Acties:
  • 0 Henk 'm!

Anoniem: 106700

Topicstarter
Het lijkt mischien een stomme vraag, maar heeft iemand er ooit bij stilgestaan wat een (jouw) ziel werkelijk is?
Is je ziel hetgene wat je karakter bepaalt, een afdruk van je persoonlijkheid?
Of is een ziel, volgens een discovery docu die ik ooit zag, een echo van herrineringen.

kan een ziel leven zonder lichaam, als een lichaam niet zonder ziel kan?
En kan een ziel nu ook werkelijk sterven?
En zoniet, wat gebeurt er dan met je ziel na je dood?

Mijn mening is, dat je ziel ook je karakter is, oftwel je innerlijk.
Als een emotie zou ontstaan door een strenetje DNA, dat je op een bepaald moment verteld wat je moet doen, dan zou toch iedereen hetzelfde zijn?

Ik zou graag wat meer meningen over het begrip ziel horen vallen.

Acties:
  • 0 Henk 'm!

  • PipoDeClown
  • Registratie: September 2000
  • Niet online

PipoDeClown

Izze Zimpell

Onder "alle levende zielen" versta ik mensen en dieren. oftewel lichamen.
Ziel is dan niet je geest of karakter.
Als je doodt bent (zonder levenskracht/geest) komt je lichaam in een kringloop van de natuur.

[ Voor 63% gewijzigd door PipoDeClown op 29-02-2004 21:32 ]

God weet alles, want hij is lid van de Mosad. To protect your freedom i will take that away from you. Mijn drankgebruik heeft ernstig te lijden onder mijn gezondheid.


Acties:
  • 0 Henk 'm!

Anoniem: 106700

Topicstarter
Ik denk dat er onder het begrip natuur, meer steekt dan we eigelijk doorhebben.
Net zoals mensen een ziel onder de "hulst" hebben zitten, zit er denk ik ook een soort van ziel onder de natuur, oftwel een soort van god.

Acties:
  • 0 Henk 'm!

  • SmartDoDo
  • Registratie: Oktober 2002
  • Laatst online: 23:38

SmartDoDo

Woeptiedoe

Arme ziel: Zielig mens, mens als lichaam en geest.

Ziel: Het bewustzijn, geheugen, gevoel van een mens. Dat wat zich geestelijk in een lichaam afspeeld. :)

Acties:
  • 0 Henk 'm!

Anoniem: 106700

Topicstarter
Het christendom geeft aan dat dieren en planten geen onsterfelijke ziel hebben, omdat zijn geen zelfbewustzijn zouden hebben.
Maar onderzoekt heeft aangetoont dat dolfijnen, de een na slimste wezens op deze aardbol, duidelijk wel zelfbewust waren.
Dolfijnen en mensen hebben het vermogen zichzelf in een spiegel te herkennen.
nu is de vraag of dolfijnen ook zouden kunnen intepreteren.
Zou de dolfijn weten dat hij ooit dood zal gaan?

In een boek van Midas Dekker heb ik ooit gelezen, dat "Toen de mens uit het paradijs werd verbannen, de mens het gevoel van zelfbewustzijn kregen.
Mensen gingen zich kleden, omdat ze zich schaamden, en mensen werden bang, omdat ze wisten dat ze dood gingen, er is geen ontkomen aan.
Dit zou dan een verschrikkelijk gevoel zijn"
Maar dolfijnen gedragen zich niet zoals mensen, dolfijnen hebben geen producktiemaatschappij, ze schamen zich niet, en ze spetteren vrolijk rond tot de laatste seconde van hun leven, totdat ze sterven"

Zouden de christenen dan toch gelijk hebben, een dolfijn herkent de omgevinge en zichzelf, maar heeft daarom nog geen ziel "denk ik dan"
Er zit meer achter het hele ziel gebeuren.

Acties:
  • 0 Henk 'm!

  • ixl85
  • Registratie: November 2001
  • Laatst online: 29-06 18:44
ziel is niet wat jij beschreef TS, lees "the seat of the soul" maar eens als je het wilt weten...
een ziel is niet van jou, jij bent min of meer van de ziel.
als je het gelooft.

ik geloof sowieso niet in een ziel, maar vond het boek wel erg goed en geloof er wel andere dingen uit (ieder zn waarheid)

Acties:
  • 0 Henk 'm!

