valt of stapt, kun je terugvallen op een uitkering van het UWV. Je loopt wel risico hierin gekort te worden.

Als je oprecht vind dat jij op grond van onwettige redenen op straat gezet wordt, kun jij hiervoor naar het CWI (Centrum voor Werk & Inkomen) of bureau rechtshulp, voor zover die aanwezig is in de gemeente waar jij woont. Bedenk wel dat je niet voor elk wissewasje naar dit middel kunt grijpen, dus je moet wel oprecht van mening zijn dat je een onrecht wordt aangedaan.

In ieder geval loont een eventuele rechtzitting wel. Voor zover ik het kan beoordelen sta jij volledig in je recht en moet de werkgever gecorrigeerd worden. Dit kan middels een boete, inspectie of in extreme gevallen waarin nog meer mistanden aan de kaak gesteld worden, het cureren en eventueel opheffen van het bedrijf volgens gerechtelijk bevel.

...

Los van hetgeen wat hierboven staat, zou ik je graag ook een persoonlijk advies mee willen geven.
Het komt wel eens voor dat je gefrustreerd bent, of boos om whatever reden dan ook. Of misschien bevalt je werk je niet helemaal. Misschien irriteer jij jezelf aan iemand in het bedrijf en heb je geen zin om daar in niet verplichtte tijden ook echt tijd met diegene door te brengen.
Als je werkgever je dan ook nog eens mededeelt dat je verplicht aan tafel moet komen zitten, kan dat helemaal vervelend zijn. Of dat het gewoon moeilijk is om met authoriteit om te gaan, het kan van alles zijn, de dieper onderliggende reden
Maar hier de confrontatie op te zoeken zal je niet verder helpen. Als je het verder wil schoppen in het leven is het belangrijk dat je 3 dingen doet;

- Doel stellen (Stage afmaken).
- Alles wat je doel helpt bereiken omarmen (Aan tafel zitten).
- Alles wat je doel in de weg staat, uit de weg gaan (Confrontatie en ergernis van jou uit over je pauze).

Als je volgens deze 3 basisprincipes nu aan het werk gaat, en je alles op een rijtje zet...
Je doel is om uiteindelijk wat te leren en uit dit traject te komen. Je wil graag de stage afmaken dus. Dus dan heb je dus een doel gesteld. 1 down, 2 to go.

Je doet je werk vast prima, maar er is iets wat er voor kan zorgen dat jij je doel bereiken kunt. Stel je voor dat je faked, dat je gewoon aan tafel gaat zitten met die vent, z'n familie en weetikveel wie nog meer, dan helpt dat je wel je doel bereiken! Doorbijten dus. 2 down, 1 to go.

Alles wat je doel in de weg staat vermijden... Dus niet ruzie maken over die 15 a 30 minuten per werkdag. JIJ moet wat van hem verkrijgen, HIJ hoeft niets van jou. Wat jij voor jezelf moet bedenken is of het werkelijk zo onoverkombaar is om aan tafel te zitten, het helpt je doel bereiken nietwaar? Dus als je dat kan moet je dus ook niet confrontatie zoeken, zodra je confrontatie zoekt, kan je netzogoed meteen stoppen.

Wat jij nu doet is wel volgens het doelensysteem, maar volgens mij zit je op het verkeerde spoor. Als jij je acties checkt volgens die drie punten, klopt je doel niet. Ben je daadwerkelijk gemotiveerd om die stage succesvol af te ronden? Is dat wel je plan? Zoja, zou ik je willen adviseren om ook daadwerkelijk volgens die drie punten te werken. Het is gelukkig niet voor eeuwig joh. Zodra je klaar bent met je stage, kun je vast lachend terugkijken op deze rare periode.

En trouwens, ik moet me bij sommige mensen hier aansluiten, dat sociale skills heel erg belangrijk zijn voor je toekomst. Zonder die skills is het vrijwel onmogelijk om vooruit te komen.

k wens je in ieder geval veel succes met deze kwestie, en ik zal af en toe terugspieken hier om te zien of je verder nog vragen hebt.

Groeten, Kykez.

[Verwijderd]

Sidenote:

Ik heb een dergelijk geval nooit, maar dan ook echt nooit meegemaakt!

De dag dat de sloeber van een werkgever van mij, bepaalt wat ik doe in mijn pauzes of vrije tijd, mag hij mijn vacature en een dagvaarding op een plek stoppen waar de zon niet schijnt. Dus begrijp me niet verkeerd, ik ben het absoluut met je eens.

Verschil is, ik ben in de positie dat ik binnen 3 uur een andere baan heb.

[Verwijderd]

Sidenote2:

Oh my god... Ik had serieus nog niet echt naar de reactie gekeken, maar het is wel even shockerend.

Een werkgever die zijn personeel mee laat lunchen met de familie is erg familiair en wil dat delen met zijn personeel. Hij ziet zijn bedrijf als een verlengstuk van zijn gezin. Het kan dat je daar niet tussen past en daardoor pas je ook niet bij het bedrijf.

Als een werkgever op zoek is naar een verlengstuk, gaat hij maar lekker naar een adoptiebureau of de Amsterdamse wallen. Men heeft een contract getekend voor een opdracht, of een bezig/werkzaamheid en niet om gezellig de Tros na te doen. Dit getuigd van onprofessionaliteit met een 10 op de schaal van Richter. Komaan zeg, verlengstuk...

Maar NitroX infinity, je instelling getuigd nou niet echt van flexibiliteit. Ik heb ook een collega en zij luncht ook never mee. Heeft een hoop bullshit excuses paraat en dat moet je dan lekker zelf weten. Ookal eet je niets en zit je er gewoon even. Het is gewoon een beetje betrokkenheid tonen.

Nee! Als Nitro daar geen zin in heeft is dat zijn recht. Punt uit. Als jij in het bijzonder zo oncollegiaal bent om mensen te beoordelen op het simpele feit dat ze wel of niet aan tafel zitten bij jou in je pauze, dan vind ik je persoonlijk een nitwit. Vooral omdat enkele zinnen later zelf het volgende aankaart;

Een half uurtje je boterhammen eten aan een tafel.. is dat nou serieus zo erg?

Oh dus die paar boterhammen eten aan tafel is dus niets bijzonders? Dan hoeft hij er toch niet bij te zijn? En erger nog, je collega die daar al helemaal geen zin in heeft (kan me wel voorstellen als er iemand met zo een mentaliteit aan tafel zit), die zit jou blijkbaar zo dwars, dat je hem/haar aankaart als voorbeeld in een openbaar topic op een drukbezocht forum. Alleen maar omdat ze niet met je luncht. Wie is hier nu echt zielig...

[Verwijderd]

Precies, om de een of andere reden is de eis van de werkgever hier minder de discussie dan het feit dat de TS dit niet wil. De werkgever mag dit maar eisen, en de werknemer moet niet zeuren. En dan begint men vervolgens over common sense.

Kleine les over arbeidsrecht: dit is niet zomaar tot stand gekomen. Het meeste komt voort uit common sense. Het is dus common sense dat je mensen laat doen wat ze willen in hun pauze. Waarom? Pauze is bedoeld voor ontspanning, voor de werknemer om even los te komen van werk en zich mentaal (en voor fysieke arbeid zeker ook lichamelijk) tot rust te laten komen. Dat moet hij/zij doen op een manier die voor hem/haar prettig is, anders komt er van die rust weinig terecht. Dat beperkt de produktiviteit, de zin in werk en kan bij langdurig aanhouden allerlei mentale en fysieke problemen met zich meebrengen. Dus is de werknemer hiervoor beschermd.

Maar nee, de wet staat achter de werknemer, common sense leert ook dat hij voet bij stuk moet houden, daarnaast heeft hij het een aantal weken geprobeerd, en vervolgens ook nog een aantal keren proberen te bespreken met zijn werkgever, maar het enige wat je hier hoort is: je moet je er maar naar schikken, anders kom je er nooit, en je bent niet flexibel genoeg.

De wereld op zijn kop. Wat een slaafs stelletje schapen lopen hier rond zeg. Ik weet dat de gemiddelde nerd niet goed voor zichzelf op kan komen, maar ik dacht altijd dat dat simpelweg kwam doordat ze niet durfden. Nu lijkt het wel of de halve tweaker-community gebrainwashed is met een volledig misplaatste calvinistische inslag, en daardoor alles wat de werkgever zegt maar slikt ("Iedereen heeft wel dingen op zn werk die minder leuk zijn en die hij/zij liever niet zou doen, dat hoort er nou eenmaal bij"). Flikker toch op, dit hoort er niet bij, waarom denk je dat dit in arbeidsrecht geregeld is? Voor de grap? Zijn we vergeten waarom we bepaalde rechten verworven hebben in de afgelopen 100 jaar industrialisering?

Bah, ik word misselijk van de toon van sommigen hier.

[WooK]

Ik krijg er een beetje het remy martha gevoel bij. Ofwel, je krijgt iets aangeboden omdat het blijkbaar al niet makkelijk gaat en vervolgens gaat men moeilijk lopen doen over dit soort futiliteiten.
Wees blij dát je er aan het werk kan en neem gewoon een tijdschrift mee ofzo. Jammer dat je de keuze al hebt gemaakt dat je niet meer terug gaat want ik vind het geen slimme zet gezien je situatie...

