Lieve mensen,
Het zit er op. Ik leg mijn taak als moderator van het Wetenschap & Levensbeschouwing forum neer. Laat ik die beslissing toelichten, maar vooral ook vertellen wat W&L voor mij heeft betekend.
Ik stop niet omdat ik te weinig tijd heb; ik heb wel te weinig tijd, maar dat is puur een kwestie van prioriteiten leggen. Ik stop niet omdat ik het niveau van W&L te laag geworden vind; als ik kijk naar hoe het was toen ik kwam, denk ik dat het zelfs behoorlijk omhoog gegaan is. Ik stop niet omdat ik ruzie heb met mijn medemoderators; in tegendeel, ik heb het genoegen hen allemaal in meer of mindere mate tot mijn vrienden te mogen rekenen. Ik stop niet omdat ik alle users die nu op W&L zitten vervelend vind; in tegendeel.
Maar waarom stop ik dan wel? Laat mij jullie een verhaal vertellen, het verhaal van mij en het Wetenschap en Levensbeschouwing forum. Aan het einde van het verhaal is het hopelijk duidelijk waarom ik een punt achter mijn moderator-zijn wil zetten.
Ongeveer drie jaar geleden wees Jag, Hinke voor intimi, mij op het bestaan van GoT. Ik ging er heen en raakte al snel in Stuffis Generalis verwikkeld in allerlei discussies over onderwerpen die uiteenliepen van roken tot aliens. Toen enkele maanden later Wetenschap & Levensbeschouwing werd opgericht, behoorde ik vanaf het begin tot de vaste klanten. Diadem was moderator, en toen hij op een gegeven moment twee lite-moderators mocht kiezen viel de keuze op Morgoth en mij. Vanaf dat moment was ik crew, wat ik meer dan twee jaar zou blijven. En mijn interesses op GoT wisselden soms wel eens, maar als constante en grootste factor was er altijd W&L.
De invloed die dit forum op mijn leven heeft gehad is moeilijk te overschatten. Als ik nu terug kijk op mijn eerste posts voel ik me daar ver boven 'verheven'. Qua discussietechnieken en qua schrijfstijl bijvoorbeeld heb ik mezelf sterk verbeterd: en de belangrijkste oorzaak voor die verbetering is W&L geweest. Jarenlang intensief posten heeft mij leren schrijven en leren debatteren. Nog beduidend ingrijpender zijn de veranderingen op inhoudelijk vlak. Ik heb mij met zo veel onderwerpen bezig gehouden via topics op W&L dat mijn algehele meningsvorming zeer verdiept is; van pseudowetenschappen tot ethiek en van religie tot wetenschap, allerlei zaken zijn de revu gepasseerd en hebben mij intensief bezig gehouden. Daar heb ik een aantal dingen aan overgehouden: een beargumenteerde mening op zeer veel gebieden; een grote genuanceerdheid door vaak te spreken met mensen die iets anders vinden; en interesses op allerlei gebieden.
Toen ik drie jaar geleden op W&L kwam dacht ik dat filosofie vage onzin was; dat iedereen die in God geloofde dom was; dat het doel van een discussie was om de ander klem te lullen. Ik was vooral geïnteresseerd in zaken als religie en pseudowetenschappen - in beide gevallen om het te weerleggen. En nu? Ik ben ingeschreven bij de opleiding wijsbegeerte aan de Universiteit Utrecht; ik heb mijn anti-theïsme ver achter me gelaten; ik denk dat het doel van een discussie van geval tot geval sterk kan verschillen maar dat je discussiepartner nooit je tegenstander zou moeten zijn. Pseudowetenschap en religie boeien me nauwelijks nog, en ik houd me liever met harde filosofie en wetenschap bezig, benevens zeer persoonlijke gebieden als ethiek. Ik heb een, nog steeds veranderend, wereldbeeld dat radicaal verschilt van dat dat ik had toen ik hier kwam. Mijn interesses zijn veranderd op een wijze die ik drie jaar geleden nauwelijks en vier jaar geleden helemaal niet geloofd zou hebben.