  • The Third Man
  • Registratie: September 2001
  • Laatst online: 23:57

The Third Man

The Third Jellyfish

Ziel

De ziel is een filosofisch begrip dat veelal in religieuze context gebruikt wordt. De ziel zou een ontastbaar of etherisch lichaam zijn, in in ieder geval het menselijk lichaam. Andere dergelijke onderdelen zijn de geest en psyche. Omdat de ziel niet met fysische maatstaven te meten valt, dient gemeld te worden dat de tekst hieronder een filosofische aard heeft.


Inhoud [TonenNiet tonen]
1 De voorchristelijke klassieke ziel

2 Betoog

3 Taalgebruik

4 Externe link


De voorchristelijke klassieke ziel
Bij Plato is de ziel het morele en intellectuele zelf, dit in onderscheid met de passies en lust c.q. plezier en allerlei zintuiglijke aspecten van het menselijk bestaan. Plato onderscheid in zijn Faidoon (Phaedrus) drie aspecten van de menselijke ziel die hij vergelijkt met een wagenmenner achter een tweespan. Zowel de menner als wel de twee (gevleugelde) paarden zijn onderdeel van de tripartite ziel (zie externe link). Deze drie onderdelen zijn (in meerdere verschillende transcripties van veelal hetzelfde):


De menner, de logos of noes (nous) (intellect, het redenerende en kennende deel)
Het nobele paard, de thumos, thumoeides (passie, wil, doorzettingsvermogen)
Het weerspannige paard, epithumia, epithumetikon (trek, lust, driftleven)
Hierbij kan aangetekend worden dat de term noes (nous) meer neo-Platonisch dan Platonisch is en dat deze term geassocieerd wordt met Christelijke (her)interpretaties van het oorspronkelijke schema. (Er ontstonden anders namelijk allerlei problemen, vond men, over de kwestie hoe de ziel zich kon verbinden met het vlees van de Christus-figuur)

Bij sterfelijke wezens hebben de paarden hun vleugels verloren, de mens is dus i.t.t. tot de goden dus tot de aarde veroordeeld.

Opvallend is dat de menselijke ziel bij Plato grote overeenkomsten vertoont met die van de goden (afgezien van die vleugels dan). Opmerkenswaard is verder dat de westerse (maar ook de orthodoxe) Christelijke God ook uit drie-en bestaat en dat de aard van deze driedeling niet veel afwijkt van die van de voorchristelijke Platonische ziel. (de Vader als logos, de Zoon als epithumia en de Heilige Geest als thumos)


Betoog
(door andere auteur)
De ziel kijkt bij wijze van spreken over de schouder van de mens mee en raakt enkel betrokken met wat de mens doet als het daartoe gemotiveerd raakt. Dit komt tot uiting als mensen bezield bezig zijn. Iemand kan immers bezield raken door het maken van muziek of het schilderen een schilderij. De persoon in kwestie is herkenbaar energiek, gedreven, gepassioneerd en overtuigend (in vaardigheden). Het is iets anders als ambitie wat op basis van keuze werkt. De ziel lijkt een eigen wil te hebben, laat zich niet dwingen, enkel verleiden.

De ziel voegt toe, iets wat expressie vind in de manier waarop iets wordt gedaan. Zo kunnen twee professionele violisten hetzelfde vioolconcert ten gehore brengen. De eerste speelt het concert technisch perfect, elke noot zuiver, maar het doet je niets. Dat in contrast met de tweede violist die wellicht de dirigent lijkt te vergeten, en op een zodanige manier speelt dat het een reactie afdwingt. Het spel heeft een diepgang, het veroorzaakt wat in de toehoorders. De ziel 'zegent' als het ware datgene wat de mens aan het doen is, voegt een extra dimensie aan het vioolspel toe die niet enkel aan de technische vaardigheden van de violist is toe te schrijven. Als dat zo was dan zou de violist er voor kunnen kiezen wanneer dat gebeurt maar zo werkt het immers niet.

Bezieling is niet iets wat zomaar in de schoot geworpen wordt. Het werkt niet zo dat een willekeurig iemand op een avond een viool van een vriend leent, wat zit te tokkelen en vervolgens een fabuleus vioolconcert ten gehore brengt waar je diep door geraakt wordt. Er gaat een periode aan vooraf van oefening, specialisatie, toewijding. De vraag die gesteld kan worden is de volgende: 'Levert datgene wat je doet energie op, of kost het je energie?'

