(on)zin van goede digitale kabels

[Verwijderd]

Kan iemand mij uitleggen waarom je zou kiezen voor digitale audio-kabels van hoge kwaliteit? De kwaliteit van het signaal kan volgens mij nooit beter worden, want het werkt, of het werkt niet, toch?

Nou lees ik op hobo.nl (de hifi-shop) bij monster-kabels: "De kwaliteit van de digitale verbinding tussen bijvoorbeeld een dvd speler en een receiver is in hoge mate bepalend voor het uiteindelijke resultaat."

en : "Door de zilveren geleiders, exacte 75 Ohm impedantie en het speciale N2 ge-injekteerde isolatiemateriaal ontstaat er een enorm open en precies geluidsbeeld. U zult merken dat uw digitale (home-cinema) versterker een stuk gedetaileerder en dynamischer gaat klinken, omdat de processor in uw versterker nu eindelijkeens een perfect signaal aangeboden krijgt!"

Is dit gewoon een laffe marketing truuk? Ik ben zelf absoluut een voorstander van goede kabels voor een analoog signaal, maar voor een digitaal optisch/coax signaal mag dit volgens mij geen verschil maken.

[JvS]

Als er PCM audio overgaat, zou het kunnen schelen (dan heb ik het dus over stereo signaal, zonder ingebouwde foutcorrectie) omdat je minder last hebt van jitter en dergelijke. Als het om DTS en Dolby Digital gaat is het objectief wetenschappelijk gezien klinklare onzin, dat signaal is namelijk een datasignaal wat pas in de versterker omgezet wordt naar 'audio'. Je hebt ook kans dat een ultiem beroerde digitale kabel zoveel fouten in het signaal veroorzaakt dat de data gecorumpeerd raakt, maar dan heb je het wel over een extreem beroerde kabel .

Maar wat "wij technici" onzin vinden, geldt in de wereld van de audio niet hoor . Ik zelf geloof in het psychologische effect van zo'n betere kabel. Je denkt dat het beter zou moeten zijn, dus hoor je dat ook. De marketing van de kabelfabrikant zegmaar.

[PnD]

Digitale kabels? Waar zit het verschil in?

edit:
daar staat in wat jvs in een paar zinnen zegt

[ Voor 28% gewijzigd door PnD op 05-01-2004 11:11 ]

[Kaj.]

Nou, het maakt wel een verschil of je een stukkie tweelingsnoer gebruikt of een net coaxkabeltje, maar de eigenschappen van de kabel die ze daar omschrijven hebben nul invloed op het signaal t.o.v. dat normale coaxkabeltje, zeker bij de korte afstanden.

edit:
hoi JvS en PnD

[ Voor 6% gewijzigd door Kaj. op 05-01-2004 11:11 ]

[Verwijderd]

Dank je JVS. Ik heb wel van jitter gehoord, maar wist niet wat het was. Hier een artikel: http://www.msbtech.com/Catalog/FAQ/Director.htm
Voor dolby digital/DTS (welk een ge-encode signaal is), mag het inderdaad niet uitmaken.
Ik ben me de laatste tijd steeds meer aan het verbazen over hoe ver sommige mensen gaan wbt audiofilie, zoals het kopen van speakerkabels > E 5000,-, op een gegeven moment zit er een limiet aan wat je kunt horen en wat er in je hoofd ( cuu-cuu!) zit

[Verwijderd]

Verwijderd schreef op 05 januari 2004 @ 11:20:
( cuu-cuu!)

Even voor de goede orde en ter voorkoming van een wat ontspoorde discussie, als je iets interessants te vermelden hebt mbt je mening over de zin en onzin van duurdere kabels, formuleer het dan zeer zorgvuldig én met respect voor de mensen die een andere mening uitdragen.

Persoonlijk heb ik wel een hele tijd met tweelingsnoer gedraaid tussen m'n pc en versterker, maar nu ik een Marantz heb, welke op een aparte manier gevoelig is voor het aan en uitschakelen van de verlichting in een ander vertrek wanneer coaxiaal aangesloten, ben ik maar over gestapt op een optische verbinding, dat is misschien wel de veiligste en minst storingsgevoelige aansluiting tussen pc en amp.

[ Voor 3% gewijzigd door Verwijderd op 05-01-2004 15:50 ]

[voodooless]

Jitter kan idd ontstaan door een mindere kwaliteit kabel (optisch of coax). Echter hebben degelijke receivers wel een buffer die de jitter voor het grootste deel opvangen. Het moet dan wel heel erg zijn wil je dan nog jitter kunnen horen. Persoonlijk vind ik de dure digitale kabels gewoon onzin. Vaak is het bij de optische kabel natuurlijk wel handig dat ze wat dikker zijn. Ze zijn wat stabliler, breken dan minder snel en het ziet er wat netter uit. Coax kun je makkelijk zelf maken, werkt prima . Digitaal blijft natuurlijk digitaal... tussen 0 en 1 zit nu eenmaal niets...knap als je het er dan toch zelf bij verzint. Jitter blijft dan nog over, maar dat is natuurlijk door zo'n buffertje makkelijk op te vangen. Je moet niet denken dat het een mega buffer is en dat je nu een delay krijft in je geluid... Die krijg je natuurlijk wel, maar is zo klein dat je het toch niet zult horen/zien (i.c.m beeld natuurlijk)

[satcp]

Verwijderd schreef op 05 januari 2004 @ 11:05:
Kan iemand mij uitleggen waarom je zou kiezen voor digitale audio-kabels van hoge kwaliteit? De kwaliteit van het signaal kan volgens mij nooit beter worden, want het werkt, of het werkt niet, toch?

