Wat zou je doen als je zelfmoord zou willen plegen

[Krankenstein]

Interessante vraag, niet?

Stel: Je bent zo depressief, alles zit je tegen, elzovoorts... en je bent in zo'n staat dat je zelfmoord zou kunnen plegen.
Sommige mensen plegen zelfmoord en dus zijn er best mensen die met dit soort gedachtes rond lopen.

Je denkt dus: "Ik wil er allemaal een eind aan maken!"

Maar ik kan me indenken dat je best goede dingen zou kunnen doen, waar mensen iets aan hebben, terwijl je dood gaat...

Wie weet er zulke dingen?

Wat ik heb bedacht:

Je zou iemands leven kunnen redden door hem/haar bepaalde organen te doneren (waarbij je zelf overlijdt, dus bijv. je hart).

Je zou een zelfmoordaanslag kunnen plegen op een of andere evil persoon zoals Saddam of Bush (niet als troll bedoelt, vul zelf maar iem. in)

En een andere, bijkomende vraag: wat zou je willen doen, ook al heeft niemand er wat aan? Dan denk ik aan bijv. bungeejumpen zonder elastiek, voor de kick ofzoiets...

[Anoniem: 70162]

ik zou een nieuw levensdoel verzinnen: het legaliseren van de pil van drion

[Anoniem: 1688]

als je echt dood wilt, je ter beschikking stellen van de wetenschap (wel in diepste geheim anders wordt het niet goed gekeurd). Nieuwe medicijnen op je laten testen.

Vlieglessen nemen en je in sadams paleis boren.

1ste bemande reis naar de zon (lekker warm)!

[Krankenstein]

Maar met een nieuw levensdoel ga je niet dood, en stel nou dat je dat wilt (want ik kan me voorstellen dat als je zwaar depri bent, je niet nog meer 'moeilijkheden' wil hebben).

[sdomburg]

Al m'n spullen verkopen en van dat geld een klein vliegtuigje kopen en daarmee de oceaan in storten; niemand die de troep achteraf op hoeft te ruimen en goed voor de economie

[Krankenstein]

sdomburg schreef op 01 January 2003 @ 02:06:
Al m'n spullen verkopen en van dat geld een klein vliegtuigje kopen en daarmee de oceaan in storten; niemand die de troep achteraf op hoeft te ruimen en goed voor de economie

Maar da's zonde van het vliegtuig.

Je kan beter alles verkopen, dat aan goede doelen doneren en vervolgens een wrakkige oude roeiboot kopen, de oceaan op varen en dan zelfmoord plegen als je niemand tot last wil zijn. (en dan natuurlijk alvast de roeiboot lek maken voordat je zelfmoord pleegt)

[Kjev]

Zelfmoord is in essentie een egoïstische daad. Daarmee bedoel ik niet dat je het niet zou moeten doen omdat je eventueel familie zou kunnen kwetsen, maar wel dat je niet zelfmoord pleegt voor een groter doel (behalve eventueel voorkomen van overbevolking, zie de church of euthanasia enzo) maar voor jezelf, omdat je zelf het leven niet meer aankunt.

Sowieso is er bij serieuze zelfmoord sprake van een afweging die je moet maken tussen wat het leven nog verder voor je kan betekenen en vice versa, en wat jij eventueel 'wint' bij zelfmoord. Persoonlijk zou ik me denk ik schuldig voelen over het feit dat ik wel geprofiteerd heb van de maatschappij (door geboren te worden, onderwijs te volgen) zonder daar iets voor terug te doen. Ik laat dus de maatschappij slechter achter dan ik hem betreden heb. Maar goed, dat is natuurlijk een vrij zwak argument als je echt zo zwaar depressief bent dat zelfmoord daadwerkelijk in zicht komt.

Bungeejumpen zonder touw voor de kick? Dan ben je niet echt serieus bezig met zelfmoord, maar meer om aandacht te trekken imho. Het doel van zelfmoord is juist zo (geestelijk+lichamelijk) pijnloos mogelijk het leven uit stappen, omdat je de geestelijke pijn van het leven niet meer kunt verdragen. Ik vind voor een trein springen of iets dergelijks daar niet echt onder vallen, en zou eerder denken aan bepaalde combinaties van giftige stoffen en medicijnen...

