Anoniem: 81696 schreef op 17 April 2003 @ 16:57:
Ik vind dat kunst en esthetiek aaan elkaar gekoppeld moeten zijn. Ja ik weet het: over smaak valt niet te twisten en nog meer van dat soort dooddoeners. Dat neemt niet weg dat in voorbije eeuwen kunstuitingen er op gericht waren iets moois te maken.
Niet alleen dat; kunst werd/wordt voor allerlei dingen ge- en misbruikt. Om status en macht zichtbaar te maken, of om als communicatiemiddel te dienen. Wat esthetisch of mooi is, is persoonlijk. Dat kun je een dooddoener noemen, maar wat wil je dan? Als je vindt dat dit niet zo is, ben je dan bereid te aanvaarden dat alleen vakmensen kunnen en mogen bepaalen wat kunst, esthetisch, of mooi is? Het verschil tussen vakmensen/kenners en leken is o.a. niet alleen kennis, ervaring, een geoefend oog, maar ook het vermogen om visuele en abstracte dingen te benoemen.
In de modene tijd is dat concept losgelaten. Kunst zou voORAL moeten uitdagen, iets los moeten maken. Mooi hoeft niet meer. De kunstenaar zelf hoeft het niet eens meer mooi te vinden. Resultaat is dat kunstwerken inderdaad iets losmaken, waaronder ook veel negatieve reacties. Je zou kunnen zeggen dat de kunstenaar zijn doel bereikt heeft.
Ik vind dat een verkeerde en erg arrogante doelstelling. En met veel anderen heb ik een stil vermoeden dat het bij veel kunstenaars het aan de bekwaamheid ontbreekt om iets moois te maken. Het veel gemakkelijk iets afstotelijks te maken en dat dan te verkopen met een wollig verhaaltje over de diepere zin die de kunstenaar erin heeft gestopt.
Ik zou zeggen, probeer het maar eens. Wedden dat je dat vies tegenvalt?
Hoe minder mensen het begrijpen, hoe meer de kunstenaar zich verheft boven het gewone volk met hun primaire reacties.
Ik zal niet ontkennen dat menig mens, of dat nou een architect is, of een regisseur, een monnik, of een kunstenaar, naar 'het hogere' streeft, of zich wil verheffen. Dat hogere kan echter nogal verschillende vormen aannemen, ook die van een studie of vormenonderzoek, om maar een dwarsstraat te noemen. Echter, 'succes' is niet gegarandeerd, en net als dat je slechte artsen en piloten hebt, heb je ook mindere, onder- en overgewaarde kunstenaars. Dat komt allemaal voor, en niet alleen in de kunst. Jouw kritiek klinkt mij eerder als een soort boosheid over het feit dat bepaalde werelden, gedachtengangen of waarden van anderen jou niets zeggen, niet 'nuttig' lijken ('mooi zijn' is ook een nut/funktie), of je er niets mee uit de voeten kunt. Een vorm van jaloezie ook misschien. Alsof kunst per se aan 1 norm of verwachting moet voldoen.
Laten we weer terugkeren naar het idee dat kunst mooi moet zijn. Dat niet iedereen de mening over mooi van de kunstenaar deelt vind ik niet zo erg.
En als je nu eens geen kunst wil hebben omdat het alleen maar 'esthetisch' staat te wezen, maar je ook nog inhoud zoekt? Je kunt dat toch niet zo versimpelen, of voorschrijven?
Vernieuwingen in de kunst zijn aanvankelijk altijd op veel weerstand gestuit. Nu vind bijna iedereen de Eifeltoren mooi, ooit was dat anders. Toch heeft de liefde die Eifel in zijn bouwwerk heeft gestopt uiteindelijk de harten van de mensen veroverd en dat zelfde geldt voor Picasso etc.
Daarmee haal je toch je verhaal onderuit, met die voorbeelden van verschillend gewaardeerde werken, zowel door de verschillende groepen mensen, als in de verschillende tijdsperiodes? Daarmee onderstreep je nou juist dat je niet zo generaliserend kunt spreken, laat staan voor anderen, zoals je hier dus botweg doet:
Dit pishok vind ook over 1000 nog niemand mooi.
En meteen weer zelf onderuithaalt met:
[u]Voor mij[/i] is het geen kunst, hooguit de demonstratie van de degeneratie van kunst in onze tijd.
Wat is het nou: jij vindt het geen kunst, of niemand vindt het mooi?
Ooit zag een tentoonstelling van een kunstenaar die van allles had geboetseerd uit drollen. Het stonk als de ziekte. Hij willde er mee aantonen hoezeer de kunst is verworden. Je kunt zelfs stront nog als kunst presenteren. Zo'n tentoonstelling met een knipoog kan ik wel weer waarderen. Geholpen heeft het echter niet. Nog steeds krijgen we stront voorgescholteld. Als de buurtbewoners die wanprodukt afbreken, mag de kunstenaar tevreden zijn met uitgelokt reactie. De gemeente zou zich moeten schamen dat tienduizenden euro's uitgeeft aan dit soort uitingen die zelf een vorm van vandalisme zijn, namelijk een aanslag op de goede smaak. Mijn ervaring is dat naderonderzoek meestal uitwijst dat de kunstenaar familie is van de leden van de gemeensteraad of burgemeester. Mensen probeer toch geen ruimdenkendheid voor te wenden. Een drol is een drol.
Leg nou eens uit waarom dit een drol is (behalve dat jij dacht dat je die in dit werk moest draaien), wat 'goede smaak' is, en hoe dat dan in zo'n vrij terrein als kunst te definiëren valt; de Gulden Snede verplicht stellen

? Ik zou dit eerst met eigen ogen willen zien alvorens ik het definitief affakkel

. Ik mis ook nog het verhaal t.a.v. de vraag & aanbod in de kunst; als het goed verkoopt is het kunst, zoniet dan niet? Als ik jou een drol verkoop met een goed verhaal, en jij waardeert dat, is het dan kunst? Is het onesthetisch of onwenselijk? Een rotschop onder de kont is voor de één lekker en 100 euro waard, voor de ander mishandeling. Gaat het niet om de gedachte en het gevoel die je bij die rotschop hebt, m.a.w. boodschapper <-> boodschap <-> ontvanger