Daar heb ik wel degelijk bij stilgestaan en is zonder twijfel reden tot een aantal van de verhalen die ik gehoord heb. Maar het punt is dat ik meerdere van die personen goed ken en zij geen reden hebben om mij 'vluchtige waarheden' te vertellen. Het zijn veelal gezonde en intelligente mensen, sommigen gelovig, maar anderen weer niet.
het heeft weinig met intelligentie of geloof te maken, er zijn enkele algemene oorzaken die aan de basis van vrijwel alle "vreemde" gebeurtenissen liggen, waarom zouden jou vrienden daar uberhaupt een uitzondering op kunnen vormen. De mensen denken het echt te hebben waargenomen, als zij de gebeurtenis aan jou voorleggen is het hun waarheid, zij liegen dan niet maar vertellen niet de feitelijke waarheid.
Het wel of niet aanvaarden van een wezen als god is niet voor alle mensen gelijk aan het aanvaarden van een bovennatuurlijk wezen, voor sommige mensen is god de basis van de natuur en de natuur zelf, maar is er niets boven hem of boven de natuur. Bovennatuurlijk suggeert exotische waarheden, onbegrijpelijk voor het menselijke verstand, te vluchtige voor de menselijke logica. Maar het hele punt van de wetenschap is dat het beschrijft wat we waarnemen, als we daadwerkelijk abnormaliteiten als geesteverschijningen e.d. herhaaldelijk zouden waarnemen in een gecontroleerde omgeving dan zou het een aanvaardbaar natuurkundig verschijnsel vormen, nu vormt het slechts een klein deel van de psychologie. De verschijnselen worden gecreerd door de fantasie, denk aan de dromen die je "echt" voelt, denk aan het kunnen visualiseren van ervaringen, denk, fantaseer, visualiseer en je zit in een bovennatuurlijke wereld waarin alles mogelijk is.
Kijk, als ik één iemand die ik goed ken heel emotioneel hoor vertellen dat hij of zij last heeft van demonen, dan twijfel ik daar niet zo snel aan. Als ik dergelijke verhalen van nog meer vrienden en naaste kennissen hoor... Als ik vervolgens, omdat ik veel met mensen over religie praat, van honderd minder bekende mensen nog veel meer verhalen hoor... Moet ik dan al die honderden mensen die normaal zijn voor gek verklaren omdat zij een verhaal vertellen wat moeilijk te geloven is? Als er sprake zou zijn van een officiële rechtszaak en er zijn werkelijk honderden betrouwbare getuigen die hetzelfde zeggen, dan is de uitkomst toch wel duidelijk?
Mensen in een rechtzaal getuigen ter bevestiging van één zeker gebeurtenis of van de aanwezigheid van een of meerdere personen bij die ene gebeurtenis, een gebeurtenis die heeft plaatsgevonden op 1 tijdstip op 1 plaats, gezien door honderd mensen die elkaar hebben gezien. De getuigenissen kunnen gecorreleerd worden omdat de gevolgen, de plaats en het tijdstip bekend zijn, en verder is er sprake van een daadwerkelijke observatie van elkaar en de gebeurtenis.
Dus nogal een kromme vergelijking.
Bij de vermeende ervaringen met de bovennatuurlijke wereld is het uberhaupt niet zeker dat er iets is waargenomen laat staan of het duidelijk is wat er is waargenomen.
Algemene oorzaken leiden tot algemene symptomen, de symptomen zeggen helaas niets over de oorzaken.
Punt is dat het voor mensen die het niet hebben meegemaakt nogal ongeloofwaardig overkomt. Aanvaarden dat er meer is tussen hemel en aarde is niet populair. Want het is niet te verklaren d.m.v. evolutie. Dan zou er dus toch een schepper moeten zijn. Maar dat is in strijd met alle atheïstische ideeën van onze 'wetenschappelijke' maatschappij.
De aanwezigheid van deze sporadische (door menselijke wil geloof ik) geinduceerde gebeurtenissen zegt niets over een schepper, buiten dan dat het voor veel mensen onder dezelfde noemer "bovennatuurlijk" valt.
Ik geloof maar al te graag dat jij elke zogenaamde wetenschappelijke bevestiging van een bovennatuurlijke gebeurtenis aangrijpt om god te promoten, maar is het kunnen aantonen van een bovennatuurlijke wereld niet het weerleggen van het bestaan ervan en opent dat niet de deuren tot een verklaring van God wat eigenlijk niet mogelijk is. Ik kan heel makkelijk vergelijkingen aanhalen van klassieke en moderne maatschappijen waarin onze lieve God en Allah de boventoon voer(d)en (zal ik niet doen om deze discussie niet te derailen), stap jij in de tijdmachine of het in het vliegtuig??
Een wetenschappelijke maatschappij vereist objectieve ideeen, waarden en normen, dat zou een ideale maatschappij zijn, onbevooroordeeld, objectief, neutraal, individueel, die ideeen zouden volgens jou geleverd worden door het atheisme...bedankt.
Tja, bij elke nieuwe wetenschappelijk ontdekking hoopt men antwoorden te vinden op bepaalde levensvragen. Maar er wordt gewoon een nieuwe Black Box geopend, er rijzen weer hele nieuwe vragen. Men komt er achter dat men eigenlijk helemaal niet zoveel weet. Als dat wetenschap is, waarom is het dan zo moeilijk om te aanvaarden dat er onverklaarbare dingen gebeuren? Die we misschien in de toekomst wél wetenschappelijk kunnen verklaren. Hetgeen absoluut niet in strijd hoeft te zijn met het bestaan van een 'bovennatuurlijke' wereld en het bestaan van een schepper.
Het is al ontelbare keren gezegd dat de wetenschap slecht poogt om succesvol te beschrijven en waar te nemen. Dat de nieuwsgierigheid en de overlevingsdrang die aan de basis van de wetenschap ligt, leidt tot een misschien wel een compleet inzicht in de natuur was 1000 jaar geleden al duidelijk.
Er is geen bovennatuurlijke wereld als we alles weten. Wanneer we alles weten, denken we dat de helft nog moeten ontdekken en beschouwen we vage omschrijvingen van normale gebeurtenissen als de bron van de toekomstige nieuwe kennis? Bovennatuurlijk en metafysisch zijn tegenstrijdige termen omdat het stelt dat een gebeurtenis buiten de wetenschappelijke, dus de waar te nemen natuur plaatsvindt maar dat het gebeurde volledig gevolgt kon worden door met beperkte zintuigen uitgevoerde wezens die het gebeurde nooit op een succesvolle manier weten vast te leggen, dit geeft misschien meteen aan waarom het een zinloze discussie is.