Déjà vu: Geheugen of verzinsel?

[Hahn]

Wat ik altijd al een wonderlijk fenomeen heb gevonden zijn de déjà vu's, ik denk dat iedereen ze wel kent. Van die momenten dat je iets mee maakt, maar je dat eigenlijk al eens hebt meegemaakt. Alsof je naar een herhaling van een bepaald moment in je eigen leven aan het kijken bent.
Hier waren in W&L al eens eerder discussies over, maar die gingen meer over het zelf mee gemaakt hebben en waren ook al redelijk oud.

Hoe krijg je nou zo'n déjà vu? Is het echt gewoon een moment die je al eens eerder hebt mee gemaakt en dat iedereen om je heen gewoon weer precies hetzelfde doet, heb je het gedroomd, of is het misschien gewoon een verzinsel dat je denkt je het te herinneren, maar dat dat maar een fantasie is. Dus is het echt iets wat je je herinnert, of verzin je het ter plekke.

Zelf heb ik soms lange tijd geen déjà vu gehad en dan ineens weer een aantal achter elkaar. Het valt mij wel op dat déjà vu's eigenlijk altijd maar van korte duur zijn. Ze zullen nooit langer dan zo'n 30 seconde duren. En als er een aantal in een korte tijd elkaar opvolgen zitten er altijd stukken tussen die afwijken waarbij je dus geen de ja vu gevoel krijgt.

Nu vroeg ik me af hoe jullie hier nou over dachten. Zelf denk ik toch een beetje dat déjà vu's meer verzinselen zijn, waardoor je fantasie een loopje met je neemt en je denkt je het echt al eerder mee gemaakt te hebben, maar zulk soort momenten geven wel een speciaal gevoel, alsof het iets te betekenen heeft...

[ Voor 3% gewijzigd door Anoniem: 9942 op 12-04-2003 14:45 ]

[Anoniem: 9942]

Titel + post hierboven even aangepast aan de vandale... Meestal ben ik niet zo taalneukerig, maar in dit geval leek het me voor de duidelijkheid toch wel handig

[Hahn]

Anoniem: 9942 schreef op 12 april 2003 @ 14:47:
Titel + post hierboven even aangepast aan de vandale... Meestal ben ik niet zo taalneukerig, maar in dit geval leek het me voor de duidelijkheid toch wel handig

Ik wist niet helemaal meer hoe ik déjà vu moest schrijven en aangezien ik in de search veel hits kreeg op 'de ja vu' had ik het maar zo gedaan

[Anoniem: 10358]

Ik denk dat het een soort tijdelijke storing in de hersenen is. Een miscommunicatie waardoor het lijkt alsof de informatie die je van je zintuigen krijgt ook van je geheugen afkomt.

[Anoniem: 2430]

Een deja vu krijg je meestal op een onverwacht moment.

Op dat moment is de communicatie tussen je linker en rechter hersenhelft net iets verstoord.
Op het moment dat je een moment ervaart, ervaart je (bv) rechter hersenhelft het. Deze communiceert dat naar je andere hersenhelft. Als je linker hersenhelft echter door die kleine "storing" het moment al heeft ervaren, zij het een mini fractie eerder, is er een moment van EXACTE herkenning door de andere hersenhelft.
"Hee dit heb ik precies al eens meegemaakt!"

Inderdaad, alleen een fractie eerder

[Phaerion]

Ik heb een keer iets gedroomd dat ik me daarna nog duidelijk kon herinneren.
En een week of twee later gebeurde het nog eens maar dan toen ik wakker was.

Lijkt me niet echt een miscommunicatie.

Het was maar iets heel lulligs.
Maar omdat ik me de droom nog duidelijk kon herinneren toen ik wakker werd,
was het wel erg frapant toen ik het twee weken later écht mee maakte.

[Hahn]

Een miscommunicatie zou zeker kunnen, maar dan nog is het vaag dat soms als je een déjà vu hebt het lijkt alsof je dat moment al véél eerder had meegemaakt.
Dat je ene hersenhelft het later doorkrijgt dan de andere zou lijkt me eerder lijden voor het ervaren van één moment twee keer, maar dan heel snel achter elkaar.

[stefanbstefan]

Als ik een Déjà Vu heb, dan denk ik meestal dat ik het al heb meegemaakt, dat ik het al heb gedroomd.
Omdat we nog zo weinig over dromen weten, denk ik dat het heel misshien beelden uit de toekomst zijn oid.

[Phaerion]

Ik werd wakker met de droom nog in mijn geheugen.
Ondertussen gaan er twee weken voorbij.
En vervolgens liep ik ergens, en de situatie ging steeds meer lijken op die in me
droom, waarvan ik me kon herinneren dat ik dat twee weken eerder gedroomd had........
En ja hoor, dáár kwam het moment waar ik duidelijk iets voor de tweede keer
mee maakte

Dat lijkt me duidelijk geen "glitch in he matrix," zoals ik dat verkeerde communiceren
tussen de twee hersenhelfden ook wel noem.

note...
_{Niet dat ik het kan verklaren, maar het is wél een echte déjà vu.}

[ Voor 10% gewijzigd door Phaerion op 12-04-2003 15:38 ]

[GeeBee]

Ik had ook al bedacht dat het een vertraging kon zijn in de hersenen. Een korte tijd tussen zien met de ogen en verwerking daarvan in de hersenen waardoor je heel even later denkt van: hè, dit ken ik al en ik weet al hoe het verder afloopt. Ik heb me wel eens voorgenomen om te kijken of een een déjà vu bijvoorbeeld vaker optreedt als je moe bent.
Vertraging tussen links/rechts had ik nog niet aan gedacht.

[UDuckling5]

Ik heb wel eens een déjà vu van een déjà vu. Dus dat ik op dat moment denk dat ik een déjà vu ervaar. Waardoor het idee ontstaat van 'dit heb ik al eens meegemaakt, sterker nog, dit heb ik al verscheidene keren meegemaakt'. Zijn mijn hersenhelften communicatief gestoord?

[De_Koele_Man]

Phaerion schreef op 12 april 2003 @ 15:21:
Ik heb een keer iets gedroomd dat ik me daarna nog duidelijk kon herinneren.
En een week of twee later gebeurde het nog eens maar dan toen ik wakker was.

Lijkt me niet echt een miscommunicatie.

Het was maar iets heel lulligs.
Maar omdat ik me de droom nog duidelijk kon herinneren toen ik wakker werd,
was het wel erg frapant toen ik het twee weken later écht mee maakte.

Misschien omdat je zelf onbewust waarschijnlijk ook wel naar zoiets toestuurt, zeker als je het al gedroomd hebt.

Ik heb met enige regelmaat ook weer Déjà vu's, vooral van die dingen die je eerst droomd en daarna dus echt meemaakt, maar dat komt gewoon omdat ik zo'n SAAI leven heb, iedere dag is bijna hetzelfde, dus weet ik regelmatig vantevoren wat er ongeveer gaat gebeuren.

UDuckling5 schreef op 12 april 2003 @ 17:59:
Ik heb wel eens een déjà vu van een déjà vu. Dus dat ik op dat moment denk dat ik een déjà vu ervaar. Waardoor het idee ontstaat van 'dit heb ik al eens meegemaakt, sterker nog, dit heb ik al verscheidene keren meegemaakt'. Zijn mijn hersenhelften communicatief gestoord?

Gespleten persoonlijkheid misschien ?


(damn, kheb gisteren Final Destination gekeken, en nu dit topic, het kàn bijna geen toeval zijn )

[Hahn]

UDuckling5 schreef op 12 april 2003 @ 17:59:
Ik heb wel eens een déjà vu van een déjà vu. Dus dat ik op dat moment denk dat ik een déjà vu ervaar. Waardoor het idee ontstaat van 'dit heb ik al eens meegemaakt, sterker nog, dit heb ik al verscheidene keren meegemaakt'. Zijn mijn hersenhelften communicatief gestoord?

Dit herken ik zelf ook wel. Een paar keer gehad, dan heb je een déjà vu, omdat je die déjà vu al eens hebt mee gemaakt. Dat is al helemaal vreemd. Want als het een vertraging is tussen je hersenhelften zou er dus een dubbele vertraging bij zoiets op moeten treden

[Eelke Spaak]

Volgens mij is het wel zo dat déjà-vus vaker voorkomen als je moe bent. Die ervaring heb ik tenminste. Als ik een paar dagen erg weinig heb geslapen krijg ik sterke gevoelens van déjà-vu. "Ow, dat komt omdat ik weinig heb geslapen!" denk ik dan altijd...

