Wetenschappelijke discussie wat mannen aantrekt bij vrouwen

[Mastermind]

Ik wil het in deze discussie hebben over seksuele aantrekking en de wetenschappelijke en persoonlijke visie over het vraagstuk waarom een vrouw een man aantrekkelijk vindt, verliefd wordt en zelfs een relatie wil.


Uiterlijk speelt geen rol?
Vrouwen die ik ken, zeggen allemaal dat het uiterlijk ze niets uitmaakt. Dat het niet uitmaakt hoe de man er uit ziet, als het innerlijk maar goed is. Nu zit ik vaak bij een groepje vrouwen als enige man (ik ben 27), maar dan gaat het wel degelijk over "lekkere dingen". En het gaat hier om hoogopgeleide vrouwen.

Ik stel: Het uiterlijk maakt wel degelijk wat uit, zelfs zoveel dat ze de ideale partner qua innerlijk, zouden weigeren als deze niet seksueel aantrekkelijk genoeg is.

Je kunt het type mannen grofweg in vier categoriën verdelen:
1. Knappe mannen die spontaan en romantisch zijn
2. Knappe mannen die bot en a-romantisch zijn
3. Niet-knappe mannen die spontaan en romantisch zijn
4. Niet-knappe mannen die bot en a-romantisch zijn.

Nummer 1 maakt het meeste kans op een relatie, en nummer 4 maakt het minste kans op een relatie. Zou een vrouw een nummer 3 hebben waar ze heel goed mee op kan schieten, dan zou ze er geen relatie mee willen als er zich ook een nummer 2 voordoet.

Oerinstinct zorgt voor seksuele aantrekking
Wat is de reden? Het "oerinstinct" van de vrouwen werkt ook nog in deze moderne maatschappij. Net zoals de borsten van een vrouw niet zomaar verdwenen zijn, is ook dit oerinstinct niet verdwenen. Vrouwen gaan op hun gevoel af, en als dit gevoel er niet is, dan wil de vrouw niet verder gaan, hoe goed het ook klikt met de man, en hoe goed deze ook aan de innerlijke voorwaarden voldoet.

Want de informatie die via het oog binnenkomt, bepaalt het gevoel van de vrouw. Een vrouw wil wel een relatie met haar beste vriend maar kan het niet, omdat ze niks voelt. Het gevoel, de kriebels in de onderbuik, worden getriggerd door hormonen, en die hormonen komen vrij door de hersenen die visueel getriggerd worden.

Kijk maar naar jezelf: Word je geiler van Alizée of word je geiler van Sugar Lee Hooper. De verliefdheid bij een vrouw wordt getriggerd door hormonen, die gestuurd worden door haar onbewuste oerinstinct. Deze verliefd wordt niet geactiveerd als de man in kwestie te "niet seksueel opwindend genoeg" er uit ziet.

Ik-zie-je-als-een-broertje syndroom
Ooit opgevallen hoeveel mannen last hebben van het "ik-zie-je-als-een-broertje-syndroom"?

Mijn stelling is, is dat dit niet te wijten is aan het feit dat de vrouw die man werkelijk als een broertje ziet, maar omdat haar seksuele hormoontjes niet getriggerd worden. Die man valt in categorie 3. Zou hij een categorie 1 man zijn, zou hij super lekker er uit zien, dan zou de vrouw er niet over twijfelen een relatie met hem te beginnen, want zowel haar rationele alswel seksuele gevoelens zijn beide optimaal. Maar aangezien vrouwen ook voornamelijk op gevoel afgaan, en niet op verstand, zullen ze zelfs categorie 2 prefereren boven (categorie 3).

Categorie-3 mannen/jongens zullen mijn betoog zeker herkennen. Dat je niet begrijpt waarom ze niet met jou willen, terwijl je uitstekend bij haar past, maar voor de knappe klootzak gaat.

Onrechtvaardige consequenties
Een gemeen voorbeeld is dat hij (cat. 3) er een half jaar over doet om dat meisje met wie het zo goed klikt tot vriendin te krijgen. Daarna gaat het naar een aantal maanden uit omdat "ze geen gevoelens meer heeft". Zodra het uit is, en ze komt wel een "lekker ding" tegen, ook al is het een lomperik, dan gaat ze daar wel meteen een relatie mee aan, terwijl hij daar een half jaar over gedaan heeft.

Zelfs bij lelijke vrouwen is het als categorie-3 man moeilijk haar te overtuigen dat een relatie gaat werken.

Categorie-4 mannen maken bij sommige vrouwen zelfs nog meer kans dan Categorie-3 mannen, omdat zij een relatie kunnen afdwingen vanwege hun gebrek aan gevoel en respect.

Bronnen
Waarom maakt het onderbewuste van een vrouw wel hormonen vrij bij "lekkere dingen"?

