Jezelf naar de "realiteit" denken

[Verwijderd]

Ik had vroeger een keer toen ik klein was nagedacht over:
(kort samengevat)

1) wat de wereld precies was
2) wat er is als we doodgaan
3) wat het heelal is
4) waarom we er zijn
5) wat ons in leven houd
6) wat ons doel is

Op een gegeven moment was ik dan zover met me geest dat ik ergens anders zat. in een trance. ik kon daar vroeger makkelijk uitkomen.

16 jaar ben ik nu.
Ik heb het om de zoveel tijd nog geprobeert of het lukte. Het is een raar gevoel namelijk en moeilijk te beschrijven. Ik bleef er steeds langer in hangen. het was steeds moeilijker om eruit te komen. Als ik het nu doe blijf ik er nog langer in zitten.

Wat is dit gevoel? waar ben ik aan het doen? Waar zit ik met me geest?
Loop ik het gevaar dat ik hier "in kan blijven".
Best wel scary.

Probeer het ook maar eens. Ga liggen en denk aan het bovengenoemde.

[Verwijderd]

ik weet alleen dat als ik erg hard ergens over nadenk dat ik dan alles om me heen vergeet en niet reageer op mijn omgeving, maar verder kan ik me er niks bij voorstellen.
had af en toe wel eens dat ik (zomaar)
het gevoel kreeg dat alles irreel was, ik liep wel, en deed wel, maar het was allemaal _niet_ echt, ik weet ook niet hoe ik daar aan kwam, maar het is een vreemd gevoel en ik kan het niet triggeren.

[Verwijderd]

Een soortgelijke ervaring: Als je je geheel ontspant, gewoon op je bed gaan liggen, geen muziek ofzo, absolute rust, vooral niet bewegen, krijg je op een gegeven moment ook het gevoel dat je "buiten" je lichaam staat. Het lijkt alsof je lichaam niet meer van jou is. Alleen is het niet moeilijk om daar weer uit te komen. Gewoon bewegen. Al kost het wel enige moeite om je lichaam ervan te overtuigen dat dat nodig is, vooral als je moe bent.
Wat ik hieraan eng vind is dat je op den duur ook vanzelf minder gaat ademhalen...
Een heel andere ervaring dan die die jij beschrijft, maar het lijkt er misschien wel op. Is dat wat jij doet, jezelf volledig ontspannen tijdens het nadenken?

[Verwijderd]

Trance/dissociatie veroorzaakt door
intellectuele/gevoelsmatige overstimulatie?

Eet en drink wat, bel een vriend/vriendin etc. en kom zo weer tot jezelf.
Analyseer of er een bepaalde aanleiding is behalve de wens deze staat van bewustzijn te beleven en uit te diepen.
Besef dat dit niet per se speciaal is, dat er nog -tig andere stadia van bewustzijn bestaan.

[Verwijderd]

<BLOCKQUOTE><font size=1 face=Verdana, Arial, Helvetica>quote:</font><HR>Op 15 oktober 2000 19:34 schreef Captain Proton het volgende:
Een soortgelijke ervaring: Als je je geheel ontspant, gewoon op je bed gaan liggen, geen muziek ofzo, absolute rust, vooral niet bewegen, krijg je op een gegeven moment ook het gevoel dat je "buiten" je lichaam staat. Het lijkt alsof je lichaam niet meer van jou is. Alleen is het niet moeilijk om daar weer uit te komen. Gewoon bewegen. Al kost het wel enige moeite om je lichaam ervan te overtuigen dat dat nodig is, vooral als je moe bent.
Wat ik hieraan eng vind is dat je op den duur ook vanzelf minder gaat ademhalen...
Een heel andere ervaring dan die die jij beschrijft, maar het lijkt er misschien wel op. Is dat wat jij doet, jezelf volledig ontspannen tijdens het nadenken?[/quote]Nee. ik denk eraan en dan plotseling komt dat gevoel. Dat is best wel scary soms. De remedie is om daar dus niet aan te denken. Maar het is zo spannend van de ene kant.

Ik ga gewoon denken. Als ik achter de comp. zit, op me kamer. Niet als ik met dingen bezig ben maar als ik kan denken. Geheel ontspannen dat wel.

En dan lijkt het alsof alles om je heen nep is.

