Waarom is Dragonball Z zo'n succes?

[Christiaan]

"Hola, wat krijgen we nou?" denkt de helft van de W&L-ers spontaan. Het leek me tijd voor een lekker luchtig maar desalniettemin interessant topic.

Zelf ben ik, zoals mijn icoon verraad, fan van de anime-serie 'Dragonball Z' die ook bij Yor'kiddin uitgezonden wordt. Een kanttekening hierbij is dat ik de amerikaanse versie kijk, die naar mijn mening beschikt over betere muziek en voice-overs. Maar goed, daar gaat de discussie natuurlijk niet over.

Als ik zeg dat ik DBZ kijk, dan kijken veel andere mensen me vaak scheef aan. Je hoort ze nog net niet denken 'zeg....dat valt me van je tegen'. Nu zou je kunnen zeggen dat mensen die DBZ kunnen apprecieren meer kinderlijk zijn dan de rest van de bevolking van dezelfde leeftijd. Toch is dat wat erg kort door de bocht, want ik geloof nu niet echt dat ik kinderlijk ben . Ik vind het heel interessant om bij mezelf te merken dat ik echt een soort 'adrenaline kick' ervaar bij momenten die in de serie voorkomen. En ik ben net zo benieuwd naar waarom dat bij mij en enkele (gelukkige?) anderen het geval is en bij de meerderheid niet.

Even voor de mensen die werkelijk niks van de serie weten; de tekenfilm is ergens in de jaren 80 in Japan getekend en uitgezonden. Het werd daar een groot succes, maar de rest van de wereld merkte daar niks van. In Amerika besloot een TV-zender de serie, zonder succes, uit te zenden. Een aantal jaar later probeerde men het opnieuw en ineens werd het een gigantische hit. We spreken ver in de jaren 90, en Dragonball Z wordt steeds bekender. Intussen wordt de serie ook in Europa hier-en-daar uitgezonden.

De serie bestaat grofweg uit drie sub-series; Dragonball, Dragonball Z en Dragonball GT. In Dragonball ontmoet de kijker een nogal naief jong mannetje genaamd Goku die in het bezit is van een zogenaamde 'dragonball'. Goku komt in de eerste paar afleveringen voor het eerst na lange tijd weer in aanraking met mensen. Die vertellen hem dat de dragonballs een uiterzonderlijk soort dingen zijn. Er zijn 7 dragonballs verdeeld over de wereld, en wie ze allemaal heeft mag een wens doen. Uiteraard is er kwaad dat op de loer ligt en de dragonballs liever misbruikt voor persoonlijke verrijking. De serie 'Dragonball' (150+ episodes) gaat dan ook over hoe Goku en een steeds groter wordende vriendgroep een aantal baddies verslaat.

'Dragonball' was een vrij kinderlijk getekende tekenfilm, maar was toch een groot succes. Daarom werd 'Dragonball Z' gestart. Een tekenfilm-serie van 300 afleveringen die het leven van Goku en zijn vrienden volgen. Goku, die intussen volwassen is geworden. 'Dragonball Z' kent een veel serieuzere battle-anime ondertoon en is gericht op het gevecht. De formule is eigenlijk steeds hetzelfde. Er duikt een bad-guy op die veel te sterk is voor Goku & Friends en pas na een lange training zijn ze sterk genoeg. Het is meestal Goku die uiteindelijk de vijand verslaat in een episch gevecht dat vaak vele tientallen afleveringen duurt. Vroeg in de serie ontdekt Goku dat hij een Saiyan is en geen mens. Saiyans hebben de mogelijkheid hun kracht (Ki) te focussen en hun lichaam sterker te maken. 'Dragonball Z' gaat in essentie steeds over hoe Goku en de andere Saiyans die hij onderweg ontmoet (Vegeta, Gohan, Goten en Trunks) zichzelf steeds verder pushen en nog sterker worden. Dit is ook steeds wat nodig is om de nieuwste bad-guy te verslaan.

Na de 300 afleveringen van 'Dragonball Z' was de kaas redelijk op. Toch startte men een nieuwe serie, genaamd 'Dragonball GT'. Deze serie is alleen in Japan op TV en is minder gericht op het gevecht maar meer op het avontuur.

Maar goed. Wat is het hem toch in deze serie waarom het zoveel mensen aantrekt? Het valt me altijd op dat de mensen die de serie kijken vaak ook graag sci-fi kijken. Waarom? Misschien hebben deze mensen een grotere fantasie in tegenstelling tot mensen die droog zeggen 'maar hoe kan iemand nu energie uit zijn hand schieten?' (die heb ik echt gehoord....)

Ik heb een aantal theorieen.

Wat je niet bent, maar wel wilt zijn
Iedereen heeft ergens misschien de hoop dat er in hen een gigantische kracht schuilgaat. Misschien verwoordt Dragonball (met name DBZ) deze geheime wens. Het is eigenlijk hetzelfde antwoord dat we moeten geven op de vraag waarom zoveel mensen zo gek zijn van superhelden als Spiderman, The X-Men, etc.

De long-life van de serie
Omdat de serie gigantisch lang duurt krijg je echt de kans om de karakters te leren kennen. Echt diep gaat het niet echt natuurlijk, maar dat neemt niet weg dat ze iedere dag op de buis verschijnen. Een probleem met deze theorie is dat ik dan ook verslaafd zou moeten raken aan iets als GTST - en dat is niet het geval.

Iemand enige constructieve ideeen? En kom niet met dat DBZ dikke phatte onzin is. Daar gaat het niet over.....

[Anoniem: 9942]

Ben ook wel benieuwd waarom mensen dragonball Z leuk vinden - Ik vind het verschrikkelijk. Op mn oude afdeling woonde er wel een fan en heb daarom dus wel eens een paar afleveringen gezien, maar veel slechter kan TV (muv Big brother ) naar mijn mening niet zijn. Het is slecht getekend, de stemmen zijn gruwelijk irritant, er gebeurt helemaal niets, en het verhaal rammelt aan alle kanten, en het is vooral saai. Ben heel benieuwd waarom mensen er naar kijken...

[Yoozer]

mangaanime is in nederland nog relatief 'underground'. kijk je in de UK, dan worden ze daar doordeweeks verwend met toonami - anime gewoon op cartoon network.

hier heb je een kleinere fanbasis die volgens mij voornamelijk vhs & dvd films najagen (ben op animecon 2002 geweest), en dragonball z mag dan niet geweldig getekend zijn in vergelijking met andere series, het is in ieder geval -iets-; beter dan niks.

verder komt 't rond een tijd dat iedereen er naar kan kijken. omdat pokemon voor de echte kiddo's is vormt dbz een welkom alternatief.

ik moet mijn cache trouwens maar eens even verversen, want ik zie nog steeds die engel in je icoon .

ik denk trouwens niet dat het zich baseert op 'iets willen zijn wat eigenlijk niet kan'. daarvoor zal de afstand een beetje te groot zijn tussen het cartooncharacter en jezelf. (je hebt natuurlijk wel zo'n cosplay spul maar dat is als je dus echt te veel tijd om handen hebt ). het opent natuurlijk wel perspectieven voor de toekomstige mens - biologisch en bionisch ge-upgrade, mocht dat nodig zijn.

[Okyah]

Ja, t feit dat iemand (nja, iemand--> saija-yin/saiyan (hoe je t ook maar wil spellen:))(tis btw in spanje en frankrijk en italie en japan en amerika allemaal anders, zo'n beetje, de spelling van dit en de namen )) zomaar ssj kan worden is gewoon oppergruwelijk.
khad begin dit jaar mn haar gebleekt, echt hard gebleekt.
en toen ik die rotzooi eruit spoelde, en mn haar afdroogde, echt droog --> t was nogal stug geworden ook --> keek ik in de spiegel ------->

Mn haar was ZO VET KOEL!!!!!


ik voelde me inene zo energiek, t was dus fel licht gelig (kben zelf blond met een bit kastanje/rood) en t stond recht overeind, ik voelde me zo gewledig

ja, mischien kinderachtig van me ofzo, maar ik vond t heel erg vet
ik voelde me echt een soor SSJ2 ofzo

maarja, t is gewoon leuk, vooral DB en DBZ, gT vind ik een stuk minder, ook omdat SSJ4 = gaap

t gaat ook voor een groot deel om de koelheids factor en de humor --> als Gohan neit tegen Cell wil vechten --> 16 zegt wat en wordt gecrushed --> vrienden bijna dood -->
Gohans hidden power komen naar voren SSJ1--> SSJ2
en hij is DE BIKKEL!!!
en zn haar is natuurlijk heel koel
hoe hij zo koelbloedig al die kleine cells afmaakt is geweldig.

en voor humor --> saiyaman saga en world tournament, zijn gewoon ontzettend droog


maar even samenvattend --> ik denk dat mensen zich steeds goed kunnen identificeren met een character uit de serie en dat ze ook stiekem de wens hebben meer te zijn dan er zo aan ze te zien valt
en dit soort hoop heeft een positieve invloed.
ook wordt meestal t goede nagestreefd en de characters doen altijd hun best met t redden van de wereld en iedereen offert zich nogal eens op --> nobelheid

en de koelheidsfactor speelt gewoon een grote rol

ohja, hoever zijn ze nu bij yorkiddin?
want kheb gezien tot en met t punt dat Buu uit t ei gekomen was
en kwil t verder zien

ohja, ik klink hier misschien wat kinderachtig, maar ik voel me gewoon niet zo oud en denken aan de tijd dat ik van dat koele haar had, daar word ik gewoon weer erg energiek van
wat hyper

[Christiaan]

Ik merk bij mezelf een soort van 'rode lijn' als het op dit soort dingen aankomt. Ik houd van situaties die zich laten beschrijven als:

[A] vecht tegen [B]
[B] is veel te sterk voor [A]
[A] krijgt ineens hulp of vindt kracht in zichzelf
[A] verslaat [B]

Dragonball Z is eigenlijk een opeenvolging van dit proces. Het grappige is alleen dat sommige karakters die eerst karakter B waren nu ook vrienden zijn en dus bij de groep horen (voor kenners: Yamcha, Piccolo, Vegeta en later ook Buu).

Toch vind ik alles cool wat deze formule aanhoudt. Het is deze rode draad die, indien hij voorkomt (op welke manier dan ook), door mij als spannend, leuk en adrenaline-opwekkend ervaren wordt.