[jevn]

Wat een zieke vraag zeg? Wanneer je het echt wilt doen, vind je vanzelf wel de manier waarop verw8 ik!!

[JaWa]

geestelijk pijn komt .. hmm komt me bekend voor...
maar kjev.. hoezo is zelfmoord een egoistische daad omdat je het leven niet meer aan zou kunnen...

Maar ik vind vraag van topicstarter eingelijk niet zo intressant..
Het is eingelijk veel intressanter om te weten welke afweging mensen maken om al dan niet zelfmoord te plegen.

Weten jullie trouwens of zelfmoord in de dierenwereld ook voorkomt?

[ Voor 47% gewijzigd door JaWa op 01-01-2003 03:10 ]

[Kjev]

JaWa schreef op 01 January 2003 @ 03:00:
maar kjev.. hoezo is zelfmoord een egoistische daad omdat je het leven niet meer aan zou kunnen.

Als wat voor daad wil je zelfmoord dan zien? Jij hebt zelf geestelijke of lichamelijke pijn als gevolg van 'het leven', dus je pleegt zelfmoord. Er zijn nauwelijks gevallen waarbij je zelfmoord niet voor jezelf pleegt maar voor iets anders (m.u.v. bijvoorbeeld zelfmoordaanslagen). De classificering 'egoïstische daad' is niet negatief bedoeld als in 'je zou het niet moeten doen, het is egoïstisch omdat anderen er onder lijden', maar ik bedoel er wel mee dat je zelfmoord pleegt op basis van een afweging van je eigen opvattingen en levensstijl, en dat je zelf verantwoordelijk bent voor de gevolgen.

Ik zou mezelf trouwens niet depressief of suicidaal willen noemen, maar ik heb wel mijn periodes waarin ik behoorlijk te kampen heb met 'geestelijke pijn'. Gedeeltelijk als gevolg van bepaalde gebeurtenissen, en gedeeltelijk ook omdat ik worstel met mijn plaats daarin en mijn plaats in het leven. Ik kan me wel degelijk voorstellen dat die geestelijke pijn zo erg wordt dat je daaraan gewoon moet ontsnappen.

[ Voor 21% gewijzigd door Kjev op 01-01-2003 03:10 ]

[JaWa]

Kjev schreef op 01 January 2003 @ 03:08:

[...]


Als wat voor daad wil je zelfmoord dan zien? Jij hebt zelf geestelijke of lichamelijke pijn als gevolg van 'het leven', dus je pleegt zelfmoord. Er zijn nauwelijks gevallen waarbij je zelfmoord niet voor jezelf pleegt maar voor iets anders (m.u.v. bijvoorbeeld zelfmoordaanslagen). De classificering 'egoïstische daad' is niet negatief bedoeld als in 'je zou het niet moeten doen, het is egoïstisch omdat anderen er onder lijden', maar ik bedoel er wel mee dat je zelfmoord pleegt op basis van een afweging van je eigen opvattingen en levensstijl, en dat je zelf verantwoordelijk bent voor de gevolgen.

okee ik zag 'egoistish' als iets negatiefs. Maar zelfmoord is inderdaad iets wat je zelf beslist en waar je natuurlijk zelf verantwoordelijk bent voor de gevolgen. Daarom wilde ik het niet als egoistisch omschrijven.

Ik zou mezelf trouwens niet depressief of suicidaal willen noemen, maar ik heb wel mijn periodes waarin ik behoorlijk te kampen heb met 'geestelijke pijn'. Gedeeltelijk als gevolg van bepaalde gebeurtenissen, en gedeeltelijk ook omdat ik worstel met mijn plaats daarin en mijn plaats in het leven. Ik kan me wel degelijk voorstellen dat die geestelijke pijn zo erg wordt dat je daaraan gewoon moet ontsnappen.

Ik ben zelf nu ook niet echt depresief of suicidaal.. maar ik heb zelf nu een periode waar ik heeel erg DE 'zin' van alles en nog wat... zit af te vragen. Ik heb ook wat gebeurtenissen achter de rug. Maar zeker geen gebeurtenissen die zelfmoord het overwegen waard maken...
Maar het is eigenlijk teveel om op te schrijven welke afwegingen ik heb gemaakt..

