Overlevingsdrang?

[Anoniem: 86536]

bij het doorbladeren van mijn examenstof biologie kwam ik ook een hoofdstuk tegen over het ontstaan van het leven op aarde. Het begon, zoals we weten, allemaal met eenvoudige structuren: een dubbele vetmoleculen-laag, met daarin een eenvoudig transport van energierijke stoffen. Deze energierijke stoffen werden rechtstreeks uit het milieu waarin deze organismen leefden gehaald. De stoffen werden niet 'bewerkt' maar de energie werd rechtstreeks gebruikt om nog meer te 'eten'. Toevalligerwijs kwam er een soort 'harenstructuur' die het organisme ook nog enigzins kon bewegen. zo is het doorgeevolueerd tot de mens. Maar mijn vraag is nu: waarom heeft de mens, en andere wat 'gevordene' dieren een overlevingsdrang? waarom wil mens en dier zo graag overleven? Wat voor belang heeft de mens en dier er BIOLOGISCH/WETENSCHAPPELIJK gezien bij om door te gaan met het vervoer van stoffen etc.? Wanneer is de overlevingsdrang ontstaan, en heeft een eenvoudige levensstructuur (bacterie) ook een overlevingsdrang?

[ Voor 9% gewijzigd door Anoniem: 86536 op 05-05-2004 21:14 ]

[Rey Nemaattori]

Anoniem: 86536 schreef op 05 mei 2004 @ 21:11:
bij het doorbladeren van mijn examenstof biologie kwam ik ook een hoofdstuk tegen over het ontstaan van het leven op aarde. Het begon, zoals we weten, allemaal met eenvoudige structuren: een dubbele vetmoleculen-laag, met daarin een eenvoudig transport van energierijke stoffen. Deze energierijke stoffen werden rechtstreeks uit het milieu waarin deze organismen leefden gehaald. De stoffen werden niet 'bewerkt' maar de energie werd rechtstreeks gebruikt om nog meer te 'eten'. Toevalligerwijs kwam er een soort 'harenstructuur' die het organisme ook nog enigzins kon bewegen. zo is het doorgeevolueerd tot de mens. Maar mijn vraag is nu: waarom heeft de mens, en andere wat 'gevordene' dieren een overlevingsdrang? waarom wil mens en dier zo graag overleven? Wat voor belang heeft de mens en dier er BIOLOGISCH/WETENSCHAPPELIJK gezien bij om door te gaan met het vervoer van stoffen etc.? Wanneer is de overlevingsdrang ontstaan, en heeft een eenvoudige levensstructuur (bacterie) ook een overlevingsdrang?

DNA degenereert, dat betekend dus, datdit molecull om zich zelf in stand te houdne zoch moet vernieuwen en delen meot vervangen, echter dit is niet oneindig voor herhaling vatbaar, door radicalen(zuurstofdeeltjes) maar ook door het "op" raken van telomeer(een ingebouwde delings-counter) en nog tientallen andere factoren zal het dna molecuul tenslotte afsterven.

Daarom maakt het, zolang het nog "jong" is een kopie van zich zelf.

In de loop van miljarden jaren, muteerde en evolueerde het. De stap van eencellig naar meercellig duurde het langst, en iedere stap duurde (over het salgemeen)steeds korter... Waarschijnlijk door de groeiende complexiteit.

De overlevingsdrang in onze genen is niet meer dan het willen bijven bestaan. We zijn niets anders dan grote wandelende zakken met water & genen die toevallig een groot brein hebben toegedeelt kregen....

Een echt doel zal ook wel onduidelijk blijven, immers het doel van de eerste organismen is het zelfde doel als van de mens: Vermeningvuldigen en verspreiden om te overleven. Hoe we dat doen, kunnen we zelf invullen.

[ Voor 8% gewijzigd door Rey Nemaattori op 05-05-2004 21:24 ]

[Confusion]

Alleen de genen van dieren die zichzelf voortplanten bestaan. Immers, als een dier zich niet voortplant, worden er geen kopieeen van die genen gemaakt. Genen moeten dieren dus steunen in hun voortplanting. Immers, als genen dat niet zouden doen, zouden ze niet blijven bestaan. Om zich voort te kunnen planten, moet een dier in leven blijven. Genen die zorgen dat een dier in leven blijft zorgen ervoor dat het dier meer kans heeft zich voort te planten, waardoor die genen blijven bestaan. Toen er dus op een gegeven moment een gen ontstond dat ervoor zorgde dat een dier (ik gebruik het woord hier heel losjes) wilde overleven, was dat gen zo succesvol dat het tegenwoordig in alle levensvormen voorkomt: elke gencombinatie op dat moment zonder dit gen, was veel minder effectief in zijn voortplanting en is weggeconcureerd.

[Anoniem: 86536]

maar waarom willen wij als groep cellen blijven bestaan? ook een toevallig gegenereerde herseneigenschap? (puur toeval?)

[Anoniem: 10358]

Anoniem: 86536 schreef op 05 mei 2004 @ 21:50:
maar waarom willen wij als groep cellen blijven bestaan? ook een toevallig gegenereerde herseneigenschap? (puur toeval?)

