Gestopt met psychiater... stom! wat nu?

[Verwijderd]

Ik word liever niet herkend door mensen die mij in het echt kennen, vandaar dit 'fake' account. Mijn excuses hiervoor. Het had inderdaad beter gepast in SG, maar ik heb daar geen rechten met dit account. Please modjes, verplaats mijn topic niet.

Enkele maanden geleden had ik op GoT gepost over een probleem waar ik mee zat. Mede dankzij GoT ben ik hulp gaan zoeken. Ik ben allereerst met vrienden gaan praten, en dankzij hun duwtje in mijn rug ben ik uiteindelijk bij een psychiator terechtgekomen. Hopend dat ik ooit het licht weer zou zien.

Ik durf niet meer naar de psychiator. Ik ben er 3x geweest. De 3e keer vroeg hij me of ik het een goed idee vond om een dagboek bij te houden zodat hij kon uitzoeken waar mijn probleem vandaan kwam. Ik durfde geen nee te zeggen uit angst dat het zou lijken alsof ik niet geholpen wilde worden. Ik wilde juist wel geholpen worden. Ik stemde dus toe, alleen ik zag het helemaal niet zitten. Waarom ik het niet zag zitten? Weet ik niet. Ik heb echter niets geschreven en ik heb de volgende afspraak afgebeld. De afspraak werd verzet, en ik ben de volgende afspraak niet op komen dagen.

Alleen maar door een stom dagboek

Je kunt me nu wel stom noemen, en ja, het is ook stom. Je kunt me alles noemen, maar ja, het is ook angst. Ik heb nu het gevoel gecreeerd dat ik niet wil worden geholpen terwijl ik dat juist wel wil. Ik durf nu ook niet naar m'n vrienden te gaan en te zeggen dat ik met de psychiator ben gestopt, niet na alle moeite die zij erin hebben gestoken voor mij...

De psychiator zelf heeft nog geen contact opgenomen (de laatste afspraak was ongeveer 5 dagen geleden) met mij of met degenen die mij hebben aangemeld bij hem.

Een reden voor mijn angst kan zijn dat ik autistisch ben. Alles wat ik meemaak kan ik zeer goed onthouden, echter, ik kan geen verschillen waarnemen. Enkele voorbeelden zijn: de verschillen tussen goed&fout, liefde&haat, mooi&lelijk, duur&goedkoop etc. Ik kan alleen handelen aan de hand van wat ik eerder heb waargenomen, zodra ik in een onbekende situatie terechtkom in een niet vertrouwde omgeving dan klap ik in elkaar. Dit is voor mij zo'n onbekende situatie in een omgeving waar ik er alleen voor sta...

Wat moet ik doen?

[Bigs]

Ik zou gewoon toch weer contact met hem opnemen. Hij zal je heus niet raar aankijken, hij zal het vast wel eens eerder meegemaakt hebben dat iemand niet kwam opdagen omdat hij het niet zag zitten.
Maak gewoon een nieuwe afspraak en vertel dan dat je dat dagboek-gedoe niet ziet zitten, er is vast wel een andere oplossing.

[RoadKill21]

Ik heb het zelf ook meegemaakt (psychiater en psycholoog), doen bijna alle "patienten" ikzelf ben ook vaak niet komen opdagen dmv. angst., misschien dat dit je dit niet helpt, maar vertel het maar toch:
na een maand oid. vroeg de psycholoog of ik liever bij hem thuis wilde langsgaan ipv. steeds bij dat stomme kantoor; heb dat uiteindelijk gedaan en dat hielp al een heleboel om me op m'n gemak te stellen.

Ik weet niet of ik je zo help maar vertel mijn eigen ervaring maar

Uiteindelijk gestopt met langsgaan en heb mijn grotendeels zelf opgelost (bijgestaan door m'n moeder)
Dat leek voor mij het beste in mijn ogen (op eigen benen staan)
Wat niet wil zeggen dat jij dat ook moet doen, dat kan ik niet beoordelen

Wil je iig veel suc6 wensen met je probleem(en)

[Verwijderd]

Tja,het lijkt of je te weinig gemotiveerd bent. Kijk jij wil toch van dat probleem afkomen.
Ik zou ook zeggen,maak een nieuwe afspraak. Mischien is het probleem binnen enkele
afspraken verholpen, of je kunt er zelf verder mee aan de slag.

