Dat gaat enkel over cd-recordable. Een gewone gestampte cd uit de winkel gaat mits goed behandeld en bewaard binnen gebruikspecificaties minstens een paar honderd jaar meegaan. Waarschijnlijk zelfs veel langer. Natuurlijk is dat vrijwel utopisch omdat er steeds wel krassen op komen.
Ook een degelijke cd-recordable zou in principe makkelijk een mensenleven mee moeten kunnen gaan. Helaas is de overgrote meerderheid van de opneembare schijfjes in de handel pure bagger. Ik heb hier zelf opneembare cd's die ondertussen rond de 8 jaar oud zijn en nog steeds zo vlot uitlezen als de dag dat ze geschreven werden. Block error rate metingen op die cd's tonen aan dat het varval over de voorbije 8 jaar vrijwel verwaarloosbaar was. Dat wil zeggen dat de kans groot is dat ze er minstens nog een dikke 50 jaar bij kunnen hebben. Dat zijn cd's van enkele merken die na al die jaren niet één uitvaller hebben opgeleverd (behalve natuurlijk cd's die ik zelf stuk heb gemaakt door onvoorzichtigheid).
Desalniettemin heb ik sinds de beginjaren van de cd-recordable natuurlijk ook al veel merken gehad die na enkele jaren om zeep waren (soms zelfs maanden!). Zeker de laatste jaren domineren de baggermedia door de ware prijzenoorlog onder de opneembare schijfjes. Het probleem bij de recordable media is dat op voorhand nooit te zeggen valt hoe lang ze bewaarbaar zullen blijven. De enige methode is geregeld steekproeven nemen. Wanneer na pakweg 2 jaar de error rate (*) nog steeds niet noemenswaardig gestegen is, dan kun je er van uit gaan dat de schijfjes vele tientallen jaren zullen meegaan. Maar bij de meeste merken is het na enkele jaren al duidelijk dat je best de cd kopieert naar een nieuw schijfje of je gaat er niet lang meer plezier aan beleven...
Cd-rw is nog een ander verhaal. Deze gebruikt een faseveranderingstechniek. Het probleem is echter dat traag maar zeker de ene fase terug naar de andere migreert. Met andere woorden, de data 'vervaagt' op een rewritable schijfje. Veel langer dan enkele jaren is de data doorgaans niet houdbaar.
*: De error rate meting omvat de foutsignalen binnen de CIRC-decoder van de cd-romspeler (de zogenaamde E-signalen uit C1 en C2). Slechts weinig spelers kunnen deze gegevens weergeven. Aan de uncorrectables (die elke moderne cd-romspeler kan weergeven) heb je niets - een uncorrectable betekent dat je te laat bent.
Maar ook vinyl kan makkelijk een mensenleven meegaan (en veel langer). Het probleem is dat in tegenstelling tot bij cd het medium fysiek wordt uitgelezen. Het medium slijt dus bij elke keer afspelen. De levensduur wordt dan ook hoofdzakelijk beperkt door de kwaliteit van de naald, het gewicht op de arm en het aantal malen afspelen. Doordat er ook geen enkele vorm van foutcorrectie op vinyl staat zullen alle krasjes meteen leiden tot hoorbare artifacten.
Maar als je een nieuwe vinyl en een nieuwe geperste cd in een geklimatiseerde kluis zou steken, en over pakweg 100 jaar er weer uit zou halen, dan zullen beiden nog afspelen als nieuw.