[WieMie]

Vroeger had ik hier heel veel last van, zag dingen al gebeuren. Eerst heel af en toe, toen op een gegeven moment heel vaak... Ik ging toen proberen dingen te voorkomen die ik zag. Kon ze wel herkennen, ik droom 'normaal' altijd vanuit de ogen van iemand anders. Ik kan mezelf zien. Bij een voorspellende droom (oid) niet, keek ik uit m'n eigen ogen. Heb ook een lijstje bijgehouden met wat ik droomde, en wat er uitkwam.

Ben er nu bijna vanaf, heel af en toe nog. Een vriendin van me heeft me erbij geholpen het uit m'n leven te bannen. Lijstje heb ik verbrand.

[Anoniem: 78739]

Ik denk dat je het niet zo ver moet zoeken. In een leven zijn er nu eenmaal ontelbare dingen die je kan denken en meemaken, als er op een bepaald moment iets gebeurt wat heel erg op het verleden lijkt is dat gewoon heel normaal.

[Eelke Spaak]

WieMie schreef op 12 April 2003 @ 23:03:
Kon ze wel herkennen, ik droom 'normaal' altijd vanuit de ogen van iemand anders. Ik kan mezelf zien. Bij een voorspellende droom (oid) niet, keek ik uit m'n eigen ogen.

De meeste mensen dromen bijna altijd zodanig dat ze zichzelf kunnen zien, dus da's niet zo heel uitzonderlijk.

[WieMie]

Vladimir G. schreef op 13 april 2003 @ 16:00:
[...]
De meeste mensen dromen bijna altijd zodanig dat ze zichzelf kunnen zien, dus da's niet zo heel uitzonderlijk.

Nee, maar mijn ervaring was dus dat als ik uit m'n eigen ogen keek, deze droom uitkwam... Tenminste, tot ik ging proberen in te grijpen (de situaties te vermijden)

[Anoniem: 62131]

Anoniem: 2430 schreef op 12 April 2003 @ 15:12:
Een deja vu krijg je meestal op een onverwacht moment.

Op dat moment is de communicatie tussen je linker en rechter hersenhelft net iets verstoord.
Op het moment dat je een moment ervaart, ervaart je (bv) rechter hersenhelft het. Deze communiceert dat naar je andere hersenhelft. Als je linker hersenhelft echter door die kleine "storing" het moment al heeft ervaren, zij het een mini fractie eerder, is er een moment van EXACTE herkenning door de andere hersenhelft.
"Hee dit heb ik precies al eens meegemaakt!"

Inderdaad, alleen een fractie eerder

waarom reageert niemand hier op want het klopt wel wat ie zegt

[Anoniem: 64816]

Ik had afgelopen zomer tijdens de tent opzetten op terschelling erg last van déjà vu. Ik was met 2 vrienden de tent aan het opzetten, en ik kreeg opeens het déjà vu-gevoel. Ik had het al eens eerder gehad, maar dat duurde dan maar 1 seconde of korter. Maar nu duurde die iets van 5 seconden, en ik kon dus bewust vooruit denken. Op dat moment ging ik het ook snel op de proef stellen door tegen m'n vrienden te zeggen dat ik last had van déjà vu. Ze zeiden iets van "o ja, tuurlijk. wat is dat?!" Iets wat ik van te voren al wist dat ze dat gingen zeggen, en niet omdat ik ze goed ken, want ik had nog steeds dat déjà vu gevoel.
Kort daarna was het weer over, en heb er sinds toen geen last meer van gehad. Eigenlijk wacht ik er wel weer op, want ik wil het wel nog eens op de proef stellen

- edit -

Anoniem: 62131 schreef op 13 April 2003 @ 16:11:
[...]

waarom reageert niemand hier op want het klopt wel wat ie zegt

Het zou idd wel het meest waarschijnlijke zijn

[ Voor 15% gewijzigd door Anoniem: 64816 op 13-04-2003 16:17 ]

[Anoniem: 78739]

Anoniem: 64816 schreef op 13 April 2003 @ 16:13:

[...]

Het zou idd wel het meest waarschijnlijke zijn

Is dat bewezen?

[Hahn]

Anoniem: 62131 schreef op 13 april 2003 @ 16:11:
[...]


waarom reageert niemand hier op want het klopt wel wat ie zegt

Daar is wel op gereageerd, kijk maar bijvoorbeeld eens naar: MaRc0 in "Déjà vu: Geheugen of verzinsel?"

En het zou inderdaad kunnen wat hij zegt, maar waarom ervaar je een déjà vu dan soms ook alsof je iets al weken eerder hebt meegemaakt? Zoals hij het verteld moet het zijn alsof je één moment in een korte tijd twee keer ervaart en dat is bij een déjà vu eigenlijk vrijwel nooit het geval.

[Anoniem: 66874]

Zelf heb ik ook wel eens last van Déjà Vu's. Alleen gaat de theorie van miscommunicatie tussen de hersenhelften bij mij meestal niet op.

Vaak is het bij mij zo dat ik, zodra ik in de gaten krijg dat het een déjà vu is, weet wat er daarna gaat gebeuren of zelfs gezegd gaat worden.
Dit klopt dan ook altijd... En de ervaring is dat het aanvoeld alsof je gewoon een herinnering ophaalt nadat iemand iets tegen je heeft gezegd.

[Fludizz]

De_Koele_Man schreef op 12 April 2003 @ 18:09:

[...]

Gespleten persoonlijkheid misschien ?

Eerlijk gezegd zou het best wel kunnen... Misschien dat iedere hersenhelft anders op gebeurtenissen reageert maar dat wij door het combineren van de 2 goeie keuzes kunnen maken... het klinkt vreemd zoals het hier staat, maar ik hoop dat dit ene beetje beschrijft wat ik bedoel...

vb.
Je ziet een auto.. laten we zeggen.. door rood licht rijden... ik noem maar iets...
omdat je er niet bewust op let, interpeteert maar 1 hersenhelft deze informatie zonder de bevestiging van de andere, waardoor de gegevens van de situatie veranderd opgeslagen worden zeg maar...

Later kom je weer langs datzelfde stoplicht, maar dit keer rijd er een... laten we zeggen.. groene auto door het rood. Nu kan het misschien zo zijn dat je eene hersenhelft die de gebeurtenis met de rode auto heeft gezien de kleur niet goed heeft opgeslagen. Dit keer krijgen beide hersenhelften het door, en zegt 1 van de 2 'Hey! dit ken ik al'...

misschien veroorzaakt zoiets wel een déjà vu?

Snappen jullie wat ik bedoel? vind et moeilijk om het zo uit te leggen...

[WhizzCat]

Fludizz schreef op 14 April 2003 @ 00:42:
[...]

Eerlijk gezegd zou het best wel kunnen... Misschien dat iedere hersenhelft anders op gebeurtenissen reageert maar dat wij door het combineren van de 2 goeie keuzes kunnen maken... het klinkt vreemd zoals het hier staat, maar ik hoop dat dit ene beetje beschrijft wat ik bedoel...

vb.
Je ziet een auto.. laten we zeggen.. door rood licht rijden... ik noem maar iets...
omdat je er niet bewust op let, interpeteert maar 1 hersenhelft deze informatie zonder de bevestiging van de andere, waardoor de gegevens van de situatie veranderd opgeslagen worden zeg maar...

Later kom je weer langs datzelfde stoplicht, maar dit keer rijd er een... laten we zeggen.. groene auto door het rood. Nu kan het misschien zo zijn dat je eene hersenhelft die de gebeurtenis met de rode auto heeft gezien de kleur niet goed heeft opgeslagen. Dit keer krijgen beide hersenhelften het door, en zegt 1 van de 2 'Hey! dit ken ik al'...

misschien veroorzaakt zoiets wel een déjà vu?

Snappen jullie wat ik bedoel? vind et moeilijk om het zo uit te leggen...

De linker en rechter hersen heflt werken redelijk onafhankelijk van elkaar. Ook speelt het geslacht hier een rol bij. Ik weet niet meer aan welke kant wat zat, maar mannen zijn beter in ruimtelijke dingen en logica en vrouwen in emoties. Dat komt omdat we allebei een andere helft van de hersenen intensiever gebruiken.

Dit is denk ik een kwestie dan disasociatieve "afwijking". Het in verband brengen met dingen die je niet bewust ziet. Alle informatie die wij zien, horen, ruiken, voelen en proeven slaan we op. Maar.... nu komt de truc, als we al die informatie zouden moeten verwerken dan zouden we heel snel met z'n allen doordraaien omdat dit zo'n overload aan info is.