[brammus]

Kerel, maak je geen zorgen; Als het een goede psych. is, dan zal hij je dat nooit kwalijk nemen.
Hij weet immers als geen ander dat je in de shit zit...

Ga naar hem toe, leg uit dat je het idee van een dagboek op dit moment te confronterend vindt, en vraag hem of er andere mogelijkheden zijn...

Ik weet het, het klinkt simpel, en is vele malen moeilijker om te doen, maar het werkt wel!

De enige die moeilijk zou kunnen gaan doen is de zorgverzekeraar, aangezien zij vaak maar een beperkt aantal sessies vergoeden...
Maar wat dat betreft: Fuck de verzekering, het gaat hier om jou!

Ik heb het zelf vaak meegemaakt; wel komen, niet komen, half komen...
Ja, hij vond het wel een beetje onpractisch zo, maar hij weet ook wat er is, en hij kent dat mechanisme...

De psychiater zal zelf géén contact opnemen (normaal gesproken) met jou, jij bent immers degene die de hulp vraagt, en hij mag zich niet 'opdringen'...
Het initiatief zal dus echt bij jouw moeten zitten.

Nogmaals, het is NIET stom en hij zal het je NIET kwalijk nemen.
Je 'moet' jezelf NIET dwingen, want dan lukt het niet, je moet het WILLEN, en er opnieuw klaar voor zijn...

^{Als je er niet uitkomt: mijn e-mail staat in m'n profiel, mocht je daar behoefte aan hebben}

[Verwijderd]

Beste Fake007,

Het lijkt me een heel vervelend probleem voor je. De hele wereld is immers opgebouwd rond tegenstellingen als liefde/haat, goed/kwaad, etc.

Ik snap wel dat je op een gegeven moment niet meer naar die psychiater bent gegaan. Een behandelmethode moet bij je passen, en als die je niet bevalt dan kan het logisch zijn dat je ermee stopt. Maar juist gezien de aard van jouw probleem en het feit dat die psychiater nog niet veel met jou heeft kunnen doen, denk ik dat je er beter mee door had kunnen gaan, hij heeft echt het beste met je voor.
Als je het daarna nog niet ziet zitten dan zou ik eens naar iemand gaan die kan zien hoe jij geestelijk in elkaar zit. Een psycholoog moet daar toch veel meer voor doen, die moet aan de hand van vragen helemaal in jouw onderbewuste gaan spitten, en zijn beeld van jouw moet opgebouwd worden aan de hand van dingen als dagboeken. Een helderziende lijkt mij een goede oplossing.

Je kunt er misschien zelf ook wel iets aan doen. Jouw uiteindelijke doel is zelfstandig onderscheid kunnen maken tussen goed/kwaad, liefde/haat, goedkoop/duur etc.
Ga dan eens met een goede vriend naar de stad en ga eens wat winkels af. Laat hem je vertellen wat ie duur vind en waarom. Probeer dat in je gedachten eens na te gaan en er een gevoel bij te ontwikkelen. Doe dit ook bij goedkope dingen.

Op die manier kun je denk ik de tegenstellingen leren onderscheiden, want of iets goed of kwaad is bepaal je vooral met je gevoel.

Ik hoop dat je er iets aan hebt, succes.

[Verwijderd]

Ik zie dat ik gelukkig niet de enige ben met die angst. Ik weet ook dat ik die man toch zal moeten opbellen, maar iets weerhoudt me gewoon. En dat terwijl het toch één van de weinige oplossingen is tot het hele probleem. Ik denk ook dat het dagboek juist een hele goede manier zou zijn om de oorzaak van mijn problemen te achterhalen, alleen ik wil dat juist niet doen m.b.v. een dagboek. Ik ben bang dat ik doe overkomen alsof ik niet geholpen wil worden als ik geen dagboek wil schrijven.

