Eigen gedichten

[WhizzCat]

Was niet makkelijk om te beslissen wat we hiermee moeten doen. Aan de ene kant vind ik een topic over 1 gedicht nogal kansloos, en ik ben aan de reacties te zien niet de enige. Aan de andere kant heeft het schrijven van gedichten zowel raakvlakken met taalwetenschappen als met levensbeschouwing en filosofie. Bovendien waren gedichtentopics in het verleden wel leuk, en is dat al wel weer even geleden.

Vandaar dat ik heb besloten dat dit een topic wordt waarin je zelfgeschreven gedichten mag plaatsen, en opbouwend commentaar geven op het eigen werk van anderen. De bedoeling is dat je kan genieten van elkaars werk en elkaar kunt helpen het dichtwerk naar een hoger niveau te brengen.

De titel wordt aangepast en de posts ge-edit of verwijderd, om dit topic een mooie en schone start te geven. Excuses daarvoor, jullie posts werden wel gewaardeerd maar hebben nu hun werk gedaan Ook zal ik de topictitel wijzigen.

veel plezier in dit topic!

Captain Proton

---

Samen in een kanaal, via twee gedachten.
Slechts één ziel, via meerdere personen.
Leef ik in deze eenzame wereld,
Alleen met mezelf aan de top.

Zwervend door een cyberspace,
van handen en muziek.
Drijf ik mijzelf tot het uiterste.
Maar waarom, op de top ben ik immers al alleen.

Ben ik niet wie ik ben,
voel ik mezelf steeds meer.

(C) 2002 Tears en WhizzCat

Edit

Punten ter verbetering welkom!

[ Voor 0% gewijzigd door Verwijderd op 09-10-2002 13:15 ]

[Verwijderd]

misschien als je er een uitleg bij geeft dat ik dan doorkrijg waar het op slaat?

[ Voor 0% gewijzigd door Verwijderd op 05-10-2002 00:55 ]

[WhizzCat]

Verwijderd schreef op 05 oktober 2002 @ 00:11:
misschien als je er een uitleg bij geeft dat ik dan doorkrijg waar het op slaat?

Daar gaat het niet om. Tears en ik zijn gewoon een stelltje amateur dichters die besloten om eens wat voor W&L te schrijven. Dat leek ons gewoon leuk. Het gaat wel ergens over, maar de opdracht voor jullie is om uit te zoeken wáárover

[ Voor 0% gewijzigd door Verwijderd op 05-10-2002 00:56 ]

[Verwijderd]

Dit gaat natuurlijk over sex!!!
De ik-persoon van het gedicht beschrijft hoe het voelt om alleen klaar te komen, terwijl er met z'n tweeen de liefde wordt bedreven...
Misschien een tip om een dan wat meer ritme in aan te brengen

[WhizzCat]

Daar gaat het dus niet over zeg maar 't Zou kunnen, maar het is natuurlijk wat je er zelf van maakt.

Btw. Captain Proton, hartelijk dank voor het "herinrichten" van dit topic!

edit

Voor de geintresseerder (ik heb dit al vaker gepost geloof ik btw)

http://members.lycos.nl/whizzcatgfx

excuus voor de banners

De reden dat ik een linkje post is dat hier ontzettend veel gedichten op staan en ik heb geen zin om die allemaal hier te posten. Natuurlijk is commentaar welkom!

[ Voor 0% gewijzigd door WhizzCat op 05-10-2002 11:40 . Reden: function.AddUrl ]

[Verwijderd]

Samen in een kanaal, via 2 gedachten.
Slechts 1 ziel, via meerdere personen.

Volgens mij gaat dit over de dichters als ik het niet verkeerd heb

[Fludizz]

hehe, precies MindsMonk... ik was erbij toen ze et schreven... in et channel dan...

[WhizzCat]

Ja! Goed geraden MindsMonk! Heb je nog andere opmerkingen misschien? Dat vin ik wel leuk namelijk

[Verwijderd]

haha, mooi hoor!

[WhizzCat]

Dank!

[MaDLiVe]

Whizz en Tears wist niet dat jullie konden dichten

Maargoed hier iets uit eigen werk (ben vorig jaar best veel kwijtgeraakt, eeuwig zonde blijft het)


De eenzaamheid kent ons

Opeens besef je het, je bent eenzaam
Wie wil er alleen zijn, het besef hebben dat er niemand aan je denkt
Alleen je eigen gedachtes om in te verzinken
Niemand die je mist
Niemand die van je houdt
Niemand die aan je denkt
De ultieme eenzaamheid heb ik gehoord is nog erger, erger dan de dood
Ik, Ik zou het niet weten, dood ben ik nog niet geweest
Besef dit
Wij willen niet alleen zijn
Wij willen niet alleen in de menigte staan
De zogenaamde vicieuze cirkel van angst
De meest uitputtende fobie die er bestaat
De angst om helemaal alleen te zijn...
te verzwelgen in je eigen gedachtes en niemand die je de hand reikt....

1x per jaar ergens in November doe ik mee aan candle light meestal (al zeg ik het zelf) toch wel een suc6.

Dichten is 1 ding, voordragen het andere.

Op verzoek wil ik best meer posten. Ik typ het namelijk allemaal over uit een grote map waar alles in zit. (Ik sla het nooit meer op,op mijn hdd)

[Verwijderd]

WhizzCat schreef op 04 oktober 2002 @ 23:19:

Samen in een kanaal, via 2 gedachten.
Slechts 1 ziel, via meerdere personen.
Leef ik in deze eenzame wereld,
Alleen met mezelf aan de top.

Zwervend door een cyberspace,
van handen en muziek.
Drijf ik mijzelf tot het uiterste.
Maar waarom, op de top ben ik immers al alleen.

