Wat is liefde?

[Christiaan]

Een heel ander draadje (geen geloof - thank God (ironisch...)).

Hoe dan ook. In een gesprek met CP over dit onderwerp begon ik me af te vragen wat liefde nu eigenlijk is. Wat is de definitie van liefde? Wat is *jouw* definitie van liefde? Bestaat zoiets als ware liefde of liefde op het eerste gezicht?

Zelf weet ik door mijn psychologische baggage flink wat van de processen die een rol spelen bij de liefde. Toch neemt het voor mij niet veel magie af van het geheel. Liefde is en blijft iets heel moois. Zelf zou ik ware liefde definieren dmv de volgende quote:

"True love is not just holding hands, it's holding hearts"

Ik geloof dat er een liefde is die verder gaat dan gewone liefde. Wat de definities van beide zaken zijn ... ik weet het niet. Het is moeilijk in woorden te vangen. Liefde is zonder meer de meest krachtige emotie die we kennen en kan leiden tot extreme veranderen (zowel negatief als positief).

Samengevat:
- Wat is liefde?
- Wat is ware liefde (en bestaat het?)
- Wat is liefde op het eerste gezicht (en bestaat het?)

Er zijn al eerder wat draadjes over dit onderwerp geweest, maar ik denk dat het wel leuk is met de nieuwe aanwas van de laatste tijd eens opnieuw over dit onderwerp te gaan.

[Anoniem: 2430]

Wat is liefde op het eerste gezicht? (en bestaat het)

Als je in 1 klap verliefd op iemand bent, bij het 1e oogcontact dus

Ik kan niet uit eigen ervaring spreken, maar een van mijn allerbeste vrienden heeft het meegemaakt. Dat geloof ik ook wel, want als er niet iets zou bestaan als liefde op het eerste gezicht zou de uitdrukking ook niet bestaan toch? Of is dat een onwetenschappelijke aanname?

[Anoniem: 19806]

Wat is liefde?

Liefde is de grootste aller mythen.
Slechts existerend als concept heeft het een aantal 'gelovigen' dat een andere grote mythe, namelijk god, verre overstijgt. Mythen maken het leven interessant, ze geven de dode wereld glans, het blijven echter verzinsels van de mens.
De meeste mensen schijnen dit niet goed door te hebben en denken dat liefde iets is wat werkelijk bestaat. Als je liefde puur als emotie ziet dan zijn de meeste uitspraken over liefde pure nonsens. In dat geval vraag ik mij af of er ook nog een ander woord voor deze specifieke emotie bestaat? Verliefdheid, lust, emotionele genegenheid en sympathie zijn in ieder geval zaken op zich.

[Exirion]

[search=wat is liefde]

voorbeeldje: [topic=244279/1/50]

En nog vele andere...

[WhizzCat]

Wat is liefde?

Verdraaid, ik had het antwoord, oh jah, ik weet alweer wat ik wou zeggen.

Al sinds het begin der mensheid is er liefde geweest. Daarom is liefde denk ik heel relatief. Het is voor iedereen anders. Er bestaat geen vaste omschrijving, Van Dale of niet Enfin, hier kun je pagina's vol mee schrijven, maar of dat de moeite waard is is nog maar de vraag. Liefde moet jezelf ondervinden en daarna weet je pas wat liefde is, en dan nog kan je het aan niemand uitleggem

[Cereal]

Op maandag 01 juli 2002 23:03 schreef Exirion het volgende:
[search=wat is liefde]

voorbeeldje: [topic=244279/1/50]

En nog vele andere...

Na anderhalf jaar kunnen de meningen al veranderd zijn

[Christiaan]

Op maandag 01 juli 2002 23:03 schreef Exirion het volgende:
[search=wat is liefde]

voorbeeldje: [topic=244279/1/50]

En nog vele andere...

W&L is geen 'helpdesk' waar de antwoorden altijd hetzelfde zijn Exirion. Ik vind het namelijk een heel interessant iets (liefde dus) en ik heb er zelf nooit over gediscussieerd hier. Ik ga er dus geen topics over omhoog schoppen (BC3 topics zelfs).

Ik durf de stelling in te nemen dat liefde boven de wetenschappelijk te definieren processen uitstijgt. Het bestaat uit een groot aantal deelprocessen die chemisch en psychologisch zijn, maar het is veel meer dan de som van de delen.

Een paar ideeen (die ik niet allemaal zelf 'geloof'):
Is liefde niet het meer geven om een ander dan om jezelf? Het willen sterven voor een ander? (als dat nodig is).

Ergens is liefde net als geloof. En daarom vind ik het wel leuk wat een vorige poster schreef 'je moet het voelen en zelfs dan kun je het nog aan niemand vertellen'. Het is iets dat uitstijgt boven woorden.

[Exirion]

Op maandag 01 juli 2002 23:19 schreef ChristiaanVerwijs het volgende:
W&L is geen 'helpdesk' waar de antwoorden altijd hetzelfde zijn Exirion. Ik vind het namelijk een heel interessant iets (liefde dus) en ik heb er zelf nooit over gediscussieerd hier. Ik ga er dus geen topics over omhoog schoppen (BC3 topics zelfs).

Ik kom zelden in WL, en toch lag dit onderwerp mij zeer vers in het geheugen. Rara, hoe ken dah... Dit onderwerp is al tamelijk uitgemolken hoor.

[Christiaan]

Op maandag 01 juli 2002 23:21 schreef Exirion het volgende:
Ik kom zelden in WL, en toch lag dit onderwerp mij zeer vers in het geheugen. Rara, hoe ken dah... Dit onderwerp is al tamelijk uitgemolken hoor.

Al eens gezien hoe gruwelijk veel geloofstopics er zijn? Omdat er tien-miljoen in de archives zijn betekent niet dat we iets beantwoordt hebben. Het zijn meningen en visies waar je van kunt leren, en bij iets metafysisch als liefde geldt hetzelfde.

Uitgemolken bestaat hier niet. Maar laat de discussie niet gaan over wat wel en niet kan in W&L. Ik denk dat het een zinnig topic is, maar het hangt af van de posts. Morgen ga ik er zelf een flink stuk over schrijven.

[Confusion]

Ik geloof niet dat het werkelijk bestaat. Ik geloof wel dat het als illusie bestaat. Mensen geloven daadwerkelijk van iemand te houden, met _alle_ daaraan verbonden franje. Ik onderstreep alle, omdat het een typische eigenschap, van zaken die volledig kritiekloos door velen worden geaccepteerd, is om niet geloofwaardig te zijn bij nadere inspectie.

Er kan best een psychologische toestand bestaan die maakt dat het je een goed idee lijkt om een leven met iemand te delen. Het biedt veiligheid, zekerheid, etc.

[Anoniem: 58753]

Wat is liefde? Is liefde houden van? Dat vraag ik me dan af. Ik geef om mijn familie maar ik hou van mijn vriendin. Waar zit het verschil dan?
Want je houd ook van je familie maar anders dan van je partner. Liefde is de emotie die je voelt bij een speciaal iemand. Een gevoel anders dan alle andere gevoelens en heel erg prettig. Je geeft om die persoon en bent bezorgt om haar. Je kan niet zonder haar en als je ruzie hebt voel je je rot van binnen. Je zal haar missen als ze er niet is. Tenminste zo is het bij mij.

Maar Ware Liefde? Kan dat? Is dat gewoon niet een onwijs groot gevoel van liefde voor iemand? Persoonlijk is dit bij mij het gevoel dat ik nog nooit zoveel om iemand hebt gegeven. Ik doe alles voor deze ene persoon omdat ik onwijs van haar hou.

Liefde op het eerste gezicht is een bevlieging in mijn ogen. Je ziet een mooi meisje/jongen en boem je bent verliefd, is geen liefde bij mij. Ik zal pas echt van iemand houden als ik haar goed ken.

Ik heb het gevoel dat ik nu echte ware liefde heb aangezien ik me nog nooit zo gevoeld heb. Ik lach van binnen en van buiten en dat al gedurende lange tijd. Het is een emotie waar ik niet zonder kan. Maar (ware) liefde brengt ook verandering, en dat zie ik als goed want je past je aan aan je partner. Je wilt offers brengen voor haar.

En ik denk ook dat er iets verder dan alleen liefde, echte pure liefde misschien, hoe verklaar ik anders hoe ik me nu voel

[sarcast]

liefde is voor mij.

verlangen naar iemand.
je kut voelen wanneer je die persoon niet kan zien.
je gelukkig voelen als je die persoon in je armen hebt en kan / mag zoenen.

liefde op eerste gezicht bestaat volgens mij niet, is het leven veel te ingewikkeld voor.

en of ware liefde bestaat.. ik weet het niet.
ben het nog niet tegen gekomen, (ben dan ook pas 19)
..tot nu toe is m'n conclusie dat het nog niet bestaat.
maja, zit nu bijna op 20% van m'n leven , dus die conclusie is nog niet zo betrouwbaar

[WhizzCat]

Op maandag 01 juli 2002 23:32 schreef sarcast het volgende:
liefde is voor mij.

verlangen naar iemand.
je kut voelen wanneer je die persoon niet kan zien.
je gelukkig voelen als je die persoon in je armen hebt en kan / mag zoenen.