- Knappe mannen hebben bijvoorbeeld beter sperma, suggereert een onderzoek van de universiteit van Valencia (Bron)

Andersom is het ook zo, mooie vrouwen zijn vruchtbaarder, suggereert een onderzoek aan de Jagiellon universiteit in Polen, en de Harvard universiteit in de VS. (Bron)

- Knappe mensen brengen een chemische reactie in het hoofd te weeg die als een verslavende drugs werkt, blijkt uit een studie aan de University College London. (Bron

- Lekker uitziende mannen konden in de oertijd beter voor eten zorgen.

[ Voor 9% gewijzigd door Mastermind op 10-07-2004 14:13 ]

[hemz]

Ik ben het niet tegen gekomen in je post, maar letten op uiterlijk is voor mannen en vrouwen een natuurlijke selectie. Hieraan kan een man of vrouw zien hoe "Gezond" de ander is.
Deze natuurlijke selectie bepaald of je een man/vrouw leuk vind of niet.
Dus nummer 1 en 2 hebben al voordeel. Daarna gaat men elkaar beter leren kennen en dan komt de persoonlijkheid meer naar voren. Op deze manier klikt het of niet.
Ik ben het er mee eens dat uiterlijk niet altijd het belanrijkste is, maar het speelt wel degelijk een rol.
Het is vaak de eerste stap en "eerste indruk" van de ander.
En onbewust speelt het bij de vrouw ook mee dat de man haar en het kind/kinderen moet onderhouden.
Nummer 3 zoals jij dat benoemd heeft ook best nog wel kans. Alleen moet men die persoon leren kennen bijvoorbeeld op het werk.
Op die manier kan de liefde geleidelijk aan groeien denk ik.

Dit is in grote lijnen hoe ik denk dat het in elkaar zit, maar dat van natuurlijke selectie is een feit. Ik weet niet of ik dit kan onderbouwen, maar in de natuur gebeurd het ook.
Misschien een raar voorbeeld, maar als 2 mannelijke hertn vechten om ene vrouwtje. Wie krijgt haar uiteindelijk? Inderdaad... De sterkste.

[SmartDoDo]

Mastermind schreef op 10 juli 2004 @ 14:03:
3. Niet-knappe mannen die spontaan en romantisch zijn
4. Niet-knappe mannen die bot en a-romantisch zijn.
...
Categorie-4 mannen maken bij sommige vrouwen zelfs nog meer kans dan Categorie-3 mannen, omdat zij een relatie kunnen afdwingen vanwege hun gebrek aan gevoel en respect.

Uitgaande van je stelling zou ik mezelf zien als een categorie 3 en een half mens

Ik mis echter je onderbouwing voor de opmerking dat categorie 4 mannen meer kans zouden hebben op een relatie van een categorie 3 man. Hoe zie jij het afdwingende aspect van een man zonder gevoel en respect? Daarbij is het een enorme generalisatie, want iemand die niet knap is en a-romantisch is hoeft niet per definitie respectloos te zijn of tactloos.

[Canaria]

Interessant verhaal.
Ik zie hier twee verschillende vormen van aantrekkingskracht van mannen op vrouwen door elkaar lopen.

De eerste is de chemie van aantrekkelijke mannen oftwel het oerinstinct. Die kunnen zowel in categorie 1 als 2 vallen. In die chemie herken ik veel van Desmond Morris' studies. Vrouwen kiezen onbewust voor een man met goede genen, die hen een gezond en sterk nageslacht kan bezorgen. Dus: een gespierde man met een symmetrisch gezicht. Uit onderzoek is gebleken dat symmetrie van het lichaam gecorreleerd is aan gezondheid.

De tweede is de diepere aantrekkingskracht die nodig is voor een langdurige relatie. Van chemie alleen kan een relatie niet bestaan. Zodra de 'verliefdheids stofjes' verdwenen zijn, moet er wel wat voor in de plaats zijn gekomen.

In eerste instantie zullen vrouwen kiezen voor de eerste soort mannen. Maar ik denk dat er een dimensie aan het broer-syndroom mist. Ik zie het als een soort wachtkamer. Zodra vrouwen genoeg ervaring hebben met mislukte relaties met mannen van het eerste soort, en zich uiteindelijk willen binden, zullen ze toch terugvallen op de 'broer', de goede vriend. Ze realiseren zich dan pas de tweede vorm van aantrekkingskracht. Zo'n man is niet per definitie mooi, maar het kan wel.

En wat voor de ene vrouw een man een aantrekkelijke man is, kan voor de andere vrouw een broer-type zijn.

[Christiaan]

Laat ik er zelf even een bak onderzoek tegenaan smakken (ja, ik ben natuurlijk voor 50% sociale-psychologie student he). Maar laat me beginnen met de opmerking dat dit generalisaties zijn en dat er genoeg uitzonderingen zijn.