Wellicht dat soms, heel soms, de neurale netwerken een "verkeerde" asociatie naar de hersenen sturen. Dat lijkt mij een redelijk plausibele verklaring.

[jazz]

Anoniem: 66874 schreef op 13 April 2003 @ 23:59:
Zelf heb ik ook wel eens last van Déjà Vu's. Alleen gaat de theorie van miscommunicatie tussen de hersenhelften bij mij meestal niet op.

Vaak is het bij mij zo dat ik, zodra ik in de gaten krijg dat het een déjà vu is, weet wat er daarna gaat gebeuren of zelfs gezegd gaat worden.
Dit klopt dan ook altijd... En de ervaring is dat het aanvoeld alsof je gewoon een herinnering ophaalt nadat iemand iets tegen je heeft gezegd.

precies, dat heb ik ook wel eens!! gister toen ik op een feest drum'n'bass feest was en met een aantal vrienden ergens zat, dacht ik: dit heb ik al 'ns meegemaakt, en dan ook met iedereen op de zelfde plek, dezelfde mensen en dezelfde kleren.. ik vind het ook errug vreemd, die momentje duren meestal idd niet langer dan 30 seconden, maar ik ben me er wel helemaal bewust van als ze gebeuren.

offtopic:
perhaps it is a glitch in the matrix..

[Fludizz]

WhizzCat schreef op 14 April 2003 @ 00:48:
[...]


De linker en rechter hersen heflt werken redelijk onafhankelijk van elkaar. Ook speelt het geslacht hier een rol bij. Ik weet niet meer aan welke kant wat zat, maar mannen zijn beter in ruimtelijke dingen en logica en vrouwen in emoties. Dat komt omdat we allebei een andere helft van de hersenen intensiever gebruiken.

Misschien dat dat ook iets anders met zich meebrengt, namelijk fout corrigering.
Als je bewust ergens naar kijkt kijk je vaak snel nog ff een tweede keer om het zeker te weten... Misschien is dat de foutecontrole van de hersens... eentje die er ontbreekt bij dingen waar je niet op let.

Dit is denk ik een kwestie dan disasociatieve "afwijking". Het in verband brengen met dingen die je niet bewust ziet. Alle informatie die wij zien, horen, ruiken, voelen en proeven slaan we op. Maar.... nu komt de truc, als we al die informatie zouden moeten verwerken dan zouden we heel snel met z'n allen doordraaien omdat dit zo'n overload aan info is.

Misschien verwerken we die informatie wel, maar op een minder hoog niveau... Ik denk dat onze hersens ook wel prioriteit aan processen kan geven, en dat de hersens JUIST die kleinere stukjes informatie achteraf nog een keer gaat verwerken, bijvoorbeeld tijdens je slaap...

Wellicht dat soms, heel soms, de neurale netwerken een "verkeerde" asociatie naar de hersenen sturen. Dat lijkt mij een redelijk plausibele verklaring.

Zeer acceptabele verklaring op zich

[WhizzCat]

Fludizz schreef op 14 April 2003 @ 00:56:

[knip]

Misschien verwerken we die informatie wel, maar op een minder hoog niveau... Ik denk dat onze hersens ook wel prioriteit aan processen kan geven, en dat de hersens JUIST die kleinere stukjes informatie achteraf nog een keer gaat verwerken, bijvoorbeeld tijdens je slaap...

Nou, ik denk het niet, maar dat is meer een andere discussie denk ik. We slaan alles op, maar dat wil nog niet zeggen dat het verwerkt wordt. Ergo: ddeja vu is dus denk ik een alternatief voor een droom om een stukje onbewuste informatie alsnog te verwerken, maar omdat dat eigenlijk niet hoeft gebeurt het alleen per vergissing af en toe.

[Anoniem: 53083]

Anoniem: 2430 schreef op 12 April 2003 @ 15:12:
Een deja vu krijg je meestal op een onverwacht moment.

Op dat moment is de communicatie tussen je linker en rechter hersenhelft net iets verstoord.
Op het moment dat je een moment ervaart, ervaart je (bv) rechter hersenhelft het. Deze communiceert dat naar je andere hersenhelft. Als je linker hersenhelft echter door die kleine "storing" het moment al heeft ervaren, zij het een mini fractie eerder, is er een moment van EXACTE herkenning door de andere hersenhelft.
"Hee dit heb ik precies al eens meegemaakt!"

Inderdaad, alleen een fractie eerder

Eens!

Zelf ook vaak Déjà Vu's gehad, en ook gedacht dat ik het eerder heb gedroomd, maar dat is maar een idee, ik denk niet dat ik het écht heb gedroomd, al was ik er op dat moment 100% van overtuigt. Het "Your mind is fooling you"-principe wordt door veel mensen onderschat. Bijvoorbeeld verborgen herinneringen van misbruik/mishandeling en dergelijke. Smeed maar eens een complotje met een stuk of vier mensen, ga met deze mensen en een 'buitenstaander' een gesprek aan over de Bijlmermeerramp. Ga dan in op de beelden van het neerstortende vliegtuig op TV. Als iedereen daarover meepraat, dan zal de 'buitenstaander' overtuigt zijn van deze beelden en ook gaan beweren dat hij ze echt heeft gezien. De buitenstaander gelooft ook echt dat hij deze beelden heeft gezien (voor de goede orde: Er zijn geen beelden van de neerstortende El-Al Boeing).

Dus als je het zelf hebt over je herinneringen, bedenk dan goed of het niet een mind-trick van jezelf is! Herinneringen zijn niet zo objectief als ze lijken, maar vaak gekleurd en soms verzonnen, zonder dat je het zelf door hebt.

[Tettie]

Het blijft een wazig verschijnsel. Ik herken de opmerkingen dat het lijkt alsof je iets al veel eerder (weken, maanden, jaren) hebt meegemaakt. Dan heb je het inderdaad niet over een verschijnsel in je hersenen, alhoewel het natuurlijk moeilijk te zeggen valt. Je kunt met je eigen hersenen niet beredeneren of ze op dat moment een fout maken.

Wat mij meestal gebeurt is dat ik een dergelijk deja vu koppel aan een droom die ik ooit had. Ik ben iemand die 's ochtends redelijk kan navertellen wat ik gedroomd heb. Af en toe beleef je zo iets mafs (levendige fantasie en nee, niet alleen daarover...) dat je het jaren kunt onthouden, vaak onbewust. En af en toe beleef ik iets of kom ik ergens en dan denk ik, verrek... Het zijn dan geen voorspellende dromen ofzo, meer het gevoel dat je iets of ergens al beleeft hebt.

[zion]

Ik heb ook een tijdlang best veel last gehad van déjá vu's, maar daar weet ik ook zeker van dat ze niet uit miscommunicatie bestonden. Ik had dan ook altijd last dat een paar minuten van te voren ik begon te zweten, en me onwel voelen, en dan voelde ik al dat er weer eens zo'n "glitch" zat aan te komen, en jawel, enkele minuten later: Hee, dat ging de vorige keer nou ook al zo.

Net zoals ik vaak last had van het gevoel "ik moet hier niet zijn/ik moet nu stoppen" vlak voordat iets goed fout ging, gelukkig heb ik geleerd daarnaar te luisteren wat me al een paar keer uit kutsituaties gered heeft

[Taigu]

me2, ik weet zeker dat ik deja vu's (bij mij althans) voortkomen uit dromen. Soms jaren terug, soms maanden en heel soms een aantal weken. Meestal loopt de droom net iets anders af dan de werkelijkhied, maar in eerste instantie exact gelijk. De gelijkenis duurt meestal een x aantal gebeurtenissen...

[Fludizz]

buddhole schreef op 14 april 2003 @ 22:13:
me2, ik weet zeker dat ik deja vu's (bij mij althans) voortkomen uit dromen. Soms jaren terug, soms maanden en heel soms een aantal weken. Meestal loopt de droom net iets anders af dan de werkelijkhied, maar in eerste instantie exact gelijk. De gelijkenis duurt meestal een x aantal gebeurtenissen...

en na een x aantal gebeurtenissen, zodra je het opvalt ga je onbewust iets anders doen dan je gedroomt had...

