Ik loop al een tijdje mee op GoT, maar meer op het technische vlak. Nu wil ik echter wel eens een interessante stelling voorleggen die wat minder technisch van aard is, maar waar ik zelf persoonlijk mee te maken heb (gehad).
De discussie over leven en dood is al eeuwen oud, en wat er tussen in ligt is een ieder onbekend; er zijn vele geloven die berichten over een leven na de dood, en ook ik leef een soortgelijk geloof na (hoewel dat niet direct overeenkomt met een bepaalde godsdienst), ook al is daar tot nog toe geen wetenschappelijk bewijs voor.
Echter heb ik een aantal dingen meegemaakt die niet stroken met de normale belevingswereld, en die ik derhalve vat onder 'paranormale ervaringen', en die ervaringen wil ik bij deze delen. Niet om te horen dat het 'gelul' is of dat ik 'wel gedroomd' zou hebben, want dat is het zeker niet; wat ik vertel is vanuit mijn beleving 100% waar echt gebeurd:
Proloog: in 1992 stopte ik met mijn studie econometrie en besloot ik iets anders te gaan doen. Ik werd toen omgeschoold tot automonteur, waar ik mijn diploma voor haalde, maar waar ik niet gelukkig mee was. Ik werd toendertijd opgeroepen tot militaire dienstplicht waar ik gehoor aan gaf aangezien ik een toekomst als automonteur ook niet echt zag zitten.
Eenmaal in dienst kreeg ik de keus om me aan te melden voor de VN als vrijwilliger voor Joegoslavie, dat leek me een beter tijdverdrijf als neuspeuteren op een kazerne ergens in Nederland, dus tekende ik daarvoor.
Ik werd na 3 maanden opleiding ingedeeld in het verbindingsteam in Zagreb, waar het relatief veilig was qua oorlogsgeweld. In die stad had je echter vlak bij het NAVO-hoofdkwartier de zogenaamde 'Wall of Shame' waar stenen opgestapeld lagen met op elke steen de naam van een overledene van de oorlog.
Ik deelde op het compount mijn kamer met een oud-gediende, en die had een steen uit die muur op zijn kast te staan...
om een lang verhaal kort te maken: op een nacht werd ik wakker (mijn kamergenoot was er niet) en zag ik iemand op de vloer voor mij knielend, kijkend naar die steen. Ik vroeg aan die persoon wat 'ie wilde, maar hij bleef naar de steen kijken; pas toen ik opstond vervaagde hij en bleek er niemand in de kamer te zijn behalve ik...
Dat was dus mijn eerste paranormale ervaring; ik heb na het vertrek van mijn kamergenoot die steen weer teruggebracht naar 'the Wall of Shame' en heb sindsdien nooit meer een soortgelijke ervaring gehad.
Wel heb ik het idee dat ik af en toe dingen voel, maar nooit zo duidelijk als toen; ik heb wel het gevoel dat ik er gevoelig voor ben en dat ik in concentratie misschien wel contact kan maken met mensen aan gene zijde. Ik ben echter bang dat het misschien gevaarlijk zou kunnen zijn...
Graag serieuze reacties...
De discussie over leven en dood is al eeuwen oud, en wat er tussen in ligt is een ieder onbekend; er zijn vele geloven die berichten over een leven na de dood, en ook ik leef een soortgelijk geloof na (hoewel dat niet direct overeenkomt met een bepaalde godsdienst), ook al is daar tot nog toe geen wetenschappelijk bewijs voor.
Echter heb ik een aantal dingen meegemaakt die niet stroken met de normale belevingswereld, en die ik derhalve vat onder 'paranormale ervaringen', en die ervaringen wil ik bij deze delen. Niet om te horen dat het 'gelul' is of dat ik 'wel gedroomd' zou hebben, want dat is het zeker niet; wat ik vertel is vanuit mijn beleving 100% waar echt gebeurd:
Proloog: in 1992 stopte ik met mijn studie econometrie en besloot ik iets anders te gaan doen. Ik werd toen omgeschoold tot automonteur, waar ik mijn diploma voor haalde, maar waar ik niet gelukkig mee was. Ik werd toendertijd opgeroepen tot militaire dienstplicht waar ik gehoor aan gaf aangezien ik een toekomst als automonteur ook niet echt zag zitten.
Eenmaal in dienst kreeg ik de keus om me aan te melden voor de VN als vrijwilliger voor Joegoslavie, dat leek me een beter tijdverdrijf als neuspeuteren op een kazerne ergens in Nederland, dus tekende ik daarvoor.
Ik werd na 3 maanden opleiding ingedeeld in het verbindingsteam in Zagreb, waar het relatief veilig was qua oorlogsgeweld. In die stad had je echter vlak bij het NAVO-hoofdkwartier de zogenaamde 'Wall of Shame' waar stenen opgestapeld lagen met op elke steen de naam van een overledene van de oorlog.
Ik deelde op het compount mijn kamer met een oud-gediende, en die had een steen uit die muur op zijn kast te staan...
om een lang verhaal kort te maken: op een nacht werd ik wakker (mijn kamergenoot was er niet) en zag ik iemand op de vloer voor mij knielend, kijkend naar die steen. Ik vroeg aan die persoon wat 'ie wilde, maar hij bleef naar de steen kijken; pas toen ik opstond vervaagde hij en bleek er niemand in de kamer te zijn behalve ik...
Dat was dus mijn eerste paranormale ervaring; ik heb na het vertrek van mijn kamergenoot die steen weer teruggebracht naar 'the Wall of Shame' en heb sindsdien nooit meer een soortgelijke ervaring gehad.
Wel heb ik het idee dat ik af en toe dingen voel, maar nooit zo duidelijk als toen; ik heb wel het gevoel dat ik er gevoelig voor ben en dat ik in concentratie misschien wel contact kan maken met mensen aan gene zijde. Ik ben echter bang dat het misschien gevaarlijk zou kunnen zijn...
Graag serieuze reacties...
Intentionally left blank