Hoe groter de krachtstoename van A of de hulp die hij of zij krijgt, hoe meer ik er een 'kick' van krijg (dit klinkt wel duf....). Zo vond in in The Matrix bijvoorbeeld het moment waarop Neo ineens boven zichzelf steeg erg vet gemaakt, maar ook bij films als Lord of the Rings (of eigenlijk de boeken) merkte ik steeds weer dat ik zat te hopen op onverwachte hulp. Zo is boek 3 in de serie een aaneenschakeling van 'hulp' die voor beide partijen komt opdagen. Maar iets als de Power Rangers, die op zich ook zo'n formule heeft, vond ik nooit echt leuk omdat het gewoon te kiddy was.

Ik breek er al een tijdje mijn hoofd over waarom ik dit dan eigenlijk leuk vindt en CP bijvoorbeeld niet.

Overigens valt over het verhaal van DBZ te twisten. Een pornofilm kijk je ook niet voor het verhaal, en DBZ ook niet echt. Bij DBZ moet het allemaal steeds groter, steeds sterker, steeds sneller en steeds bruter. Ook over de tekenstijl valt te twisten. Ik houd zelf wel van deze snelle tekenstijl. Je moet het ook wel in de context van de jaren 80 zien waarin het getekend is. Tegenwoordig zijn anime's veel en veel mooier (je ziet het al bij GT).

Wat ik overigens heel interessant vind is de opmerking van Yoozer dat de afstand tussen mij (bijvoorbeeld) en Goku (bijvoorbeeld) te groot is. Ik betwijfel dat ten zeerste. Het is geen wezenlijk fysiek mens, maar toch 'ken' ik hem wel. Datzelfde geldt ook voor andere series waar ik naar kijk - ik leef me helemaal in in de hoofdpersoon.

Is het misschien niet zo dat mensen die dit soort dingen leuk vinden zich beter kunnen inleven in de karakters en....(heel gevaarlijke doortrekking) ook in andere mensen?

Overigens moet je webicons aanzetten om mijn DBZ-rotator te zien.

[Bootje]

Het is voornamelijk een stukje actie en heldendom denk ik. In het echte leven hebben mensen geen verborgen krachten en kom je niet op verre planeten. Veel mensen hebben hier misschien wel behoefte aan.

Het is leuk (vind ik) om je met een superheld (of saiyan) te vergelijken. Net als wat Okyah met dat haren verf verhaal zegt. Je vergelijkt je ermee en wilt eigenlijk ook zo zijn.

En dan zit er in de serie de "wordt vervolgd" code. Als je iets leuk vind en het eindigd met "wordt vervolgd" dan wil je de volgende aflevering ook zien. Dat je dat niet hebt bij GTST betekend dat je met karakters uit die serie misschien geen overeenkomsten toont of wilt tonen. Je wilt toch veel liever een Held zijn en niet een of andere slet.

En jongens vinden de "vecht" actie in DBZ gaaf. Vechten, sterker worden, slechterikken en toch winnen op het eind. Dat zijn formules die al jaren jongens bezig houdt op verschillende vlakken. Je ziet dit ook in films, spelletjes en boeken.

Misschien is het iets psychisch, of een drang naar een held zijn of iets dergelijks. Ik denk dat het gewoon de avontuurlijke kant van je persoonlijkheid is. Bij sommige mensen overheerst deze meer en die houden van DBZ. Bij anderen overheerst de dagelijkse sleur, het statische (weet ff geen betere omschrijving) en die houden van de ellende in GTST. Zij hoeven geen held te zien of te zijn.

[egeltje]

Dit is altijd interessante materie.
Persoonlijk denk ik dat het te maken heeft met reflectie. Is het mogelijk om een beetje van jezelf (of van je ideaalbeeld) te herkennen in figuren uit de serie? Of de situaties in de serie reeel zijn of niet maakt daarbij niet uit, het gaat om de reactie op die situaties die aanspreken ("dat zou ik nou ook doen").
Wat dat betreft is er volgens mij ook geen verschil tussen series als DBZ en ATWT of GTST of TBATB of EE of ST. (For the record: ik vind de eerste vijf vreselijk, ST (NG) Rules! )

Bootje was me net voor...

[ Voor 0% gewijzigd door egeltje op 04-10-2002 16:54 . Reden: ingehaald... ]

[Christiaan]

egeltje schreef op 04 oktober 2002 @ 16:10:
Dit is altijd interessante materie.
Persoonlijk denk ik dat het te maken heeft met reflectie. Is het mogelijk om een beetje van jezelf (of van je ideaalbeeld) te herkennen in figuren uit de serie? Of de situaties in de serie reeel zijn of niet maakt daarbij niet uit, het gaat om de reactie op die situaties die aanspreken ("dat zou ik nou ook doen").
Wat dat betreft is er volgens mij ook geen verschil tussen series als DBZ en ATWT of GTST of TBATB of EE of ST. (For the record: ik vind de eerste vijf vreselijk, ST (NG) Rules! )

Bootje was me net voor...

Er is wel degelijk een concreet verschil. Het heeft allereerst een andere formule en ten tweede een andere doelgroep.

Ik denk niet dat de fascinatie voortkomt uit een soort 'dat zou ik ook doen' gevoel. Want ik zit niet in mijn stoel te denken 'hee ja, ik zou ook SSJ3 gaan om Majin Buu te verslaan'. Dat is het niet echt denk ik.

Ik ben benieuwd wat de psychologische reden is achter deze fascinatie. Helaas kom ik er niet helemaal uit.

[Troll verwijderd overigens]

[Okyah]

ChristiaanVerwijs schreef op 04 oktober 2002 @ 15:21:
"Hola, wat krijgen we nou?" denkt de helft van de W&L-ers spontaan. Het leek me tijd voor een lekker luchtig maar desalniettemin interessant topic.

Misschien hebben deze mensen een grotere fantasie in tegenstelling tot mensen die droog zeggen 'maar hoe kan iemand nu energie uit zijn hand schieten?' (die heb ik echt gehoord....)


Iemand enige constructieve ideeen? En kom niet met dat DBZ dikke phatte onzin is. Daar gaat het niet over.....

dat is echt droog van dat dat mensen zeggen dat er toch geen energie uit je hand kan schieten

he, even voor de duidelijkheid, ik had mn haar neit geverfd, maar gebleekt groot verschil, hoor

maar ik had echt de neiging om ook geluiden te gaan maken (nja, geluiden, je krijgt zin om te power-uppen ), kweet etni of jullie je der iets bij voor kunnen stellen, maar dat is ook wel iets geks, dat je door je uiterlijk te veranderen je anders gedraagt, maar dan ook inene heel anders.
ik bedoel, ik weet best dat ik geen SSJ ben (.......:) ) maar t geeft je inene vet veel energie als je gewoon denkt dat je een bit lijkt op een SSJ2, heel vaag.

maar t gekke is, t spreekt niet enkel jongens aan, ken ook wat meisjes die t kijken en die kijken t niet voor de vette powerups en battles (nja, de meeste vinden trunks wel koel, dattie freeza en king cold zo, hoppa, verslaat )

ohja, denk niet dat ik niet goed bij me hoofd ben ofzo

[Lord Daemon]

Op voorhand wil ik zeggen dat mijn DBZ ervaring zich beperkt tot een paar fragmenten, maar deze fragmenten en het concept doen mij ten sterkste vermoeden dat ik er helemaal niets aan vind. Laten we dan even gaan analyseren of ik wel of niet voldoe aan de door jou voorgestelde 'criteria' van een BDZ-fan. Juist in de criteria waar ik niet aan voldoe moet je het dus zoeken.

[nohtml]

ChristiaanVerwijs schreef op 04 oktober 2002 @ 15:21:
Maar goed. Wat is het hem toch in deze serie waarom het zoveel mensen aantrekt? Het valt me altijd op dat de mensen die de serie kijken vaak ook graag sci-fi kijken. Waarom? Misschien hebben deze mensen een grotere fantasie in tegenstelling tot mensen die droog zeggen 'maar hoe kan iemand nu energie uit zijn hand schieten?' (die heb ik echt gehoord....)

Als uitermate grote fantasy-fan kan ik mezelf niet rekenen tot degenen die te weinig fantasie hebben - daar kan het dus in mijn geval niet aan liggen.

Wat je niet bent, maar wel wilt zijn
Iedereen heeft ergens misschien de hoop dat er in hen een gigantische kracht schuilgaat. Misschien verwoordt Dragonball (met name DBZ) deze geheime wens. Het is eigenlijk hetzelfde antwoord dat we moeten geven op de vraag waarom zoveel mensen zo gek zijn van superhelden als Spiderman, The X-Men, etc.

Dit is volgens mij best iets wat meespeelt bij mijn positieve waardering van fantasy romans. Ik merk bij mezelf dat ik vaak nadenk over wat ik in zo'n situatie zou doen; en ook de neiging om eens een koele tovenaar te zijn is een roleplayer als mij natuurlijk niet vreemd. Echter, superhelden vind ik weinig boeiend, die doen mij echt niets. Het is een beetje moeilijk te zeggen waar dit aan ligt. Rand al'Thor in The Wheel of Time staat qua 'powers' toch zeker even ver van normale mensen af als een Spiderman of een Superman - misschien wel meer. Toch is hij geen superheld, en de anderen wel. Ik zou zo even snel niet weten hoe dit komt, maar misschien ligt hier wel een deel van het antwoord op de puzzel.

ChristiaanVerwijs schreef op 04 oktober 2002 @ 16:04:
Ik merk bij mezelf een soort van 'rode lijn' als het op dit soort dingen aankomt. Ik houd van situaties die zich laten beschrijven als:

[A] vecht tegen [B]
[B] is veel te sterk voor [A]
[A] krijgt ineens hulp of vindt kracht in zichzelf
[A] verslaat [B]

Ik houd persoonlijk heel erg van originaliteit in de verhalen die ik lees. A Song of Ice and Fire van George R.R. Martin vind ik echt fantastisch, onder andere omdat hij echt alle cliche's van het genre volledig weet te vernietigen. Heerlijk! Mijn plezier tijdens het lezen van fantasy komt dus niet alleen voort uit een verslaving aan een bepaald verhaalstramien. Maar wat niet te ontkennen valt is dat het door jou genoemde soort verhaal erg veel voor komt in fantasy, en ook erg leuk kan zijn - en ook in George R.R. Martin ontbreekt het niet. Gewone mensen die een groot succes boeken ondanks grote moeilijkheden is gewoon een prettig thema. Ook hier voel ik me niet principieel verschillend van de DBZ-fan.

Hoe groter de krachtstoename van A of de hulp die hij of zij krijgt, hoe meer ik er een 'kick' van krijg (dit klinkt wel duf....). Zo vond in in The Matrix bijvoorbeeld het moment waarop Neo ineens boven zichzelf steeg erg vet gemaakt, maar ook bij films als Lord of the Rings (of eigenlijk de boeken) merkte ik steeds weer dat ik zat te hopen op onverwachte hulp. Zo is boek 3 in de serie een aaneenschakeling van 'hulp' die voor beide partijen komt opdagen.

