Hann1BaL schreef op dinsdag 29 januari 2008 @ 12:13:
Het is toch vrij logisch dat een bedrijf wat abonnementen verkoopt, mensen gefascineerd willen houden zodat ze het abonnement behouden? Dus is het vrij logisch dat Blizzard in de doelstellingen van de game heeft staan dat mensen er niet mee op kunnen houden.
Dus het is vrij logisch dat Marlboro de doelstelling heeft dat mensen verslaafd worden en er niet mee kunnen ophouden? Logisch wel ja, maatschappelijk aanvaardbaar? Twijfelachtig.
Nog steeds geldt vrije wil, maar als je door roken een extra zware footprint op de samenleving achterlaat wordt het toch wat minder zwart-wit.
Sensibilisering dringt zich (ook voor games) sowieso op.
Verder een erg goede post, en ik ben het er zeker mee eens. Dus wat betreft bagateliseren, risicogroep, en acceptatie. Niemand gaat moeilijk doen over te lang gamen, het is namelijk 'onschuldig' en je 'doet er niemand kwaad mee' enz.... Echter zal er niemand zijn die dezelfde redenering maakt ivm persoonlijk druggebruik, terwijl het toch beide verslavingen zijn.
Bij kinderen kun je de verantwoordelijk idd bij de ouders leggen. Meestal denken ze ten onrechte: zolang hij daarmee bezig is, hangt hij niet op straat rond, en is het allemaal wel goed zo.
Ik heb beloftevolle mensen zien falen in de uitdagingen die ze opnemen (en waarvoor ze prima voldoen) door games en computers. En daar reken ik mezelf ook bij. Dan gaat het niet zozeer over games maar eerder over algemeen te veel computergebruik. Erg jammer. Zoals je zegt ligt het bij volwassenen veel moeilijker wegens geen controle. Ik hoop dat het vanzelf afzwakt en dat ik in de toekomst de pc, bij manier van spreken, alleen nog zie als de doos waar mails op aankomen. (overdreven gesteld, maar je begrijpt het wel). Dat vergt echter veel discipline.
Het probleem is dat je als student weinig vormen van direct toegankelijk entertainment hebt. De pc is gewoon té gemakkelijk om te vluchten van de verplichtingen. De pc staat er immers altijd en is op zich ook niet echt duur. Wegens de beperkte middelen van de student kan je namelijk niet zeggen: 'ik neem eens de auto en ga ergens anders iets nuttig doen'. Op de pc aanmodderen is zoveel 'makkelijker'.
En wie beweert dat je even grote voldoening haalt uit virtuele prestaties als uit echte, moet eens bij zichzelf te rade gaan. Virtual life primeert niet op real life!! Ik verwijs naar de posts die beweren dat virtuele doelstellingen halen gelijk staat met het halen van doelstellingen in het echte leven.
Je moet gewoon eens heel rustig objectief afstand nemen en het gegeven analyseren voor wat het is. Al die uren die je in games steekt, daar heb je nul komma nul return van. Je hebt alleen gezeten en wat met je vingers bewogen. Wat heb je eraan? Wauw, je kan misschien net iets sneller met uw mousepointer op een object richten. Daar ga je indruk mee maken!
Bij echt sporten train je ook de reflexen, maar dan heb je er nog het voordeel bij dat het gezond is.
En WoW is wel het frapanste voorbeeld. Duizenden (!!!) uren, en waar ben je in feite mee bezig? Je bent de integers op een .txt'tje in een database op een blizzard server aan het veranderen. Beetje account boosten... Dat is alles wat er van die duizenden uren tijdsinvestering zichtbaar en tastbaar is!
UltraR-pc schreef op dinsdag 29 januari 2008 @ 12:29:
[...]
[...]
Ik vind dat toch echt wel meevallen hoor. Het is gewoon een discussie, daarin verdedigen mensen idd hun standpunt ja. Dat is wel wat anders dan op je teentjes getrapt zijn. Ik heb maar 1 persoon in de hele thread gezien die zich aangevallen voelde. Voor de rest wordt er gewoon beschaafd uitgelegd hoe men hier tegenaan kijkt.
Ik hoop niet dat je mij bedoelt? Ik probeer gamen zeker niet te verdedigen, integendeel. Ik heb voordien redelijk hard gereageerd, maar dan in de lijn van het programma, en niet andersom