Ben ik niet wie ik ben,
voel ik mezelf steeds meer.

(C) 2002 Tears en WhizzCat

Punten ter verbetering welkom!

Nouja, je zou kunnen beginnen de getallen te vervangen door woorden.
Dat is killing in de poezie.

[WhizzCat]

Verwijderd schreef op 07 oktober 2002 @ 21:19:
[...]


Nouja, je zou kunnen beginnen de getallen te vervangen door woorden.
Dat is killing in de poezie.

Daar heb je helemaal gelijk aan, ik ga direct aan passen, tnx!

[[Jules]]

Ik heb ooit wat in het engels gedaan. 't is misschien een beetje simpel:

The road leads to the mountains,
dark grey rock, a barren land.
I'll have to find my way across,
these mountains are my stand.

This journey won't be easy, though,
and people say I won't survive.
They say it is too high to climb,
that I won't reach my goal alive.

But I am destined to move on
because I know there is a way
to reach the valley of my dreams.
I'll reach it tomorrow, if not today.

The valley is a sacred place:
the prize for passing the test.
A place of peace and mystery
where forever I will rest.

Untill I finally reach my goal
I will battle till I die.
I can't give up, I never will,
for my goal is you and I.

[Guardian Angel]

EEN STEEN

je bent net geboren en onschuldig
staat open voor alles en iedereen
denkt niets
hebt nauwelijks gevoel
vanaf dan leer je elke minuut
geborgenheid
liefde
niets is vanzelfsprekend
soms gaat het mis

zo groei je verder
peuter
kleuter
leert jaar na jaar
met anderen van jouw maat
indrukken opnemen
binnen jezelf alles ordenen

tiener
niet alles wat je leert
is de moeite waard te onthouden
niet voor iedereen die je ontmoet
wil je hetzelfde voelen
je schermt je af
voor hetgeen je als bedreiging ervaart
de fundering voor je muur is gelegd

volwassen
jaren gaan snel
elke dag bouw je hoger
verder
aan jezelf
aan je muur
de poort is niet op slot
de muur wordt beklad
beschadigd
je sluit de deur steeds vaker

je ontwaakt
de muur is voltooid
je hebt geleerd immers
soms doe je open
merkt te laat de fout
herstelt de schade
met moeite
met pijn

je bouwt een tweede muur
voor alle veiligheid
een extra verdediging
voor jezelf
niemand kan jou daar bereiken
daarachter voel je je pas goed

wie jou ziet
merkt niets van beide muren
niets van jouw angsten
je gemis
draagt letterlijk zijn steentje bij
het is wel goed zo
je berust

je sterft
de muur is weg
tot as
men zal je herinneren
vergeten
een lach
een traan
men legt een laatste steen
of is het de eerste
van een nieuwe muur
in een volgend leven.........?

-------------------
Copyright - Dick

[Cis]

Whizz... het ritme vind ik nogal brak in je gedicht. Probeer het aantal lettergrepen en de leesbaarheid te verbeteren. "Maar waarom, op de top ben ik immers al alleen." ---> dit is een k*tzin, kwa leesbaarheid en ritme dan...

De laatste 2 zinnen zijn prachtig...

(btw: alles is geen commentaar, maar feedback!!)

[Cis]

Omdat ik het niet kan laten: 1 van mijn weinige positieve gedichten

Witte Regenstorm


een straaltje zon
doordringt het oog
van een dichter

hij begluurt
een woedende
regenstorm

miljoenen liters geluk
kletteren in
nog meer
geluk

dan nevelend
tot een helder
paradijs

hij pakt zijn parker
krast het wit
en schildert zijn woorden
tot realiteit

hij geniet

[unclero]

Nou vooruit dan maar...
Het moeilijke met dichten is dat je het vaak te snel op een sinterklaasgedichtje afstevend. Ik ben me daarom veel bezig gaan houden met met name Japanse werken..

Revolutie

Revolutie! De luit van een cycloop,
Een grijskleurige kudde in een veld van sneeuwbloemen,
Een vleugelloze droom, een verwoest land,
Een afgedwaalde geestverschijning, de beweging van niets.
Een verstijfd paard gestopt tegenover de vesting,
Plotseling gek geworden vanuit de ruisende as,
Een Eden van donsveer, een paar duiven,
Die zich van een bedriegende illusie hebben gered
Revolutie! Revolutie,
Een regenbui van speren op de borst van zachtheid,
Een smeltende karavaan, een naderende grenzeloosheid,
Een oude pooier met een zonsmasker…


Koetsier herfst

Koetsier herfst, oh vermoeide oude man,
Neem mij maar mee naar de raadselachtige wegen
Neem mij stiekem weg van de wereld en de mensen,
Naar de goddelijke betovering en de stilte.
Richt je zweep van regenstralen op mijn rug,
Vlecht mijn heimwee vanuit de natte draden
En de tranen, koetsier herfst, suis maar ruis maar
Voort je liedjes, die nog op geen podium gezongen zijn.
Maak je een naaiwerk van het ontwerp van de nacht,
Ver van lawaai, aan de onzichtbare kust,
Koetsier herfst, leid je koets maar niet af,
neem me mee, voer me dronken met je regen
Alleen in het hele heelal.

En deze gedichten vind ik toch wel de mooiste.. Niet Japans maar wel mooi.

[Verwijderd]

Ja, en vooral lange gedichten zijn moeilijker te maken. En dan bedoelik niet veel korte stukken achter elkaar. Maar langere zinnen etc.

[MaDLiVe]

Verwijderd schreef op 09 oktober 2002 @ 09:23:
Ja, en vooral lange gedichten zijn moeilijker te maken. En dan bedoelik niet veel korte stukken achter elkaar. Maar langere zinnen etc.

Als het goed op elkaar aansluit mag het geen probleem zijn.