[ Voor 36% gewijzigd door JaWa op 01-01-2003 03:25 ]

[omewillem]

Wanneer ik zelfmoord zou plegen, zou ik iets doen dat ik tijdens het plegen niet meer kan twijfelen... Bijv: Wanneer je van een flat gebouw springt, dan kun je onderweg nog eventjes nadenken... Ik zou gaan voor een pistool in je keel/tegen voorhoofd (hoewel dat soms niet eens dodelijk is )...
Maar met een TV/Magnetron in bad heeft volgens mij ook een leuk effect

[Anoniem: 70162]

als je geëlectrocuteerd wordt sterf je over het algemeen de verstikkingsdood. alleen bij hele hoge amperages wordt je meteen gefrituurd, maar dat is ook niet prettig...

[JaWa]

plaats in de maatschappij

Van mijn 'uitgestippelde pad' tot mijn plaats in de maatschappij ben ik dit jaar afgestapt.
Omdat ik (kort gezegd) deze maatschappij ergens niet vind kloppen. ik zou er alleen in terrecht komen als ik in de sleur val van: huisje, boompje, beestje. Dus mijn bul halen en dan problemen oplossen voor een of ander bedrijf, trouwen... voortplanten. etc..
Ik weiger te geloven dat DIT leven is.

/ontopic
Een algemeen antwoord op de topicvraag is er niet.
Het ligt er maar aan wat de suicidale wilt..
Wil diegene herdacht worden... en hoe moeten mensen hem/haar herdenken.
Wil diegene zo min mogelijk lichamelijke pijn.
Of dat je je dood zo veel mogelijk 'zin' wilt laten geven en dat is denk ik wat de topicstarter bedoelt...

Maar ja als jij net bedenkt dat het leven geen zin heeft zal het je ook niet uitmaken als jouw organen weet ik veel hoeveel levens zullen redden....

[ Voor 45% gewijzigd door JaWa op 01-01-2003 03:55 ]

[Kjev]

JaWa schreef op 01 January 2003 @ 03:17:
Ik ben zelf nu ook niet echt depresief of suicidaal.. maar ik heb zelf nu een periode waar ik heeel erg DE 'zin' van alles en nog wat... zit af te vragen.

Hier herken ik mezelf helemaal in, fijn om te lezen dat er meer mensen op die manier over denken en daar mee bezig zijn .

Van mijn 'uitgestippelde pad' tot mijn plaats in de maatschappij ben ik dit jaar afgestapt. (...) Ik weiger te geloven dat DIT leven is.

[/nohtml]

Enigszins offtopic, maar wat is dan wel jouw levensvisie als ik vragen mag? Ikzelf vind het namelijk enigszins kortzichtig om voor mezelf te leven of alleen maar persoonlijk geluk en genot na te streven. De enige manier om het leven (dat in mijn ogen in de kern nutteloos is tenzij je er op je eigen manier een nuttige invulling aan geeft) nuttig te maken, is iets voor de maatschappij te betekenen. Dat betekent niet in de sleur van huisje-boompje-beestje vallen, maar in mijn ogen respectvol omgaan met mensen om je heen en niet alleen aan jezelf denken, in een beroep op een ethische manier functioneren (ik moet er sowieso niet aan denken om bij een groot commercieel bedrijf te werken), enzovoort.

[Anoniem: 47458]

ik denk dat ik een mooie auto op de kop tik en mezelf volgas tegen een tunnel/brug aan knal.
anders een overdosis.
of anders kan ik ook nog wel een gun regelen!

