Mag je van een werkeloze verwachten dat deze "onbetaald" werk voor de maatschappij doet?
Voordat ik verder ga met het beantwoorden van deze vraag, zal ik eerst de oorsprong toelichten. Er zijn momenteel een aantal politiek getinte discussies in W&L. Daarbij komen onder anderen de rechten en de plichten van het individu aan de maatschappij aan de orde. Een veel gestoken insteek is financieel van aard. De sterkste schouders dragen de zwaarste lasten. Dit wordt direct vertaald in progressieve inkomstenbelasting en inkomensafhankelijke boetes. Nu wil ik dit in deze draad niet ter discussie stellen, maar wel een andere manier om je schuld aan de maatschappij in te lossen.
Een leuke post (voor de duidelijkheid ge-edit) die hier leuk op verder gaat is:
Als ik de voordelen tegen de nadelen afweeg, kom ik op heel weinig nadelen. Nu kan dat aan mijn beperkte inzciht liggen, dus vul maar aan.
Voordelen voor de werkeloze:
- werken schept voldoening;
- ontsnappen uit een eventueel sociaal isolement;
- het opdoen van nieuwe contacten kan leiden tot het eenvoudiger verkrijgen van een vaste baan;
- goed voor de gezondheid.
voordelen voor de maatschappij:
- werken schept voldoening, mensen worden minder depri, waardoor gezondheidsklachten en dus de bijbehorende kosten dalen;
- de overheid is minder kwijt aan salarissen (bijvoorbeeld groenvoorziening), dus er blijft meer geld over voor andere zaken;
- mensen kunnen al doende nieuwe vaardigheden aan leren, waardoor zij op meerdere gebieden een baan kunnen zoeken.
Als nadeel zie ik vooral (oneerlijke) concurrentie met bepaalde beroepen. Mensen zouden bijvoorbeeld ingezet kunnen worden op plaatsen waar vaccatures moeilijk te vervullen zijn.
Nu vraag ik mij af of dit haalbaar is. Wat zou tegen een dergelijk systeem zijn. Is het sociaal verantwoord?
Persoonlijk zie ik weinig problemen met zo'n systeem. Het zal beter uitgewerkt moeten worden (denk aan wie wel, wie niet, hoe lang, etc, etc), maar ik zie niet dat dit de rechten van de mens op onaanvaardbare manier aantast. Ik denk dat het onze maatschappij een stuk gezonder maakt. Dat mensen er weer op gewezen worden dat ze verplichtingen hebben jegens de maatschappij en dat het niet iets is dat je voor eigen verrijking mag misbruiken.
Voordat ik verder ga met het beantwoorden van deze vraag, zal ik eerst de oorsprong toelichten. Er zijn momenteel een aantal politiek getinte discussies in W&L. Daarbij komen onder anderen de rechten en de plichten van het individu aan de maatschappij aan de orde. Een veel gestoken insteek is financieel van aard. De sterkste schouders dragen de zwaarste lasten. Dit wordt direct vertaald in progressieve inkomstenbelasting en inkomensafhankelijke boetes. Nu wil ik dit in deze draad niet ter discussie stellen, maar wel een andere manier om je schuld aan de maatschappij in te lossen.
Een leuke post (voor de duidelijkheid ge-edit) die hier leuk op verder gaat is:
In een andere discussie gaat het namelijk over het weggeven van geld dat je toch niet nodig hebt. Geld zou minder belangrijk moeten worden en het werk is een doel op zich. Als een tegenprestatie voor de ontvangen uitkering zou een werkeloze "onbetaalde" arbeid aan de maatschappij kunnen leveren. Onbetaald staat tussen aanhalingstekens, omdat hij door zijn uitkering betaald wordt. Daarbij hoeft hij niet 40 uur per week te werken, 20 lijkt mij een mooi begin. Hij moet ook tijd over houden om een baan na te streven (lees solliciteren) die bij zijn persoonlijke voorkeuren past.Spheroid schreef op 05 August 2003 @ 18:56:
Wekkel schreef op 05 August 2003 @ 15:05:
Is het ooit bij je opgekomen dat solidariteit ook andersom werkt, van arme richting rijke?
Deze opmerking snap ik niet. Ik wil best een rijke bijstaan in zijn problemen, maar als je per se in een ferrari wil rijden dan ben ik toch echt de mening toegedaan dat dat in een saab of mercedes ook wel kan.
Als ik de voordelen tegen de nadelen afweeg, kom ik op heel weinig nadelen. Nu kan dat aan mijn beperkte inzciht liggen, dus vul maar aan.
Voordelen voor de werkeloze:
- werken schept voldoening;
- ontsnappen uit een eventueel sociaal isolement;
- het opdoen van nieuwe contacten kan leiden tot het eenvoudiger verkrijgen van een vaste baan;
- goed voor de gezondheid.
voordelen voor de maatschappij:
- werken schept voldoening, mensen worden minder depri, waardoor gezondheidsklachten en dus de bijbehorende kosten dalen;
- de overheid is minder kwijt aan salarissen (bijvoorbeeld groenvoorziening), dus er blijft meer geld over voor andere zaken;
- mensen kunnen al doende nieuwe vaardigheden aan leren, waardoor zij op meerdere gebieden een baan kunnen zoeken.
Als nadeel zie ik vooral (oneerlijke) concurrentie met bepaalde beroepen. Mensen zouden bijvoorbeeld ingezet kunnen worden op plaatsen waar vaccatures moeilijk te vervullen zijn.
Nu vraag ik mij af of dit haalbaar is. Wat zou tegen een dergelijk systeem zijn. Is het sociaal verantwoord?
Persoonlijk zie ik weinig problemen met zo'n systeem. Het zal beter uitgewerkt moeten worden (denk aan wie wel, wie niet, hoe lang, etc, etc), maar ik zie niet dat dit de rechten van de mens op onaanvaardbare manier aantast. Ik denk dat het onze maatschappij een stuk gezonder maakt. Dat mensen er weer op gewezen worden dat ze verplichtingen hebben jegens de maatschappij en dat het niet iets is dat je voor eigen verrijking mag misbruiken.