Japanse dichten ik heb me alleen ooit es in de haiku verdiept. Het is een abstracte vorm van dichten geen fratsels eromheen. Desondanks vind ik het een mooie dichtvorm.

[Verwijderd]

Dick: Dat valt helemaal nergens onder, Flekx moet gewoon kappen met chatposts. Posts zijn verwijderd, je had natuurlijk volkomen gelijk, maar dat stukje hoeft deze thread niet meer te vervuilen.

Flekx: Check je mail.

[Verwijderd]

MaDLiVe schreef op 09 oktober 2002 @ 11:18:
[...]

Als het goed op elkaar aansluit mag het geen probleem zijn.

Japanse dichten ik heb me alleen ooit es in de haiku verdiept. Het is een abstracte vorm van dichten geen fratsels eromheen. Desondanks vind ik het een mooie dichtvorm.

Ik bedoel niet dat het slecht is of verkeerd. Ik vind alleen dat ze erg moeilijk zijn om te maken. Korte zinnen zijn vaak overzichtelijker en eerder bedacht.

[Cis]

Verwijderd schreef op 09 oktober 2002 @ 09:23:
Ja, en vooral lange gedichten zijn moeilijker te maken. En dan bedoelik niet veel korte stukken achter elkaar. Maar langere zinnen etc.

Is dat zo??
Maak jij eens een gedicht met heel korte zinnen (lees: regels) en toch veel inhoud...?? Ik durf (bijna ) te wedden dat het even moeilijk (zoniet moeilijker) is om lange REGELS te gebruiken als korte regels.
Met lange regels kun je namelijk veel duidelijkere zinnen maken en wordt het bijna een verhaaltje.
Kijk bijvoorbeeld eens op www.poetryalive.nl
Daar is een uitgebreid assortiment van gedichten van vele dichters...

_{Everything I say is subjective and feedback. I do not intend to attack someone}

[RedRose]

Ok, ik heb geprobeerd zo kort mogelijke zinnen te maken :

Muziek
Donkere zaal
Bas speelt heidense tonen
Voortstuwend
Onderbuik zoemt
Forte

Ik hier
Gevangen in de laagte
Bijna subsonisch
Ziel gaat aan
Zweven

Jij daar
Godin der melodie
Speelse harp
Zoete Klanken
Sirene

Schemer valt
Sterrenlicht verschijnt
melodie danst rond ritme
Componerende dans
Evenwicht

Je bespeelt me
Gewillig instrument nu
Dreunende bas
Verstand gaat uit
Crescendo

-

[MaDLiVe]

RedRose schreef op 09 oktober 2002 @ 20:16:
Ok, ik heb geprobeerd zo kort mogelijke zinnen te maken :

Muziek
Donkere zaal
Bas speelt heidense tonen
Voortstuwend
Onderbuik zoemt
Forte

Ik hier
Gevangen in de laagte
Bijna subsonisch
Ziel gaat aan
Zweven

Jij daar
Godin der melodie
Speelse harp
Zoete Klanken
Sirene

Schemer valt
Sterrenlicht verschijnt
melodie danst rond ritme
Componerende dans
Evenwicht

Je bespeelt me
Gewillig instrument nu
Dreunende bas
Verstand gaat uit
Crescendo

-

Hulde, hulde, maar toch een ander soort gedicht dan je in een gedicht met lange zinnen zou uitbrengen.

* MaDLiVe pakt zijn map erbij.

De kortste zinnen die ik kan maken.

Hel

De hel is een plek maar eigelijk ook weer geen plek
Het is voor iedereen anders

Voor sommige mensen is het een ijzige eenzaamheid
Een eeuwigheid vol schuld en sarcasme
die elk sprankje hoop direct weg neemt

Voor anderen is het weer een manier van leven,
van denken
De onderkant van een bodemloze put
vol wanhoop
Waar niemand ooit uit zal klimmen

De hel is terugkeren naar het grootste moment van
zwakte en wanhoop
Maar dan duizend keer erger

De hel is begrijpen dan je na je dood de verkeerde
kant opgaat....

...Je verdwaalt zal ronddolen
tot de dag na de eeuwigheid

Bij nader inzien zijn het nieteens korte zinnen.
Mmm, misschien moet ik er ook bij zetten in welke bui ik dit soort dingen schrijf.

[Verwijderd]

Cis schreef op 09 oktober 2002 @ 18:32:
[...]


Is dat zo??
Maak jij eens een gedicht met heel korte zinnen (lees: regels) en toch veel inhoud...?? Ik durf (bijna ) te wedden dat het even moeilijk (zoniet moeilijker) is om lange REGELS te gebruiken als korte regels.
Met lange regels kun je namelijk veel duidelijkere zinnen maken en wordt het bijna een verhaaltje.
Kijk bijvoorbeeld eens op www.poetryalive.nl
Daar is een uitgebreid assortiment van gedichten van vele dichters...

_{Everything I say is subjective and feedback. I do not intend to attack someone}

Korte regels met veel inhoud is redelijk moeilijk. Maar probeer maar eens lange zinnen te maken met een evenredige hoeveelheid...

Tjs, tis dus maar hoe je het bekijkt. Je moet openstaan voor meerdere perspectieven Cis

[WhizzCat]

Cis schreef op 09 oktober 2002 @ 01:19:
Whizz... het ritme vind ik nogal brak in je gedicht. Probeer het aantal lettergrepen en de leesbaarheid te verbeteren. "Maar waarom, op de top ben ik immers al alleen." ---> dit is een k*tzin, kwa leesbaarheid en ritme dan...

De laatste 2 zinnen zijn prachtig...

(btw: alles is geen commentaar, maar feedback!!)

Commentaar, feedback, als ik er maar beter van wordt!