[JaWa]

respectvol omgaan met mensen om je heen en niet alleen aan jezelf denken, in een beroep op een ethische manier functioneren

Voor mijzelf kan ik hierdoor een plek in de maatschappij alsnog niet accepteren IK zou het als een excuus zien om toch in deze maatschappij te kunnen leven. Jij omschrijft dit als: ZELF een 'nuttige' invulling te geven... en dat wat jij heb gedaan dat moet eingelijk zowat iedereen hebben gedaan... een eigen nuttige invulling geven...

in mijn ogen komt 'respectvol omgaan met mensen om je heen en een estisch beroep' neer als.. huisje-boompje-beestje.. alleen dat je in de tussentijd respectvol met mensen omgaat en een estetisch beroep hebt.. (khoop dat je et snap)
dus in mijn geval: bul halen.. estetisch beroep... trouwen.. respectvol met mn buren en medemens omgaan.. voortplanten.. etc...


1 je leeft je leven zoals de bijbel/koran het voorschrijft (ik kan de mogelijkheid van een bestaan van god niet uitsluiten. Ik ben absoluut niet gelovig maar ik kan het gewoon niet uitsluiten (en als een god wel bestaat.. mag je geen zelfmoord plegen))
2 levensvisie heeft geen zin.. want niks heeft zin
3 moeilijk te omschrijven.. maar NAtuur/balans... survival of the fittest.. zelfmoord is een soort van zelfbehoud.. alleen zwakken zijn suicidaal en voorkomen zo voortplanting.

Ik kan er tot nu toe geen nuttige invulling aan geven... Alhoewel ik laats wel een soort van 'zin' heb gevonden..

[ Voor 24% gewijzigd door JaWa op 01-01-2003 04:24 ]

[Greetzel]

[quote
Weten jullie trouwens of zelfmoord in de dierenwereld ook voorkomt?[/quote]

Lemmingen....
Padden die een 80 km weg over steken; olifanten in afrika, moeten ze daar maar niet gaan wonen...

maar ff [ontopic] dit is dan wel weer een goede vraag voor oud& nieuw; k heb m mezelf ook gesteld. Voor mij is de zin van 't leven (nu eventjes) vooral het niet opgeven en doorgaan. Als ik er nu een eindje aan zou breien, zou ik het toch een beetje mieterig vinden. (btw ik ben 30, lees veel GoT, post niet zoveel, ben geen echte tweakert, maar wel geintresseerd)
k bedoel, k heb weinig (volgens mijn perspectief) om echt enthousiast over te zijn: woon nog bij pa&ma, een baan waar ik niet echt blij van wordt, (helpdesk bij uni), veel te weinig vrienden naar mijn idee, o&n bij pa&ma gevierd en ook nog 2,5 uur door de stad gesjouwd zonder pret!! + nog een redelijk paar kl*te jaren achter de rug....
Ik zie de zon nog niet helemaal..
maar....
Waarom opgeven?

[JaWa]

niet opgeven en doorgaan

Deze ken ik zelf ook al te goed.... volgens mij hanteer ik hem zelf ook.. alleen zie ik het niet als: 'niet opgeven en doorgaan' maar alleen als: doorgaan... Dus als het toch geen zin heeft maakt het ook niet uit als je doorgaat... en als je er toch bent en doorgaat kan je het net zo goed naar je zin maken...

(opgeven... zo hoef je het niet te zien.. ik zou zelfmoord enkel en alleen al overwegen om er achter te komen of er na 'dit' leven nog iets komt)

[ Voor 37% gewijzigd door JaWa op 01-01-2003 04:34 ]

[Greetzel]

JaWa schreef op 01 January 2003 @ 04:27:
[...]

Deze ken ik zelf ook al te goed.... volgens mij hanteer ik hem zelf ook.. alleen zie ik het niet als [b]niet niet[b] opgeven maar gewoon als doorgaan... dus Als het toch geen zin heeft maakt het ook niet uit als je doorgaat... en als je er toch bent kan je het net zo goed naar je zin maken...

(opgeven... zo hoef je het niet te zien.. ik zou zelf zelfmoord enkel en alleen al overwegen om er achter te komen of er na 'dit' leven nog iets komt)

Dat bedoel ik maar net; als je doorgaat kom je er vanzelf achter dat je toch weer zin vindt. (of is 't nou zonder - t -?) Aniewee,
Ik heb er tijdens mijn 17e/ 18e ernstig over nagedacht, er een eind aan te maken, heb zelfs met een touw om mijn nek op een kruiwagen gestaan.
Het touw was alleen erg ruw...
dus toch maar niet.

