Genetisch geheugen of reincarnatie??

[Verwijderd]

Bron:
http://www.inn.nl/~reincarn/oudanto.html

Laurel Dilmen is een 50-jarige vrouw, geboren en getogen nabij Chicago, van beroep lerares pedagogie. Zij is van Duitse afkomst, heeft een Lutheraanse achtergrond maar werd op haar twintigste Methodiste. Ze is getrouwd en heeft twee kinderen.
Om greep te krijgen op haar gewicht en haar hoofdpijnen raakt zij geïnteresseerd in hypnose. Via een vereniging van amateur-hypnotiseurs, waaronder Linda Tarazi, de schrijfster van het artikel, komt Laurel in contact met een Nederlander, een professioneel hypnotiseur met een academische graad. Onder hypnose en in aanwezigheid van Linda vertelt Laurel details over de Nederlandse geschiedenis, die aan de meeste Amerikanen onbekend zijn. Met name over de verhouding tussen de Lage Landen en Spanje, ten tijde van een bezetting door de Spanjaarden, vertelt Laurel bijzonderheden met grote nauwkeurigheid. Ook valt daarbij op dat zij Spaanse woorden en namen goed uitspreekt. Omdat haar verhaal erotisch, romantisch en zeer avontuurlijk is, lijkt het fantasie te zijn, al dan niet in combinatie met cryptomnesie, opgewekt door de gevraagde details in de sessies. Na acht sessies wordt de behandeling beëindigd. Drie jaar later meldt Laurel zich wederom bij Linda met het verzoek de sessies te hervatten. Zij krijgt met enige regelmaat 's nachts dromen en overdag 'flashbacks' over het leven van ene Antonia, naar wie een alles verterende liefde uitgaat. Laurel heeft naar Linda's oordeel duidelijk hulp nodig om zichzelf van haar obsessie van deze vreemde liefde te bevrijden, maar wil niet, zoals in eerdere groeps-sessies, opnieuw door meerdere mensen bekeken worden uit angst intieme details te onthullen die haar in verlegenheid kunnen brengen.
Over een periode van drie jaar ondergaat Laurel niet minder dan 36 hypnotische sessies bij Linda, die het materiaal aan een grondig onderzoek onderwerpt. Zij speurt dagenlang in bibliotheken en op universiteiten en correspondeert met archivarissen en historici die bekend zijn met de periode waarin Antonia's leven zich zou hebben afgespeeld. Op de aangegeven plaatsen in Spanje en in het Cara‹bisch gebied verricht ze eveneens naspeuringen.

Ik denk zelf dat dit te maken heeft met genetisch geheugen.

Zo is er een keer een expiriment geweest met een worm. Als er met een lamp op geschenen werd werd een schok toegedient zodat de worm opkrulde. Als er nu met een lamp op de worm werd geschenen krulde het vanzelf op(zonder schok). Het mooie aan deze worm was dat het als je het doormidden sneed twee wormen werden(lees er groeide bij de ene worm een staart aan en bij de andere worm een hoofd). Het vreemde was nu dat bijde wormen zich opkrulde als er met een lamp op geschenen werd.

Geheugen zit dus niet in het brein volgens dit expiriment en zou het dus via dna overgegeven kunnen worden.

Wat denken jullie ervan?

[inXs]

Dus jij bedoeld dat de kennis van jouw voorouders genetisch overgaat in jezelf? Dus dat wanneer je de goede stimulans kunt vinden je die kennis kan aanboren zonder alles opnieuw te hoeven leren eigenlijk? Dat is toch ook bij zo'n alien serie? Dat alle kennis genetisch wordt overgegeven zodat er telkens verder ontwikkeld kan worden zonder dat je eerst beginselen van een bepaald principe hoeft te leren.

Ik denk eigenlijk niet dat dit opgaat. Als je uit gaat van de "eerste mens" of het eerst levende wezen wat er ooit was.. Die moet toch dingen geleerd hebben met zijn geheugen? Ik neem aan dat zijn kennis niet in zijn DNA terecht komt..

[Tettie]

Op zich kan een genetisch geheugen wel een hoop zaken verklaren. Wie zegt dat het niet kan? Het is nog steeds zo dat een behoorlijk groot deel van het menselijk DNA geen bekende functie heeft. Wie weet wat er achter de schermen toch allemaal mee gebeurt?