Klopt, er mist een stukje cadans in die zin. De manier waarop Tears en ik dit soort dingen maakt is vrij simpel, we doen omste beurt een regel en dan kijken we later wel wat er herschreven moet worden. Alleen nu krijgen we feedback van veel meer mensen dus dat is wel beter. Ik zal er nog eens goed naar kijken, tnx!

[WhizzCat]

RedRose schreef op 09 oktober 2002 @ 20:16:
Ok, ik heb geprobeerd zo kort mogelijke zinnen te maken :

Muziek
Donkere zaal
Bas speelt heidense tonen
Voortstuwend
Onderbuik zoemt
Forte

Ik hier
Gevangen in de laagte
Bijna subsonisch
Ziel gaat aan
Zweven

Jij daar
Godin der melodie
Speelse harp
Zoete Klanken
Sirene

Schemer valt
Sterrenlicht verschijnt
melodie danst rond ritme
Componerende dans
Evenwicht

Je bespeelt me
Gewillig instrument nu
Dreunende bas
Verstand gaat uit
Crescendo

-

Heel erg mooi, die korte zinnen geven wel een hele mooie sfeer vind ik zelf. Vooral omdat muziek een hoofdthema/metafoor is. Dan krijg je onmiddelijk een gevoel van ritme denk ik.

[MaDLiVe]

Misschien vergeten erbij te zetten maar ik sta open voor kritiek.

Kritiek in elke vorm vind het eigelijk als wel prettig maar uiteraard ook bijzonder nuttig.

[Cis]

Verwijderd schreef op 10 oktober 2002 @ 09:12:
[...]


Korte regels met veel inhoud is redelijk moeilijk. Maar probeer maar eens lange zinnen te maken met een evenredige hoeveelheid...

Tjs, tis dus maar hoe je het bekijkt. Je moet openstaan voor meerdere perspectieven Cis

True true...
Misschien ben ik inderdaad wel een "vrije vorm"-fanaat, die alleen maar gefixeerd is op korte zinsnede.
Overigens: lange zinnen kunnen ook prachtig zijn, laat ik dat niet onder de duim drukken.
Vroeger (toen ik nog op de middelbare school zat.... heel veel vroeger dus ) heb ik eens een gedicht gelezen in mijn Nederlands boek.
Het ging ongeveer zo:
---
Per ongeluk


Ik zei nog
dat je moest
uitkijken
voor die auto
maar jij liep
dood-
gewoon
door
---
Zoals je ziet: 1 lange zin. Maar met een beetje spelen met de regellengtes kun je een nadruk leggen op bepaalde woorden. Een "normale" lezer lees dit gedicht en vertaalt het als "een persoon wordt geschept door een auto". Echter, de oplettende dichter vertaalt het als "een persoon wordt geschept door een auto en verliest daardoor het leven"
Door de simpele afbreking "dood-" en "-gewoon", leg je dermate veel nadruk daarop, dat 1 zin ineens veel meer kan betekenen
(overigens, de titel heb ik zelf verzonnen, ik vond 'm wel goed verzonnen )

Hmm... ik praat teveel volgens mij. Anywayz, wat ik bovenstaand heb gezegd, mis ik een beetje in de gedichten met lange regels. Kortere regels, meer inhoud

Voor de rest: aan elke tweaker die dicht, want het gebeurt niet vaak dat een computernerds dichten

[WhizzCat]

MaDLiVe schreef op 09 oktober 2002 @ 20:44:
[...]

Hel

De hel is een plek maar eigelijk ook weer geen plek
Het is voor iedereen anders

Voor sommige mensen is het een ijzige eenzaamheid
Een eeuwigheid vol schuld en sarcasme
die elk sprankje hoop direct weg neemt

Voor anderen is het weer een manier van leven,
van denken
De onderkant van een bodemloze put
vol wanhoop
Waar niemand ooit uit zal klimmen

De hel is terugkeren naar het grootste moment van
zwakte en wanhoop
Maar dan duizend keer erger

De hel is begrijpen dan je na je dood de verkeerde
kant opgaat....

...Je verdwaalt zal ronddolen
tot de dag na de eeuwigheid

Dit is een mooi gedicht. Wel heel erg negatief zoals je zelf impliciet al aangaf. Maar goed, dat maakt voor de kwaliteit niet uit.

Ik zou die puntjes er op het einde uit halen, die voegen imho niet zoveel toe. Verder, tja, de wanhoop is altijd een mooi en inspirerend onderwerp.

Hier nog wat eigen werk
________________________________________

Wil je met me trouwen?
Wil je me liefhebben tot de dood?
Wil je samen met mij een huis bouwen?
Mooi en groot

Voor onze kinderen
Die we samen verzorgen
Zonder ze te hinderen
Voor de dag van morgen

Wil je met me trouwen?

Wil je van me houden?
_________________________________________

[WhizzCat]

Cis schreef op 10 oktober 2002 @ 10:20:
[...]


True true...
Misschien ben ik inderdaad wel een "vrije vorm"-fanaat, die alleen maar gefixeerd is op korte zinsnede.
Overigens: lange zinnen kunnen ook prachtig zijn, laat ik dat niet onder de duim drukken.
Vroeger (toen ik nog op de middelbare school zat.... heel veel vroeger dus ) heb ik eens een gedicht gelezen in mijn Nederlands boek.
Het ging ongeveer zo:
---
Per ongeluk


Ik zei nog
dat je moest
uitkijken
voor die auto
maar jij liep
dood-
gewoon
door
---
Zoals je ziet: 1 lange zin. Maar met een beetje spelen met de regellengtes kun je een nadruk leggen op bepaalde woorden. Een "normale" lezer lees dit gedicht en vertaalt het als "een persoon wordt geschept door een auto". Echter, de oplettende dichter vertaalt het als "een persoon wordt geschept door een auto en verliest daardoor het leven"
Door de simpele afbreking "dood-" en "-gewoon", leg je dermate veel nadruk daarop, dat 1 zin ineens veel meer kan betekenen
(overigens, de titel heb ik zelf verzonnen, ik vond 'm wel goed verzonnen )

