Pijn en morfine

[Verwijderd]

Ik heb laatst een artikel zitten lezen van Ronald Melzack over de werking van morfine op het zenuwstelsel en de manieren waarop morfine pijn tegengaat. Naar aanleiding daarvan pleitte Melzack voor een bepaalde manier van toedienen, namelijk niet als de pijn er eenmaal is maar preventief. Hij beweerde dat mensen onnodig pijn lijden omdat artsen morfine niet vaak genoeg en op de verkeerde manier gebruiken. Dit klonk allemaal erg overtuigend maar het artikel is geschreven in 1990. Wat ik me nu afvraag is of die ideeën, toen blijkbaar nog erg controversieel, tegenwoordig wel al in de praktijk worden toegepast, dus of er in die veertien jaar iets veranderd is. Ik heb wel familieleden gehad met kanker, die toen ook morfine kregen, maar daar weet ik eigenlijk niets meer van en achteraf wil ik toch wel graag weten hoe dat allemaal in z'n werk gaat.
Eigenlijk ben ik dus op zoek naar mensen die uit de praktijk weten hoe medici tegenwoordig met morfine omgaan, bijvoorbeeld bij patiënten met kanker, brandwonden of mensen die zware operaties ondergaan (bij die patiënten werd toentertijd, nu misschien nog, het vaakst morfine gebruikt).

Weet iemand hier hoe dat tegenwoordig gaat met de toediening, of patiënten het bijv. op vaste tijdstippen krijgen of pas als ze er om vragen wanneer de pijn weer terug is?

Iets anders wat in het stuk aangehaald wordt is de angst van artsen om morfine te gebruiken omdat het verslavend zou zijn, ook worden er onderzoeken beschreven waaruit blijkt dat die verslavende werking best meevalt. Is die angst nu nog steeds zo erg? Is het nog steeds zo dat mensen het alleen als laatste redmiddel krijgen, als niets anders meer werkt of als ze ongeneeslijk ziek zijn?

Sorry als ik wat weinig informatie geef, ik wil best wat meer neerzetten over Melzack's bevindingen en argumenten als het iemand interesseert maar anders ga ik het niet voor niets zitten typen. Best een uitgebreid verhaal, maar wel heel interessant.

[ Voor 8% gewijzigd door Verwijderd op 08-03-2004 14:04 ]

[Varienaja]

Preventief morfine? Wie moet dat krijgen dan? En wanneer? Mag ik ook alvast morfine spuiten, omdat ik straks misschien van de trap val?

Nouja.. dit zijn een beetje rare vergelijkingen misschien, maar de meeste preventieve maatregelen zijn nogal draconisch: preventieve oorlog, preventieve ruiming, misschien komt iemand straks nog op het idee om preventief zelfmoord te plegen omdat ie bang is om in de toekomst ongelukkig te zijn.

En wat is toch het idee in de westerse wereld dat je geen pijn mag hebben? Dat betekent toch juist dat je lichaam protesteert?! Het lijkt me heel eng om die protest-signalen te negeren. Hoe kan je straks nog weten of je wel gezond bent, als je niks voelt?

[Verwijderd]

mijn moeder heeft ook morfine gehad bij een keizersnee. achteraf dus.

de reden dat ze het achteraf gaven was omdat van morfine je hartslag zakt. geef je het dus vantevoren, dan is een beetje te veel al erg gevaarlijk.

[Verwijderd]

Okee, misschien heb ik het wat verkeerd uitgedrukt. Wat ik bedoel is dit:
Bij mensen met bepaalde aandoeningen (bijvoorbeeld in het laatste stadium van kanker of bij brandwonden), waar je gewoon weet dat ze best wel ondraaglijke pijn zullen krijgen op gegeven moment, kun je morfine op twee verschillende manieren toedienen.
1) Wanneer de patiënt erge pijn heeft geef je een morfine-injectie en als die uitgewerkt is komt de volgende injectie pas als de patiënt weer zo'n pijn heeft. Na een tijdje gaat die nieuwe injectie ook wel weer werken maar de patiënt heeft tussendoor wel pijn en vooral angst voor die pijn die steeds weer terugkomt.
2) De patiënt krijgt volgens een vast schema, bijvoorbeeld elke 4 uur, een injectie met een bepaalde hoeveelheid morfine die genoeg is om de pijn voor 4 uur tegen te houden. Met een nieuwe injectie wordt niet gewacht tot de oude is uitgewerkt, waardoor de pijn onder controle blijft en de patiënt vrij is van pijn en vooral angst en onrust. Deze methode is in zekere zin preventief omdat je de pijn constant onder controle hebt in plaats van met het opnieuw toedienen van morfine te wachten tot de pijn weer ondraaglijk is geworden.