[inXs]

Tettie schreef op 22 May 2003 @ 11:30:
Op zich kan een genetisch geheugen wel een hoop zaken verklaren. Wie zegt dat het niet kan? Het is nog steeds zo dat een behoorlijk groot deel van het menselijk DNA geen bekende functie heeft. Wie weet wat er achter de schermen toch allemaal mee gebeurt?

Het zou wat zijn als we de "sleutel" ontdekken om die te activeren... Als het waar zou zijn, dan gaat er een wereld open inderdaad.. Dan hoef je jezelf niet meer al die basisprincipes aan te leren van bepaalde theorieën enzow.. Dan kan je meteen verder ontwikkelen.. Scheelt een hoop tijd en moeite!

[Verwijderd]

Bij een worm is dat niet zo vreemd, al vraag ik me af wat voor worm je hier over spreekt. Het zenuwstelsel van nematoden (rondwormen) is vrijwel geheel decentraal georganiseerd, zij hebben niet één centrale zenuwknoop zoals wij (zowiezo hebben ze maar enkele geheugencellen). Ringwormen, zoals de regenworm, hebben wel enige mate van centralisatie van het zenuwstel in die zin dat de twee voorste ganglia (zenuwknopen) het belangrijkst zijn, maar ook voor hen geldt dat door het hele lichaam zenuwknopen liggen. Bij deze levensvormen is het onderscheid tussen centraal en perifeer zenuwstelsel eigenlijk niet te maken. Daarom zou het me ook niets verbazen als (een deel van) het geheugen zich in de ganglia van het achterlijf bevindt bij de wormen waarop de experimenten gedaan zijn. Als je hem dan doormidden hakt, krijgen ook beiden een set herinneringen mee. Dit heeft echter niets te maken met genetisch geheugen.

Genetisch geheugen bestaat overigens zeker, maar niet in de zin waarin jij het bedoelt. Dat zou er namelijk op duiden dat er een uitgebreid mechanisme moet bestaan dat bij een vrouw in de eicel het DNA of de histoncode verandert onder invloed van het centrale zenuwstelsel. Immers, alleen de geslachtscellen worden doorgegeven. Zeker voor het doorgeven van de dingen waarover gesproken wordt in het door jou aangehaalde verhaal zou behoorlijk wat modificatie moeten plaatsvinden. Ik denk dat we dat kunnen uitsluiten, de fysieke structuren die daarvoor nodig zijn zouden allang ontdekt moeten zijn. Bovendien zou daarvan na 400 jaar niets meer over zijn door genetische recombinatie.

Een genetisch geheugen bestaat wel in die zin dat in het DNA eigenschappen opgeslagen liggen die doorgegeven worden aan de volgende generatie. Verder wordt in ieder geval voor enkele genen via de histoncode, ruwweg de "vouwing" van het DNA, doorgegeven in welke mate ze tot uitdrukking moeten komen. In hoeverre dit een algemeen effect is of niet, is niet bekend, maar het zou wel de diversiteit tussen leden van dezelfde soort verder kunnen verklaren, en een verklaring kunnen geven voor bepaalde geobserveerde gevallen van adaptatie aan het milieu, zonder dat hieraan een direct mechanisme ten grondslag lijkt te liggen. De ouder "vertelt" het nageslacht door middel van de histoncode dan wat ermee gedaan moet worden. Maar veel verder gaat "genetisch geheugen" niet.

[Verwijderd]

Een heel mooi verhaal, dat zeker maar een ding klopt niet:

Als je een worm doormidden hakt groeit er wel een staart aan de kop, maar geen kop aan de staart: Het achterste deel sterft af.

[Verwijderd]

Verwijderd schreef op 22 mei 2003 @ 11:50:
Een heel mooi verhaal, dat zeker maar een ding klopt niet:

Als je een worm doormidden hakt groeit er wel een staart aan de kop, maar geen kop aan de staart: Het achterste deel sterft af.