Dit is denk ik een hele goede benadering van wat liefde is, sarcast zegt wat 'ie voelt en dat is denk ik echte liefde

[Anoniem: 54045]

Op maandag 01 juli 2002 23:19 schreef ChristiaanVerwijs het volgende:


Ik durf de stelling in te nemen dat liefde boven de wetenschappelijk te definieren processen uitstijgt. Het bestaat uit een groot aantal deelprocessen die chemisch en psychologisch zijn, maar het is veel meer dan de som van de delen.

De hersenen zijn nu iets wat nog niet totaal wetenschappelijk te definieren is.
Als er iets is wat wij nu bovennatuurlijk zouden noemen denk ik dat dat nog steeds gewoon een chemosch proces is. Maar wel een zeer ingewikkelde.

[Jaspertje]

Op maandag 01 juli 2002 22:07 schreef ChristiaanVerwijs het volgende:
Wat is liefde op het eerste gezicht (en bestaat het?)

Volgens mij bestaat liefde op het eerste gezicht niet.. omdat dat betekend dat je op het uiterlijk van de andere valt want die persoon ken je nog helemaal niet. Een realtie (wat voor mij ook liefde is) bestaat volgens mij maar voor een heel klein gedeelte uit het uiterlijk maar meer uit het innerlijk, dus als je iemand voor het eerst ziet kan je niet meteen zien "die past bij mij..".

Het is niet gezegd dat het niet gebeurt dat mensen die elkaar voor het eerst zien niet bij elkaar kunnen zijn maar het is toch niet iets wat vaak zal gebeuren denk ik. En dan let ik vooral op de "lange termijn"

[Anoniem: 2430]

Er word wel eens gezegd dat alle liefdesgedichten bij elkaar een goede benadering van het woord "liefde" geven.

[Boss]

Liefde is wat ik voel voor diegene waar ik graag bij wil zijn, alles mee wil delen, intiem wil zijn, samen lachen en samen huilen en waar ik nooit genoeg van krijg.

Maar volgens mij is er geen formule voor, en Van Dale geeft ook maar een karig antwoord:

lief·de (de ~ (v.))

1 gehechtheid aan een persoon of zaak
2 genegenheid van personen tegenover elkaar, gebaseerd op seksuele aantrekkingskracht
3 warme belangstelling voor een zaak
4 voorwerp van liefde

[tita_tovenaar]

Ze zeggen ook wel eens God is Liefde.Je moet niet in God geloven,maar mag in god geloven.Je gaat op vrijwillege basis een relatie aan met God Waarbij je natuurlijk goede en minder goede dingen mee maakt(ying/yang)
Dit is een irationele verklaring voor mij,rationeel gezien is het een gevoel wat positiver en lichter is dan het gevoel van verliefdheid,het is een heelheid een balance van je gevoel en als reactie hieruit komen je emoties die je als puur ervaart.bij dit gevoel ervaar je ook geen angst dat je t zal verliezen,want ooit zal t terug komenwat bij verliefdheid niet/veel minder geld

ok dit zijn opdit moment mijn ervaringen,en ieder ervaart t natuurlijk opzijn manier

[spacy]

het menselijke gevoel liefde is toch lichaamschemie ?

het geestelijke is idd veel complexer volgens mij
ben wel benieuwd naar een mooie verklaring hiervoor,

[Anoniem: 958]

Op maandag 01 juli 2002 22:07 schreef ChristiaanVerwijs het volgende:
Zelf zou ik ware liefde definieren dmv de volgende quote:

"True love is not just holding hands, it's holding hearts"

Een definitie hoort eigenlijk in termen te zijn van dingen die makkelijker te begrijpen zijn. Maar de inhoud van "holding hearts" is denk ik even vaag als de inhoud van het begrip liefde zelf... (Wel een mooie spreuk trouwens )

Ik geloof dat er een liefde is die verder gaat dan gewone liefde. Wat de definities van beide zaken zijn ... ik weet het niet. Het is moeilijk in woorden te vangen. Liefde is zonder meer de meest krachtige emotie die we kennen en kan leiden tot extreme veranderen (zowel negatief als positief).

Ik begrijp dat je graag een onderscheidt wilt maken tussen liefde en Ware Liefde. Maar misschien komt de wil om dit onderscheid te maken ook wel voort uit de wil dat Ware Liefde iets heel speciaals is, iets dat al het andere ontstijgt (dus ook gewone liefde). Vanuit mijn gevoel zou ik zeggen: inderdaad, er is liefde en er is Ware Liefde, maar mijn verstand zegt dat dit onderscheid eigenlijk alleen maar voortkomt uit het psychologische effect dat ik Ware Liefde het liefst als iets unieks zouden willen zien dat alles ontstijgt.

Ik denk dat ik moet concluderen dat de betekenis van liefde en van Ware Liefde niet eenduidig is vast te leggen. Het betekent bij iedere persoon wat anders en voor iedere persoon wat anders. En daarom ben ik eigenlijk ook niet zo voor het onderscheid tussen de twee.

Een definitie die ik wel goed vind is de volgende:

Liefde is de oprechte volledige en zeer grote waardering voor iemands gehele persoon met heel je hart en ziel.

Oftewel: je waardeert het geheel van alles wat die persoon is die je lief hebt met alles wat jij bent. Als je de ziel definieert als "alles wat iemand is", is liefde dus in feite een soort zielsconnectie. Omdat iedereen verschillend is betekent liefde van iedere persoon en voor iedere persoon wat anders.

Waar ik het nog niet over gehad heb is verliefdheid. Dit is ook in mijn ogen totaal iets anders en heeft op zichzelf eigenlijk weinig met liefde te maken. Verliefdheid is geidealiseerde zelfdeceptie. Het is een fysieke gesteldheid die meer met hormonale neigingen en de wil tot sex te maken hebben, dan met de waardering van iemands persoon.

Natuurlijk zeg ik niet dat verliefdheid en liefde niet samen kunnen gaan (in het ideale geval is dit ook zo), maar ik denk dat het maken en inzien van het onderscheid tussen hormonale neigingen en de waardering van iemands persoon het best beschreven kan worden, door onderscheid te maken tussen verliefdheid en liefde.

[Anoniem: 13700]

Op woensdag 03 juli 2002 00:37 schreef Sandalf het volgende:
Een definitie die ik wel goed vind is de volgende:

Liefde is de oprechte volledige en zeer grote waardering voor iemands gehele persoon met heel je hart en ziel.

Een definitie hoort eigenlijk in termen te zijn van dingen die makkelijker te begrijpen zijn. Maar de inhoud van "waarderen met het hart" is denk ik even vaag als de inhoud van het begrip liefde zelf, om van de "ziel" nog maar te zwijgen...

Laten we het specifiek over liefde en niet over lust, passie en andere hormonale kwesties hebben. Ik heb het nu over liefde tot personen in de ruimste zin van het woord, dus niet alleen man-vrouw, maar ook kind-ouder, broer-zus, enz.

Eerst even mijn definitie: liefde is het voelen van een metafysische verbondenheid.

Liefde is dus niet die verbondenheid zelf, maar het voelen van die verbondenheid, een gevoel. Daarmee is de discussie of liefde reeel is meteen voorbij, want dat gevoel is voor iedereen (sociopaten daargelaten) waarneembaar. Die verbondenheid die gevoeld wordt is metafysisch en dus niet "echt", maar hij kan wel voortkomen uit fysieke verbanden, met name gezin/familie. (Sommige psychoanalytici gaan zover te stellen dat alle liefde die niet op een kind gericht is, het zoeken naar een (surrogaat)ouder is.)

[Anoniem: 1139]

Ik vind 't wel belangrijk te onthouden dat liefde iets is dat je op iemand projecteerd. Op dat moment voor jou de beste keuze.

Voorbeeldje. Wanneer je 5 mannen en 5 vrouwen op een onbewoond eiland zet, dan zullen er relaties ontstaan. De natuur regelt dat zelf om de soort in stand te houden. Een mens heeft behoefte aan liefde, wie de andere helft daarvan vervuld, maakt minder uit dan de meeste mensen denken.

Ik zeg niet dat je niet mag genieten van de liefde, want dat 't iets moois is, daar zijn we 't allemaal mee eens. Meer iets om je vraagtekens te zetten bij liefde voor iemand, 50 jaar lang. Uitzonderingen heb je altijd en 't lijkt me prachtig om zo'n uitzondering te zijn, maar veel kans geef ik 't niet.

[Anoniem: 48774]

Liefde = een woord van 6 letters

[Anoniem: 24968]

Voor mij is en blijft een vreemd verschijnsel en het doet me meer pijn dan plezier.

Valt het begrip liefde zoals wij het kennen ook te herkennen bij dieren of zelfs insecten? Zijn daar studies naar gedaan?

[JER00N]

Liefde is een chemische reactie in de hersenen die zorgt voor nageslacht, waardoor de mens kan voorplanten en evolueren

[Anoniem: 11999]

Liefde voor mij is om iemand geven en niet zo'n beetje ook. Voor iemand een aardig grote opoffering over hebben.
Liefde is een wisselend verschijnsel, de ene keer komt het uit de andere keer niet. Het komt uit het niets of je ziet het aankomen. Maar het blijft zo dat liefde je blij maakt, goed laat voelen en eenzaamheid verdrijft.

