Geestelijk t.o.v. lichamelijk werk

[Verwijderd]

Hallo,

Hoe kijken jullie aan tegen geestelijk werken en lichamelijk werken. Is er onderzoek gedaan naar de mate van "zwaarheid". Dus: wat is zwaarder? Waar wordt je het meest moe van? Persoonlijk denk ik dat je van geestelijke arbeid vermoeider kunt raken dan van lichamelijke arbeid.

Ik vraag dit naar aanleiding van enkele discussies met mijn schoonbroer. Zelf studeer ik Informatiekunde (4e jaar), echter daarnaast werk ik voor een klein ICT bedrijfje (5 man) waar ik samen met nog een student problemen probeer op te lossen bij klanten. Soms best geestelijk zwaar werk als je bijvoorbeeld 6 uur non-stop achter de computer hebt gezeten om een fout te zoeken in software etc etc.

Mijn schoonbroer werkt bij de kaasafdeling bij AH. Hij werkt daar 5 dagen in de week, 8 uur / dag. Hij is ervan overtuigd dat mijn werk niet qua "zwaarheid" kan tippen aan het zijne. Vroeger leidde dit vaak tot onzinnge discussies. Daar ben ik echter mee gestopt omdat het geen zin heeft aangezien ik geen eventueel medische verklaring heb.

Daarbij komt dat ik onbewust "problemen" van het werk mee naar huis neem. Daarmee bedoel ik dat ik als ik niet uit een probleem gekomen ben op het werk, ik in mijn achterhoofd steeds zoekende ben naar de eventuele oplossing. (hopelijk een duidelijk zin)

Ik snap wel dat een vergelijking tussen geestelijk- en lichamelijk werken erg moeilijk is op te zetten. Natuurlijk moeten enkele factoren goed bekenen worden. Denk aan tijd, te verrichten arbeid in gewicht, en natuurlijk de fysieke en mentale gesteldheid van de te onderzoeken personen.

Toch zou ik graag van jullie weten of er iemand is die hier meer over kan vertellen of dat er mensen zijn die het niet met mijn mening eens zijn, en waarom.

Bedankt.

[Eijkb]

Ik heb lichamelijk werk gedaan (leuk en geestdodend lichamelijk werk) en heb nu een kantoorbaan waar het extreem rustig is. We hebben overigens ook wel drukke tijden gekent hoor. Wat ik wil zeggen is het volgende: Sinds het zo rustig is kom ik s' avonds moe thuis. Toen het druk was kwam ik s' avonds vol energie thuis. Ook tijdens de lichamelijke arbeid was ik s' avonds nooit zo moe als ik nu soms ben. En dat terwijl ik 3 van de 5 dagen daadwerkelijk niets, maar dan ook niets doe buiten een beetje internetten.

Conclusie (in mijn geval): Als ik geestelijk een beetje op peil bezig kan zijn dan geeft dat energie ipv dat het energie kost (kosten-baten analyse: + energie). Het heeft dus niet zo veel met het lichamelijke te maken als wel met je bewustzijn.

[Brede P]

Zoals Eijkb ook al aangeeft, is het heel moeilijk die twee met elkaar te vergelijken.
Ik heb in een computerwinkel gewerkt, en daar was ik, als het druk was geweest, 's avonds best ff moe van, zeker aan het einde van een week (vrijdagavond koopavond, en dan meteen een drukke zaterdag er achteraan).
Ik was dan zowel lichamelijk als geestelijk druk geweest.
Voor die tijd heb ik een automatiserings baantje gehad, waarbij ik veel op de weg zat, om bij de klant problemen op te lossen. Het meest vermoeiende aan die baan vond ik het autorijden, waarbij ik soms 700 tot 800 kilometer op een dag maakte, een keertje zelfs een kleine 1100 kilometer (ff wat ophalen bij collega's in Kortrijk, vervolgens naar andere collega's in Alkmaar brengen, de rest bij het hoofdkantoor in Hoevelaken droppen, en dan weer terug naar Alkmaar om verder te helpen met het opbouwen van het netwerk, om vervolgens na een dag van 12 uur nog 200 kilometer terug te moeten rijden). Dan ben je gewoon uitgeput, terwijl ik voor de rest eigenlijk nooit echt moe was van die baan.
Ik kom binnenkort waarschijnlijk bij een fabriek terecht, massawerk, lichamelijk inspannend maar voor de rest niet echt boeiend werk, en ik kijk er naar uit, ik ben de laatste tijd gewoon echt sloom aan het worden van het thuis zitten.