[Bedoel je deel 3, ipv boek 3? (LotR bestaat uit 6 boeken, verdeeld over 3 delen.) Er moet wel gezegd worden dat de uiteindelijke vernietiging van de ring niet aan jowu stramien voldoet, en dat ook het einde van het epos niet van de genoemde vorm is.

Overigens valt over het verhaal van DBZ te twisten. Een pornofilm kijk je ook niet voor het verhaal, en DBZ ook niet echt.

Mijn uitermate geringe ervaring met het kijken van pornofilms heeft me doen concluderen dat ze dan ook buitengewoon saai zijn. Doe me dan maar DBZ, denk ik zo. Persoonlijk vind ik een goed verhaal wel een zeer belangrijk onderdeel. Wellicht dat we hier een belangrijke reden hebben gevonden voor onze verschillende appreciatie van DBZ.

Is het misschien niet zo dat mensen die dit soort dingen leuk vinden zich beter kunnen inleven in de karakters en....(heel gevaarlijke doortrekking) ook in andere mensen?

Vreemd genoeg ben ik niet van mening dat iemand die DBZ leuk vindt betere inlevingsvermogens heeft dan iemand die mainstream literatuur leest, om maar eens iets te noemen.

Wellicht dat het ook gewoon iets met stijl te maken heeft.

[egeltje]

ChristiaanVerwijs schreef op 04 oktober 2002 @ 17:04:
[...]
Er is wel degelijk een concreet verschil. Het heeft allereerst een andere formule en ten tweede een andere doelgroep.

Is dat echt zo? Ik bedoel, tuurlijk is de doelgroep anders. En de omgeving. En de karakters. Waar het mij om gaat is het gevoel van herkenning en vereenzelviging (op wat voor niveau dan ook) met de serie.

Dat je niet fysiek op het puntje van je stoel zit te roepen dat ie naar ssj3 moet gaan om Majin Buu te verslaan kan ik begrijpen. (Wat ssj3 dan ook moge zijn.) Het gaat om het onderbewust goedkeuren van de actie. Jij zou het waarschijnlijk ook zo hebben gedaan.

Het gaat daarbij ook niet om of het de daadwerkelijke jij is die dat zou doen of een jij zoals je jezelf graag zou zien.
Kijk eens naar Dallas of As The World Turns. Bakken met geld gaan daar in de serie om. Toch kijkt/keek iedereen. Waarom? Omdat er altijd wel iemand was met wie je je kon identificeren en iedereed droomt er wel eens van om lekker onbezorgd over geld te kunnen doen. Vervang dat geld eens voor macht? Zoveel verschil zit daar niet tussen en het komt weer wat dichter bij DBZ.

[ Voor 0% gewijzigd door egeltje op 04-10-2002 21:50 . Reden: laat ook maar... ]

[Master_Egg]

volgens mij is het zo verslavend omdat er steeds hele goede momenten in zitten... Er wordt een spanning opgebouwd... hierin speelt de muziek een erg grote rol en dan daarna die power-ups dan erg cool zijn.
Voor de rest zit er humor in, zijn de stemmen erg goed. (btw. niet die van yor kidin want die suckt... maar de amerikaanse versie). Ik merk ook dat ik niet graag kijk naar de yor kidin versie, de stemmen en de muziek zijn zo k*t. Wat betreft de humor die kan ook erg grappig zijn, vooral vegeta die is zo ontzettend droog.

Kortom de muziek en de stemmen doen het 'm

[Anoniem: 66987]

(ik heb zelf een erge afkeer tegen dragonball Z) maar dat terzijde...ik denk zelf dat het succes van Dragonball Z ligt in ons eigen onbewustzijn..wie wil er nou niet kunnen vliegen en met een heel klein beetje meditatie ongekende krachten in zichzelf op kunnen roepen...en dan zijn de personages in Dragonball Z ook nog eens zo neergezet dat je je er heel bij in kan leven, aangezien wij zelf niet kunnen vliegen denk ik dat menzen graag dragonball Z kijken om tog een beetje het gevoel te krijgen dat ze die krachten wel hebben, ook is het leuk (voor sommigen dan)om de personages na te gaan doen op het schoolplein..kijk maar naar de film Matilda van Roald Dahl, alle succes van de film is tog de wil van de menzen om die krachten te hebben..niet?

[Anoniem: 66883]

Dbz is de enige serie waar ik echt aan verslaafd ben. Ik zou ook echt heel graag willen dat hetgene wat in de serie gebeurd in het echt ook zou kunnen en beeld me dat ook vaak genoeg in je moest eens weten hoevaak ik "Kamehameha!!! geschreewd heb

Het adrealine kick gevoel waar ChristiaanVerwijs het over had komt me erg bekend voor, vooral het stukje in movie 5 (coolers revenge dacht ik dat ie heette). Op het punt dat cooler veel sterker is dan Goku en Goku zelf half dood op de grond ligt. Cooler schreewt dan nog hoe goed en machtig hij is en dan valt er een vogeltje dood naast goku neer. Daarna veranderd Goku in ssj en is hij cooler de baas. Het volgt precies de lijn waar ChristiaanVerwijs het over had maar het blijft cool voor me, zo'n stuk kan ik echt 10 keer terug spoelen om het te kijken en steeds krijg ik dezelfde kick weer terug.

Ik denk dat vele redenen samen zorgen dat DBZ zo'n succes is. Veel mensen, waaronder ik, kijken er naar omdat ze graag zouden willen dat het echt zo zou kunnen. Daarbij komt dat je in al die episodes de karakters goed heb leren kennen en echt met ze mee kan leven. En wat hier ook weer de truc is, gewoon op een spannend moment de episode af laten lopen zodat je genoodzaakt bent de volgende keer weer te kijken. Denk dat dat voor mij de belangrijkste elementen zijn.

[Greetzel]

Misschien is dat gewoon de hele bron van fascinatie van deze serie: ik kan vliegen...
ik kan vechten... In oude chineze verhalen wordt gesproken over soldaten/ monniken die hun lichaam zo beheersten, dat ze echt konden 'leviteren' (=vliegen)

Ik weet wel dat ik het graag zou willen. Helaas ben ik met m'n 83,6 kg bijna 8 kg boven m'n normale gewicht (voor mij best een ramp) en heb ik ook de leeftijd niet meer om me in vechtsporten te bekwamen. ( ik geloof in 'practice what you preach', en vind dus ook dat als ik veel vechtsportfilms/ -tekenfilms kijk, ik er iets mee moet doen.)

Wat ik erg cool vind aan DBZ, is de enorme zelfbeheersing die o.a. Goku, en Gohan (in eindgevecht tegen Cell, geestelijk bijgestaan door Goku) aan de dag leggen. Als ik zo'n m*thf*cka tegen zou komen, had ie me a. m'n kop afgeslagen, en b. was mijn moordlust dermate gestegen dat ie m'n kop had afgeslagen (rood waas voor m'n ogen=> stprm op 'm af -> mijn kop eraf want ik zie niet meer wat ik doe... :-) )

Daarbij is DBZ best verslavend, zogauw je door het tempo heenbijt (eerste serie ging slowwww.... ) pakt het je toch. Waarom? zie eerste alinea, + de aktie. Er wordt zo bruut gevochten.... (helaas kijk ik alleen Yorin op zondag ochtend, verder geen tijd. Waar is de Amerikaanse serie te volgen?)

Laatste argument waarom 't zo boeit: 't is Japans/ Chinees, anime/ manga, whatever: ik kende het tot voor 3 jaar nog niet, ben blij weer eens iets nieuws te zien. (Tom en Jerry raakte uitgekouwd, en Fox8 herhaalde alleen dezelfde series van Spiderman. Van de X-mannen zijn helaas te weinig series uitgezonden in Nederland
'

[Anoniem: 50859]

Even aan het begin: Ik ben een groot anime fan.

Het succes zit hem simpel weg in de het makelijk te volgenen verhaal (ik zeg niet slecht want dat is het toch zeket niet). Ook zitten er nog leuke aktie in die fanatasie vol is. Je weet dat de goede het gaat winnen zonder dat hij het makelijk heeft. De serie heeft ook een soort konstante herhaling die niet op elkaar lijkt.
En Natuurlijk Anime roelt

[Christiaan]

Leuk dat er zoveel verschillende reacties komen! Ik bemerk alleen 1 trend: of je vindt het fantastisch, of je vindt het niks. Het lijkt erop dat er maar weinigen zijn die het wel aardig vinden, maar verder ook niet.

Misschien even voor LD; ik speel Warhammer en heb ook lang Magic gespeeld (toen het nog niet zo commercieel was als nu - 6 jaar geleden ofzo). Bovendien ben ik helemaal gek van role-playing en alles wat de fantasie maar enigszins uitdaagd.

Ik zeg dan ook niet dat een bepaalde verhaalstramien altijd nodig is om voor mij boeiend te zijn. Helemaal niet - maar het is wel een bepaalde rode draad die ik altijd erg cool vind. Misschien hebben mensen ooit Babylon 5 gekeken. Ik geloof niet dat ik ooit meer op het puntje van mijn stoel hebben gezeten toen de Vorlons ineens ingrepen in het conflict en een kleine Shadow fleet aan flarden schoot. Hetzelfde gold voor ID4 waar ik bijna hardop 'yes!' riep toen ze eindelijk door de schilden van die schotels heen schoten. Deze verhalen hebben allemaal eenzelfde opzet, en ik ervaar dat als kick-opwekkend.

Ik vraag me af waarom....

[JaWa]

met alleen de first post gelezen te hebben jaa.. ik begin (maar vooral mn ogen) nu echt moe te worden.

Ten eerste ik ben niet echt een die hard fan... die alles en iedereen en elke aflevering volg.
Maar toen ik de 1ste theorie las... herkende ik mezelf erwel in..
Jep dus toch heeeeel stiekum een beetje de hoop dat er zo een mega kracht in me schuil gaat... eigenlijk dat er in een ieder zo een kracht zit...
Mijn favo is dus ook Vegeta met een mega woede uitbarsting....

De 2e theorie.. neuh denk et niet iedereen weet dat het honderden afleveringen lang doet en eingelijk altijd om hetzelfde draait... bad guy is sterker, trainen, verslaan, volgende bad guy etc..

In mijn geval dus is het hetzelfde om naar het liedje van linkin park: 'Crawling in my skin' te luisteren...
To unleash the anger ofzo..

Btw... de video clips op kazaa van DBZ zijn echt om van te genieten.

