:strip_exif()/u/15856/sig_small.gif?f=community)
Ik zag hem maar niet verschijnen, dus dan maak ik hem wel ff
Beschrijving:
Silent Hill is een stadje waar het kwaad gewoon als een CO2 wolk elk hoekje
binnengedrongen is en uiteindelijk een bijzonder 'onprettig' effect heeft op de
bewoners ervan. Het is zo'n soort vakantiedorp dat achter de schermen gerund
wordt door duivelaanbidders en ander onhygiënisch tuig. In elk van de voorgaande
Silent Hill games speelde de actie zich hier af of werd ze er onontkoombaar
naartoe getrokken. Silent Hill 4: The Room breekt met deze traditie en heeft het
naburige South Ashfield als decor.
De meeste gameplay draait overigens rond een slecht onderhouden
appartementsgebouw, een vervloekte kamer en de man die daarin woont. Dat is
overigens niet het enige verschil met de vroegere games. Zo wordt deze keer het
eerste met het derdepersoonsstandpunt afgewisseld in een gameplay die de
nadruk zowel op combat als op itemmanagment plaatst. Het resultaat is niet
helemaal geslaagd, maar The Room behoud zonder twijfel de donkere,
ongemakkelijke sfeer die je van een Silent Hill titel mag verwachten.
De onfortuinlijke hoofdpersoon van Silent Hill 4 is Henry Townsend, een man die
voorheen een vrij gewoon leventje leidde in South Ashfield. Op een nacht begint hij
echter last te hebben van steeds terugkerende nachtmerries en hevige
hoofdpijnen. Langzaam maar zeker wordt duidelijk dat zijn appartement vervloekt
lijkt. Zijn telefoon doet het niet meer, zijn buren horen zijn hulpgeroep niet en zijn
vensters en deuren lijken geblokkeerd door een onverklaarbare kracht. Alhoewel,
zijn deur is eerder afgesloten door een reeks zware kettingen ... aan de
binnenzijde!
Daarboven vindt hij (jij) een briefje waar in rode letters de waarschuwing 'ga niet
naar buiten! Walter' te lezen staat. Bij het onderzoeken van zijn beperkte
leefwereld ontdekt hij een ruw mansgroot gat in de badkamermuur. Bij gebrek aan
andere opties raapt hij zijn moed bijeen en kruipt hij door dit 'ontsnappingsgat'.
Hier begint een reis die stap voor stap het gruwelijke verleden van zijn
appartement ? Room 302 ? en de identiteit van Walter prijsgeeft.
Zoals gezegd krijg je in Silent Hille 4 twee gameplay modes: een
eerstepersoonsstandpunt dat je zal gebruiken om Henry doorheenzijn
appartement te sturen en een derdepersoonsmode voor het verkennen van de
vreemde alternatieve werelden die hij zal bezoeken wanneer hij door zogenaamde
'portalen' gaat. In Room 302 (en dus de eerste persoon) gebruik je de linkse stick
om rond te bewegen en de rechtste om om je heen te kijken. Wanneer je Henry's
ogen op die manier over een bepaald object beweegt dat hij kan onderzoeken of
manipuleren zal er een klein oogballetjes in de hoek van je scherm verschijnen.
Met een druk op de knop bekijk je het dan van naderbij. Soms moet je echt
opletten hoe je je blik precies richt, want er kunnen meerdere van deze
interactieve objecten en mogelijkheden in één standpunt huizen.
Een voorbeeld, je kan het venster proberen open te maken, of je kan er doorheen
gluren voor een mooi uitzicht op South Ashfield en de ramen aan de overkant van
de straat. Bij de deur kan je de deurknop proberen, de onderkant bekijken om te
zien of er geen briefjes onderdoor geschoven zijn of door het sleutelgat gluren. Als
je niet voorzichtig te werk gaat is het best mogelijk om bepaalde van deze
interactiemogelijkheden te missen. De truuk is een beetje kunstmatig te
experimenteren met verschillende plaasten van waaruit je naar zo'n hoek van de
kamer kijkt. Het is immers heel frustrerend als je door het sleutelgat tracht te kijken
en de game steeds maar opnieuw denkt dat je de boodschap op de deur nog eens
wil lezen. Creepy is wel dat de kamer langzaam maar zeker in een ruïne
veranderd, er geleidelijk aan meer informatie naar boven komt en de sfeer alsmaar
griezeliger wordt.
