Sorry, slecht verslag...
De werking van de sextant berust op het rechtstreeks waarnemen van een punt en het waarnemen van datzelfde punt via een stelsel van twee spiegels. Vervolgens draai je de spiegels zo dat een punt waarvan je de hoek ten opzichte van het eerder genoemde punt wil meten, in de spiegel samenvalt met het rechtstreeks waargenomen punt. Daarna kan je de hoek aflezen.
Want hoe werkt dat dan?
Of iets specifieker: welke spiegels...wat voor stelsel? en een "kimspiegel"?
Is niet echt duidelijk dus, tenzij ik creatief ga nadenken... maar dat is niet het doel van een verslag. (dat denk ik erover)
Al met al heb je volgens mij daar nog steeds een gradenboog voor nodig..
En die begint in de basis toch eerst met een hoek van 90°.
Bepaal je die hoek ook met zo'n apparaat dan?
Da's weer helemaal terug bij de initiele vraagstelling:
Anoniem: 34906 schreef op 20 June 2003 @ 13:01:
Iedereen kent wel het beruchte Kip en Ei probleem.
. . . .
Maar wie heeft nu ooit die rechte hoeken bepaald ( zonder gebruik van gereedschappen ??? ). Ditzelfde geldt ook voor een waterpas ? Wie heeft
nu ooit kunnen bepalen wat waterpas staat zonder dit te kunnen meten aan
de hand van een waterpas ?
Een tuinslang als waterpas is makkelijker. Loodlijntjes eraan, klaar! 90°
edit:
Lang leve Google
http://www.mat.uc.pt/~helios/Mestre/Novemb00/H61_f09.JPG
Heeft een leuk plaatje over de spiegel werking:
Als ik het volgende lees op:
http://www.ipacity.nl/Prod%20Kunstmatige%20Horizon.htm, dan twijfel ik helemaal aan de waarde van die link...
Voor betrouwbare metingen moet de sextant waterpas gehouden worden. Op zee bereikt men dat door de natuurlijke horizon (de kim) aan te peilen. Als deze niet beschikbaar is komt de kunstmatige horizon om de hoek kijken. Deze kunstmatige horizon wordt eenvoudig op het peilhuis van de sextant geschoven. Door de derde spiegel en een kleine waterpas kan de sextant alsnog waterpas gehouden worden
[
Voor 22% gewijzigd door
Anoniem: 61994 op 24-06-2003 03:13
]