[Lord Daemon]

Verwijderd schreef op 05 augustus 2002 @ 17:24:
Ik ben bang dat ik doe overkomen alsof ik niet geholpen wil worden als ik geen dagboek wil schrijven.

Ik denk dat wel mee zal vallen. Het feit dat jij naar hem toekomt bewijst immers al dat je wel geholpen wil worden - anders kwam je niet. Dus of je nu wel of geen dagboke bij wilt houden, het is toch wel duidelijk dat je geholpen wil worden. Ik zou er niet al te veel mee zitten als je dat dagboek niet wilt schrijven - ik denk dat hij dat ook niet doet. Vertel hem gewoon dat je dat dagboek niet ziet zitten en maak je geen zorgen over de consequenties daarvan.

[benchMarc]

Verwijderd schreef op 05 augustus 2002 @ 17:24:
Ik ben bang dat ik doe overkomen alsof ik niet geholpen wil worden als ik geen dagboek wil schrijven.

Valt wel mee. Ik denk dat hij eerst zal vragen waarom niet. Dan moet je natuurlijk wel een goeie reden hebben en die heb je niet. Ik snap ook niet echt waarom je dat niet zou willen doen? 'Tis toch een kleine moeite om dat te doen? En als het je alleen maar ermee kan helpen, waarom niet?

Over dat: wat nu?.... Bel hem op, leg het precies uit zoals je hier hebt gedaan, hij kan het dan echt wel begrijpen lijkt mij. Misschien gaat ie dan iets anders proberen. Probeer niet bang te zijn, dat zal ook wel schelen.

[Oogst]

De psychiater weet goed dat je naar hem toe komt omdat je een probleem hebt en dat niet zomaar op kunt lossen. Het is zijn beroep en doel in zijn werk om tot jou door te dringen, als jij dat dagboek afwijst, dan probeert ie gewoon iets anders en zal daar echt niet moeilijk over doen.

En dat je naar hem toe komt geeft al ruim genoeg aan dat je geholpen wil worden. Je weet zelf wat voor een enorme stap het is om naar die psychiater toe te gaan, dat weet hij ook, dus hij weet dat als je daar komt, dan wil je geholpen worden.

[Hugo]

Ik zelf ben altijd bang voor de dokter. Maar aangezien ik nogal een enorm hyperventilatieprobleem heb moet ik zo af en toe wel gaan Wat ik dan doe om er niet onder uit te kunnen is zoveel mensen in mijn omgeving vertellen dat ik naar de dokter ga en dat ik een afspraak heb. Ik heb zelfs een whiteboard in mijn huis met daarop dan de tijd en datum en de naam van de dokter staan.

De angst blijft totdat ik bij de dokter binnen zit dan verdwijnt het allemaal.. En als ik niet ga dan word ik er vanzelf aan herinnerd door mijn omgeving. En het uitleggen is veel zwaarder dan naar de dokter gaan. Tenminste zo ervaar ik het.

Ik wens je in ieder geval heel veel sterkte... En het klinkt als een cliche maar angsten zijn er om overwonnen te worden en dat gaat jou vast en zeker ook lukken

[ Voor 0% gewijzigd door Hugo op 05-08-2002 21:39 . Reden: ik en mijn domme typo's :( ]

[Verwijderd]

De psychiatrie zoekt alleen naar de oorzaak van problemen. Ze spitten diep en halen van alles in je hoofd overhoop, maar ze kunnem nooit een oplossing er voor bieden. Vaak kunnen ze je er mee leren omgaan op een bepaalde manier, maar oplossen kunnen ze het niet. Psychiatrie stopt dus op een gegeven moment.
Schuldgevoelens zijn niet van toepassing als jij merkt dat je hiermee niet verder komt.
Mijn advies is om waarlijk bevrijding van dit probleem te vinden. Als christen heb ik van dichtbij veel mensen gezien die door Jezus genezen zijn van psychische en lichamelijk klachten. www.levensstroom.nl staat bijvoorbeeld vol van dit soort waargebeurde verhalen. En ze gebeuren nog steeds. ALs je dit gelooft, zal Hij je genezen. Tot zover mijn advies.