Op deze manier uitgelegt lijkt het alsof de déjà vu voortkomt uit een toekomstdroom, maar omdat je ineens de situatie herkent ga je iets anders doen waardoor die droom niet uitkomt.

maar toekomstdromen zijn weer een compleet ander verhaal

[Anoniem: 80686]

Ik heb zelf ook heel vaak een Déjà vu en bijna altijd met wat dingen zeggen, tijdens het moment dat die mensen het uitspreken, krijg ik door dat het een Déjà vu is, en probeer ik er een andere wending aan te geven..maar dit lukt nooit het lijkt wel gewoon een process wat je MOET doormaken wat je MOET zeggen. Het is soms zo raar dat ik wel eens een zin van iemand heb afgemaakt omdat ik wist wat hij zou zeggen.

Ik denk niet dat het er iets mee te maken heeft, maar ik heb ook best vaak dat ik iets zeg, vlak voor iemand anders het wil zeggen, waarna ik dus te horen krijg, dat hij dat net wou zeggen..en dan niet met kleine woorden, maar met hele zinnen.

Ik denk dat je een Déjà vu eerst hebt gedroomt, en het daarnaa meemaakt. Waarom zou dit ook niet kunnnen, je onthoud maar kleine delen van je droom..hoewel je wel veel meer en gedetaileerd kan dromen. Die dingen 'vergeet' je, maar komen ineens weer boven als je het ook echt meemaakt.

[Hahn]

Anoniem: 80686 schreef op 15 April 2003 @ 08:48:
Ik denk dat je een Déjà vu eerst hebt gedroomt, en het daarnaa meemaakt. Waarom zou dit ook niet kunnnen, je onthoud maar kleine delen van je droom..hoewel je wel veel meer en gedetaileerd kan dromen. Die dingen 'vergeet' je, maar komen ineens weer boven als je het ook echt meemaakt.

Het zou kunnen, maar de kans op dromen, iets dus zelf verzinnen, want dat is dromen vaak, en daarna hetzelfde meemaken is érg klein. Ik denk dan ook niet dat je een déjà vu krijgt van dromen, misschien eenmalig, maar meerdere keren dromen en het daarna later echt meemaken zou erg knap zijn. Want dan droom je dus gewoon wat er in de toekomst gaat gebeuren.

[Anoniem: 80686]

MaRc0 schreef op 15 April 2003 @ 16:02:
[...]
Het zou kunnen, maar de kans op dromen, iets dus zelf verzinnen, want dat is dromen vaak, en daarna hetzelfde meemaken is érg klein. Ik denk dan ook niet dat je een déjà vu krijgt van dromen, misschien eenmalig, maar meerdere keren dromen en het daarna later echt meemaken zou erg knap zijn. Want dan droom je dus gewoon wat er in de toekomst gaat gebeuren.

Idd ja, dat is ook precies wat ik bedoel Dat is mijn interpretatie van een déjà vu. Maar volgens mij dwalen we zo wel erg af richting het dromen

[zion]

Anoniem: 80686 schreef op 15 April 2003 @ 08:48:
Ik heb zelf ook heel vaak een Déjà vu en bijna altijd met wat dingen zeggen, tijdens het moment dat die mensen het uitspreken, krijg ik door dat het een Déjà vu is, en probeer ik er een andere wending aan te geven..maar dit lukt nooit het lijkt wel gewoon een process wat je MOET doormaken wat je MOET zeggen. Het is soms zo raar dat ik wel eens een zin van iemand heb afgemaakt omdat ik wist wat hij zou zeggen.

Dat heb ik dus ook wel vaak, ook dat ik op een gegeven moment zei:

Ik: Ja, is goed.
Maat: wat is goed?
Ik: Ja, naar de stad gaan, dat vroeg je net
Maat: Nee, dat vroeg ik nog niet, maar wilde ik wel net gaan doen.
Ik: Volgens mij zei je het ook.
Maat: Nope, nog niks gezegd
Ik: Okeeee...

[Anoniem: 34056]

Het idee wat ik heb na een Déjà vu is altijd dat ik het al eerder heb meegemaakt, maar nog niet lang geleden.
Ik kan mijn nog heel duidelijk voor de geest halen wanneer ik het ongeveer eerder heb meegemaakt.
En dat komt meestal uit op nog die zelfde dag.
Als het een fractie was door een storing in de hersenen zou het tijdsverschil groter moeten zijn.
Soms heb ik een Déjà vu over een gebeurtenis die te lang is om een fractie te zijn.
De hevigste Déjà vu die ik meegemaakt heb was een jaar of 5 geleden.
Ik was met mijn neef bij mijn oma en ging het VVV bellen om te vragen hoe ik met het OV naar den haag kon.
Op het moment dat ik ging bellen en de plek zag waar mijn oma en neef stonden wist ik dat ik een Déjà vu meemaakte.
Maar het gekke was... ik wist ook dat er nog iets bijzonders was als ik ging bellen.. alsof ik het me herrinnerde uit een droom..
Ik bel op.. en de vrouw noemt mij "mevrouw"
(en dat terweil ik toch echt een lul in de broek heb )

Ik ben er nog steeds van overtuigd dat ik het van te voren gedroomd had.
Als die theorie van die hersenstoring zou kloppen zou het niet kunnen dat ik wist dat mijn Déjà vu nog doorging.
Het verschil tussen het eerste moment van Déjà vu en het 2e was ongeveer 1 minuut.
Stel je voor dat je in een auto rijdt en opeens krijg je een Déjà vu met een fractie verschil van 1 minuut.
Dan zijn er opeens een aantal verkeers doden te verklaren.

[Anoniem: 41237]

ik had laatst nog een déjà vu, en vaak voelt het op het moment dat je een déjà vu hebt erg vreemd. maar meestal vergeet ik na een minuutje ongeveer waar die déjà vu nou precies om ging, en wat nou echt mijn definitie is van een déjà vu. vaak herken ik een moment wel maar dan op een heel vage manier. dit kan dan uit een droom komen, want mijn dromen zijn ook altijd heel onduidelijk. vaak gewoon kleine fragmentjes van scenes die dan vaak nergens over gaan of heel onduidelijk zijn. mijn dromen hebben vrijwel nooit 1 bepaald onderwerp dus spelen ze ook geen belangrijke rol in mijn leven, want dromen doe ik toch al heel weining. maar vaak in een déjà vu komt een bepaald moment dan ineens weer naar boven waar je normaal nooit bij stil had gestaan en waarschijnlijk ook al lang was vergeten; althans, dat denk je.

[Hahn]

Paar minuutjes geleden had ik er ook weer even eentje. Ik heb sinds een paar uurtjes een nieuw beeldscherm (19" LG), die het goed doet, alleen rechtsbovenin een beetje groenig is, wat natuurlijk jammer is. Ik heb rechtsbovenin in Internet Explorer een aantal links staan zodat ik wat sneller kan surfen naar sites waar ik vaak kom
Nu zie ik dus nogal snel dat groene vlekje. Maar ik zat nu ook in een topic waar ik al eens eerder was geweest en kreeg ik een déjà vu doordat ik precies hetzelfde deed als voorheen en ook precies hetzelfde zag. Wat raar is, aangezien ik deze monitor pas een aantal uur heb en bij m'n vorige monitor geen groene vlek in de rechterbovenhoek had.
Dit zou dus inderdaad een storing in m'n hersenen kunnen geweest zijn, ook al zweer ik dat ik dit een paar dagen eerder heb meegemaakt, terwijl dat dus eigenlijk niet kan...

[Anoniem: 72316]

Phaerion schreef op 12 april 2003 @ 15:21:
Ik heb een keer iets gedroomd dat ik me daarna nog duidelijk kon herinneren.
En een week of twee later gebeurde het nog eens maar dan toen ik wakker was.

Lijkt me niet echt een miscommunicatie.

Het was maar iets heel lulligs.
Maar omdat ik me de droom nog duidelijk kon herinneren toen ik wakker werd,
was het wel erg frapant toen ik het twee weken later écht mee maakte.

Is ook mijn ervaring.
Een déjà vu is een ervaring die voordien is aangekondigd; voorzien dus.
Zoals het mogelijk is om, adhv gegevens, de beurskoersen redelijkerwijs in te schatten, is het ook mogelijk je komende ervaringen in te schatten. Een stap verder heet déjà vu: dan weet je (vaak enkele weken van tevoren) wat er gaat gebeuren op een specifiek moment.

Volgende stap is helderziendheid:
Dan is het volledig duidelijk wat er gaat gebeuren. Dit is een soort equivalent van het Lucide Dromen: communiceren met de toekomst, met wat er komen gaat.