Melzack (best wel een expert op het gebied van pijn) pleitte in 1990 dus voor de tweede manier van toedienen, en ik vraag me af of daar inmiddels al iets mee gedaan is in de praktijk. Zo duidelijker?

[ Voor 6% gewijzigd door Verwijderd op 08-03-2004 14:25 ]

[Verwijderd]

Verwijderd schreef op 08 maart 2004 @ 14:23:
Okee, misschien heb ik het wat verkeerd uitgedrukt. Wat ik bedoel is dit:
Bij mensen met bepaalde aandoeningen (bijvoorbeeld in het laatste stadium van kanker of bij brandwonden), waar je gewoon weet dat ze best wel ondraaglijke pijn zullen krijgen op gegeven moment, kun je morfine op twee verschillende manieren toedienen.
1) Wanneer de patiënt erge pijn heeft geef je een morfine-injectie en als die uitgewerkt is komt de volgende injectie pas als de patiënt weer zo'n pijn heeft. Na een tijdje gaat die nieuwe injectie ook wel weer werken maar de patiënt heeft tussendoor wel pijn en vooral angst voor die pijn die steeds weer terugkomt.
2) De patiënt krijgt volgens een vast schema, bijvoorbeeld elke 4 uur, een injectie met een bepaalde hoeveelheid morfine die genoeg is om de pijn voor 4 uur tegen te houden. Met een nieuwe injectie wordt niet gewacht tot de oude is uitgewerkt, waardoor de pijn onder controle blijft en de patiënt vrij is van pijn en vooral angst en onrust. Deze methode is in zekere zin preventief omdat je de pijn constant onder controle hebt in plaats van met het opnieuw toedienen van morfine te wachten tot de pijn weer ondraaglijk is geworden.

Melzack (best wel een expert op het gebied van pijn) pleitte in 1990 dus voor de tweede manier van toedienen, en ik vraag me af of daar inmiddels al iets mee gedaan is in de praktijk. Zo duidelijker?

nummertje 2 doen ze al hoor. Voornamelijk bij terminale kankerpatienten. die krijgen gewoon de hele dag morfine toegediend.

[Varienaja]

Verwijderd schreef op 08 maart 2004 @ 14:23:
Melzack (best wel een expert op het gebied van pijn) pleitte in 1990 dus voor de tweede manier van toedienen, en ik vraag me af of daar inmiddels al iets mee gedaan is in de praktijk. Zo duidelijker?

Veel patienten krijgen een morfinepomp die ze zelf kunnen bedienen. Dat schijnt veel beter te werken dan een verpleegkundige die iedere zoveel tijd een spuit komt brengen.

[Verwijderd]

Verwijderd schreef op 08 maart 2004 @ 14:30:
[...]


nummertje 2 doen ze al hoor. Voornamelijk bij terminale kankerpatienten. die krijgen gewoon de hele dag morfine toegediend.

Okee, dat is mooi.
Maar doen ze dat omdat ze er achter zijn gekomen dat morfine niet zo gevaarlijk en verslavend is als ze eerst dachten, of omdat ze denken 'die patiënt gaat toch al dood dus dan maakt het ook niet meer uit, als hij maar geen pijn heeft'?

[Verwijderd]

Varienaja schreef op 08 maart 2004 @ 14:32:
[...]

Veel patienten krijgen een morfinepomp die ze zelf kunnen bedienen. Dat schijnt veel beter te werken dan een verpleegkundige die iedere zoveel tijd een spuit komt brengen.

Zijn de artsen dan niet bang dat die mensen verslaafd raken aan de morfine als ze zoveel kunnen nemen als ze zelf willen? Dat is al een hele verbetering.

[Verwijderd]

Verwijderd schreef op 08 maart 2004 @ 14:33:
[...]