Hmm... ik praat teveel volgens mij. Anywayz, wat ik bovenstaand heb gezegd, mis ik een beetje in de gedichten met lange regels. Kortere regels, meer inhoud

Voor de rest: aan elke tweaker die dicht, want het gebeurt niet vaak dat een computernerds dichten

Korte zinnen kan je idd wel veel mee zeggen denk ik. Kijk maar:
_______________________________________________

Iedereen werkt mij tegen
behalve jij

Iedereen wantrouwt mij
behalve jij

Niemand houdt van mij
behalve jij
________________________________________________

(Sorry, ik had geen zin om die post nog te editten, RSI en zo )

[Justice]

Waarheid

Waarom is de waarheid zo onecht
Ik zie haar maar ze lijkt zo slecht
Zo zwart zo zwaar en hard als steen
Wat ik ook probeer; of ik ren of vecht
Ik weet; ik breek er niet doorheen

Waarom doet de waarheid zulk onrecht
Ik kan echt niet geloven wat ze zegt
De waarheid doet mij o zo pijn
Doorkruist mijn doelen als een vlecht
Idealen blijken een schim te zijn

Ze drukt als smog ze is als mist
Je ziet haar overal je gist
Je zoekt en hopeloos ben je verdwaalt
Totdat ze je heeft achterhaald
Meedogenloos word je gedist

Ze valt als sneeuw plots uit de lucht
Wanhoop's meester valt en vlucht
Je maakt je klein; en ingerekt
Totdat de waarheid je bedekt
Daarna slaakt hoop haar laatste zucht

Stilte heerst de lucht

Public Places

Trudging through the grimy grey subway station
People flicker on the walls, people pass you by
Shadows darken and light breeds new creation
Where faces are mournful and all voices lie
Machines of steel and scattered feet
The drone of automated sounds
Fade in and out where both worlds meet
The busker sings of kings and crowns

Trudging through the sewers transportation
Rats blink and flicker in the artificial light
Creatures of the dark,sighing as a nation
Those that walk on two legs have the hardest bite

Those that walk two-legged come out at night
_{(door mijn vriendin en ik)}

Einde

maandagmorgen vroeg sta ik daar in de regen
ik pak een krant en kijk nog even achterom
toen een idee opkwam en ik heb mee geschreven
en nu bekijk jij mijn ideetje wederom

ik pakte'n sp!ts maar ik vergat hem door te lezen
scheurde de achterkant eraf en ik begon
daar waar het einde van de zin zou moeten wezen
de pen schreef mij erin zodat ik niet weg kon

zo werd ik eender met a4 en halverwege
werd ik mij bewust van gelinieerd papier
tussen de regels door kon ik gedachten lezen

en al mijn droevigheid werd uit mij weggegeven
gekleurde inkt schonk mij (gerecycled) nieuw plezier
zodat ik nimmer meer voor nu zal moeten vrezen


dat het over is dat ik eindig in het hier

[Verwijderd]

Vriendschap

Ware vriendschap is als een zon in je leven
Het verdampt de tranen in droevige tijden
Het verlicht de eenzaamheid in donkere tijden
Het verwarmd het hart tot een vreugde vuur
Het bevorderd groei, de wortels sterker op den duur
Ware vriendschap is warmte geven

Marchello

(hmm of was dit nu alleen aan ware liefde toe te dichten)

[Cis]

Verwijderd schreef op 16 oktober 2002 @ 00:49:
Vriendschap

Ware vriendschap is als een zon in je leven
Het verdampt de tranen in droevige tijden
Het verlicht de eenzaamheid in donkere tijden
Het verwarmd het hart tot een vreugde vuur
Het bevorderd groei, de wortels sterker op den duur
Ware vriendschap is warmte geven

Marchello

(hmm of was dit nu alleen aan ware liefde toe te dichten)

Bevorderd?
Voor de rest klink het geinig. De opbouw is leuk (1x ware, 4x het, 1x ware)

[Verwijderd]

Tja, nederlandse taal blijft soms lastig, ik blijf maar zitten denk ik.

Ware vriendschap tussen twee, verdubbeld het.

ohja, vergeet trouwens ook het rijmschema A-B-B-C-C-A niet

[Verwijderd]

Ik ben niet echt van de gedichten ik schrijf meer levensens visie's vandaar;

See ya when you get there.......... 9 februari 2002

Egens in geloven is mooi.....Mensen iets doen geloven is nog mooier... Hopen is een vorm van leven, een doel om te leven, het wekt verlangens van en naar het ombekende....
Maar wat nu als je doel verloren gaat, verplet wordt door de realiteit ... levenloos antwoorden op een doel ..... een levensdoel.
Mijnes is een onbeschrijfelijk verlangen naar het ombekende, naar een leven zonder zorgen, en zonder verlangens, een onbeperkt levensdoel en onsterfelijkheid.
't doel is onbereikbaar, de verlangens hopeloos, maar is dat niet waar het leven omdraait, nochtans mijn leven.
Krijgen wat je niet kunt hebben is geweldig 't geeft je vastigheid, vastigheid om de primaire levensdoelen te vervullen de levensdoelen van een maand, een week, een dag en elke seconde.....
Geloof is vertrouwen in de mensen waar van je houd, eenmaal verminkt is er geen weg terug, een deuk in je geloof is een scheur in jezelf vertrouwen.

copyright by bluntly©

[Verwijderd]

nog 1

Ik kijk maar zie niets,
Ik voel, maar mijn handen zijn gevoelloos.
Ze zijn gevoelloos voor mijn gedachtes, mijn zinnen en mijn woorden.
Woorden en zinnen die om antwoord vragen
maar die tot nu toe bedrogen zijn uitgekomen.
Ze grijpen in de duisternis.
Mijn voeten kunnen de grond niet raken, maar gaan toch voort.....
Voort in mijn gedachte, voort in deze wereld......