[Thijsch]

dat van die andrenaline klopt. een van de mooiste stukken vind ik toen Goku tegen freeza moest vechten en hij verloor, hij maakte toen een spirit bomb (een beetje energie van alles in het universum samen) en gooide die op freeza. toen waren ze blij dat ie dood was. Maar hij bleek nog niet dood te zijn. freeza vermoordde Goku's beste vriend en toen werd Goku zo boos dat ie in een SSJ veranderde
heel spannend stuk. Er zit alleen per aflevering weinig actie en veel gelul

ik heb ook een tijd lang naar de amerikaanse dbz gekeken.

[Anoniem: 27784]

Ik ben geen kenner, maar Anime spreekt me wel aan. Alleen DBZ niet. Oa omdat het verhaal niet verder gaat dan "er is een erg sterke vijand, en de good guys overwinnen uiteindelijk toch".
Ik heb me door kenners laten vertellen dat DBZ eigenlijk geen echte anime is.

[Anoniem: 7379]

Dragonball Z zit wat spanningsopbouw betreft meesterlijk in elkaar. Als er net een nieuwe saga begint dan zijn de eerste afleveringen meestal niet zo leuk, maar door de zeer geleidelijke spanningsopbouw worden ze steeds iets leuker. Uiteindelijk komt al die opgebouwde spanning vrij in de laatste paar afleveringen, en dat geeft een enorme kick. Ik denk dat dit het succes verklaart van de serie.

Waarom sommige mensen er niet van houden en sommige mensen wel ik is denk ik niet te verklaren. De een houdt van spruitjes en de ander niet, tja waar dat aan ligt... Zoiets zit denk ik te diep om te verklaren.

[Wildfire]

Ik moet voornamelijk van de afleveringen-lange gevechten... dat is toch gewoon niet leuk meer??

--edit--
En waarom moet ik ? Nou, ik -en vele anderen met mij neem ik aan- ben van mening dat gevechten kort maar krachtig moeten zijn. Twintig minuten lang vechten en dan opeens "voor het vervolg, kijk naar de volgende aflevering" en dan gaan ze nog eens een tijd matten.... dat is gewoon irritant vind ik
--edit--

[ Voor 0% gewijzigd door Wildfire op 05-10-2002 22:57 . Reden: Aangepast nav opmerking ChristiaanVerwijs ]

[Christiaan]

Wildfire schreef op 05 oktober 2002 @ 18:25:
Ik moet voornamelijk van de afleveringen-lange gevechten... dat is toch gewoon niet leuk meer??

Als je niks zinvols toe te voegen hebt, doe dat dan ook maar niet.... Verdedig tenminste waarom je dit dan vindt - want nu is het echt een zinloze post.

[Anoniem: 19137]

Ik vind het alleen vaag dat het al 20 jaar geleden in Japan net zo inpact had als hier nu, maar (vooral jammer) dat het zolang heeft geduurt voordat het hier uitgezonden is.

[Anoniem: 7379]

Nou, ik -en vele anderen met mij neem ik aan- ben van mening dat gevechten kort maar krachtig moeten zijn. Twintig minuten lang vechten en dan opeens "voor het vervolg, kijk naar de volgende aflevering" en dan gaan ze nog eens een tijd matten... dat is gewoon irritant vind ik

Nee, nee, nee, je mist nu juist datgene dat DBZ zo succesvol maakt. Als er geen cliffhangers in de serie zouden zitten, dan zou de hele serie een stuk minder leuk zijn. Op jouw manier bouw je geen spanning op, en dat is nu juist hetgene dat DBZ (naar mijn idee) zo succesvol maakt.

[Neejoh]

Persoonlijk vind ik DBZ helemaal niets. In mijn ogen is het zo overdreven aggressief dat het gewoon niet goed is (vooral voor basisschool-kinders). Als er in de serie een postbode 2min te laat is, wordt er geschreeuwd en gestampt alsof de wereld er om vergaat. In mijn ogen wordt dit zo overdreven gedaan, dat het je echt (na elke dag kijken) erg aggressief kan krijgen.

Waar ik het wel mee eens bent, is je argument dat iedereen wel meer wil zijn/kunnen -in de zin van hero that is-. Superhelden met extra krachten zijn altijd al enorm in trek geweest, maar IMO valt DBZ daar zéker niet onder.

Verder heb ik het idee dat het vaak nogal jonge pubers zijn die het kijken, en gedrag vertonen OM STEEDS ZO TE TIKKEN!!!!! Terwijl het vaak HELEMAAL niet nodig is, maar ze het TOCH doen. Zwaar irri. Ik weet ook wel, dit zal maar een klein groepje doen. Maar toch valt me het gewoon op (is dit rage ofzo? IRC, ICQ en overal kom je het tegen).

Vaak heb ik het idee dat de gemiddelde leeftijd van de DBZ kijker rond het 12e jaar zit.

[Christiaan]

Neejoh schreef op 05 oktober 2002 @ 21:12:
Persoonlijk vind ik DBZ helemaal niets. In mijn ogen is het zo overdreven aggressief dat het gewoon niet goed is (vooral voor basisschool-kinders). Als er in de serie een postbode 2min te laat is, wordt er geschreeuwd en gestampt alsof de wereld er om vergaat. In mijn ogen wordt dit zo overdreven gedaan, dat het je echt (na elke dag kijken) erg aggressief kan krijgen.

Waar ik het wel mee eens bent, is je argument dat iedereen wel meer wil zijn/kunnen -in de zin van hero that is-. Superhelden met extra krachten zijn altijd al enorm in trek geweest, maar IMO valt DBZ daar zéker niet onder.

Verder heb ik het idee dat het vaak nogal jonge pubers zijn die het kijken, en gedrag vertonen OM STEEDS ZO TE TIKKEN!!!!! Terwijl het vaak HELEMAAL niet nodig is, maar ze het TOCH doen. Zwaar irri. Ik weet ook wel, dit zal maar een klein groepje doen. Maar toch valt me het gewoon op (is dit rage ofzo? IRC, ICQ en overal kom je het tegen).

Vaak heb ik het idee dat de gemiddelde leeftijd van de DBZ kijker rond het 12e jaar zit.

Ik ken nogal wat mensen die boven de 20 zijn en fervent kijker zijn. Dus dat statement klopt echt niet Ik mis overigens de beargumentatie voor je mening.

[Okyah]

Lord Daemon schreef op 04 oktober 2002 @ 20:42:

[...]
Ik houd persoonlijk heel erg van originaliteit in de verhalen die ik lees. A Song of Ice and Fire van George R.R. Martin vind ik echt fantastisch, onder andere omdat hij echt alle cliche's van het genre volledig weet te vernietigen. Heerlijk! Mijn plezier tijdens het lezen van fantasy komt dus niet alleen voort uit een verslaving aan een bepaald verhaalstramien. Maar wat niet te ontkennen valt is dat het door jou genoemde soort verhaal erg veel voor komt in fantasy, en ook erg leuk kan zijn - en ook in George R.R. Martin ontbreekt het niet. Gewone mensen die een groot succes boeken ondanks grote moeilijkheden is gewoon een prettig thema. Ook hier voel ik me niet principieel verschillend van de DBZ-fan.

.

Ja, koele serie is t, maar veel politieker zegmaar ingesteld dan WoT ofzo.
ook is er in t eerste boek nog weinig sprake van fantasy dingen --> eerder een soort historische/politieke roman toch erg koel.

nja, cliches wegwerken vind ik neitecht dat ie doet.
zn schrijfstijl is afentoe wel zo standaard fantasy, af en toe TE overdreven( zo van "ze hoorde t zo hard regenen (op t kasteel dus, he) dat ze dacht dat t kasteel instortte" zoiets dus, een bit leip, hoor, maar wel leuk om te lezen --> hoort er gewoon bij

maar ik vind t over een algemeen een heel goede serie en ik wacht met smart op t volgende deel (der gaan wel veel mensen dood zeg, dude! )

maarja, ik houd dus ook van dit, maar ik vind DBZ ook vet
tja....

[Christiaan]

Misschien heb ik wel een andere theorie.

Veel mensen zijn onzeker. Ik denk dat veel van hen ergens hopen dat ze dat ooit doorbreken en zichzelf overstijgen. De zogenaamde psychologische 'zelfverwezenlijking'. In Dragonball Z gebeurt zoiets constant. In een andere theorie gaf ik aan dat het misschien de onderbewuste wens is om fysiek veel sterker te worden, maar het lijkt me dus eerder een geestelijke 'power-up'. Ik geloof niet dat mensen zo 'dom' zijn dat ze werkelijk hopen op een fysieke krachttoename.

Als je geestelijk sterker wordt, dan overwin je in principe jezelf. Is een interesse in DBZ niet een onderbewuste wens om jezelf op geestelijke niveau te overstijgen?

[Unicron]

Ik ben 22 jaar en ook sinds een klein jaartje groot fan van DBZ.

Ik kijk ook de funi(= amerikaanse) versies omdat deze echt stukken beter zijn

DBZ geeft inderdaad enorme kick, vooral bij de echt spannende afleveringen. Deze kick merk ik vooral bij de funi versies, bij de ocean(= europese) is het een stuk minder. Neem bijvoorbeeld de aflevering save the world. Bij de Amerikaanse versie zat ik echt op het puntje van me stoel, bij de europese was dit een stuk minder.

Het interesseert mij vooral omdat ik mezelf er wel een beetje in herken. Ik heb ook een grote wilskracht om sommige dingen te willen bereiken en dat zie ik terug in de serie. En het is natuurlijk ook gewoon erg vet om naar te kijken, vind ik dan persoonlijk

[Mastermind]

Misschien hebben wij deze superkrachten heel vroeger inderdaad gehad.
Ik droomde nog voor Dragonball Z er was al dat ik gewoon kan vliegen en inderdaad met je hand kan schieten, en telekinetische dingen kan doen.
Maarja dromen zijn bedrog, maar ik vraag me toch af hoe ik daar ooit bij kom.
Ik vind veel anime echt gaaf, gewoon een gave wereld die je misschien herinnert aan lang vervlogen tijden, de voortijden waarin megalieten en andere constructies door geesteskracht gebouwd konden worden.

[Sailorman]

Neejoh schreef op 05 oktober 2002 @ 21:12:
Verder heb ik het idee dat het vaak nogal jonge pubers zijn die het kijken, en gedrag vertonen (...) Vaak heb ik het idee dat de gemiddelde leeftijd van de DBZ kijker rond het 12e jaar zit.

