Nu mag ik zelf bekend staan als fervent Dragonball Z-fan, dat neemt niet weg dat er andere programmas op TV zijn die ik werkelijke pulp vind. Nu ga ik me niet afvragen of er mensen naar dit soort onzin kijken, want de kijkcijfers schieten door het dak. Laten we de verschillende programmas eens langs gaan:
Idols
Dit moet het slechtste programma ooit zijn! Serieus. Mensen worden voor het halve nederlandse volk onwijs te kakken gezet. Natuurlijk komen ze er uit vrije wil, en natuurlijk houden sommige mensen er nogal onrealistische dromen op na, maar dat neemt niet weg dat ze wel bijzonder bot reageren. Vooral opmerkingen als 'ik denk niet dat iemand jouw hoofd op een poster aan de muur wil hebben' is een opmerking die ik absoluut walgelijk vind. Als de kritiek nu enkel op het talent zelf is, en bovendien nog constructief is, ok, dan mag het. Maar een opmerking als de genoemde is een trap onder gordel.
Natuurlijk zijn ook de meeste deelnemers dom om mee te doen aan een spelshow (want dat is het natuurlijk wel). Je wordt over het algemeen ongenadig te kakken gezet.
Dit zal vast heel vermakelijk zijn, maar ik kan me dan net wat te goed inleven in die mensen. Die zien namelijk een droom waar ze tot op het moment dat ze studio instapten heilig in geloof kapot vallen. Ze zouden niet deelnemen als ze niet tenminste grotendeels overtuigd zijn van hun eigen kunnen. En dat wordt keihard afgebroken door lullige opmerking ala 'zingen kun je echt niet', 'ga maar een andere hobby zoeken', etc. Hoe grappig het ook mag zijn voor de kijkers, veel van deze deelnemers worden volgens mij echt in het hart getroffen!
Ik vond het, als noot, dan ook fantastisch toen Tom Rhodes (Kevin Masters) twee van de juryleden keihard in de zeik nam. Hij liet van 1 van hen een ooit lang geleden opgenomen jingeltje horen. Dat was niet om aan te horen, en een uit het publiek gevormde jury bestookte het Idols-jurylid met exact dezelfde botte opmerkingen. Die kwamen duidelijk hard aan. Net goed.
Big Brother
Het hele idee van een schuur en een villa en twee partijen die strijden om wie daar in mag vind ik absoluut ongeschikt voor de nederlandse TV. Wat gebeurt hier nou? Een groep mensen wordt opgelosten in een huis en gaat zich totaal anders gedragen. Psychologisch gezien is het reuze-interessant, en veel sociaal-psychologen zullen handenwrijvend de vele groepsconflicten aanschouwen. De deelnemers zullen zich anders gedragen in het huis dan daarbuiten. Volgens mij zijn er heel wat dingen gebeurd waar de deelnemers spijt van gaan krijgen.
Waarom kijken we dit?
De meest interessante vraag is nog wel waarom mensen zo graag naar dit soort televisie kijken. Volgens mij komt dat omdat in onze sterk geindividualiseerde samenleving mensen te weinig contact hebben met elkaar. Programmas als Big Brother (voornamelijk) en in mindere mate Idols geeft ons het idee dat we nog wat mensen kennen. Maar ik geef meteen toe dat ik het eigenlijk niet goed weet. Waarom kijken we dit?
Stelling
Ik ben van mening dat TV-shows als Big Brother en Idols niet bijdragen aan de ontwikkeling van de nederlander. Eerder de andere kant op. Nu is enig vermaak op de TV natuurlijk helemaal ok, maar dat kan ook op een andere minder mensonterende manier. Bovendien zijn er heel wat van dit soort programmas die allemaal steeds minder inhoud lijken te krijgen en steeds meer zoeken naar extremen (ik noem Jackass).