[Verwijderd]

<BLOCKQUOTE><font size=1 face=Verdana, Arial, Helvetica>quote:</font><HR>dat ik (zomaar)het gevoel kreeg dat alles irreel was, ik liep wel, en deed wel, maar het was allemaal _niet_ echt, ik weet ook niet hoe ik daar aan kwam, maar het is een vreemd gevoel en ik kan het niet triggeren.[/quote]ik ken het gevoel, geloof ik. maar ik kan er zo inkomen als ik dat wil (naja, niet altijd) het is best een vreemde ervaring, net alsof je alles voor het eerst ziet, maar toch ook weer niet. en dan kun je er toch ook weer heel bewust bij denken dat je alles zoals je het nu meemaakt toch meteen weer vergeet, ookal neem je het wel allemaal waar.

edit:

dit is misschien een beetje onduidelijk.. ik bedoel dat je alles opeens heel bewust meemaakt, alsof je als een soort commentator naar je eigen waarnemingen kijkt. een beetje van buitenaf dus, maar nog wel in je eigen lichaam. ik weet niet of het er zo veel duidelijker op geworden is, maar ik weet ook niet hoe ik het anders moet zeggen.

[Verwijderd]

ik weet precies wat je voelt. Ik krijg hetzelfde als ik (onder de juiste omstandigheden) ga hardlopen. Op een gegeven moment was ik met 7.5 kilometer wel redelijk, en dacht ik: deze keer doe ik wel 11.5 . Toen dacht ik echt nergens aan, alles ging automatisch, ik hoefde nergens over na te denken. Dat was een van mn beste tijden ooit...

[Verwijderd]

<BLOCKQUOTE><font size=1 face=Verdana, Arial, Helvetica>quote:</font><HR>Op 15 oktober 2000 22:02 schreef Gul'Dan het volgende:
ik weet precies wat je voelt. Ik krijg hetzelfde als ik (onder de juiste omstandigheden) ga hardlopen. Op een gegeven moment was ik met 7.5 kilometer wel redelijk, en dacht ik: deze keer doe ik wel 11.5 . Toen dacht ik echt nergens aan, alles ging automatisch, ik hoefde nergens over na te denken. Dat was een van mn beste tijden ooit...[/quote]Zou je dit ook kunnen trainen? Dat je dus een drug emuleert? Zou handig zijn. Ben benieuwd

[StratoFarmer]

nou, dudes....zoiets heb je ook als je te weinig hebt gegeten/moe bent. Je kunt dan al gauw hebben 'dat het bloed uit je hersenen word getrokken' (niet letterlijk natuurlijk) en dan voel je jezelf idd licht/onwezelijk en je hebt het risico je bewustzijn te verliezen. (tijdelijk uiteraard). Dus voordat je allemaal gecomliceerde theorien aanmaakt, bedenkt eerst of dit niet gewoon het geval was.
Dit zijn overigens echte zuivere medische feiten. (geen home-improvement)

[Verwijderd]

<BLOCKQUOTE><font size=1 face=Verdana, Arial, Helvetica>quote:</font><HR>nou, dudes....zoiets heb je ook als je te weinig hebt gegeten/moe bent. Je kunt dan al gauw hebben 'dat het bloed uit je hersenen word getrokken' (niet letterlijk natuurlijk) en dan voel je jezelf idd licht/onwezelijk en je hebt het risico je bewustzijn te verliezen. [/quote] Als je te weinig gegeten hebt gaat je lichaam adrenaline aan maken. Dat zorgt er voor dat bepaalde zintuigen gevoeliger worden en andere minder gevoelig(dit gebeurt ook bij uitputting zoals bij Gul'Dan). Als je te weinig drinkt dan kan je lichaam bloed tekort krijgen. Dit zorgt er niet voor dat je in trance raakt, je wordt alleen duizelig(vooral als je snel opstaat) en valt op den duur flauw. Als je moe bent val je gewoon in slaap(ook een soort trance:))

Van jezelf in trance denken, zoals jij dat beschrijft, heb ik nog nooit gehoort. Maar als je moeite hebt met "terug" te komen zou ik er maar mee stoppen. Als het echt is kan het heel goed gevaarlijk zijn en als het niet echt is verspil je toch je tijd alleen maar.