Nu heb ik nog steeds niet het idee dat het leven supertof is allemaal, maar stiekum toch wel een beetje Ik ben weer een fanatiek schaats- en voetbal-volger, ben met m'n 'carriere' bezig, zoek m'n eigen huisje...
Wat voor mij de doorslag gaf was: een beetje meer leven en een beetje minder (tweaken ) denken.

Maw: wat voor mij een reden was om te stoppen met leven, was het idee dat ik geen leven meer had/ kon leven. Na enige therapie en pillen ( al 20 jaar niet meer!!) heb ik toch m'n draai gevonden. Nou ben ik relatief simpel in dit soort dingen, geef me wat te doen en ik ben gelukkig, maar 't was even slecht.
Slechtste manier om zelfmoord te plegen vind ik 2 dingen: schieten of voor de trein:
teveel rotzooi om op te ruimen,

wel goed (tussen hele dikke haken!!!!!!!) pillen of inderdaad zware afzondering zodat niemand je ziet of mist (onbewoond eiland/ midden op de oceaan.)

het nadeel van zelfmoord is meestal alleen wel, dat er altijd mensen zijn die je missen of pijn hebben van je dood. Ik ben blijkbaar best sociaal, want ik vond dit toch best wel zwaar wegen. Hopelijk pleegt er niemand vanavond/vampchtend zelfmoord, dat zou ik best lullig vinden na zo'n discussie

[ Voor 28% gewijzigd door Greetzel op 01-01-2003 04:49 ]

[Kleintje81]

Greetzel schreef op 01 januari 2003 @ 04:36:
[...]
Nu heb ik nog steeds niet het idee dat het leven supertof is allemaal, maar stiekum toch wel een beetje Ik ben weer een fanatiek schaats- en voetbal-volger, ben met m'n 'carriere' bezig, zoek m'n eigen huisje...
Wat voor mij de doorslag gaf was: een beetje meer leven en een beetje minder (tweaken ) denken.

Ik herken dit, ben op mijn 13e begonnen met computers, en toen zat ik dus alleen achter de pc, had verder geen aandacht meer voor andere dingen (oude hobbies, meisjes, etc.).

Echter na 5 jaar begon ik na te denken wat ik eigenlijk heb, ik kende alleen mensen via het internet en kwam amper buiten.
Ik ging nog wel naar school en tijdens m'n fietstocht naar/van school dacht ik na over wie ik ben, wat ik ben en wat ik met mijn leven wil doen.

Nu heb ik de draad wat opgepikt, ik ging mee uit met vrienden, begon weer wat te 'orienteren' op meisjes en heb nu werk naast mijn school.

Over zelfmoord zelf heb ik nagedacht, niet in de trant om het te doen, maar wat zal er gebeuren als je van de aarde bent verdwenen door ongeluk of door zelfdoding, komt je ziel dan ergens terecht? Of kom je terug als dier/mens/grassprietje?

Ik denk dat als ik echt lak aan mijn leven heb (zelfmoord zou ik het niet echt noemen), ik beter het leger in kan gaan en daar nog een laatste 'dienst' zou doen met het vechten tegen terroristen.

[NuKeM]

Even eerst vertellen hoe de zoon van een vriendin van mijn moeder zelfmoord pleegde.
De jongen had juist een slecht examen afgelegd aan de unief en stond op het perron te wachten op zijn trein. Je kan waarschijnlijk al raden hoe hij zelfmoord heeft gepleegd.
Het speciale is hoe hij dit juist deed (was piekuur en heel wat mensen hebben hem gezien). Hij stond te wachten op zijn trein en die kwam aan. Zoals iedereen ga je dan rechtstaan en wat meer naar de rand toe om in te stappen.
Hij deed dit ook volkomen normaal (zoals iedereen). Plosts moet hij het in zijn hoofd gekregen hebben... hij zette zijn boekentasje rustig op de grond en stapte op de sporen af en ging (rustig) vlak voor de trein staan. Wel raar vind ik.
Waarom vertel ik dit ivm met deze topic?
Omdat dit helemaal NIET de goede manier is om zelfmoord te plegen
Zijn moeder heeft zich blauw moeten betalen aan de kosten (ja, zo'n trein heeft dan vertraging enzo en in de piekuren kan je boete dan per minuut per treinreiziger wel lekker oplopen!) Erg leuk dus als er zo iemand aan je deur staat met een rekening omwille van je pas overleden zoon.