[Lord Daemon]

Ik moet zeggen dat ik religieuze propaganda, die op W&L natuurlijk geheel op haar plaats kan zijn, een stuk minder kan waarderen wanneer deze gepaard gaat met het advies om niet naar een psychiater te gaan tegenover iemand die aangeeft psychiatrische hulp nodig te hebben.

[Christiaan]

Verwijderd schreef op 05 augustus 2002 @ 21:48:
De psychiatrie zoekt alleen naar de oorzaak van problemen. Ze spitten diep en halen van alles in je hoofd overhoop, maar ze kunnem nooit een oplossing er voor bieden. Vaak kunnen ze je er mee leren omgaan op een bepaalde manier, maar oplossen kunnen ze het niet. Psychiatrie stopt dus op een gegeven moment.
Schuldgevoelens zijn niet van toepassing als jij merkt dat je hiermee niet verder komt.
Mijn advies is om waarlijk bevrijding van dit probleem te vinden. Als christen heb ik van dichtbij veel mensen gezien die door Jezus genezen zijn van psychische en lichamelijk klachten. www.levensstroom.nl staat bijvoorbeeld vol van dit soort waargebeurde verhalen. En ze gebeuren nog steeds. ALs je dit gelooft, zal Hij je genezen. Tot zover mijn advies.

Jij weet niet bijster veel van psychiatrie geloof ik. Er zijn tien miljoen soorten aanpakken. De grootste is op dit moment de psychoanalytische stroming. Psychiatrie staat aan het einde van de psychologische keten. Aan het begin doet men onderzoek, stelt men theorieen op en toetst die. De psychatrie maakt gebruik van de verworven kennis.

Stellen dat psychiatrie niet werkt is goedkoop en simpel. Voor heel erg veel mensen werkt het wel degelijk. Alhoewel men niet altijd de oorzaak kan vinden (zoals bij depressies), is dat vaak niet eens belangrijk. Als mensen ermee leren leven, of er gewoon over leren praten, dan is dat vaak voldoende. Psychiatrie heeft niet als doel om met een magie-stokje de klachten weg te halen. Dat zie je alleen op TV.

Jezus is niet de oplossing bij psychologische problemen. Verwacht geen reddende hand uit de hemel die je geneest - psychische problemen kun je alleen zelf oplossen, maar je kunt wel kracht vinden in geloof.

[Verwijderd]

Ik vind een advies dat mensen uit religieuze overwegingen aanraadt niet naar een dokter (wat een psychiater feitelijk is) te gaan als ze medische hulp nodig hebben, afschuwwekkend... Dat is wel het allerslechtste advies wat je kan geven, en het zou niet de eerste keer zijn dat iemands leven geruineerd wordt door zo'n advies.

[Hugo]

Een religieuze ervaring kan sommige mensen bij wie het hard nodig hebbben inderdaad wel baat hebben maar in de meeste gevallen is bij sommige personen een religieuze wonderdokter echt het allerlaatste redemiddel als er echt geen enige hoop meer is.

Een psychiater kan denk ik heel veel hulp aanbieden om bepaalde angsten onder ogen te zien en je helpen met het vinden van de oorzaak. Zelf kan je dat natuurlijk ook wel maar dan moet je a: heel stevig in je schoenen staan en b: een hele sterke en hechte vriendenkring hebben die je kan opvangen als dat nodig is.