Okee, dat is mooi.
Maar doen ze dat omdat ze er achter zijn gekomen dat morfine niet zo gevaarlijk en verslavend is als ze eerst dachten, of omdat ze denken 'die patiënt gaat toch al dood dus dan maakt het ook niet meer uit, als hij maar geen pijn heeft'?

het is hartstikke verslavend en sterk spul. te vergelijken met heroine. daarom is t ook alleen voor uiterste noodgevallen, en niet bij ieder hoofdpijntje.
met terminale kanker in je lichaam, is een morfine verslaving opeens een stuk minder erg........

[ Voor 10% gewijzigd door Verwijderd op 08-03-2004 14:35 ]

[Verwijderd]

Verwijderd schreef op 08 maart 2004 @ 14:34:
[...]


het is hartstikke verslavend en sterk spul. te vergelijken met heroine. daarom is t ook alleen voor uiterste noodgevallen, en niet bij ieder hoofdpijntje.

Dat artikel wat ik gelezen heb beweert dus juist dat morfine bij mensen die het gebruiken tegen chronische pijn helemaal niet zo verslavend is. Het klonk best overtuigend, de argumentatie erachter had te maken met verschillende systemen in je zenuwstelsel/hersenen voor verschillende soorten pijn en met het feit dat mensen veel sneller verslaafd raken als ze morfine voor psychologische doeleinden (als geestverruimend middel) gebruiken dan voor medische.

[Verwijderd]

Verwijderd schreef op 08 maart 2004 @ 14:37:
[...]


Dat artikel wat ik gelezen heb beweert dus juist dat morfine bij mensen die het gebruiken tegen chronische pijn helemaal niet zo verslavend is. Het klonk best overtuigend, de argumentatie erachter had te maken met verschillende systemen in je zenuwstelsel/hersenen voor verschillende soorten pijn en met het feit dat mensen veel sneller verslaafd raken als ze morfine voor psychologische doeleinden (als geestverruimend middel) gebruiken dan voor medische.

Een maat van me kreeg een tijdje lang morfine omdat ie een hernia had, en gigantisch veel pijn. Toen de medicatie stopgezet werd, kreeg ie "cold turkey".
dwz dat ie vreselijk ziek werd van de afkickverschijnselen.
ik zou t artikel maar met een korreltje zout nemen hoor.....

[Verwijderd]

Is de medicatie bij hem wel goed afgebouwd dan?
Er staat trouwens alleen dat de morfine bijna nooit verslavend is voor mensen met chronische pijn, ik weet niet precies waar een hernia onder valt.
Ach, het is natuurlijk ook maar één artikel van één schrijver, maar hij is wel expert en het klonk allemaal best wel geloofwaardig, veel onderzoeken om het te ondersteunen enzo... In elk geval dat gedeelte over toediening.

[Rey Nemaattori]

Verwijderd schreef op 08 maart 2004 @ 14:30:
[...]


nummertje 2 doen ze al hoor. Voornamelijk bij terminale kankerpatienten. die krijgen gewoon de hele dag morfine toegediend.

Nummetje 1 heeft een belangrijk nadeel: verslaving. De patient(en zijn licham)raken gewend morfine te krijgen bij pijn. Deze impuls komt staads vaker(ie. vragen naar morfine)

Ps, ik heb weleens morfine gehad kort na een operatie. Ik kan het ten zeerste aanraden!!!

Verwijderd schreef op 08 maart 2004 @ 14:34:
[...]


Zijn de artsen dan niet bang dat die mensen verslaafd raken aan de morfine als ze zoveel kunnen nemen als ze zelf willen? Dat is al een hele verbetering.

Nee, maar met deze methode heb je minder verplegers nodig => goedkopere kosten => minder bezuinigen. Morfine kost een peuleschil vergeleken met het inhuren van een extra verpleeg(st)er voor die tijd.

[Freee!!]

Rey Nemaattori schreef op 08 maart 2004 @ 15:29:
[...]
Nee, maar met deze methode heb je minder verplegers nodig => goedkopere kosten => minder bezuinigen. Morfine kost een peuleschil vergeleken met het inhuren van een extra verpleeg(st)er voor die tijd.