Goed, nu ben ik iemand die de relativiteit van de tijd onderkent (wil onderkennen, in elk geval), waardoor het 'nu' niet aan de (kerk-)klok is gebonden.

[ Voor 8% gewijzigd door Anoniem: 72316 op 19-04-2003 21:27 ]

[Anoniem: 72316]

MaRc0 schreef op 15 April 2003 @ 16:02:
[...]
Het zou kunnen, maar de kans op dromen, iets dus zelf verzinnen, want dat is dromen vaak, en daarna hetzelfde meemaken is érg klein. Ik denk dan ook niet dat je een déjà vu krijgt van dromen, misschien eenmalig, maar meerdere keren dromen en het daarna later echt meemaken zou erg knap zijn. Want dan droom je dus gewoon wat er in de toekomst gaat gebeuren.

Wie heeft jou trouwens verteld dat een droom een verzinsel is?
In eerste instantie is het fantasie, ok, zelfs dat hoeft geen verzinsel te zijn: fantasie is vaker een opgebouwde cyclus van bekende ervaringen, culminerend in iets dat bestaat uit de optelsom. Is dat een verzinsel of een aan de realiteit gebonden relaas?

Daarnaast dienen dromen om het verleden te verwerken. Door te dromen kun je jezelf ontladen, de opgedane indrukken van de vorige dag, dagen, weken, maanden, verwerken en weer fris verder gaan. Zonder deze zou iedereen voor zijn 15e zijn opgebrand.

Als het dan een mogelijkheid is het verleden te verwerken, wie zegt mij dan dat het niet mogelijk is de toekomst voor te bereiden? Dat zijn volgens mij de 2 zijden van dezelfde munt.

[Christiaan]

Ik wil geen bellen laten knappen, maar het Deja Vu effect is onderzocht, en er is niets bijzonders aan hoor. Ten eerste is het fenomeen verwant aan epilepsie omdat het, net als bij epilepsie, feitelijk neerkomt op het willekeurig vuren van een neuronen-groep in je brein (Matsuo & Chiba, 1995). Dat betekent overigens niet dat je, als je Deja Vu's ervaart, ook epilepsie hebt. Zo heeft Manaut-Gil (1997) vastgesteld dat Deja Vu's zeer regelmatig ervaren worden door alle epilepsie-patienten.

De link met epilepsie is dus bekend. Maar wat is epilepsie dan? Het brein bestaat uit een groot aantal neuronen die onderling verbonden zijn en signalen door kunnen geven aan elkaar. Normalitair gebeurt dat ordelijk, maar heel soms komt het voor (bij sommige mensen veel meer dan bij anderen) dat neuronen vaker zomaar vuren. Dit veroorzaakt verstoringen in het brein die kunnen leiden tot bijvoorbeeld ADHD. Indien grote groepen neuronen zomaar ineens een 'schot' afvuren (tegelijk) dan is er sprake van epilepsie. Vaak worden nabij-gelegen clusters aangestoken die vervolgens ook gaan vuren. Zo ontstaat een soort vloedgolf waardoor de persoon ineen zakt zoals je vaak ziet.

In de wetenschap wordt een Deja Vu beschreven als "iedere subjectieve en niet-gewenste impressie of herkenning van de huidige ervaring met een niet gedefinieerde geschiedenis" (Neppe, 1983). Dit begrip staat dus los van bijvoorbeeld flash-backs, cryptomnesia of verborgen herinneringen.

Op basis van onderzoek is momenteel een theorie geformuleerd door Findler (1998). Hij stelt dat er een fout optreed in het proces waarbij een herinnering opgehaald wordt. Mogelijk, zelfs, wordt dit proces abusievelijk geactiveerd door een set vurende cellen. In ieder geval komt een herinnering op het verkeerde moment, en van de verkeerde gebeurtenis, naar voren. Processen in het brein bemerken dat er een herinnering opgehaald is, en concluderen dat er dus iets 'bekend' moet zijn.

In alle gevallen is het zeer aannemelijk dat een Deja Vu niet meer is dan een simpele mini-epileptische aanval in het rechter/linker-deel onderin de cortex te zijn (de temporaal-kwab, waar ook veel herinneringen worden vastgehouden). Specifiek zijn de problemen gerelateerd aan de parahippocampale gyrus en diens corticale verbindingen (Spatt, 2002). Dit deel van het (oude) brein is verantwoordelijk voor het ophalen en opslaan van herinneringen.

Ervaar je het heel vaak? Ga dan eens langs bij een dokter, want dat kan nooit kwaad. Maar verder zou ik er geen mytische aspecten aan verbinden tenzij daar zeer gerichte aanwijzingen voor zijn. En voor de duidelijkheid; ik heb meermaals op GoT wetenschappelijk bewijs aangehaald voor paranormale zaken zoals ESP, dromen enzovoorts. Voor Deja Vu's zie ik vooralsnog geen enkele (maar dan ook geen enkele) reden om aan te nemen dat het ook maar iets bijzonders is.

[ Voor 10% gewijzigd door Christiaan op 19-04-2003 22:32 ]

[Anoniem: 72316]

Hoe verklaar jij dan dat ik anderhalf jaar geleden een soort van droom had, gericht op een bepaalde situatie, en die droom als zijnde 'absoluut niet willen' afdeed, toentertijd. Een jaar later kwam ik in de situatie terecht en herkende ik heel duidelijk de kenmerken van die droom. Wist ik dus ook wat er ging gebeuren en doorleefde ik iets waarvan ik al lang 'wist' hoe het zat.

Nu kun je mij wel vertellen dat dat een soort van kronkel is die mij doet geloven dat ik het al 'eerder heb meegemaakt', maar dat verklaart nog steeds niet waarom ik al een bepaalde waarde aan dat deja-vu had toegekend, voordat ik het 'in het echt' meemaakte. Die waarde, die subjectieve beleving kwam heel duidelijk naar boven op het moment van beleven en dat was puur de herinnering aan die droom, niets in de situatie wees erop dat ik die subjectiviteit daar kon ervaren. (Was ook niet zo).

De invulling, de waardetoekenning, had dus al in een veel eerder stadium plaatsgevonden. Een jaar eerder, wel te verstaan!

[ Voor 5% gewijzigd door Anoniem: 72316 op 20-04-2003 13:07 ]

[Christiaan]

Anoniem: 72316 schreef op 20 April 2003 @ 13:06:
Hoe verklaar jij dan dat ik anderhalf jaar geleden een soort van droom had, gericht op een bepaalde situatie, en die droom als zijnde 'absoluut niet willen' afdeed, toentertijd. Een jaar later kwam ik in de situatie terecht en herkende ik heel duidelijk de kenmerken van die droom. Wist ik dus ook wat er ging gebeuren en doorleefde ik iets waarvan ik al lang 'wist' hoe het zat.

Lees mijn stuk over biases maar eens (dat ik elders heb gepost). Ik heb een grote hobby van droomverklaring gemaakt, en als er iets is wat dromen kenmerkt, is het een ultieme vaagheid. Die vaagheid maakt het mogelijk het toe te passen op duizenden situaties. Dit fenomeen is overigens binnen de wetenschap bekend als 'precognitive dreams' en hetzelfde mechanisme dat ervoor zorgt zorgt ook voor Deja Vu's.

Heb jij namelijk anderhalf jaar geleden die droom opgeschreven? Zo niet, dan is je hele aanname bij deze ongeldig. Een droom onthoudt je namelijk niet veel langer dan enkele minuten, tenzij je actief probeert het te verwerken. Dromen laten geen bewuste geheugen-imprints achter, tenzij je dat direct na het slapen direct probeert te doen.

Als je het niet opgeschreven hebt blijven vaak heel vage flarden van een droom over die bovendien heel erg vatbaar zijn voor suggestie. Bij mezelf controleer ik dat altijd door 's ochtends de droom op te schrijven (als ik nog half slaap) en 's avonds te controleren of ik dezelfde droom nog zo herinner. Vaak zitten er dan grote fouten in omdat mijn brein heeft geprobeerd 'sense' te maken van de vage onsamenhangende beelden.

Zelf heb ik ook een droom gehad die ik ooit 's ochtends opschreef, toen totaal niet begreep, maar aan het einde van de dag (door de gebeurtenissen van die dag) volledig begreep. Het probleem is en blijft dat het symboliek is die geinterpreteerd moet worden, en misschien wil je gewoon te graag iets zien in een droom.