Heb de bron er maar eens bij gezocht.

bron:
http://www.questinstitute.co.uk/dynamic/resources/memory.pdf

Even more unfortunate for the flat worms is
their ability to regenerate themselves if cut in half . An amazing thing in itself;
cut them in half and the head end grows a new tail and the tail end grows a
new head.

er groeit dus wel weer een hoofd aan.

These connections would need to be
permanent and stable, and the brain is not. Nearly all the brain’s molecules,
including those that form the neural connections thought to be involved in
memory, are replaced every few weeks.

Er word hier zelfs aangehaald dat het brein niet 'stabiel' genoeg is om lange termijn herrineringen in op te slaan.

[Verwijderd]

Het mag dan maar een worm zijn, toch zeer nuttig voor de tuin en de natuur in het algemeen. Bedank die kleine kerels eens als u de volgende keer spit. Want dan komt u ze zeker tegen. Maar hak ze niet in twee. Want het fabeltje dat je dan twee nuttige aardwormen hebt is uit de lucht(grond) gegrepen. Aardwormen hebben dan wel een sterk generatie vermogen maar op bepaalde segmenten doormidden gehakt zullen ze toch sneller sterven dan bijgroeien en het leven voortzetten. Snijdt men een aardworm doormidden tussen het 11-de en het 35-ste segment dan sterft deze bijna onherroepelijk. De eerste 4 of 5 segmenten worden wel terug aangemaakt bij verlies. Evenals het 36-ste.

Bron: http://www.detuingids.be/pages/detail.asp?Id=1780

Bepaalde afgehakte segmenten groeien weer aan, maar je wilt toch niet zeggen dat de staart weet waar de kop gezeten heeft? Weet jouw grote teen ook waar je neus zit?

[Verwijderd]

Verwijderd schreef op 22 mei 2003 @ 12:12:
[...]

Bron: http://www.detuingids.be/pages/detail.asp?Id=1780

Bepaalde afgehakte segmenten groeien weer aan, maar je wilt toch niet zeggen dat de staart weet waar de kop gezeten heeft? Weet jouw grote teen ook waar je neus zit?

http://www.rzuser.uni-heidelberg.de/~bu6/Introduction03.html

Sorry mijn fout ik had moeten zeggen dat het niet om een gewone regenworm ging maar om een (in het engels) 'Flat worm'.

Maar hoe zou het zitten met de vrouw van 50 die zich dingen herrinerd die ze nooit mee heeft gemaakt. Zou het dan toch reincarnatie zijn??

[MaDLiVe]

Verwijderd schreef op 22 May 2003 @ 12:37:
[...]


http://www.rzuser.uni-heidelberg.de/~bu6/Introduction03.html

Sorry mijn fout ik had moeten zeggen dat het niet om een gewone regenworm ging maar om een (in het engels) 'Flat worm'.

Maar hoe zou het zitten met de vrouw van 50 die zich dingen herrinerd die ze nooit mee heeft gemaakt. Zou het dan toch reincarnatie zijn??

Dan praat je dus over nog 'simpelere' organismen. Betreffende, dingen herinneren die je nog nooit hebt meegemaakt. Je hoeft dingen niet persee mee te maken om ze te onthouden. Zo onthou je dromen ook, ook al zijn dit maar hersenspinsels en heb je de meestal de gebeurtenis op zich niet meegemaakt. Dus of het werkelijk reincarnatie is, is nog maar de vraag.

[Christiaan]

Verwijderd schreef op 22 May 2003 @ 11:15:
Ik denk zelf dat dit te maken heeft met genetisch geheugen.

Zo is er een keer een expiriment geweest met een worm. Als er met een lamp op geschenen werd werd een schok toegedient zodat de worm opkrulde. Als er nu met een lamp op de worm werd geschenen krulde het vanzelf op(zonder schok). Het mooie aan deze worm was dat het als je het doormidden sneed twee wormen werden(lees er groeide bij de ene worm een staart aan en bij de andere worm een hoofd). Het vreemde was nu dat bijde wormen zich opkrulde als er met een lamp op geschenen werd.

Geheugen zit dus niet in het brein volgens dit expiriment en zou het dus via dna overgegeven kunnen worden.

Wat denken jullie ervan?