Bij digitale verbindingen is enkel van belang dat de enen en nullen aan de andere kant aankomen. Daar mag zelfs relatief flink wat storing en timingsverschillen (jitter) opkomen, zolang het 1/0-niveau maar herkenbaar is, en het signaal nog gesynchroniseerd kan worden met de klok in het doelapparaat. Zolang dat waar is, is er geen sprake van enig verlies van audiosignaal.

Voor korte afstanden kun je perfect doodgewone analoge interlinks gebruiken. Waarom? Een 75 Ohm digitale coaxkabel is niets anders dan een transmissielijn met bekende vaste impedantie. Dit is een soort kabel die door constructie erg gunstige eigenschappen krijgt bij wisselspanningen. Echter de frequentie van het signaal dat over de transmissielijn gaat is ook van belang in verband met de lengte van de lijn. Is de golflengte van het signaal langer dan de afstand van de kabel, dan wordt niet optimaal gebruik gemaakt van het transmissielijn-effect. Is het verschil zelfs zeer groot, dan werkt de coaxkabel niet eens als een transmissielijn, maar als een doodgewone tweegeleider draad.

S/PDIF werkt op ongeveer 6 MHz, wat vertaalt in een golflengte van ongeveer 50 meter in vacuüm. Dat ligt wel iets lager in een geleider, maar je moet dus al een aanzienlijk lange kabel gebruiken wil je optimaal gebruik maken van het transmissielijn-effect. Dat betekent dus dat je voor korte digitale interlinks van enkele meters probleemloos analoge interlinks kunt gebruiken. En dat hoeven niet eens hoogwaardige interlinks te zijn.

Dit wil natuurlijk niet zeggen dat een goede coax-kabel van 75 Ohm niet gebruikt dient te worden vanaf enkele meters. Het transmissielijn-effect treedt niet volledig op, maar de signaaloverdracht zal wel degelijk beter zijn vanaf enkele meters afstand tegenover een interlink zonder 75 Ohm karakteristieke impedantie. De kans op storingen neemt aanzienlijk af. Doorgaans raadt men aan om vanaf 2 meter afstand zeker met coaxiale verbindingen te werken, alhoewel "Jag" eerder reeds aantoonde dat een analoge interlink tot afstanden van 10 meter goed kan functioneren voor digitale overdracht.

Deze 75 Ohm coaxkabel dient natuurlijk niet gemaakt te zijn met exotische materialen. Een gewone hoogwaardige coaxkabel zoals je die in elke elektronicazaak vindt voldoet meer dan ruimschoots voor de toepassing. Let wel dat je 75 Ohm coax neemt en niet 50 Ohm.

Al de rest van materialen en eigenschappen die men in de puristenwereld beschrijft, doen totaal niet terzake, worden zwaar overdreven of bestaan niet eens. Bij puristen zijn immers fantasie, prijs en weirdness-factor belangrijker dan concrete gegevens. Hobo.nl's uitleg zoals je die neerschreef in je openingspost is dan ook niet meer dan wat onzin van de bovenste plank gebaseerd op de fabeltjes die sinds jaar en dag de ronde doen binnen de hoofden van puristen (sorry Play ).

[deepbass909]

Zelfs het belang van 75 Ohm is minder groot dan mensen denken.
Maar als je zelf een nette kabel wilt maken, pak dan een RG59 (75 Ohm coax) of Prefer audio kabel. Gegarandeerd storings vrij. Een composiet video kabel kan ook heel goed dienst doen als digitale coax interlink. Exotische kabels zijn echt onzin. Als die zoveel beter zouden zijn, waarom worden er dan waanzinnige bandbreedtes gehaald over een relatief simpele USB kabel van een paar euro? Data corruptie is in pc's een groter probleem dan audio, waar het echt minimaal is (lage bandbreedte en lage data dichtheid), en in de pc wordt gewoon koper gebruikt, vaak zelfs zonder coaxiale afscherming. Vergeet die mooie verkooppraat, en neem een simpel kabeltje.
Voor optisch kan je meestal beter wel een iets dikkere nemen, omdat daar de vezel gewoon beter in beschermt is, en minder snel breekt.

[satcp]

deepbass909 schreef op 05 januari 2004 @ 13:24:
Zelfs het belang van 75 Ohm is minder groot dan mensen denken.

Onder de afstand van de golflengte van het te transporteren signaal is dat zeker waar, maar van zodra je dichter bij de golflengte in afstand komt, en zeker wanneer je erover gaat is de juiste impedantie wel degelijk van groot belang. Maar zeg nu eens eerlijk, welke normale thuisgebruiker heeft er nu een kabel van ~40 meter of langer tussen z'n audioapparatuur

[Verwijderd]

Dank allen, voor de uitleg. Het is mij intussen wel duidelijk dat het idd niet zo veel uit maakt welke soort je neemt. Ik denk dat ik beter kan investeren in een goede DAC dan in een dure kabel.
En Play; ik heb niets tegen puristen, en heb zelf ook redelijk prijzige audio aparatuur staan. Ik vraag me alleen af waar iemand mee bezig is die inversteert in aparatuur waarvan het logisch bewezen kan worden dat er geen meerwaarde aan zit.