Het lijkt me weinig vergezocht om te stellen dat mijn contact met W&L in ieder geval gedeeltelijk verantwoordelijk is voor de afstudeervariant die ik heb gekozen (grondslagen van de natuurkunde), en daarnaast allerlei andere invloeden op mijn leven heeft gehad die ik nog elke dag merk. De dag dat ik op GoT kwam kan met recht als een 'turning point' in mijn leven worden gezien.
En er is meer. W&L-ers als Morgoth, Sandalf, Absolyte, Captain Proton, El_marcianito, Elvhenk en Christiaan Verwijs vormen nu een belangrijk deel van mijn vriendenkring; een aantal van hen mag ik zelfs tot mijn 'beste vrienden' rekenen en zie ik vaak IRL. De invloed die zij op mij hebben gehad en nog steeds hebben is gigantisch, en hoe mijn leven er uit had gezien zonder hen kan ik niet vermoeden.
Dat brengt mij tot de indrukwekkende conclusie dat ik elke dag met de (zeer positieve) gevolgen van mijn contact met W&L geconfronteerd wordt, en dat het vast staat dat dit forum mijn leven ingrijpend en ten goede heeft veranderd. Het is de inspirerende omgeving geweest waarin ik mij geestelijk kon ontwikkelen en waar ik fantastische mensen heb leren kennen.
Maar, met het gevaar arrogant te klinken, ik ben W&L nu eigenlijk ontgroeid. Het is voor mij niet langer de beste manier om geestelijk te groeien. Af en toe is er nog wel eens een topic dat mij kan stimuleren, maar dat is sporadisch. Ik wil zeker niet zeggen dat ik meer weet of beter kan discussieren dan alle andere mensen op W&L. Van veel dingen weten allerlei mensen hier meer dan ik; en ik kan ook wel wat mensen opnoemen die ten minste zo goed kunnen discussieren. Bovendien zijn kennis en discussievaardigheid zeker niet de enige eigenschappen die iemand tot een interessante forumgebruiker kunnen maken. Nee, begrijp me niet verkeerd: ik zeg niet dat ik de mensen op W&L ontgroeid ben; ik zeg dat ik W&L ontgroeid ben, en dat is iets heel anders. Ik weet zeker dat ik hier nog allerlei discussies kan houden waar ik iets van kan opsteken - maar dit is niet langer de beste manier voor mij om nieuwe dingen te leren. De tijd die ik vroeger aan W&L besteedde kan ik nu, om dezelfde doelen te bereiken, vaak veel beter stoppen in het volgen van interessante vakken, het lezen van boeken en het praten met vrienden. Als ik nu nog veel tijd zou besteden aan W&L zouden de resultaten daarvan nooit in de buurt kunnen komen van wat het in het verleden voor mij betekend heeft. Het zou een anticlimax worden.
Een goede schrijver weet wanneer hij een mooi verhaal moet laten eindigen. De punt die ik achter mijn mod-zijn wil zetten moet zo gezien worden: als een punt op precies de juiste plaats die het einde van een mooi verhaal markeert.
En hier, na een heel verhaal over mij, is het tijd voor jullie. Ik wil graag iedereen die ik door de jaren heen in de topics op W&L (en natuurlijk op de meetings) ben tegen gekomen ontzettend bedanken. Ik heb heel veel van jullie geleerd, en het was mij meestal ook een waar genoegen om met jullie te mogen converseren over al die interessante onderwerpen. Tezamen hebben jullie meer invloed op me gehad dan jullie wellicht hadden kunnen vermoeden. En bedenk dat je het niet met elkaar eens hoeft te zijn om elkaar te kunnen waarderen. Dus, allemaal een dikke zoen:
Victor Gijsbers / Lord Daemon
P.S. Ik ben niet van plan W&L geheel achter me te laten, maar wel om er minder te komen dan noodzakelijk is voor een moderator. Jullie zijn nog niet van me af.