Je vergeet nog een paar belangrijke voordelen te noemen:
• De meeste mensen zijn panisch voor een verslaving, dus zullen ze voorzichtig zijn met zelf toedienen.
• De mogelijkheid zelf te bepalen waar de pijngrens voor jou ligt en er wat aan te kunnen doen als jij vindt dat het moet, is voor de meeste mensen met chronische pijn al zo geruststellend dat ze daardoor minder pijn voelen (en dus minder morfine nodig hebben).

[Ercewee]

De tweede optie komt inderdaad voor, bijvoorbeeld bij terminale patienten.

Wat ik zelf bijvoorbeeld heb meegemaakt is dat er begonnen word met morfine pillen, welke in een vaste regelmaat, bijvoorbeeld eens in de zoveel uur, toegediend worden. Zodra dit niet meer gaat, bijvoorbeeld doordat de spijsvertering niet goed meer functioneerd, kan er overgegaan worden op een pomp. Dan wordt er een bepaalde hoeveelheid morfine in het weefsel geinjecteerd. Hierbij kan de dosis ingesteld worden. Dit gaat heel geleidelijk, iedere zoveel (vijf) minuten een klein beetje.

Zodra de pijn toeneemt kan de dosis verhoogd worden, met een maximum van 50% van de huidige dosis. Ook is mogelijk om tussendoor een extra dosis te geven. Dus bij een pijnscheut, of als er ongemakt verwacht word. Met een bepaald maximum aan de hoeveelheid extra morfine om overdosis te voorkomen.

Morfine is een sterke pijnstiller, maar heeft helaas sterke bijwerkingen, welke per persoon anders kunnen zijn. Daarvoor worden weer medicijnen gegeven om de bijwerkingen te onderdrukken, maar erg goed werkt dit ook niet.

En op een gegeven moment loop je er tegenaan dat de dosis morfine niet meer verhoogd kan worden omdat het lichaam niet meer kan verwerken. Dan zullen er nog sterkere middelen aan te pas moeten komen. Helaas is het einde dan ook niet ver meer.

[dawg]

Ik en mijn vader hebben ten tijde van mijn niertransplantatie allebei morfine toegediend gekregen.

Mijn vader middels een pompje, dat een kleine hoeveelheid toedient. Echter, na een keer toedienen werd het pompje voor enige tijd geblokkeerd. Ook kon hij hier maar maximaal 3 dgn gebruik van maken, en altijd maar een bepaalde beperkte hoeveelheid per keer.

Ikzelf kreeg het toegediend middels een injectie in de beenspier.
Maximaal 3 dgn en maximaal 3x per dag. Ook altijd een bepaalde beperkte hoeveelheid.

En verslavend? Zeker weten van wel.
Het is een enorm lekker gevoel. Zo lekker, dat ik dag 4 er zelf om vroeg. Niet gekregen, maar het toont wel aan dat het zwaar verslavend is.

Een familielid van me krijgt mofinepillen voor zenuwpijnen in zijn rug.
Echter, zijn dosis is al vele malen verhoogd omdat het niet meer werkte. Dit geeft dus ookal aan dat het lichaam eraan gewend raakt, oftewel er onstaat afhankelijkheid.

[ Voor 4% gewijzigd door dawg op 09-03-2004 10:51 . Reden: typo ]

[Freee!!]

dawg schreef op 09 maart 2004 @ 10:50:
[...]
En verslavend? Zeker weten van wel.
Het is een enorm lekker gevoel. Zo lekker, dat ik dag 4 er zelf om vroeg. Niet gekregen, maar het toont wel aan dat het zwaar verslavend is.

Dit is nog geen verslaving hoor, bij een echte verslaving krijg je lichamelijke ontwenningsverschijnselen.

Een familielid van me krijgt morfinepillen voor zenuwpijnen in zijn rug.
Echter, zijn dosis is al vele malen verhoogd omdat het niet meer werkte. Dit geeft dus ookal aan dat het lichaam eraan gewend raakt, oftewel er onstaat afhankelijkheid.

Dat is een bekend probleem met alle pijnstillers, niet alleen opiaten als morfine, codeïne en heroine.

[dawg]

Mr. Liu schreef op 09 maart 2004 @ 10:54:
[...]

Dit is nog geen verslaving hoor, bij een echte verslaving krijg je lichamelijke ontwenningsverschijnselen.

[...]

Dat is een bekend probleem met alle pijnstillers, niet alleen opiaten als morfine, codeïne en heroine.