Ik zelf ben te eigenwijs om naar een psychiater te gaan alhoewel dat ongetwijfeld enige baat zal hebben met mijn hyperventilatie.. Ik wil het graag zelf oplossen en zelf de oorzaak vinden.. eigenwijs en een doorbijtertje ben ik.. maar ja aan de andere kant is dat soms ook best wel zwaar als je enorme last van hyper hebt. Kom ik over de aanval heen dan heb ik een supergevoel dat ik heel de wereld aan kan. En ik heb nu zelf al de oorzaak gevonden, ik maak me te druk om te veel kleine dingen.. wat waarschijnlijk gaat helpen is als ik ervoor zorg dat ik mijn conditie verbeter dus door te gaan fietsen en te gaan hardlopen zo dat ik in plaats van mij eigen zorgen te maken mijn energie stop in het verbeteren van mijn conditie...

maar nu heb ik een heel verhaal getypt over mijn probleem en het ging over jouw probleem..

zoals ik al eerder zei.. laat iedereen in je vriendenkring weten dan je naar de psych gaat en schrijf het op de raarste plekken op.. dat helpt echt.. en vraag desnoods of iemand met je meeegaat.. iemand die je uiteraard vertrouwd en die jou er heen brengt...

Nogmaals veel sterkte

[ Voor 0% gewijzigd door Hugo op 05-08-2002 22:44 . Reden: ik en mijn honderden typo's :( ]

[Confusion]

fake007 schreef :
Ik durfde geen nee te zeggen uit angst dat het zou lijken alsof ik niet geholpen wilde worden.

Dit is een goed moment om je iets belangrijks te realiseren: je kan niet denken voor een ander. Jij weet niet wat de psychiater denkt en aangezien je het ergste denkt, kan het nooit erger zijn als waar je al op voorbereid bent. Als het je niet bevalt, zeg dat dan tegen hem. In het slechtste geval zegt hij inderdaad dat je niet geholpen wilt worden (onwaarschijnlijk denk ik) en dan ben je niet slechter af dan nu. Vertel hem precies dit, dat kan voor hem juist een aanknopingspunt zijn. Hij zal waarschijnlijk met je gaan graven naar de oorzaak van deze angst.

De psychiator zelf heeft nog geen contact opgenomen (de laatste afspraak was ongeveer 5 dagen geleden) met mij of met degenen die mij hebben aangemeld bij hem.

Hij is niet helderziend. Meestal gaan hulpverleners ervan uit dat je zelf probeert een nieuwe afspraak te maken (dit zeg ik uit ervaring). Er zijn er wekelijks vast velen die afspraken cancelen. Het is ook geen desintresse (hoewel je je moet realiseren dat iets voor hem werk is en hij dit werk wel gekozen heeft om mensen te helpen, maar zich daarom nog niet betrokken voelt bij zijn clienten (wat ook beter voor zijn geestelijke gezondheid is!)).

Enkele voorbeelden zijn: de verschillen tussen goed&fout, liefde&haat, mooi&lelijk, duur&goedkoop etc.

Als je dat echt niet kon maken, zou je hier niet posten, maar zou je al lang en breed in de gevangenis of een inrichting beland zijn. Je kan wel verschillen maken, je weet het alleen niet. Je kan het niet zien of je wilt het niet zien. Als ik 1 ding heb geleerd van de hulp die ik gekregen heb, is het dat ik veel normaler ben dan ik dacht en een veel normaler leven kan leiden dan ik dacht. Bovendien zijn de verschillen er misschien wel niet zoals jij denkt dat je ze moet zien. De wereld is niet zo zwart-wit als deze door sommigen, door media, geschetst wordt.

Wat moet ik doen?

Een nieuwe afspraak met de psychiater maken en hem precies vertellen wat je hier verteld hebt. In het ergste geval vind je bevestiging. In dat geval zijn er nog steeds mogelijkheden: niet iedere hulpverlener is geschikt voor jou. Soms moet je er gewoon meerdere proberen. Een psychiater is ook maar een mens, net als jij.

[StalieN]

Hoi Fake007,

Ik ben christen maar daar zal ik je niet mee lastigvallen, aangezien sommigen hier dat niet volledig op z'n plaats vinden, hoewel ik positieve ervaringen heb met het christendom.
Ik heb je history bekeken (history van berichten) en heb gezien dat je probleem geen kleintje is. Ik raad je aan om weer naar de psychiater terug te gaan en hem die angst te vertellen. Psychiaters zijn experts op psychologisch gebied en hij zal je zeker kunnen helpen.
Heel veel sterkte,
StalieN

[Verwijderd]

Fake,

Ik heb niet de hele treath gelezen maar ik vind het ten eerste al heel knap dat je naar een psychiater bent gegaan! Heel veel mensen onderschatten de impact die dit kan hebben. Nu weet ik niet heel veel van Authisme af maar ik kan me indenken dat het voor mensen met die "handicap" (let op de aanhalingstekens) nog veel moeilijker en complexer kan/zal zijn.