Een kennis van mij is 23 of 24 ofzo en die gaat totaal op in de serie. Als hij voor de tv zit om Dragonball Z te kijken mag je hem absoluut niet storen. Ik vind de serie zelf helemaal niets (ook al ben ik sci-fi fan en heb ik een groot inlevingsvermogen). Dit kan ik niet echt onderbouwen. Het boeit me gewoon niet. Maar om te zeggen dat het alleen maar pubers zijn die er naar kijken snijdt imho geen hout.

[18327]

Ik kijk 't voornamelijk omdat de combinatie van gevechten en verhaal mij intrigeert. Daarnaast vind ik 't tof dat het volledig fantasy is behalve de omgeving. Dat vind ik een interessante mix. En daarnaast is eht ook zelfverheerlijking: ik heb het gevoel dat ik de hele wereld aankan, als ik maar mijn doelen probeer te behalen.

[SuperRembo]

ChristiaanVerwijs schreef op 04 oktober 2002 @ 16:04:
Ik merk bij mezelf een soort van 'rode lijn' als het op dit soort dingen aankomt. Ik houd van situaties die zich laten beschrijven als:

[A] vecht tegen [B]
[B] is veel te sterk voor [A]
[A] krijgt ineens hulp of vindt kracht in zichzelf
[A] verslaat [B]

Dus je houd van voorspelbare verhalen? Vreemd. Als het nou originele verhalen zouden zijn, misschien dat ik dan nog over de lelijke tekeningen en irritante stemmen heen zou komen. Samengevat, DBZ is niks voor mij.

[Christiaan]

SuperRembo schreef op 06 oktober 2002 @ 22:12:
Dus je houd van voorspelbare verhalen? Vreemd. Als het nou originele verhalen zouden zijn, misschien dat ik dan nog over de lelijke tekeningen en irritante stemmen heen zou komen. Samengevat, DBZ is niks voor mij.

Dat heb ik niet gezegd. Ik merk alleen dat het me bij DBZ wel bevalt. Voor de rest heb ik een heel diverse smaak wat verhaal betreft. Maar moet je dan altijd iets kijken wat geen origineel verhaal heeft. Ik vind dat net zo duf als mensen die zeggen dat ze geen muziek van een bepaalde groep luisteren omdat ze 'te mainstream' vinden. DBZ is gewoon lekker even een lekkere 'hersenen-uit' serie.

[zerok]

Ik denk dat het een combinatie is van verschillende dingen.
Je kunnen identificeren met de spelers, een goede verhaal lijn die door door de hele serie loopt maar die toch afwisselend en spannend. Ik zelf vond daarom babylon 5 goed een groot verhaal lijn met leuke wisselingen en geloofwaardige spelers.
De reden dat ik DB* niet leuk vind is dat ik me niks bij de hoofdrol spelers kan voorstellen.
Ik denk dat het voor iedereen anders is welke hoofdrol spelers en welk (soort)verhaal ze leuk vinden en wat ze dus kijken

[Duck-Twacy]

Ah, in eerste instantie (een jaar geleden schat ik) vond ik DBZ nix. Al die herhalingen (als het toevallig weer eens over het beeld schoof). Vanaf de Freeza saga ben ik er toch wat beter naar gaan kijken en vind dat nog steeds een ijzersterke deel van de serie. Daarna is het verder voortborduren op hetzelfde thema (eigenlijk een karikatuur vanzichzelf).

Het ijzersterke van de Freeza saga vond ik de spanning opbouw. Daar waren de schrijvers van de serie meester in (hoewel het wel enigzins voorspelbaar was, wisten ze het tocht net iedere keer weer meer te rekken terwijl je toch geboeid bleef, heel knap gedaan). Verder ach; het klassieke thema van het goed (Goku) tegen het kwaad (Freeza, Cell, Babibu of what ever) is al zo vaak gebruikt. Het is gewoon makkelijke ontspanning.

[Anoniem: 24181]

zelf vind ik DBZ ook ontzettend leuk. Volgens mij heeft het niks met fantasie-vermogen te maken maar met hoe je fantasie in elkaar zit. Ik vind het prachtig hoe ze met kleine teken en film effecten grote sweer effecten kunnen creeren en of planneten tekenen.
De serie is zoals eerder gezegd een-en-all clifhanger. Het gaat bij deze serie ook niet meer wat er gaat gebeuren maar hoe en wanneer(!).

[_Thanatos_]

Hetzelfde effect krijg je met de series/films van Slayers. Een jong meisje van een jaar of 15 met de naam Lina Inverse, die door het leven gaat als een krachtige tovenaares. Allerlei baddies verslaat en vrienden maakt. Ook hier als ze de eindbaas Shabranigdo of Darkstar verlsaat, krijg je toch zo'n adrenalinestoot van binnen.

Ook de serie Scryed, die gaat over een jongen die, onder anderen, een "Alter user" is. Een kracht waarmee materie vanuit het niets opgeroepen kan worden. Typische dingen die gesummoned worden zijn wapens, robots of upgrades voor jezelf in een gevechtssituatie. Als hij uiteindelijk z'n eigen Alter weet te upgraden met een mystieke nieuwe vormgeving kan hij z'n rivaal verslaan. Weer die adrenalinestoot.

Ik denk dat heel veel anime's dat hebben, en niet alleen anime's. Ook andere series en films die voor een bijstaander vaag of oninteressant lijken, kunnen, als je ze volgt, een geweldige stoot adrenaline krijgen en je naderhand het gevoel geven dat je zoiets zelf ook kan.

Nu ff over DBZ: Ik heb ook alle afleveringen van DBZ en DBGT al gezien en op een gegeven moment stond ik in m'n kamer ook de Kamehameha wave en de Spirit bomb (Genki Dama) te oefenen. Ook Kaio-ken bleef bij mij niet uit. Wel vermoeiend
De adrenaline was natuurlijk het hoogst bij dingen als de fusion van SSJ4 Goku en SSJ4 Vegeta (Vegeta+Kakarotto=Vegetto), of die keer dat Goku een Spirit bomb maakte met de levenskracht van het gehele universum om Evil Shenron te verslaan.

[Anoniem: 55089]

Zelf heb ik 2 vrienden van 20 en 21 die graag die dbz series volgen. Zelf snap ik idd niet hoe en waarom het nou zo leuk is. Ik heb het geprobeerd leuk te vinden maar ik faalde.

Misschien als je je graag identificeert met de karakters en omgevingen etc. kan ik het begrijpen. Zelf vind ik mij al een superheld en zie dan ook geen drang om mijzelf te vergelijken met deze karakters, het enige wat dan nog rest in de serie zijn 2 figuren die een kwartier lang in de lucht hangen en de amandelen uit hun keel lopen te schreeuwen wat voor mij rede genoeg is god te bedanken voor de afstandsbediening. ~zap~

[Anoniem: 51803]

Ik ben 18 en ook fan van DB (vooral DBZ) toen ik het de eerste paar keer op cartoon network keek was het uit pure verveling, maar toen ik de karakters (indertijd goku+Z fighters tegen vegeta) beter leerde kennen ging ik het steeds euker vinden en ben er echt zo verslaafd aan geraakt dat ik er op school alweer naar uitkeek om die middag te zien hoe het verder zou gaan met de DBZ. Normaal kijk in nooit series, maar dbz is echt verslavend

Waar het vooral om gaat zijn de adrenalinestoten als er op een goed getimed moment iets gebeurt met een vechter waardoor die sterker wordt, de humor tussendoor en de reactie van personen op elkaar (bijvoorbeeld de constante arrogantie van Vegeta en hij MOET Kakarot een keer verslaan, en de naiviteit van Goku). Het leukste gedeelte vond ik dat Cell Gohan net iets te ver pushte en hij SSJ2 werd, was echt supervet.

edit:
er stond in deze post een opmerking die kan leiden tot het illegaal downloaden van muziek. De opmerking betrof muziek van Disturbed en waar die te vinden is. Mijn advies; koop de oude CD in de winkel (The Sickness - echt heel goed!!!) en de nieuwe CD Believe

[ Voor 0% gewijzigd door Christiaan op 07-10-2002 19:44 ]

[Anoniem: 33687]

Ik (19) hou van Anime en SF omdat het simpelweg 'voer' voor mijn fantasie is, het doet er voor mij niet toe of het een goed verhaal heeft zolang het maar mooi gemaakt is want het verhaal kan ik er zelf bij verzinnen.

Een leuk voorbeeld is de film Starwars-atack of the Clones:
Ik wist dat de film een matig verhaal had maar ik ging er alleen heen vanwege die paar super gevecht scenes (Als de Clones en Droids elkaar gaan slopen)..wauw
Het zelfde geld voor DBZ, ik erger me soms aan de voorspelbaarheid van het verhaal en de cliche's maar dat is helemaal niet belangrijk, die indrukwekkende powerup scenes en de knokkerij beelden zijn eehm 'lekker' Wet erg leuk is is om al die beelden te 'mixen', DBZ en Star trek anyone? (de Q dus) of Starwars, DBZ en de film Event Horizon etc etc.

Ik ga me niet bezighouden met al die karakters omdat ik dood kan ergeren aan de manier hoe ze hun problemen oplossen (ik zou het anders doen etc)..het is welliswaar nep, maar toch..het gaat om het gevoel.
Wel leuk btw, kent iemand die serie van een groepje mensen die als eerst een planeet bewoonbaar moesten maken? ik heb me zo geergerd aan de manier waarop ze dat deden dat nooit meer naar die serie heb gekeken ..wat een bende idioten zeg...dit is waarschijnlijk dezelfde reden waarom ik soaps verafschuw.

[Sassie]

* Sassie is 22 en ik ben ook een DBZ gek (en ik ken ook nog wel meer 20+ mensen)...
Waarom ik het kijk? Omdat ik het leuk vind!
Waarom ik het leuk vind? Da's is lastig te verwoorden eigenlijk.

Tja op een dag (in mijn geval ergens in september 2000) zie je het op televisie in een verloren moment. Je gaat het zitten kijken en je bent verkocht en wil weten hoe het verder gaat. Het is zoals Christiaan Verwijs al zei ook een "hersens-op-nul-serie" (je moet er ook niet over na gaan denken, want dan klopt er geen zak meer van ) even ontvluchten uit de dagelijkse werkelijkheid.

Bepalende elementen zijn denk ik toch wel de ontwikkeling van de personen en het feit dat er altijd wel een is die je aanspreekt, verder zijn de tech-elementen ook wel geinig (Capsule Corp ) en natuurlijk het feit dat ze 'bovenatuurlijke' krachten hebben telt hard mee.

Tja en het rare is dat ik soaps ed niks vind.

<sup>De laatste tijd volg ik het niet meer zo intensief, heb het een tijd via intrnet gekeken, maar op een ggeven moment had ik de 'vertalingen' naar het engels bijgehaald en moest ik telkens een paar maanden wachten voor wat nieuwe episodes (ze zijn nog steeds niet klaar trouwens) en daar had ik geen zin meer in.
De episodes die ze nu op tv uitzenden ken ik al en dus volg ik dat ook niet zo intensief.