Geloof me, ik heb het gehad en ik zeg dat het zwaar verslavend is. Ik weet hoe het voelt, en daarbij komt dat ze die protocollen voor gebruik/toediening ervan niet voor niets zo streng zijn. Sterker nog, in het RadBoud Nijmegen (daar lag ik toen) hebben maar een paar mensen toegang tot de ruimte waar het bewaard wordt (ook niet voor niets dus).

En ookal heb ik geen afkickverschijnselen gehad, dan kan ik nog wel bepalen of het wel of niet verslavend is (zodra je het gevoel kent weet je dat het verslavend is. Ik kan het niet anders uitleggen).

En over die pillen: heb je gelijk in. Er zijn genoeg pijnstillers waar je afhankelijk van kan worden. En dat is een slechte zaak, zeker als ik zie hoe artsen hier tegenwoordig mee omgaan.

[Rey Nemaattori]

dawg schreef op 09 maart 2004 @ 10:58:
En ookal heb ik geen afkickverschijnselen gehad, dan kan ik nog wel bepalen of het wel of niet verslavend is (zodra je het gevoel kent weet je dat het verslavend is. Ik kan het niet anders uitleggen).

En over die pillen: heb je gelijk in. Er zijn genoeg pijnstillers waar je afhankelijk van kan worden. En dat is een slechte zaak, zeker als ik zie hoe artsen hier tegenwoordig mee omgaan.

Iets is verslavend als het geestelijke of lichamelijke klachten teweeg brengt bij onthouding. Bij hardrugs zoals alcohol, heroïne(en dus ook morfine) zijn de effect zowel lichamelij kals geestelijk. De "cold turkey" zoals eerder vernoemd.

Heimwee is bijvoorbeeld een verslaving van "huiselijke" stimuli. door uitblijven van deze impulsen raakt de geest verward, gedesorienteerd en soms kunnen er zelfs paniek aanvallen voorkomen. Het hoeven niet per se signalen te zijn vanuit je huis, maar ook het geluid van de bomen, het gefluit van vogels, auto's die rijden, stemmen etc. maken dat je je thuis voelt. Zo kan ik me nog herinneren dat ik een paar jaar terug heimwee had toen we terug kwamen van 2 weekjes vakantie uit spanje. Ik was ruim een week niet meer mezelf......

De geestelijke afhangkelijkheid treed sneller op dan lichamelijke. Maar naar 3 dagen naar morfine verlangen is echt geen verslaving. Ik heb ook 2 dagen lang morfine gehad na een operatie. Ik vond het heerlijk die roes en zou er graag naar terug keren, maar het was niet zo dat ik op dag 3 geestelijk instabiel was geworden door het gebrek aan morfine ofzo.....

[Verwijderd]

Je moet verslaving en gewenning natuurlijk niet met elkaar verwarren!
Het is inderdaad waar dat je lichaam aan de dosis morfine went en steeds meer nodig heeft om dezelfde mate van 'pijnstilling' te bereiken, maar dat betekent absoluut niet dat je er verslaafd aan raakt! Die gewenning treedt inderdaad op bij alle pijnstillers, zelfs ibuprofen en paracetamol en zo, maar dat betekent niet dat je niet zonder kunt of dat je een geestelijk/lichamelijk wrak wordt als je geen pijnstillers meer krijgt.

Morfine kan inderdaad zwaar verslavend zijn maar dat is het over het algemeen niet als het werkt tegen chronische pijn, omdat de morfine dan op een heel ander deel van de hersenen werkt. Niet het pleziercentrum maar het pijncentrum zeg maar. De werking op het 'pleziercentrum' (als geestverruimend middel dus) is wel erg verslavend.

[dawg]

Uhh, het aantal dagen zegt niets over de mate van gebruik.
De frequentie daarentegen wel.

Overigens, heroïne is een afgeleide van morfine. Lijkt me dus dat morfine wel degelijk zwaar verslavend is.