[ Voor 9% gewijzigd door Christiaan op 20-04-2003 13:39 ]

[Anoniem: 83200]

Nou alles is niet wetenscheppelijk te verklaren. Ik herken dit ook en heb er heel vell over gelezen. Na uitoefenen van de meditatie technieken leer je dat de geschreven theorieen ook kloppen.:
Er zijn verschillende krachten aanwezig in een mens die meestal in het onbewuste liggen en daarom zijn ze niet beschikbaar voor ons allen. Door steeds meer concentreren leer je deze 18 krachten te beheersen. " Deja vu" is een beschrijving van een van de kracht. Mens heeft in principe een kracht waarmee hij in de toekomst of verleden kan zien ( dus door de tijds dimensie). Bij heel veel mensen wordt dit kracht voor een zeer korte ogenblik gebruikt en aangezien ze het niet beheersen valt het weer weg. In het slaap zijn we meer geconcentreerd op 1 topic en vandaar dat het toevallig optreden van deze kracht ook dan plaats vindt.

[Christiaan]

Anoniem: 83200 schreef op 20 April 2003 @ 13:47:
Nou alles is niet wetenscheppelijk te verklaren. Ik herken dit ook en heb er heel vell over gelezen. Na uitoefenen van de meditatie technieken leer je dat de geschreven theorieen ook kloppen.:
Er zijn verschillende krachten aanwezig in een mens die meestal in het onbewuste liggen en daarom zijn ze niet beschikbaar voor ons allen. Door steeds meer concentreren leer je deze 18 krachten te beheersen. " Deja vu" is een beschrijving van een van de kracht. Mens heeft in principe een kracht waarmee hij in de toekomst of verleden kan zien ( dus door de tijds dimensie). Bij heel veel mensen wordt dit kracht voor een zeer korte ogenblik gebruikt en aangezien ze het niet beheersen valt het weer weg. In het slaap zijn we meer geconcentreerd op 1 topic en vandaar dat het toevallig optreden van deze kracht ook dan plaats vindt.

Sorry, maar dit klinkt zo zweverig dat het iedere basis mist. Ik ben absoluut niet niet open-minded, maar dit gaat wel erg ver. Het is leuk dat je je zo laat inspireren door diverse technieken (ik mediteer ook), maar wat is je basis voor al deze aannames?

Vaak is wetenschap niet de beste om tot antwoorden te komen, dat geef ik grif toe. Maar het is onzin dat wetenschap niets kan zeggen over iets als een deja vu. Het overgrote merendeel wordt veroorzaakt door wat ik beschreven heb, en ik vermoed dat er een paar zijn die misschien wel een bepaalde toekomst-voorspellende kwaliteit bezitten. Maar daar kan de wetenschap, en dus ik ook niet, niets concreets over zeggen.

[Anoniem: 72316]

En daar zit 'm nu juist de beperking van traditionele wetenschap: zij gaat uit van tijd als lineair principe. Volgens mij is zij dat in het geheel niet. Dat zien we ook in de quantum-mechanica; tijd wordt relatief..

Wat mijn droom betreft: nee, niet opgeschreven, en wetenschappelijk ook totaal ongeldig.
Wel de herinnering van mijzelf, zittend, denkend over de bewuste situatie en besluitend dat ik dat niet wil meemaken. En het vervolgens een jaar later meemakend en dus herinnerend dat ik dat helemaal niet wilde, een jaar eerder.

Oh, en als overtuigend bewijs van de voorspellende kracht van dromen heb ik voor mijzelf het volgende:

Op een gegeven moment droomde ik iets. Heel duidelijk.
Dit heb ik heel duidelijk uitgeschreven, opgeschreven en als waarschuwing aan de betrokkene gegeven. Deze wenstte zich daar niets van aan te trekken. 3 tot 6 weken later (data kan ik mij zo niet meer herinneren) bleek, dat het gedroomde voorval ook daadwerkelijk had plaatsgevonden, ook al wilde de betrokkene dit niet, noch de mensen waarmee hij was.

Tevens was deze waarschuwing, onafhankelijk van elkaar, door verschillende mensen verstrekt. Om het nog straffer te maken: Ook bij deze persoon had ik op een gegeven moment een droom over iemand die hij zou tegen komen, welke hij (ook weer) in de wind sloeg. Ook opgeschreven; hoe zou ik het anders moeten doorgeven aan hem?

Een half jaar later kwam deze persoon met de bewuste persoon uit die droom aanzetten..

Verklaar dit soort dingen maar eens wetenschappelijk..
Dan kom je uiteindelijk op een verklaring uit, welke is gebaseerd op kansberekening, de waarschijnlijkheid van voorkomen en sturing d.m.v. de verwachting. En dat is dus niets anders dan dit soort 'pseudo-wetenschap'.

[ Voor 60% gewijzigd door Anoniem: 72316 op 20-04-2003 16:28 ]

[jjwa]

ik heb ook wel eens deja-vu's gehad...
het is denk ik niet zo dat het een miscommunicatie is, want ik werd een keer wakker, herinnerde een droom-flard en maakte het een paar dagen later mee.
Vaak gebeurt er precies wat ik heb gezien, maar 1 keer was er een deja-vu dat ik bepaalde handelingen zou doen, maar het is me gelukt om het toch niet te doen, dat was erg vreemd

[ Voor 4% gewijzigd door jjwa op 20-04-2003 23:28 ]

[Anoniem: 14400]

Ok, ik post ook weer eens in W&L

In de tijden dat ik last van Deja-vu's heb ben ik gewoon erg moe (tenminste, 'last heb' is een groot woord, ik vind het wel cool ). Ik heb het meerdere keren gehad op een camping in de zomervakantie, ik had erg wennig geslapen, en kreeg meerdere deja-vu's. Bijna altijd waren het visuele deja-vu's, bvb: je ziet iemand met haar dochtertje naar de wip lopen waarbij het kindje huppelt. En dus geen gesproken dingen.
Naast die overduidelijke deja-vu 'tijden' heb ik het wel eens na een LAN, of andere tijden dat ik wennig slaap (de week voor ik een verslag moet inleveren ).

Ik neem dus zelf aan dat het inderdaad een comunicatie fout tussen je linker en rechter hersenehelft is.

Voor de langere tijden (iemand noemde hier dat hij tijdens het tent opzetten een tijd van 5 seconden had) zou ik zeggen: een soort van tekort of teveel aan bloed in een van de hersenhelften, daardoor funtcioneerd eer een minder en lijkt het net of alles kan voorspellen, terwijl je het dus eigenlijk al weet.

Over die dromen weet ik erg weinig te zeggen, behalve een idee: Ik neem op uit je post dat je niet zo vaak een droom onthoudt, je zal er dus vaak over nagedacht hebben, maar omdat dromen (bij mij in elk geval) vaag zijn, pas je de droom in op een situatie die er erg op lijkt en denk je 'he! dit ken ik uit mn droom!'.
Bvb: in je droom stond je vanuit de voordeur de gang in te kijken en je moeder kwam aanlopen met 'iets' in haar handen, zoiets pas je heel makelijk aan op een RL situatie lijkt mij.

Tot zover mijn observaties enzo

[Christiaan]

Anoniem: 14400 schreef op 22 April 2003 @ 20:53:
Tot zover mijn observaties enzo

Deja-Vu's zijn gewoon glitches in mentale processen die meer voorkomen als je moe wordt. Net als je lichaam, gaan je hersenen dan gewoon minder secuur werken. Heel normaal, maar wel een belangrijk teken. Je voorspelt absoluut niets, je hersenen denken alleen per ongeluk iets eerder meegemaakt te hebben.

Wat je over de hersenhelften noemt lijkt me uiterst (uiterst!) onwaarschijnlijk omdat herkenning voor zover ik weet plaats vindt in beide hersenhelften (de fusiforme gyrus - maar als er een neuropsycholoog rondloopt hoor ik het juiste antwoord graag).

[Anoniem: 74909]

op deze site staat een leuk stuk over DEJA VU theorieen!

http://www.kijk.nl/artikel.jsp?art=6028

[zeekoe]

Anoniem: 53083 schreef op 14 April 2003 @ 14:02:
[...]

Eens!

