Er staan hier een paar zaken die niet helemaal kloppen...
Als je de response van een gesloten speaker gaat corrigeren naar die van een basreflex speaker dmv. een gewone (evt. parametrische) equaliser, dan krijg je inderdaad een group delay die ongeveer gelijk is bij beide systemen. Zowel een basreflex systeem als een equaliser steunen op een gedempte resonantie, de Q is relatief groot. Hierdoor ga je bij de resonantiefrequentie van het systeem wel de gewenste output halen, maar in het tijdsdomein zit je met een vertraging - de group delay.
Een linkwitz transform is echter iets helemaal anders. Als je de response van een gesloten systeem aanpast dmv. een linkwitz transform, kan je de Q vrij kiezen. Als je deze voldoende laag kiest, blijft de group delay laag, en vér onder die van een basreflex systeem. Je hebt dan wel een andere response, een low-Q response met een veel tragere afval in het laag.
Wat mij betreft heeft zo'n low-Q systeem de voorkeur. Je combineert 2 voordelen: ten eerste heb je minder group delay, en ten tweede heb je een tragere afval in het laag. Zo'n tragere afval combineert beter met de roomgain van een doorsnee kamer, waardoor de inroom response ook nog eens vlakker wordt. Een basreflex systeem dat tot de tuning frequentie perfect vlak is, en daaronder met 24dB/octaaf afvalt, zal doorgaans in-room te hard klinken rond de tuning-frequentie, terwijl je onder de tuning frequentie al vrij rap niks meer hoort.