Mensen die bezield bezig zijn hebben de neiging origineel bezig te zijn, in de zin van 'niet eerder gebeurd'. Het is mogelijk baanbrekend werk te verrichten waarbij bestaande inzichten geen belemmeringen vormen. We zien dit in de kunstschilders, muzikanten en Wetenschappers die verrichtingen doen die hun vaardigheden teboven gaan. Wat is bijvoorbeeld het verschil tussen de échte Mona Lisa en de vele pogingen om haar na te schilderen. Was Leonardo da Vinci wellicht bezield toe hij haar op het doek vereeuwigde?


Taalgebruik
Bezield - geïnspireerd, enthousiast) - levend (organisme)
Zielig - ontdaan van betrokkenheid van de ziel?
Zielsgelukkig - gelukkiger dan een mens alleen kan zijn
toon volledige bericht
http://nl.wikipedia.org/wiki/Ziel

Interresante dialoog van Plato, uit de Wikipedia uitleg: http://www.classicallibra.../dialogues/7_Phaedrus.htm

Acties:
  • 0 Henk 'm!

Anoniem: 105345

Ik zie een ziel als een bundeltje licht, een ziel is het leven.
Een lichaam daarin tegen is een hulst...je ziel "woont" in je lichaam.
Wie je bent en hoe je doet heeft ook met je ziel te maken. Een lichaam kan Niet zonder ziel maar een ziel Wel zonder lichaam. Als een ziel je lichaam verlaat, gaat je lichaam dood, je ziel zweeft weg naar een mooie plaats. Een wachtplaats als het ware en wacht op de laatste dag, waar hij samen met alle andere zielen beoordeeld worden op hun gedrag.

Acties:
  • 0 Henk 'm!

Anoniem: 70162

objectief gezien is het wat levend organisch materiaal met allemaal scheikundige verbindingen en reacties :)

wat voor waarde je er verder aan toekent is toch nooit objectief. sommige mensen geloven zelfs dat je ziel doorleeft als je dood bent.


je kunt je afvragen of er wel zoiets als "ziel" bestaat. ik denk niet dat ik er 1 heb. ik heb wel een geheugen, een geweten nouja, automatismen, etc. maar heb ik dan ook een ziel?

Acties:
  • 0 Henk 'm!

  • MIster X
  • Registratie: November 2001
  • Laatst online: 16-01 09:39
'Ziel' in de bijbel betekent vaak niet meer of minder dan 'levend wezen' (vergelijk bijv. Gen. 2:7 met 1 Kor. 15:45 in de NBG-vertaling). Mensen en dieren zijn dus zielen volgens de bijbel. Latere opvattingen over 'ziel' verschillen van de oorspronkelijke bijbelse betekenis.
edit:
"Er is geen dichotomie [tweedeling] van lichaam en ziel in het O[ude] T[estament]. De Israëliet zag de dingen concreet, in hun totaliteit, en derhalve beschouwde hij mensen als personen en niet als samenstellingen. De term nepes [ne´fesj], hoewel vertaald met ons woord ziel, betekent nooit ziel als onderscheiden van het lichaam of van de individuele persoon. . . . De term [psu´che] is in het N[ieuwe] T[estament] het woord dat overeenkomt met nepes. Het kan het levensbeginsel, het leven zelf, of het levende wezen betekenen." - New Catholic Encyclopedia (1967), Deel XIII, blz. 449, 450.

"Het Hebreeuwse woord voor 'ziel' (nefesh, dat wat ademt) werd door Mozes gebruikt . . . in de betekenis van een 'levend wezen' en was evenzeer van toepassing op niet-menselijke wezens. . . . In het Nieuwe Testament was het gebruik van psyche ('ziel') te vergelijken met dat van nefesh." - New Encyclopædia Britannica (1976), Macropædia, Deel 15, blz. 152.

"Het geloof dat de ziel na de ontbinding van het lichaam voortbestaat, is eerder een zaak van filosofische of theologische speculatie dan van eenvoudig geloof, en wordt dienovereenkomstig nergens uitdrukkelijk in de Heilige Schrift geleerd." - The Jewish Encyclopedia (1910), Deel VI, blz. 564.

"De christelijke opvatting over een door God geschapen geestelijke ziel die bij de ontvangenis in het lichaam wordt gebracht om de mens tot een levend geheel te maken, is de vrucht van een langdurige ontwikkeling in de christelijke filosofie. Pas met Orígenes [gestorven ca. 254 G.T.] in het oosten en St.-Augustinus [gestorven 430 G.T.] in het westen werd vastgesteld dat de ziel een geestelijke substantie was en werd er een filosofisch begrip gevormd omtrent haar natuur. . . . Zijn [Augustinus'] leerstelling . . . was veel (met inbegrip van enige tekortkomingen) verschuldigd aan het neoplatonisme." - New Catholic Encyclopedia (1967), Deel XIII, blz. 452, 454.