[n4m3l355]

idem Wook, het is leuk om de regelgeving erbij te halen als het in jou voordeel ligt, echter werken in jou voordeel zal het in dit geval niet. En ja dan kun je je principeel opstellen, en je vast klampen aan allerlei leuke regeltjes wanneer het je uitkomt. De realiteit is nu wel dat je op zoek bent naar een nieuwe baan. En als je de luxe had om zo van baan te switchen is het geen ramp en dan kun je je het permiteren om je zo op te stellen maar dat is niet het geval. Men doet zich moeite om je ergens te plaatsen, de werkgever omgekeerd neemt een risico om iemand via het CWI aan te nemen en uiteindelijk loopt het zo af. Je werkgever zal zich nog eens achter zijn oren krabben mocht CWI bij hem nog een keertje aankloppen. De mate van hetgeen wat je je kunt permiteren is erg afhankelijk van de positie die je je in bevindt, en de huidige positie laat dit zeker niet toe. En om dan zo op te stellen door al te beginnen dat je eigen houding bij deze topic niet van toepassing is daar zal menig belasting betaler zich niet lekker bij voelen.

[Verwijderd]

Lijkt me dat je het jezelf een beetje nodeloos moeilijk maakt. Als je die vent een plezier kunt doen door daar een half uurtje te zitten, ach, wat kan jou dat schelen. Neem de krant mee, lees een tijdschrift, luister naar je MP3-speler. Het is misschien belachelijk dat die vent dat wil, maar zolang hij je niet vraagt om dagelijks een half uurtje naar zijn slaapkamer te komen ;-) wat maakt het uit om daar wat in die keuken te zitten (en misschien dan ook nog zijn ijskast helpen plunderen ook).

[The End]

OzBoz schreef op donderdag 07 februari 2008 @ 00:07:
Sjemig, ik vind het vooral een mentaliteits iets eigenlijk. Buiten de wettelijke regels. Nu ben ik ook wel zo'n eigenwijze snor die gaat steigeren als ik mijn eigen zooi moet lopen verhuizen op mijn werk omdat we naar een ander pand gaan. Want dat behoort niet echt tot mijn taken en ik vind het principieel kansloos.

Maar NitroX infinity, je instelling getuigd nou niet echt van flexibiliteit. Ik heb ook een collega en zij luncht ook never mee. Heeft een hoop bullshit excuses paraat en dat moet je dan lekker zelf weten. Ookal eet je niets en zit je er gewoon even. Het is gewoon een beetje betrokkenheid tonen.

WooK schreef op donderdag 07 februari 2008 @ 09:26:
Ik krijg er een beetje het remy martha gevoel bij. Ofwel, je krijgt iets aangeboden omdat het blijkbaar al niet makkelijk gaat en vervolgens gaat men moeilijk lopen doen over dit soort futiliteiten.
Wees blij dát je er aan het werk kan en neem gewoon een tijdschrift mee ofzo. Jammer dat je de keuze al hebt gemaakt dat je niet meer terug gaat want ik vind het geen slimme zet gezien je situatie...

JIJ noemt het een futiliteit. Voor anderen is dat het niet.

Ik vind het wel interessant om te zien dat zoveel mensen de werkgever heilig verklaren. Als de werkgever vind dat jij ieder half uur de vogeltjesdans moet doen, dan doe je dat gewoon! Je gaat toch niet zeuren over futiliteiten!

[Hugo]

Verwijderd schreef op donderdag 07 februari 2008 @ 08:55:
Precies, om de een of andere reden is de eis van de werkgever hier minder de discussie dan het feit dat de TS dit niet wil. De werkgever mag dit maar eisen, en de werknemer moet niet zeuren. En dan begint men vervolgens over common sense.

Kleine les over arbeidsrecht: dit is niet zomaar tot stand gekomen. Het meeste komt voort uit common sense. Het is dus common sense dat je mensen laat doen wat ze willen in hun pauze. Waarom? Pauze is bedoeld voor ontspanning, voor de werknemer om even los te komen van werk en zich mentaal (en voor fysieke arbeid zeker ook lichamelijk) tot rust te laten komen. Dat moet hij/zij doen op een manier die voor hem/haar prettig is, anders komt er van die rust weinig terecht. Dat beperkt de produktiviteit, de zin in werk en kan bij langdurig aanhouden allerlei mentale en fysieke problemen met zich meebrengen. Dus is de werknemer hiervoor beschermd.

Maar nee, de wet staat achter de werknemer, common sense leert ook dat hij voet bij stuk moet houden, daarnaast heeft hij het een aantal weken geprobeerd, en vervolgens ook nog een aantal keren proberen te bespreken met zijn werkgever, maar het enige wat je hier hoort is: je moet je er maar naar schikken, anders kom je er nooit, en je bent niet flexibel genoeg.

De wereld op zijn kop. Wat een slaafs stelletje schapen lopen hier rond zeg. Ik weet dat de gemiddelde nerd niet goed voor zichzelf op kan komen, maar ik dacht altijd dat dat simpelweg kwam doordat ze niet durfden. Nu lijkt het wel of de halve tweaker-community gebrainwashed is met een volledig misplaatste calvinistische inslag, en daardoor alles wat de werkgever zegt maar slikt ("Iedereen heeft wel dingen op zn werk die minder leuk zijn en die hij/zij liever niet zou doen, dat hoort er nou eenmaal bij"). Flikker toch op, dit hoort er niet bij, waarom denk je dat dit in arbeidsrecht geregeld is? Voor de grap? Zijn we vergeten waarom we bepaalde rechten verworven hebben in de afgelopen 100 jaar industrialisering?

Bah, ik word misselijk van de toon van sommigen hier.

Jij moet echt bij een vakbond gaan werken. Je moet het niet te zwart wit zien.

Als je altijd maar bij je baas op zijn hart drukt dat jij het recht aan je zijde hebt dan zal de baas ook wel 2x nadenken voordat hij jou die promotie geeft en in geval van gedwongen ontslagen ben je 1 van de eerste die mag vertrekken.

Om een voorbeeld te geven:
Ik zit hier in een grote ruimte met heel veel mensen. Arbo-technisch zou het eigenlijk niet mogen. Zelf heb ik er geen problemen mee evenals al mijn collega's. Nu zou ik voor mezelf op kunnen komen en een rustige werkplek kunnen eisen. Ik sta immers volledig in mijn recht. Maak ik het daarmee werkbaarder? Nee denk het niet.

Je moet als werknemer natuurlijk niet te knielen voor je werkgever maar andersom moet het ook niet zo zijn dat de werkgever bang voor je is. Het moet ten allen tijde van 2 kanten komen.

[Tylen]

Verwijderd schreef op donderdag 07 februari 2008 @ 08:55:
Precies, om de een of andere reden is de eis van de werkgever hier minder de discussie dan het feit dat de TS dit niet wil. De werkgever mag dit maar eisen, en de werknemer moet niet zeuren. En dan begint men vervolgens over common sense.

Kleine les over arbeidsrecht: dit is niet zomaar tot stand gekomen. Het meeste komt voort uit common sense. Het is dus common sense dat je mensen laat doen wat ze willen in hun pauze. Waarom? Pauze is bedoeld voor ontspanning, voor de werknemer om even los te komen van werk en zich mentaal (en voor fysieke arbeid zeker ook lichamelijk) tot rust te laten komen. Dat moet hij/zij doen op een manier die voor hem/haar prettig is, anders komt er van die rust weinig terecht. Dat beperkt de produktiviteit, de zin in werk en kan bij langdurig aanhouden allerlei mentale en fysieke problemen met zich meebrengen. Dus is de werknemer hiervoor beschermd.

Maar nee, de wet staat achter de werknemer, common sense leert ook dat hij voet bij stuk moet houden, daarnaast heeft hij het een aantal weken geprobeerd, en vervolgens ook nog een aantal keren proberen te bespreken met zijn werkgever, maar het enige wat je hier hoort is: je moet je er maar naar schikken, anders kom je er nooit, en je bent niet flexibel genoeg.

De wereld op zijn kop. Wat een slaafs stelletje schapen lopen hier rond zeg. Ik weet dat de gemiddelde nerd niet goed voor zichzelf op kan komen, maar ik dacht altijd dat dat simpelweg kwam doordat ze niet durfden. Nu lijkt het wel of de halve tweaker-community gebrainwashed is met een volledig misplaatste calvinistische inslag, en daardoor alles wat de werkgever zegt maar slikt ("Iedereen heeft wel dingen op zn werk die minder leuk zijn en die hij/zij liever niet zou doen, dat hoort er nou eenmaal bij"). Flikker toch op, dit hoort er niet bij, waarom denk je dat dit in arbeidsrecht geregeld is? Voor de grap? Zijn we vergeten waarom we bepaalde rechten verworven hebben in de afgelopen 100 jaar industrialisering?

Bah, ik word misselijk van de toon van sommigen hier.

Hoho mak an he. Normaal gesproken geef ik je helemaal gelijk. Maar in dit geval heeft de TS een apart programma. Meneer moet terug komen in de maatschappij. En na een aantal weken ligt hij er al weer uit. Tja, eigen schuld dikke bult zeggen we dan.

Denk dat het voor de rechter een een makkelijk zaak zal zijn, de TS heeft namelijk (zoals ik het hier kan lezen) zelf ontslag genomen.

[The End]

Tylen schreef op donderdag 07 februari 2008 @ 09:48:
Hoho mak an he. Normaal gesproken geef ik je helemaal gelijk. Maar in dit geval heeft de TS een apart programma. Meneer moet terug komen in de maatschappij. En na een aantal weken ligt hij er al weer uit. Tja, eigen schuld dikke bult zeggen we dan.

Des te dommer van het reintergratie bureau om hem juist in zo'n bedrijf neer te zetten.

Denk dat het voor de rechter een een makkelijk zaak zal zijn, de TS heeft namelijk (zoals ik het hier kan lezen) zelf ontslag genomen.