[Jag]

<BLOCKQUOTE><font size=1 face=Verdana, Arial, Helvetica>quote:</font><HR>Als je te weinig drinkt dan kan je lichaam bloed tekort krijgen[/quote]Da's niet waar hoor. Ik kan me dit nog wel herrineren van een college bij Geneeskunde. Iemand vroeg toen of je dood kon gaan door een te lage bloeddruk doordat je uitdroogt (en alle waterbuffers op zijn). In principe wel, was het antwoord, maar je zou allang dood zijn vanwege andere redenen dan doordat je bloeddruk zwaar zou dalen.

Jag

[Verwijderd]

el_marcianito , hoe kan jij dat gevoel dan triggeren?
ik ben nu best wel benieuwd, ik kreeg het vroeger wel eens en dan schrok ik best wel want ik weet niet wat het was, maar als ik het zelf kan opwekken, wil ik toch eens kijken hoe dat hiermee zit.

[Verwijderd]

wat ik me ook meen te herinneren aan dit gevoel is dat (maar dat weet ik niet zeker)
als ik het kreeg het leek alsof het door mijn ogen begon, ik bedoel, de wereld begon voor mij irreel te worden en dan de rest
alsof je door een barriere heen stapte
maar dat weet ik allemaal niet zeker meer.

[Verwijderd]

Die trances komen inderdaad voor bij intensief sporten of dansen of het gebruik van marihuana of paddenstoelen. Het belangrijkste is of je er goed mee om kunt gaan met dit soort gemoedstoestanden. Je kan er ook bang van van worden of erger resulteren in een psychose. Mensen die daar gevoelig voor zijn of schizofreen kunnen nare ervaringen beleven. Zorg er altijd voor dt je dus rustig blijft, neem suikers en vitamine c en ga ff ontspannen liggen.

[Unicorn]

Fegisje:<BLOCKQUOTE><font size=1 face=Verdana, Arial, Helvetica>quote:</font><HR>Op een gegeven moment was ik dan zover met me geest dat ik ergens anders zat. in een trance. ik kon daar vroeger makkelijk uitkomen.[/quote]Ik heb daar wel eens vaker iets over gehoord als een meditatietechniek. Jezelf vragen stellen waar je helemaal in blijft hangen (met als het bekende en flauwe voorbeeld, "wat is het geluid van 1 hand die klapt")... maar nou weet ik niet meer waar die techniek eigenlijk vandaan komt (Zen?).

Maar ik herken het wel. Ik wil nog wel eens 's nachts met een heldere hemel een beetje naar boven staren om wat sterrenbeelden te herkennen, en te zien welke planeten/nevels/andere leuke dingen op dat moment zichtbaar zijn. En als ik me dan probeer voor te stellen hoe groot dat allemaal wel niet is, hoe oud het is, en meer van die ongein, dan raak ik ook in een soort van trance. Maar daar kom ik ook heel gemakkelijk weer uit. Is wel geinig als het gebeurt .

[Cableboy]

Ik heb dat inderdaad ook wel eens. Zit je te denken over de een of andere hele stompzinninge natuurwet. Waarom is het nou, zoals het is. Je gaat jezelf er steeds verder in verdiepen. Op een gegeven moment heb ik dan het gevoel: 'he ik kom hersens te kort om verder door te redeneren' Je hebt dan het gevoel alsof je aan de max. capaciteit van je hersenen zit, het randje zeg maar. Meestal probeer ik zulke gedachtengang te voorkomen, maar soms zet ik het gewoon door, en kan heel verhelderend, maar ook deprimerend werken.

[Verwijderd]

Bedankt iedereen voor het posten. Ik ben al lang blij dat ik niet de enige ben, en dat het dus normaal is.

[Verwijderd]

Het is niet de adrenaline, het is de efedrine en de endorfine die je aanmaakt bij bijvoorbeeld hardlopen. (ik zag iets staan over hardlopen). OK, de adrenaline eerst, maar daarvoor nog weer zoiets als noradrenaline. Dit zijn de triggers. Point die ik wil maken is, dat je jezelf inderdaad zo stoned als een garnaal kan sporten OF denken. Want, voor wie het nog niet wist, bij het lichaam in rust verbruiken de hersenen 70% van alle energie. Derhalve, bij zeer sterke denkprocessen 'raak je buiten jezelf' Je hersenen trekken opeens veel meer energie dan normaal, dan gaat het treintje noradrenaline, adrenaline etc etc rijden. Da's geen gekte, da's een normale biochemische reactie.

