[gsm]De zin en onzin van een gsm voor kinderen < 14

[zwahiel]

Nou om andere topique's niet te verklooien hierbij een apart topique...

Zoals ik al in andere topique's aangegeven heb vind ik het totale onzin om een kind een mobiel te geven.

Het is wel stoer voor een kind, ze vinden 't leuk, maar om nou echt het nut te bespreken, dat is er gewoonweg niet!

Mensen komen met argumenten dat ze zo weten waar hun kind is, ik vind dit complete nonsens! Vroeger had niemand een mobiel en mensen wisten niet altijd waar hun kroost uithing, toch leven we nog steeds!
Je hoéft helemaal niet te laten weten dat je 5 minuten later komt of bellen om vragen wat je eet vanavond, onzin!


Kinderen zijn veel teveel bezig met hun agenda in te plannen hun "afspraken en relaties" up to date te houden. Hebben ze nog tijd over om te spelen, tijd over voor hun vriendjes, tijd over om gewoonweg kind te kunnen zijn. Zonder verplichtingen en andere shit...?

Vroeger speelde je in je vrije tijd of je ging naar een vereniging, liefst een sportclub, nu zit je achter je grijze pc, je speelt bijna niet meer, de zon is veel te fel omdat je nooit buiten komt als kind en je hele jeugd wordt gewoon naar de klote geholpen omdat je ouders continue grip op je uitoefenen!

Waar gaat 't heen?
Ik ben leiding bij scouting dus ik weet heus wel zelf waar ik het over heb, kom genoeg buiten en spendeer echt niet al mijn vrije uren aan de pc!
Je ziet gewoon kids van 10 jaar met een mobiel rond lopen, er zijn er zelfs met een heuse agenda! Dat heb ik niet eens als 22 jarige student!

[Gully]

Ik vind het wel een heel donker beeld wat je schetst. Het grootste deel van he betoog gaat over de zin die een mobiel überhaupt heeft, en niet eens zozeer wat een kind daarmee moet. Tuurlijk, vroeger kon het zonder mobiel ook, maar tijden veranderen nu eenmaal. Vroeger kon je ook met een hengel je eigen vis vangen om te eten, nu kopen we het in de winkel. Het is een verandering in het communiceren van de mens; gsm, sms, mms, internet, chat, msn etc. Ik denk dat de mogelijkheden om te communiceren ook kan bijdragen in een betere sociale omgang tussen mensen. Ook kinderen horen daarbij, ook voor hen verandert het en zij gaan nu eenmaal ook mee met de tijd. Kinderen van 3 weten ook al wat het is om te bellen, waarom dan <14 niet een mobiel? Ik zie ze er echt niet minder om spelen of "kind" zijn. Mobiel bellen hoort nu misschien wel bij het spelen, anders dan vroeger, dat wel. Vroeger leesden ze een boek, nu bellen ze met vriendjes... wat is daar mis aan? Ben je dan minder kind??

offtopic:
volgens mij is het topic ipv topique

[ Voor 22% gewijzigd door Gully op 24-11-2004 12:39 ]

[Jan Jaap]

Ik heb mijn eerste mobiel gekregen van mijn ouders toen ik 12 was. Toen ging ik naar de brugklas en moest ik elke dag 2x een uur fietsen naar school.
Natuurlijk kan dat ook zonder mobiel, maar ik en mijn ouders vonden het wel een prettig idee als ik er eentje had.

[Buzz_Lightyear]

zwahiel schreef op woensdag 24 november 2004 @ 12:28:, er zijn er zelfs met een heuse agenda! Dat heb ik niet eens als 22 jarige student!

offtopic:
Miss niet eens zo'n slecht idee om er toch een aan te schaffen; handig als je weet voor welk tentamen je gezakt bent...