Nee, de werkgever heeft gezegd dat hij niet meer terug hoefde te komen. We kunnen er dus allemaal over eens zijn dat de werkgever misbruik maakt van zijn 'macht'.

[MiramarVTM]

En om dan zo op te stellen door al te beginnen dat je eigen houding bij deze topic niet van toepassing is daar zal menig belasting betaler zich niet lekker bij voelen.

Nou, deze belastingbetaler vind dat TS groot gelijk heeft. Ik zou ook niet willen dat men mij tijdens de pauze gaat verplichten om iets te doen wat ik zelf niet wil.

Ook ik zou echt niet aan de tafel gaan zitten met werkgever, vrouw en kids als je daar geen zin in hebt. Van dat verplichte socializen waar de TS noch zijn werkgever iets aan heeft als het op deze manier moet.

[ Voor 20% gewijzigd door MiramarVTM op 07-02-2008 09:57 ]

[Verwijderd]

En ik hoor hier veel over rechtzaken en vakbonden en reglementering en dit en dat, maar denk dan aan de volgende wijze uitspraak: "Het is niet omdat je gelijk HEBT dat je ook gelijk KRIJGT."

[Sagittarius]

Zelf ontslag nemen is nooit goed als je geen valscherm (een ander contract) hebt. Daar is geen discussie over mogelijk.

[Yodah]

Verwijderd schreef op donderdag 07 februari 2008 @ 08:55:
De wereld op zijn kop. Wat een slaafs stelletje schapen lopen hier rond zeg. Ik weet dat de gemiddelde nerd niet goed voor zichzelf op kan komen, maar ik dacht altijd dat dat simpelweg kwam doordat ze niet durfden. Nu lijkt het wel of de halve tweaker-community gebrainwashed is met een volledig misplaatste calvinistische inslag, en daardoor alles wat de werkgever zegt maar slikt ("Iedereen heeft wel dingen op zn werk die minder leuk zijn en die hij/zij liever niet zou doen, dat hoort er nou eenmaal bij"). Flikker toch op, dit hoort er niet bij, waarom denk je dat dit in arbeidsrecht geregeld is? Voor de grap? Zijn we vergeten waarom we bepaalde rechten verworven hebben in de afgelopen 100 jaar industrialisering?

Ja tuurlijk. Lekker generaliserend ook. Volgens de wet zal je ongetwijfeld gelijk hebben. Maar bovenstaande post bewijst ook direct dat je het inlevingsvermogen van een pinda hebt (no offence). Het is nu eenmaal een feit dat in het mkb de sociale factor een belangrijke rol speelt. Omdat het hier om een re-integratie / stage plek gaat lijkt de werkgever ook een stukje meer te kunnen eisen. Het zal wettelijk dan ook geen probleem zijn om een werknemer (op welke basis dan ook) eruit te werken als het sociaal niet klikt. Of de betreffende werknemer hier schuldig aan is, daar kan ik door de beperkte informatie niet over oordelen, maar uit wat ik gelezen heb lijkt hij niet 100% gemotiveerd om zijn stage te doen slagen. De belangrijkste conclusie die TS hier zelf uit zou moeten trekken lijkt me dat hij minder geschikt is voor een functie in het mkb of een andere werkplek waar wat meer sociale investeringen gewenst zijn (aangezien TS aangeeft dat dit veel energie kost en dit niet op kan brengen). Daar komt nog bij dat TS zegt niet in sociale zelfontwikkeling te willen / kunnen investeren.

De bovenstaande rechten waar je over spreekt, moet je verdienen. Op het moment dat je je bewezen hebt heb je allerlei rechten, op het moment dat je stage / reintegratie loopt zal je je wat flexibeler op moeten stellen voordat je het een en ander kan afdwingen. Verder is mijn ervaring dat flexibiliteit met een behoorlijke overtuigingskracht op de lange termijn meer vruchten afwerpt dan zwaaien met het wetboek.

[Verwijderd]

WorkForce schreef op donderdag 07 februari 2008 @ 09:48:
Als je altijd maar bij je baas op zijn hart drukt dat jij het recht aan je zijde hebt dan zal de baas ook wel 2x nadenken voordat hij jou die promotie geeft en in geval van gedwongen ontslagen ben je 1 van de eerste die mag vertrekken.

Dat heeft hij toch helemaal niet gedaan? Hij heeft het een paar weken geprobeerd, en hij heeft het meerdere malen bespreekbaar gemaakt. Lezen!

Je moet als werknemer natuurlijk niet te knielen voor je werkgever maar andersom moet het ook niet zo zijn dat de werkgever bang voor je is. Het moet ten allen tijde van 2 kanten komen.

Precies, en TS heeft het geprobeerd, maar werkgever stuurt hem toch naar huis (!!!) als hij aangeeft dat het niet werkt. Arme werkgever!

Tylen schreef op donderdag 07 februari 2008 @ 09:48:
Hoho mak an he. Normaal gesproken geef ik je helemaal gelijk. Maar in dit geval heeft de TS een apart programma. Meneer moet terug komen in de maatschappij. En na een aantal weken ligt hij er al weer uit. Tja, eigen schuld dikke bult zeggen we dan.

Ja hoor, het is zijn eigen schuld. Het is een reïntegratieproject, geen schuif-aan-bij-je-nieuwe-pleegouders-project! Ik zeg het nogmaals: bij je werkgever + vrouw + kids aan tafel is niet normaal. In het kader van reïntegratie naar een normale werkomgeving is dit dus nergens voor nodig, niet educatief verantwoord en dus kan je dat argument niet gebruiken om de TS te vertellen dat hij het toch moet doen.

Denk dat het voor de rechter een een makkelijk zaak zal zijn, de TS heeft namelijk (zoals ik het hier kan lezen) zelf ontslag genomen.

Ja, met dank aan het reïntegratiebureau en de werknemer, die een volwassen beslissing genomen hebben om de situatie niet op de spits te drijven. Ze hadden ook het conflict aan kunnen gaan (wat ze vanuit het arbeidsrecht gewonnen hadden), maar dat was ze blijkbaar de moeite niet waard (en ik denk dat dat een terechte keuze is geweest).

Verwijderd schreef op donderdag 07 februari 2008 @ 09:57:
En ik hoor hier veel over rechtzaken en vakbonden en reglementering en dit en dat, maar denk dan aan de volgende wijze uitspraak: "Het is niet omdat je gelijk HEBT dat je ook gelijk KRIJGT."

Wat een loze dooddoener, om maar eens een pleonasme te bezigen. Het topic was geopend omdat de TS wilde weten waar hij stond en wat zijn rechten waren. Wat je vervolgens met die informatie doet is een heel ander verhaal. Common sense was namelijk al lang aan de orde geweest: geprobeerd mee te doen, geprobeerd met de werkgever te praten. Als dat niets oplevert wil je wel weten waar je aan toe bent, wil het tot een conflict komen. Of denkt iedereen hier dat als je een topic op GoT opent over je rechten dat je dan meteen maar een rechtzaak begint?

Sagittarius schreef op donderdag 07 februari 2008 @ 10:06:
Zelf ontslag nemen is nooit goed als je geen valscherm (een ander contract) hebt. Daar is geen discussie over mogelijk.

Er is altijd discussie mogelijk, dit is GoT. Het reïntegratiebureau helpt hem met het vinden van een baan, dus ik denk dat dat wel goedkomt, ook omdat hij zijn loopbaan bij die werkgever heeft beëindigd in overleg met het bureau.

Yodah schreef op donderdag 07 februari 2008 @ 10:08:
Ja tuurlijk. Lekker generaliserend ook. Volgens de wet zal je ongetwijfeld gelijk hebben. Maar bovenstaande post bewijst ook direct dat je het inlevingsvermogen van een pinda hebt (no offence). Het is nu eenmaal een feit dat in het mkb de sociale factor een belangrijke rol speelt. Omdat het hier om een re-integratie / stage plek gaat lijkt de werkgever ook een stukje meer te kunnen eisen.

Dat is al geregeld: de werkgever betaalt namelijk echt drie keer niets voor een reïntegratiekandidaat. De werkgever is echt niet zielig hoor. En die hoort zich nog steeds te houden aan de algemene bepalingen van het arbeidsrecht.

Het zal wettelijk dan ook geen probleem zijn om een werknemer (op welke basis dan ook) eruit te werken als het sociaal niet klikt. Of de betreffende werknemer hier schuldig aan is, daar kan ik door de beperkte informatie niet over oordelen, maar uit wat ik gelezen heb lijkt hij niet 100% gemotiveerd om zijn stage te doen slagen. De belangrijkste conclusie die TS hier zelf uit zou moeten trekken lijkt me dat hij minder geschikt is voor een functie in het mkb of een andere werkplek waar wat meer sociale investeringen gewenst zijn (aangezien TS aangeeft dat dit veel energie kost en dit niet op kan brengen). Daar komt nog bij dat TS zegt niet in sociale zelfontwikkeling te willen / kunnen investeren.

Jij leest veel meer in zijn verhaal dan ik, maar goed.

De bovenstaande rechten waar je over spreekt, moet je verdienen.

Bzzt, fout! Die rechten heb je geërfd van de mensen die dit de afgelopen honderd jaar bij wet geregeld hebben, en daar heb je van het moment van toetreden tot de arbeidsmarkt, tot het einde van je carriëre recht op. Of hebben die mensen dat de afgelopen 100 jaar voor niets gedaan?

Op het moment dat je je bewezen hebt heb je allerlei rechten, op het moment dat je stage / reintegratie loopt zal je je wat flexibeler op moeten stellen voordat je het een en ander kan afdwingen. Verder is mijn ervaring dat flexibiliteit met een behoorlijke overtuigingskracht op de lange termijn meer vruchten afwerpt dan zwaaien met het wetboek.

