Einstein had het al jaren bewezen, de ruimte kan gekromd worden. Het kan buigen en strekken want de zon is zwaar genoeg om ons in een baan te houden. Daarnaast zegt String Theory dat het mogelijk is dat de ruimte zich op een membraan bevind. Mogelijk ook dat er een gaatje in gemaakt kan worden, of dat het er al in zit als een handvat van een koffiekopvorm. Dat het opgerekt kan worden als een 'worm hole'.
Om supersnel door het heelal te reizen, moeten we alleen nog een manier vinden om de ruimte van ver hier naar toe te trekken en een gaatje te maken dat groot genoeg is om er iets door heen te sturen. Een foton zou al heel mooi zijn. Dan zijn er twee problemen natuurlijk. Ten eerste kost het gigantisch veel energie om de ruimte te krommen. Ten tweede moeten we ook nog een gaatje prikken/oprekken door een membraan om bij die andere kant te komen. So far so good.
En toen kreeg ik gisteren een idee over ruimtekrommingen terwijl ik de was uit de wasmachine haalde. Ik stoorde me aan een poloshirt waarbij de mouw helemaal naar binnen was gevallen en het een grote lap textiel was met overal plooien.
Wat nou als het idee van onze ruimte op een verkeerde aanname in het model berust. Op het model dat we op een membraan zitten en dat het veel moeite gaat kosten om het te krommen. Waarom zou het membraan zich vormgeven als een uitgestrekte structuur? Wat nou als de ruimte al gekromd is, als een vers gewassen plooid polo-shirt? Misschien met een nog fijnere structuur, met miniscule gaatjes. Dit betekent in feite dat alle ruimte ook hier vlakbij zit.
Een klein beetje krommen zou dan ook mogelijk moeten zijn, met als resultaat dat je enkele kilometers kan krommen. Misschien minder, centimers? Dan zou ik een foton ook een klein stukje instant moeten kunnen verplaatsen.
Daar zijn wel onderzoeken naar geweest, maar daar zit altijd een catch in. We kunnen informatie instant verplaatsen, maar dat heeft te maken met entanglement van twee fotons. Ook zijn we er in geslaagd om fotonen stil te zetten. Maar weet iemand of het ook mogelijk is of een foton instant te verplaatsen? Of ruimer, hoe denken jullie over het idee dat de ruimte al geplooid is?
Om supersnel door het heelal te reizen, moeten we alleen nog een manier vinden om de ruimte van ver hier naar toe te trekken en een gaatje te maken dat groot genoeg is om er iets door heen te sturen. Een foton zou al heel mooi zijn. Dan zijn er twee problemen natuurlijk. Ten eerste kost het gigantisch veel energie om de ruimte te krommen. Ten tweede moeten we ook nog een gaatje prikken/oprekken door een membraan om bij die andere kant te komen. So far so good.
En toen kreeg ik gisteren een idee over ruimtekrommingen terwijl ik de was uit de wasmachine haalde. Ik stoorde me aan een poloshirt waarbij de mouw helemaal naar binnen was gevallen en het een grote lap textiel was met overal plooien.
Wat nou als het idee van onze ruimte op een verkeerde aanname in het model berust. Op het model dat we op een membraan zitten en dat het veel moeite gaat kosten om het te krommen. Waarom zou het membraan zich vormgeven als een uitgestrekte structuur? Wat nou als de ruimte al gekromd is, als een vers gewassen plooid polo-shirt? Misschien met een nog fijnere structuur, met miniscule gaatjes. Dit betekent in feite dat alle ruimte ook hier vlakbij zit.
Een klein beetje krommen zou dan ook mogelijk moeten zijn, met als resultaat dat je enkele kilometers kan krommen. Misschien minder, centimers? Dan zou ik een foton ook een klein stukje instant moeten kunnen verplaatsen.
Daar zijn wel onderzoeken naar geweest, maar daar zit altijd een catch in. We kunnen informatie instant verplaatsen, maar dat heeft te maken met entanglement van twee fotons. Ook zijn we er in geslaagd om fotonen stil te zetten. Maar weet iemand of het ook mogelijk is of een foton instant te verplaatsen? Of ruimer, hoe denken jullie over het idee dat de ruimte al geplooid is?