[baexem]

Ik werk dus als badmeester, toezichthouden bij een openluchtzwembad.
Lichamelijk heb ik dus helemaal niets te voorturen, maar psychisch is het geestdodend!
Waarom, nou je moet je aandacht er continue bijhouden, stel je voor je let even niet op en er verdrinkt iemand...
Ik heb al vaker "zwaar" lichamelijk werk gedaan (Een weekje op de vuilniswagen). Dagen van 07:00 tot 19:00 zonder noemenswaardige pauze) En daaraan gaat een mens ook kapot.
In beide gevallen, dus lichamelijke en geestelijk zware arbeid, ben ik 's avonds kapot, heb zelf vaker géén puf meer om te eten dan.
Conclusie: Ik denk dat afhankelijk van de balasting, en duur lichamelijk en geestelijk werk erg met elkaar te vergelijken kan zijn

[ Voor 2% gewijzigd door baexem op 02-08-2003 13:56 . Reden: tiepvouten ]

[QuestGamer]

Eijkb schreef op 02 augustus 2003 @ 13:41:
Conclusie (in mijn geval): Als ik geestelijk een beetje op peil bezig kan zijn dan geeft dat energie ipv dat het energie kost (kosten-baten analyse: + energie). Het heeft dus niet zo veel met het lichamelijke te maken als wel met je bewustzijn.

Hier ben ik het helemaal mee eens.

Ik werk als bijbaantje bij een supermarkt als vakkenvuller, en dat is toch lichamelijk redelijk zwaar werk (frisdranken, bier, etc...). 's avonds als ik thuis kom zit ik meestal vol energie
Maar na een dagje computeren of saaie dingen doen op school ben ik 's avonds moe, dus dat klopt wel

[UDuckling5]

Verwijderd schreef op 02 August 2003 @ 13:24:
Mijn schoonbroer werkt bij de kaasafdeling bij AH.

Dat is nauwelijk lichamelijk werk te noemen. Een krant lezen zou vergelijkbare geestelijk werk zijn. Software debuggen is zwaar geestelijk werk, ik denk ongeveer vergelijkbaar met een bouwvakker of een automonteur.

ts... kaasafdeling

[Eijkb]

Wat is dat nu weer voor opmerking? Heb zelf ook wel eens bij een kaas- en vleeswaren afdeling gewerkt in een supermarkt en dat is lichamelijk nog best zwaar hoor. Als je 2 uur gehakt aan het maken bent geweest dan heb je het wel gehad. Daarnaast loop je vaak vriezer in en uit, airco in en uit, magazijn in en uit. Al die temp. verschillen doet de mens best wel wat. En je moet vriendelijk blijven he. Is soms ook erg vermoeiend. Ik hield me daar op de been met wedstrijdjes vlees pakken (bv. klant vraagt om 450 gram gehakt en dan was het de sport om dit zo dicht mogelijk te benaderen zonder de wegen. Dat hielden we dan bij....) en door gezellig met collega's / vrienden te babbelen.

Persoonlijk vind ik software debuggen dan weer niet zwaar. Kop koffie erbij en neuzen maar. Je wordt er wel scheel van, dat moet ik je meegeven.

[Verwijderd]

Verwijderd schreef op 02 August 2003 @ 13:24:
Hallo,

knip

Daar ben ik echter mee gestopt omdat het geen zin heeft aangezien ik geen eventueel medische verklaring heb.

knip

Medische indicaties zat zou ik zo zeggen, kantoorwerkers hebben vaker last van overgewicht, dat is energie die niet is besteed.

ik zelf ben werkzaam in het veld maar doe daar zowel zwaar werk als denkwerk, ik ben HTS meettechnicus, emissiemetingen. Voor mijn werk zetten we met de hand een laboratorium op op zo'n 40 tot 60 meter hoogte in de schoorstenen van bijvoorbeeld afval incinirators.

Daarover kan ik zeggen: het opbouwen en afbreken is zwaarder en vermoeiender dan de hele dag meten en uitpluizen wat de afgas karakteristieken zijn.