Ook de manier waarop hij het deed, deed uitschijnen dat hij de beslissing in een paar seconden (of een paar minuten) had genomen... dus als het er echt op aankomt denk ik dat je er ook wel snel van af wil zijn eens je de beslissing genomen hebt in je hoofd.

Hoe zou ik het doen
Enkele mogelijkheden:
- grappig, maar redelijk pijnloos (ik wil ook wel in de kranten komen hé my five minutes of fame )
- auto in de garage en lekker laten draaien (schijnt dat je dan eerst lekker indut en dan redelijk pijnloos stikt (je voelt de pijn van het stikken niet, zeg het zo))
- misschien beslis ik wel nadat ik heb beslist om zelfmoord te plegen dat ik eigenlijk nog een nut heb (en dat dat nut de dood tot gevolg kan hebben is niet erg), maw Bush here I come **hé ? wat doet dat busje met die rare mannen voor mijn deur?**
- altijd alleen sterven!! nooit andere mensen mee in je ongeluk betrekken (spookrijden enzo is dus gewoon ziek) (het bovenstaande punt is natuurlijk een uitzondering hierop )

Nee, serieus. Persoonlijk zou ik nooit zelfmoord kunnen of willen plegen. Je doet er veel te veel andere mensen pijn mee en je leven (spieren, hersenen) hebben nog altijd nut.
Je kan beter een jaartje naar Ethiopië om daar jezelf wat nuttig te maken tov anderen. Misschien ben je dan na dat jaartje nog blij dat je nooit zelfmoord gepleegd hebt en wordt je een heel ander mens

[Krankenstein]

Hmm deze hele discussie wijkt wat af van wat ik oorspronkelijk bedoelde: hoe je je zelfmoord zo 'nuttig' mogelijk kan laten zijn.

Maar ik kan me voorstellen dat je zelfmoord ziet als een manier om "te vluchten" van alles wat je kent. Dus zou je ook gewoon je spullen kunnen pakken en ergens anders naartoe gaan.
Echter: waar ik zelf wel eens over nadenk is hoe slecht deze hele wereld is. Overal zijn mensen die elkaar naar het leven staan, er is honger, enzovoorts. Als dat een motief is om zelfmoord te plegen, dan kan je daar niet van wegvluchten denk ik. Of misschien moet je dan naar een of ander afgelegen eiland gaan waar alleen vreedzame mensen leven, die nog nooit iets te maken hebben gehad met de "gemene" buitenwereld. Maar dan ben je ook weer egoistisch bezig want dan verstoor je misschien het laatste stukje vrede op aarde, als je begrijpt wat ik bedoel.

Maar als je in een vliegtuig stapt en in het witte huis/ paleis van saddam vliegt dan red je daar waarschijnlijk duizenden levens mee, doordat je allemaal oorlogen tegenhoudt. Dan heb je wel degelijk iets goeds gedaan voor de maatschappij (IMHO) dus dan is je zelfmoord niet egoistisch.

[Anoniem: 19725]

Krankenstein schreef op 01 January 2003 @ 15:38:


Maar als je in een vliegtuig stapt en in het witte huis/ paleis van saddam vliegt dan red je daar waarschijnlijk duizenden levens mee, doordat je allemaal oorlogen tegenhoudt. Dan heb je wel degelijk iets goeds gedaan voor de maatschappij (IMHO) dus dan is je zelfmoord niet egoistisch.

das weer zo'n crap, dan kan je ook zegen dat we dankzij Hitler geen nucleaire oorlog gehad hebben

[Resistor]

Als ik zou gaan zou ik er voor zorgen dat mijn dood een goede daad is. Ik vermoord een of andere dictator, of ga een vuurgevecht aan met een stel criminelen (na eerst een paar schietlessen genomen te hebben )

Als ik mijn leven zat zou zijn zou ik een heel gevaarlijk 'beroep' nemen, huurmoordenaar ofzo, zodat ik het criminele circuit een beetje op kan ruimen (en als alles gedaan is toch nog de opdrachtgever, opgeruimd staat netjes).