©Bluntly

[the_Omniscient]

Straf

Ik word elke dag opnieuw gestraft,
uitgelachen, nagekeken en/of afgeblaft;
iedereen staart me nu dood en wijst me dan na:
ik geef mezelf nooit bloot omdat ik nergens meer voor sta;

Het leven is een vreemd ding:
een naar buiten toe groeiende kring,
die veelzeggender eindigt dan dat hij begon;
als een uitzichtloos uitzicht vanaf een lelijk balkon;

Ik denk immer in onenigheden,
blijf slechts in schrift mijn zin ontleden
omdat ik van een waarheid niets meer weet,
omdat ik diens vergetelheid steeds vergeet;

En dus luister ik naar wat mooie muziek;
vorm ik een staat vol gefluister en sticht mijn spraak een republiek
met een grondwet die rond onmacht is opgezet;
gevangene in het eigen bed en opgesloten in hetzelfde couplet;

Het vreemde is, dat ik eeuwig door wil gaan
met vertellen dat dit hier nooit had mógen staan;
dat ik mezelf bij elke IQ-test uitermate tevreden had gesteld,
wanneer mij een score van rond de zestig punten was gemeld;

Het heeft niet zo mogen zijn:
ik verstop me voor jullie achter een gordijn
maar word daardoor openbaar gemaakt
aan een mensenmassa die op mijn naaktheid braakt;

Ik walg van het feit dat ik zo vaak "ik" zeg,
dat ik stom geluk steeds weer als domme pech uitleg;
dat ik onderdak verschaf aan een enorm probleem,
omdat ik respect toon voor het kaf maar daarmee het koren ontheem;

Leven in louter perspectiefloosheid; het lijkt een wonder,
het lijkt een verloren strijd maar ik mag niet meer zónder,
want zoals God of god ons ooit gebood: niemand zal zijn straf ontlopen
en dus wil ik al jaren dood, maar moet ik dit met 't leven bekopen;


Ik dacht: "ik zeg het even", zie maar of het je bevalt, ik houd mij aan geen regel tenzij het een zinsnede van mijn eigen vermogen is gebleken; dan deel ik deze graag met een ieder die niet op beide oren slaapt, of de wereld pas kan horen met de ogen stijf op elkaar.

[Verwijderd]

Mensenzoon

Ze zeggen, jij komt van boven
nooit zag ik jouw gezicht
Toch moet ik het geloven
je hebt me opgericht

Door de eeuwen kwam je aanlopen
nederig, zonder grote mond
Wie ben jij, man op sandalen
dat je uigerekend mij vond

Achter mijn muren waande ik mij veilig
bewapend tot de tanden
Jij liet mij door jouw ogen kijken
Ineens voelde ik jouw handen

Onbedaarlijk moetst ik huilen
golven van verdriet
Jij schonk licht aan mijn ogen
want voorheen zag ik niet

Je verkruimelde de veste
waarin ik mij gevangen hield
eigenwaan veranderde in vreugde
wat heeft mij toch bezield

Heer over heersers, slaaf onder slaven
wat is je macht toch groot
Dat ik je naam met eerbied fluister
tweeduizend jaar na je dood

[Verwijderd]

Herfst initiatie

Schapen wolkjes aan de rand van de horizon,
naderen langzaam dichterbij.
Langzaam gaan ze groeien,
en stapelen zich tot beelden van bloemkolen,
van cirrus to cumulus getransformeerd.
Ze dragen de tranen van de hemel;
geladen spanning van 'sengelen tranen,
welke binnenkort ten gronde gaan.
De negativiteit, echter van aardse oorsprong,
is niet de spanning geinduceerd door de bui
van een miserabel engelen bestaan.
Maar een uiting van treurnis,
over de ellende daar benee.
Vandaar dat weerlicht naar boven flitst,
richting de positiviteit.
Uit pure opluchting zal nimbus huilen,
en alles wordt weer fris en schoon.
Een ruige wind waait alles weg,
wat we eerder hebben opgespaard.

edit:
Het woordje 'niet' is killing me

..er komt een wijziging aan...

[Verwijderd]

Verwijderd schreef op 22 oktober 2002 @ 23:22:
Herfst initiatie

Schapen wolkjes aan de rand van de horizon,
naderen langzaam dichterbij.
Langzaam gaan ze groeien,
en stapelen zich tot beelden van bloemkolen,
van cirrus to cumulus getransformeerd.
Ze dragen de tranen van de hemel;
geladen spanning van 'sengelen tranen,
welke binnenkort ten gronde gaan.
De negativiteit, echter van aardse oorsprong,
is niet de spanning geinduceerd door de bui
van een miserabel engelen bestaan.
Maar een uiting van treurnis,
over de ellende daar benee.
Vandaar dat weerlicht naar boven flitst,
richting de positiviteit.
Uit pure opluchting zal nimbus huilen,
en alles wordt weer fris en schoon.
Een ruige wind waait alles weg,
wat we eerder hebben opgespaard.

edit:
Het woordje 'niet' is killing me

..er komt een wijziging aan...

Best wel mooi. Misschien kun je naderen dichterbij (dubbelop) beter veranderen in wandelen dichterbij of zoiets. Er zit wel een vreemde stijltegenstelling in met woorden als 'sengelen tranen (dichterlijk) versus inductie (wetenschappelijk).

