:strip_exif()/u/55581/dualvisser.gif?f=community)
Eerste vormen van dataopslag:
Als sinds er mensen op deze aardbodem rond lopen heeft men behoefte om informatie op de slaan. Zo kon de mens dingen beter onthouden en kon het van generatie op generatie overgebracht worden zonder dat de inhoud informatie veranderde. De meest primitieve manieren van dataopslag waren bijvoorbeeld met stokjes in het zand tekenen en met een soort verf grotschilderingen maken. Later werd in China het rijstpapier uitgevonden waardoor het nog makkelijker was om informatie op te slaan. Door de komt van de boekdrukkunst was het helemaal een eitje. Andere (primitieve) vormen van dataopslag waren onder andere schilderijen en beeldhouwwerken. Omdat de mechanische en elektrische veel interessanter voor de hedendaagse maatschappij is zal ik mij daar verder in het artikel over uitweiden.
Eerste vorm van mechanische dataopslag:
De eerste vorm van mechanische opslag was de zogenaamde ‘punch-cards’. Dit waren allemaal kaartjes met gaatjes erin op verschillende plekken. Door middel van een speciaal apparaat(de voorloper van de computer) kon er informatie van de gaatjes worden afgelezen en worden verwerkt. De ‘punch-cards’ zijn uitgevonden door Charles Babbage omstreeks 1890 omdat hij een methode wilde verzinnen om informatie van zijn andere uitvinding, de rekenmachine, wilde opslaan. Al gauw kwam men tot de conclusie dat de ‘punch-cards’ een lage ‘acces time’ hadden. Iedere keer als een kaart was gelezen en niet meer nodig was moest hij eruit worden gehaald en een nieuwe ervoor in de plaats worden gestopt. Dit was natuurlijk erg arbeidsintensief en men bedacht dat als de ‘punch-cards’ op 1 grote rol werden bevestigd, de rollen minder vaak vervangen hoefde te worden. Charles Wheatstone vond de zogenaamde ‘ticker-tape’ uit. Dit was een dunne strook met heel erg veel puntjes erin. De ‘ticker-tape’ kon 100 tot 1000x meer data bevatten dan een ‘punch-card’. Voorbeeld van deze methodes van dataopslag in de huidige tijd kun je terugvinden in bijvoorbeeld de pianola en in een muziekinstrumenten waaraan je aan een hendel moet draaien en dat dan verschillende punten een soort snaartjes aan slaan en in een draaiorgel.
Eerste vorm van magnetische opslag:
IBM vond rond 1952 de magnetische tape uit. IBM realiseerde zich dat de ‘ticker-tape’ niet snel genoeg en niet efficiënt was. Ook slaagde IBM er in datzelfde jaar in om een zogenaamde ‘clean-room’ te maken. Dit is een kamer met daarin een maximum aantal stofdeeltjes. Hierdoor kunnen tapes nagenoeg stofvrij worden gefabriceerd. Het nadeel van deze tapes was ook de ‘acces-time’. Als je bijvoorbeeld data in het midden van de tape wilde lezen, moest de tape-unit eerst de tape naar het midden spoelen. Om zulke problemen na te gaan introduceerde Ingenieurs uit San Jose in 1956 de eerste magnetische computer disk. Het allergrootste voordeel aan deze schijf was dat data meteen toegankelijk was waar het zich ook op de schijf bevond. Deze revolutionaire uitvinding bevind zich op dit moment nog steeds in een computer. Weliswaar is het ontwerp verbeterd, maar de basis van iedere PC opslag stamt dus af uit 1956.
8 jaar later werd de floppy disk uitgevonden. Deze maakte in 1 klap een eind aan de ‘punch-cards’ en ‘ticker-tapes’. Het grote voordeel van de floppy disk was dat hij draagbaar was en dat data vanaf elke locatie op de disk direct benaderbaar was.
In 1973 slaagde een bedrijf erin om een harde schijf te produceren met meer dan 1 platter. Deze zogenaamde ‘Winchester’ harde schijf dankt zijn naam aan het feit dat de harde schijf twee platters had van ieder 30 MB (30-30, vandaar de naam ‘Winchester’).
Eerste vorm van optische opslag:
In 1962 vond ook een heuse doorbraak van dataopslag plaats. De optische opslag was geboren. Optische opslag heeft als voordeel dat de opslagcapaciteit veel hoger is dan bijvoorbeeld een floppy disk en dat de acces time ook stukken hoger is. Het grote nadeel van optische opslag is dat het medium na verloop van tijd toch steeds slechter gelezen kan worden. Door slijtage en zonlicht wordt de CD of DVD steeds slechter van kwaliteit. De verbetering van optische opslag staat nog steeds niet sil. In 1987 slaagde IBM erin om een laser met blauwe golflengte te gebruiken. OP deze manier behaalde IBM het resultaat van. 1Gb per vierkante inch.