[Verwijderd]

Ik heb het er wel eens over gehad met vrienden van me die ook hardlopen, en volgens mij is dit toch hetgene waar je voor loopt. Op een gegeven moment ga je over je pijngrens heen, je voelt totaal geen pijn meer (dopamine etc) en je loopt echt heel erg lekker.

[MicroWhale]

Met je hersenen zo'n toestand bereiken voelt toch fijner dan met hardlopen.

[DiSiLLUSiON]

<BLOCKQUOTE><font size=1 face=Verdana, Arial, Helvetica>quote:</font><HR>Op 15 oktober 2000 19:34 schreef Captain Proton het volgende:
Een soortgelijke ervaring: Als je je geheel ontspant, gewoon op je bed gaan liggen, geen muziek ofzo, absolute rust, vooral niet bewegen, krijg je op een gegeven moment ook het gevoel dat je "buiten" je lichaam staat. Het lijkt alsof je lichaam niet meer van jou is. Alleen is het niet moeilijk om daar weer uit te komen. Gewoon bewegen. Al kost het wel enige moeite om je lichaam ervan te overtuigen dat dat nodig is, vooral als je moe bent.
Wat ik hieraan eng vind is dat je op den duur ook vanzelf minder gaat ademhalen...
Een heel andere ervaring dan die die jij beschrijft, maar het lijkt er misschien wel op. Is dat wat jij doet, jezelf volledig ontspannen tijdens het nadenken?[/quote]astraal reizen.. werkt het beste als je de 2 dagen ervoor geen vlees hebt gegeten, maar veel vis ofzo.. en ook 24 uur niks hebt gedronken.

als je genoeg traint, kan je zelfs niet alleen buiten je lichaam treden.. zelfs niet alleen ff in een hoekje in de kamer staan terwijl je zelf nog op je bed ligt, maar bijv bij je oma in alaska op bezoek gaan door alleen maar aan d'r te denken..
SNAP
en je bent d'r.. tijd bestaat niet meer.. alles is relatief..

ik weet er alles over maar ik heb het zelf maar een paar keer gehad.. ik durf ook niet verder te gaan dan gewoon ff heel ff het gevoel hebben alsof je uit je lichaam treedt, want ik lees ook vaak dat er een heel grote kans is dat je niet meer terug kan.. je zit zeg maar aan een kleine draad die via je nek loopt vast aan je lichaam.. als die knapt..
dan ben je de lul

[Verwijderd]

DiSiLLUSiON

Ik denk niet dat je zo snel blijft hangen.

Mensen die eerder dan jou hebben gepost, weten dat het niet kwaad ken. Als je jong bent (en dat ben jij) dan kan dit geen kwaad.

Ook heb ik gehoord dat dit, als je ouder wordt weg gaat. Dus geniet er nog maar van.

[DiSiLLUSiON]

ik zal je advies aannemen... toch ben ik er nog niet helemaal zeker van dat er geen gevaren aan verbonden zijn

edit:

ik ben relatief jong ja.. 16

[Verwijderd]

dat klopt
al een tijdje niet meer gehad
al zeker ongeveer een half jaar niet geloof ik.
en ik ben 19.
dus het is voorbij

[Verwijderd]

<BLOCKQUOTE><font size=1 face=Verdana, Arial, Helvetica>quote:</font><HR>Op 20 oktober 2000 03:53 schreef [YR]paladin het volgende:
dat klopt
al een tijdje niet meer gehad
al zeker ongeveer een half jaar niet geloof ik.
en ik ben 19.
dus het is voorbij :([/quote]Vind jij dat erg of niet? Zou je dat gevoel nog eens willen ervaren?

[CmdrKeen]

Ik heb een andere theorie, die ik NIET gepikt heb van The Matrix , maar wel overeenkomsten vertoont.

De meeste mensen zijn gevangen in een subwerkelijkheid: je gaat naar school, dan ga je werken, misschien krijg je kinderen en dan ga je dood. Gedurende het "dagelijks leven" denk je niet aan dit proces of de betekenis ervan. Gedurende het dagelijks leven doe je dingen waarvan je eigenlijk weet dat ze nutteloos zijn, maar iedereen doet het, en eigenlijk heb je geen tijd om erover na te denken, en... Snappez-vous?