Wat vinden we aantrekkelijk?
Schoonheid is 'in the eye of the beholder', maar mannen en vrouwen zijn het over het algemeen meer eens over wat mooi is dan oneens. Als je mannen en vrouwen vraagt in een groep elkaar te beoordelen op aantrekkelijkheid, dan krijg je meer overeenkomsten in oordelen dan verschillen (Marcus & Miller, 2001). Deze consensus generaliseert naar andere culturen en andere etniciteiten. Mannen en vrouwen verschillen wel in wat ze aantrekkelijk vinden bij de andere sekse.

Wat mannen aantrekkelijk vinden
Over het algemeen vinden mannen een 'baby face' bij een vrouw aantrekkelijk, dus een gezicht met grote ogen, grote wangen, volle lippen en een kleine neus (Jones, 1995; Cunningham, Druen & Barbee, 1997). Vrouwen met deze eigenschappen worden overal ter wereld mooi gevonden (Jones, 1995). Met betrekking tot het lichaam vinden mannen een WHR (waist-to-hip) ratio van 0.7 het meest aantrekkelijk (Singh, 1993; Singh & Luis, 1995). Grotere borsten zijn ook beter, maar niet als de WHR groter dan 0.7 is (Furnham, Dias & McClelland, 1998). Deze voorkeur zien we in alle culturen terug (Singh & Luis, 1995).

Wat vrouwen aantrekkelijk vinden
Bij vrouwen is het complexer. Doorgaans vinden ze mannen met sterke gezichten (sterke kaaklijn en breed voorhoofd) het meest aantrekkelijk (Cunningham, Barbee & Pike, 1990), maar als ongesteld zijn vinden ze mannen met een 'baby face' aantrekkelijker (Perrett et al. 1999; Penton-Voak et al., 1999). Met betrekking tot het lichaam is het bij vrouwen ook complexer. Vrouwen vinden een WHR van 0.9 het meest aantrekkelijk, maar dit effect op de aantrekkelijkheid is veel kleiner dan bij mannen (Singh, 1995). Een man is voor een vrouw niet aantrekkelijk als hij arm is maar heel knap is (Singh, 1995).

Het verschil experimenteel aangetoond
In een studie van Singh (1995) werden vrouwen en mannen twee contactadvertenties voorgelegd. Bij de mannen was sprake van een zeer aantrekkelijke vrouw die schoonmaakster was en een niet-zo aantrekkelijke vrouw die advocate was. Bij vrouwen was sprake van een zeer aantrekkelijke taxi-chaffeur en een niet-zo aantrekkelijke advocaat. Mannen kozen gemiddeld veel vaker voor de aantrekkelijke vrouw, terwijl vrouwen gemiddeld veel vaker kozen voor de niet-zo aantrekkelijke man.

Overeenkomsten
Zowel mannen als vrouwen prefereren ‘gemiddelde gezichten’, dus gezichten waarin de verhoudingen allemaal gemiddeld zijn. Een gemiddelde neus, een gemiddelde mond, enz. Zo ontstaat geen doorsnee gezicht, maar een gezicht dat volledig symmetrisch is, en dat vinden zowel mannen als vrouwen aantrekkelijk (Grammar & Thornhill, 1994).


Is uiterlijk belangrijker voor mannen dan voor vrouwen?
Studies lijken deze stelling te bevestigen, maar het is niet zo dat uiterlijk onbelangrijk is voor vrouwen. Als mannen en vrouwen elkaar ontmoeten is fysieke aantrekkelijk de grootste voorspeller van verder contact na een blind-date (Sprecher, 1989). Walster et al. (1966) demonstreerden dit door een aantal studenten uit te nodigen voor een ‘computer dance’, waarbij mannelijke studenten steeds spraken (gedurende [x] minuten) met vrouwelijke studenten. De studenten moesten elkaar steeds (op een formulier) evalueren op allerlei trekken, zoals gedeelde interesses, compatibele persoonlijkheid, gelijke achtergronden en fysieke aantrekkelijkheid. Fysieke aantrekkelijk was consistent de beste voorspeller voor verder contact. Bij mannen is het echter wel belangrijker, wat indirect ook verklaart waarom 91% van de plastische chirurgie op vrouwen plaatsvindt (Kalb, 1999).

Wanneer uiterlijk meer belangrijk is
Uiterlijk is belangerijker voor hoge ‘self-monitors’; mensen die zich zeer bewust zijn van hun eigen imago (Snyder, 1974; Snyder & Gangestad, 1986). Als mannen die hier hoog op scoren mogen kiezen tussen een niet-intelligente maar knappe en een minder knappe maar intelligente date, dan kiezen zij gemiddeld veel vaker voor de niet-intelligente maar knappere date. Mannen die hier laag scoren kijken veel meer naar persoonlijkheid.