Zoveel omschrijvingen ervoor en veel waar, maar een preciese defenitie is niet te geven?

[Anoniem: 41805]

Als je een definitie wilt voor liefde....dan kan ik je die niet geven.

Ik ben van mening dat liefde zo diep kan gaan dat het met geen woorden te beschrijven valt.
Want liefde is iets waarvoor een mens zou sterven.
Ik vind dat een waardige man bereid moet zijn te sterven voor zijn geliefde.(of van de mensen van wie hij houdt kinderen/family)
De ultieme opoffering....

Is een man daartoe niet bereid, dan is er naar mijn mening geen sprake van werkelijke diepgaande liefde.

Het kan nog veel dieper...maar ik denk niet dat het menig persoon zou interesseren hoe diep liefde kan gaan naar volgens mijn ideeen...

[Anoniem: 11212]

hoe kun je in godsnaam liefde omschrijven? En welk soort liefde, ik voel ook liefde voor mijn hamster, mijn vrienden, mijn broertjes maar die liefde wordt hier denk iki niet bedoeld. Ik denk dat je vaak pas weet wat echte liefde is op het moment dat het voorbij is, zeg maar in de trent van You don't know what you've got til it's gone..

[Anoniem: 59527]

Liefde...

Het is zo'n zaterdagnacht dat ik met een vriend om 0100 nog besluit om door te gaan en we stappen de vereniging binnen.. er zullen zo'n 60 vrouwen staan te dansen maar zij valt me meteen op.. en het lot is me gunstig gezin vandaag, want ze loopt met een vriendin naar mijn vriend toe.. ik kijk hem aan en lach. Ik ken hem al eeuwen en hij weet dat zij in mijn lijn zit.

Ook zij is geintroduceerd en blijkt net geslaagd van het VWO. Ik lach en zoen der spontaan. Ze heeft net als ik een vlotte babbel en het gesprek is leuk en open. We dansen, ze leunt tegen me aan en ik heb een sterk vermoeden dat dit de vrouw is die me verbaast.

En dat doet ze dan ook, maar niet op de gewenste manier. Haar vriendin wil weg, snel, we zoenen en ik vraag haar nummer. Daar doe ik niet aan. Alleen die woorden, ze komen harder aan dan alle afwijzingen die ik ooit heb gehoord. Voor het eerst haperen mijn zinnen, ik krijg er geen waarom uit en kijk haar lang aan. Besef je dat ik je ga missen? Ze knikt en we zoenen, later nog een keer. Dan verdwijnt ze.

Geen nummer, enkel een vage connectie via een vriend. Ik twijfel, waarom krijg ik dat nummer niet? Ik trek de conclusie dat ze of al een vriend had of dat ik alleen een leuke gesprekspartner was. Ik baal, voor het eerst in een jaar, en een week later nog.

En dus?

Wat ik hiermee wilde zeggen is dat verliefdheid ineenkeer kan komen en dat liefde op het eerste gezicht bij mij zeker bestaat.

Wat is liefde voor mij dan? Dat gevoel dat ik voelde bij dat meisje. Ik wil bij haar zijn. Ze maakt me gelukkig. Ik heb veel voor haar over. Kortom, je leven delen.

Helaas, helaas..

[Anoniem: 1541]

liefde is een verslaving aan bepaalde chemicalien die je hersenen maken als je op iemand verliefd bent (lees: verslaafd bent ) Als die liefde wegvalt heb je ook last van ontwenningsverschijnslelen die na verloop van tijd weer over gaan. Dit is denk ik er evolutionair ingeslopen om dat organismen met zo'n mechanisme er in bepaalde situaties een betere voortplantings situatie bestaat.

[Anoniem: 4521]

Op vrijdag 05 juli 2002 17:20 schreef jona het volgende:
liefde is een verslaving aan bepaalde chemicalien die je hersenen maken als je op iemand verliefd bent (lees: verslaafd bent ) Als die liefde wegvalt heb je ook last van ontwenningsverschijnslelen die na verloop van tijd weer over gaan. Dit is denk ik er evolutionair ingeslopen om dat organismen met zo'n mechanisme er in bepaalde situaties een betere voortplantings situatie bestaat.

Het is nog veel erger dan dat, jouw hersenen worden, net zoals bij een normale verslaving na een tijdje minder gevoelig voor de chemicalien die "liefde" veroorzaken. Daardoor is het zo dat in zo ongeveer elke relatie een moment komt, wanneer je je wat minder verliefd voelt en je meer aan elkaar gaat irriteren. Meestal is dat na ongeveer 18 maanden.
Misschien betekent dit wel dat de mens evolutionair geschikt is voor het aangaan van monogame relaties?

[Mooody]

alles in en om de mens is ingesteld op de voorplanting, dus ook de liefde is daar een onderdeel van

ik denk dat liefde de underbewuste aandrang van de mens is om niet alleen te zijn en aansluitend kans te hebben om zichzelf voort te planten...

[CyberSnooP]

Op vrijdag 05 juli 2002 21:08 schreef idriaan het volgende:
Misschien betekent dit wel dat de mens evolutionair geschikt is voor het aangaan van monogame relaties?

Typo, of ik mis je punt.

Ik ga niet in een ellelange definitie poging vervallen.. liefde moet je ervaren om het te kunnen definieren.

Wat ik eigenlijk mooi vind aan liefde is het leven ervan in je onderbewustzijn. Je hebt er echt 'last' van voordat je het je je bewust realiseert en dat terwijl er niet een directe fysische prikkeling is (bij mijn weten, of de chemicalien moeten echt bestaan).

Wat ik kwalijk vind aan liefde is dat het instaat is je (bij echt sterke verliefdheid) over te nemen. Je kunt door liefde echt geloven dat één ander vele malen meer waard zijn dan jijzelf en dat lijkt me in strijd met de natuurwet: Overleven van de soort.

[Rexcore]

Op maandag 01 juli 2002 23:28 schreef PS het volgende:
Liefde is de emotie die je voelt bij een speciaal iemand. Een gevoel anders dan alle andere gevoelens en heel erg prettig. Je geeft om die persoon en bent bezorgt om haar. Je kan niet zonder haar en als je ruzie hebt voel je je rot van binnen. Je zal haar missen als ze er niet is.

ongeloofelijk mooi gesproken.. Hier sluit ik me helemaal bij aan..

Maar Ware Liefde? Kan dat? Is dat gewoon niet een onwijs groot gevoel van liefde voor iemand? Persoonlijk is dit bij mij het gevoel dat ik nog nooit zoveel om iemand hebt gegeven. Ik doe alles voor deze ene persoon omdat ik onwijs van haar hou.

Ware liefde en "gewone" liefde zijn volgens mij 1. Ik zou persoonlijk altijd alles willen doen en overhebben voor de mensen van wie ik hou.

Liefde op het eerste gezicht is een bevlieging in mijn ogen. Je ziet een mooi meisje/jongen en boem je bent verliefd, is geen liefde bij mij. Ik zal pas echt van iemand houden als ik haar goed ken.

Liefde op het eerste gezicht, zie ik meer als een liefde op het uiterlijk. Soms zie je gewoon iemand waarvan je gewoon kippevel krijgt.. Maar je kent die persoon helemaal niet.. Dus dan moet het automatisch alleen maar om het uiterlijk draaien.. Dit soort liefde verschilt volgens mij dus veel met "echte" liefde

Ik heb het gevoel dat ik nu echte ware liefde heb aangezien ik me nog nooit zo gevoeld heb. Ik lach van binnen en van buiten en dat al gedurende lange tijd. Het is een emotie waar ik niet zonder kan. Maar (ware) liefde brengt ook verandering, en dat zie ik als goed want je past je aan aan je partner. Je wilt offers brengen voor haar.

heerlijk gesproken..

[Meldor]

"Verliefdheid is niets meer dan een nuttige totale verstandsverbijstering tussen twee wezens, opdat die bereidt zijn met elkaar te paren."

Ik heb deze stelling een tijd terug gelezen in een boek van Thomas Rosenboom. Het is een puur biologische definitie en lichtelijk 'off-topic', maar ik waag het er toch maar op.

N.B. Ik ben het niet geheel eens met deze stelling, want ik vind dat verliefd zijn bij mensen grotendeels verstandelijk is en in meer behoeften voorziet dan voortplanting.

[Anoniem: 4521]

Op zaterdag 06 juli 2002 23:02 schreef CyberSnooP het volgende:

[..]

Typo, of ik mis je punt.

Ik ga niet in een ellelange definitie poging vervallen.. liefde moet je ervaren om het te kunnen definieren.

Wat ik eigenlijk mooi vind aan liefde is het leven ervan in je onderbewustzijn. Je hebt er echt 'last' van voordat je het je je bewust realiseert en dat terwijl er niet een directe fysische prikkeling is (bij mijn weten, of de chemicalien moeten echt bestaan).

Wat ik kwalijk vind aan liefde is dat het instaat is je (bij echt sterke verliefdheid) over te nemen. Je kunt door liefde echt geloven dat één ander vele malen meer waard zijn dan jijzelf en dat lijkt me in strijd met de natuurwet: Overleven van de soort.