Ik zou op 2 manieren willen sterven: met veel actie, of als een oude man.

[DeepSeven]

Resistor schreef op 01 januari 2003 @ 19:57:
Als ik zou gaan zou ik er voor zorgen dat mijn dood een goede daad is. Ik vermoord een of andere dictator, of ga een vuurgevecht aan met een stel criminelen (na eerst een paar schietlessen genomen te hebben )

Als ik mijn leven zat zou zijn zou ik een heel gevaarlijk 'beroep' nemen, huurmoordenaar ofzo, zodat ik het criminele circuit een beetje op kan ruimen (en als alles gedaan is toch nog de opdrachtgever, opgeruimd staat netjes).

Ik zou op 2 manieren willen sterven: met veel actie, of als een oude man.

Wat een bullshit zeg. Denk je nou zelf dat als je zo depressief bent dat je zelfmoord wilt plegen, dat je nog zin hebt om wat mensen dood te schieten voordat je je zelf afmaakt? Als je zelfmoord wil plegen wil dat zeggen dat je geen zin meer in het leven hebt en er zo snel mogelijk vanaf wil zijn, wie gaat er dan nog wat criminelen slachten ! Of je moet een hele hoge haat tegen bepaalde mensen hebben om deze te doden voordat je het zelf doet.
Persoonlijk zou ik me gewoon als donor opgeven en zelfmoord plegen in het ziekenhuis ofzo.

[Anoniem: 34906]

zucht wat een onderwerp is dit ook....zelfmoord is echt zoiets zieligs en egoistisch.
Als je depressies hebt moet je je gewoon daarvoor laten helpen, niet thuis blijven
zitten. Bovendien hoef je je niet druk te maken want 50 jaar later sterf je alsnog wel.

Een einde aan je leven komt er toch, hoe je het ook went of keert.

[Anoniem: 14330]

Oh my hier ging wat fout? sorry

[ Voor 94% gewijzigd door Anoniem: 14330 op 01-01-2003 21:30 ]

[Anoniem: 14330]

Als ik zou gaan zou ik er voor zorgen dat mijn dood een goede daad is. Ik vermoord een of andere dictator, of ga een vuurgevecht aan met een stel criminelen (na eerst een paar schietlessen genomen te hebben

Dus dan denk je dat je beloond word... omdat je iemand vermoord hebt... denk nou zelf... IK WEL :D:D:D

Vlieglessen nemen en je in sadams paleis boren.

Nee alsjeblieft... jij bent een lieverdje wou je zeggen...

Wie zegt dat sadam evil is? wie zegt dat bush niet evil is? daarom... maak er dan ff sadams/bush paleisje doorboren van

er gaan 3000 amerikanen dood... wereld geschokt(westerse vooral)
er gaan 3000 chinezen door... + heel afrika ligt weg te rotten door oorlogen enz... en wie zegt er dan wat??

daarom.. bekijk et eens van 2 kanten

[CV_SmileY]

Hoe ik het zou doen..geen idee. Weet wel dat ik niet van 18 hoog naar beneden ga springen. Afgelopen nacht viel er een bierflesje van 18 hoog naar beneden (per ongeluk jah). Doet er vrij lang over. Zou er toch niet aan moeten denken om halverwege spijt te krijgen.

Ik zou iig geen andere mensen er mee lastig vallen/trauma's bezorgen (voor trein springen e.d.) Zie tevens mijn sig.

[Christiaan]

Het is heel jammer, maar dit topic gaat echt op slot. Het is sowieso een beetje een vreemd topic, maar desalniettemin verdiende het een kans. Intussen is het verworden tot een 'hoe pleeg ik zelfmoord' draadje, en daar gaan we in W&L echt niet aan beginnen.

Jammer, ook, dat het topic bezaaid is met een hoop erg korte en niets-toevoegende (HK-achtige) reacties.

[ Voor 36% gewijzigd door Christiaan op 01-01-2003 21:39 ]