De evolutionaire verklaring
Buss (1999) verwacht dat mannen meer waarde aan uiterlijk hechten omdat mannen dat gebruiken om te bepalen hoe vruchtbaar een vrouw is. Het is gevaarlijk voor een man om een lange-termijn relatie aan te gaan met een vrouw die niet vruchtbaar blijkt te zijn, dus mannen die partners gingen selecteren op tekenen van vruchtbaarheid die via het uiterlijk naar buiten kwamen, hadden een adaptief voordeel. Bij vrouwen is dit geen probleem, want per zaadlozing verdwijnt de halve wereldbevolking richting haar eicel. Impotentie is een gevaar, maar evolutie heeft vrouwen meer belang laten hechten aan het bezit van macht, financiele en economische middelen en sociale status. Deze mannen kunnen een vrouw gedurende haar zwangerschap beter beschermen tegen gevaar, en daarom zijn vrouwen (volgens Buss) meer aangetrokken tot mannen van status. Dit effect wordt in alle culturen teruggevonden; mannen hechten consistent meer waarde aan uiterlijk terwijl vrouwen meer waarde hechten aan het bezit van middelen bij de man.

De rol van ‘romantiek van de man’
Je maakt een twee-dimensionale indeling van mannen; op basis van romantiek en op basis van aantrekkelijkheid. Vervolgens stel je dat mannen die romantisch en aantrekkelijk zijn de meeste kans op slagen hebben. Op zich geen gek idee, maar ik denk dat je iets mist, want het is sequentieel. Vrouwen en mannen selecteren waarschijnlijk in verschillende mate op uiterlijk, dus echt lelijke mannen worden door vrouwen niet snel gezien als ‘potential mates’ (tenzij ze beschikken over zeer veel middelen – Anna Nicole Smith en die milionair?!). In hoeverre een man romantisch en/of spontaan is wordt pas later duidelijk. Sterker nog; de mate van fysieke aantrekkelijkheid van een man neemt voor een vrouw toe als ze die man aardiger gaat vinden (Bridgestock & Townsend, 1994). Dit effect wordt ook bij mannen gevonden (Singh, 2003). Uiterlijk is een misschien een eerste indicatie voor een man en een vrouw of een andere man of vrouw voor hen interessant is, maar factoren als persoonlijkheid, attituden, achtergrond zijn daarna belangrijker (in elk geval voor vrouwen).

Bovendien is ‘romantiek’ veel te imprecies. Wat bedoel je daarmee?

Conclusie en een stuk reflectie
Ik zie je een heel stuk posten over hoe vrouwen schijnbaar toch veel meer op uiterlijk afgaan dan ze zelf beweren. Ik neem aan dat je zelf vaak de ‘ik zie je meer als broer’-situatie hebt meegemaakt en het feit dat je daar vaker tegenaan bent gelopen nu maar wilt gooien op het feit dat je onaantrekkelijk bent (fysiek) en dat vrouwen je daarom dus ook niet aantrekkelijk vinden. Ik denk dat je jezelf dan een excuus aan het geven bent dat niet gerechtvaardigd wordt. De voorkeur van vrouwen voor mannen is amper te generaliseren. Het hangt ook sterk af van leeftijd. Jongere vrouwen (16-25) zoeken meestal gewoon naar een vriend met wie ze leuke dingen kunnen doen, die lekker stoer is, enzovoorts. Daarna worden mannen die een ‘vader voor hun kinderen’ kunnen zijn interessanter. Dit geldt in mindere mate ook voor mannen.

Als vrouwen je vertellen dat ze je meer als een broertje zien dan ben je voor hun gewoon niet aantrekkelijk als partner. Jij concludeert dat dat dus komt door uiterlijk en het belang dat vrouwen daar aan hechten, maar volgens mij is het veel realistischer dat je gewoon karaktertrekken of eigenschappen hebt die niet voor alle vrouwen in jouw omgeving aantrekkelijk zijn. Misschien ga je te serieus om met relaties, kom je te wanhopig over of … weet ik veel … doe je de WC-bril niet omlaag na gebruik.

Ik heb lang gedacht wat jij denkt. Er zit wellicht een kern van waarheid in, maar onderzoek laat zien dat vrouwen echt niet zoveel waarde hechten aan uiterlijk als mannen. Kijk ik naar mijzelf, dan vind ik mijzelf niet bijster aantrekkelijk. Mijn vriendin is twee jaar jonger dan ik en kan in feite iedere man krijgen die ze wil. Toch heeft ze voor mij gekozen. Wat ze fijn vindt aan mij is dat ik serieus ben, dat ik open ben over mijn gevoelens en dat wij goed kunnen praten. Ze ziet mij niet als haar broer ofzo (iig niet voor zover ik weet ), anders doet ze hele rare dingen met haar broer . Ze heeft regelmatig tegen mij gezegd dat ze niet wist dat er ‘mannen als ik’ waren. Dat klinkt een beetje raar, maar wat ze ermee bedoeld is dat ik geen stereotypische man ben - zoals het type waar haar vrienden-kring vol mee zit. Toevallig zeggen de vriendinnen van mijn beste vrienden (die redelijk op mij lijken) hetzelfde. Deze vrouwen vallen juist op mannen die goed kunnen praten, die hen aanvoelen, die moeite doen voor de relatie en haar met respect behandelen - dat ze niet zo aantrekkelijk zijn als de gemiddelde mannelijke ster uit The Bold is niet relevant. Het is dus onzin dat uiterlijk heel belangrijk is voor vrouwen (en ik durf ook te zeggen voor mannen).