Overigens is mijn icoon ook op DBZ gebaseerd.
Sterker gezegd het is een stukje uit een natekening van mij van Gohan SSJ.</sup>

[unclero]

Ik ben 20 en ik kwam op me 17e met DB in aanraking in Indonesie..
En ik volg DBZ hier nog dagelijks... Maar ik ben ook diehard anime-fan. Ik tape ook Cardcaptor Sakura en Sailor Moon 's ochtends op YorKiddin. Maar DBZ ga ik toch wel even voor zitten.

Ik vind het met name leuk omdat er wat afwisseling is... tenminste, nu met de WT en de Buu saga. Met Cell & co heb ik maanden niet gekeken.
Basically kwam het erop neer dat ik DBZ ging kijken (dat was in 2000 dacht ik) omdat ik een beetje was uitgekeken op Pokemon, wat toendertijd de enige anime was op de Nederlandse TV. En afwisseling van anime doet kijken.
En opeens bleken enkele huisgenoten ook verslaafd (dan ga je samen kijken). En toen waren vrienden dat opeens ook geworden.

Staat me trouwens nog bij toen ik naar een bruiloftsfeest van 1 van mijn vrienden ging, 1 van mijn vrienden voor het eerst een tulband droeg (toendertijd werden die nog niet echt gedragen), die een beetje leek op die van Piccolo. Iemand zei toen van: Hey, Piccolo!
Ja, het duurde even voor wij allen van het lachen bekomen waren.

Ik zou graag nog iets zeggen van psychologische bla, maar de US versie die we hier te zien krijgen is daar een beetje te vervormd voor. Basically was DBZ is iets ongekends in Nederland. Snelle actie, stevige animatie. En een onmeetbaar verhaal (ja, dat was lang geleden). Daarnaast was het ook zo dat in de Aziatische cinema de personages en hun emoties belangrijker zijn dan het verhaal zelf. In die zin, zou ik geneigd zijn te vermoeden, dat, hoezeer de US-versie ook is vervormd, mensen toch op de een of andere manier geraakt zijn door deze vernieuwende serie.

[Anoniem: 46622]

[Ik ben geen kenner, maar Anime spreekt me wel aan. Alleen DBZ niet. Oa omdat het verhaal niet verder gaat dan "er is een erg sterke vijand, en de good guys overwinnen uiteindelijk toch".
Ik heb me door kenners laten vertellen dat DBZ eigenlijk geen echte anime is.

Ik denk dat kinderen en ook een heleboel volwassenen (jongeren) het daarom wel aanspreekt. Het gaat er juist om dat het Kwaad altijd verslagen wordt.

[BitByter]

Anoniem: 66883 schreef op 04 oktober 2002 @ 22:50:
Dbz is de enige serie waar ik echt aan verslaafd ben. Ik zou ook echt heel graag willen dat hetgene wat in de serie gebeurd in het echt ook zou kunnen en beeld me dat ook vaak genoeg in je moest eens weten hoevaak ik "Kamehameha!!! geschreewd heb

Het adrealine kick gevoel waar ChristiaanVerwijs het over had komt me erg bekend voor, vooral het stukje in movie 5 (coolers revenge dacht ik dat ie heette). Op het punt dat cooler veel sterker is dan Goku en Goku zelf half dood op de grond ligt. Cooler schreewt dan nog hoe goed en machtig hij is en dan valt er een vogeltje dood naast goku neer. Daarna veranderd Goku in ssj en is hij cooler de baas. Het volgt precies de lijn waar ChristiaanVerwijs het over had maar het blijft cool voor me, zo'n stuk kan ik echt 10 keer terug spoelen om het te kijken en steeds krijg ik dezelfde kick weer terug.

Ik denk dat vele redenen samen zorgen dat DBZ zo'n succes is. Veel mensen, waaronder ik, kijken er naar omdat ze graag zouden willen dat het echt zo zou kunnen. Daarbij komt dat je in al die episodes de karakters goed heb leren kennen en echt met ze mee kan leven. En wat hier ook weer de truc is, gewoon op een spannend moment de episode af laten lopen zodat je genoodzaakt bent de volgende keer weer te kijken. Denk dat dat voor mij de belangrijkste elementen zijn.

inderdaad, die film van cooler ja, dan krijg ik idd ook die kick
ik betrap mezelf er zelfs op, dat ik soms tijdens transformaties kippenvel krijg
vooral die van gohan in episode 3,

hij is een klein mennekke, hij wordt vastgehouden door radditz, in een saiyan ruimteschip. zijn verborgen kracht komt naar boven, en crusht dat ruimteschip en springt eruit, hij powerd up, en roept "leave my daddy alone" als je dan die sound hoord en die graphics ziet, krijg ik kippenvel, elke keer weer

en inderdaad, dat stukje wat jij noemt met cooler heb ik ook al 100x gezien ofzo, het is gewoon zo perfect, die muziek erbij, past precies, hij transformeert *zucht* wat vet gewoon

[Anoniem: 64373]

Ik denk dat het komt omdat het toch komt door de manier van tekenen
Manga is altijd zoveel meer overdreven en emotioneler gemaakt, waardoor je gewoon helemaal wordt meegesleurd in het verhaal.
Elk persoon in de serie heeft ook bepaalde trekjes of coole vechtstijlen dus das ook cool. Al die kleine dingen maken de serie boeiend. Ook het feit dat ze vechtsporters zijn met speciale krachten dat maakt het ook altijd cool.

Sommige weten het niet, maar sommige dingen die de characters in de serie
doen kunnen echt er zit een kern van waarheid in.
Als je je helemaal wijdt aan sommige oosterse gevechtskunsten schijnt je KI ook te kunnen toenemen. Je schijnt dan zelfs in staat te zijn zo hard te kunnen slaan dat je iemand nog geen eens hoeft aan te raken maar alleen in de buurt hoeft te komen.

Ik zelf kijk Dragonbalz omdat het voor een tekenfilm uit die tijd toch onwijs mooi is geanimeerd. Verder zag ik het vroeger toen het nog lang niet in Nederland was in het chinees en speelde ik de spellen op spelcomputers dus dat was wel chill...

[Christiaan]

Anoniem: 64373 schreef op 11 oktober 2002 @ 10:05:
Sommige weten het niet, maar sommige dingen die de characters in de serie
doen kunnen echt er zit een kern van waarheid in.
Als je je helemaal wijdt aan sommige oosterse gevechtskunsten schijnt je KI ook te kunnen toenemen. Je schijnt dan zelfs in staat te zijn zo hard te kunnen slaan dat je iemand nog geen eens hoeft aan te raken maar alleen in de buurt hoeft te komen.
...

Die verhalen zou ik niet zo geloven. Ki is inderdaad een term voor 'kracht' in veel oosterse talen. Er zijn alleen een hoop legendes van monniken die dankzij een toename van hun Ki konden zweven. Ik zou dat met een korreltje zout nemen. Als het kon, dan was het vast wel bekender - want het is iets waar veel mensen gebaat bij zouden zijn.

[RickN]

Geweldig topic dit! Geweldig omdat ik me helemaal helemaal kan vinden in een aantal van de reacties en personen hier. Ik snap zelf echt helemaal niet waarom, maar ik vind DBZ helemaal geweldig! De serie gaat gewoon nergens over en is qua voorspelbaarheid en het rekken van de verhaallijn nog erger dan The Bold & The Beautiful (en dat sux wel hard) maar het zijn juist die aflevering lange gevecht, powerups en de flauwe humor die het gewoon geweldig maken. Ik betrap mezelf er de laatste tijd op dat ik tijdens intense gevechten op de bank als een soort beavis met m'n tanden op elkaar "KAAAAAAAAAAA MEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEEE HAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA MEEEEEEEEEEEEEEEEEEE HAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA
AAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA!!!!!!!!!!!!!!!!" zit te grommen Heerlijk vermaak gewoon!

[Anoniem: 64373]

Ik denk wel maar overal zit waarheid in.
Ik denk toch wel dat de mens door hele zware training tot zeer veel dingen in staat is lichaam en geestelijk gezien. Hoeveel gebruikte we ook alweer van onze hersenen? 20% ofzo? Ok Dragonbalz wordt toch nog steeds erg overdreven maar toch, er zal een ergens wel wat waarheid inzitten.
Kijk naar die shaolinmonniken kunnen wat sommige nu kunnen vind ik al vrij abnormaal. Ok ze doen geen dragonbalzstuff maar toch....

ChristiaanVerwijs schreef op 11 oktober 2002 @ 11:47:

[...]


Die verhalen zou ik niet zo geloven. Ki is inderdaad een term voor 'kracht' in veel oosterse talen. Er zijn alleen een hoop legendes van monniken die dankzij een toename van hun Ki konden zweven. Ik zou dat met een korreltje zout nemen. Als het kon, dan was het vast wel bekender - want het is iets waar veel mensen gebaat bij zouden zijn.

[Anoniem: 33687]

Anoniem: 64373 schreef op 11 oktober 2002 @ 14:00:
Ik denk wel maar overal zit waarheid in.
Ik denk toch wel dat de mens door hele zware training tot zeer veel dingen in staat is lichaam en geestelijk gezien. Hoeveel gebruikte we ook alweer van onze hersenen? 20% ofzo? Ok Dragonbalz wordt toch nog steeds erg overdreven maar toch, er zal een ergens wel wat waarheid inzitten.
Kijk naar die shaolinmonniken kunnen wat sommige nu kunnen vind ik al vrij abnormaal. Ok ze doen geen dragonbalzstuff maar toch....


[...]

Mischien, ik heb ook gezien hoe die Shaolinmonikken voor uren in de meest bizarre houdingen bleven staan maar dat lijkt me niet een bijzondere eigenschap.
Eerder een manier om de pijn uit te schakelen dmv van concentratie..ik geloof nog niet echt in bv Ki energie of iets dergelijks....en ik kan niet verklaren hoe ze erin slagen hun lichaam 'echt' harder te maken zodat ze klappen aankunnen die ons zouden doden. Wel erg interesant btw

[Christiaan]

Anoniem: 64373 schreef op 11 oktober 2002 @ 14:00:
Ik denk wel maar overal zit waarheid in.
Ik denk toch wel dat de mens door hele zware training tot zeer veel dingen in staat is lichaam en geestelijk gezien. Hoeveel gebruikte we ook alweer van onze hersenen? 20% ofzo? Ok Dragonbalz wordt toch nog steeds erg overdreven maar toch, er zal een ergens wel wat waarheid inzitten.
Kijk naar die shaolinmonniken kunnen wat sommige nu kunnen vind ik al vrij abnormaal. Ok ze doen geen dragonbalzstuff maar toch....