Het zit er op. Ik leg mijn taak als moderator van het Wetenschap & Levensbeschouwing forum neer. Laat ik die beslissing toelichten, maar vooral ook vertellen wat W&L voor mij heeft betekend.
Ik stop niet omdat ik te weinig tijd heb; ik heb wel te weinig tijd, maar dat is puur een kwestie van prioriteiten leggen. Ik stop niet omdat ik het niveau van W&L te laag geworden vind; als ik kijk naar hoe het was toen ik kwam, denk ik dat het zelfs behoorlijk omhoog gegaan is. Ik stop niet omdat ik ruzie heb met mijn medemoderators; in tegendeel, ik heb het genoegen hen allemaal in meer of mindere mate tot mijn vrienden te mogen rekenen. Ik stop niet omdat ik alle users die nu op W&L zitten vervelend vind; in tegendeel.
Maar waarom stop ik dan wel? Laat mij jullie een verhaal vertellen, het verhaal van mij en het Wetenschap en Levensbeschouwing forum. Aan het einde van het verhaal is het hopelijk duidelijk waarom ik een punt achter mijn moderator-zijn wil zetten.
Ongeveer drie jaar geleden wees Jag, Hinke voor intimi, mij op het bestaan van GoT. Ik ging er heen en raakte al snel in Stuffis Generalis verwikkeld in allerlei discussies over onderwerpen die uiteenliepen van roken tot aliens. Toen enkele maanden later Wetenschap & Levensbeschouwing werd opgericht, behoorde ik vanaf het begin tot de vaste klanten. Diadem was moderator, en toen hij op een gegeven moment twee lite-moderators mocht kiezen viel de keuze op Morgoth en mij. Vanaf dat moment was ik crew, wat ik meer dan twee jaar zou blijven. En mijn interesses op GoT wisselden soms wel eens, maar als constante en grootste factor was er altijd W&L.
De invloed die dit forum op mijn leven heeft gehad is moeilijk te overschatten. Als ik nu terug kijk op mijn eerste posts voel ik me daar ver boven 'verheven'. Qua discussietechnieken en qua schrijfstijl bijvoorbeeld heb ik mezelf sterk verbeterd: en de belangrijkste oorzaak voor die verbetering is W&L geweest. Jarenlang intensief posten heeft mij leren schrijven en leren debatteren. Nog beduidend ingrijpender zijn de veranderingen op inhoudelijk vlak. Ik heb mij met zo veel onderwerpen bezig gehouden via topics op W&L dat mijn algehele meningsvorming zeer verdiept is; van pseudowetenschappen tot ethiek en van religie tot wetenschap, allerlei zaken zijn de revu gepasseerd en hebben mij intensief bezig gehouden. Daar heb ik een aantal dingen aan overgehouden: een beargumenteerde mening op zeer veel gebieden; een grote genuanceerdheid door vaak te spreken met mensen die iets anders vinden; en interesses op allerlei gebieden.
Toen ik drie jaar geleden op W&L kwam dacht ik dat filosofie vage onzin was; dat iedereen die in God geloofde dom was; dat het doel van een discussie was om de ander klem te lullen. Ik was vooral geïnteresseerd in zaken als religie en pseudowetenschappen - in beide gevallen om het te weerleggen. En nu? Ik ben ingeschreven bij de opleiding wijsbegeerte aan de Universiteit Utrecht; ik heb mijn anti-theïsme ver achter me gelaten; ik denk dat het doel van een discussie van geval tot geval sterk kan verschillen maar dat je discussiepartner nooit je tegenstander zou moeten zijn. Pseudowetenschap en religie boeien me nauwelijks nog, en ik houd me liever met harde filosofie en wetenschap bezig, benevens zeer persoonlijke gebieden als ethiek. Ik heb een, nog steeds veranderend, wereldbeeld dat radicaal verschilt van dat dat ik had toen ik hier kwam. Mijn interesses zijn veranderd op een wijze die ik drie jaar geleden nauwelijks en vier jaar geleden helemaal niet geloofd zou hebben.