Maar inderdaad, het loopt soms de spuigaten uit.
Ikzelf verkoop die handel dus; meestal aan ouders, kinderen kunnen niet > 100 euro neerleggen. Wat vooral opvalt is dat ouders hierin zo gemakkelijk meegaan. Een verjaardags/kerst cadeau is zonder morren een gsm, ook al is het kind 10 en is het beltegoed na 2 weken er helemaal doorheen. Dit verhaal gaat overigens ook op voor een PS2/Xbox...

Het grootste punt is gewoon dat ouders tegenwoordig retemobiel zijn (en ook helemaal instorten als ie 10 dgn op rep. moet ) en daardoor hun kinderen ook graag willen bereiken...tenminste, dat is meestal de smoes waarmee het toestel wordt aangeschaft.
Als 10 jarige kun je je natuurlijk niet op het schoolplein vertonen zonder gsm. Misschien is dat gewoon een issue van deze tijd; iedereen weet vast van z'n schooltijd nog wel dingen die je perse "moest" hebben... (gameboy (de old-school grijze versie he) )

[Nik]

Ik ben benieuwd wat ze met de kosten gaan doen. Ik bedoel, zo'n kind kan gaan bellen, en ja, er wordt grof geld aan verdient (denk ik). Dat is iets wat veel mensen ook niet zien (kinderen hebben geen besef wat geld waard is, nee, zelfs niet als ze 10-12 zijn).

[Beekforel]

Super__Nerd schreef op woensdag 24 november 2004 @ 12:41:
Ik heb mijn eerste mobiel gekregen van mijn ouders toen ik 12 was. Toen ging ik naar de brugklas en moest ik elke dag 2x een uur fietsen naar school.
Natuurlijk kan dat ook zonder mobiel, maar ik en mijn ouders vonden het wel een prettig idee als ik er eentje had.

Ik moest ook iedere dag meer dan een uur fietsen, maar dat ging prima zonder GSM. Voor een lekke band had ik een bandenplaksetje bij me. Als m'n fiets voor mij onherstelbaar stuk was (wiel dubbel) dan ging ik bij iemand achterop of ik belde aan bij het eerste de beste huis om te vragen of ik even de telefoon mocht gebruiken.
Tegenwoordig heb ik wel een GSM, vanwege m'n werk bijvoorbeeld. Veel klanten hebben regelmatig vragen en mijn ouders vonden het niet echt leuk dat zij daarmee lastig gevallen werden etc. Mijn broertje die momenteel 17 is leeft nog steeds zonder GSM, niet omdat hij het niet kan betalen oid maar gewoon omdat hij het niet nodig vind. Als hij iets wil vragen aan iemand gaat ie naar diegene toe en stel dat ie wat later komt, dan zie je dat vanzelf.
Ik ben het wel met zwahiel eens, gaat het niet een beetje te ver tegenwoordig?

[Buzz_Lightyear]

proller schreef op woensdag 24 november 2004 @ 12:50:
Ik ben benieuwd wat ze met de kosten gaan doen. Ik bedoel, zo'n kind kan gaan bellen, en ja, er wordt grof geld aan verdient (denk ik). Dat is iets wat veel mensen ook niet zien (kinderen hebben geen besef wat geld waard is, nee, zelfs niet als ze 10-12 zijn).

Keertje ringtone bestellen -> abonnement op het prepaid mobieltje en hup, elke dag verdwijnt er een euro van het tegoed...
Of ff surfen op Vodafone Live, I-mode, etc...aangezien een heleboel mobieltjes dattegenwoordig standaard kunnen

Voor ze erachter zijn wat het allemaal kost...

[Yofresh]

De maatschappij verandert, vroeger had ook niet iedereen pc, en nu wel, en daar hoor ik je niet over klagen.

Ook moet kinders iets na te doen hebben, meisjes spelen jarenlang met poppen, jongens doen de thunderbirds na, popsterren zijn rolemodels ed. En als ze zien dat hun stoere vriendje of die stoere popsterren mobieltjes hebben willen ze er ook 1.

