Iedereen droomt dat mag onderhand wel algemeen bekend zijn. 
Alleen merk ik het laatste half jaar dat het dromen bij mij toch anders gaat dan al die jaren ervoor. Normaal gesproken begin je namelijk niet met dromen na 5 minuten voor zover ik weet.
Iedere avond als ik ga slapen merk ik dat ik al na 5 minuten ga dromen. Alleen ben ik er veel meer bij betrokken. Ik heb het gevoel dat ik nog gewoon wakker ben maar volg ondertussen toch mijn droom. Dit duurt maar enkele minuten waarna ik weer "wakker" schrik. Die droom kan ik me dan ook nog herinneren.
Dit gebeurt een keer of 2,3 totdat ik eindelijk echt begin te slapen, iig zoals ik gewend ben dan.
Wanneer ik de volgende morgen echter wakker wordt herinner ik me helemaal niets meer van die dromen of heel vaagjes, behalve dan dat ik zeker weet dat het is gebeurd.
Misschien gebeurd dit wel vaker bij mensen maar voor mijn gevoel is dit dus helemaal nieuw. In het begin vond ik het altijd wel lachen maar ik begin me nu steeds vaker af te vragen waar dit aan kan liggen?
Ik ga meestal zo rond een uur of half 11- 11 slapen en sta de volgende morgen op rond 7 uur. Last van stress heb ik ook helemaal niet. Voel me kiplekker om eerlijk te zijn
Maar toch blijf ik het vreemd vinden
of vergis ik me?
Alleen merk ik het laatste half jaar dat het dromen bij mij toch anders gaat dan al die jaren ervoor. Normaal gesproken begin je namelijk niet met dromen na 5 minuten voor zover ik weet.
Iedere avond als ik ga slapen merk ik dat ik al na 5 minuten ga dromen. Alleen ben ik er veel meer bij betrokken. Ik heb het gevoel dat ik nog gewoon wakker ben maar volg ondertussen toch mijn droom. Dit duurt maar enkele minuten waarna ik weer "wakker" schrik. Die droom kan ik me dan ook nog herinneren.
Dit gebeurt een keer of 2,3 totdat ik eindelijk echt begin te slapen, iig zoals ik gewend ben dan.
Wanneer ik de volgende morgen echter wakker wordt herinner ik me helemaal niets meer van die dromen of heel vaagjes, behalve dan dat ik zeker weet dat het is gebeurd.
Misschien gebeurd dit wel vaker bij mensen maar voor mijn gevoel is dit dus helemaal nieuw. In het begin vond ik het altijd wel lachen maar ik begin me nu steeds vaker af te vragen waar dit aan kan liggen?
Ik ga meestal zo rond een uur of half 11- 11 slapen en sta de volgende morgen op rond 7 uur. Last van stress heb ik ook helemaal niet. Voel me kiplekker om eerlijk te zijn
Maar toch blijf ik het vreemd vinden
There is no such thing as innocence, only degrees of guilt | Flickr!