Dit is een exteem onplausibele verklaring. Er is enig empirisch bewijs voor het bestaan van een genetisch doorgeef-luik van zeer elementaire 'kennis' (zoals CP al aangaf), maar dit is heel wat anders dan een volledige doorgifte van zeer specifieke kennis. Kennis is niet iets dat bestaat uit lego-blokjes die in je hoofd worden opgeslagen, het is een enorm complex netwerk van begrippen, concepten en ideeen die met elkaar verbonden zijn.

Ik zou weinig waarde hechten aan wat mensen roepen tijdens hypnoses. De effecten hiervan zijn zeer dubieus, omdat mensen vaak, zonder het te weten, gestuurd worden door de hypnotiseur (die dat zelf ook niet merkt). Een dergelijk verhaal is absoluut geen bewijs, zelfs niet in de verste verten, voor genetisch geheugen of reincarnatie. Wie zegt niet dat die vrouw gewoon alles opgezocht heeft op internet of in een geschiedenisboek? Er is toch niemand die kan bewijzen dat ze liegt.

Het is zeer eenvoudig een valse herinnering in te planten. Psychologie-boeken staan vol met voorbeelden, zowel zeer concreet als meer abstract. Het is in het verleden vaak gebeurd dat vrouwen hun vader hebben aangeklaagd omdat ze gedurende hypnose ontdekten verkracht en ritueel mishandeld te zijn. Nader onderzoek liet vrijewl altijd zien dat dergelijke zaken nooit gebeurd zijn. De hypnotiseur kan heel gemakkelijk valse herinneringen planten die de gehypnotiseerde vervolgens gaat geloven.

[ Voor 13% gewijzigd door Christiaan op 22-05-2003 21:28 ]

[Chello200]

Jullie kennen de film " Baby Geniuses " toch wel ? Daar werd ook gesuggereerd hoe het zou zijn als elk persoon geboren werd met kennis van AL jouw voorouders. Maar die kennis is dan latent in je DNA verborgen. Als er een manier was om die latente kennis te gebruiken zou niemand meer zo lang op school hoeven te zitten.

Hiermee kan je ook verklaren waarom sommige mensen al een natuurlijk talent hebben voor iets wat ze nog nooit gedaan hebben. Zoals muzikant, stel je hebt 10 generaties van een muzikanten familie en telkens blijkt het weer dat de nieuwe generatie ook weer gevoel heeft voor muziek.
Maar dat zou alleen kunnen als je lichaam om de zoveel tijd een backup maakt van je DNA. Stel je neemt een kind op je 31e leeftijd. En daarna een kind op je 34e leeftijd. Dan zou je 2e kind theoretisch gezien veel slimmer moeten zijn dan de 1e.
Maar wat mij altijd opvalt is dat in een gezin met 2 kinderen de oudste altijd een hogere schoolniveau volgt dan de jongste. ( natuurlijk soms enige uitzonderingen maar toch )

[Scyth]

Verwijderd schreef op 22 May 2003 @ 12:12:
[...]

Bron: http://www.detuingids.be/pages/detail.asp?Id=1780

Bepaalde afgehakte segmenten groeien weer aan, maar je wilt toch niet zeggen dat de staart weet waar de kop gezeten heeft? Weet jouw grote teen ook waar je neus zit?

Uh, ff mierenneukmodus; Mja, dat weetie... Alle benodigde informatie zit in de cellen in die teen... Hij mist alleen de mogelijkheid om te regenereren...

[Verwijderd]

Ik zou het wel knap vinden als de informatie van 100 miljard neuronen in 30.000 genen past, terwijl deze genen ook nog de volledige informatie bevatten voor het maken van een mens. Sterker nog de informatie moet in nog veel minder DNA zitten om er voor te zorgen dat bijv. genen van eeneïige tweelingen nog steeds niet van elkaar te onderscheiden zijn ondanks dat ze andere dingen meemaken.

[Chello200]

Verwijderd schreef op 23 mei 2003 @ 23:22:
Ik zou het wel knap vinden als de informatie van 100 miljard neuronen in 30.000 genen past, terwijl deze genen ook nog de volledige informatie bevatten voor het maken van een mens. Sterker nog de informatie moet in nog veel minder DNA zitten om er voor te zorgen dat bijv. genen van eeneïige tweelingen nog steeds niet van elkaar te onderscheiden zijn ondanks dat ze andere dingen meemaken.

