Veiligheidsonderzoeken en Ethiek

[Verwijderd]

Ik heb een nieuwe baan bij de Rijksoverheid (Ministerie v. Justitie) aangeboden gekregen en "JA" geschreeuwd. Wel, deze baan is een zgn. "Vertrouwensfunctie" en dus moet ik worden onderzocht door de Algemene Inlichtingen en Veiligheidsdienst (AIVD).

Dit "Veiligheidsonderzoek A" is de zwaarst mogelijke screening in Nederland. Ik heb referenties en dergelijke op moeten geven (8 kantjes A4) waarna mijn vriendin mij een vraag stelde:

"Bas, zal de AIVD nu ook contact opnemen met mij?"
Tja, ik neem aan van wel. Er zijn immers weinig mensen die mij zo goed kennen als mijn vriendin.
"Nou, als ze mij vragen stellen over jou geef ik geen antwoord! Inbreuk op onze privacy!"

Ik kan me op zich wel wat voorstellen bij haar redenering, maar heb je als burger van Nederland niet de morele plicht mee te helpen bij het veilig houden van onze staat? Een crimineel op een dergelijke functie kan kennelijk zeer veel kwaad uitrichten.

Ik kom er niet uit. Wat weegt er zwaarder? Privacy of staatsveiligheid? Is het ethisch verantwoord om een ambtenaar van de AIVD te zeggen dat 'ie de schompes kan krijgen als de staatsveiligheid daarmee in gevaar zou kunnen komen?

Wat vinden jullie?

[Verwijderd]

Het is misschien wel inbreuk op je privacy, maar je moet zelf kiezen wat je belangrijker vindt: of je krijgt die baan, of je houdt je persoonlijke gegevens etc. bij je.

[Verwijderd]

Op dinsdag 23 juli 2002 11:58 schreef CybErik het volgende:
Het is misschien wel inbreuk op je privacy, maar je moet zelf kiezen wat je belangrijker vindt: of je krijgt die baan, of je houdt je persoonlijke gegevens etc. bij je.

Ik doel meer op de vraag "Wat is belangrijker? Privacy of Veiligheid" in het algemeen. Als bijvoorbeeld mijn vriendin d'r jeugvriendje bij de AIVD wil gaan werken komen ze ook bij haar langs. Heeft ze dan het recht (moreel gezien, niet juridisch) om "nee" te zeggen? Ook als ze weet dat ze daarmee misschien belangrijke informatie over haar ex achterhoudt?

[Dido]

Ze mogen best vragen stellen, maar daar hoeven noch je vriendin noch iemand anders die je kent antwoord op te geven.

Ook de AIVD heeft zich aan bepaalde regels te houden mbt privacy.

Het kan zijn dat ze wel gaan rondbellen, met name omdat mensen zo makkelijk informatie weggeven. (Laatst nog wat over gelezen van incassobureau's, als je de juiste vragen stelt krijg je heel veel informatie van huisgenoten en buren...)

Maar zo'n onderzoek zal in eerste instantie gericht zijn op het zoeken van iemands naam in criminele dossiers, gemeentearchieven, dubieuze of verdachte geldtransacties e.d.

Het gaat er meestal niet zozeer om om zoveel mogelijk te weten te komen over wie je bent en wat je doet, maar met name wat je eventueel in het verleden allemaal gedaan hebt dat verdenking zou kunnen wekken.

Ze willen wel een hoop referenties van jou omdat ze op het moment dat ze wat uit willen zoeken niet dan nog een keer bij je aan willen kloppen, aangezien de kans groter is dat je dan gaat proberen dingen te verdoezelen.

Wat betreft de tegenstelling veiligheid-privacy zou ik me niet zo veel zorgen maken. Het feit dat er ergens een hoop over je bekend is betekent nog niet dat die gegevens openbaar zijn. Pas als dergelijk dossiers worden doorgestuurd naar uitkeringsinstellingen, de belastingdienst, Tiel, Groningen of de bank waar je een hypotheekaanvraag hebt lopen, of je buurman komt je privacy in het gedrang...