[ Voor 5% gewijzigd door Christiaan op 10-07-2004 15:13 ]

[Karel V]

Mastermind schreef op 10 juli 2004 @ 14:03:
[...]
Je kunt het type mannen grofweg in vier categoriën verdelen:
1. Knappe mannen die spontaan en romantisch zijn
2. Knappe mannen die bot en a-romantisch zijn
3. Niet-knappe mannen die spontaan en romantisch zijn
4. Niet-knappe mannen die bot en a-romantisch zijn.
[...]

Toch mis ik hier wat, ten eerste hoe zit het met de indeling van vrouwen?
Ten tweede is dit volgens mij helemaal niet zo te stellen, omdat er gewoon te veel factoren bij komen kijken. Er zijn meiden genoeg die niet eens meer zoeken naar knappe jongens (spierballen, stoer overkomen) omdat ze er slechte ervaringen mee hebben. Er zijn genoeg meiden die niet meer zoeken naar romantieke mannen omdat ze bijvoorbeeld ervaring hebben met mannen die zo waren en hun later psychisch probeerden kapot te maken. Wel denk ik dat elk meisje in het begin volgens deze richtlijnen werken maar dat naarmate ze ouder worden (zeg maar na hun 20ste) andere prioriteiten gaan stellen. Sommige letten veel meer op de ogen, de manier waarop een jongen kijkt, heeft hij lieve ogen dan intresseert hun de rest niet. Anderen zullen idd letten op uiterlijk, weer anderen letten meer op de romance. Ook zijn er die puur gaan voor vermogen of opleiding.
Wel is het bijna zeker dat een vrouw haar man om een bepaalde reden bewondert: sportief, knap, sterk, intelligent, politieke overtuiging, beroep, etc. en dat juist dat een doorslaande reden is. waarom is dat zo zeker? Omdat een vrouw een bepaalde reden moet hebben om juist die bepaalde man te willen. En andersom natuurlijk ook.

Christiaan schreef op 10 juli 2004 @ 15:08:
Laat ik er zelf even een bak onderzoek tegenaan smakken (ja, ik ben natuurlijk voor 50% sociale-psychologie student he). Maar laat me beginnen met de opmerking dat dit generalisaties zijn en dat er genoeg uitzonderingen zijn.

[...]

Ik heb lang gedacht wat jij denkt. Er zit wellicht een kern van waarheid in, maar onderzoek laat zien dat vrouwen echt niet zoveel waarde hechten aan uiterlijk als mannen. Kijk ik naar mijzelf, dan vind ik mijzelf niet bijster aantrekkelijk. Mijn vriendin is twee jaar jonger dan ik en kan in feite iedere man krijgen die ze wil. Toch heeft ze voor mij gekozen. Wat ze fijn vindt aan mij is dat ik serieus ben, dat ik open ben over mijn gevoelens en dat wij goed kunnen praten. Ze ziet mij niet als haar broer ofzo (iig niet voor zover ik weet ), anders doet ze hele rare dingen met haar broer . Ze heeft regelmatig tegen mij gezegd dat ze niet wist dat er ‘mannen als ik’ waren. Dat klinkt een beetje raar, maar wat ze ermee bedoeld is dat ik geen stereotypische man ben - zoals het type waar haar vrienden-kring vol mee zit. Toevallig zeggen de vriendinnen van mijn beste vrienden (die redelijk op mij lijken) hetzelfde. Deze vrouwen vallen juist op mannen die goed kunnen praten, die hen aanvoelen, die moeite doen voor de relatie en haar met respect behandelen - dat ze niet zo aantrekkelijk zijn als de gemiddelde mannelijke ster uit The Bold is niet relevant. Het is dus onzin dat uiterlijk heel belangrijk is voor vrouwen (en ik durf ook te zeggen voor mannen).

Hier stelt Christiaan zelf dat zijn meisje hem om iets bewondert, nl dat hij serieus is en open over zijn gevoelens. Kwestie is dat ik denk dat juist dat de bepalende factor is. Kan ik hem/haar ergens om bewonderen (dat haar/hem ligt)?

Verder denk ik dat Christiaan gelijk heeft met zijn conclusie over uiterlijk. Ik denk dat het uiterlijk na verloop van volwassener worden bij jong volwassenen steeds meer wegvalt bij het ouder worden, en dat dan andere factoren belangrijker gaan worden. Ook bij mannen, verder zal het ook wel kloppen dat het uiterlijk een rol speelt in de zin van: 'als hij/zij maar niet super lelijk is'. Persoonlijk als man zijnde let ik ook niet zo op dik, dun, atributen etc. Als de negatieve factoren in uiterlijk maar niet al te groot zijn. Denk bijvoorbeeld aan mega dik, of brood mager en oerlelijk haar. En dat om de simpele reden, er zijn nog veel meer meiden dan die ene die er niet mooi uitziet.