Mijn punt is feitelijk dit, de evolutie is erop gericht dat jij jouw genen doorgeeft aan zoveel mogelijk geschikte partners. De wetten van de evolutie gelden ook voor mensen. Dus evolutionair gezien zou je kunnen zeggen dat monogame relaties ongunstig zijn voor de mens, als individu, omdat hij dat zijn genen maar aan 1 ander individu kwijt kan(hoe het dan kan dat homoseksualiteit voorkomt is een heel ander verhaal).
Het is natuurlijk ook zo dat de partner wel geschikt moet zijn ,en daarom 'bestaat' er iets als verliefdheid en kan een monogame relatie ook succes hebben.

[randje]

Hoe was het vroeger eigenlijk?
toen mocht je toch meerdere vrouwen enzo hebben? speelde liefde dan ook een rol of was het gewoon aantrekkingskracht/lot's-acceptatie.

ik zeg nu wel vroeger, maar in sommige culturen hebben mannen nog steeds meerdere vrouwen.

ik vraag me af of die mensen hetzelfde voelen als wij als wij verliefd zijn.

[Yoozer]

Op maandag 08 juli 2002 00:14 schreef pokeran het volgende:
Hoe was het vroeger eigenlijk?
toen mocht je toch meerdere vrouwen enzo hebben? speelde liefde dan ook een rol of was het gewoon aantrekkingskracht/lot's-acceptatie.

ik zeg nu wel vroeger, maar in sommige culturen hebben mannen nog steeds meerdere vrouwen.

ik vraag me af of die mensen hetzelfde voelen als wij als wij verliefd zijn.

vrouwen werden toen (en nu dus) als bezit beschouwd. meer vrouwen = meer geld. verliefdheid? over het algemeen is er bij een harem toch wel een 'favoriete'. het is eerder een kwestie van planning dan van verliefdheid; die komt meestal later, afhankelijk van wat men met elkaar heeft meegemaakt. m.a.w., het moet groeien. gebeurt dit niet, pech gehad.

[bolleh]

wat liefde is?

liefde is een zwakte van de mens imho.
de drang om bij iemand te horen, om uit te maken van een groter geheel.

[Christiaan]

Op maandag 08 juli 2002 02:48 schreef bolleh het volgende:
wat liefde is?

liefde is een zwakte van de mens imho.
de drang om bij iemand te horen, om uit te maken van een groter geheel.

Wat jammer dat je liefde als een zwakte ziet. Dat is niet als flame bedoeld. Het is jammer dat je iets dat zo mooi als een zwakte moet zien.

Waarom vind je liefde een zwakte? Zelf vind ik het de ultieme scheppende kracht. Het heeft mensen (waaronder mezelf) tot dingen aangezet die zij niet voor mogelijk achtten (ook domme dingen). Zonder liefde, of het vooruitzicht op liefde, is je leven een lege schil.

Als je liefde als zwakte ziet, kan dat twee dingen betekenen. 1) je bent nog nooit verliefd geweest, 2) je hebt iets heel ergs meegemaakt en kunt geen liefde meer voelen. Nu snap ik het als je niet wilt zeggen waarom je je mening bent aangedaan, toch hoop ik dat je het een beetje kunt uitleggen - het is namelijk zo fundamenteel negatiever dan zoveel positieve visies hier.

[Yoozer]

Op maandag 01 juli 2002 22:07 schreef ChristiaanVerwijs het volgende:

Samengevat:
- Wat is liefde?
- Wat is ware liefde (en bestaat het?)
- Wat is liefde op het eerste gezicht (en bestaat het?)

laten we beginnen met vraag 2. ik zie de verbondenheid op een bijzondere manier (bijzonder als in niet-platonisch of oppervlakkig) als twee stukken van een puzzle. 'ware' liefde zou dus het geval zijn als je het andere stuk tegenkomt en het past voor (op z'n minst) 95%. het probleem (of het voordeel) met de stukjes is dat ze in de tussentijd kunnen veranderen, en daardoor beter kunnen aansluiten; of juist slechter.

in die zin denk ik wel dat 'ware' liefde bestaat. het ellendige is alleen dat mensen er vrij lang naar kunnen zoeken, of bewust er voor zorgen dat hun 'stukjes' van vorm veranderen, terwijl ze op dat moment (statistisch gezien) een 'best fit' hebben.

liefde op het eerste gezicht (aangenomen dat het wederzijds is) zou volgens die definitie ook moeten bestaan; het is simpelweg de stukjes gedeeltelijk aftasten en erachter komen dat het goed (if not perfect) past.

(and now for the bonus question).

'wat is liefde?'

_{baby don't hurt me, don't hurt me, no more}

om deze vraag te beantwoorden kan ik eigenlijk beter naar het gevolg kijken. waarom houd ik van iemand? persoonlijk vind ik dit een iets zinnigere vraag dan 'wat is liefde', hoewel deze minder uitnodigt tot een discussie en vooral persoonlijke ervaringen bevat die nog niet eens als precedent gebruikt kunnen worden.

ik ga nu 4.5 jaar met mijn vriendin. ik heb zo het idee dat dit wel redelijk tot 'ware' liefde gerekend kan worden in die zin dat de puzzelstukjes passen, en dat het wederzijds is. we hebben ook nog niet veel last van sleur gehad. waarom houd ik van haar? ze vult me aan (puzzlestukjes-argument). ze houdt van mij (drogreden?). we voelen elkaar aan in de zin dat we geleerd hebben om aan een half woord genoeg te hebben (dit reken ik tot een 'gegroeid' deel. liefde op het eerste gezicht zou dus die leerperiode in zekere zin overslaan). ik denk dat op die manier liefde een diepe vorm van empathie is, een symbiose waarbij eenieders manier van denken wordt gekleurd door de ander.

_{en da's een verdomd vage manier van uitdrukken voor mijn doen. ik had alleen geen zin om op te schrijven dat liefde een verkapte vorm van egoisme is. dat zou even goed wel kunnen, maar dat maakt het niet minder leuk.}

[Yoozer]

Op maandag 08 juli 2002 07:40 schreef ChristiaanVerwijs het volgende:

[..]

Wat jammer dat je liefde als een zwakte ziet. Dat is niet als flame bedoeld. Het is jammer dat je iets dat zo mooi als een zwakte moet zien.

het zou zeker als een zwakte gezien kunnen worden in enkele praktische voorbeelden - dat, tegen beter weten in, toch nog wordt vastgehouden aan liefde terwijl 't je te gronde kan richten. maar dit zijn in mijn nooit zo nederige opinie uitzonderingen op de norm.

Als je liefde als zwakte ziet, kan dat twee dingen betekenen. 1) je bent nog nooit verliefd geweest, 2) je hebt iets heel ergs meegemaakt en kunt geen liefde meer voelen. Nu snap ik het als je niet wilt zeggen waarom je je mening bent aangedaan, toch hoop ik dat je het een beetje kunt uitleggen - het is namelijk zo fundamenteel negatiever dan zoveel positieve visies hier.

variatie moet er zijn, he?

[Christiaan]

Op maandag 08 juli 2002 11:39 schreef Yoozer het volgende:
het zou zeker als een zwakte gezien kunnen worden in enkele praktische voorbeelden - dat, tegen beter weten in, toch nog wordt vastgehouden aan liefde terwijl 't je te gronde kan richten. maar dit zijn in mijn nooit zo nederige opinie uitzonderingen op de norm.

De verliefdheden die leiden tot het ten gronde richten van jezelf zijn vaak obsessieve verliefdheden. Dat zijn eigenlijk verkeerde verliefdheden, omdat die gebaseerd zijn op jou, en niet op de ander. Ware liefde is gebaseerd op de ander - denk ik.

[Anoniem: 13002]

Het wordt erg duidelijk dat liefde een heel sterk fenomeen is, aangezien er ook hier weer diep over wordt gefilosofeerd.
Maar het is uiteraard gewoon een fysieke toestand.

Het doel is inderdaad, zoals hierboven al ergens gezegd wordt, om tot voortplanting te komen. En omdat de mens van nature monogaam is, zorgt het 'houden van' ervoor dat mensen ook bij elkaar blijven.

Spinnen kennen geen liefde, het vrouwtje eet het mannetje op na de daad. Voor het zelfde geld had 't bij mensen net zo kunnen lopen. Evolutie berust namelijk op toeval.

[randje]

Op maandag 08 juli 2002 13:19 schreef xoploosx het volgende:
Het doel is inderdaad, zoals hierboven al ergens gezegd wordt, om tot voortplanting te komen. En omdat de mens van nature monogaam is, zorgt het 'houden van' ervoor dat mensen ook bij elkaar blijven.

Spinnen kennen geen liefde, het vrouwtje eet het mannetje op na de daad. Voor het zelfde geld had 't bij mensen net zo kunnen lopen. Evolutie berust namelijk op toeval.

juist lees ik overal dat de mens van nature NIET monogaam is.

en evolutie berust op toeval? volgens mij niet toch, evolutie is volgens mij eerder gebaseerd op verbetering van de soort.

[Anoniem: 13002]

Op maandag 08 juli 2002 13:24 schreef pokeran het volgende:

[..]

juist lees ik overal dat de mens van nature NIET monogaam is.