Wederom: weken proberen om mee te doen met de lunch en het bespreekbaar maken met je werkgever is "zwaaien met het wetboek"? Nou offence, maar je hebt het leesvermogen van een pinda.

[ Voor 32% gewijzigd door Verwijderd op 07-02-2008 10:22 ]

[Shiver23]

Verwijderd schreef op donderdag 07 februari 2008 @ 10:11:
[...]

Dat heeft hij toch helemaal niet gedaan? Hij heeft het een paar weken geprobeerd, en hij heeft het meerdere malen bespreekbaar gemaakt. Lezen!

Dan lees jij toch wat anders dan ik. TS geeft aan wel eens een keer gesproken te hebben met de baas hierover. Dat meerdere malen maak je er zelf van. En de TS geeft geen duidelijk beeld van hoe dit gesprek gegaan is. Maar met beperkte sociale vaardigheden twijfel ik zeer aan de manier waarop een dergelijk gesprek gaat.

Zo zou het bijv. gegaan kunnen zijn:
TS: Ik wil niet bij de lunch zitten.
Baas: Ik wil wel dat je bij de lunch zit. Dat doet iedereen hier.
TS: Maar baas, ik wil het niet. Anders stop ik ermee.
Baas: Ga maar naar huis.

Houd er rekening mee dat een bedrijf met 4 medewerkers meer een familiebedrijf is waar je vanuit kan gaan dat je meer met elkaar te maken hebt. Dan kunnen dit soort vreemde gebruiken erbij horen.

[The End]

Shiver23 schreef op donderdag 07 februari 2008 @ 10:19:
Dan lees jij toch wat anders dan ik. TS geeft aan wel eens een keer gesproken te hebben met de baas hierover. Dat meerdere malen maak je er zelf van. En de TS geeft geen duidelijk beeld van hoe dit gesprek gegaan is. Maar met beperkte sociale vaardigheden twijfel ik zeer aan de manier waarop een dergelijk gesprek gaat.

Er staat wel degelijk dat hij een aantal malen heeft gesproken met zijn baas erover. Er staat ook nergens dat hij beperkte sociale vaardigheden heeft. Ik sta er elke keer van te kijken hoe slecht er gelezen wordt en hoeveel aannames er wel niet gedaan worden.

[RM-rf]

NitroX infinity schreef op dinsdag 05 februari 2008 @ 18:17:
[...]
De werkgever wil per sé dat ik aan de tafel kom zitten. En ja, hij doet daar wel moeilijk over, hij heeft net namelijk weer gebeld. Om de één of andere manier dringt het niet tot hem door dat hij me dat dus niet kan verplichten en valt iedere keer weer terug op 'wij hebben afspraken gemaakt in dit bedrijf dat we tijdens de pauze om de tafel zitten'. Waarbij 'Wij' slaat op hem en de andere werknemers, ik heb omtrent de pauze niets afgesproken met hem.
Als hij trouwens niet wil dat ik achter de computer zit of op de werkvloer ben tijdens de pauze kan hij dat toch gewoon zeggen?

Sorry dat ik wat laat reageer hierop ... maar deze reactie verwondert me opeens heel erg bij het nalezen ...

allereerst, wat je stelt in het eerste gedeelte, zou je geheel in het gelijk stellen, de werknemer kan nooit van jou vereisen dat je de pauze absoluut in zijn gezelschap doorbrengt...
Hooguit an de werkgever wel bv eisen dat je de pauze 'buiten' de werkplek doorbrengt'; en bv je vragen je computer uit te zetten of in ruststand (het is nl. eigenlijk 'zijn' computer die hij jou beschikbaar stelt)


Wat me echter enorm verwondert is je laatste zin: "Dat je werkgever het ook wel direkt had kunnen zeggen als hij enkel niet wilde dat je in de pauze achter je computer bleef hangen" ...

betekent dat dat je het daarover verder niet gehad hebt met de eigenaar van dat bedrijfje?

Wat nu precies de grond was dat hij wilde dat je met hem meekwam in de pauze, wat daarachter steekt? En of er andere 'oplossingen' mogelijk waren?
Tja, dan kun je wel de schuld neerleggen bij die 'baas', die dan kennelijk duidelijker had moeten zijn... echter vind ik dat in dat geval ook heel net zo goed jouw eigen falen... als je halsoverkop gelijk besluit te vertrekken en je stage op te geven, zonder dat er kennelijk constructief overlegd is wat er precies mogelijk is in de pauze.

Het is namelijk heel normaal dat je soms ook verweert tegen onevenredige eisen van je baas.. dat komt in de beste bedrijven voor en is niet direkt een teken van een 'uitbuitende werkgever' of 'slavernij':
het toverwoord is dan Overleggen en vooral 'praten', en dan pogen tot een compromis te komen..

Zolang je dat niet lukt, wordt het idd lastig om verder in het beroepsleveen te komen dan de plantsoenendienst, sterker nog, als het je ontbreekt aan communicatie met je werkgever en domweg overleggen, kan het zelfs daar erg moeilijk voor je worden.

[ Voor 3% gewijzigd door RM-rf op 07-02-2008 10:37 ]

[Yodah]

Verwijderd schreef op donderdag 07 februari 2008 @ 10:11:
Bzzt, fout! Die rechten heb je geërfd van de mensen die dit de afgelopen honderd jaar bij wet geregeld hebben, en daar heb je van het moment van toetreden tot de arbeidsmarkt, tot het einde van je carriëre recht op. Of hebben die mensen dat de afgelopen 100 jaar voor niets gedaan?

Helaas, wanneer je reintegreerd zal je meer flexibiliteit moeten tonen. Aangezien het voor de werkgever veel gemakkelijker zal zijn om je de deur te wijzen. Ik geef je volkomen gelijk dat de eis om bij familie aan tafel te schuiven niet relaxt, danwel wettelijk is, maar hier heeft TS weinig aan omdat dit niet de reden zou zijn waarvoor hij eruit gewerkt wordt.

Je bent het hopelijk met me eens dat in het mkb (en ook sommige andere werkplekken) sociale inzet zeer belangrijk is naast technische kennis. Uit je betoog meen ik ook te lezen dat je hier zelf niet zo van houdt. Ook al is de manier waarop deze sociale inzet door de werkgever afgedwongen wordt niet erg chique, de TS zal een eventuele strijd door zijn reintegratie-positite hoe dan ook verliezen. Ik denk dat we het wel met elkaar eens zijn over de ongeschiktheid van TS voor een positie in een dergelijk klein bedrijf.

[Verwijderd]

Shiver23 schreef op donderdag 07 februari 2008 @ 10:19:
Dan lees jij toch wat anders dan ik. TS geeft aan wel eens een keer gesproken te hebben met de baas hierover. Dat meerdere malen maak je er zelf van. En de TS geeft geen duidelijk beeld van hoe dit gesprek gegaan is. Maar met beperkte sociale vaardigheden twijfel ik zeer aan de manier waarop een dergelijk gesprek gaat.

Zo zou het bijv. gegaan kunnen zijn:
TS: Ik wil niet bij de lunch zitten.
Baas: Ik wil wel dat je bij de lunch zit. Dat doet iedereen hier.
TS: Maar baas, ik wil het niet. Anders stop ik ermee.
Baas: Ga maar naar huis.

Nou, laten we dan maar quoten, dat maakt het makkelijker. Ik quote alleen de stukjes uit de posts die er toe doen, om het een beetje kort te houden.

NitroX infinity schreef op dinsdag 05 februari 2008 @ 15:23:
Mijn werkgever heeft mij gisteren naar huis gestuurd hierom (na een gesprek hierover waarin ik hem mijn redenen heb verteld)

NitroX infinity schreef op dinsdag 05 februari 2008 @ 15:51:
@DexterBelgium; ik heb me al in zijn situatie verplaatst en die begrijp ik. Ik heb mijn situatie proberen uit te leggen en die accepteerd hij niet.

NitroX infinity schreef op dinsdag 05 februari 2008 @ 17:24:
@Pinjataaa: ik heb het een paar weken geprobeerd.

NitroX infinity schreef op woensdag 06 februari 2008 @ 14:40:
Overigens krijg ik van sommige reacties de indruk dat men denkt dat ik dit niet heb besproken met mijn baas maar dat heb ik dus wel gedaan.

Ik denk dat het wel duidelijk is dat hij het erover gehad heeft.

Shiver23 schreef op donderdag 07 februari 2008 @ 10:19:
Houd er rekening mee dat een bedrijf met 4 medewerkers meer een familiebedrijf is waar je vanuit kan gaan dat je meer met elkaar te maken hebt. Dan kunnen dit soort vreemde gebruiken erbij horen.

Ik kan het me goed voorstellen, wat je hier zegt. Ik denk dan bijvoorbeeld aan een boerenbedrijf, waar een knecht waarschijnlijk gewoon aanschuift bij de lunch en vast ook bij het avondeten nog. Om te nuanceren: ikzelf zou er waarschijnlijk totaal geen moeite mee hebben. Maar er is een reden waarom er in de wet afspraken zijn gemaakt over hoe je je pauze door mag brengen. En dit is daar een erg goed voorbeeld van.

En quote jij nou even ergens van hem waar staat dat hij "beperkte sociale vaardigheden" heeft, dan hebben we dat allemaal goed op ons netvlies. Ik denk overigens dat je dat uit je duim zuigt, dus zie het als een uitdaging.

[ Voor 4% gewijzigd door Verwijderd op 07-02-2008 10:36 ]

[Shiver23]

The End schreef op donderdag 07 februari 2008 @ 10:27:
[...]