Het kan toch zijn dat de info gecomprimeerd is WAARDOOR we niet bij die info kan komen, omdat we niet over de juiste compressie programma beschikken.

[Verwijderd]

Verwijderd schreef op 23 May 2003 @ 23:22:
Ik zou het wel knap vinden als de informatie van 100 miljard neuronen in 30.000 genen past, terwijl deze genen ook nog de volledige informatie bevatten voor het maken van een mens. Sterker nog de informatie moet in nog veel minder DNA zitten om er voor te zorgen dat bijv. genen van eeneïige tweelingen nog steeds niet van elkaar te onderscheiden zijn ondanks dat ze andere dingen meemaken.

Ik moet eerlijk toegeven dat ik nooit echt goed opgelet heb tijdens de biologie les . Maar ik dacht dat de schatting van het aantal genen wat een mens heeft op dit moment tussen de 30000 en 150000. Men gaat op dit moment uit van ongeveer 65000.

Ook is het nog eens zo dat genen alleen maar stukken dna zijn die een bepaalde functie uitvoeren. De genen beslaan ongeveer 5% van ons dna(correct me if iam wrong) dus is er 95% waarvan men denkt dat het nix doet. Dit zijn miljarden nucleotiden waarvan we niet weten wat ze doen.

[Zoijar]

Ja en vergeet ook niet dat het combinatorisch kan werken, net zoals je in 8 bits 256 verschillende waardes kan opslaan. Zo kan ik me best voorstellen dat je eventueel in bv 50,000 genen wel een flink aantal verbidningen tussen neuronen kan opslaan.

[Christiaan]

Zoijar schreef op 24 May 2003 @ 21:10:
Ja en vergeet ook niet dat het combinatorisch kan werken, net zoals je in 8 bits 256 verschillende waardes kan opslaan. Zo kan ik me best voorstellen dat je eventueel in bv 50,000 genen wel een flink aantal verbidningen tussen neuronen kan opslaan.

Reken maar uit hoeveel mogelijkheden er dan wel niet zijn:

The human brain comprises at least 2 x 10(10!) neurons, each possessing about 10,000 synapses distributed over each dendritic tree with an average number of synapses on the axon of one neuron again being about 10,000 (Palm, Neural Assemblies: An Alternative Approach to Artificial Intelligence, Berlin, Germany: Springer-Verlag, 1982, p. 10. We also recommend the following reference for additional information: Cognitive Neuroscience: The Biology of the Mind, by Gazzaniga, M.S., Ivry, R.B., and Mangun, G.R., New York: W. W. Norton & Company, 1998).

Mijn boek over functieleer (leer van o.a. het brein) zegt dat er meer verbindingen mogelijk zijn dan er materie in het heelal is. Lijkt me nogal overdreven (we weten niet eens hoeveel materie er is), maar het laat wel zien dat het extreem veel is.

[Verwijderd]

Zoijar schreef op 24 May 2003 @ 21:10:
Ja en vergeet ook niet dat het combinatorisch kan werken, net zoals je in 8 bits 256 verschillende waardes kan opslaan. Zo kan ik me best voorstellen dat je eventueel in bv 50,000 genen wel een flink aantal verbidningen tussen neuronen kan opslaan.

Ja, maar die 100 miljard neuronen werken ook combinatorisch zoals jij het noemt.

En wat ik nog vergeten ben is dat je dus een systeem moet hebben dat de informatie in de hersenen constant comprimeert en opslaat in de voortplantingscellen. Het lijkt mij dat zo'n systeem ook wel op zou moeten vallen en dat wij dat dus zouden moeten hebben ontdekt.

[Verwijderd]

Ik zie het nut er niet van, om te onthouden wat je voorouders hebben meegemaakt, en daarom lijkt het mij vrij onlogisch.
Er is ook geen enkel bewijs dat de vrouw die informatie niet op een andere manier heeft verzamelt, dat in Amerika niemand wat van geschiedenis weet, is geen bewijs dat iemand die dat wel weet, gelijk gereincarneert is of genetisch geheugen heeft.
Ik denk dat er best wel iets als genetisch geheugen kan zijn, maar niet in de zin, dat je het leven van je voorouder onthoudt.