Bijna overal ter wereld is er sprake van 1 man en 1 vrouw die samenzijn. Ik denk dat je dan kunt spreken van monogamie. Dat het vooral mannen zijn die de neiging hebben om een tweede partner erop na te houden is vanuit de evolutie ook volkomen verklaarbaar.
De man heeft meer kans op het verspreiden van zijn genen op het moment dat hij zoveel mogelijk vrouwtjes 'dekt'. Maar de overlevingskans van een kind wordt weer groter als man en vrouw daar samen voor zorgen. De vrouw wil dus dat de man bij haar blijft.
Verder zal een man het erger vinden dat een vrouw vreemdgaat dan andersom. De vrouw zal de man minder snel verlaten. Wanneer de man een andere vrouw zwanger maakt, zal ZIJN vrouw daar voortplantingtechnisch geen last van hebben. Wanneer de vrouw zwanger wordt van een andere man, dan zal deze man jaren voor een kind van een andere man (en dus andere genen dan de zijne) moeten zorgen.

en evolutie berust op toeval? volgens mij niet toch, evolutie is volgens mij eerder gebaseerd op verbetering van de soort.

Dat is een groot misverstand. Verbetering van de soort is het gevolg van evolutie, niet het doel. Evolutie heeft namelijk geen doel. Toeval zorgt ervoor dat er kleine variaties bij een soort ontstaan. Zo'n variatie kan de overlevingskans en dus voortplantingskans van een individu vergroten. Zo ontstaat evolutie.

[Anoniem: 33307]

Wat liefde is ??? -> niet verklaarbaar ...

Het heeft inderdaad met gevoelstoestanden en dergelijke te maken ... Maar om het nog ff ingewikkelder te maken ... Alle stellingen gaan over 'liefde' voor één persoon ... Hoe omschrijf je dan liefde voor meerdere personen ... Dan wordt de omschrijving denk ik alleen nog maar abstracter, maar ben er wel benieuwd naar ...

En dan is er nog zoiets als 'is liefde vergankelijk' ... Hoe vaak hoor je niet dat na 10 jaar de sleur erin zit en na een 'foutje' er toch ineens wat nieuws ontstaat (in welke vorm dan ook) ...

Al met al denk ik dus dat over het begrip liefde zoveel te discussiëren valt dat er eigenlijk niets meer te discussiëren is ... Liefde is per definitie voor ieder een andere beleving van een meestal gelukkige gemoedstoestand die hij/zij op dat moment voor een of meerdere personen voelt ... Liefde hoeft ook niet per definitie positief te zijn ... In veel gevallen is dit wel zo, maar zo als het spreekwoord zegt, de uitzondering bevestigt de regel ...

[Anoniem: 58753]

Liefde is:

Met duizend woorden te beschrijven. Maar ook met één.
Je kan er over zingen en er over dichten.
Het geeft een persoon een apart gevoel dat alleen hij voelt. Het is uniek en speciaal.
Het kan alles voor je zijn, voor anderen is het alleen maar een aanvulling.
Sommige sterven voor echte liefde, anderen sterven door de liefde.


Nu ik dit topic weer eens doorlees kom ik eigenlijk tot de conclusie die ik hier boven heb neergezet. Voor liefde bestaat volgens mij niet één deffinitie. Het is een emotie een gevoel dat iedereen op een andere manier ervaart.

[Christiaan]

Op maandag 08 juli 2002 13:19 schreef xoploosx het volgende:
Het wordt erg duidelijk dat liefde een heel sterk fenomeen is, aangezien er ook hier weer diep over wordt gefilosofeerd.
Maar het is uiteraard gewoon een fysieke toestand.

Ik vraag me dat dus serieus af. Het gevoel van liefde varieert bij zoveel mensen. Je kunt dat toedichten aan allerlei hormonale variaties. Toch denk ik dat liefde wel wat meer is dan alleen een fysieke toestand.

Maar goed. Ik geloof in een ziel, en ook dat die ziel zich ermee bemoeit . Maar dat wordt helemaal metafysisch.

[justmental]

De liefde manifesteert zich door een andere blik op de werkelijkheid.
Voor mijn gevoel worden vele functies van de geest gemanipuleerd door een onderliggende geestesfunctie.

Wat ik interessanter vind is het 'waarom', helaas heb ik daar nog nooit wat goed onderzoekwerk van gezien.

[Anoniem: 13700]

Sorry hoor, maar ik vind deze topic ondertussen ongelofelijk vaag worden. Komt het door de lyrische poeten die hier posten; dat we nu liefde omschrijven als "een fenomeen" of "een verslaving"? Dat is bijna net zo'n dooddoener als zeggen dat liefde "chemische reakties in je hersenen" zijn (want ieder gevoel is een chemische reaktie in je hersenen).

[Oogst]

Op maandag 08 juli 2002 02:48 schreef bolleh het volgende:
wat liefde is?

liefde is een zwakte van de mens imho.
de drang om bij iemand te horen, om uit te maken van een groter geheel.

Hier zit ook wel wat in. Je kunt je echt heel erg lang depri voelen als je wordt afgewezen. Dat is compleet zinloos, want met dat depri zijn kom je niks verder en je wint er die persoon niet alsnog mee. In dat geval is het dus een zwakte.

Maar wederzijdse liefde is volgens mij toch enkel positief.

[bolleh]

Op maandag 08 juli 2002 07:40 schreef ChristiaanVerwijs het volgende:
Als je liefde als zwakte ziet, kan dat twee dingen betekenen. 1) je bent nog nooit verliefd geweest, 2) je hebt iets heel ergs meegemaakt en kunt geen liefde meer voelen. Nu snap ik het als je niet wilt zeggen waarom je je mening bent aangedaan, toch hoop ik dat je het een beetje kunt uitleggen - het is namelijk zo fundamenteel negatiever dan zoveel positieve visies hier.

1) ik ben dus zeker wel verliefd geweest en ben het nog steeds
2) kheb niets ergs meegemaakt ofzow hoor

ik weet echt niet precies hoe ik het onder woorden moet brengen maar ik zal er even diep over nadenken
liefde iig kan je aanzetten tot dingen die je anders nooit, echt never nooit niet zou doen.

[Christiaan]

Zoals mietje ook al zei; dit draadje begint nogal vaag te worden.

Liefde is misschien niet meer dan een opstapelling van chemische reacties. De som lijkt mij echter meer waard dan de delen. En zelfs als het puur chemisch is, dan is het nog de vraag waarom het daardoor minder waard zou zijn. Jouw gemiddelde donderdagavond-dronkenschap is ook maar chemisch, het verdriet als een ouder overlijdt is ook maar chemisch, lachen, huilen, etc. Het is allemaal chemisch. Maakt het dat minder belangrijk of minder interessant? Nee. En als het dat wel doet....dan is er iets met je chemie mis, want ook die houding is chemisch.

Liefde is moeilijk te definieren. Het laat zich blijken uit kleine dingen. Zoals een jongen die zijn vriendin dichter naar zich toe trekt als er een gevaarlijk uitziende zwerver die net uit een vechtpartij ontsnapt is en voorbij rent. Liefde uit zich in kleine dingen, niet in grootse daden.

[cappie]

Liefde is een gevoel.. sure.. maaaaaar.. liefde wordt veroorzaakt door bepaalde hormonen en moleculen die worden losgelaten in de hersenen. (ik hanteer voorzichtig de 'ofzoiets', want ik ben geen expert op het gebied van hersenen en/of de werking van het menselijk zenuwstelsel)

Liefde is naar mijn mening niks anders dan een andere staat van bewustzijn.. meer net zoiets als een soort drugs..

Liefde vertekent de kijk op de wereld.. ("liefde maakt blind") net als paddo's, wiet, alcohol, etc, etc.. Mensen kunnen d'r ook verslaafd aan raken, vandaar al die hopeloze 30'ers die dwangmatig op zoek gaan naar een partner.

Love is the ultimate aphrodisiac

Mensen die gedumpt zijn, zijn als het ware hardhandig ge-cold-turkey'ed van de chemische stoffen die de hersenen aanmaken wanneer iemand verliefd is.

Liefde is dus eigenlijk 't zelfde als onder invloed zijn.. maar dan door je eigen hersenen.. en helaas heeft de eigenaar van die hersenen het niet altijd zelf onder controle.. da's 't voordeel van externe vormen van drugs, die kun je zelf doseren

.. al met al is het gewoon iets wat ons bind.. iets wat ons bij elkaar brengt.. ons excuus om te copuleren, met als resultaat de voortplanting van ons DNA.. prima toch?

whatever gets you laid

[Anoniem: 13700]

Op dinsdag 09 juli 2002 17:04 schreef cappie het volgende:
Liefde is een gevoel.. sure.. maaaaaar.. liefde wordt veroorzaakt door bepaalde hormonen en moleculen die worden losgelaten in de hersenen.

Nee, niet maaaaaaar. Ieder gevoel wordt veroorzaakt door stoffen die losgelaten worden in je hersenen. Liefde is daarmee geen zier anders dan bv. verdriet.

Liefde vertekent de kijk op de wereld.. ("liefde maakt blind") net als paddo's, wiet, alcohol, etc, etc..

Verdriet ook...

Mensen kunnen d'r ook verslaafd aan raken, vandaar al die hopeloze 30'ers die dwangmatig op zoek gaan naar een partner.

Dwangmatig op zoek gaat naar een partner gebeurt niet alleen bij 30'ers, en heeft meer te maken met het kwijtraken van eenzaamheid dan met het verslaafd zijn aan liefde.