Er staat wel degelijk dat hij een aantal malen heeft gesproken met zijn baas erover. Er staat ook nergens dat hij beperkte sociale vaardigheden heeft. Ik sta er elke keer van te kijken hoe slecht er gelezen wordt en hoeveel aannames er wel niet gedaan worden.

TS zegt dat hij geen sociaal persoon is. Dan is het toch niet zo vreemd om er vanuit te gaan dat de sociale vaardigheden van zo iemand beperkt zijn. Verder toont de TS geen inlevingsvermogen in de werkgever.

[Tylen]

The End schreef op donderdag 07 februari 2008 @ 09:55:
Nee, de werkgever heeft gezegd dat hij niet meer terug hoefde te komen. We kunnen er dus allemaal over eens zijn dat de werkgever misbruik maakt van zijn 'macht'.

Als ik dit zo lees:

NitroX infinity schreef op woensdag 06 februari 2008 @ 12:45:
Allen hartelijk dank voor de reacties.

Ik heb inmiddels met mijn contactpersoon van het re-integratiebureau gesproken en heb besloten om niet terug te gaan.

Maak ik dus op dat hijzelf ontslag heb genomen.

[Hugo]

Verwijderd schreef op donderdag 07 februari 2008 @ 10:11:
[...]

Dat heeft hij toch helemaal niet gedaan? Hij heeft het een paar weken geprobeerd, en hij heeft het meerdere malen bespreekbaar gemaakt. Lezen!

[...]

Precies, en TS heeft het geprobeerd, maar werkgever stuurt hem toch naar huis (!!!) als hij aangeeft dat het niet werkt. Arme werkgever!

Ik had het inmiddels niet meer over de TS maar over jouw post. Het topic gaat inmiddels helemaal voorbij aan hetgeen speelde.

En voor de laatste keer:
De werkgever kan niet verplichten om iemand mee te laten lunchen: Dat is duidelijk Maar als een werkgever vervolgens daardoor denkt dat zo'n persoon niet bij het bedrijf past dan kan hij het die persoon heel moeilijk maken zonder erop te wijzen waarom het echt draait. Met andere woorden de werknemer past niet binnen het bedrijf, werknemer heeft dit door en besluit te vertrekken. Dat speelt bij de TS

Gezien je manier van schrijven merk ik dat je aardig intelligent bent maar je trekt de relatie Werkgever - Werknemer te ver door in vergelijk met het rechtsysteem. Ik vraag me af of jij ook op deze manier voor jezelf opkomt bij je eigen werkgever? Als dat zo is zou ik als ik werkgever was je niet graag in dienst hebben.

[WooK]

The End schreef op donderdag 07 februari 2008 @ 09:44:
JIJ noemt het een futiliteit. Voor anderen is dat het niet.

Ik vind het wel interessant om te zien dat zoveel mensen de werkgever heilig verklaren. Als de werkgever vind dat jij ieder half uur de vogeltjesdans moet doen, dan doe je dat gewoon! Je gaat toch niet zeuren over futiliteiten!

Kom op zeg... Door zulke instellingen, krijg je idd wel duizenden mensen in de bijstand. Nergens, maar dan ook nergens krijg je het 100% zoals je het zelf graag zou willen en iedereen zal het er wel over eens zijn dat je geen vogeltjesdans hoeft te doen als de baast dat vraagt...
Het hele verhaal klinkt sowieso nogal eenzijdig en dubieus en je moet jezelf denk ik gewoon eens afvragen hoe het nu kan dat je als 24 jarige nu in de bijstand terecht bent gekomen. Tuurlijk, niet iedereen is voorzien van goede contactuele eigenschappen maar de TS is ook niet achterlijk lijkt me dus een beetje verantwoordelijkheid mag hij best nemen. In dit geval betekent dat, dat hij een baantje in de ICT mág accepteren door ff een half uur met mensen aan tafel te zitten, zijn brood op te peuzelen en eventueel een tijdschrift te lezen terwijl anderen iets anders aan het doen zijn.
Laat hem dat nu eerst eens een maand proberen en dan terugkomen ipv "argh, ik wil geen contact hebben anders ga ik weg" te roepen.

[Tylen]

WorkForce schreef op donderdag 07 februari 2008 @ 10:41:

Gezien je manier van schrijven merk ik dat aardig intelligent bent maar je trekt de relatie Werkgever - Werknemer te ver door in vergelijk met het rechtsysteem. Ik vraag me af of jij ook op deze manier voor jezelf opkomt bij je eigen werkgever? Als dat zo is zou ik als ik werkgever was je niet graag in dienst hebben.

Ach er is altijd nog zoiets als proeftijd

[ Voor 83% gewijzigd door Tylen op 07-02-2008 10:44 ]

[The End]

Shiver23 schreef op donderdag 07 februari 2008 @ 10:33:
TS zegt dat hij geen sociaal persoon is. Dan is het toch niet zo vreemd om er vanuit te gaan dat de sociale vaardigheden van zo iemand beperkt zijn. Verder toont de TS geen inlevingsvermogen in de werkgever.

Een overbodige aanname. Je ziet ook in het begin van dit topic dat het steeds erger wordt. Op een gegeven moment was hij opeens contact gestoord.

Waaruit maak je op dat hij geen inlevingsvermogen toont? Aanames...

Tylen schreef op donderdag 07 februari 2008 @ 10:41:
Maak ik dus op dat hijzelf ontslag heb genomen.

Het kan ook zijn dat de baas heeft gezegd: "of je eet met het hele gezin aan tafel of je blijft maar weg." Overgens kan de TS geen ontslag bij die man nemen, omdat hij daar stage oid loopt. Hij is in dienst van het reintergratie bureau.

WooK schreef op donderdag 07 februari 2008 @ 10:44:
Kom op zeg... Door zulke instellingen, krijg je idd wel duizenden mensen in de bijstand. Nergens, maar dan ook nergens krijg je het 100% zoals je het zelf graag zou willen en iedereen zal het er wel over eens zijn dat je geen vogeltjesdans hoeft te doen als de baast dat vraagt...

100% naar je zin is wat anders dan bij de hele familie aan tafel schuiven.

Waarom hoef je geen vogeltjesdans te doen? Ik vind dat wel grappig en doe het wel eens voor mijn dochter. Ik vind dan ook dat het hele bedrijf mee moet doen.

[Sagittarius]

Tylen schreef op donderdag 07 februari 2008 @ 10:41:
[...]

Maak ik dus op dat hijzelf ontslag heb genomen.

Wat ik denk dat er gebeurd is:

TS: Met TS, blabla pauze blabla weigeren mompel mompel tafel. Ik vind het geen prettige situatie.
RB: Ik kan me goed indenken dat je dat niet prettig vindt. Ik zou het ook niet prettig vinden om gedwongen te worden om mee te lunchen met het gezin van mijn werkgever.
TS: Mooi. En nu?
RB: Als je wilt hoef je daar niet meer te werken, dan zoeken we gewoon een werkgever die dergelijke verplichtingen niet stelt. Laat het me vandaag nog wel even weten wat je besloten hebt.
TS: Goed, ik zal er over nadenken.

... na 3 uur ...
TS: Ja, ik weer.
RB: En?
TS: Lijkt me dat het voor beide partijen beter is als ik iets anders ga doen.
RB: Prima, we gaan direct kijken of we iets anders kunnen vinden.

[Verwijderd]

WorkForce schreef op donderdag 07 februari 2008 @ 10:41:
Gezien je manier van schrijven merk ik dat je aardig intelligent bent maar je trekt de relatie Werkgever - Werknemer te ver door in vergelijk met het rechtsysteem.

Maar dat was het doel van dit topic van de TS. Hij wilde niet weten wat mensen uit sociale overwegingen zouden doen (want de weg van proberen en overleg had hij al bewandeld), maar waar hij bij eventueel conflict zou staan. Dus dat was het bedoelde onderwerp, en daar ga ik ook op in.

Ik vraag me af of jij ook op deze manier voor jezelf opkomt bij je eigen werkgever? Als dat zo is zou ik als ik werkgever was je niet graag in dienst hebben.

Ik kom voor mezelf op ja, maar ik heb nog nooit een dergelijke situatie meegemaakt waardoor ik dit nodig achtte. Ik heb ook nooit een conflict gehad met een werkgever over de werkomstandigheden buiten de arbeidsinhoudelijke zaken. Maar je hebt wel gelijk, als dat ten tonele zou komen, en ik vind dat ik gelijk heb, dan word ik een aardig moeilijk mannetje.

[Verwijderd]

WorkForce schreef op donderdag 07 februari 2008 @ 09:48:
[...]

Om een voorbeeld te geven:
Ik zit hier in een grote ruimte met heel veel mensen. Arbo-technisch zou het eigenlijk niet mogen. Zelf heb ik er geen problemen mee evenals al mijn collega's. Nu zou ik voor mezelf op kunnen komen en een rustige werkplek kunnen eisen. Ik sta immers volledig in mijn recht. Maak ik het daarmee werkbaarder? Nee denk het niet.

TS heeft nou juist aangegeven er wél een probleem mee te hebben. Dat is het verschil met jouw situatie. Als TS het geen probleem vond om daar aan tafel te gaan zitten zou dit topic er ook niet zijn, maar hij vindt het oprecht vervelend.
Op mijn werk komt het regelmatig voor dat er iets uitloopt waardoor ik helemaal geen pauze heb, of later door moet werken zonder daarvoor een vergoeding te krijgen. Dat eerste mag dus eigenlijk niet, het tweede zou voor heel veel mensen een struikelblok zijn al is het gewoon toegestaan. Ik heb met geen van beide een probleem. Zolang niemand er een probleem mee heeft is er geen probleem ook al is iets tegen de regels. Maar als iemand er wel een probleem mee heeft moet je niet meteen roepen dat diegene een zeur is. Ik zeik jou toch ook niet af omdat jij vrijdag om half vijf al je spullen pakt terwijl ik tot half acht door moet werken (en daar geen probleem mee heb)?

