Eijkb schreef op 17 March 2003 @ 12:33:
Dat Nederlands niet de moedertaal is van Belgen dat klopt feitelijk inderdaad niet. Maar Belgie is pas een land geworden eind 1800 en bestaat uit een mengeling Nederlanders sprekende mensen, Duits sprekende mensen en Frans sprekende mensen. Kun je dan spreken van een moedertaal of van een "overgenomen" taal. Neem daarbij dan de niet aflatende ambitie van de Vlamen en de Walloniërs zich van elkaar te onderscheiden en je hebt misschien de reden dat het Nederlands hier zo ´zuiver´ gesproken wordt.
(Offtopic)
Ik ben niet goed thuis in de geschiedenis van Vlaanderen dus ik weet niet precies of de Vlamingen nou steeds Nederlands gesproken hebben maar dan weer door het ene en dan weer door het andere land geannexeerd werden; of dat ze eerste een andere taal spraken en het Nederlands over hebben moeten nemen. Hoe dan ook, dat is historische taalkunde.
Het begrip moedertaal gebruik je alleen maar om te zeggen dat... ach laat ik ook Van Dale maar citeren:
´moe·der·taal (de ~)
1 taal waarin iem. het spreken geleerd heeft => moerstaal
2 oorspronkelijke taal waaruit andere zijn voortgekomen
Dus: ja, de Vlamingen hebben het Nederlands (de Vlaamse variant) als moedertaal. Tot zover de kwestie moedertaal/historische taalkunde.
--> Ontopic
´lo·gi·ca (de ~ (v.))
1 juiste wijze van redeneren
2 wetenschap die zich met de formele regels van het denken bezighoudt => redeneerkunde
3 zinvolle samenhang => zin
Gezien de definitie van logica zit er dus eigenlijk geen logica achter de volgorde van woorden die de meerderheid aanhoud? De reden is puur fonetisch? Of zitten er ergens in onze hersenen onderdelen die de verbanden zo leggen dat het een natuurlijke volgorde is?
Je zegt het natuurlijk iets te algemeen; de woordvolgorde in ons spreken en schrijven is wel degelijk onderhevig aan regels (syntaxis). Maar inderdaad, de enige reden dat het voor de meeste mensen in jouw omgeving 'links en rechts' ipv 'rechts en links' is, is dat de meeste mensen het zo aangeleerd hebben gekregen.
Dus: wat betreft subtiele nuances als die jij noemt in je topicstart, klopt je samenvatting hierboven. Dat wordt ook nog eens bewezen door het feit dat niet elkaars voorbeelden herkent (dus dat er zelfs regionale variatie is).
De reden is overigens niet fonetisch (fonetiek heeft er niet mee te maken, dat gaat over de spraakklanken, niet over woordvolgorde).
Een voorbeeld waarvan ik denk dat iedereen het herkent is 'open en dicht'. Voor mij voelt het niet lekker om 'dicht en open' te zeggen. Dat is een grensgeval, in de zin dat je ook (semi-)logische redenen voor de voorkeursvolgorde aan zou kunnen wijzen. (Ik kan nu bijvoorbeeld niets bedenken dat standaard open is maar ook dicht kan, zodat je 'dicht en open' zou kunnen zeggen.) Maar voor alle voorbeelden geldt dat dat heel subjectief is en dat de logica, als die er al is, moeilijk is aan te wijzen en te verwoorden.
Op een ander niveau zijn er natuurlijk wel degelijk woordvolgorden die bepaald worden door bepaalde verbanden die gelegd worden. (Jan wordt doodgemaakt en daarna in kleine stukjes gehakt vs. Jan wordt in kleine stukjes gehakt en daarna doodgemaakt.) (Sorry voor het lugubere voorbeeld.) Dat is triviaal.
[
Voor 4% gewijzigd door
Anoniem: 69832 op 17-03-2003 14:00
]