Love is the ultimate aphrodisiac

Vertaald: liefde is het ultieme middel om liefde te bevorderen

.. al met al is het gewoon iets wat ons bind.. iets wat ons bij elkaar brengt.. ons excuus om te copuleren, met als resultaat de voortplanting van ons DNA.. prima toch?

whatever gets you laid

Met die band ben ik het eens, maar met de rest niet. Als ik van mijn moeder houd, dan wil ik met haar naar bed? Om nog maar te zwijgen van mijn kinderen...

[cappie]

Op dinsdag 09 juli 2002 18:42 schreef mietje het volgende:

[..]

Nee, niet maaaaaaar. Ieder gevoel wordt veroorzaakt door stoffen die losgelaten worden in je hersenen. Liefde is daarmee geen zier anders dan bv. verdriet.

hiermee bevestig je dus wat ik al zei.. overbodig

[..]

Verdriet ook...

ja.. en agressie kan ook worden veroorzaakt door bepaalde chemische stoffen.. en dat wordt dan ook een 'state of mind' genoemd.

[..]
Dwangmatig op zoek gaat naar een partner gebeurt niet alleen bij 30'ers, en heeft meer te maken met het kwijtraken van eenzaamheid dan met het verslaafd zijn aan liefde.

hoeveel mensen blijven er wel niet bij elkaar omdat ze van elkaar houden, ondanks 't feit dat de een de ander mishandelt?

[..]
Vertaald: liefde is het ultieme middel om liefde te bevorderen

[..]
Met die band ben ik het eens, maar met de rest niet. Als ik van mijn moeder houd, dan wil ik met haar naar bed? Om nog maar te zwijgen van mijn kinderen...

erhm.. ik had 't over het nut van liefde; jij komt met de uitwerking van liefde aanzetten.. natuurlijk is liefde meer dan de trigger voor sex..

van iemand houden is 'iemand mogen' en 'respect' hebben voor die ander.. 'open' staan voor zijn/haar idee'en, 'begrip' hebben voor hem/haar situatie, of daarin kunnen 'meeleven'..

maar dan heb ik al 5 dingen die je liefde kunt noemen:

- affectie
- respect
- ruimdenkendheid (als je 't zo wil noemen)
- begrip
- empathie

sommige mensen zien alles (ook liefde) als een vorm van zelfbehoud of iets wat je voor jezelf doet.. jij houd van iemand omdat je die persoon leuk vind.. en je doet zomaar dingen voor iemand uit vrije wil omdat je het leuk vind om iets voor iemand te kunnen betekenen.. een vorm van positief egoïsme (als dat bestaat)

maar waar hebben we het nou over?

[Ebayzo]

Liefde is: Onbeschrijfelijk

Ware liefde: Elkaar vertrouwen....elkaar steunen bij goede EN slechte momenten...elkaar kunnen vergeven

Liefde op het eerste gezicht bestaat, maar is meestal niet langdurig!

[Anoniem: 12020]

Op dinsdag 09 juli 2002 15:09 schreef ChristiaanVerwijs het volgende:

Liefde is misschien niet meer dan een opstapelling van chemische reacties. De som lijkt mij echter meer waard dan de delen. En zelfs als het puur chemisch is, dan is het nog de vraag waarom het daardoor minder waard zou zijn. Jouw gemiddelde donderdagavond-dronkenschap is ook maar chemisch, het verdriet als een ouder overlijdt is ook maar chemisch, lachen, huilen, etc. Het is allemaal chemisch. Maakt het dat minder belangrijk of minder interessant? Nee. En als het dat wel doet....dan is er iets met je chemie mis, want ook die houding is chemisch.

Dat laatste betwijfel ik. Niet alleen in het geval van liefde, maar ook mbt de geest en emoties in het algemeen. Liefde heeft iets mystieks om zich heen, door het te te beschrijven als een samenspel van wat deeltjes reduceer je het als het ware tot iets heel gewoons. En hoewel je je hier niets van aan "hoort" te trekken kan ik me heel goed voorstellen dat dat afbreuk doet aan de waarde ervan. Veel mensen ervaren mystiek toch als iets dat boven de gewone chemie uitstijgt. Dit is in strijd met dat beeld, en kan negatieve gevoelens opwekken.

[Anoniem: 43488]

Liefde is mooi!!

Weet er alles van

[Anoniem: 13700]

Op dinsdag 09 juli 2002 23:11 schreef cappie het volgende:
hiermee bevestig je dus wat ik al zei.. overbodig
[..]

ja.. en agressie kan ook worden veroorzaakt door bepaalde chemische stoffen.. en dat wordt dan ook een 'state of mind' genoemd.

Laat ik het dan nog maar eens bevestigen, want je maakt opnieuw een onderscheid dat er niet is. Agressie wordt door chemische reacties in je hersenen veroorzaakt en door niets anders. Alles wat je denkt en voelt zijn in wezen electrochemische processen in je hersenen.

hoeveel mensen

Ik ben een 30'er, dus ik weet waar ik over praat. Neem van mij aan dat in het algemeen je perspectief op liefde in de loop van de jaren verandert, maar dat op eenzaamheid niet.

erhm.. ik had 't over het nut van liefde; jij komt met de uitwerking van liefde aanzetten.. natuurlijk is liefde meer dan de trigger voor sex..

Nou, ik dacht iets te lezen van "whatever gets you laid", dus daar wilde ik op reageren.

maar dan heb ik al 5 dingen die je liefde kunt noemen:

- affectie
- respect
- ruimdenkendheid (als je 't zo wil noemen)
- begrip
- empathie

Laten we die vijf dingen nu eens als uitingen/gevolgen van liefde beschouwen, en niet als liefde zelf. Dan oppert zich de vraag waarom je affectie, respect, tolerantie, begrip en empathie toont als je liefde ervaart.

Mijn persoonlijke antwoord: omdat je een mystieke/metafysische band voelt met de personen waar je van houdt. De liefdes- en huwelijksmystiek duidt hier ook op, je wordt "verbonden in de echt", met bv. een ringing of een bindingsritueel.

Dat verklaart natuurlijk ook waarom men het in het algemeen niet leuk vindt als liefde gedemystificeerd wordt als "scheikunde": liefde is mystiek, er blijft niets van over als je het demystificeert.

Ik persoonlijk zie dat laatste trouwens niet zo zwart/wit, voor mij zijn mystieke gevoelens even reeel als bv. een hongergevoel.

[Yoozer]

Op dinsdag 09 juli 2002 23:38 schreef el_marcianito het volgende:

[..]

Dat laatste betwijfel ik. Niet alleen in het geval van liefde, maar ook mbt de geest en emoties in het algemeen. Liefde heeft iets mystieks om zich heen, door het te te beschrijven als een samenspel van wat deeltjes reduceer je het als het ware tot iets heel gewoons.

waarom? als ik in een achtbaan zit weet ik ook dat dit niets meer is als mezelf rond laten slingeren in een karretje volgens klassieke mechanica. dat maakt het niet minder leuk.

En hoewel je je hier niets van aan "hoort" te trekken kan ik me heel goed voorstellen dat dat afbreuk doet aan de waarde ervan. Veel mensen ervaren mystiek toch als iets dat boven de gewone chemie uitstijgt. Dit is in strijd met dat beeld, en kan negatieve gevoelens opwekken.

de meeste mensen zouden gewone chemie nog niet eens herkennen als 't hun in het gezicht werd geslagen . als ik 'liefde' zou herleiden tot een aantal chemische reacties zou het niet betekenen dat ik het niet zou voelen. ook zou het niet betekenen dat ik het minder waard zou vinden - "oh, het zijn toch maar chemische reacties. so what?" zul je dan ook niet horen. die chemische reacties beinvloeden mij en de ander direct; en als iemand er voor kiest om de reacties te negeren, dan is dit eerder een kwestie van een eigen keuze dan het abstraheren van de definitie.

"mystiek" is trouwens een leuk buzzwoordje voor "ik snap er niks van, maar ik vind het leuk en ik ben bang dat als ik het ga bestuderen het minder spannend wordt."

[Anoniem: 19806]

mietje:
Alles wat je denkt en voelt zijn in wezen electrochemische processen in je hersenen.

In wezen is een ervaring de fysieke realiteit die deze ervaring veroorzaakt? Vreemde manier van definieren, in wezen is een ervaring een ervaring, de elektrochemische processen zijn 'slechts' de mogelijke oorzaken hiervan.

Yoozer:
mystiek" is trouwens een leuk buzzwoordje voor "ik snap er niks van, maar ik vind het leuk en ik ben bang dat als ik het ga bestuderen het minder spannend wordt."

Ik denk niet dat het met deze (onbewuste) intentie wordt gebruikt.

Nog even iets over liefde in het algemeen. Ik zie liefde als een concept waar je in kunt geloven net zoals in God. Zelf ben ik een vurige aanhanger van dit geloof (alhoewel... ). Het is voor mij een woord wat staat voor al het positieve tussen mensen, alles dat gericht is op het welzijn en de vrijheid van de medemens. Emoties zoals genegenheid en sympathie, maar ook solidaire acties, het zijn allemaal zaken die betrekking hebben op het mysterie liefde. Dit gezien vanuit het geloof in liefde (let wel: zonder geloof bestaat de realiteit enkel uit een serie ervaringen zonder enige betekenis).