_{Trouwens, in de medische wereld is het niet echt morfine, het is een verdunde vorm ofzo. Ik weet de naam niet meer, zal eens kijken of ik die naam nog kan achterhalen.}

[ Voor 32% gewijzigd door dawg op 10-03-2004 11:44 ]

[Verwijderd]

Heroïne is inderdaad een afgeleide van morfine maar dat wordt door verslaafden toch voor heel andere doeleinden gebruikt dan morfine in het ziekenhuis! Misschien is heroïne als het puur en alleen gebruikt wordt als pijnstiller tegen langdurige pijn ook wel niet verslavend, weet jij veel.
Het punt is juist dat de verslavende werking van dat spul in het plezier-effect zit, een effect dat patiënten in het ziekenhuis niet krijgen omdat bij hun de morfine op het pijncentrum werkt in plaats van te zorgen voor de afgifte van dopamine zoals heroïne doet bij junks.

[Confusion]

dawg schreef op 09 maart 2004 @ 10:58:
Geloof me, ik heb het gehad en ik zeg dat het zwaar verslavend is.

Persoonlijke ervaring is geen geldige basis voor een algemene uitspraak.

dawg schreef op 10 maart 2004 @ 11:42:
Overigens, heroïne is een afgeleide van morfine. Lijkt me dus dat morfine wel degelijk zwaar verslavend is.

Ik zie daar werkelijk geen enkele reden toe. Er zijn alcohol en nicotine 'afgeleiden' die helemaal niet verslavend zijn. Er is een reden dat ze morfine in ziekenhuizen gebruiken en geen heroine.

[ Voor 8% gewijzigd door Confusion op 10-03-2004 13:37 ]

[Freee!!]

Confusion schreef op 10 maart 2004 @ 13:36:
[...]
Ik zie daar werkelijk geen enkele reden toe. Er zijn alcohol en nicotine 'afgeleiden' die helemaal niet verslavend zijn. Er is een reden dat ze morfine in ziekenhuizen gebruiken en geen heroine.

Er zijn inderdaad heel goede redenen voor het gebruik van morfine in ziekenhuizen. Morfine is een stuk minder krachtig dan heroine (di-acetyl-morfine), waardoor de kans op een overdosis een stuk kleiner is, terwijl het ook beter te doseren is (meetfoutjes van een microgram maken niet zo veel uit). Verder is morfine een stuk goedkoper. Ik moet hierbij wel opmerken dat in sommige gevallen er wel degelijk overgeschakeld wordt van morfine op heroine. Heroine heeft trouwens als voordeel boven morfine dat je geestelijk helder blijft bij gebruik (daarvoor is het rond 1880 ontwikkeld door Bayer).

[dawg]

Confusion schreef op 10 maart 2004 @ 13:36:
[...]

Persoonlijke ervaring is geen geldige basis voor een algemene uitspraak.


[...]

Ik zie daar werkelijk geen enkele reden toe. Er zijn alcohol en nicotine 'afgeleiden' die helemaal niet verslavend zijn. Er is een reden dat ze morfine in ziekenhuizen gebruiken en geen heroine.

Oke, ik zal het eens aan mijn nefroloog vragen.

[Rey Nemaattori]

dawg schreef op 10 maart 2004 @ 11:42:
Uhh, het aantal dagen zegt niets over de mate van gebruik.
De frequentie daarentegen wel.

Overigens, heroïne is een afgeleide van morfine. Lijkt me dus dat morfine wel degelijk zwaar verslavend is.

_{Trouwens, in de medische wereld is het niet echt morfine, het is een verdunde vorm ofzo. Ik weet de naam niet meer, zal eens kijken of ik die naam nog kan achterhalen.}

Ik zeg ook niet dat morfine niet verslavend is. Je bent echt geen heroïne junk na enkele dagen gebruik hoor...

Maar ik weet 100% zeker dat jij na 3 dagen niet lichamelijk verslaafd was aan de morfine. Misschien een zekere mate van geestelijek gewenning, maar echt geestelijk verslaafd lijkt me ook overdreven.

Mr. Liu schreef op 10 maart 2004 @ 13:45:
[...]

Er zijn inderdaad heel goede redenen voor het gebruik van morfine in ziekenhuizen. Morfine is een stuk minder krachtig dan heroine (di-acetyl-morfine), waardoor de kans op een overdosis een stuk kleiner is, terwijl het ook beter te doseren is (meetfoutjes van een microgram maken niet zo veel uit). Verder is morfine een stuk goedkoper. Ik moet hierbij wel opmerken dat in sommige gevallen er wel degelijk overgeschakeld wordt van morfine op heroine. Heroine heeft trouwens als voordeel boven morfine dat je geestelijk helder blijft bij gebruik (daarvoor is het rond 1880 ontwikkeld door Bayer).

