Ik zat zo gisteravond wat te lezen over zwarte gaten, en daarin wordt verondersteldt (niets nieuws) dat zwarte gaten singulariteiten zijn. Met
andere woorden en oneindig ingestort stukje materie.
Maar wie kan zeggen dat dit waar is ? Waarom kan een zwart gat niet
gewoon een bol zijn van 1 kilometer doorsnede (de oorspronkelijke kern
van de ster)?
Die kern bestaat inprincipe helemaal uit ijzer dus lijkt het me niet verwonder-
lijk dat deze geen licht meer uitstraalt.
Een normale ster zoals onze zon doet dat ook, wordt eerst een rode reus,
verliest dan zijn zeer uitgebreide 'atmosfeer' en veranderd in een witte dwerg,
die uiteindelijk transformeert van een rode dwerg naar een bruine dwerg tot
een uitgedoofd brok gesteente.
Zou dit niet wat meer voor de hand liggen ? Dat zwarte gaten niets anders zijn dan kernen van zware sterren die uitgedooft zijn en verder niets meer uitstralen?
Of zit er een maar in deze gedachtegang? De theorie over het bestaan van een
singulariteit is ook maar gebaseerd op aannames en doorberekeningen?
Een ster kan namelijk geen energie meer onttrekken aan ijzer, omdat dat het zwaarste natuurlijk molecuul zou zijn. Als een zwart gat inderdaad een singulariteit is dan zou een zware ster toch gewoon moeten doorbranden (lees, omzetten van ijzer in nog zwaardere elementen).
Ik weet dat bv. uranium een zwaarder element is, maar dat wordt gevormd bij
supernovae's (dus dat speelt in dit topic even niet mee).
Ik ben van mening dat een zwart gat eigenlijk niets anders is als een uitgedoofde sterk geimplodeerde ijzerkern van een ster die totaal niets meer uitzendt.
Hoe denken jullie hierover ?
andere woorden en oneindig ingestort stukje materie.
Maar wie kan zeggen dat dit waar is ? Waarom kan een zwart gat niet
gewoon een bol zijn van 1 kilometer doorsnede (de oorspronkelijke kern
van de ster)?
Die kern bestaat inprincipe helemaal uit ijzer dus lijkt het me niet verwonder-
lijk dat deze geen licht meer uitstraalt.
Een normale ster zoals onze zon doet dat ook, wordt eerst een rode reus,
verliest dan zijn zeer uitgebreide 'atmosfeer' en veranderd in een witte dwerg,
die uiteindelijk transformeert van een rode dwerg naar een bruine dwerg tot
een uitgedoofd brok gesteente.
Zou dit niet wat meer voor de hand liggen ? Dat zwarte gaten niets anders zijn dan kernen van zware sterren die uitgedooft zijn en verder niets meer uitstralen?
Of zit er een maar in deze gedachtegang? De theorie over het bestaan van een
singulariteit is ook maar gebaseerd op aannames en doorberekeningen?
Een ster kan namelijk geen energie meer onttrekken aan ijzer, omdat dat het zwaarste natuurlijk molecuul zou zijn. Als een zwart gat inderdaad een singulariteit is dan zou een zware ster toch gewoon moeten doorbranden (lees, omzetten van ijzer in nog zwaardere elementen).
Ik weet dat bv. uranium een zwaarder element is, maar dat wordt gevormd bij
supernovae's (dus dat speelt in dit topic even niet mee).
Ik ben van mening dat een zwart gat eigenlijk niets anders is als een uitgedoofde sterk geimplodeerde ijzerkern van een ster die totaal niets meer uitzendt.
Hoe denken jullie hierover ?