"Het begrip onsterfelijkheid is een voortbrengsel van het Griekse denken, terwijl de hoop op een opstanding tot de joodse denkwereld behoort. . . . Na de veroveringen van Alexander nam het judaïsme geleidelijk Griekse denkbeelden in zich op." - Dictionnaire Encyclopédique de la Bible, onder redactie van Alexandre Westphal, Deel 2, blz. 557.

"De onsterfelijkheid van de ziel is een Grieks begrip dat in oude mysteriecultussen werd gevormd en door Plato werd uitgewerkt." - Presbyterian Life, 1 mei 1970, blz. 35.

"Menen wij dat de dood iets is? . . . Is hij iets anders dan de scheiding van ziel en lichaam? En is dood zijn niet dit, dat enerzijds het lichaam van de ziel gescheiden alleen op zichzelf bestaat, en dat anderzijds de ziel van het lichaam gescheiden op zichzelf bestaat? Is de dood soms iets anders dan dit? . . . De ziel, nietwaar, neemt de dood niet aan? Neen. Dus is de ziel onsterfelijk? Ja." - Plato's "Phaedo", hfdst. 9, 55, zoals gepubliceerd in Plato Dialogen (1982), vertaling dr. M. A. Schwartz, Prisma-boeken 2042, blz. 134, 193.

"Het probleem van de onsterfelijkheid genoot, zoals wij hebben gezien, de oprechte belangstelling van de Babylonische theologen. . . . Noch het volk noch de leiders van het religieuze denken hebben ooit de mogelijkheid onder de ogen gezien dat iets dat tot bestaan was geroepen, volkomen teniet zou gaan. De dood was een overgang naar een ander soort leven." - The Religion of Babylonia and Assyria (Boston, 1898), M. Jastrow Jr., blz. 556.
toon volledige bericht
Een uitgebreide beschouwing van de bijbelse betekenis is te vinden op http://www.therain.org/appendixes/app13.html (Appendix 13 uit The Companion Bible).

[ Voor 5% gewijzigd door MIster X op 01-03-2004 11:45 . Reden: Link bijbeltekst Biblija ]


Acties:
  • 0 Henk 'm!

  • Glenfiddich
  • Registratie: December 2000
  • Laatst online: 21:08
Ik zou de ziel willen definieren als datgene wat van je lichaam meer maakt dan een homp vlees en wat botten.

Catch a smile out there!


Acties:
  • 0 Henk 'm!

Anoniem: 29081

Haemorrhage schreef op 01 maart 2004 @ 16:35:
Ik zou de ziel willen definieren als datgene wat van je lichaam meer maakt dan een homp vlees en wat botten.
Dan zou ik zeggen: de unieke vorm waarin dat vlees en die botten zijn gerangschikt, waardoor het in staat is kennis en bewustzijn te manifesteren.

Acties:
  • 0 Henk 'm!

Anoniem: 97693

het verschil tussen een plant en een dier
het verschil tussen een plant en een mens

Acties:
  • 0 Henk 'm!

  • Osiris
  • Registratie: Januari 2000
  • Niet online
Ik zie een ziel als het resultaat van alle impulsjes van al je neuronen in je hersenen. Dat bepaald immers wie je bent en wat je doet. (Mensen met een CVA of hersentumor kunnen namelijk personelijkheids- en karakterveranderingen krijgen) 't Is dus niet zo dat je personelijkheid en karakter vast staat :)

Voor mij is een ziel dus wel een on-tastbaar iets. Je kunt immers al die impulsjes niet pakken. Het is ook de combinatie van al die impulsjes die de genialiteit (om het zo maar te omschrijven) van de mens mogelijk maakt.

Maar ook dieren hebben dus voor mij een ziel. Ook een slak heeft impulsjes die bepaalt of hij links of rechts moet (hersenen hebben slakken niet echt). Dat zou voor mij dus een "simpele ziel" zijn :)

Planten echter niet. Zij hebben geen geavanceerde neuronen-netwerken. Zij doen basic dingetjes alsof 't fabriekjes zijn die doen wat ze moeten doen. Keuzes kunnen ze niet maken. Daardoor is mijn mening dat planten geen ziel hebben :)
Pagina: 1