[Verwijderd]

Nog eentje ik ben nou toch zo lekker bezig:

Weekeinden

zacht zoevend
zalig zwevend
ziel zuiverend
zwoel zwichtend
zinnelijk zoenend
zonnig zomerend
zonder zorgen
zo zijn onze Zon en Zaterdagen

lief lachtend
loom lavend
lekker lonkend
licht levend
lijzig lopend
lang lebberend
lustig luierend
Laat ons ellenlang liefhebben

Alle voorloopspaties worden steeds gewist, weet iemnad hoe je dat kunt verhelpen?

[Verwijderd]

Lasker:

offtopic:
Er zijn nu Tabel-UBB's beschikbaar.. kun je gewoon centreren (is ook een eerste test voor mij). Als het goed is dan zie je in de quote wel hoe ik dat gedaan heb...

Dichterlijk, wetenschappelijk... tja ben beide. Was eigenlijk naar aanleiding van een chat over het weer, en dan rolt er bij mij zoiets uit als je het een beetje kleurig wilt vertellen.

Dus eventjes opgepoetste, en aan de symetrie gewerkt... Met de F11 knop in Explorer, past'ie nog precies in beeld

Herfst initiatie Schapenwolkjes, naderen gestaag. Langzaam groeiend, van cirrus to cumulus, tot fantasievolle mirages. Doordrenkt met hemeltranen; welke binnenkort ten gronde gaan. Weerbastige windvlagen. Wanorde waait weg Treurige uitingen, geinduceerde ellende. Vol negatieve spanning, Gaya's collectieve depressie. Polariteit plots paradoxerend. Weerlicht die ten hemel schiet, de richting van positiviteit. Donderende boosheid, Schreeuwende pijn. Regen, razend. Ritmisch redigerende ruissymphoniën. Nimbus is verlicht van zorgen. Opgelucht van alle actie. Duisternis verklaard, wolken verdunnen; De zonneglorie; weergekeerd, de rust. -- Marchello --

(De buien van het een miserabel engelen bestaan heb ik maar even doorgespoeld...)

Tja, ook hier weer verschillende stijlen door elkaar...
Zie het maar als herfst temperament.

[crisp]

Well, you were 5 years older
and I was told to deal with it
And you were 6 feet tall
and I was told to deal with it
And you got all the girls
and I was told to deal with it
But then you died
and I was told to deal with it.....

[paknaald]

Aan het eind, is het begin al vaak uit het oog verloren.

[Verwijderd]

LPF

Het Rad van Fortuyn is gestopt.
Alles gevallen, behalve
De Hoofdprijs.
Bedankt, Raddraaiers!

Mace

[Verwijderd]

Een bijdrage uit een periode van mindere vrolijkheid...........weet niet of het overkomt hoor, maar ach waarom niet, als er maar een is die het mooi vind is het goed....

titel : 'jij'

--

Zwarte regen, nat en troosteloos, de koude trekt steeds
dieper, waar is jouw licht gebleven ?

Daar waar jij bent, zo ver gevlucht van mij, dwaalt nu mijn
schaduw zoekend rond, bang voor dit leven.

--

En kijkt nu waar het ziet en weet, als jouw zacht blauwe
ogen mij vergeten zijn, wat ik zal gaan verliezen

Een plekje wat ooit zacht en teder, nu verstikt door
angsten, opgelost is in het duister van de donkere nacht,
dat niet voor ons kon kiezen.

--

Jouw naam verankerd diep in mijn hart, met tranen en je
lieve lach, niet uitwisbaar diep verborgen. Bewaard als een
zuivere schat voor ooit een nieuwe morgen.

--

Mijn ziel schreeuwt zacht, niet begrijpend, moet bang
berusten.

Met nu alleen jou naam nog die zo gelukkig maakte toen je
mij nog kuste.

[Verwijderd]

Verwijderd schreef op 25 oktober 2002 @ 14:40:
Een bijdrage uit een periode van mindere vrolijkheid...........weet niet of het overkomt hoor, maar ach waarom niet, als er maar een is die het mooi vind is het goed....

titel : 'jij'

--

Zwarte regen, nat en troosteloos, de koude trekt steeds
dieper, waar is jouw licht gebleven ?

Daar waar jij bent, zo ver gevlucht van mij, dwaalt nu mijn
schaduw zoekend rond, bang voor dit leven.

--

En kijkt nu waar het ziet en weet, als jouw zacht blauwe
ogen mij vergeten zijn, wat ik zal gaan verliezen

Een plekje wat ooit zacht en teder, nu verstikt door
angsten, opgelost is in het duister van de donkere nacht,
dat niet voor ons kon kiezen.

--

Jouw naam verankerd diep in mijn hart, met tranen en je
lieve lach, niet uitwisbaar diep verborgen. Bewaard als een
zuivere schat voor ooit een nieuwe morgen.

--

Mijn ziel schreeuwt zacht, niet begrijpend, moet bang
berusten.

Met nu alleen jou naam nog die zo gelukkig maakte toen je
mij nog kuste.

Hij is mooi en herkenbaar,

[Verwijderd]

Deze is wat vrolijker:


Tweeklank

Liefste!
Je bent stralend

Schoonste!
Je bent betoverend

Kostbaarste!
Je bent mijn diamant

Dierbaarste!
Je verwarmt mijn hart

En ik?
Ik houd alleen maar van jou

[Verwijderd]

Mijn straat

Kromme straat
Ik houd van jou
Jouw luiken verbergen schonen
Achter jouw deuren klinkt muziek

Kromme straat
jij houdt van mij
Mijn ogen strelen jouw muren
Mijn handen schuren jouw stenen

Kromme straat
ik koester jou
Jouw keien kussen mijn voeten
Jouw geuren geven zoete herinneringen

Kromme straat
Jij verwarmt mijn hart
Ik vul jou met klinkende stappen
Jij antwoordt zonder te snappen

[Verwijderd]

Liefde zonder leven

Als een kat in de zon
Zal de vis verbleken
Niet de aardappel die ruikt
Maar het hoofd dat de rimpels ontdenkt
Strobalen zullen niet helen
Maar een zacht onderkomen verschaffen
Vader van zeven zonen
Moeder van de radio
7 sloten heb ik belopen
Maar de marathon wordt mij te veel
Balsem jezelf in
en denk aan de brieven en boeken, die nog geschreven moeten worden
De boer oogst zijn granen
En ik blijf een trieste nar

[MicroWhale]

... een prijs zul je er niet mee winnen, maarreuh.. wat is het doel van dit "gedicht"?