Wat kunnen de ShaoLin nou? Hun hartrate verhogen/verlagen. Dat kan ik ook....

En die 20% van je hersenen die in gebruik zijn. Dat is een sprookje van de populaire wetenschap. Je gebruikt sowieso nooit 100% van je brein. Niet omdat je 3/4 niet gebruikt, maar omdat je 3/4 niet tegelijkertijd gebruikt.

En bovendien kwam dit ene 'feit' naar voren dat een groot deel van je hersenen niet uit neuronen, maar uit gliacellen bestaat. Bovendien was er een groot aantal hele kleine neuronen. Men dacht dat dat jonge neuronen waren die later pas gingen werken. Maar dat was een denkfout. Gliacellen bleken van essentieel belang te zijn (zij zijn de voeders, opruimers, etc.....moeders zeg maar) van neuronen en ook de kleine hebben belang.

[Anoniem: 33687]

ChristiaanVerwijs schreef op 11 oktober 2002 @ 19:14:
[...]


Wat kunnen de ShaoLin nou? Hun hartrate verhogen/verlagen. Dat kan ik ook....

En die 20% van je hersenen die in gebruik zijn. Dat is een sprookje van de populaire wetenschap. Je gebruikt sowieso nooit 100% van je brein. Niet omdat je 3/4 niet gebruikt, maar omdat je 3/4 niet tegelijkertijd gebruikt.

En bovendien kwam dit ene 'feit' naar voren dat een groot deel van je hersenen niet uit neuronen, maar uit gliacellen bestaat. Bovendien was er een groot aantal hele kleine neuronen. Men dacht dat dat jonge neuronen waren die later pas gingen werken. Maar dat was een denkfout. Gliacellen bleken van essentieel belang te zijn (zij zijn de voeders, opruimers, etc.....moeders zeg maar) van neuronen en ook de kleine hebben belang.

Hoho wel iets meer respect voor de Shaolinmonikken graag, denk jij echt dat je net zoals zij even je hartrate kan veranderen zonder oefening? En dan heb ik het nog niet eens over de training die ze ondergaan....De training is zwaarder dan een commando training! Niemand hier zou dat volhouden denk ik.

[EL_Loco]

* EL_Loco gaat weer even terug naar het onderwerp
Ik kan hier alleen voor mezelf spreken, maar ik kijk het voor de kick.
Hoewel ik toch moet zeggen dat ik de DB afleveringen (de oude) keek voor de humor, dat is gewoon zo droog
* EL_Loco gaat nu proberen te spreken voor anderen
ik denk dat mensen hiernaar kijken, omdat iedereen een gebrek heeft, groot of klein, iedereen heeft het, er bestaat niet zowiets als "perfect mens" en daarom denk ik dat mensen zich met "perfecte mensen" (lees: helden) vergelijken

[Anoniem: 55933]

Ik zit in 4 Havo en zo ongeveer iedereen met Natuur & Techniek profiel kijkt DBZ , dus het zijn niet alleen maar kleine kinderen die DBZ kijken (ook grote kinderen kijken DBZ )

[_Thanatos_]

dus het zijn niet alleen maar kleine kinderen die DBZ kijken

Het is denk ik ook niet echt geschikt voor kinderen, ook al wordt het wel op kinder-tijden uitgezonden. De humor is prima, maar de vechtscenes die episodes-lang duren, zijn denk ik iets teveel voor de ogen van kleine kinderen.

De televisiestation hebben nou eenmaal dikke kleppen voor de ogen en zeggen gewoon "muh, das een tekenfilm, dat is *dus* voor kinderen". Hetzelfde gebeurt bij The Simpsons of Futurama, dat is ook absoluut niet voor kinderen.

[Miki]

Dragon ball GT is wel degelijk buiten Japan op tv geweest. In spanje is deze serie al uitgebreid op tv geweest en zijn daarbij al video banden van dragon ball gt uitgebracht. Jammer genoeg voor de meeste mensen niet interesant tenzij je spaans of catalaans beheerst. Zelf vind ik de dragon ball GT serie samen met de dragon ball serie het leukst. Dragon ball Z is naar mijn gevoel veelste langdradig, de buu serie die nu op yorin draait heb ik al in spanje gezien (jaar of 5 geleden) en deze gaat zeker nog een week of 2 door.

[BitByter]

Anoniem: 33687 schreef op 11 oktober 2002 @ 23:27:
[...]


Hoho wel iets meer respect voor de Shaolinmonikken graag, denk jij echt dat je net zoals zij even je hartrate kan veranderen zonder oefening? En dan heb ik het nog niet eens over de training die ze ondergaan....De training is zwaarder dan een commando training! Niemand hier zou dat volhouden denk ik.

nou, ik kan dat ook

als ik fitness, (fietsen bv) kun je je hartslag zien
als ik dan op een speciale manier adem, verlaagt mijn hartslag ongeveer met 7

[Okyah]

Miki schreef op 13 oktober 2002 @ 15:52:
Dragon ball GT is wel degelijk buiten Japan op tv geweest. In spanje is deze serie al uitgebreid op tv geweest en zijn daarbij al video banden van dragon ball gt uitgebracht. Jammer genoeg voor de meeste mensen niet interesant tenzij je spaans of catalaans beheerst. Zelf vind ik de dragon ball GT serie samen met de dragon ball serie het leukst. Dragon ball Z is naar mijn gevoel veelste langdradig, de buu serie die nu op yorin draait heb ik al in spanje gezien (jaar of 5 geleden) en deze gaat zeker nog een week of 2 door.

ik heb t in t italiaans, dat is ook leuk als je dat neit spreekt
maar t begin van gt is een bit vaag gewoon.

niet t beginbegin, maar vanaf aflevering 7 ofzo wordt t een bit dwaas vond ik
ook met bebi was wat vaag en SSJ4 is niet zo koel vind ik
DB gewoon heb ik btw wel wat comics van gelezen, is koel, vooral grappig en wat avontuurlijker dan dbz, dbz heb ik ook wat comics van gelezen, dat gaat een stuk sneller dan op tv --> eindgevecht met freeza --> nu ga ik je echt doodmaken --> nee, ik ga JOU vernietigen --> nee, ik ben sterker --> ja, amar jij hebt mn vriendjes doodgemaakt , je zal boeten --> nee, goed is minder sterk dan kwaad jij gaat eraan
(3 weken lang )

of dat freeza Namek laat ontploffen en dat t binnen 5 minuten weg zal zijn --> 20 afleveringen later, nog nix...

dat vond ik wat minder, maar t end van cell-saga dat Gohan ssj2 wordt



kben nu wel weer DBZ aant kijken want vanaf dat Buu gehatched wordt heb ik t niet meer gezien

[CU2morO]

met alle respect, als ik "de personages" 3 afleveringen lang laat schreeuwen voordat hij 1x schiet krijg ik ook wel 300 afleveringen vol.
en zoals je zelf al zegt, er duikt steeds een sterkere baddie op, ze moeten trainen, verslaan hem en er komt weer een nieuwe... niet mijn stijl iig

[Anoniem: 30993]

Zelf ben ik, zoals mijn icoon verraad, fan van de anime-serie 'Dragonball Z' die ook bij Yor'kiddin uitgezonden wordt.

Dragonball is geen Anime, het is een cartoon
Zelf ben ik er zeker geen fan van, mijn voorkeur gaat uit naar Animes zoals Chobits, RahXephon, Battle Athletes Victory, Noir, FLCL, Evangelion, Nadesico, enz.
Overigens, mocht je geinteresseerd zijn in Anime, kom dan naar de aanstaande(Nougoed, duurt nog een paar maandjes) Anime Con 2003

[nulkelvin]

DBZ is gewoon één grote soap maar dan als tekenfilm. En de redenen, dat mensen soap kijken dezelfde is als de reden, dat mensen DBZ kijken, alleen is het een andere groep mensen.

[Christiaan]

Anoniem: 30993 schreef op 15 oktober 2002 @ 03:47:
Dragonball is geen Anime, het is een cartoon
Zelf ben ik er zeker geen fan van, mijn voorkeur gaat uit naar Animes zoals Chobits, RahXephon, Battle Athletes Victory, Noir, FLCL, Evangelion, Nadesico, enz.
Overigens, mocht je geinteresseerd zijn in Anime, kom dan naar de aanstaande(Nougoed, duurt nog een paar maandjes) Anime Con 2003

Dragonball Z is net zo anime als wat jij noemt. Anime is gewoon een tekenfilm uit Japan die gebaseerd is (of niet) op een manga. Dat is bij Dragonball, Dragonball Z en Dragonball GT gewoon het geval. Het is alleen niet zo mooi als veel andere animes, maar dat maakt het niet minder anime.

Maar eerlijk gezegd gaat het topic over waarom DBZ leuk is. Als jij dat niet vindt, kun je dan toelichten waarom je dat vindt?

[Anoniem: 30993]

Anime is niet 'zomaar' een tekenfilm gebaseerd op een manga, Animes hebben een eigen stijl, en niet een verhaal als dat van een veredelde marvel comic.. Daarnaast is het niet alleen slecht getekend, maar niet in een echte anime stijl.. Sommigen noemen Dragonball echter wel pre-anime, wat misschien dan nog een beetje in de buurt komt Niet dat er een daadwerkelijke definitie van Anime bestaat(Nougoed, op de nergens op slaande betekenis uit het woordenboek dan), maar als je kijkt naar de karakteristieken van de grote groep geanimeerde series vooral na Dragonball, valt deze er toch buiten imo

Mijn mening over de serie, overigens, werd vrij goed verwoord door CU2morO:

met alle respect, als ik "de personages" 3 afleveringen lang laat schreeuwen voordat hij 1x schiet krijg ik ook wel 300 afleveringen vol.
en zoals je zelf al zegt, er duikt steeds een sterkere baddie op, ze moeten trainen, verslaan hem en er komt weer een nieuwe... niet mijn stijl iig

Niks meer aan toe te voegen

[Anoniem: 30993]

Anime is niet 'zomaar' een tekenfilm gebaseerd op een manga, Animes hebben een eigen stijl, en niet een verhaal als dat van een veredelde marvel comic.. Daarnaast is het niet alleen slecht getekend, maar ook niet in een echte 'anime stijl'.. Sommigen noemen Dragonball echter wel pre-anime, wat misschien dan nog een beetje in de buurt komt Niet dat er een daadwerkelijke definitie van Anime bestaat(Nougoed, op de nergens op slaande betekenis uit het woordenboek na dan), maar als je kijkt naar de karakteristieken van de grotere groep geanimeerde series vooral na Dragonball, valt deze er toch buiten imo

Mijn mening over de serie, overigens, werd vrij goed verwoord door CU2morO:

met alle respect, als ik "de personages" 3 afleveringen lang laat schreeuwen voordat hij 1x schiet krijg ik ook wel 300 afleveringen vol.
en zoals je zelf al zegt, er duikt steeds een sterkere baddie op, ze moeten trainen, verslaan hem en er komt weer een nieuwe... niet mijn stijl iig

Niks meer aan toe te voegen

[woutur]

Mijn mening:
Ik vind er persoonlijk werkelijk geen klap aan. Waarom niet? Ik vind de verhaallijn flinterdun (hoge herhalingsgraad en erg langdradig), de grafische kwaliteit vind ik ook erg mager (de figuurtjes vind ik nu niet echt spectaculair), van de audio effecten (vooral de stemmen) krijg ik echt kromme tenen. Niet om de serie of de mensen af te kraken maar gewoon mijn mening. Op een of andere manier vind ik zelfs Pokemon leuker om te kijken; die ook aan veel van de bovenstaande beschrijvingen voldoet minus de hemeltergende stemmen. Ik vermoed dus dat de populariteit van de serie enigszins met vereenzelfiging met de hoofdfiguren te maken heeft.

