Ik kwam in de post "Universum als super-computerprogramma..." weer iemand tegen die begon over zwarte gaten (no offence, shiffah) en ik dacht, laat ik daar eens op in gaan.
Even twee dingen voor de duidelijkheid:
1) Ik ben geen kenner, maar voor zover ik weet zijn zwarte gaten gewoon simpelweg grote hemellichamen (zeg zon maal tien oid) die licht zo sterk laten afbuigen dat het licht niet meer ontsnapt (de zon buigt ook licht af, maar niet zo sterk).
2) Zwarte gaten zijn nog nooit bewezen.
En dat is mooi, dat ze nog nooit bewezen zijn, want het kan ook helemaal niet. Dat vind ik zo. Waarom? Omdat ene meneertje Einstein ooit doodleuk zei: E = mc^2. Energie en materie zijn gelijk. Wat er aan gewicht ontbreekt (of teveel is) is er 'ontstaan' als energie (of verdwenen). Dus...
Stel er is een zwart gat. Die begint dan doodleuk al het licht wat langs em komt te absorberen. Nou is dat een flink zwart gat en al dat licht moet toch ergens heen. Het wordt een beetje druk in dat zwarte gat en omdat het nog steeds eigenlijk een hemellichaam is wordt er nogal wat energie (dus ook al dat licht) in materie omgezet en materie weer in licht.
Meer en meer licht wordt opgenomen, dat ding wordt alleen maar groter en zwaarder (lees: meer aantrekkingskracht) en groter en zwaarder, absorbeert nog een buurman-sterretje, trekt nog een zonnestelseltje aan om die vervolgens ook toe te voegen aan z'n buikje... het wordt zo ondertussen een beetje leeg om hem heen...
En toen was er niks meer.
Einde van het heelal?
Nah... zo erg zal het wel niet uit de hand lopen. Maar het bewijst volgens mij wel dat die dingen dus (voorlopig) mooi niet bestaan.
Staat als een huus, lijkt mij zo.
Iemand het er niet mee eens?
Even twee dingen voor de duidelijkheid:
1) Ik ben geen kenner, maar voor zover ik weet zijn zwarte gaten gewoon simpelweg grote hemellichamen (zeg zon maal tien oid) die licht zo sterk laten afbuigen dat het licht niet meer ontsnapt (de zon buigt ook licht af, maar niet zo sterk).
2) Zwarte gaten zijn nog nooit bewezen.
En dat is mooi, dat ze nog nooit bewezen zijn, want het kan ook helemaal niet. Dat vind ik zo. Waarom? Omdat ene meneertje Einstein ooit doodleuk zei: E = mc^2. Energie en materie zijn gelijk. Wat er aan gewicht ontbreekt (of teveel is) is er 'ontstaan' als energie (of verdwenen). Dus...
Stel er is een zwart gat. Die begint dan doodleuk al het licht wat langs em komt te absorberen. Nou is dat een flink zwart gat en al dat licht moet toch ergens heen. Het wordt een beetje druk in dat zwarte gat en omdat het nog steeds eigenlijk een hemellichaam is wordt er nogal wat energie (dus ook al dat licht) in materie omgezet en materie weer in licht.
Meer en meer licht wordt opgenomen, dat ding wordt alleen maar groter en zwaarder (lees: meer aantrekkingskracht) en groter en zwaarder, absorbeert nog een buurman-sterretje, trekt nog een zonnestelseltje aan om die vervolgens ook toe te voegen aan z'n buikje... het wordt zo ondertussen een beetje leeg om hem heen...
En toen was er niks meer.
Einde van het heelal?
Nah... zo erg zal het wel niet uit de hand lopen. Maar het bewijst volgens mij wel dat die dingen dus (voorlopig) mooi niet bestaan.
Staat als een huus, lijkt mij zo.