[Servowire]

Liefde is supervaag, en ik zal het nooit begrijpen

[swopdark]

liefde is naar mijn mening gewoon de naam die de 'hoger ontwikkelde Zoogdier" de mens heeft gegeven aan de drang tot voortplanten,

je voelt je aangetrokken tot een persoon, niet omdat het liefde is maar omdat deze persoon en afwijkende dna code heeft dan jouw, daarnaast zijn er ook natuurlijk de uiterlijke factoren die meespelen..

uiteindelijk wil je je gewoon met deze persoon voortplanten das het hele doel achter de opzet "liefde" et is genetisch bepaald op het soort mensen je valt, die drang tot bescherming is gewoon een vorm van: je eigen toekomst zekerstellen, jij wil je eigen dna doorzetten in een volgende generatie en als je partner dan gevaar loopt dan loopt ook jouw wederhelft van je kind gevaar.

et klinkt allemaal wel bot en gevoelloos maar ik denk niet dat alleen maar omdat we mensen zijn, we een heel ander patroon hebben als de dieren om ons heen. De dieren hebben waarschijnlijk eenzelfde gevoel als wat wij liefde noemen, alleen mens probeert het zichzelf uit te leggen wat dat gevoel nou is, wat je van je werk houd en je slapeloze nachten bezorgd...

[Christiaan]

Op donderdag 11 juli 2002 10:11 schreef swopdark het volgende:
liefde is naar mijn mening gewoon de naam die de 'hoger ontwikkelde Zoogdier" de mens heeft gegeven aan de drang tot voortplanten,

je voelt je aangetrokken tot een persoon, niet omdat het liefde is maar omdat deze persoon en afwijkende dna code heeft dan jouw, daarnaast zijn er ook natuurlijk de uiterlijke factoren die meespelen..

uiteindelijk wil je je gewoon met deze persoon voortplanten das het hele doel achter de opzet "liefde" et is genetisch bepaald op het soort mensen je valt, die drang tot bescherming is gewoon een vorm van: je eigen toekomst zekerstellen, jij wil je eigen dna doorzetten in een volgende generatie en als je partner dan gevaar loopt dan loopt ook jouw wederhelft van je kind gevaar.

et klinkt allemaal wel bot en gevoelloos maar ik denk niet dat alleen maar omdat we mensen zijn, we een heel ander patroon hebben als de dieren om ons heen. De dieren hebben waarschijnlijk eenzelfde gevoel als wat wij liefde noemen, alleen mens probeert het zichzelf uit te leggen wat dat gevoel nou is, wat je van je werk houd en je slapeloze nachten bezorgd...

Dat klopt niet. Althans, niet helemaal. Liefde op zich is geen evolutionair mechanisme dat nodig is om ons voort te planten. Andere dieren (voor zover we dat weten) ervaren geen verliefdheid - het is iets dat bij mensen voorkomt. Het doel van liefde is om de vader en de moeder bij elkaar te houden en zo bescherming te bieden voor de kinderen. Voortplanten gaat perfect (en eigenlijk veel gemakkelijker en beter) als er geen liefde was. Liefde staat dus eerder in de weg van voortplanten. Omdat man en vrouw bij de mens niet afhankelijk van elkaar zijn voor hun voortbestaan heeft de evolutie ervoor gezorgd dat we dat wel worden zodra we verliefd op elkaar worden. Dat 'garandeert' een toekomst waarin de ouders bij elkaar blijven en het nageslacht kunnen beschermen.

[Mx. Alba]

(geen tijd om alles te lezen, misschien doe ik dat straks)

Liefde is een samenloop van verschillende factoren. In vrijwel de meeste relaties is er eest een factor die er voor zorgt dat men bij elkaar komt (en daarna bij elkaar blijft), waarna liefde als vanzelf ontstaat.

De samenbrengende factor is meestal verliefdheid. Verliefdheid heeft grotendeels te maken met hormonen en feromonen. Man zoekt vrouw, vrouw zoekt man, feromonen komen overeen, man ziet vrouw wel zitten, vrouw man ook, en *pats* ze zijn verliefd. Dat hele proces kan zich in enkele seconden afrollen, maar het kan ook een paar dagen, weken, maanden, enzovoorts duren totdat de condities optimaal zijn voor het "overspringen" van de "vonk".

Er kunnen ook andere samenbrengende factoren zijn. In een ouder-kind verhouding bijvoorbeeld is de samenbrengende factor, logischerwijze, het feit dat ze familie zijn, en dus veel met elkaar omgaan. De samenbrengende factor kan ook een geörganiseerd huwelijk zijn. Van dat soort huwelijken waren er vroeger in Europa heel veel (en er zijn er nog wel), en in derdewereldlanden komt het nog heel vaak voor. Er wordt getrouwd omdat de ouders zeggen dat het moet, waardoor een koppel wordt samengebracht, en na enige tijd ontstaat er (meestal) liefde.

Ik zal het nogmaals zeggen, liefde en verliefdheid zijn twee totaal verschillende dingen. Verliefdheid is iets chemisch (maar daardoor natuurlijk niet minder geweldig ) terwijl liefde iets is wat op den duur moet groeien. Een soort van gewenning, eigenlijk, maar dan nog sterker.

In het geval van mij en mijn vriendin, was ik toen ik haar de eerste keer zag wel in haar geïnteresseerd, maar zeker niet romantisch... Ik dacht meer zo van "wat is dat nou voor een vaag mens... met zo'n meid zou ik nou nooooooit wat willen hebben". Maar ik was dus wel in haar geïnteresseerd, maar ik had geen enkel idee waarom eigenlijk. Op een gegeven moment zaten we naast elkaar (voor de duidelijkheid, we waren collega's - zij was pas aangenomen), en ik kon verdoosie mijn ogen niet van haar afhouden... Ze werd daar een beetje geïrriteerd van, greep haar portemonnee, gaf me een pasfoto van haarzelf, en zij "kijk daar maar naar, dan hoef je je nek niet zo te verdraaien". Nouja, ik schoof haar ook een footootje van mij toe, ik nodigde haar uit om mee uit te gaan naar de Sneak Preview, waar ik elke woensdag met een groep vrienden heenging, en van het één kwam het ander.

Zij was trouwens wel meteen smoorverliefd op mij, zie ze. Maar ze had er geen zin in om op dat moment een relatie aan te gaan, dus ze probeerde me zoveel mogelijk te ontlopen, tot die dag dus dat we naast elkaar zaten. Een typisch gevalletje feromonen + hormonen, denk ik zo. Maar het is een geweldig gevoel


Bij elke relatie is het anders, en ook binnen één relatie is het bij de beide personen anders. Verliefdheid begint meestal hevig om daarna af te zwakken, maar het beginpunt verschilt, de hevigheid verschilt, en de mate van afzwakking ook. Liefde begint zwak en wordt daarna langzaam sterker. Maar ook daar verschilt het beginpunt, de mate van versterking, en de maximale hoogte.

Veel stelletjes gaan al vrij snel uit elkaar. De verliefdheid is afgezwakt, de liefde is niet snel genoeg gegroeid, en er is geen "unifying factor" meer om ze bij elkaar te houden. Erg lullig is het natuurlijk als dat slechts aan één kant gebeurt, terwijl aan de andere kant de verliefdheid en/of liefde wel groot is...

Ook kan het na langere tijd slechter gaan. Liefde heeft namelijk ook motivatoren nodig. Stel dat na een jaar ofzo de verliefdheid helemaal uitgedoofd is, en dat daarna de liefde ook niet verandert, dan kan het best zijn dat je na een jaar of 5, 6 tot de conclusie komt dat het allemaal toch wel beter zou moeten kunnen, en dat je dus beter uit elkaar kunt gaan. Vooral als misschien één van de twee (of allebei) verliefdheidsgevoelens krijgt voor een ander, zodat die persoon (of personen) zich opeens realiseren wat ze missen...

Ik geloof niet in De Ware Liefde. Als De Ware Liefde bestond, zou bijna iedereen namelijk doodongelukkig zijn, omdat het immers tussen die wereldbevolking van 6 miljard wel heel erg moeilijk zoeken wordt naar de Ware Jacob(a).

Verliefdheid en liefde is altijd een spel van omstandigheden. Onder andere omstandigheden had je verliefd kunnen worden op een ander, en had daar vervolgens wel of niet liefde uit kunnen groeien. Ik realiseer me dat, maar ik realiseer me ook dat ik het nu heel goed heb met mijn vriendin (en zij met mij), en ik ben volledig van plan haar trouw te blijven. Ik ben één keer een meid tegengekomen met wie ik wel wat zou hebben kunnen beginnen als ik niet al met mijn huidige vriendin had (en dat was ook reden voor een bijna slaande ruzie tussen mijn vriendin en mij) maar daardoor realiseerde ik me juist hoeveel ik geef om mijn vriendin, en dat ik haar voor niets op de wereld kwijt wil raken. Dat is liefde.