Het lijkt me weinig vergezocht om te stellen dat mijn contact met W&L in ieder geval gedeeltelijk verantwoordelijk is voor de afstudeervariant die ik heb gekozen (grondslagen van de natuurkunde), en daarnaast allerlei andere invloeden op mijn leven heeft gehad die ik nog elke dag merk. De dag dat ik op GoT kwam kan met recht als een 'turning point' in mijn leven worden gezien.
En er is meer. W&L-ers als Morgoth, Sandalf, Absolyte, Captain Proton, El_marcianito, Elvhenk en Christiaan Verwijs vormen nu een belangrijk deel van mijn vriendenkring; een aantal van hen mag ik zelfs tot mijn 'beste vrienden' rekenen en zie ik vaak IRL. De invloed die zij op mij hebben gehad en nog steeds hebben is gigantisch, en hoe mijn leven er uit had gezien zonder hen kan ik niet vermoeden.
Dat brengt mij tot de indrukwekkende conclusie dat ik elke dag met de (zeer positieve) gevolgen van mijn contact met W&L geconfronteerd wordt, en dat het vast staat dat dit forum mijn leven ingrijpend en ten goede heeft veranderd. Het is de inspirerende omgeving geweest waarin ik mij geestelijk kon ontwikkelen en waar ik fantastische mensen heb leren kennen.
Maar, met het gevaar arrogant te klinken, ik ben W&L nu eigenlijk ontgroeid. Het is voor mij niet langer de beste manier om geestelijk te groeien. Af en toe is er nog wel eens een topic dat mij kan stimuleren, maar dat is sporadisch. Ik wil zeker niet zeggen dat ik meer weet of beter kan discussieren dan alle andere mensen op W&L. Van veel dingen weten allerlei mensen hier meer dan ik; en ik kan ook wel wat mensen opnoemen die ten minste zo goed kunnen discussieren. Bovendien zijn kennis en discussievaardigheid zeker niet de enige eigenschappen die iemand tot een interessante forumgebruiker kunnen maken. Nee, begrijp me niet verkeerd: ik zeg niet dat ik de mensen op W&L ontgroeid ben; ik zeg dat ik W&L ontgroeid ben, en dat is iets heel anders. Ik weet zeker dat ik hier nog allerlei discussies kan houden waar ik iets van kan opsteken - maar dit is niet langer de beste manier voor mij om nieuwe dingen te leren. De tijd die ik vroeger aan W&L besteedde kan ik nu, om dezelfde doelen te bereiken, vaak veel beter stoppen in het volgen van interessante vakken, het lezen van boeken en het praten met vrienden. Als ik nu nog veel tijd zou besteden aan W&L zouden de resultaten daarvan nooit in de buurt kunnen komen van wat het in het verleden voor mij betekend heeft. Het zou een anticlimax worden.
Een goede schrijver weet wanneer hij een mooi verhaal moet laten eindigen. De punt die ik achter mijn mod-zijn wil zetten moet zo gezien worden: als een punt op precies de juiste plaats die het einde van een mooi verhaal markeert.
En hier, na een heel verhaal over mij, is het tijd voor jullie. Ik wil graag iedereen die ik door de jaren heen in de topics op W&L (en natuurlijk op de meetings) ben tegen gekomen ontzettend bedanken. Ik heb heel veel van jullie geleerd, en het was mij meestal ook een waar genoegen om met jullie te mogen converseren over al die interessante onderwerpen. Tezamen hebben jullie meer invloed op me gehad dan jullie wellicht hadden kunnen vermoeden. En bedenk dat je het niet met elkaar eens hoeft te zijn om elkaar te kunnen waarderen. Dus, allemaal een dikke zoen:
Victor Gijsbers / Lord Daemon
P.S. Ik ben niet van plan W&L geheel achter me te laten, maar wel om er minder te komen dan noodzakelijk is voor een moderator. Jullie zijn nog niet van me af.
Welch Schauspiel! Aber ach! ein Schauspiel nur!
Wo fass ich dich, unendliche Natur?