Om dezelfde reden dat we willen eten. Als we het niet zouden willen dan zouden we minder kans op overleven hebben.

[Rey Nemaattori]

Anoniem: 10358 schreef op 05 mei 2004 @ 22:42:
[...]
Om dezelfde reden dat we willen eten. Als we het niet zouden willen dan zouden we minder kans op overleven hebben.

Ons brein geeft ons wel de capaciteiten om tegen dat soort drangen in te gaan. Kijk maar naar geestelijken die een celibatiar leven leiden, of hongerstakers.

[Anoniem: 10358]

Rey Nemaattori schreef op 05 mei 2004 @ 23:39:
Ons brein geeft ons wel de capaciteiten om tegen dat soort drangen in te gaan. Kijk maar naar geestelijken die een celibatiar leven leiden, of hongerstakers.

De eigenschap "groot brein" heeft naast de duidelijke voordelen voor de overleving ook gezorgd dat we tegen een aantal erg voordelige instincten in kunnen gaan. Blijkbaar weegt het voordeel groot brein hier tot nu toe flink tegen op anders zouden we geen grote breinen hebben.

[NijntjePluis]

Is het niet dat de overlevingsdrang groot is bij ons, omdat de levensvormen die dat niet hadden het niet overleefd hebben?

[Rey Nemaattori]

Anoniem: 10358 schreef op 06 mei 2004 @ 09:16:
[...]
De eigenschap "groot brein" heeft naast de duidelijke voordelen voor de overleving ook gezorgd dat we tegen een aantal erg voordelige instincten in kunnen gaan. Blijkbaar weegt het voordeel groot brein hier tot nu toe flink tegen op anders zouden we geen grote breinen hebben.

Uiteraard, maar overspecialisatie zou wel eens kunnen leiden tot uitsterven

De meeste mensen zouden, als hun 'milleu' veranderd het niet overleven, bevobbelt bij ongelukken in bossen waar je dagen, zo niet weken, lang in het woud zit.

Of gedurende een oorlog of andere natuurramp waarbij de normale infrastructuur en doen en laten wegvalt.....

NijntjePluis schreef op 06 mei 2004 @ 10:04:
Is het niet dat de overlevingsdrang groot is bij ons, omdat de levensvormen die dat niet hadden het niet overleefd hebben?

Dat kán, maar het een sluit het ander niet uit of is een direct gevolg. Als dieren(eigenlijk alle organismen) geen overlevign drang hebben zullen ze snel uitsterven, maar dat hoeft neit automatisch te betekeken dat diegenen met een hoge overlevingsdrang het wel redden en vice versa.

Daarnaast, pijn is een manier van overlevingsdrang. Als jij je aan iets prikt of brandt, trek je je arm terug ten einde niet teveel schade oplopen dus om 'fit' te lijven voor de 'survival of the fittest'.

[mrClass]

Anoniem: 86536 schreef op 05 mei 2004 @ 21:11:
Wanneer is de overlevingsdrang ontstaan, en heeft een eenvoudige levensstructuur (bacterie) ook een overlevingsdrang?

Het is ontstaan bij het leven. Want als het er toen niet was geweest hadden wij nooit bestaan.

[Anoniem: 10358]

mrClass schreef op 06 mei 2004 @ 12:08:
Het is ontstaan bij het leven. Want als het er toen niet was geweest hadden wij nooit bestaan.

Drang is naar mijn idee een hersenfunctie en kan daarom dus niet eerder zijn ontstaan dan de hersenen. Het feit dat ook organisme zonder hersenen een overlevingsdrang lijken te bezitten komt door het feit dat ze door selectie veranderd zijn in goede overlevers. Ik denk wel dat overlevingsdrang vrijwel meteen in de hersenen zat.

[Anoniem: 90555]

moet je eens voorstellen als we geen overlevingsdrang hebben
geen voortplanting etc. --> geen leven
't zal toch niet de bedoeling geweest zijn dat er 'door god' een heelal gemaakt zou worden en dat het dat dan was... een heelal zonder leven.... 't is juist door die overlevingsdrang dat we nieuwe dingen willen ontdekken... wat voor nut heeft het leven anders?

[Karel V]

Anoniem: 90555 schreef op 06 mei 2004 @ 17:25:
moet je eens voorstellen als we geen overlevingsdrang hebben
geen voortplanting etc. --> geen leven
't zal toch niet de bedoeling geweest zijn dat er 'door god' een heelal gemaakt zou worden en dat het dat dan was... een heelal zonder leven.... 't is juist door die overlevingsdrang dat we nieuwe dingen willen ontdekken... wat voor nut heeft het leven anders?