Ik zou zeggen, tsja, het is een deel van het leeringsproces, ze leren immers met geld om te gaan, de ouders hebben een stukje meer veiligheid, ik zou me als vader best lullig voelen als mijn zoontje in elkaar gemept wordt en mijn vrouw is radicaal tegen een mobieltje, ook is het handig voor de kinders als ze te laat achterkomen dat ze al thuis hadden moeten zijn. Ook is de wereld er in mobiliteit er enorm om voor uitgegaan, als papa moet overwerken en het zoontje is niet thuis, kan hij altijd nog het zoontje bereiken.

Ik kan echter ook de ophef begrijpen, je ziet dingen die in jou jongere jaren nog niet voorkwamen, meisjes beginnen nu ook al veel vroeger aan strings ed, maar nogmaals, de maatschappij is in verandering en ik ben het ook nog steeds niet eens dat kribbe in de nieuwe bijbel is vervangen voor voederbak

[Verwijderd]

Ik ben het helemaal met zwahiel eens.
Wat heeft een 10-jarige aan een mobieltje?

Wie moet hij bellen? Andere vriendjes? Hou toch op die zitten namelijk op dat moment gewoon bij hem in de klas, op de basisschool. Dat is geen uren fietsen. Dat is geen plek waar er geen toezicht is.

Een mobieltje is geen speelgoed waar een kind van 10 behoefte aan heeft. Die speelt liever vrij en ongestoord. Het zijn de ouders die willen weten waar hun kroost uithangt, wat un kinderen op dat moment uitvreten. Die aan andere ouders graag willen laten zien dat hun kind met de nieuwst Nokia rondloopt.

Hou toch op met dat materialistische gedoe en praat kinderen dit soort dingen toch niet aan. Laat een kind eens kind zijn! En ja daar hoort kattekwaat uithalen, fikkie stoken in het bos en wat al niet meer gewoon bij. En ja, dan vergeet een kind soms weleens de tijd en komt hij 'te laat' thuis. Jammer... maar dat hoort er nu eenmaal bij.

Nee, ouders stoppen hun kroost liefst zo snel mogelijk in het gareel, behandelen hun kind het liefst als een volwassenen.... maar het is en blijft natuurlijk gewoon een kind.

Voor de veiligheid? Onzin.... iemand die kwaad wil pakt zo'n mobieltje heus wel af van een kind en flikkert hem weg. Weg veiligheid.

Nee mensen, mij krijg je niet overtuigd van het nut van een mobieltje voor kinderen. Willen ze een mobieltje, dan sparen ze er maar voor!

Wedden dat als puntje dan bij paaltje komt ze dan liever het 'ouderwetse' speelgoed willen hebben?

[Sequence]

mobieltje is leuk, punt.

het is gewoon speelgoed, niks meer en niks minder. bereikbaarheid boeit niet bij een kind van 10.. die is of op school, op het voetbalveldje of bij een van zijn/haar vriendjes/vriendinnetjes. dus je kind terugvinden behoeft echt geen telecomnetwerk!

en dat die kinderen het leuk vinden omdat alles en iedereen om hun heen ook zo'n ding heeft (het is natuurlijk begonnen met de 16jarige jeugd die er mee begon, toen broertjes van 14 ook etc etc etc.) is niet meer dan logisch. en dat ze dat speelgoed, wat iets moderner is dan ons ouderwetse Lego, willen hebben is toch prima? kunnen ze lekker sms'en enzo en spelletjes spelen op dat ding.

wat ik echter wel een probleem vind is het bijbehorende beltegoed dat door veel ouders zonder pardon wordt opgewaardeerd als het op is. juist dat is iets waarvan ik vind dat het kind dat dan maar van zijn zakgeld oid moet betalen, daarmee leer je ze met geld omgaan () en ik vind het maar nix dat de kids tegenwoordig onbeperkt zitten te sms'en met de buurjochies..