Ook jou behandelend Psychiater zal dit zeker inzien. Ik denk niet dat je bang hoeft te zijn dat je hem teleursteld omdat je niet een dagboek hebt geschreven of een afspraak bent nagekomen. Een psychiater geeft tips om een probleem op te lossen. De tip van het dagboek werkt niet, dan moet er iets anders verzonnen worden, dat is zijn werk!

Vind je het moeilijk om hem direct te benaderen probeer het dan via een ander medium, telefoon, brief of neem een keer iemand mee die goed op de hoogte is van de problemen als je weer gaat.

Kortom, je hoeft je niet te schamen en geef niet op als iets niet ineens lukt! Dit zal zeker vaker gebeuren!

Heel veel Succes!

[Expander]

Ga terug en vertel die man zoveel mogelijk, recht uit je hart. Dan kan ie je het beste helpen met genezing.

Bovendien ben je helemaal niet "gestopt". Je hebt alleen, zoals je topictitel aangeeft iets "stoms" gedaan.. Dit gebeurt echter iedereen weleens en wil je het rechtzetten is het het beste om gewoon die man weer op te zoeken.

[Verwijderd]

Verwijderd schreef op 05 augustus 2002 @ 02:32:

Een reden voor mijn angst kan zijn dat ik autistisch ben. Alles wat ik meemaak kan ik zeer goed onthouden, echter, ik kan geen verschillen waarnemen. Enkele voorbeelden zijn: de verschillen tussen goed&fout, liefde&haat, mooi&lelijk, duur&goedkoop etc. Ik kan alleen handelen aan de hand van wat ik eerder heb waargenomen, zodra ik in een onbekende situatie terechtkom in een niet vertrouwde omgeving dan klap ik in elkaar. Dit is voor mij zo'n onbekende situatie in een omgeving waar ik er alleen voor sta...

Wat moet ik doen?

Autisten laten zich leiden door angst. Eigenlijk laat je je verlammen door angst. Je weet het, maar het lukt je niet er tegen in te gaan. Je moet beseffen: Er is maar een weg. Er is maar een manier om angst te overwinnen en dat is er tegenin gaan. Dat is niet gemakkelijk want angst is een veelkoppig monster, dat steeds weer terug komt. Toch als je volhoudt wordt de tegenstander steeds zwakker en kun je je op den duur bevrijden.

Ga de strijd niet alleen aan, niemand vind je raar. Dat is de eerste angst die je moet overwinnen, isoleer je niet. Dat je hier hulp vraagt is een goede eerste stap. Verder gaan met psychiater is de volgende. In de beginfase kunnen medicijnen je helpen om jezelf onder controle te houden, niet bang zijn, de invloed is beslist minder dan een glaasje pils of de soft-drugs die je eerst slikte. Dat je dat deed geeft al aan dat je waarschijnlijk extra steun nodig hebt.

Het volgende spreekwoord is een om in je oren te knopen: Een mens lijdt dikwijls 't meest door 't lijden dat hij vreest doch dat niet op komt dagen

Dat je niet weet hoe je moet handelen is een probleem. Lees eens het nieuwe testament of je nu gelovig bent of niet de westerse ethiek is voor een groot deel daarop gebaseerd. Het kan je helpen om de stabiliteit te vinden die je zoekt.

Bij de bib kan je cd-roms lenen met de bijbel er op, dan kun je zelf de vertaling kiezen die je aanstaat en die lezen vaak gemakkelijker dan boeken. Op internet vind je het ook.

Je bent niet alleen.

[Confusion]

lasker schreef :
Autisten laten zich leiden door angst.