[DiSiLLUSiON]

Hmm ik mis hier iets. De post van de Ts gaat ervanuit, dat de 2 grootste aantrekkingsfactoren deze zijn:

1) het uiterlijk, en
2) hoe romantisch, avontuurlijk etc iemand is.

Nu weet ik al een tijd dat er nog een derde is, die die 2 overstemt en die ik hier nog niet tegengekomen ben en dat is: zelfbeeld.

Ik stel voor om, even voor de duidelijkheid, de groepen als volgt in te delen:
(En dit geld voor zowel mannen als vrouwen, er zit in feite weinig verschil tussen)

1) Knappe mensen, met een goed zelfbeeld, die spontaan en romantisch zijn.
2) Knappe mensen, met een goed zelfbeeld, die bot en a-romantisch zijn
3) Niet-knappe mensen, met een goed zelfbeeld, die spontaan en romantisch zijn.
4) Niet-knappe mensen, met een goed zelfbeeld, die bot en a-romantisch zijn.
5) Knappe mensen, met een slecht zelfbeeld, die spontaan en romantisch zijn.
6) Knappe mensen, met een slecht zelfbeeld, die bot en a-romantisch zijn.
7) Niet-knappe mensen, met een slecht zelfbeeld, die spontaan en romantisch zijn.
Niet-knappe mensen, met een slecht zelfbeeld, die bot en a-romantisch zijn.
Waarbij 1) het meest aantrekkelijkst is en 8 het minst.

Ik heb zelf een lange periode meegemaakt, waarbij toen ik begon met zelf-ontwikkeling ik in groep 6 zat, vervolgens in 5, en daarna naar 1 geschoten ben. De interesse in mij van de andere kant (en dezelfde, helaas voor hun ben ik hetero) is ver100voudigd. In het begin was het soms nogal eens wat overwhelming, maar ik ben er gewend aan geraakt. En het is niet alleen dat ik het meer zie, doordat mijn zelfbeeld beter is, maar ook doordat ik het gewoon veel meer hoor van anderen etc.

Nu zie ik bij andere mensen hetzelfde, hun zelfbeeld is bijster slecht, en dan maakt het weinig uit hoe knap ze zijn of hoe goed hun persoonlijkheid is, de aantrekkingskracht zal pas in grote mate vermeerderen wanneer hun zelfbeeld verbeterd.

Dit is ook de oorzaak voor het 'gevoel' dat je krijgt, wanneer je iemand tegenkomt, en geintroduceerd word. sommigen zijn minder in-tune met hun instincten, anderen wat meer, maar iedereen heeft wel eens momenten meegemaakt waarop je bij voorbaat de rillingen kreeg van iemand, of juist het tegenovergestelde, dat diegene niet eens zo knap was, flink wat fouten had in de persoonlijkheid, maar je toch zeer sterk voelde van, wow, die heeft 'het' gewoon!

Een ander voorbeeld is ook hoe het waarnemingskader van de ander verschilt wat uiterlijk betreft, als je het zelfbeeld van iemand in acht neemt. Niet alleen krijgt iemand, wanneer zijn of haar zelfbeeld flink verbeterd, meer aandacht van mensen van de andere sexe maar ook ziet diegene er veel beter uit. Diegene zit veel beter in z'n vel, is positiever en straalt dat ook uit. En dat versterkt het hele gevoel weer. Je kunt een experiment doen bij iemand die jij kent, waarvan jij weet dat diegene flink bezig is met zijn/haar zelfbeeld. Kijk naar hem/haar, noteer dingen die jij aantrekkelijk en niet aantrekkelijk vind aan die persoon, en doe over pakweg een jaar precies hetzelfde. Je zult bepaalde details niet meer zo snel zien, behalve wanneer je er voor kijkt (oneffenheden in de huid bijv), de lach van diegene zal opeens heel erg opvallen (goh, ze lacht wel erg leuk zeg, was me nog nooit zo opgevallen!). Terwijl er fysiek niks is veranderd aan zijn/haar uiterlijk.

Ik denk dat dit ook een instinctieve oer-functie heeft, maar dan eentje die nog steeds geld: Zowel een vrouw, als een man, zoekt een partner waarbij hij/zij stabiliteit kan vinden, immers, uiteindelijk is het doel vaak om een gezinnetje te stichten en kinderen te krijgen en op te voeden. Dit gaat veel beter bij een partner die emotioneel stabiel is en een goed zelfbeeld heeft, dan iemand die een minderwaardigheidscomplex heeft en ieder moment in elkaar kan storten.