[Hugo]

Verwijderd schreef op donderdag 07 februari 2008 @ 14:07:
[...]


TS heeft nou juist aangegeven er wél een probleem mee te hebben. Dat is het verschil met jouw situatie. Als TS het geen probleem vond om daar aan tafel te gaan zitten zou dit topic er ook niet zijn, maar hij vindt het oprecht vervelend.
Op mijn werk komt het regelmatig voor dat er iets uitloopt waardoor ik helemaal geen pauze heb, of later door moet werken zonder daarvoor een vergoeding te krijgen. Dat eerste mag dus eigenlijk niet, het tweede zou voor heel veel mensen een struikelblok zijn al is het gewoon toegestaan. Ik heb met geen van beide een probleem. Zolang niemand er een probleem mee heeft is er geen probleem ook al is iets tegen de regels. Maar als iemand er wel een probleem mee heeft moet je niet meteen roepen dat diegene een zeur is. Ik zeik jou toch ook niet af omdat jij vrijdag om half vijf al je spullen pakt terwijl ik tot half acht door moet werken (en daar geen probleem mee heb)?

De TS had inderdaad problemen met de situatie. En dat probleem is nu opgelost doordat hij er niet meer werkt.

Zoals eerder gezegd: Zowel de TS als werkgever zijn niet fout in deze. Het is het re-integratiebedrijf dat had moeten kijken of iemand met 'problemen' wel past bij dat bedrijf. Een Hells Angel laat je ook niet werken (of in dit geval eigenlijk stage lopen) bij een accountant achter de receptie.

Het is overigens niet de eerste keer dat ik zoiets zie hoor. Mijn vader is manager bij de Ontwikkelings Maatschappij IJsselmonde in Rotterdam. Wat ze daar doen is de juiste plek binnen het bedrijf vinden voor de werknemer. Over het algemeen zijn het allemaal mensen met een 'verleden' en die nu begeleid worden om weer te integreren in de arbeidsmaatschappij. En ik kan je verzekeren dat het als werknemer daar veel zwaarder is dan bij een 'normaal' bedrijf. Regels zijn daar zeer streng en overtreed je er eentje dan zul je dat ook direct merken. Ontslagen zul je niet snel worden maar bij regelmatig overtreden kan het zelfs een gedeelte van je vakantieuren kosten of zelfs salaris. Daar voor terug krijg je wel dat ze je helpen met al je problemen, je krijgt cursussen en financiële ondersteuning. Maak je het dan nog te gek dan volgt ontslag en word je in sommige gevallen zelfs gekort op je uitkering omdat je niet meewerkt om terug te keren in de arbeidsmaatschappij.

Als ik de TS was zou ik een goed gesprek gaan hebben met het re-integratiebedrijf van hoe het kan dat hij geplaatst is bij zo'n bedrijf en dat dit door hun fout geen consequenties voor hem gaat opleveren. Schoffelen in het park is erg lekker, vooral in de zomer, maar gezien de capaciteiten van de TS lijkt me dat geen uitdaging.

[gambieter]

WorkForce schreef op donderdag 07 februari 2008 @ 14:40:
[...]
Zoals eerder gezegd: Zowel de TS als werkgever zijn niet fout in deze.

Eh, niet helemaal mee eens. De werkgever is wel fout of in ieder geval onredelijk in deze door de eis te stellen, en ook van nieuwe medewerkers te verwachten dat ze deze pauzeactiviteit doen. Ik zou het ook niet doen, maar dat wel gelijk aangeven. En de baas vragen heel duidelijk onder woorden te brengen waarom hij het wil. Dan leg je de bal gewoon bij hem terug.

[Hugo]

gambieter schreef op donderdag 07 februari 2008 @ 14:54:
[...]

Eh, niet helemaal mee eens. De werkgever is wel fout of in ieder geval onredelijk in deze door de eis te stellen, en ook van nieuwe medewerkers te verwachten dat ze deze pauzeactiviteit doen. Ik zou het ook niet doen, maar dat wel gelijk aangeven. En de baas vragen heel duidelijk onder woorden te brengen waarom hij het wil. Dan leg je de bal gewoon bij hem terug.

Heb je helemaal gelijk in maar het re-integratiebedrijf hoort op de hoogte te zijn van de situatie van de werknemer en die van de werkgever en had toen al moeten zien dat het niet matched ongeacht welke eisen de werkgever ook heeft.

[Gadgeteer]

Wat een hoop opmerkingen over het feit dat men zich maar moet aanpassen als hij/zij via een reintegratieburo werkt.

Het is niet zo dat mensen moeten reintegreren om terug te komen in de maatschappij... ze moeten terugkomen in het arbeidsproces. Dus normale werkomstandigheden en geen aangepaste regels... jullie verwarren reinteragtie met reclassering volgens mij.

Zelf ontslag nemen is natuurlijk nooit goed...

[PcDealer]

Gadgeteer schreef op donderdag 07 februari 2008 @ 20:35:

Het is niet zo dat mensen moeten reintegreren om terug te komen in de maatschappij... ze moeten terugkomen in het arbeidsproces. Dus normale werkomstandigheden en geen aangepaste regels... jullie verwarren reinteragtie met reclassering volgens mij.

Dat is de essentie van reïntegreren: stap voor stap en begeleid terug in het arbeidsproces. Weleens gehoord van werken op therapeutische basis? Ongeveer hetzelfde. Na een tijd van ziekte met weinig uren en dagen per week weer komen werken, en dat opbouwen zolang dat goed gaat.

Zelf ontslag nemen is natuurlijk nooit goed...

Anders lees je even het hele verhaal van TS. Aan deze opmerking hebben we niets.

[Verwijderd]

PcDealer schreef op zaterdag 09 februari 2008 @ 11:11:
Dat is de essentie van reïntegreren: stap voor stap en begeleid terug in het arbeidsproces. Weleens gehoord van werken op therapeutische basis? Ongeveer hetzelfde. Na een tijd van ziekte met weinig uren en dagen per week weer komen werken, en dat opbouwen zolang dat goed gaat.

Volgens mij mis je de kern van de opmerking van Gadgeteer. Ja, reintegratie is een begeleid proces, soms met psychotherapeutische ondersteuning. Of dat laatste ook geldt voor de TS is in dit topic nog niet bespoken, maar gezien het feit dat het reintegratiebureau hem in overleg met hemzelf van de job heeft afgehaald doet mij vermoeden dat het concept van verplicht mee-eten met de familie aan tafel in de pauze geen bewust onderdeel van het reintegratieprogramma geweest is. En als dat wel het geval was geweest, dan hadden ze hem dat van te voren wel eens mogen melden, met als opmerking dat dit een belangrijke factor in zijn opdracht was. Aangezien het daar niet op lijkt, kan ik me heel moeilijk voorstellen dat dit een zeer experimentele oefening in het tonen van sociale vaardigheden was, en dus denk ik dat het reintegratiebureau of niet op de hoogte was van deze aparte arbeidsvoorwaarde van de werkgever, of dat ze nooit stilgestaan hebben bij de mogelijkheid dat dit een probleem kon zijn voor de TS.

Op die manier kan ik maar tot 1 conclusie komen: het was niet opgezet, geen psychologische test en de relatie tussen de arbeidsvoorwaarde en het slagen of niet slagen van de reintegratie is niet te leggen. Daarbij is het essentieel om in gedachten te houden dat voorbereiding voor reintegratie in een reguliere arbeidsomgeving en het voeren van exceptionele arbeidsvoorwaarden (die je in reguliere arbeidsomstandigheden niet tegenkomt) niet met elkaar rijmen. Wat zou precies de functie kunnen zijn van het laten wennen van een reintegrator aan een bepaald ritueel wat ie, als alles goed gaat, in de rest van zijn carriere nooit meer tegenkomt?

[Verwijderd]

Schuif gewoon aan tafel.

-Zo moeilijk is het niet te eten en voor je uit te kijken
-Je hebt aan het einde van de dag meer energie > Meer productiviteit
-Bij een dergelijk klein bedrijf is het juist erg belangrijk dat je een goede band met elkaar hebt.

Je moet erg blij zijn dat je deze kans krijgt, verpest het niet door over een punt als dit moeilijk te doen..

[rapture]

Tijdens mijn opleiding hadden ze ook verteld dat een stage niet alleen om technische vaardigheden gaat. De lunch is even goed een belangrijk aspect om te beoordelen of iemand geschikt is om in een bedrijf te functioneren.

Je hebt de mogelijkheid om het te ontwijken en op elk sollicatiegesprek navragen of er geen "rare gebruiken" toegepast worden. Dan kan je enkel voor jobs gaan waar men geen eisen stelt.

bv Waar ik (als student) kranten sorteer, daar zitten de werknemers overal in het bedrijf verspreid te eten. En ze stellen geen eisen aan lengte van haar, kleding, staat van dronkenschap (zolang de lettertjes niet beginnen te dansen, dan kan je nog altijd kranten sorteren), tegen een muur aanslapen (zolang je op tijd klaar bent, geen vuiltje aan de lucht),... Ze nemen eender welk "tuig" aan, zolang ze maar snel en correct werken. Maar niet alle bedrijven zijn zo relaxed.

[Roenie]

Yodah schreef op donderdag 07 februari 2008 @ 10:08:...Het is nu eenmaal een feit dat in het mkb de sociale factor een belangrijke rol speelt. ...