[Verwijderd]

Op dinsdag 23 juli 2002 13:52 schreef Dido het volgende:
Ze mogen best vragen stellen, maar daar hoeven noch je vriendin noch iemand anders die je kent antwoord op te geven.

Ook de AIVD heeft zich aan bepaalde regels te houden mbt privacy.

Het kan zijn dat ze wel gaan rondbellen, met name omdat mensen zo makkelijk informatie weggeven. (Laatst nog wat over gelezen van incassobureau's, als je de juiste vragen stelt krijg je heel veel informatie van huisgenoten en buren...)

Maar zo'n onderzoek zal in eerste instantie gericht zijn op het zoeken van iemands naam in criminele dossiers, gemeentearchieven, dubieuze of verdachte geldtransacties e.d.

Het gaat er meestal niet zozeer om om zoveel mogelijk te weten te komen over wie je bent en wat je doet, maar met name wat je eventueel in het verleden allemaal gedaan hebt dat verdenking zou kunnen wekken.

Ze willen wel een hoop referenties van jou omdat ze op het moment dat ze wat uit willen zoeken niet dan nog een keer bij je aan willen kloppen, aangezien de kans groter is dat je dan gaat proberen dingen te verdoezelen.

Wat betreft de tegenstelling veiligheid-privacy zou ik me niet zo veel zorgen maken. Het feit dat er ergens een hoop over je bekend is betekent nog niet dat die gegevens openbaar zijn. Pas als dergelijk dossiers worden doorgestuurd naar uitkeringsinstellingen, de belastingdienst, Tiel, Groningen of de bank waar je een hypotheekaanvraag hebt lopen, of je buurman komt je privacy in het gedrang...

Juist, dat weet ik. Maar het gaat mij erom of je, als de AIVD je iets vraagt, MOREEL gezien het recht hebt om te zwijgen.

Juridisch zal dat best mogen, daar ben ik van overtuigd. Maar het gaat mij erom of het ook JUIST is.

[Dido]

Op dinsdag 23 juli 2002 16:24 schreef SAPman het volgende:
Juist, dat weet ik. Maar het gaat mij erom of je, als de AIVD je iets vraagt, MOREEL gezien het recht hebt om te zwijgen.

Juridisch zal dat best mogen, daar ben ik van overtuigd. Maar het gaat mij erom of het ook JUIST is.

Die is tricky natuurlijk... Op het moment dat jouw vriendin ervan op de hoogte is dat jij afgelopen wekend drie mensen vermoord hebt, is ze moreel verplicht dat te vertellen. Aan de andere kant is ze dat ook juridisch verplicht. (Jijzelf niet overigens)

Het lijkt me verder dat er geen enkele reden is om meer informatie te verstrekken dan absoluut noodzakelijk. Die noodzakelijkheid zal dan wel eerst door de vragende partij moeten worden aangetoond.
Welke kleur ondergoed je draagt lijkt me bijvoorbeeld niet van belang en ik zie geen enkel reden waarom iemand die van dat feit op de hoogte is het aan de AIVD verteld.

Volledig weigeren antwoord te geven kan natuurlijk prima, tenzij aangetoond wordt dat zij wel degelijk informatie heeft die van belang is. En om dat aan te tonen zal er dus ergens anders een verdenking vandaan moeten komen.

Je dilemma richt zich met name op de tegestelling tussen privacy en veiligheid, maar doet zo'n tegenstelling zich niet alleen maar voor in het geval je over prive-gegevens beschikt die van belang zijn voor die veiligheid?
Dan ben je dus moreel nooit verplicht wat voor informatie dan ook te verstrekken over jezelf of derden, tenzij je zelf weet dat die informatie een impact op de veiligheid heeft.

[DroogKloot]

Op dinsdag 23 juli schreef SAPman:
Ik kom er niet uit. Wat weegt er zwaarder? Privacy of staatsveiligheid?

Dit is zo ongeveer de grootste kan met wormen die ooit geopend is. Franklin had er het volgende over te zeggen:

"Those who are willing to give up liberty and freedom for safety deserve neither."