Als HTS'er ben ik ook verantwoordelijk voor de rapportages, maar dat kantoorwerk is helemaal een grap. Alleen ben ik het wel het meest moe van dat kantoor werk, dat geneuzel om niks, gezeur wie er koffie gaat halen.....geroddel....nee geef mij het veld maar, lichamelijk zwaar en geestelijk ook maar mionder vermoeiend dan dat gehang de hele dag

[hneel]

Ik denk dat ik simpel geestdodend handwerk niet lang vol zou kunnen houden. Ik moet iets kunnen doen met mijn hersenen. Anders wordt ik gek.

[Confusion]

Brainless1976 schreef:
Medische indicaties zat zou ik zo zeggen, kantoorwerkers hebben vaker last van overgewicht, dat is energie die niet is besteed.

Ah, maar dat geestelijke arbeid minder energie kost, wil niet zeggend dat het minder vermoeiend is.

Daarover kan ik zeggen: het opbouwen en afbreken is zwaarder en vermoeiender dan de hele dag meten en uitpluizen wat de afgas karakteristieken zijn.

Lichamelijk vermoeiender ja. Zoals je zelf onder al aangeeft: van de hele dag op kantoor zitten, alleen maar moeten denken zonder beweging en verplicht de hele tijd in een semisociale kantooromgeving zitten, dat is ook zeer vermoeiend. Persoonlijk heb ik gemerkt dat ik een stuk beter tegen veel geestelijke inspanning kan als ik ook af en toe eens lichamelijke inspanning heb: door middel van sport.

[..] nee geef mij het veld maar, lichamelijk zwaar en geestelijk ook maar mionder vermoeiend dan dat gehang de hele dag

Ik denk dat geestelijke en lichamelijke inspanning redelijk onvergelijkbaar zijn. Bij lichamelijke inspanning gebruik je gewoon veel energie; je lichaam wordt moe en je voelt je dus moe. Datzelfde zie je bij een dagje uit; de hele dag in de zon door een dierentuin slenteren maakt je al lichamelijk moe. Bij geestelijke inspanning gaat het niet om het energieverbruik, maar om... ja om wat eigenlijk? Ik weet het niet goed onder woorden te brengen, maar het lijkt me duidelijk dat je van geestelijke inspanning ook moe kunt worden: zowel van 'ambtenaren'gedrag met veel geleut en geroddel en af-en-toe werken, als van bijvoorbeeld onderzoek doen. Onderzoeker zijn is zwaar, omdat je de hele tijd moet denken, ook al sleutel je maar eens in de week een beetje aan een suffe opstelling van 1 m². Daarnaast zit je bijvoorbeeld nog met verantwoordelijkheden: meer verantwoordelijkheid levert meer zorgen en van je zorgen maken wordt je ook moe.

[UDuckling5]

hneel schreef op 03 August 2003 @ 11:30:
Ik denk dat ik simpel geestdodend handwerk niet lang vol zou kunnen houden. Ik moet iets kunnen doen met mijn hersenen. Anders wordt ik gek.

Je blijft echt wel denken onder de tijd dat je dat werk doet

Ik bedenk elke dag wel wat creatieve ideeën onder het werk (ik doe ook zombiewerk) en die werk ik 's avonds uit.

[Verwijderd]

Opvallend is het dat geestelijk zwaar werk meestal alleen op waarde wordt geschat door mensen die zelf ook dit geestelijk zwaar werk doen, of een hogere opleiding hebben genoten. Mensen die het handwerk doen zullen geestelijk zwaar werk nooit (of iig niet snel) als dusdanig herkennen.

Ik denk dat dit een gedeelte eigenwaarde is. Door stug vol te houden dat jouw werk veel zwaarder is dan iemand die de hersenen ervoor heeft om een bepaalde hogere opleiding af te ronden plaats je jezelf in principe boven die persoon in werklust en op dit punt ook gedeeltelijk de status van jezelf of je aanzien.

Ik werk zelf in een bedrijf waar ik het geestelijke werk moet leveren, maar wel in nauw contact sta met de mensen in de productiecentra en montage, die wel loeizwaar werk leveren. Gelukkig komt hier regelmatig iemand van de montage naar de tekenkamer en vice versa. Ik ben er zelf ook via de montage ingerold, dus er bestaat een sterk wederzijds respect. En waarom ook niet. Iedereen werkt (als het goed is) naar de top van zijn of haar kunnen.