Heroïne heet de-acetyl-morfine? Het viel me meteen op dat het stuk "acytyl" ook zit in het hoofdingredient aspirine: acytylsalicylzuur. En meteen rijst de vraag: is acytyl een soort gemeenschappelijke eigenschap die veel(lang niet alle) pijstiller delen dan?

[Freee!!]

Rey Nemaattori schreef op 10 maart 2004 @ 14:54:
[...]
Heroïne heet dei-acetyl-morfine? Het viel me meteen op dat het stuk "acyetyl" ook zit in het hoofdingredient aspirine: acyetylsalicylzuur. En meteen rijst de vraag: is acyetyl een soort gemeenschappelijke eigenschap die veel(lang niet alle) pijstiller delen dan?

Acetyl is de aanduiding uit de organische chemie voor een groep die aan bepaalde verbindingen toegevoegd kan worden. Dit wordt bij een aantal geneesmiddelen (waaronder vrij veel pijnstillers) gedaan om opname in het bloed te verbeteren. De naam is afgeleid van de wetenschappelijke naam van azijnzuur (waar die groep uit gehaald wordt). Wat betreft acetyl-salicylzuur, dat is inderdaad de ge-acetyleerde vorm van salicylzuur, dat oorspronkelijk als pijnstiller uit wilgenbast werd gewonnen.

offtopic:
Illegale laboratoria voor de productie van heroine worden vaak aan de hand van de geur gevonden.

[Verwijderd]

Nog iets, een klein percentage van alle mensen is heel erg vatbaar voor verslaving in het algemeen. Dat soort mensen raakt dus bij gebruik van morfine (of andere drugs) inderdaad heel snel verslaafd of in ieder geval iets wat er op lijkt, zelfs als het gebruikt wordt als pijnstiller in plaats van genotsmiddel. Dat wil nog niet zeggen dat morfine in het algemeen, bij de gemiddelde persoon, bij medisch gebruik verslavend is.

[terrapin]

Morfine schijnt inderdaad bij een behandeling voor chronische pijn zelden tot verslavingsgedrag te leiden. Morfine werkt als ik het me goed herinner een stuk minder snel dan heroine, en bovendien geeft morfine, zeker in retard tabletten (bijvoorbeeld ms contin), oraal genomen niet echt snelle pieken, zoals gespoten heroine dat wel doet. Ook morfine per infuus zal eigenlijk altijd over lange tijd worden toegediend, om constante plasmaspiegels te bereiken.

Tegenwoordig is het inderdaad algemeen bekend dat constante plasmaspiegels van pijnstillers beter werken dan zo nodig medicatie, maar in de praktijk is het vaak toch moeilijk om dit goed in te stellen en ontkom je niet aan af en toe bijgeven..
Overigens zou het eerst instellen van een patient op niet opiaatgebaseerde pijnstilling, zoals paracetamol of een NSAID, ook helpen om met minder morfine betere resultaten te krijgen..

Als je wilt weten wat de huidige stand van zaken is, kan je het beste recente artikelen opzoeken in pubmed ( http://www.pubmed.gov ), of eens lezen in het Farmacotherapeutisch Kompas ( http://www.cvzkompassen.nl/ )
Overigens worden vaak standaardprotocollen gebruikt per ziekenhuis of per regio, die zijn vast ook wel te achterhalen...

[ Voor 6% gewijzigd door terrapin op 10-03-2004 21:07 ]

[terrapin]

Rey Nemaattori schreef op 10 maart 2004 @ 14:54:
Heroïne heet de-acetyl-morfine? Het viel me meteen op dat het stuk "acytyl" ook zit in het hoofdingredient aspirine: acytylsalicylzuur. En meteen rijst de vraag: is acytyl een soort gemeenschappelijke eigenschap die veel(lang niet alle) pijstiller delen dan?

Nee.. opiaten werken via opiaatreceptoren (waar ook lichaamseigen endorfinen op aangrijpen), en acetylsalicylzuur werkt door de aanmaak van prostaglandines (onstekingsmediatoren) te remmen via het remmen van cyclooxygenase.. Compleet anders dus..