Van mij mogen die programmas vervangen worden door iets dat wat educatiever verantwoord is. Voor mijn part een herhaling van The A-Team omdat een gemiddeld kind daar volgens mij meer van leert dan Jackass die voor de zoveelste maal zijn kop nogmaals stoot.
Idols
Dit moet het slechtste programma ooit zijn! Serieus. Mensen worden voor het halve nederlandse volk onwijs te kakken gezet. Natuurlijk komen ze er uit vrije wil, en natuurlijk houden sommige mensen er nogal onrealistische dromen op na, maar dat neemt niet weg dat ze wel bijzonder bot reageren. Vooral opmerkingen als 'ik denk niet dat iemand jouw hoofd op een poster aan de muur wil hebben' is een opmerking die ik absoluut walgelijk vind. Als de kritiek nu enkel op het talent zelf is, en bovendien nog constructief is, ok, dan mag het. Maar een opmerking als de genoemde is een trap onder gordel.
Natuurlijk zijn ook de meeste deelnemers dom om mee te doen aan een spelshow (want dat is het natuurlijk wel). Je wordt over het algemeen ongenadig te kakken gezet.
Dit zal vast heel vermakelijk zijn, maar ik kan me dan net wat te goed inleven in die mensen. Die zien namelijk een droom waar ze tot op het moment dat ze studio instapten heilig in geloof kapot vallen. Ze zouden niet deelnemen als ze niet tenminste grotendeels overtuigd zijn van hun eigen kunnen. En dat wordt keihard afgebroken door lullige opmerking ala 'zingen kun je echt niet', 'ga maar een andere hobby zoeken', etc. Hoe grappig het ook mag zijn voor de kijkers, veel van deze deelnemers worden volgens mij echt in het hart getroffen!
Ik vond het, als noot, dan ook fantastisch toen Tom Rhodes (Kevin Masters) twee van de juryleden keihard in de zeik nam. Hij liet van 1 van hen een ooit lang geleden opgenomen jingeltje horen. Dat was niet om aan te horen, en een uit het publiek gevormde jury bestookte het Idols-jurylid met exact dezelfde botte opmerkingen. Die kwamen duidelijk hard aan. Net goed.
Big Brother
Het hele idee van een schuur en een villa en twee partijen die strijden om wie daar in mag vind ik absoluut ongeschikt voor de nederlandse TV. Wat gebeurt hier nou? Een groep mensen wordt opgelosten in een huis en gaat zich totaal anders gedragen. Psychologisch gezien is het reuze-interessant, en veel sociaal-psychologen zullen handenwrijvend de vele groepsconflicten aanschouwen. De deelnemers zullen zich anders gedragen in het huis dan daarbuiten. Volgens mij zijn er heel wat dingen gebeurd waar de deelnemers spijt van gaan krijgen.
Waarom kijken we dit?
De meest interessante vraag is nog wel waarom mensen zo graag naar dit soort televisie kijken. Volgens mij komt dat omdat in onze sterk geindividualiseerde samenleving mensen te weinig contact hebben met elkaar. Programmas als Big Brother (voornamelijk) en in mindere mate Idols geeft ons het idee dat we nog wat mensen kennen. Maar ik geef meteen toe dat ik het eigenlijk niet goed weet. Waarom kijken we dit?
Stelling
Ik ben van mening dat TV-shows als Big Brother en Idols niet bijdragen aan de ontwikkeling van de nederlander. Eerder de andere kant op. Nu is enig vermaak op de TV natuurlijk helemaal ok, maar dat kan ook op een andere minder mensonterende manier. Bovendien zijn er heel wat van dit soort programmas die allemaal steeds minder inhoud lijken te krijgen en steeds meer zoeken naar extremen (ik noem Jackass).
Van mij mogen die programmas vervangen worden door iets dat wat educatiever verantwoord is. Voor mijn part een herhaling van The A-Team omdat een gemiddeld kind daar volgens mij meer van leert dan Jackass die voor de zoveelste maal zijn kop nogmaals stoot.