Waar heb je deze desinformatie vandaan?

Lees eens het nieuwe testament of je nu gelovig bent of niet de westerse ethiek is voor een groot deel daarop gebaseerd.

Wil je het alsjeblieft laten om te bekeren in een draad als deze? Er zijn tientallen boeken waar deze persoon een stuk meer aan zal hebben dan aan de Bijbel. Het in de draad aanraden van de Bijbel is volstrekt onzinnig en dient geen ander doel dan je Goddelijke roeping tot bekering te volbrengen, iets wat ik absoluut weiger te tolereren in deze.

[Verwijderd]

gewoon weer contact opnemen. Als je denkt dat hij wakker ligt van een patient die een opdrachtje niet heeft uitgevoerd....
succes verder

[Lord Daemon]

Deze thread gaat niet over religie. Mocht iemand een draad willen starten over het nut van religie bij psychiatrische problemen dan mag die persoon zijn gang gaan, maar hierbij het verzoek dit onderwerp buiten deze draad te laten.

En dan gewoon lekker toch het onderwerp in deze draad gaan bespreken? Als ik verzoek of je daar een nieuwe draad over wilt starten, doe dat dan ook. De onderstaande posts zijn gedelete.

[Lord Daemon]

Ik zit hier echt met open mond naar te kijken. Hoe moeilijk kan het zijn om als je het niet eens bent met een moderator op de link naar Lieve Adjes te klikken in plaats van het in dit topic te doen waar ik nu al twee keer van heb gezegd dat het niet de bedoeling is dat je er offtopic in gaat? Ik ga wel nog een keer alles trashen hoor, ik heb toch niets beters te doen. En als je daarover iets wil zeggen, doe dat in Lieve Adjes en niet hier.

[Confusion]

Zie LA

[KroontjesPen]

Hoewel het gebruikelijk is om, ook in de alternatieve, hulpverlening een soort dagboek te gaan gebruiken om een probleem in kaart te brengen, lijkt het mij bij jou, fake007, 'n stap te vroeg.

Ook ik adviseer je om een nieuwe afspraak te maken en het dagboek probleem voor te leggen.
Er zijn best wel methoden die bij jou passen om tot de kern te komen.
De raad eerder gegeven om iemand mee te nemen, lijkt mij idd een hele goede.

[Christiaan]

[nohtml]

Verwijderd schreef op 06 augustus 2002 @ 14:21:
Autisten laten zich leiden door angst. Eigenlijk laat je je verlammen door angst. Je weet het, maar het lukt je niet er tegen in te gaan. Je moet beseffen: Er is maar een weg. Er is maar een manier om angst te overwinnen en dat is er tegenin gaan. Dat is niet gemakkelijk want angst is een veelkoppig monster, dat steeds weer terug komt. Toch als je volhoudt wordt de tegenstander steeds zwakker en kun je je op den duur bevrijden.

Laser, autisten laten zich niet leiden door angst. Ze kennen angst geheel niet en ontberen emoties. Nu verschilt het per geval nogal, maar sommige autisten zijn haast machines in de omgang terwijl anderen nog wel in staat zijn om emoties te ervaren. Autisten zijn emotioneel gehandicapt en daar is niks aan te doen. Ze kunnen wel leren, rationeel, hoe ze om moeten gaan in situaties waarbij het normaal gesproken juist emoties zijn die sturen (zoals bij liefde of bij het overlijden van een bekende).

Het heeft niet veel met angst te maken, en het is zeker geen drijfveer van autisten. De meer intelligente autisten (het merendeel is bijzonder intelligent) zal zich echter wel onderworpen voelen aan een krachtige onzekerheid door het eigen gebrek. Deze autisten beseffen het eigen gebrek en proberen dat te maskeren (en zijn er vaak bijzonder goed in). Ze begrijpen echter dat ze dit masker voorhouden en zijn bang dat mensen ze 'doorkrijgen'.