[Verwijderd]

MrWilliams schreef op vrijdag 11 januari 2008 @ 09:47:
... een prijs zul je er niet mee winnen, maarreuh.. wat is het doel van dit "gedicht"?

Overtuigen dat liefde niet altijd leven is maar soms ook nadelen kan opleveren. Maar ik zou dit topic graag willen uitroepen tot een topic waarin iedereen z'n gedichten post! En ik heb natuurlijk nog graag meer reacties over mijn gedicht

[ Voor 7% gewijzigd door Verwijderd op 11-01-2008 09:50 ]

[Mathijs1]

En wat heeft dit dan precies te maken met wetenschap danwel levensbeschouwing? Ik vind dit meer iets voor de HK eerlijk gezegd.

[TrailBlazer]

Hoi welkom op Got. Hoewel er wel een forum op GoT is waar dit eventueel in zou passen heb je daar voorlopig nog geen postrechten ben ik bang. Sowieso denk ik niet dat GoT de meest vruchtbare plek is om je gedichten te gaan bespreken.

[ Voor 24% gewijzigd door TrailBlazer op 11-01-2008 09:52 ]

[Opi]

Topic is samengevoegd met ouder topic. Een centraal gedichtentopic.

Let op dat het om eigen gemaakte gedichten gaat en geen gedichten die je toevallig wel mooi vindt.

[ Voor 59% gewijzigd door Opi op 11-01-2008 09:56 ]

[Verwijderd]

Ik zag deze topic, ontroerd door de vele prachtige gedichten dacht ik aan het gedicht dat ik laatst schreef. Graag zou ik horen wat jullie ervan vinden.


Angst

Het slaan van het uur
Vergaat door het tikken van de klok
De muren worden zichtbaar
Wanneer hij aan haar denkt

Het besef en bewustzijn
Als een onschuldige in een cel
In schril contrast
De vogel die op het venster zit
Zingend om het onbewustzijn
De natie voedt z’n zoon

De stoel van gedoemde pijn
Het wordt hem net te veel
Geraffineerd gaat de een boor te werk
Terwijl de angst hem meester wordt

In de lege kamer
Worden zijn nachtmerries waar
Komt de tandarts om de hoek
En fluistert zacht zijn naam


Redder van Tijd

[MicroWhale]

hmmmm wellicht een testje:

Wiki-wiki deed de DJ
In de jaren van de zeezender
op de driehoek met sfeer
van drie tot acht met de blender
Stil hoopt Maria op meer
En skipt de DJ zijn plaatje weg

Hierin zit een gps coordinaat verborgen. Iemand idee welke?

[Verwijderd]

Ik heb eerlijk gezegt niks met gedichten, vind ze veels te wazig.
Maar laatst heb ik dit gedicht spontaan verzonnen.
Het was een stormachtige dag waarbij de dakpannen me letterlijk om de oren vlogen terwijl ik post aan het bezorgen was.

De Boom
Boom dood man.
Het was noodweer.

Zei de boom

[TrailBlazer]

Verwijderd schreef op vrijdag 11 januari 2008 @ 11:42:
Ik heb eerlijk gezegt niks met gedichten, vind ze veels te wazig.
Maar laatst heb ik dit gedicht spontaan verzonnen.
Het was een stormachtige dag waarbij de dakpannen me letterlijk om de oren vlogen terwijl ik post aan het bezorgen was.

De Boom
Boom dood man.
Het was noodweer.

Zei de boom

hoewel het niet echt een gedicht is volgens mij vind ik hem wel heel strak

[Coach4All]

Soms wat narigheid,
soms wat gezelligheid…

Maar altijd,
veel te weinig tijd….

Veel te veel haat en nijd,
zelfs achterdochtigheid….

Waar is de waardigheid,
of zelfs de aardigheid…..

Zelfs als er iemand schreit,
toont er niemand spijt…..

En dan die gebrekkigheid,
aan gevoeligheid…..

Heb zoveel moeite met dit feit…..

[Karel V]

Midden in het bos:

Een diepe kuil
De wind die huilt
Een cirkel met een pad erheen
Daarnaast een groot herdenkingsteen
Een grijze lucht
Onvoorstelbaar leed
Voortgebracht door mensenhanden
Een stille zucht
Een laatste kreet
En zwijgende dennenwanden

(C) Karel V 2006

Naar aanleiding van een bezoek aan het Ponary Forest dit eenvoudige gedicht.
Ponary Forest

[Verwijderd]

Verwijderd schreef op vrijdag 11 januari 2008 @ 11:42:
Ik heb eerlijk gezegt niks met gedichten, vind ze veels te wazig.
Maar laatst heb ik dit gedicht spontaan verzonnen.
Het was een stormachtige dag waarbij de dakpannen me letterlijk om de oren vlogen terwijl ik post aan het bezorgen was.

De Boom
Boom dood man.
Het was noodweer.

Zei de boom

Ah, een plezierdichter. Verfrissend, zo tussen de manisch-depressieve poëzie door.

offtopic:
Je beeldende werk is ook van grote klasse!