[Anoniem: 29882]

Reyn ------>

misschien zijn er meer ware liefdes

[geen w&l niveau]

check die : liefde is.... kalenders, leuzen etc eens

[geen w&l niveau]

[Mx. Alba]

Op donderdag 11 juli 2002 15:46 schreef ReV3rEnD het volgende:
Reyn ------>

misschien zijn er meer ware liefdes

Elke liefde is waar. De een is alleen waarder dan de ander

[Anoniem: 41805]

Ik denk dat hier een aantal mensen in de war zijn en het verschil niet snappen tussen lust en liefde.
Lust(behoefte aan sexuele interactie om voort te planten) is inderdaad een chemische reactie die wordt opgewekt in het lichaam.
Dit is dan ook van korte duur.
Liefde duurt langer, zo niet levenslang, ik betwijfel dat er een levenslange chemische reactie plaatsvind.
Dat zou dus betekenen dat op het moment dat je van iemand gaat houden(niet verliefd wordt of geil, maar echt gaat houden) dat er een chemische reactie gaat plaatsvinden die je leven lang gaat duren.
Dit lijkt mij erg onwaarscheinlijk.
Ik denk dat liefde toch wel iets dieper gaat dan dat.

Maar lust en verliefdheid heeft inderdaad met chemische reacties en hormonen te maken.
Dat valt vanwege wetenschappelijk bewijs niet te ontkennen.
Maar liefde....daarover is nog nooit iemand met wetenschappelijk bewijs gekomen.
Wellicht omdat het juist niet komt door chemische reacties, maar doordat het een andere oorzaak heeft.

[Yoozer]

Op donderdag 11 juli 2002 15:19 schreef Reyn Eaglestorm het volgende:

(snip spul waar ik 't zo wel mee eens ben)
(snip romantisch verhaal)
(snip drama)

Ik geloof niet in De Ware Liefde. Als De Ware Liefde bestond, zou bijna iedereen namelijk doodongelukkig zijn, omdat het immers tussen die wereldbevolking van 6 miljard wel heel erg moeilijk zoeken wordt naar de Ware Jacob(a).

nou, niet helemaal. "you are unique. just like everyone else." moet een potje altijd maar op één dekseltje passen? en verder, moet een 'ware' liefde betekenen dat men op z'n 16e of zo op zoek gaat en dan een levenspartner vindt (of niet)? persoonlijk denk ik dat het 'aftast'-proces belangrijk is voor iemand z'n ontwikkeling. dat men meerder partners heeft zorgt ervoor dat men beter voorbereid is op problemen in relaties, wat er dus voor zorgt dat de liefde beter aansluit. ik ben het met je eens dat het moet groeien, maar dit wil niet zeggen dat de groei niet te sturen is.

Verliefdheid en liefde is altijd een spel van omstandigheden. Onder andere omstandigheden had je verliefd kunnen worden op een ander, en had daar vervolgens wel of niet liefde uit kunnen groeien. Ik realiseer me dat, maar ik realiseer me ook dat ik het nu heel goed heb met mijn vriendin (en zij met mij), en ik ben volledig van plan haar trouw te blijven. Ik ben één keer een meid tegengekomen met wie ik wel wat zou hebben kunnen beginnen als ik niet al met mijn huidige vriendin had (en dat was ook reden voor een bijna slaande ruzie tussen mijn vriendin en mij) maar daardoor realiseerde ik me juist hoeveel ik geef om mijn vriendin, en dat ik haar voor niets op de wereld kwijt wil raken. Dat is liefde.

goh, is dat je ook al gebeurd?

Op donderdag 11 juli 2002, iets later dan Reyn's post schreef TheRademaker het volgende:
Ik denk dat hier een aantal mensen in de war zijn en het verschil niet snappen tussen lust en liefde.
Lust(behoefte aan sexuele interactie om voort te planten) is inderdaad een chemische reactie die wordt opgewekt in het lichaam.
Dit is dan ook van korte duur.

maar goed ook. ik zou anders nooit meer in een zwembad durven te komen .

Liefde duurt langer, zo niet levenslang, ik betwijfel dat er een levenslange chemische reactie plaatsvind.

2 dingetjes. we hebben in het menselijke lichaam genoeg chemische reacties die levenslang plaatsvinden (allereerst de hersens, en je spijsvertering is ook redelijk continu. je schildklier? hormonen?). ten tweede is de duur van liefde (t.o.v. lust) niet genoeg om onderscheid te maken, en is 'lust' iets dat eerder opflakkert en weggaat terwijl liefde wat constanter brandt. ik zou dit eerder als onderscheid gebruiken dan 'tijdsduur'.

Dat zou dus betekenen dat op het moment dat je van iemand gaat houden(niet verliefd wordt of geil, maar echt gaat houden) dat er een chemische reactie gaat plaatsvinden die je leven lang gaat duren.
Dit lijkt mij erg onwaarscheinlijk.

allereerst is er nog geen liefde, eerder aantrekking (i.c.m. 'lust' in mindere mate). zoals reyn al zei moet liefde groeien. zoals ik hierboven al zei hoeft de reactie niet levenslang te duren, en zijn er genoeg chemische reacties die al reeds levenslang duren.

Ik denk dat liefde toch wel iets dieper gaat dan dat.
Maar lust en verliefdheid heeft inderdaad met chemische reacties en hormonen te maken. Dat valt vanwege wetenschappelijk bewijs niet te ontkennen.
Maar liefde....daarover is nog nooit iemand met wetenschappelijk bewijs gekomen.
Wellicht omdat het juist niet komt door chemische reacties, maar doordat het een andere oorzaak heeft.

waarom moet er dan iemand met een wetenschappelijk bewijs over komen? als ik een aantrekkelijke meid zie ga ik niet denken (hartslag versnelt, bloedvaten verwijden, neuronen flitsen, receptoren scheiden serotonine af) maar heb ik eerder zoiets als "nou, DAAR zou ik wel een beschuitje mee willen eten."

hetzelfde is het met liefde. ik kan geen grafiek tekenen met momenten waarbij ik met percentages aangeef hoeveel verliefd ik ben, of wat voor soort liefde het is (eerder een gevoel van diepe geborgenheid of een plotseling, sterk gevoel van liefde). we zijn nog niet in staat om het aantal variabelen en processen te definiëren dat met 'liefde' samenhangt.

ik verwacht wel dat, met genoeg kennis over neurochirurgie en neurochemie het mogelijk is om een drug te ontwerpen die iemand het 'echte' gevoel van verliefdheid en liefde geeft.

_{edit: ik loop achter, schijnbaar. xtc, chocolade, dopamine en norepinephrine}

wordt 'liefde' daardoor minder? nee, alleen is op ethische gronden te betwijfelen of deze liefde 'gegroeid' is, of kunstmatig opgewekt wordt, en op die grond kan er beoordeeld worden of het waardevol is of niet. de effecten zijn hetzelfde, maar de manier waarop het gestart wordt is anders.

wat wetenschappelijk bewijs betreft - observeer een situatie, maak een stelling, kijk of deze te bewijzen is. zoja, maak meer observaties, laat anderen observaties maken. komt men iets tegen dat afwijkt van de situatie, kijk dan of dit binnen het gestelde raamwerk van de stelling past. zo ja, pas de stelling zodanig aan dat deze voor dit geval 'werkt' en voor alle voorgaande. zoniet, maak een apart raamwerk voor de situatie en begin van voorafaan met observaties.

in dit geval observeren wij twee mensen die al 20 jaar getrouwd zijn. waarom blijven ze bij elkaar? stelling: belastingvoordelen, gezamenlijk opvoeden van kroost is minder belastend, etc. (en dan komen we op een gegeven moment uit bij "liefde"). observeer andere mensen (een jong stel dat 1 jaar bij elkaar is), en er is geen kroost, geen belastingvoordeel, etc. - maar wel 'liefde'.

dit is misschien niet zo makkelijk (of helemaal niet) in een grafiek vast te leggen, maar wel in een ander rapport dat weergeeft dat een bepaald monster van de bevolking voor een reden bij elkaar blijft die niet te maken heeft met kroost of financiën.

en dit is alleen nog maar het sociaal/psychologische aspect. chemisch is het nog veel interessanter.
http://www.cyberparent.com/love/chem1.htm <

maar dat neemt nog steeds niet weg dat mensen liefde over het algemeen hoog aanslaan, en prettig en waardevol vinden.

en da's toch het belangrijkste?

[Anoniem: 49261]

quote [Oftewel: je waardeert het geheel van alles wat die persoon is die je lief hebt met alles wat jij bent. Als je de ziel definieert als "alles wat iemand is", is liefde dus in feite een soort zielsconnectie. ]

Is het ook niet accepteren van het geheel van alles wat die persoon is?
Ook zijn nukken en onhebbelijkheden voor lief nemen. omdat het geheel van optelsommen positiever is dan negatief.

Je geborgen voelen, jezelf kunnen zijn bij die persoon; juist om dat je gewaardeerd en geaccepteerd voelt. Maar ook andersom; hij of zij bij jou.

Zelfs af en toe vlinders in je buik. Niet konstant, want verliefdheid is een tijdelijk iets. Chemisch in je lijf en niet lang vol te houden. It'll wear you out.

[Christiaan]

Hoe interessant deze discussie ook was, het is een beetje een te oud draadje. We kunnen niet gaan verwachten dat nieuwe posters het hele draadje eerst helemaal gaan doorlezen.

Start er eventueel een nieuw draadje over (voor zover je vragen niet al beantwoordt zijn in dit draadje).