Bepaalde mensen zijn knapper dan een ander. Ook heeft iedereen positieve en negatieve karaktertrekken. Daar is maar in gelimiteerde mate wat aan te doen (andere kleding, ander kapsel, andere lichaamsgebaren. Even plastische chirurgie en dergelijke buiten beschouwing gelaten.. en qua karaktertrekken kan iemand bepaalde benadrukken, anderen intemmen etc.).. maar aan het zelfbeeld kan iemand heel erg veel doen, en daarmee het hele beeld dat hij/zij overbrengt op een ander haast compleet veranderen. Dan maken karaktertrekken niet zoveel meer uit, en knapheid nog minder. Dus is het in mijn ogen het allerbelangrijkste onderdeel van het aantrekkingsproces.

[Mastermind]

Disillusion, ik ben het er mee eens dat je zelfbeeld een zeer grote rol speelt.

Maar dan gaat mijn theorie nog steeds op, want ik ga er vanuit dat die mensen een goed zelfbeeld hebben.

Als je een slecht zelfbeeld hebt, is het sowieso bijna kansloos.

Wat ik aan wil kaarten is, dat het onbewuste van de vrouw bepaalt of ze iemand seksueel aantrekkelijk vindt.

Dan kan iemand nog zo lief, aardig perfect etc. zijn qua karakter. De hormonen veroorzaken pas een aantrekkingsgevoel als het oerinstinct tot paren is bereid. Inderdaad de "natuurlijke selectie", zoals hemz aankaart.

Een aangezien de vrouw zelf geen controle over haar "seksuele gevoelens/aantrekking" heeft, kan ze gewoon niet verliefd worden, want verliefd worden is een chemische reactie die voortkomt uit voortplantingsdrang.

Een "rationele" relatie gebaseerd op verstand werkt ook niet. Dan is het een onevenwichte relatie, omdat de een geen behoefte heeft aan intimiteit en de ander wel.

[ Voor 48% gewijzigd door Mastermind op 10-07-2004 21:09 . Reden: Privé dingen verwijderd ]

[DiSiLLUSiON]

Excuses, dan heb ik niet goed gelezen waar het nou precies over ging.

Ik ben het helemaal met je eens trouwens, het onderbewuste (bij zowel de vrouw als de man, ik snap niet helemaal waarom je hier een distinctie in maakt) speelt de allergrootste rol bij het aantrekkingsproces.

[ Voor 92% gewijzigd door DiSiLLUSiON op 13-08-2004 17:57 ]

[Christiaan]

Mastermind schreef op 10 juli 2004 @ 17:18:
Maar dan gaat mijn theorie nog steeds op, want ik ga er vanuit dat die mensen een goed zelfbeeld hebben.

Je redenatie, of je theorie, is als volgt:

Premisse 1 : Vrouwen vinden mij niet leuk
Premisse 2 : Ik heb, behalve dat ik bijzonder knap ben, alles wat een vrouw zoekt
Conclusie : Dus vrouwen vallen toch op uiterlijk

De conclusie die je trekt stelt je in staat om de vrouw in dezen als de schuldige aan te wijzen ('maar zij herkennen mijn waarde niet, want ze vallen op uiterlijk'). Je mag jezelf dit wijs maken, maar ik denk dat je jezelf daarmee voor de gek houdt. Je schreef, voordat je deze post wijzigde, dat je eigen leven je theorie bewijst, maar dat is natuurlijk zo. Als een vrouw jou vertelt dat ze zich niet tot je aangetrokken voelt, dan betekent dat niet meteen dat je fysiek niet aantrekkelijk bent. Zowel bij een man als een vrouw wordt 'aantrekkelijkheid' bepaalt door veel meer dan het uiterlijk alleen. Misschien ben je enorm klef, ben je claimend, grijp je alle kansen veel te wanhopig vast, enzovoorts. Ik weet dat het hard klinkt, maar ligt de reden echt niet bij jou? Vraag die vrouwen eens waarom ze zich niet tot je aangetrokken voelen?

Wat ik aan wil kaarten is, dat het onbewuste van de vrouw bepaalt of ze iemand seksueel aantrekkelijk vindt.

Ook dit vind ik een voorbeeld van een poging om te verklaren waarom vrouwen jou niet willen omdat ze zich 'onbewust niet aangetrokken' tot je voelen. Je gaat er eigenlijk vanuit dat jij zelf perfect bent, maar omdat vrouwen je toch niet willen moet er dus iets in hen mis zijn. Ik zou toch eerder concluderen dat jij niet perfect bent - dat is tenminste iets wat je kunt veranderen. Het is niet vreemd dat je dit doet, eigenlijk, want je bent hiermee hard je zelfbeeld aan het beschermen. Dat doe je echter op een manier die niet helpt, want je legt de oorzaak nu bij iets waar jij geen controle over hebt.