[ Voor 4% gewijzigd door terrapin op 10-03-2004 21:15 ]

[ALH]

Verwijderd schreef op 10 maart 2004 @ 16:10:
Nog iets, een klein percentage van alle mensen is heel erg vatbaar voor verslaving in het algemeen. Dat soort mensen raakt dus bij gebruik van morfine (of andere drugs) inderdaad heel snel verslaafd of in ieder geval iets wat er op lijkt, zelfs als het gebruikt wordt als pijnstiller in plaats van genotsmiddel. Dat wil nog niet zeggen dat morfine in het algemeen, bij de gemiddelde persoon, bij medisch gebruik verslavend is.

Zou je dat wat nader kunnen verklaren, waarom zouden sommige mensen meer vatbaar zijn voor verslaving in het algemeen
Afgezien van "de slechte jeugd" maar ik neem aan dat je dat niet bedoelde?

[DarkX]

Mr. Liu schreef op 08 maart 2004 @ 15:40:
[...]

Je vergeet nog een paar belangrijke voordelen te noemen:
• De meeste mensen zijn panisch voor een verslaving, dus zullen ze voorzichtig zijn met zelf toedienen.
• De mogelijkheid zelf te bepalen waar de pijngrens voor jou ligt en er wat aan te kunnen doen als jij vindt dat het moet, is voor de meeste mensen met chronische pijn al zo geruststellend dat ze daardoor minder pijn voelen (en dus minder morfine nodig hebben).

Die pomp is idd echt niet ontwikkeld om de verpleging te ontlasten, het is vnl een gevolg van een redelijk recente ontdekking (dacht iig dat die vrij recent was). Het komt op het volgende neer: bij toedienen gaf men vroeger altijd minimale doses, men had liever dat de patient pijn leed dan dat hij overleed aan een OD. An sich logisch natuurlijk. Maar na een of ander onderzoek (zal straks een linkje trachten te vinden) is men er achter gekomen dat de hoeveelheid morf wat een gezond lichaam kan verdragen zonder ernstige bijwerkingen veel lager is dan de hoeveelheid die een lichaam met zware pijnen kan verdragen. Hoe sterker iemands pijn is, hoe meer morfine het lichaam kon verwerken. Vandaar dus dat men de patient zelf de morfine liet regelen tot de pijn over was, je hebt dan precies genoeg om de pijn te bestrijden (dus nooit teveel, meestal minder dan bij vaste spuiten op vaste tijdstippen), en door het onderzoek is gebleken dat het OD gevaar veel minder is in zo'n geval.

Over verslaving, geestelijk verslavend is het zeker, en ik dacht dat het ook zeker lichamelijk verslavend was. Heroine is nl o.a. ontwikkeld om minder verslavend te zijn en minder versuffend (vandaar hero-ine, heldenmiddel). Dit is echter niet echt gelukt, omdat het vele malen meer verslavend is, en nog een behoorlijke rush geeft ook.

[Verwijderd]

ALH schreef op 11 maart 2004 @ 18:14:
[...]


Zou je dat wat nader kunnen verklaren, waarom zouden sommige mensen meer vatbaar zijn voor verslaving in het algemeen
Afgezien van "de slechte jeugd" maar ik neem aan dat je dat niet bedoelde?

Er zijn onderzoeken geweest waar duidelijk uit bleek dat sommige mensen veel sneller verslaafd raken dan anderen, en dus ook veel vaker problemen met drugs, alcohol etc. krijgen. Dat is trouwens ook iets dat uit de praktijk blijkt, bij hetzelfde drank- of drugsgebruik raakt echt niet iedereen even snel verslaafd, en voor sommige mensen is het abrupt stoppen met drinken/drugs/roken/whatever dan ook veel moeilijker dan voor anderen.
Ook uit onderzoeken met morfine blijkt dat die paar mensen die verslaafd raakten bij medisch gebruik, ook al een geschiedenis hadden van drugsmisbruik, wat aangeeft dat die mensen dus sowieso al geneigd waren om verslaafd te raken aan dat soort spul.
Met 'meer vatbaar' bedoelde ik dus: meer geneigd om verslaafd te raken in het algemeen (dus aan drugs, morfine, alcohol, gokken, noem maar op). Denk dat het iets genetisch is ofzo.