Als sinds er mensen op deze aardbodem rond lopen heeft men behoefte om informatie op de slaan. Zo kon de mens dingen beter onthouden en kon het van generatie op generatie overgebracht worden zonder dat de inhoud informatie veranderde. De meest primitieve manieren van dataopslag waren bijvoorbeeld met stokjes in het zand tekenen en met een soort verf grotschilderingen maken. Later werd in China het rijstpapier uitgevonden waardoor het nog makkelijker was om informatie op te slaan. Door de komt van de boekdrukkunst was het helemaal een eitje. Andere (primitieve) vormen van dataopslag waren onder andere schilderijen en beeldhouwwerken. Omdat de mechanische en elektrische veel interessanter voor de hedendaagse maatschappij is zal ik mij daar verder in het artikel over uitweiden.
Eerste vorm van mechanische dataopslag:
De eerste vorm van mechanische opslag was de zogenaamde ‘punch-cards’. Dit waren allemaal kaartjes met gaatjes erin op verschillende plekken. Door middel van een speciaal apparaat(de voorloper van de computer) kon er informatie van de gaatjes worden afgelezen en worden verwerkt. De ‘punch-cards’ zijn uitgevonden door Charles Babbage omstreeks 1890 omdat hij een methode wilde verzinnen om informatie van zijn andere uitvinding, de rekenmachine, wilde opslaan. Al gauw kwam men tot de conclusie dat de ‘punch-cards’ een lage ‘acces time’ hadden. Iedere keer als een kaart was gelezen en niet meer nodig was moest hij eruit worden gehaald en een nieuwe ervoor in de plaats worden gestopt. Dit was natuurlijk erg arbeidsintensief en men bedacht dat als de ‘punch-cards’ op 1 grote rol werden bevestigd, de rollen minder vaak vervangen hoefde te worden. Charles Wheatstone vond de zogenaamde ‘ticker-tape’ uit. Dit was een dunne strook met heel erg veel puntjes erin. De ‘ticker-tape’ kon 100 tot 1000x meer data bevatten dan een ‘punch-card’. Voorbeeld van deze methodes van dataopslag in de huidige tijd kun je terugvinden in bijvoorbeeld de pianola en in een muziekinstrumenten waaraan je aan een hendel moet draaien en dat dan verschillende punten een soort snaartjes aan slaan en in een draaiorgel.
Eerste vorm van magnetische opslag:
IBM vond rond 1952 de magnetische tape uit. IBM realiseerde zich dat de ‘ticker-tape’ niet snel genoeg en niet efficiënt was. Ook slaagde IBM er in datzelfde jaar in om een zogenaamde ‘clean-room’ te maken. Dit is een kamer met daarin een maximum aantal stofdeeltjes. Hierdoor kunnen tapes nagenoeg stofvrij worden gefabriceerd. Het nadeel van deze tapes was ook de ‘acces-time’. Als je bijvoorbeeld data in het midden van de tape wilde lezen, moest de tape-unit eerst de tape naar het midden spoelen. Om zulke problemen na te gaan introduceerde Ingenieurs uit San Jose in 1956 de eerste magnetische computer disk. Het allergrootste voordeel aan deze schijf was dat data meteen toegankelijk was waar het zich ook op de schijf bevond. Deze revolutionaire uitvinding bevind zich op dit moment nog steeds in een computer. Weliswaar is het ontwerp verbeterd, maar de basis van iedere PC opslag stamt dus af uit 1956.
8 jaar later werd de floppy disk uitgevonden. Deze maakte in 1 klap een eind aan de ‘punch-cards’ en ‘ticker-tapes’. Het grote voordeel van de floppy disk was dat hij draagbaar was en dat data vanaf elke locatie op de disk direct benaderbaar was.
In 1973 slaagde een bedrijf erin om een harde schijf te produceren met meer dan 1 platter. Deze zogenaamde ‘Winchester’ harde schijf dankt zijn naam aan het feit dat de harde schijf twee platters had van ieder 30 MB (30-30, vandaar de naam ‘Winchester’).
Eerste vorm van optische opslag:
In 1962 vond ook een heuse doorbraak van dataopslag plaats. De optische opslag was geboren. Optische opslag heeft als voordeel dat de opslagcapaciteit veel hoger is dan bijvoorbeeld een floppy disk en dat de acces time ook stukken hoger is. Het grote nadeel van optische opslag is dat het medium na verloop van tijd toch steeds slechter gelezen kan worden. Door slijtage en zonlicht wordt de CD of DVD steeds slechter van kwaliteit. De verbetering van optische opslag staat nog steeds niet sil. In 1987 slaagde IBM erin om een laser met blauwe golflengte te gebruiken. OP deze manier behaalde IBM het resultaat van. 1Gb per vierkante inch.
[ Voor 8% gewijzigd door Atlas op 15-01-2004 21:25 ]
Join the dark side, we have cookies :)
You need only two tools. WD-40 and duct tape. If it doesn't move and it should, use WD-40. If it moves and shouldn't, use the tape.
Dit topic is gesloten.