Zelf ook vaak Déjà Vu's gehad, en ook gedacht dat ik het eerder heb gedroomd, maar dat is maar een idee, ik denk niet dat ik het écht heb gedroomd, al was ik er op dat moment 100% van overtuigt. Het "Your mind is fooling you"-principe wordt door veel mensen onderschat. Bijvoorbeeld verborgen herinneringen van misbruik/mishandeling en dergelijke. Smeed maar eens een complotje met een stuk of vier mensen, ga met deze mensen en een 'buitenstaander' een gesprek aan over de Bijlmermeerramp. Ga dan in op de beelden van het neerstortende vliegtuig op TV. Als iedereen daarover meepraat, dan zal de 'buitenstaander' overtuigt zijn van deze beelden en ook gaan beweren dat hij ze echt heeft gezien. De buitenstaander gelooft ook echt dat hij deze beelden heeft gezien (voor de goede orde: Er zijn geen beelden van de neerstortende El-Al Boeing).

Dus als je het zelf hebt over je herinneringen, bedenk dan goed of het niet een mind-trick van jezelf is! Herinneringen zijn niet zo objectief als ze lijken, maar vaak gekleurd en soms verzonnen, zonder dat je het zelf door hebt.

Zo heb ik ook eens een verhaal gehoord over een stapel sinaasappels. Als je allemaal mensen vandaag een foto laat zien met een persoon erop die de onderste sinaasappel onder de stapel vandaan haalt, en dan volgende week een foto met sinaasappels die door de winkel aan het rollen zijn, zullen ze zweren dat ze het eerder hebben gezien...

[zeekoe]

(beetje offtopic, maar nog steeds over hersenen)

ChristiaanVerwijs schreef op 22 april 2003 @ 21:08:
[...]


Deja-Vu's zijn gewoon glitches in mentale processen die meer voorkomen als je moe wordt. Net als je lichaam, gaan je hersenen dan gewoon minder secuur werken. Heel normaal, maar wel een belangrijk teken. Je voorspelt absoluut niets, je hersenen denken alleen per ongeluk iets eerder meegemaakt te hebben.

Wat je over de hersenhelften noemt lijkt me uiterst (uiterst!) onwaarschijnlijk omdat herkenning voor zover ik weet plaats vindt in beide hersenhelften (de fusiforme gyrus - maar als er een neuropsycholoog rondloopt hoor ik het juiste antwoord graag).

Daar heb je misschien niet helemaal gelijk in...
Op tv heb ik een paar jaar geleden wat gezien over epilepsiepatienten waarvan de hersenhelften losgesneden waren.
Als ze die personen samengestelde woorden lieten zien, zoals dit:
HOUR GLASS
(dat was trouwens op een Mac II, weet ik nog )
ofzo, dan zagen ze met de ene hersenhelft hour, en met de andere glass.
Maar ze wisten niet wat er stond! Als hun de opdracht werd gegeven om een tekening te maken van wat ze gezien hadden, dan tekenden ze iets wat op een zandloper leek, en toen pas dachten ze "hmm, het zou wel eens een zandloper kunnen zijn"
Bij de telefoon (ik weet niet meer welk(e) woord(en) daar precies bij hoorden) was het zelfs zo dat de proefpersoon niet wist wat hij/zij getekend had.
Dit ter illustratie dat woorden waarschijnlijk maar in een hersenhelft herkend worden.

[Christiaan]

zeekoe schreef op 23 april 2003 @ 14:07:
Daar heb je misschien niet helemaal gelijk in...
Op tv heb ik een paar jaar geleden wat gezien over epilepsiepatienten waarvan de hersenhelften losgesneden waren.
Als ze die personen samengestelde woorden lieten zien, zoals dit:
HOUR GLASS
(dat was trouwens op een Mac II, weet ik nog )
ofzo, dan zagen ze met de ene hersenhelft hour, en met de andere glass.
Maar ze wisten niet wat er stond! Als hun de opdracht werd gegeven om een tekening te maken van wat ze gezien hadden, dan tekenden ze iets wat op een zandloper leek, en toen pas dachten ze "hmm, het zou wel eens een zandloper kunnen zijn"
Bij de telefoon (ik weet niet meer welk(e) woord(en) daar precies bij hoorden) was het zelfs zo dat de proefpersoon niet wist wat hij/zij getekend had.
Dit ter illustratie dat woorden waarschijnlijk maar in een hersenhelft herkend worden.

Ja, dat zijn zogenaamde split-brain patienten. Nu is het wel leuk dat je dit aanhaalt, omdat dit gewoon zowat een vak is geweest - mij kun je er dus heel weinig over vertellen. Wat je noemt is desalniettemin waar, maar is slechts een klein voorbeeld van wat 'lateralisatie in het brein' wordt genoemd. In tegenstelling tot de holistische visie op het brein die stelt dat alles samenwerkt (mass-action) is de huidige visie eentje die doet denken aan vroegere pseudo-wetenschappen zoals frenologie. Hierbij ging men ervan uit dat het brein bestaat uit componenten die zich bezighouden met specifieke functies.

Lateralisatie in het brein is tegenwoordig een feit, maar dat is het echter niet voor alle processen (voor een heleboel is het sowieso onbekend). Taal is vooralsnog vooral iets dat bij (rechtshandige mensen - daar ga ik verder ook vanuit) mensen in de linker helft wordt afgehandeld. Visuele zaken worden in het rechterbrein behandeld.

Wat jij noemt is een voorbeeld van een patient die iets ziet. Dat wat je met je rechteroog ziet wordt (ongeveer) verwerkt in je linker-hersenhelft en andersom. Als de input het linkerdeel v/d hersenen inkomt, dan kan de persoon het benoemen, maar het rechterdeel is niet goed in spraak, en als het daar binnenkomt, dan kan de persoon het niet benoemen.

Een leuk voorbeeld van gelateraliseerde functies, maar tegenwoordig is de zeer strikte scheiding alweer achterhaald. Het is helemaal niet zo duidelijk begrensd als men een jaar of twee terug dacht. Bovendien zijn veel functies helemaal niet gelateraliseerd. Je feitenkennis, bijvoorbeeld, zit achterin je hoofd (over beide helften verdeeld) en je gebeurtenis-kennis zit in de voorkant.

Dat je hersenhelften echter verschillende taken hebben is dus wel ongeveer goed, maar wat mij onzin lijkt is dat een helft minder bloed krijgt en daarom ineens minder gaat functioneren.

[BaRF]

ik vind het altijd zo extra maf bij djv's dat ik dan meteen denk "hey, dit denken over de djv heb ik *ook* al gedaan", en dan kom je een een soort 'loop' achja, die trage celletjes van mij

[_the_crow_]

Een djv is een gedachte waarbij je _denkt_ dat je iets eerder gezien hebt. In werkelijkheid is het (om het recht-voor-z'n-raap te zeggen) een foutje in je hersenen. Idd iets van miscommunicatie ofzo. Ik weet er niet het fijne vanaf, maar ik heb dit horen zeggen en gelezen.

[Christiaan]

_the_crow_ schreef op 23 april 2003 @ 18:12:
Een djv is een gedachte waarbij je _denkt_ dat je iets eerder gezien hebt. In werkelijkheid is het (om het recht-voor-z'n-raap te zeggen) een foutje in je hersenen. Idd iets van miscommunicatie ofzo. Ik weet er niet het fijne vanaf, maar ik heb dit horen zeggen en gelezen.

Ongeveer 8 posts terug toen ik dat schreef, inclusief vermelding van wetenschappelijk onderzoek

[Anoniem: 14400]

ChristiaanVerwijs schreef op 22 april 2003 @ 21:08:
[...]


Deja-Vu's zijn gewoon glitches in mentale processen die meer voorkomen als je moe wordt. Net als je lichaam, gaan je hersenen dan gewoon minder secuur werken. Heel normaal, maar wel een belangrijk teken. Je voorspelt absoluut niets, je hersenen denken alleen per ongeluk iets eerder meegemaakt te hebben.

dat zei ik idd of heb ik iets gemist/iets er niet bij gezet?

Wat je over de hersenhelften noemt lijkt me uiterst (uiterst!) onwaarschijnlijk omdat herkenning voor zover ik weet plaats vindt in beide hersenhelften (de fusiforme gyrus - maar als er een neuropsycholoog rondloopt hoor ik het juiste antwoord graag).

Ik ging in op dezereactie, ik neem aan dat hij wist waar hij over prate, en het komt nog logisch over ook

[Anoniem: 28926]

MaRc0 schreef op 12 April 2003 @ 14:48:
[...]

Ik wist niet helemaal meer hoe ik déjà vu moest schrijven en aangezien ik in de search veel hits kreeg op 'de ja vu' had ik het maar zo gedaan

en dan kan je niet bedenken dat "déjà" "al" betekend en "vu" "gezien" ?