Toch hebben de meeste mensen ook wel de mogelijkheid om dit van tijd tot tijd te doorzien. Als je *nog* verder wilt nadenken, bv. over de oneindige grootte van het universum, of van die andere dingen waar je niet uitkomt, dan kijk je 'boven de werkelijkheid uit'.

Misschien is dit het makkelijkste uit te leggen aan de hand van een vergelijking: de mensen zijn met potlood getekende smileys op een vel wit A4-papier, en het echt diep nadenken over zulke zaken zorgt ervoor dat het smiley van het papier opstijgt en het potlood inkruipt, het papier kan overzien, de tafel, en probeert de 'volgende' werkelijkheid - de "echte" werkelijkheid van de tekenaar - te begrijpen.

Omdat we buiten ons referentiekader treden (je hebt geen vergelijkend materiaal, en je weet niet hoe je het gevoel moet noemen) verzinnen we aliens, god, the force, enz. (geen offence bedoeld aan de gelovigen, ik ben geen anti-religieventje).

*Toch* weten we dat wat we vanaf een afstand kunnen bekijken (ons dagelijks leven bezien vanuit de werkelijkheid) slechts een schijnwerkelijkheid is. De gedachte om daar weer naar terug te moeten keren is als de gedachte om na een verkwikkend bad je vieze stinkende kleren van de zware training ervoor weer te moeten aantrekken. Daarom is het geen aantrekkelijke gedachte om weer 'terug te gaan'. De mogelijkheid is altijd wel aanwezig; tenminste in mijn ervaring wel, hoe onaantrekkelijk ook.

Voor psychose of zo hoef je niet bang te zijn, omdat dat echt te maken heeft met het chemisch niet in balans zijn van de hersenen, en voordat dat blijvende schade aan kan doen, raak je bewusteloos, waardoor je na verloop van tijd vanzelf weer terugvalt in de ouwe vertrouwde blindheid van het dagelijks leven.

Samenvatting:

Door zo diep na te denken, aanschouw je de werkelijkheid vanuit een oogpunt dat buiten je referentiekader valt en daardoor kan je het moeilijk aanvaarden dat je ooit hebt gedacht dat je 'normale' idee van de werkelijkheid juist zou kunnen zijn. Dit is onschadelijk omdat je niet constant zo diep na kan blijven denken en vanzelf weer wakker wordt/in slaap valt.

Wat een monsterposting..
Interessante discussie trouwens

[Verwijderd]

nee, zo erg happig ben ik ook niet op het gevoel, maar het idee dat je het zelf kan opwekken vind ik wel interresant.
het was ook meer schertsend bedoeld
als in : "die oude tijd komt nooit meer terug".
tenzij je dat stukje over tijdreizen volgt

[Verwijderd]

Ik ben nu 22 en ik had 2 weken geleden dit gevoel nog...
Ik weet niet waarom ik het toen kreeg, ja had alcohol op en nog wat paddo's dus misschien dat het daardoor ook kan komen...
Het duurde toen alleen wel vrij lang...
(10 sec. ipv 5 sec.)
Normaal krijg ik dit gevoel ook wanneer ik zit te "filosoferen"...
Vaag gevoel... alsof ik in een droom zit... en de realiteit om me heen lijkt een andere dimensie te worden...
Wel grappig dit is de eerste keer dat ik hoor dat anderen hier ook last van hebben...

[Kool]

Jeetje, ben ik dan zo verdomd rationeel ingesteld dat ik hier nog NOOIT ervaring mee heb gehad??

Dat terwijl ik toch genoeg "gif" heb gebruikt om een kudde olifanten te laten flippen.

Jammer!

[Verwijderd]

ligt echt niet aan het rationeel zijn hoor
ik had het vroeger vaak als ik na hard fietsen op school kwam (was een endje weg)
en dan hing ik mijn jas op aan de kapstok
wou ik weglopen en toen kreeg ik dat gevoel
gebeurde een aantal keren
misschien dat het met uitputting te maken heeft.

[Verwijderd]

over 'gif' gesproken, een vriend van mij
had in een weekend behoorlijk wat gif gerookt en had in een van de dagen erop ineens een soort kickback:
de hele dag had hij het gevoel dat alles nep was, maar tegelijk het gevoel dat hij een deja vu had
en dat dus uren lang.
brrrrr

[Verwijderd]

woehoe, dat was post nr 200