Hier wilde ik eigenlijk een topic over openen. Een tijd geleden vondt ik de oerknal grote klinklare onzin, maar onze natuurkunde leraar heeft het een en ander verteld, wat mij tot denken heeft gezet:
Misverstand: ik dacht altijd dat de oerknal begon met een groote brandende planeet die blijkbaar altijd zou hebben rondgezweefd, en toen ineens ontplofte.
Dat is echter niet waar volgens onze leraar, het begon met een energie lading, dat uit een punt kwam (precies weet ik het ook niet) en daarna ontlaadde als het ware=> de oerknal. Dat was een hoop energie die (ik zeg het maar even zo) zich ontlaadde waaruit vier autoomsoorten zijn ontstaan (schijnt op aarde getest te zijn). Weet niet welke, maar een of meerdere daarvan hebben een levensduur van 1/100000 seconde, maar omdat ze met de snelheid van het ligt bewegen (door de knal) blijven ze veel langer bestaan. Het heelal, eerst een vacuum, ontstaat met aan de buitenkant een schil van deze snel voortbewegende atomen. Maar bij de kern van die ontploffing (zwart gat) vormt dat proces planeten die steeds meer rond de kern gaan bewegen, en er steeds verder vandaan gaan. Volgens wetenschappers is dat namelijk zo omdat alle planeten vanuit een kernpunt lijken voort te komen.
Maar nu de vraag: hoe kan uit zo'n proces leven ontstaan? Hij wist er geen antwoord op.
Nu even in op jou opmerking van 'God'. Stel nu (want de ontploffing zou uit een kernpunt komen, waar alle planeten vandaan lijken te gaan) dat God die energie gemaakt heeft, daaruit een ontploffing heeft laten plaatsvinden, en daarna die vier atomen eruit gevormd heeft waar na Hij het proces zo beinvloedt heeft dat de planeten eruit gevormd zijn. Stel nu dat God op die manier in een dag het heelal heeft gemaakt (atomen met levensduur van een 1/100000 sec, met veel langer leven enzo) wat met zulke snelheden niet helemaal onlogisch is. Dan heb je toch gelijk ''dat het dan was......'' '.
Ik zeg niet dat dit waar is, God heeft het niet gezegd, maar het zou vanuit de wetenschap wel verklaarbaar zijn.
Waar komt de energie, het leven, de wil tot leven, voortplanting etc anders vandaan, uit een toevallig proces, dat al een wil hadt om te leven? Ik geloof namelijk niet in het toeval .

Het nut van het leven? Wat denk je....

[swampy]

Zoals de anderen zeggen... DNA.... natuur pusht dat het DNA overleeft....

En waarom... nooit vragen om waarom bij dit soort zaken... aangezien het antwoord meestal niet positief is....tuurlijk willen we het waarom weten, maar het antwoord schijnt pijnlijk eenvoudig te zijn.

DAAROM!

[ Voor 22% gewijzigd door swampy op 06-05-2004 19:15 ]

[Anoniem: 86536]

okee, god is altijd een makkelijke verklaring... maar als we allemaal zo erg in god zouden geloven (en bijv. het christendom, islam) zouden we ook allemaal moeten geloven dat het leven na de dood stukken beter is dan het aardse leven. Dus waarom hebben we dan nog steeds overlevingsdrang? of heeft het misschien iets te maken met angst voor het onbekende? immers, in het donker zijn we ook bang (soms dan ), of als we op een onbekende plek staan. Dood is ook onbekend (we weten niet wat er gaat gebeuren, dus ontwijken we het. Misschien is er iets in onze hersenen geprogammeerd van: als het onbekend is, ontwijk het dan. Een toevallige code dus, en dus ontwijken we ook de dood. Dit noemen we dan overlevingsdrang?

[Anoniem: 113388]

Het ligt er een beetje aan wat je precies onder overlevingsdrang verstaat.
Als dat is dat je niet dood wil, moet dat alsnog opgesplitst worden in dingen waar je instinctief bang voor bent (mensen zijn vanaf hun geboorte bang voor bijv. slangen, dat is er in geevolueerd) en dingen waarvoor je geleerd hebt bang te zijn (vuurwapens).
Als het is dat je je ook wil voortplanten e.d., dan heb je het meteen over dat alles wat je doet in een bepaalde richting lijkt te gaan (die van overleven).
Het eerste is alleen van toepassing op soorten met hersenen. Het tweede is algemener en daarom ook van toepassing op eencelligen.
Deze eencelligen hebben dus ook een dergelijke overlevingsdrang, aangezien de dingen die ze doen hun voortbestaan (en daarmee dat van de soort)in de hand werken. Ze hebben dus geen angsten voor gevaren, maar door de evolutie wel verdedigingsmechanismen.

Over de oerknal en God btw:
Ik denk dat als je op een dergelijke wijze naar het ontstaan van het heelal kijkt, dat het niet nuttig is om de gebeurtenissen in de beginsituatie als direct door God beinvloed te zien. Dit komt voort uit de wens om de gebeurtenissen aan tekst in de Bijbel te koppelen. De Bijbel kun je niet letterlijk nemen, zeker niet een beetje.
Wanneer een dergelijk oppermachtig wezen zulke invloeden kon uitoefenen, zou deze ook simpelweg de beginparameters kunnen vaststellen en vervolgens het geheel laten gebeuren. Als in: alle massa (in energievorm) bij elkaar proppen en vervolgens laten gaan. Ik denk dat degene die het heelal gecreeerd heeft slechts het gedrag van de elementaire deeltjes in regels heeft vastgelegd, en vervolgens de boel heeft laten lopen.