[Verwijderd]

"Hoi schat, waar ben je": vraagt mama die buiten op het schoolplein staat. "Ik ben nog bij juf in de klas": antwoord het jongetje.

Dit is één van de voorbeelden van zinloze mobiele communicatie op een basisschool. Ik kan een ellelang verhaal met voorbeeld noemen waarbij vele euro's verbeld worden. In veel gevallen bellen de ouders zelfs op, dus voor een kind is het absoluut geen leerproces om met geld om te gaan. Immers betalen de ouders ook de telefoon en de belminuten voor deze kinderen. Kinderen leren pas met geld omgaan, als ze zelf moeten sparen voor een telefoon en de belminuten.

Toch sta ik niet negatief over het hebben van een telefoon. Er zijn genoeg voorbeelden aan te halen dat het daadwerkelijk bijdraagt aan de veiligheid van het kind of dat het een nuttig telefoontje was. Dit zul je als ouders wel moeten bijbrengen (lees opvoeden ).

Bij deze opvoeding hoort ook dat het vanzelf spreken is, dat kinderen hun mobiel uitzetten op school. Het is toch belachelijk dat een kind van 6 de les uit loopt met het excuus van een telefoontje Mijn moeder is lerares en heeft dit letterlijk meegemaakt. Zij hanteert de regel dat alles wat niet met school/de les te maken heeft, wordt afgepakt. Dus ook deze mobiel is in de lade terrecht gekomen. Aan het einde van de dag stond zijn moeder op hoge poten aan haar bureau. De arrogantie van zo'n ouder

Kortom het is kort door de bocht om te zeggen dat het onzin is, maar ik vind dat ouders hun kinderen wel overwogen zo'n ding moeten geven. Immers doen zij er net zo hard aan mee om nutteloos te bellen. Zo zijn ouders ook vaak diegene die een tv, dvdspeler, spelcomputer, etc kopen voor een verjaardag en vervolgens klagen dat hun kids alleen nog maar op hun kamer zitten.

Ik heb zelf een mobiel en verbelde voorheen rustig 500 a 600 minuten per maand. De laatste maanden ben ik op mijn kosten gaan letten (omdat ik spaar voor een nieuwe auto) en heb mijn belminuten terug kunnen bellen tot een kleine 200 (voor mij) nuttige belminuten.

Maar ja, het blijft allemaal een kwestie van eigen interpretatie. Wat de een nuttig vindt, vindt de ander nutteloos.

[Jan Jaap]

Beekforel schreef op woensdag 24 november 2004 @ 12:56:
[...]

Ik moest ook iedere dag meer dan een uur fietsen, maar dat ging prima zonder GSM. Voor een lekke band had ik een bandenplaksetje bij me. Als m'n fiets voor mij onherstelbaar stuk was (wiel dubbel) dan ging ik bij iemand achterop of ik belde aan bij het eerste de beste huis om te vragen of ik even de telefoon mocht gebruiken.
Tegenwoordig heb ik wel een GSM, vanwege m'n werk bijvoorbeeld. Veel klanten hebben regelmatig vragen en mijn ouders vonden het niet echt leuk dat zij daarmee lastig gevallen werden etc. Mijn broertje die momenteel 17 is leeft nog steeds zonder GSM, niet omdat hij het niet kan betalen oid maar gewoon omdat hij het niet nodig vind. Als hij iets wil vragen aan iemand gaat ie naar diegene toe en stel dat ie wat later komt, dan zie je dat vanzelf.
Ik ben het wel met zwahiel eens, gaat het niet een beetje te ver tegenwoordig?

Zoals ik al zei: Natuurlijk kan dat ook zonder mobiel, het is gewoon een lekker idee dat je hem bij je hebt.
Bandenplaksetje had ik ook bij me, achterop gaan bij iemand anders was vaak ook moeilijk, fietste regelmatig alleen. Lopen naar het dichtstbijzijnde huis was vaak een paar kilometer, niet echt prettig dus.