[NijntjePluis]

Werk met verantwoordelijkheid is, denk ik, geestelijk zwaar.

Toen ik in een winkel werkte had ik weinig verantwoordelijkheid en moest ik wel hard doorwerken (veel lopen, sjouwen e.d.) Dit vond ik, naast m'n studie, bijna ontspanning.

Nu sta ik voor de klas en ik merk dat dit behoorlijk zwaar is. Een groep prepubers (groep acht) zit toch constant tegen je grenzen aan te schoppen. Op woensdagmiddag val ik vaak in slaap voor de t.v.
Ook vind ik een studiedag (geen kinderen, maar bijscholing) bijna een dagje vrij: geen verantwoordelijkheid.
Het went wel, maar je moet wel leren wanneer je verantwoordelijkheid stopt en wanneer je lang genoeg doorgewerkt hebt.

[Verwijderd]

'k heb een hele serie cursussen gevolgd op mijn werk die eigenlijk allemaal te maken hebben met geestelijke arbeid. Er is één ding wat er eigenlijk uitsprong bij deze cursussen. Het blijkt als je geestelijke arbeid verricht, zoals in mijn geval besluitvorming, dat je het niet redt met een normale werkweek.
Er zijn altijd dingen die die je onwillekeurig even bezig houden in je vrije tijd of je het nu wilt of niet. Dit schijnt heel normaal te zijn heb ik geleerd. Ik kreeg ooit het advies van een oudere collega om na het werk thuis een "tukkie" te doen, al is het maar tien minuten, om de problemen van de dag te vergeten. Dit "tukkie" doe ik inmiddels iedere dag, al meer dan dertig jaar en het bevalt prima. De frustraties die je kunt opdoen tijdens geestelijke arbeid kun je kwijtraken d.m.v. "galgenhumor". "Galgenhumor" houdt mij en mijn collega's op de been.
Ik heb ooit drie jaar zware lichamelijke arbeid verricht. In het begin was dit echt zwaar en kon ik aan het einde van de dag niet meer op mijn benen staan. Op een gegeven moment went deze arbeid omdat je lichaam zich aanpast. Je krijgt bijvoorbeeld spieren als "kabeltouwen" en verricht je het werk fluitend.
Volgens mij gaat het er om wat voor werk je zelf aankunt en wilt aankunnen. Bij een ander is het gras altijd groener....

[fazertje]

Geef mij maar lichamelijk zwaar werk .
Waarom ? . omdat als ik veel plc storingen gehad heb in nieuwe installatie's mijn werk mee naar huis neem.
Ik blijft er aan denken en het blijf maar malen in mijn hoofd, s'nacht slecht slapen is er ook een gevolg van .

Daarintegen als ik de normale hardware storingen heb en bv 18 uur vol in touw ben met machine's opbouwen die mechanisch kapot gelopen zijn, dan ben ik s'avonds heerlijk leeg .

[mexwall]

In lichamelijk werk kun je energie uit je lichaams spieren kwijt( zijn constant in beweging en moeten kracht leveren).
Bij geestelijke arbeid werken je hersenen op volle toeren, maar je spieren bewegen nauwelijks waar door de energie niet ververst wordt en je dus een moe gevoel krijgt, wat je misschien helemaal niet bent.
Geestelijke arbeid laat je niet los na werktijd, alles wat je doet/denkt en niet af is neem je mee naar huis.
Bij lichamelijke arbeid kun je daar na werk tijd niet veel meer mee en heb je er ook geen last meer van.

Ik persoonlijk heb in het weekend last van stramme spieren, ik zit dan vaak te lang achter de pc en beweeg te weinig. Terwijl daar de weeks doe ik lichamelijk werk(autoschadehersteller) en dan heb ik er geen last van. Ik denk alllen dat hoe meer/hoger je opgeleid bent en hoe hoger/zwaarder(lichamelijk en geestelijk) je bent, hoe meer last je er van hebt.

[Verwijderd]

Ik vind geestelijk werk zwaarder dan lichamelijk werk. Als je geestelijk moe bent dan heb je nergens meer zin in. Dus je wil ook geen lichamelijke activiteiten doen. TV kijken wordt ook minder leuk omdat je toch je hersens dermate gebruikt.