Ik ben sinds een korte tijd in het echte studentenleven gevallen. Hiervoor was ik ook wel student, maar dat voelde nooit zo. Hiervoor was het HBO, en nu is het dus universiteit.
Wat me opvalt is een aantal grote verschillen tussen deze groepen. Alhoewel ik er wel bij moet zeggen dat het vooral komt door mijn persoonlijke ervaringen, en ik zeker weet dat niet iedereen zich kan vinden in de verschillen.
Er vallen me kort twee dingen op:
1. Er wordt bijster veel gezopen en er wordt zoveel mogelijk gerotzooid met bier en andere alcohol-houdende dranken.
2. Er wordt flink geblowed en coke gebruikt. Meer dan ik ooit heb gezien (ik had het uberhaupt nooit gezien - coke that is).
3. Er wordt flink aan gewipt. Daarmee bedoel ik dat wel er wel een enorme 'scoor'-cultuur heerst bij de studentengroep die ik nu ken.
Ik vraag me af waarom dat zo is. Een verklaring die ik zelf opgesteld heb is de volgende:
HBO studenten blijven voornamelijk thuis wonen, bij de ouders. Ze voelen zich zelden echt volwassen om deze reden. Althans, ze voelen zich wat minder verantwoordelijk voor het eigen leven want er is nog een thuishonk waar ze zich moeten verantwoorden.
Universitaire studenten gaan veel vaker op kamers wonen. Het valt me op dat ze zichzelf allemaal reuze volwassen en verantwoordelijk vinden. Een schril contrast met de HBO-ers die ik hiervoor 4 jaar heb mogen meemaken. Ook valt me op (maar ik heb geen onderzoek gedaan - dus het is subjectief enzo
) is dat het wel lijkt alsof de studenten die op kamers wonen zichzelf als veel beter zien dan diegenen die dat niet doen. Bovendien vinden ze zichzelf erg volwassen en zelfstandig. Meer dan diegenen die nog thuis wonen.
Maar in onze maatschappij is het maar moeilijk om echt als volwassen ervaren te worden. Er is geen duidelijke scheidlijn tussen jeugd en volwassenheid. Velen zien het misschien als uit huis gaan, anderen als afstuderen, anderen als na de ontmaagding, etc. Veel mensen zien het volgens mij als het op kamers gaan of iig uit huis gaan.
Drugs, drank en seks zijn zaken die ik zie als voorwerpen die te maken hebben met volwassenheid. Kinderen gebruiken ze niet. Het komt uit de wereld van de volwassenen. Veel studenten willen zich volwassen voelen en bewijzen dat ze dat zijn tegenover vrienden. Het gevolg is dat ze grijpen naar de middelen uit de wereld van volwassenen: drugs, drank en seks.
Misschien klinkt het heel overdreven, maar zit er niet ergens een kern van waarheid in?
Deze theorie wordt ook geuit door de psycholoog Terrie Moffit. Zij stelt dat het 'probleemgedrag' van jongeren in het westen een pathologisch bijeffect is van de vroege puberteit die kinderen hier doormaken en de lange duur van acceptatie tot een geaccepteerde volwassene die westerse culturen kenmerkt. Ze komt bewijs dat de de piek van geweld en ander probleemgedrag (drugsgebruik e.d.) piekt gedurende de adolescentie. Deze piek is aanzienlijk groter in westerse culturen dan in andere culturen.
Volgens haar proberen jongeren die de puberteit voorbij zijn en biologische gezien volwassen zijn gemotiveerd om de wereld van de volwassenen binnen te treden op iedere mogelijke wijze. Seks, alcohol, drugs maar ook geweld e.d. behoren daartoe.
Wat me opvalt is een aantal grote verschillen tussen deze groepen. Alhoewel ik er wel bij moet zeggen dat het vooral komt door mijn persoonlijke ervaringen, en ik zeker weet dat niet iedereen zich kan vinden in de verschillen.
Er vallen me kort twee dingen op:
1. Er wordt bijster veel gezopen en er wordt zoveel mogelijk gerotzooid met bier en andere alcohol-houdende dranken.
2. Er wordt flink geblowed en coke gebruikt. Meer dan ik ooit heb gezien (ik had het uberhaupt nooit gezien - coke that is).
3. Er wordt flink aan gewipt. Daarmee bedoel ik dat wel er wel een enorme 'scoor'-cultuur heerst bij de studentengroep die ik nu ken.
Ik vraag me af waarom dat zo is. Een verklaring die ik zelf opgesteld heb is de volgende:
HBO studenten blijven voornamelijk thuis wonen, bij de ouders. Ze voelen zich zelden echt volwassen om deze reden. Althans, ze voelen zich wat minder verantwoordelijk voor het eigen leven want er is nog een thuishonk waar ze zich moeten verantwoorden.
Universitaire studenten gaan veel vaker op kamers wonen. Het valt me op dat ze zichzelf allemaal reuze volwassen en verantwoordelijk vinden. Een schril contrast met de HBO-ers die ik hiervoor 4 jaar heb mogen meemaken. Ook valt me op (maar ik heb geen onderzoek gedaan - dus het is subjectief enzo
Maar in onze maatschappij is het maar moeilijk om echt als volwassen ervaren te worden. Er is geen duidelijke scheidlijn tussen jeugd en volwassenheid. Velen zien het misschien als uit huis gaan, anderen als afstuderen, anderen als na de ontmaagding, etc. Veel mensen zien het volgens mij als het op kamers gaan of iig uit huis gaan.
Drugs, drank en seks zijn zaken die ik zie als voorwerpen die te maken hebben met volwassenheid. Kinderen gebruiken ze niet. Het komt uit de wereld van de volwassenen. Veel studenten willen zich volwassen voelen en bewijzen dat ze dat zijn tegenover vrienden. Het gevolg is dat ze grijpen naar de middelen uit de wereld van volwassenen: drugs, drank en seks.
Misschien klinkt het heel overdreven, maar zit er niet ergens een kern van waarheid in?
Deze theorie wordt ook geuit door de psycholoog Terrie Moffit. Zij stelt dat het 'probleemgedrag' van jongeren in het westen een pathologisch bijeffect is van de vroege puberteit die kinderen hier doormaken en de lange duur van acceptatie tot een geaccepteerde volwassene die westerse culturen kenmerkt. Ze komt bewijs dat de de piek van geweld en ander probleemgedrag (drugsgebruik e.d.) piekt gedurende de adolescentie. Deze piek is aanzienlijk groter in westerse culturen dan in andere culturen.
Volgens haar proberen jongeren die de puberteit voorbij zijn en biologische gezien volwassen zijn gemotiveerd om de wereld van de volwassenen binnen te treden op iedere mogelijke wijze. Seks, alcohol, drugs maar ook geweld e.d. behoren daartoe.