Een belastingvoordeel dat ik alleen krijg omdat ik een hoop geld erin investeer. Dat zij ook zou kunnen hebben als ze een huis zou kopen. Het is echt een non-argument, en effectief gezien speelt het niet mee in deze discussie

[...]
Ze had met aandelen en opties ook al haar geld kunnen kwijtraken. Het valt me nog mee, dat je niet zegt dat je vriendin haar geld beter in het
winnende Oudejaarslot had kunnen investeren!

Je hebt het nu
achteraf over rendementen van aandelen en opties, en laat de risico's gemakshalve maar achterwege.
Maar je moet toch zelf ook inzien dat dit onzin is?
Jij hebt het nu achteraf over de rendementen van huizen. Jij kunt evenmin voorspellen of de huizenprijzen volgend jaar met 50% kelderen. Dat de kans onwaarschijnlijk is? Absoluut. Dat de kans dat de effectenbeurs volgend jaar crasht net zo onwaarschijnlijk is? Net zo absoluut.
Je hele aannamefout zit in dat je een huis als een geld-melkkoe ziet. Nee dat is het niet, het is een risicodragende lange-termijnsinvestering. Laag risico ja, maar lang niet zo laag als bijvoorbeeld staatsobligaties. Sterker nog, vastgoed is gewoon een net zo geaccepteerde beleggingssector als olie, ICT en financials, die bekend staat om lager risico en rendement.
Je haalt het afgelopen jaar aan, wat voor de huizenmarkt een slecht jaar was. Maar zelfs toen zijn de prijzen niet gedaald. Kijk echter eens naar de waarde-vermeerdering van de huizen in de laatste 10 jaar! En daar zitten nauwelijks risico's aan. Natuurlijk zijn met opties/aandelen nog hogere rendementen te behalen, maar dan wel ten koste van veel grotere risico's.
Maar je zegt nu dus zelf ook wat ik hierboven al zeg

Zou je vanuit jouw optiek dan ook niet liever het huis (en dus de hypotheek) voor de helft op de naam van je vriendin zetten, om het geld wat je daarmee uitspaart, zélf te beleggen?

Afgezien van een paar haken en ogen zou ik dat best overwegen. Deze haken en ogen zijn onder meer dat ik mijn huis als een low-risk lange-termijnsinvestering zie van m'n eigen kapitaal, en ik geen reden heb om m'n portefeuille te gaan rondshuffelen om deze low-risk investering te verplaatsen naar andere fondsen. Volgende probleem is dat het stapels notariskosten met zich meebrengt, en nog eens net zoveel als je ooit breekt. Not to mention de enorme ruzies en advocatenkosten als het zover is om m'n geld uit de belegging terug te krijgen.
Beleggingstechnisch stel je feitelijk voor om m'n low-risk low-gain investering met lage lopende kosten te veranderen in een medium-risk lower-gain investering met hoge lopende kosten. Praktisch is anders
En waarom zou je er over moeilijk doen? M'n vriendin heeft het standaard over
ons huis,
mijn huis en
thuis als ze het over ons huis heeft. Daar gaat het toch uiteindelijk om, dat ze er met plezier woont en het haar thuis is? Waarom moet er zonodig een gadverdammes saai en zakelijk papiertje bij de notaris passeren volgens de "romantici" hier voordat je samen van een huis kunt genieten?