http://www.digitimes.com/news/a20050330PR204.html
Slecht artikel, vol met flauwekul om investeerders te misleiden.
Die Jonathan Dorsheimer is een "Equity Research Analyst" voor Adams Harkness, dit is een bedrijf dat advies geeft over technologische trends.
De CCFL en LED backlightning hebben totaal niks te maken met de respons tijd van een display.
Bij CRT monitoren heb je een hoge verversingsfrequentie nodig om het "trillen" van het beeld onzichtbaar te maken.
Dit komt omdat de pixel die oplicht zelf de bron van het licht is, in een kleine tijdsinterval moet er dus voldoende energie worden toegevoerd om deze te laten oplichten totdat de elektronenstraal dezelfde pixel weer aanstuurd.
De licht intensiteit van de pixel is direct na het aanstralen van de electronenstraal het hoogst, om vervolgens uit te doven.
Het menselijk ook middeld de intensiteit echter uit, hoe goed je oog dit doet verschilt van persoon tot persoon.
Het kan dus zijn dat de ene persoon een beeld wel als flikkerend ervaart en een ander niet.
Door nu de schrijfsnelheid van de electronenstraal te verhogen, zal de pixel vaker en dus minder intensief belicht te hoeven worden.
De middeling van licht door het menselijk oog werkt zeer snel, echter de waarneming in de hersenen is traag, verhoging van de beeldfrequentie heeft dus een zeer positief effect.
Nu bij LCD schermen is de achtergrond verlichting constant, CCFL's worden op dusdanig hoge frequenties bedreven dat het menselijk oog dit niet waarneemt (150kHz tot 1MHz), er zijn twee manieren om de intensiteit te regelen.
D.m.v. het regelen van de stroom door de CCFL of door puls-breedte-modulatie (aan-uit modulatie) kan de gemiddelde lichtintensiteit geregeld worden.
Dezelfde methoden gebruikt men ook voor LED's, ook hier gaat dit op dusdanig hoge frequenties dat dit niet waarneembaar is voor het menselijk oog.
Achtergrond verlichting bij een TFT-LCD en de respons tijd van pixels hebben helemaal niks met elkaar te maken.
Dit zijn twee gescheiden mechanismen.
LED backlightning is gewoon een volgende "innovatie" om het maximale redament te halen uit bekende technologie.
Ok waarschijnlijk gebruikt het wat minder energie en is het compacter, dat zijn eiegenlijk de enige pluspunten.
De polaritsatie van een LCD pixel is afhankelijk van de spanning tussen de twee pixel elektroden.
Deze hebben dus een zekere capaciteit (condensator), voordat de TFT-panelen hun intrede deden had je men name passieve (S)TN ((super)twisted numatic) panelen, hier werden de pixel condensatoren vanuit de sturingselectronica van de juiste spanning voorzien.
Dit resulteerde in een trage respons tijd, dit heeft men later verbeterd door de panelen te voorzien van een actief element (de dunne film transistor).
Bij overdrive panelen maakt men waarschijnlijk gebruik van hogere spanningen om de pixelcondensator sneller op de juiste spanning te krijgen, op zich niet revolutionair maar het stelt wel hogere eisen aan het paneel en de stuurelectronica (het is dus kostbaarder).
Wat betreft OLED displays, tenzij men een methode vindt om elke pixel constant van de juiste stuurstroom weet te voorzien, krijg je hier ook weer het probleem van de verversingsfrequentie terug zoals je dat tegenkomt bij CRT's.
TFT's hebben dit probleem dus niet vanwegge hun constante achtergrondverlichting en geheugenwerking van de pixelcondesator (wat matrix aansturing dus mogelijk maakt = goedkoop).
[
Voor 5% gewijzigd door
Verwijderd op 13-04-2005 09:48
]