[Hahn]

Anoniem: 28926 schreef op 23 April 2003 @ 23:56:
[...]


en dan kan je niet bedenken dat "déjà" "al" betekend en "vu" "gezien" ?

Dat had ik allang bedacht, maar ik ben niet zo sterk in Frans. En het ging mij meer om de aanhalingstekens die ik niet wist te plaatsen en ze dus gewoon helemaal maar niet plaatste

[Christiaan]

Een HK-reactie van Zeekoe verwijderd.

[mentalmadnizz]

Volgens mij krijg je dit als je vaak hetzelfde doet. Toen ik nog een jaar of 9 was speelde ik altijd met een paar vrienden tikkertje in de tuin bij hun. in deze tuin stonden een paar bomen. ik rende altijd om de tikker te "ontwijken" rond deze boom. als ik dan de week daarna weer kwam en we gingen hetzelfde doen, dan leek het even alsof dat beeld vertraagd langskwam. ik kan me dan alleen niet meer herinneren wanneer ik dat dan eerder had gezien.
Of we hebben allemaal een vooruitziende blik.....

[_the_crow_]

ChristiaanVerwijs schreef op 23 April 2003 @ 18:34:
[...]


Ongeveer 8 posts terug toen ik dat schreef, inclusief vermelding van wetenschappelijk onderzoek

Mijn nederige excuses ChristiaanVerwijs..daar heb ik waarschijnlijk overheen gelezen.

[Cartman!]

Ik vind dit een heel interessant onderwerp, net zoals dromen. Het is moeilijk te verklaren en dat trekt me best wel. Toch hoop ik op de een of andere manier dus dat er echt zoiets als het principe van de matrix is (waarschijnlijk niet dus natuurlijk, maar toch hoop ik het ergens dat er een soort iets onverklaarbaars in een klap verklaard is). Net als het eind van de film Men In Black waar ons zonnestel een knikker is in de hand van aliens, dat lijkt me echt heel gaaf maar tegelijkertijd is het iets waar je niet aan moet denken. Volgt iemand me nog?

Deja vu heb ik best vaak gehad en soms minutenlang. Dat je dus zoals mensen eerder zeiden je al van te voren weet wat iemand zegt/doet en wat er gebeuren gaat. Maar ondanks dat je dat weet handel je precies hetzelfde als je eerder al deed (theoretisch gezien dus, want of je het eerder gedaan hebt lijkt maar wat ik begrijp uit de posts van christiaanverwijs ). Ik hoop echt op een verklaring voor dingen als deja vu, dromen en ook hypnose.

[Anoniem: 42998]

Ik heb nog nooit een deja vu gehad.
Ik zou ook niet weten wat het is.

[Christiaan]

_the_crow_ schreef op 25 April 2003 @ 20:45:
Mijn nederige excuses ChristiaanVerwijs..daar heb ik waarschijnlijk overheen gelezen.

Was niet als kritiek bedoeld hoor Soms moet ik meer smileys posten. Hoe dan ook; wat je dus vertelde had ik net opgeschreven, dus het leek me handig daar even naar te verwijzen voordat er door anderen overheen gelezen wordt.

[Anoniem: 67480]

edit:

ik denk niet dat de opmerking die je maakte hier iets aan bijdraagt....

[ Voor 124% gewijzigd door Christiaan op 27-04-2003 16:08 ]

[Anoniem: 64102]

Ik heb niet de hele tekst gelzen omdat het nogal veel was.
Maar ik heb me er een tijdje terug wat mer in verdiept.

Naar mijn mening zijn er 2 soorten van deja-vu. De eerste gewone en hiervoor al genoemde "fout in de hersenen" Dit creert alleen het gevoel van dat je het eerder hebt meegemaakt.

De tweede dat je het bijvoorbeeld 2weken eerder ehbt gedroomd. Dit heb ik zelf in me hele leven maar 2 keer meegemaakt. Ik denk dat deze beelden niet van de toekomst komen maar door onze hersenen berekende mogelijkheid van een toekomst. Aangezien wij mensen maar zeer weinig van onze hersen effectief gebruiken.
Daarom denk ik dat iedereen wel een keer heeft dat hij het eerder gedroomd heeft maar dat de meeste mensen dat niet herinneren omdat ze de droom vergeten.

Voor de mensen die hiermee willen experimenteren pak een tijdschrift en schrijf je dromen sóchtends gauw op. of nog beter op het moment dat je wakker word. Dus ook om 6.00 als je niet in die kuil gelazerd bent
En als je ze echt goed kan herinneren en het lijkt alsof je droom waar begint te worden probeer dan dingetjes te veranderen.

In ieder geval de hersenen zijn uitermate complex dus leuk om me te experimenteren

[Anoniem: 51520]

Anoniem: 2430 schreef op 12 april 2003 @ 15:12:
Een deja vu krijg je meestal op een onverwacht moment.

Op dat moment is de communicatie tussen je linker en rechter hersenhelft net iets verstoord.
Op het moment dat je een moment ervaart, ervaart je (bv) rechter hersenhelft het. Deze communiceert dat naar je andere hersenhelft. Als je linker hersenhelft echter door die kleine "storing" het moment al heeft ervaren, zij het een mini fractie eerder, is er een moment van EXACTE herkenning door de andere hersenhelft.
"Hee dit heb ik precies al eens meegemaakt!"

Inderdaad, alleen een fractie eerder

Misschien is het wel zo dat je als je slaapt wel een soor tvisioen krijt en dat je dus echt een dejavu hebt....
En dat we allemaal wel zoiets bonvennatuurlijks hebben maar dat deze samenleving dat niet accepteerd omdat we dat niet kunne begrijpen

[ Voor 10% gewijzigd door Anoniem: 51520 op 30-04-2003 12:59 ]

[WhizzCat]

Anoniem: 51520 schreef op 30 April 2003 @ 12:59:
[...]


Misschien is het wel zo dat je als je slaapt wel een soor tvisioen krijt en dat je dus echt een dejavu hebt....
En dat we allemaal wel zoiets bonvennatuurlijks hebben maar dat deze samenleving dat niet accepteerd omdat we dat niet kunne begrijpen

Mwoh, dat valt wel mee denk ik. De communicatie tussen de hersenhelften is idd op zo'n moment net iets verstoord. Dit is denk ik ook de reden (ik kan het niet aantonen, maar het is logisch) mannen meer "last" hebben van deja-vu's. De mannelijke hersenhelften zijn namelijk minder goed (dunner Corpus Callosum ) dus verloopt die comm. stroefer met als logisch gevolg dat er daar een grotere foutkans ligt en dus meer deja-vu achtige dingen in het oog springen

[wacco]

ahh... bingo. Dit topic zocht ik, want ik had er vandaag weer eentje
Wat ik altijd heb is dat ik een keertje iets droom, en dan kan ik s'ochtends zeggen; dan gebeurd er dit, dit heb ik bij me, dat ga ik zeggen, en dat zegt hij/zij terug. En zo kan ik dan een 10 seconden echt nauwkeurig voorspellen. Met een flinke visuele beeltenis erbij. En dan een half jaar later gebeurd het ook echt, *exact*. En ik heb ook periodes dat ik veel droom, en ik heb periodes dat ze achter elkaar 'uit' komen.
Wat ik al wist was dat ik op een concert zou staan, met vrienden, dat ik vrijkaartjes had voor iets vets maar dat ze niet konden (op zich vreemd vond ik dat toendertijd, want m'n vrienden waren toch op het concert? ) en dat we flink gingen meezingen.
En nou stonden we vandaag dus op museumplein, met m'n vrienden, lekker mee te jellen met van dik hout (schorre keel van hier tot ginter nou) en *bang* daar zag ik precies wat ik zocht, ik bedacht me weer dat ik dit eerder gemeld had, en dacht weer aan die kaartjes. En toen bedacht ik me dat ik vrijkaartjes thuis heb liggen voor the matrix reloaded, maar dat die gast waar ik oa mee op pad was op die dag een wiskunde examen heb (vandaar dat ie niet kon). Ik wist dus ook *heel* zeker dat dit niet iets was van @ the moment.
Ik zie deja vu's ook wel als iets erg herkenbaars (dus je hebt het eerder meegemaakt, de gelijkenis is nogal groot en daardoor lijkt het alsof je het al eens 'exact' op die manier hebt gedaan (wat dus niet zo is)) maar ik weet zeker dat dat hier dus niet het geval is, immers, zoiets heb ik echt nog nooit meegemaakt

Weird...