ChristiaanVerwijs schreef op 03 December 2002 @ 16:35:
Ik ben de laatste weken bezig met een vak dat aandacht besteedt aan culturele psychologie. Het houdt zich bezig met de uitdaging die multicurele samenlevingen bieden.
Een multiculturele samenleving is een samenleving waarin alle cultuurgroepen even belangrijk en evenveel respect krijgen. Geen van de groepen ziet zichzelf als (veel) beter en anderen als minder. In die zin is nederland dus niet strikt multicultureel aangezien de nederlanders zichzelf als de dominante groep beschouwen en andere groepen zien als minderheden.
Nu vind ik het allemaal interessant wat er wordt verteld over de psychologische aspecten van de multiculturele samenleving, maar wat ik persoonlijk interessanter vind is hoe de psychologie kan helpen bij het tot stand komen van een samenleving. Welke kennis uit deze tak kan toegepast worden om de multicurele samenleving te sterken of uberhaupt mogelijk te maken?
Een aantal ideeen die ik zelf heb opgesteld:
1) Verplicht cultuuronderwijs (wat ik op zich zo interessant vind dat ik er een speciaal draadje over heb gestart)
2) Mediavoorlichting, gebruik makende van de gedachte dat men de overeenkomsten moet benadrukken, en niet de verschillen
3) Meer media-aandacht voor andere culturen en de manier waarop culturen met elkaar omgaan (men vreest wat men niet kent, en door kennis te nemen van andere culturen kan die vrees verdwijnen)
4) Gemixt onderwijs ipv speciale talige scholen. Dat zorgt alleen maar voor vervreemding
En zo ver kwam mijn fantasie. Het is niet eenvoudig om andere insteken te verzinnen. Welke ideeen hebben jullie omtrent dit onderwerp?
Je bent het belangrijkste vergeten:
De gemeenschappelijke noemer die als bindende factor werkt:
De oude griekse stadstaten hadden taal en cultuur als bindmiddel en de olympische spelen. Ook een leider kan als (tijdelijk) bindmiddel fungeren, bijvoorbeeld Tito in yoegoslavie of Ghandhi in india. Meestal is het echter het nationalisme. Kijk maar eens naar landen als zwitserland en de vs. In de vs leven mensen uit alle soorten van ethnische minderheden. Zodra ze over de vs praten, dan wordt de liefde voor het land breed uitgemeten en dat is geen fake. Wij nederlanders kennen dat niet en dat gemis is een groot probleem in een multiculturele samenleving.
Wij zijn wars van alle openlijke nationalisme. Alleen met voetballen tonen wij ons openlijk trots op ons land. Maar ook tijdens de wk steunen al onze minderheden hun eigen land van herkomst. In de vs is dat ondenkbaar. Wij vinden dat ok, omdat wij nederlanders in het diepst van ons hart hokjesdenkers zijn. Laat iedereen maar in zijn eigen hokje zitten. Wij zijn niet voor niets de uitvinders van de apartheidspolitiek. Die voeren wij in nederland ook, maar dan op een verdraagzame manier.
Toch is het een vreemd verschijnsel dat een volk zijn cultuur niet wil overdragen aan nieuwkomers. Dat kan op een aantal oorzaken duiden:
1) Wij willen niet dat anderen integreren maar op ons zelf blijven. Dat zie je bijvoorbeeld in japan. Japanners reageren boos en bedreigd als je hun taal spreekt dat vinden ze niet fijn. Buitenlandse zakenmensen die in japan wonen geven altijd hun buitenlands adres op.
2) Wij hebben een minderwaardigheidscomplex. Wij vinden onze cultuur niet zo veel bijzonders en zien het nut er niet van in om het over te dragen.
3) wij willen contacten tot een proffesioneel nivo beperken. Wij zijn een vreemd volk. Door onze handelsgeest komen wij al eeuwenlang met allerlei volkeren over de hele wereld in aanraking. Tegelijkertijd zijn wij ook dominees, die preken en een gesloten gemeenschap vormen. Dat zijn twee heel tegenstrijdige rollen. Wij denken dat wij heel gemakkelijke integreren. Dat klopt, wij passen ons in het buitenland aan aan heersende normen. Echter, je hoort toch dat nederlanders in bijv. nieuw zeeland hele gesloten gemeenschappen vormen en een beetje apart zijn.
De dingen die jij beschrijft zijn niet zo belangrijk. Het gaat om het wij-gevoel, niet zozeer over kennis van elkaars achtergrond. Enige sociale interactie is voor dit wij-gevoel inderdaad belangrijk. Dus gemengde scholen en werksituatie. Maar ook weer niet te veel. Om te zorgen dat de verschillende groepen blijvend gescheiden blijven moet er ook niet teveel sociale interactie zijn. Groepen blijven namelijk gescheiden doordat zij hun eigen cultuur als superieur beschouwen. In de ideale situatie hebben alle groepen een hoogstaande cultuur waar zij uit kunnen putten.
Er is een absolute voorwaarde voor het wij-gevoel en dat is taal. Door taal en accent onderscheiden wij ons van de buitenlanders. Een turk die plat amsterdams praat hoort er onmiddelijk bij. Dat is er een van ons. We ontwikkelen dan zelfs spontaan hartlijke gevoelens.
Kijk maar eens naar de joden, chinezen en de turken (niet te verwaren met koerden en armeniers uit hetzelfde land). Deze volkeren zijn trots op hun hoogstaande cultuur die zij beschouwen als veruit superieur aan de nederlandse. Het zijn over het algemeen nette mensen die zich keurig aan de regels houden, maar thuis in de veilige schoot van cultuur terugkeren. Zij integreren aan de ene kant heel goed, maar blijven gescheiden. Trots zijn op de eigen cultuur gaat altijd stiekum samen met je beter voelen. De enige manier omdat te verhinderen is als alle minderheden eenzelfde geloof aanhangen, die die opvatting verbiedt. Als er voldoende sociale interaktie is tussen leden van verschillende groepen op gelijke hoogte in de sociale strata hoeft het geen probleem op te leveren.
Dat is ook een voorwaarde de verschillende cultuurgroepen moeten niet in verschillende sociale strata zitten. Dus ene zijn rijk en de andere arm, want dat geeft altijd sociale spanningen zie oa. Rhuwanda.
Volkeren die hun cultuur niet superieur vinden nemen veel gemakkelijker de nederlandse cultuur aan, al kunnen ze paradoxaal genoeg een hoop problemen geven, doordat ze bij het loslaten van de eigen cultuur in een vacuum komen.
Je moet je ook realiseren dat de oorspronkelijke bewoners altijd een andere positie zullen innemen tov de nieuwkomers. Ten minste, heel, heel, lang. Hun taal is de gemeenschappelijke taal, en hun cultuur het smeermiddel tussen de andere culturen. Zij vormen de groep die het meeste interaktie heeft met de andere culturen. Zij hebben een spilfunctie.
Ik hoop dat je er iets aan hebt.
[
Voor 18% gewijzigd door
Anoniem: 49836 op 05-12-2002 03:16
]
:strip_icc():strip_exif()/u/23647/Untitled-2.jpg?f=community)
) te maken.
:strip_exif()/u/25889/boes.gif?f=community)