Sociale verplichtingen misschien, maar een sociale factor vanuit de werkgever in het MKB?

Maar goed, de TS wordt gevraagd iets te doen wat hij niet wil en waaar hij niet toe verplicht in kan worden. De mate waarin hij mee gaat hangt af van zijn eigen keuzes. Dat bepaalt de werkgever niet.

Ik hoor hier eigenlijk alleen maar geluiden die of zwart, of wit zijn. Er is nog een grijs gebied, afhankelijk van frequentie en duur van de gezamenlijke lunch. Uiteindelijk is dat afhankelijk van de werknemer. Hij of zij is degene die bepaalt in hoeverre er tegemoet gekomen wordt aan het verzoek van de werkgever.

[PcDealer]

Verwijderd schreef op zondag 10 februari 2008 @ 03:14:
Schuif gewoon aan tafel.

-Zo moeilijk is het niet te eten en voor je uit te kijken
-Je hebt aan het einde van de dag meer energie > Meer productiviteit
-Bij een dergelijk klein bedrijf is het juist erg belangrijk dat je een goede band met elkaar hebt.

Je moet erg blij zijn dat je deze kans krijgt, verpest het niet door over een punt als dit moeilijk te doen..

Jij hebt echt niet de hele draad gelezen, met name niet de stukken van TS.
1: TS opteert NIET om er "levensloos" bij te zitten, want niet erg sociaal
2: iets tegen je zin doen, geeft je weinig extra energie en kost eerder meer.
3: ook in een dergelijk bedrijf dient de wet/goed werkgeverschap, te worden nageleefd
4: TS heeft naar eigen zeggen voldoende tijd erin gestoken om zijn goede wil te laten zien, m.a.w. heeft water bij de wijn gedaan. Wg is op zijn onwettige strepen gaan staan.

[Verwijderd]

PcDealer schreef op zondag 10 februari 2008 @ 10:44:
[...]

Jij hebt echt niet de hele draad gelezen, met name niet de stukken van TS.
1: TS opteert om "levensloos" er bij te zitten, want niet erg sociaal
2: iets tegen je zin doen, geeft je weinig extra energie en kost eerder meer.
3: ook in een dergelijk bedrijf dient de wet/goed werkgeverschap, te worden nageleefd
4: TS heeft naar eigen zeggen voldoende tijd erin gestoken om zijn goede wil te laten zien, m.a.w. heeft water bij de wijn gedaan. Wg is op zijn onwettige strepen gaan staan.

Ik heb inderdad niet het volledige topic gelezen, omdat ik niet handel vanuit regelgeving maar vanuit fatsoen.

[RaZ]

Verwijderd schreef op zondag 10 februari 2008 @ 17:57:
[...]


Ik heb inderdad niet het volledige topic gelezen, omdat ik niet handel vanuit regelgeving maar vanuit fatsoen.

Je zou uit fatsoen eens het hele draadje moeten lezen...

Dan had je kunnen lezen dat de werkgever namelijk iets eist waar die niets over te zeggen heeft. Dat is op z'n minst ook onfatsoenlijk...

[ Voor 19% gewijzigd door RaZ op 10-02-2008 18:03 ]

[Verwijderd]

RaZ schreef op zondag 10 februari 2008 @ 18:00:
[...]

Je zou uit fatsoen eens het hele draadje moeten lezen...

Och. Als het je moeite kost om met 4 a 5 man aan een tafel te zitten te lunchen vraag ik mij af of je uberhaupt wel klanten kunt ontvangen of een vergadering kunt bijwonen?

[RaZ]

Verwijderd schreef op zondag 10 februari 2008 @ 18:02:
[...]


Och. Als het je moeite kost om met 4 a 5 man aan een tafel te zitten te lunchen vraag ik mij af of je uberhaupt wel klanten kunt ontvangen of een vergadering kunt bijwonen?

Daarom zeg ik, lees het draadje..
Aan tafel zit:
1 Vrouw
5 kinderen
1 werkgever
2 collega's
1 TS

We streven er niet allemaal voor om de krant te halen hoor

[Xochiquetzal]

Ik heb net even alle berichten van TS hier gelezen en een aantal van de reacties. Dit is mijn mening:

Een pauze is een moment om even weg te zijn van je werk en je te ontspannen. Als het aan tafel zitten met de werkgever, collega's en familie van de werkgever niet ontspannend is voor TS, of zelfs stress veroorzaakt, dan moet TS dit vooral niet doen. En de werkgever moet ook inzien dat het beter is voor zijn werknemer, en dus de productiviteit, om hem zijn pauze zodanig in te laten vullen, dat deze hier zijn ontspanning kan vinden.

TS heeft het aangegeven bij zijn werkgever en zo geprobeerd dit bespreekbaar te maken. De werkgever is schijnbaar onverwurmbaar. TS heeft geprobeerd het zich toch naar zijn zin te maken tijdens de pauze. Dit is niet gelukt. Mijns inziens heeft TS voldoende geprobeerd.

Als de werkgever vindt dat "dit is afgesproken binnen het bedrijf", laat hem dan maar eens een ondertekende verklaring oid zien. TS heeft niets afgesproken.

Wat ik overigens wel een beetje vreemd vind (en hier heeft TS ook niets over gezegd) is dat de werkgever niet vantevoren kenbaar heeft gemaakt dat geëist wordt van de werknemers dat zij hun pauzes aan tafel doorbrengen. Dan had TS misschien bij voorbaat al aan kunnen geven dat dit een probleem was.

Enfin, TS is nu weg. Ik vind dit in deze situatie wel de beste oplossing. Ik hoop dat ze voor TS een goede vervangende job hebben en dat ze eventuele andere werknemers wel vantevoren inlichten over de verplichtingen die bij de job bij deze werkgever komen kijken.

Zo, nu even ingaan op een aantal van de latere reacties:

Verwijderd schreef op zondag 10 februari 2008 @ 18:02:
[...]


Och. Als het je moeite kost om met 4 a 5 man aan een tafel te zitten te lunchen vraag ik mij af of je uberhaupt wel klanten kunt ontvangen of een vergadering kunt bijwonen?

Er zijn genoeg ICT functies waarbij de werkgever nooit klanten hoeft te ontvangen of vergaderingen hoeft bij te wonen. Verder heeft TS ook al aangegeven dat het hem niet zozeer gaat om met een groep mensen aan tafel zitten, maar om het feit dat hij dan niets te doen heeft. Vergaderen is werk-gerelateerd. TS voelt zich heel erg opgelaten doordat hij er verplicht bij moet zitten, naar verhalen moet luisteren die niets met hem of het werk te maken hebben en dat hij verder ook niets kan doen. Hij luncht namelijk zelf niet, dus hij zit er een half uur voor jan doedel bij.

[ Voor 23% gewijzigd door Xochiquetzal op 10-02-2008 18:19 ]

[Cyberpope]

Verwijderd schreef op zondag 10 februari 2008 @ 18:02:
Och. Als het je moeite kost om met 4 a 5 man aan een tafel te zitten te lunchen vraag ik mij af of je uberhaupt wel klanten kunt ontvangen of een vergadering kunt bijwonen?

Wellicht kan hij dat ook niet en doet hij daarom ander werk.

Wat mij hier opvalt is dat een hele hoop mensen redeneren vanuit een eigen perspectief. Het is voor sommige mensen in deze samenleving een enorme top-inspanning en super-stressor om zich in sociale situaties te begeven. Zeker in een situatie die vergelijkbaar is met een gezinssituatie.

[RaZ]

Cyberpope schreef op zondag 10 februari 2008 @ 18:18:
[...]


Wat mij hier opvalt is dat een hele hoop mensen redeneren vanuit een eigen perspectief.

Wat is daar mis mee dan? Zie jij het zitten om elke dag 30 minuten met jankend gillende, met eten spelende kinderen te moeten doorbrengen? Mij niet gezien hoor.

Het is voor sommige mensen in deze samenleving een enorme top-inspanning en super-stressor om zich in sociale situaties te begeven.

Daar sla je de spijker op z'n kop. De TS heeft daar inderdaad moeite mee, dan moet vooral een werkgever die van dit euvel afweet zoiets gaan dwingen. Ik heb werkelijk geen 1 goed woord voor zo'n persoon over. Totaal onrespectloos figuur die vent.

Zeker in een situatie die vergelijkbaar is met een gezinssituatie.

Je komt op je werk om te werken, en niet om lief leuk en aardig een gezin te vormen.

[PcDealer]

Xochiquetzal schreef op zondag 10 februari 2008 @ 18:16:
[...]

Wat ik overigens wel een beetje vreemd vind (en hier heeft TS ook niets over gezegd) is dat de werkgever niet vantevoren kenbaar heeft gemaakt dat geëist wordt van de werknemers dat zij hun pauzes aan tafel doorbrengen. Dan had TS misschien bij voorbaat al aan kunnen geven dat dit een probleem was.

Waarschijnlijk vind de wg het zo vanzelfsprekend (misschien dat een wn een luier verschoont voor hem ook) dat het niet is gemeld.

[...]
Zo, nu even ingaan op een aantal van de latere reacties:
[...]

[Cyberpope]

RaZ schreef op zondag 10 februari 2008 @ 18:27:
Wat is daar mis mee dan? Zie jij het zitten om elke dag 30 minuten met jankend gillende, met eten spelende kinderen te moeten doorbrengen? Mij niet gezien hoor.

Ik ook niet. Maar dat is juist mijn punt. Mensen redeneren. "ik zou het niet erg vinden" of "ik zou het wel erg vinden" en baseren daar hun argumenten op. En dan ga je d efout in.