Dat je niet weet hoe je moet handelen is een probleem. Lees eens het nieuwe testament of je nu gelovig bent of niet de westerse ethiek is voor een groot deel daarop gebaseerd. Het kan je helpen om de stabiliteit te vinden die je zoekt.

Bij de bib kan je cd-roms lenen met de bijbel er op, dan kun je zelf de vertaling kiezen die je aanstaat en die lezen vaak gemakkelijker dan boeken. Op internet vind je het ook.

Ik ga een draadje openen over religie en de heilzame werking bij ziektes (zij het fysiek of geestelijk). Wil iedereen daar doordiscussieren over dat onderwerp?

[Confusion]

ChristiaanVerwijs schreef:
Ze kennen angst geheel niet en ontberen emoties. [..]

Geheel niet is denk ik een overstatement. De fundamentele fear-fight-flight respons is in ieder geval bij zgn high-functioning austisten wel aanwezig, hoewel niet altijd in dezelfde situaties en in dezelfde mate.

Deze autisten beseffen het eigen gebrek en proberen dat te maskeren (en zijn er vaak bijzonder goed in). Ze begrijpen echter dat ze dit masker voorhouden en zijn bang dat mensen ze 'doorkrijgen'.

Wat je in de autisme groepen op Usenet wel veel ziet momenteel, is dat veel mensen bijvoorbeeld Asperger als een stempel beschouwen dat te makkelijk gegeven wordt, zoals dat met ADHD, burn-out e.d. gebeurd. Je zou de helft van de 'echte' hackers van de wereld zo voor high-functioning autist door laten gaan.

Ikzelf scoor bijvoorbeeld behoorlijk hoog op autisme tests, maar heb van de psych niet het stempel gekregen. Terecht denk ik, maar jammer, omdat het me een excuus had gegeven voor de manier waarop ik denk over gevoelens en de wereld. Nu wordt het me weleens kwalijk genomen. Er is naast de categorie echte autisten nog een grote categorie mensen die heel anders denken over gevoelens dan 'hoort'. Zijn wij fucked-up en hebben autisten een excuus? Ik denk eerder dat 'hoe het hoort' niet klopt. Ons wordt bijvoorbeeld geleerd dat je gelukkig moet zijn, maar als je niet weet hoe geluk voelt, als je nooit op een gevoel het stempel 'geluk' hebt kunnen drukken, dan kan je in de waan komen dat je ongelukkig bent. Bij diep nader onderzoek zal blijken dat je niet ongelukkig bent, maar dat je je enkel nooit zo 'gelukkig' voelt als de meerderheid zich weleens schijnen te voelen.

Ik denk dat dit voor de topicstarter wel relevant is: ik vind hem niet raar of anders, ik denk dat hij normaler is dan de rest van de wereld, die zulke sterke gevoelens hebben. Het is wel heel verwarrend, omdat gevoel oplossingen biedt voor situaties. Een simpel vraagstuk als 'vind je dit spelletje leuk', is niet te beantwoorden als je er over na gaat denken. Vanuit gevoel is de vraag direct te beantwoorden, maar is het antwoord eerlijk? Vanuit gevoel worden er heel veel verkeerde dingen gedaan, omdat gevoel in plaats van (een deel van het) nadenken komt. Gevoel maakt oordelen en beslissingen makkelijker; meestal geen probleem en juist voordelig, maar soms juist niet.

[Verwijderd]

Yo Fake007

Je zegt dat je nog geen dagboek hebt geschreven....

Als ik het hier zo goed zie, dan heb je al heel wat kilobytes aan tekst op GOT gekalkt. Kun je dat niet uitprinten en meenemen naar de Psychiater??? Je legt hier namelijk goed uit wat er in je omgaat, toch?

Sterkte!

[ Voor 3% gewijzigd door Verwijderd op 05-12-2002 12:43 ]

[Christiaan]

Ik denk niet dat het veel zin heeft om dit topic omhoog te schoppen. Het onderwerp lijkt me afgehandeld, en bovendien kun je niet van iedereen verlangen dat ze een topic van 4 maanden oud opnieuw gaan doorlezen.

Ik sluit hem om deze reden dus maar.