De meer vertrouwd overkomende derdepersoons-actiegedeelten van Silent Hill 4
vinden plaats in verschillende droomachtige alternatieve werelden die je bereikt
door doorheen een van de mysterieuze portalen in Room 302 te stappen. Zo
bezoek je een soort metro, een woud, een hospitaal en meer lugubere locaties. Je
vind hier wapens, items die je gezondheid terug op peil brengen, sleutels en ander
handig materiaal. Je merkt echter al snel op dat je maar zoveel kan meedragen. Dit
zorgt ervoor dat je op de duur vrij vaak korte trips terug naar je kamer maakt om
er de gevonden items te droppen.
Je zou kunnen zeggen dat deze beperking een zekere managmentsstrategie in de
game gooit, maar in dit geval is het eerder irritant, zeker als je in latere gedeelten
belangrijke ruimte in je broekzakken moet opofferen aan enkel de noodzakelijkste
items. Je kan zelfs niets gewoon droppen, dus als je iets hebt opgeraapt, beslist
het niet nodig te hebben omdat je tien meter verder iets echt nuttigs vindt, zit er
vaak maar één ding op: terug naar je kamer, zakken leegmaken en terugkeren.
Een voordeel is wel dat je Room 302 tegelijk de enige plaats is waar je je spel kan
opslaan.
Al dit verkennen is minder makkelijk gedaan dan gezegd. Je krijgt immers weer
gezelschap van een hele reeks afzichtelijke tegenstanders die je maar al te graag
een gruwelijke 'makeover' geven. In tegenstelling tot voorgaande Silent Hill games
krijg je nu wel hectische combat voorgeschoteld. De vijand ontwijken is ook veel
moeilijker ofwel omdat de omgeving te weinig uitwijkmogelijkheden biedt ofwel
omdat ze gewoonweg met teveel of te agressief zijn. Je gaat daarom iets
behoedzamer en minder snel te werk dan in de vroegere titels van deze reeks en
zeker wanneer je avonturieren bemoeilijkt wordt doordat je bijvoorbeeld iemand
moet escorteren en beschermen.
Het vechten zelf is wel vrij eenvoudig gehouden. Je kiest uit een aantal hand of
vuurwapens, druk de rechter muisknop in om in gevechtshouding te gaan staan en
begint dan te slaan, hakken of knallen. Je richt automatisch op de dichtsbijzijnde
tegenstander en een vaak reddende jump-dodge move brengt je op kritieke
momenten net buiten de reikwijdte van de vijand. Wanneer een tegenstander
neergehaald is, mag je er als vanouds weer op schoppen om te zorgen dat ze ook
neer blijven. Sommige vijanden zijn echter van een heel ander kaliber dan louter
zombiemateriaal. Zo zijn er een soort geesten die je niet eens hoeven aan te
vallen om schade te berokkenen. Je hoort een fluitend geluid als ze in de buurt zijn
, je scherm wordt rood en als je dan gewoon blijft staan zal Henry in pijn naar zijn
hoofd grijpen terwijl zijn gezondheidsmeter langzaam leegloopt.
Screenies:
Overige info
Platform : Xbox, PS2, PC
SH4 Website
edit:
Ik zal thuis wel ff wat meer screenies maken van verderop in het spel en later posten
Ik zal thuis wel ff wat meer screenies maken van verderop in het spel en later posten
[ Voor 4% gewijzigd door Hans.Solo op 09-10-2004 01:17 ]
99 bugs in the code , 99 bugs in the code
Take on down and patch it up...
117 bugs in the code.
/u/75021/avatar.png?f=community){kind=avatar}
/u/64936/crop560fa53296a1c.png?f=community)
:strip_icc():strip_exif()/u/92290/crop5e2dc49c416f4_cropped.jpeg?f=community)
:strip_exif()/u/22932/changingcolours.gif?f=community)