Je komt op je werk om te werken, en niet om lief leuk en aardig een gezin te vormen.

Correct en dus moet je dat ook niet van iemand eisen die dat wellicht niet kan. De vraag is of willen uberhaupt een optie is. We mogen dan als samenleving blij zijn dat zo iemand uberhaupt kan werken en zijn inzet wil tonen, zonder voortdurend hem/haar in situaties te brengen die niet vereist zijn voor het werk maar wel belastend voor hem zijn.

[Verwijderd]

Verwijderd schreef op zondag 10 februari 2008 @ 17:57:
Ik heb inderdad niet het volledige topic gelezen, omdat ik niet handel vanuit regelgeving maar vanuit fatsoen.

Misschien moet je geen moraalridderende post over fatsoen plaatsen als je het fatsoen niet op kan brengen om de hele draad te lezen. De werkgever mag het niet verplichten en de werknemer wil het niet - en toch vind je maar in al je wijsheid dat hij het "uit fatsoen" moet doen? Rare ideëen over fatsoen heb jij.

Cyberpope schreef op zondag 10 februari 2008 @ 18:18:
Wat mij hier opvalt is dat een hele hoop mensen redeneren vanuit een eigen perspectief.

RaZ schreef op zondag 10 februari 2008 @ 18:27:
Wat is daar mis mee dan? Zie jij het zitten om elke dag 30 minuten met jankend gillende, met eten spelende kinderen te moeten doorbrengen? Mij niet gezien hoor.

Hij bedoelt volgens mij met "veel mensen reageren vanuit een eigen perspectief" dat er zoveel mensen zijn die zeggen: ach, wat maakt dat half uurtje nou uit, totaal niet rekeninghoudend met het feit dat dit veel inspanning kan kosten, en met nul blijk van inlevingsvermogen in de situatie van de TS. Dat is er mis mee. Heb je overigens door dat jullie het hartstikke met elkaar eens zijn?

[Yodah]

Roenie schreef op zondag 10 februari 2008 @ 08:53:
[...]
Sociale verplichtingen misschien, maar een sociale factor vanuit de werkgever in het MKB?

Het is maar hoe je het leest. Een werkgever zal in het MKB in het algemeen socale factoren ook mee laten tellen in de keuze van zijn werknemers, niet enkel technische kennis en vaardigheden.

RaZ schreef op zondag 10 februari 2008 @ 18:27:
Je komt op je werk om te werken, en niet om lief leuk en aardig een gezin te vormen.

Dit ligt geheel aan het uitgangspunt van de persoon. Voor mij persoonlijke is het type bedrijf en de instelling van de werkgevers en werknemers onderling een zeer belangrijke factor om een keuze te maken voor een bepaalde baan. Als het werken bij mij alleen om het werken gaat dan zit ik niet graag 40 uur bij mijn baas. Wanneer ik er daarnaast ook nog plezier in heb, wordt het pas echt interessant. Uiteraard is hier tussenin een enorm grijs gebied. Het is nooit alleen plezier en socializen op het werk, en ook niet iedereen is hiernaar op zoek. Maar een werkgever wil ook een bepaalde sfeer in zijn bedrijf creeeren, en dit bepaald ook wat voor werknemers hij graag ziet binnen zijn bedrijf. Zeker in het MKB heeft iedere afzonderlijke werknemer een behoorlijke invloed op de sfeer binnen het bedrijf.

Wat hier het geval is, is dat TS niet het type werknermer is waar werkgever naar op zoek is. Tussen wat werkgever eist en wat TS zoekt zit een erg groot verschil. Het meest kwalijke in deze zaak vind ik dat er blijkbaar een enorm gebrek aan communicatie is geweest tussen het re-integratiebedrijf, de werkgever en TS. Wanneer die communicatie beter was geweest, dan had dit op voorhand al duidelijk geweest, en had TS nooit bij dit bedrijf geplaatst moeten worden.

[FunkyTrip]

Verwijderd schreef op zondag 10 februari 2008 @ 03:00:
. Of dat laatste ook geldt voor de TS is in dit topic nog niet bespoken, maar gezien het feit dat het reintegratiebureau hem in overleg met hemzelf van de job heeft afgehaald doet mij vermoeden dat het concept van verplicht mee-eten met de familie aan tafel in de pauze geen bewust onderdeel van het reintegratieprogramma geweest is. En als dat wel het geval was geweest, dan hadden ze hem dat van te voren wel eens mogen melden, met als opmerking dat dit een belangrijke factor in zijn opdracht was.

Ik denk juist het tegenovergestelde. Ze hebben dit wel degelijk bewust gedaan. Daarom haalden ze TS er zo makkelijk weer van af. Het werkte blijkbaar niet. Zelfs niet door de TS een soort pressiemiddel mee te geven (het doembeeld van plantsoenen schoffelen)

Als ze het van te voren hadden gemeld, dan had de TS bij voorbaat al geweigerd. Nu dacht het bureau wellicht, dat het vanzelf zou wennen. En zo niet, dan stopten ze er gewoon mee. En dat hebben ze dus gedaan.

[Confusion]

NitroX infinity schreef op dinsdag 05 februari 2008 @ 15:23:
Mijn werkgever heeft mij gisteren naar huis gestuurd hierom (na een gesprek hierover waarin ik hem mijn redenen heb verteld)

Hoe ben je dit gesprek ingegaan? Er is nogal een verschil tussen: "Dat verplicht aan tafel zitten bevalt me niet." en "Het samen aan tafel zitten valt me zwaar." Als je iets zegt dat op enige manier beschuldigend over kan komen, dan gaat de ander snel met de hakken in het zand. Als je het op de tweede manier brengt, zou de reactie kunnen zijn: "Oh, maar het is zeker geen verplichting". Als je het op de eerste manier brengt, dan is die reactie al bijna niet meer denkbaar, terwijl het aangekaarte probleem feitelijk hetzelfde is. Ik kan me niet voorstellen dat iemand me naar huis zou sturen, omdat ik uitsprak dat een bepaalde gewoonte door mij als onprettig werd ervaren.

[Verwijderd]

Het voordeel van een pauze is, zoals zovaak al gezegd hier, even weg te zijn van het werk.
Tuurlijk, als je graag aan tafel zit om met de koters te gaan ouwehoeren (als dat op prijs gesteld wordt), moet je dat vooral doen. Maar, als je dat zelf niet wilt en bijvoorbeeld even een boodschap wilt gaan doen... moet dat volgens mij gewoon kunnen / mogen.

[PcDealer]

Confusion schreef op maandag 11 februari 2008 @ 17:41:
[...]

Hoe ben je dit gesprek ingegaan? Er is nogal een verschil tussen: "Dat verplicht aan tafel zitten bevalt me niet." en "Het samen aan tafel zitten valt me zwaar." Als je iets zegt dat op enige manier beschuldigend over kan komen, dan gaat de ander snel met de hakken in het zand. Als je het op de tweede manier brengt, zou de reactie kunnen zijn: "Oh, maar het is zeker geen verplichting". Als je het op de eerste manier brengt, dan is die reactie al bijna niet meer denkbaar, terwijl het aangekaarte probleem feitelijk hetzelfde is. Ik kan me niet voorstellen dat iemand me naar huis zou sturen, omdat ik uitsprak dat een bepaalde gewoonte door mij als onprettig werd ervaren.

Je vergeet denk ik dat TS al eerder een gesprek heeft gehad met WG.

[Gadgeteer]

PcDealer schreef op zaterdag 09 februari 2008 @ 11:11:
[...]
Dat is de essentie van reïntegreren: stap voor stap en begeleid terug in het arbeidsproces. Weleens gehoord van werken op therapeutische basis? Ongeveer hetzelfde. Na een tijd van ziekte met weinig uren en dagen per week weer komen werken, en dat opbouwen zolang dat goed gaat.

[...]
Anders lees je even het hele verhaal van TS. Aan deze opmerking hebben we niets.

Dat is wat ik zei inderdaad, misschien teveel moeilijke woorden, sorry daarvoor.

Ik vraag me eerlijk gezegd wel af waarom deze werkgever dit van zijn mensen verwacht, vind het allemaal maar wat wazig.

[Hydra]

RaZ schreef op dinsdag 05 februari 2008 @ 16:07:
Aan de reactie van KacperK te zien lijkt me dit gewoon de werkgever van de TS.

Hij werkt voor een reintegratiebureau en heeft een 'stage' bij dat bedrijf. Hij vind het bedrijf kennelijk prima, maar de pauzes niet. Natuurlijk kan niemand hem dwingen daar een pauze te nemen juridisch, maar hij heeft zelf ook geen poot om op te staan aangezien hij niet direct bij dat bedrijf in dienst is. Dus die 'baas' kan hem waarschijnlijk gewoon terugsturen.

Dus het is gewoon aan hem. Hij past zich aan, of hij laat dat reintegratiebureau een andere plaats voor hem zoeken.

Ik zou voor zo'n idioot niet eens willen werken...

Ik ook niet, maar ik denk dat wij iets meer te kiezen hebben dan de TS.

[Verwijderd]

Volgens mij heb je ook het volle recht om je pauze te besteden zoals jij dat zelf wil.

[ Voor 55% gewijzigd door Verwijderd op 13-02-2008 14:26 ]

[Verwijderd]

=======

We zijn ondertussen al een paar dagen verder sinds je TS. Hoe gaat het nu op je werk? Is er al wat uit gekomen?

[BeaM-R]

Niet relevant meer aangezien TS al is opgestapt maar....
Misschien was het ook een idee geweest om gewoon mee te eten. Dan zit je je niet te vervelen. Daarnaast lijkt het me ook niet helemaal gezond om de hele dag niets te eten