Een aangezien de vrouw zelf geen controle over haar "seksuele gevoelens/aantrekking" heeft, kan ze gewoon niet verliefd worden, want verliefd worden is een chemische reactie die voortkomt uit voortplantingsdrang.

Nog een voorbeeld van wat ik net beschreef. Het is echt opvallend hoe hard je probeert de oorzaak bij de vrouw te leggen, en dan ook nog op een manier waardoor je het vrouwen eigenlijk niet eens kwalijk kunt nemen. Jouw conclusie is eigenlijk 'ach, ik ben helemaal perfect, maar door die stomme hormonen worden vrouwen toch niet verliefd op me'.

[ Voor 3% gewijzigd door Christiaan op 11-07-2004 11:11 ]

[Mastermind]

Ik heb het andere gedeelte met opzet verwijderd omdat ik er niet van gediend ben op een openbaar forum het over mijn privé leven te hebben.

Het gaat om de stelling, inderdaad, dat de hormonen van de vrouw de primaire factor zijn bij het willen van een relatie of niet. Hier kan inderdaad de persoon zelf niets aan doen omdat dit puur chemisch is.

Zou de vrouw geen baarmoederjeuk van de man krijgen, dan wil ze gewoon geen relatie, hoe goed het ook klikt en hoe ideaal die man ook is, want een vrouw wil ook iets voelen. Dat hormonen een primaire rol spelen in het veroorzaken van kriebels in de buik is wetenschappelijk via biochemie aan te tonen. Punt.

[Anoniem: 25556]

Even een klein fysiek stukje wat ik mis in bovenstaande teksten..

mannen hebben nog een rudimentair overblijfsel in hun neus waarmee ze onbewust de 'aparte' feromonen detecteren welke een vrouw op of rond haar ovulatie aanmaakt.

Als je twee uiterlijk gelijke vrouwen (bv. tweelingen) naast elkaar zou zetten waarvan de ene op dat moment ovuleert en de ander niet, vind de man (dus) de ovulerende aantrekkelijker.

Ik zal even zoeken of ik hier bronnen bij kan vinden.

[Christiaan]

Mastermind schreef op 12 juli 2004 @ 16:47:
Het gaat om de stelling, inderdaad, dat de hormonen van de vrouw de primaire factor zijn bij het willen van een relatie of niet. Hier kan inderdaad de persoon zelf niets aan doen omdat dit puur chemisch is.

Maar waar baseer je dit nou op? Op je eigen leven en het feit dat je in je eigen vrienden-kring geen meisje hebt gevonden dat van jou houdt? Ik kan dat echt geen sterke basis noemen. Natuurlijk wordt aantrekking tot een persoon voor een deel gemedieerd door stoffen in je bloedbaan, maar dat betekent niet dat een vrouw (of een man) daar een slaaf van wordt.

Zou de vrouw geen baarmoederjeuk van de man krijgen, dan wil ze gewoon geen relatie, hoe goed het ook klikt en hoe ideaal die man ook is, want een vrouw wil ook iets voelen. Dat hormonen een primaire rol spelen in het veroorzaken van kriebels in de buik is wetenschappelijk via biochemie aan te tonen. Punt.

Wat is 'baarmoederjeuk'? De wens om sex met een man te hebben? Tja. Het is wel belangrijk dat een vrouw zich sexueel aangetrokken voelt tot een man en vica versa, maar in tegenstelling tot mannen is uiterlijk daarbij veel minder belangrijk. Wat vrouwen eerder belangrijk vinden is dat je gewoon lief bent, attent bent en vooral niet probeert te overdrijven op beide gebieden.

De 'fout' die jij maakt in je beredenatie is dat de hormonen, endorfinen en andere neurotransmitters die je vindt in het bloed van verliefde mensen de oorzaak zijn van de verliefdheid. Maw; zonder die stoffen is er geen verliefdheid. Maar het is de vraag of je dat zo simpel kunt stellen. Er zijn enkele argumenten tegenin te brengen. Ten eerste zijn er veel mensen die pas na langere tijd verliefd worden op elkaar, en hoe verklaar je dat? Er is geen directe 'chemische klik', want anders zouden ze (volgens jouw theorie) direct verliefd zijn.

Je eindigt je paragraaf met een veel te stellige 'punt.'. Wat mij betreft is er geen sprake van een terechte 'case closed'. Ik heb geen enkel argument voor je eigen theorie gezien, behalve je eigen leven (en wat je beschrijft kan ik op andere wijzen verklaren). Bovendien moet je bewijzen dat chemische stoffen de oorzaak, en niet het gevolg, zijn van aantrekking tot een ander. Het lijkt mij veel en veel realistischer dat het interactie is. Bijvoorbeeld; mannen die veel testeron hebben hebben een sterk libido en voelen zich eerder aangetrokken tot vrouwen, maar het proces van verliefd worden versterkt de chemische response van het lichaam. Verliefd zijn is niet alleen een verzameling chemische stoffen. Het is een zeer complexe verzameling van processen.