[Anoniem: 12902]

Zelf vind ik DBZ best grappig, maar zo nu en dan is het enorm saai, omdat er geen ene reet gebeurt, zoals dat jaar tussen verslaan van radditz en aankomst van vegeta en nappa, het gevecht tussen goku en freeza, het gedoe met android 19 en 20, de cell completion, garlic jr., saiyaman, babidi.
De wat snellere gevechten vind ik best gaaf, maar het wordt getemperd door de enorme saaiheid van DBZ.

Ik kijk liever Ranma 1/2, da's een luchtige anime, waar de (hoofd)karakters op de hak worden genomen en dat bijna constant.
Ok, soms is het ernstig en soms saai, maar er zit een enorme humor in en de gevechten zijn sneller, realistischer en dynamischer en de personages zijn in ongeveer dezelfde krachtorde en worden niet vreselijk veel sterker naarmate ze meer trainen.
Het gaat dan ook meer om snelheid, behendigheid en nieuwe technieken.
De serie draait niet om de gevechten tussen de personages, maar meer wat ze meemaken, doen en vooral hoe ze met elkaar omgaan, wat vaak tot hilarische situaties en confrontaties leidt.
Da's pas kicke!

DBZ heeft dat minder en is meer gericht op gevecht, maar dat valt ook best tegen, gezien hoe men vecht.
Het had met gemak dynamischer en sneller gekund.
Dat gevecht tussen goku en freeza duurde echt TE lang.
En de humor in DBZ is vergeleken met Ranma 1/2 en slap aftreksel, geef me dan maar liever DB, daar is meer humor en dynamiek in.
DBZ is leuk, maar haalt het niet bij andere "anime".
Geef mij maar Ranma 1/2.

[Calvin&Hobbes]

Weeeeeeeeeeh DRAGONBALL-Z RULES..... big time!

Dragonballz is gewoon onwijs tijdloos en zeer toegangkelijk voor mensen van over de hele wereld.

Het verhaal is zo universeel/basic het draait allemaal om de kracht om te overleven en dat is nu eenmaal waar mensen dagelijks mee bezig zijn. (alhoewel ik geen kamehameha's tot mijn beschikking heb om te overleven)

Dus in het kort komt het erop neer: strength through simplicity

of in het darwiniaans: survival of the fittest

Tot zover mijn uitgebreide analyse over DBZ ga nu even de laatste aflevering bekijken, Boo komt geloof z'n ei deze aflevering (tenminste als het niet te lang duurt, want soms is het wel eens dragonballzzzzzzzzzzzzzzzzzzzz)

Mzzl

P.S. Calvin and HObbes rullen ook big time!

[Nibble]

Ik ben een _zware_ anime liefhebber, maar ik vindt dragonball Z de "pulp" onder anime. Echt waar, slecht getekend, nada kwaliteit, verhaal wat zo slap is dat het over ellenlange episodes moet worden uitgesmeerd. Echt een mediahype.
Nee, dragonball Z vindt ik in elk geval niets, er zijn zo ontzettend veel goede animes, maar DIE zenden ze niet uit. (valt denk ik minder aan te verdienen dan DBZ). Ik vindt het nogal erg.

[Anoniem: 30993]

Nibble schreef op 16 oktober 2002 @ 20:28:
Ik ben een _zware_ anime liefhebber, maar ik vindt dragonball Z de "pulp" onder anime. Echt waar, slecht getekend, nada kwaliteit, verhaal wat zo slap is dat het over ellenlange episodes moet worden uitgesmeerd. Echt een mediahype.
Nee, dragonball Z vindt ik in elk geval niets, er zijn zo ontzettend veel goede animes, maar DIE zenden ze niet uit. (valt denk ik minder aan te verdienen dan DBZ). Ik vindt het nogal erg.

Inderdaad, echter, de meeste goede Animes hebben vaak maar een aflevering of 26(Een paar uitzonderingen daar gelaten(Inyasha, Hikaru No Go(Hoewel ze beide geloof ik nog niet afgelopen zijn))) en zijn dus niet zo geschikt voor Televisie als bijvoorbeeld Pokemon en DBZ(Hoewel deze imo niet eens als Anime gezien zouden moeten worden ), daarnaast denk ik niet dat er echt animo bij de grotere TV stations is(Of 'volwassen' kijkers, for that matter), en veel series zijn niet echt geschikt voor het jongere publiek.. bovendien zijn ze _veel_ en veel te duur voor stations als Foxkids e.d. om te kopen+vertalen; uitzendrechten voor Animes kosten echt handen vol geld
Misschien dat we in de toekomst nog wel eens een serie als Inuyasha op TV gaan zien, veel afleveringen, leuk verhaal en voor vrijwel iedereen.. hoewel het aan het einde wel een beetje langdradig wordt.. maargoed

[Christiaan]

Het gaat hier niet over andere animes, maar over DBZ. Er wordt wat teveel 'ik vind dat' zonder enige toelichting gebruikt hier. Het is nog steeds W&L. Kunnen jullie je mening toelichten?

[Anoniem: 64373]

Nee maar geloof me mythes en sommige tekenfilms zijn gebasseerd op iets.
Niet alles is gebasseerd, maar zoiets als DragonbalZ jongen geloof me ik weet zeker dat er veel dingen zijn die waar zijn maar dat het weer vet overdreven wordt, maar daarvoor is het manga en een tekenfilm. en trouwens die monnikken maken hun lichaam wel sterker maar ook een hun geest. Dat verklaart het ...

[Christiaan]

Ik heb net een post van Nibble verwijdert die hopeloos off-topic was.

Dit is de laatste keer; geen off-topic gepost over andere anime. Het gaat hier over DBZ en waarom dat mensen aantrekt. Houd het on-topic of blijf erbuiten.

Ik ben het volstrekt met jullie eens, maar het onderwerp gaat gewoon over andere dingen, en dat off-topic gepost maakt het er niet beter op.

[Solid Seal]

Wat een lappen tekst allemaal ... ik hou het kort

Ik vind Dragonball Z ook wel de moeite om naar te kijken, al vind ik sommige stukjes van de afleveringen een beetje dom.... Ik kijk liever naar de afleveringen waar lekker in geknokt wordt...

Dragonball zelf heb ik nooit gezien .. naja alleen de eerste aflevering.
GT heb ik een aantal van gezien.

Ja, me vrienden vinden er geen zak aan ... maarja ieder zijn meuk, hé (volgens mij kijken ze toch stiekem )

[BOCmetalhead]

'Dragonball Z' gaat in essentie steeds over hoe Goku en de andere Saiyans die hij onderweg ontmoet (Vegeta, Gohan, Goten en Trunks)

Gohan en Goten zijn allebij zonen van Goku en Trunks is de zoon van Vegeta (en bulma) vegeta is/was the prince of sayans heeft in het begin van DBZ nog tegen Goku gevochten maar nu met Goku (in zichzelf vecht hij nog een enorme strijd uit tegen Goku omdat die sterker is dan vegeta wat die niet kan verkroppen) (jah ik kijk het ook ben zoiezo anime fan... en kom niet met die crap aanzetten van Pokemon en Digimon hoewel het ook anime is veracht ik die series!)

In feite mensen die zeggen dat ze het kijken met zo'n idd van ik wil ook zo zijn... maar als je goed bekijkt lijkt het wel een beetje op de dagelijkse wereld qua karakters van de mensen:
Goku is een persoon waar velen tegen op kijken en hem zegmaar als voorbeeld zien(Gohan,Goten,Krillin, vegeta enz) en iedereen heeft wel een persoon in zijn leven waar hij tegenop kijkt!
Vegeta het jaloerse typ veel opgekropte haat jegens Goku die sterker en beter is dan hij(ons model persoon )en heeft ook iets over zich van ik kan de hele wereld aan. ook iedereen is weel eens jaloers op iemand omdat die gene iets heeft wat jij eigenlijk ook wel wil hebben.
Krillin is een beetje het bange persoontje, bang om iets fout te doen bang om uberhaubt iets te ondernemen en is ook redelijk kwetsbaar (zowel lichaamelijk als emotioneel)
Gohan (vooral zijn jongere jaren) zag er en was gedeeltelijk erg kwetsbaar (emotioneel) maar als iemand zijn vader (goku) of zijn vrienden iets aan deed kwam er een imense kracht vrij een kracht waarvan hij in het begin niet eens wist dat hij het in zich had.
Piccolo Het typische voorbeeld van ruwe bolster blanke pit! heeft een grote bek, maar als het er op aan komt een klein hartje en staat voor iedereen klaar.
Goten is erg verlegen maar erg krachtig als het moet
en Trunks is het macho typ van ik kan alles en ik weet alles maar achteraf blijkt dat allemaal wel mee te vallen.

[Fludizz]

ik hou et ook lekker kort... Ik vind dat DBZ iets te langdradig is... het powerup en praten tijdens het gevecht duurt mij vaak veel te lang... zoals die eene keer dat Trunks(d8 ik) USSJ werd... was gewoon de hele aflevering bezig met powerup...

'k vraag me af wanneer de DBZ film en de DBGT film op TV komen... als ze ooit komen...

[Anoniem: 42620]

Ik vindt DBZ en alle andere DB'tjes wel lachen om dat het manga-achtig is ... Is het waar dat ik een gerucht heb gehoord dat ze verder gaan met DB(Z) ....