Ik ben van mening dat een open samenleving, ondanks de risico's die er inherent aan zijn, te preferen is boven 1 waarin persoonlijke vrijheden en het recht op privacy zijn afgeschaft onder het mom van "Statssicherheit". Bottom line: hou vast aan je principes, en geef nooit gevoelige (prive!) informatie weg. Ethisch verantwoord? Hell yes.

[Mx. Alba]

Daarbij komt dat ethiek persoonlijk is. Wat jij ethisch verantwoord vindt, vindt je buurman misschien volstrekt ethisch onverantwoord.

Jouw vriendin moet dus helemaal zelf uitmaken of ze het wel of niet ethisch verandwoord vindt, volgens haar eigen ethiek. Persoonlijk zou ik bij elke vraag goed nadenken of het iets te doen heeft met jouw werk. Zo ja, dan zou ik antwoorden, zo niet, dan zou ik zwijgen. Zo ga ik meestal te werk als er dingen gevraagd worden die mijn privacy sphere binnenkomen.

[Verwijderd]

Op dinsdag 23 juli 2002 12:03 schreef SAPman het volgende:

[..]

Ik doel meer op de vraag "Wat is belangrijker? Privacy of Veiligheid" in het algemeen.

In het algemeen denk ik dat je dit moet koppelen aan de functie die iemand wil gaan uitoeffen.

Wanneer iemand kluizenaar in een ver van de bewoonde wereld gelegen bos wil worden, dan heeft die persoon wat mij betreft 100% RECHT op privacy.

Maar wanneer iemand de verantwoordelijkheid voor 'veel' andere mensen op zich neemt, vind ik dat die persoon omgekeerd evenredig recht op privacy heeft.

Dus iemand die over leven en dood van duizenden andere mensen beslist, moet wat mij betreft in een democratische omgeving 100% TRANSPARANT zijn. Effectief moeten wij dus kunnen meekijken in 't koppie van 't "orgaan" dat over ons beslist! Anders HEB JE GEEN DEMOCRATIE!


PS. En of die 'transparantie' verkregen wordt door jou, je vriendin, moeder, vuilnisbak of hamster te ondervragen is mij om 't even. Wanneer iemand ZO veel te zeggen wil krijgen over anderen, moet 'ie zich eerst maar 's uitgebreid en diepgaand blootgeven/verantwoorden.

[Verwijderd]

Op dinsdag 23 juli 2002 11:53 schreef SAPman het volgende:

"Bas, zal de AIVD nu ook contact opnemen met mij?"
Tja, ik neem aan van wel. Er zijn immers weinig mensen die mij zo goed kennen als mijn vriendin.
"Nou, als ze mij vragen stellen over jou geef ik geen antwoord! Inbreuk op onze privacy!"

jij gaat de plicht ivm die screening aan vanwege die solicitatie, het lijkt me niet helemaal vanzelfsprekend dat 'en passant' voor je vriendin een vergelijkbare (morele) plicht geldt.

als ik jou was zou ik informeren of ze inderdaad aan je vriendin (en evt vrienden/familie) vragen zouden willen stellen over jou.
dan weet je wat je kan verwachten en kan je evt in overleg met vriendin etc, bepalen of je dat acceptabel vind, en dus of je verder wil met die sollicitatie.

[Verwijderd]

Op donderdag 25 juli 2002 15:23 schreef BadRespawn het volgende:

[..]

jij gaat de plicht ivm die screening aan vanwege die solicitatie, het lijkt me niet helemaal vanzelfsprekend dat 'en passant' voor je vriendin een vergelijkbare (morele) plicht geldt.

als ik jou was zou ik informeren of ze inderdaad aan je vriendin (en evt vrienden/familie) vragen zouden willen stellen over jou.
dan weet je wat je kan verwachten en kan je evt in overleg met vriendin etc, bepalen of je dat acceptabel vind, en dus of je verder wil met die sollicitatie.

Ik ben er al mee accoord gegaan, ik begin donderdag (dan is het onderzoek nog niet afgerond, maar goed)....

Mijn vriendin zal wel degelijk meewerken, dat heeft ze beloofd. Ik heb toch geen geheimen!